Eenzaam en op zoek naar verbondenheid, wat is haalbaar?

quote:

Op maandag 28 maart 2016 22:23 schreef Andromache het volgende:
mja ik heb wel moeite met dat evenwicht ja. Mij is aangeraden het filmpje Inside out te gaan bekijken. Leven is zout en zoet, maar ik heb vaak het beeld dat iedereen altijd maar een zoet leven heeft.

Hoe ga jij trouwens om met feestdagen als nu Pasen?
Ik herken dat ook wel een beetje hoor, buiten de deur vermaak ik mezelf prima en kom ik leuke mensen tegen maar eenmaal weer thuis hakt het erin dat ik weer alleen thuis kom terwijl de rest samen naar huis gaat. Bij mij dus juist andersom: thuis eenzaam, buitenshuis hoe eenzaam ook tussen andere mensen die het wel leuk hebben, toch een stukje beter.

Heb je ook wat aan feedback Andro? Want die wil ik je best een beetje geven, gezien het feit dat ik één van die verre contacten ben die wat verwaterd is. Kan ook verder via dm natuurlijk. Ik realiseer me dat je nog op een mail van me zit te wachten dus dit is dan meteen mijn openbare "mea culpa", die komt er ook!

Verder, beloof me dat je gaat ophouden mensen dankbaar te zijn dat ze je willen zien en daar zó blij mee te zijn, okee? Dat mensen je graag zien betekent dat je leuk bent en dat ze graag in je gezelschap zijn, óók als je een dipje hebt. Daar zíjn ze ook vrienden voor hé, om bij leuke en minder leuke momenten erbij te zijn in je leven. En helaas, zoals met relaties, soms vallen ze weg. Het is lastiger op deze leeftijd maar zeker niet onmogelijk om nieuwe leuke contacten op te doen. De diepgang, dat vergt net als bij de liefde, geduld.

Ik herken echt wel het eea wat je schrijft maar vind het alleen zijn juist soms te leuk. Ook het alleen wonen en hele dagen in een huispak vooral niet doen wat ik eigenlijk van plan was te doen, daar blink ik in uit . Ondanks dat ik ook wel lijstjes maak heb ik het nu redelijk op orde allemaal de laatste anderhalf jaar en kan ik het wat meer balanceren. Ik heb ook ontdekt dat ik mensen nodig heb en dat ik ze daarvoor actief moet benaderen. Misschien een beetje de andere kant van jouw verhaal maar de eenzaamheid etc. herken ik wel bij vlagen hoor.

Wat ik me afvraag is waarom je precies denkt dat als je al die dingen die je nu (weer) wilt veranderen hebt je denkt gelukkiger te worden? Ik denk namelijk dat je gelijk hebt als je zegt dat het in jezelf zit en dat je daarmee aan het werk moet. Het dus met jezelf leren vinden. Ik ken je als zeer ambitieus maar ook als vrij hard, ondanks dat het misschien op fok niet zo overkomt. Vooral voor jezelf maar om eerlijk te zijn ook wel voor anderen.

Misschien moet je wat milder leren worden, in de eerste instantie vooral naar jezelf. Dus jezelf inderdaad het (onverwerkte) verdriet toestaan, neem je tijd. Je relatie verwerken is ook niet niks. Je zet het nu weg als weekendrelatie maar heb het idee dat het voor jou echt wel meer dan dat was en de hoop op een toekomst met hem er zeker was. Dat is niet niks om te verstouwen.

Dat "harde" en ook wel "gevoelige" aan jou is best een pittige combinatie. Ik denk dat je daar best iets mee kunt als ontwikkeling in de toekomst, ook in je contacten met mensen. Ik lees namelijk niet zoveel over wat je te geven hebt aan anderen maar vooral wat je van anderen zou willen ontvangen. En dat is heel goed om te weten voor jezelf maar misschien kun je eens andersom redeneren. Je hebt hartstikke veel te bieden maar zie het wat minder als ruilhandel. Je kunt gewoon niet beïnvloeden wat mensen van je vinden of denken maar alleen wat je zelf ter tafel brengt en eventueel verwacht. Ondanks dat het investering vergt denk ik dat als je je energie minder steekt in dingen die je dwars zitten of voor mijn part een tijdje in je hoofd een "fuck you" houding aanneemt je echt wel ruimte en rust creeërt om inderdaad dat lijstje dat je hier in het topic plaatste op te pakken. Begin eens wat kleiner, wat je nu ook al doet.

-zwemmen
-familie en vrienden zien
-nmlk
-minder moeten

Dat is al heel veel, wat je daar gedaan hebt

Jammer dat je baan je niet zo goed bevalt, ik vertel nog regelmatig wel eens over jou aan anderen, hoe je zo stoer Kees Driehuis van tafel veegde met je humor en zo'n toffe baan had gevonden daar heulemaal in het Westen Hopelijk kun je je eens gaan oriënteren op wat anders als je straks je studie hebt afgerond. Is het een beetje te doen nog de laatste loodjes? Of is het ook een stukje uitstelgedrag omdat het dan "echt" is?

quote:

Op maandag 28 maart 2016 22:23 schreef Andromache het volgende:
mja ik heb wel moeite met dat evenwicht ja. Mij is aangeraden het filmpje Inside out te gaan bekijken. Leven is zout en zoet, maar ik heb vaak het beeld dat iedereen altijd maar een zoet leven heeft.

En dan is vergelijken wel zo'n beetje de grootste dief van alle plezier.

PS. Ik hoor sommige mensen alweer zeggen, 'heb je hem weer met zn tegeltjes wijsheid'. Waar het om gaat imho is dat je tussen alle zeeën van emoties een cognitieve reddingsboei hebt. Of nog liever een cognitieve reddingsboot.

Om van de pijn van het nu zsm je gedachten naar het geluk van de toekomst varen. Immers, negatieve gedachten creëren leegtes. Die leegtes zullen eerst gevuld moeten worden voordat je weer echt geluk kunt ervaren. Het vullen van een leegte wordt vaak aangezien als geluk, maar dat is het niet. Geluk is het ervaren van een volheid (niet het vullen van een leegte).

Echt, sta jezelf niet toe die stormen op te varen zodra je weer alleen thuis komt. Her-kader die dingen (zie plaatje hieronder), wordt moe van jezelf zodat de knop om gaat (denk aan die dief hierboven), zonder regen geen zonneschijn, wat dan ook voor je werkt. Een negatieve 'mindset' zal je nooit positieve dingen brengen.

Sterker nog: gedachtes worden woorden, die woorden worden je acties, die acties worden je gewoontes, die gewoontes worden je karakter, dat karakter wordt je levenslot!

Ik ben even sprakeloos. Ik maak hetzelfde mee, maar heb gelukkig nog wel een huisgenoot waar ik mee praat. Weet niet wat ik je kan adviseren, TS, anders zat ik zelf al niet meer in die situatie.

quote:

Op maandag 25 april 2016 00:13 schreef Andromache het volgende:
Update en zelfcitaat.

[..]

Ik kom inmiddels tot de conclusie dat ik heel lieve en leuke vrienden heb, maar vrijwel geen mensen met wie ik bovenstaande kan delen. Terwijl dit mijn grootste passies zijn. Ik zou het komende jaar heel graag me willen omringen met mensen die dit soort dingen ook leuk vinden om hun vrije tijd mee in te vullen. Avonden met goed bier of wijn meezingen met Arrow Classic Rock enzo. Of klassiekers in de sfeer van 3voor12. Ik twijfel over vrijwilligen bij een poppodium....

Ik ben al een stuk milder voor mezelf geworden als het gaat om de 'moetjes', huishouden, sporten, dat komt wel als het komt en als ik er zin in heb of het nodig vind. Ook wat meer dagritme. Iets meer dan. Nog niet super.

Vandaag ook weer mooie vergezichten vanuit de trein die me zo ontroeren. Tip: het helpt niet om dit te delen met de taxichauffeur

Goed. Het gaat op en neer, met steeds helderder inzichten. Mede dankzij de psycholoog.

Wat dacht je van een politieke partij? Zou dat iets voor je zijn?
Of dansles? Misschien stijldansen? Ik heb vast ergens overheen gelezen, maar wat voor soort muziek spreekt je aan? Ben je muzikaal of meer iemand die graag naar muziek luistert? Muziekles/zangles een optie? Je zou ook bij een koor of orkest kunnen gaan, leer je in no time veel mensen kennen.

Ben overigens ook wel fan van de mooie Hollandse landschappen die vanuit de trein zichtbaar zijn.

quote:

Op maandag 25 april 2016 00:51 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik ben even sprakeloos. Ik maak hetzelfde mee, maar heb gelukkig nog wel een huisgenoot waar ik mee praat. Weet niet wat ik je kan adviseren, TS, anders zat ik zelf al niet meer in die situatie.

Vanwaar de Sippe smilie en "niet meer in deze situatie" ? Want in je andere topic geef je aan t helemaal niet erg te vinden.

Oké veel succes. Ik blijf iig meelezen in deel 1, hopelijk ga je succes hebben. Good luck!