Zwangerschap en geboorte deel 1650

Lamb, dat herken ik, bij de eerste wist ik ook al best goed wat ik wel en niet wilde, maar was ik soms toch nog wat overdonderd door al die dingen die er te verkrijgen zijn op baby-gebied. Nu ben ik nog zekerder van mijn zaak en weet ik ook nog beter waar ik zelf de dingetjes kan vinden die ik zoek.

Prenatal was ik laatst 2x om de blije doos te halen, maar die was er telkens (nog) niet.. Ik kijk maandag denk ik nog even, als ie er nog niet is, dan niet, 3x scheepsrecht en zo. Ik kocht er een toiletbril verkleiner laatst, maar die blijkt niet op onze bril te passen..

Grappig al die verschillende ervaringen met dezelfde winkel! De looproute vond ik niet zo raar, wellicht is dat verandert?! Ik ben denk ik ook een struiner, ik loop nooit op de geijkte paadjes volgens mij. Ik zoek ook altijd liever dingen zelf uit, dus ik heb weinig met het personeel gedaan.

Razz, tof, de naam! Ben benieuwd!

quote:

Op zaterdag 23 januari 2016 21:23 schreef elamanilo het volgende:

[..]
En ik ben een mooie verzameling wol en wolzijde kleertjes voor baby aan het verzamelen. Wol en zijde hebben een beschermende functie voor het schaap en de rups en die bescherming neemt het ook mee in de kleding, dat vind ik fijn voor mijn kleine baby. Kortom, de centjes worden toch wel (weer) uitgegeven

Jaa dat wil ik ook. Alleen álles (merino)wol/zijde is wel erg prijzig. Dus nog aan het kijken naar wat dan de meest handige combinaties zijn. Gelukkig heb ik nog even .
Hoe zijn de 'gewone-wol'len pakjes van de H&M bijv.? Kriebelig of ook wel zacht? Dat kriebelige lijkt me niet fijn voor zo'n kleintje (en voor mezelf ook niet bij aankleden/vasthouden).

Ik weet nog dat ik de eerste keer in zo'n megababywinkel zo overweldigd was dat ik er een beetje van moest huilen - hormonen hč

Hebben jullie dit gelezen?

Extra calcium kan zwangerschapsvergiftiging voorkomen
http://www.volkskrant.nl/(...)97982ff001f820e60d8e

Wij gaan weinig shoppen deze zwangerschap denk ik, cosleeper komt van een vriendin, kinderwagen en MC hebben we nog, een kinderkamer hebben we niet dus die hoeft ook niet vol Het enige wat ik echt nog wil is een extra tripp-trapp, maar ik heb zo'n vermoeden dat we die wel weer cadeau krijgen. En als het een jongetje wordt, dan hebben we nog kleding nodig.

Amsel, dat had ik dus ook, en dan van verschrikking in combi met hormonen!

Marjolijntje, willen jullie weten wat het is? Of blijft het een verrassing?

Een extra tripptrapp wil ik ook! We hebben nu een lichtroze, nog even spitten wat voor kleur daar mooi bij is.. Ik hoop ook dat wij hem cadeau krijgen, en anders moeten we even sparen, dan komt ie na de geboorte wel een keertje.

Ik ben nog nooit in zo'n grote babyzaak geweest. Mis ik nu iets fundamenteels voor mijn zwangerschapsbeleving? de babykamer is bij elkaar geraapt van marktplaats en Ikea. Lucas' nieuwe kamer wordt ook weer een samenraapsel. Ik heb het geld er gewoon niet voor over zolang ik prima spul tweedehands kan vinden. Heb ook geen problemen met tweedehands kleertjes al heb ik gemerkt dat ik het wel heel leuk vind om zelf nieuwe kleertjes te shoppen.

Wij hebben de babykamer wel nieuw van de babydump. Echt een prettige uitstraling had de winkel niet, vond ik. Maar ze hadden er wel heel erg veel. En een beetje overweldigd door de hoeveelheid spullen was ik ook wel. Vooral omdat ik er tot dan toe nog niet echt bij stil had gestaan wat we allemaal moesten hebben en toen kwam er toch wel een lichte paniek van alles wat we blijkbaar nog moesten gaan regelen... Inmiddels moeten we nog steeds heel veel regelen Dus ik zal binnenkort maar eens een lijstje gaan maken van wat we hebben en wat we nog moeten. En waar we alles nog vandaan willen halen...

Extra tripptrapp idd hier ook. We hebben voor O een donker paarse en willen er zo'n grijsgroene bij tzt. Maar pas over een half jaar.

Ik dacht altijd dat ik echt niet zo'n bij elkaar passend setje bed/kast/commode uit een grote babywinkel wilde hebben. Maar toen het zover was waren we zo druk met de verbouwing dat zelf dingen bij elkaar zoeken en daar iets aan opknappen echt geen mogelijkheid meer was. Dus nu heb ik alsnog setmeubeltjes en ik vind ze tof

quote:

Op zondag 24 januari 2016 10:41 schreef elamanilo het volgende:
Marjolijntje, willen jullie weten wat het is? Of blijft het een verrassing?

We willen het heel graag weten! Liever gisteren dan vandaag zegmaar

quote:

Op zondag 24 januari 2016 11:17 schreef IsabellaMariaAnna het volgende:
Ik dacht altijd dat ik echt niet zo'n bij elkaar passend setje bed/kast/commode uit een grote babywinkel wilde hebben. Maar toen het zover was waren we zo druk met de verbouwing dat zelf dingen bij elkaar zoeken en daar iets aan opknappen echt geen mogelijkheid meer was. Dus nu heb ik alsnog setmeubeltjes en ik vind ze tof

En dit ja! Wij zitten nu ook met een verbouwing en over 2 weken verhuizen we. Dus het was ook wel lekker makkelijk om gewoon iets uit te zoeken en aan te geven dat het ergens in maart wel een keer geleverd mag worden

De babydumpen! Ze lijken me zo'n crime. Maar ik moet nog wat aan het idee wennen, dus het zal wel aan mij liggen. Vorige week liep ik voor het eerst door de babyafdeling bij de Hema en de tranen sprongen in mijn ogen

Gisteren hebben we het aan een kant van de familie verteld tijdens een verjaardag. Best een traditionele kant van de familie, dus die vlogen helemaal uit hun plan Die begonnen ook met zinnen als 'kinderwagen uitzoeken' en 'je moet echt dit' en 'dat wordt klussen aan een kinderkamer!'. Wij werden van die laatste reacties een beetje kriegel. Net als alles dat we tot nu toe hebben gedaan willen alles op ons eigen tempo doen en eigenlijk alleen kopen wat echt nodig is, i.p.v. uit gewoonte van alles gaan doen. Daarom ben ik de komende tijd erg benieuwd naar jullie ervaringen over de échte benodigdheden. Ik ben (nog?) best nuchter ingesteld en zie alleen nog de meest basic dingen voor me (wiegje, maxicosi, commode, kastje), misschien wel in het verlengde van onze (grote) slaapkamer. En dan op ons gemak op de bovenverdieping (waar wij niet slapen) in orde maken en dingen kopen als we er behoefte aan hebben. En sja, ik heb GotC met draagdoek als voorbeeld, dus ben helemaal van plan om 'er doekjes om te winden'

Heel verhaal, maar ik merk dat we er stiekem al best concrete, doch eigen ideeen over hebben, dat is fijn

@Voor de prille zwangeren:
Hebben jullie dit ook? Hoe meer mensen die nu weten dat we zwanger zijn, hoe vaker we de minder goede verhalen horen. Terwijl daar verder nooit over wordt gepraat blijkbaar, horen we van stellen hoe lang zij al bezig zijn met zwanger worden etc. Ook vertelde mijn neef me gisteren doodleuk dat mijn nicht zwanger was en vorige maand met 12 weken een miskraam kreeg. Wat een verdrietige dingen en wat jammer dat er in het dagelijks leven geen ruimte lijkt om dit te ventileren. En 12 weken (dat is weer een egoīstische gedachten, I know, maar toch... het blijft spannend...)

Verder twee vrij volle dagen achter de rug. Goed doorstaan! Vandaag even een bankhangdag. Enige puntje van klagen is mijn 'volle' opgeblazen buik. Ik kan bijna al een andere broek gaan kopen. Draag nu het liefst jurkjes, omdat die het fijnst zitten.

Monsterpost!

quote:

Op zondag 24 januari 2016 11:46 schreef Quoi het volgende:

@Voor de prille zwangeren:
Hebben jullie dit ook? Hoe meer mensen die nu weten dat we zwanger zijn, hoe vaker we de minder goede verhalen horen. Terwijl daar verder nooit over wordt gepraat blijkbaar, horen we van stellen hoe lang zij al bezig zijn met zwanger worden etc. Ook vertelde mijn neef me gisteren doodleuk dat mijn nicht zwanger was en vorige maand met 12 weken een miskraam kreeg. Wat een verdrietige dingen en wat jammer dat er in het dagelijks leven geen ruimte lijkt om dit te ventileren. En 12 weken (dat is weer een egoīstische gedachten, I know, maar toch... het blijft spannend...)

Mijn moeder heeft ook een miskraam gehad en met 8 weken vroeg ik haar met welke termijn ze dat had gehad. Haar antwoord: 8 weken... Toen kneep ik 'm wel ff. Verder ben ik door internet en hier juist al heel voorzichtig met jompelen want 'wat als het misgaat' een totaal irrationele gedachte, want de kans dat het goed gaat is groter. Er is geen reden om aan te nemen dat het misgaat maar wat zal ik blij zijn als die echo geweest is. Mijn ouders wilden daarna ook langskomen want ze wilden de foto zien. 'Ik kan ook gewoon een foto van die foto maken en die appen hoor ' was mijn antwoord maar dat was niet goed. En toen mompelde ik 'dan mag je mij komen troosten of we gaan feestvieren' vonden ze niet zo leuk ik 'mag' daar niks over zeggen.

Het is jammer dat miskramen en het feit dat zwanger raken niet vanzelfsprekend is doodgezwegen wordt. Op het interwebs zie je dan weer meer horrorverhalen dan sprookjes, dus das weer het andere uiterste.

quote:

Op zondag 24 januari 2016 12:00 schreef Nazil het volgende:

[..]

Mijn moeder heeft ook een miskraam gehad en met 8 weken vroeg ik haar met welke termijn ze dat had gehad. Haar antwoord: 8 weken... Toen kneep ik 'm wel ff. Verder ben ik door internet en hier juist al heel voorzichtig met jompelen want 'wat als het misgaat' een totaal irrationele gedachte, want de kans dat het goed gaat is groter. Er is geen reden om aan te nemen dat het misgaat maar wat zal ik blij zijn als die echo geweest is. Mijn ouders wilden daarna ook langskomen want ze wilden de foto zien. 'Ik kan ook gewoon een foto van die foto maken en die appen hoor ' was mijn antwoord maar dat was niet goed. En toen mompelde ik 'dan mag je mij komen troosten of we gaan feestvieren' vonden ze niet zo leuk ik 'mag' daar niks over zeggen.

Het is jammer dat miskramen en het feit dat zwanger raken niet vanzelfsprekend is doodgezwegen wordt. Op het interwebs zie je dan weer meer horrorverhalen dan sprookjes, dus das weer het andere uiterste.

Precies dit. In mijn omgeving en op internet lees je zo vaak dingen die fout gaan, dat je misschien wat voorzichtiger bent en "een slag om de arm" wil houden. Iets wat sommigen dan weer helemaal niet snappen.
Mijn beste vriendin heeft met 11 weken een miskraam gehad. En dat blijft in mijn hoofd zitten. Want ook zij had eerst een goede echo.

En ja, de kans is groter dat het goed gaat. Maar de 'kans' dat een jong en gezond stel de mmm niet nodig heeft, was ook groter. En de kans dat het daarna bij de allereerste terugplaatsing niet zou lukken was ook groter dan dat het wel lukte. Dus wat dat betreft zijn de statistieken niet echt in ons voordeel geweest
Dat gezegd hebbende: mocht het nu nog fout gaan, dan is dat kut. Of ik nu de hele dag stuiter van blijdschap en fantaseer over de dag dat ze ( ) voor het eerst naar school gaat; of dat ik nu probeer stil te staan bij de kans dat het nog fout kan gaan: de klap wordt enorm en het gat waar ik in ga vallen zal diep en zwart zijn. Dus, voor zover ik energie heb, probeer ik maar te stuiteren en fantaseren

/Noglangerepost

Over babyzaken: ik ben er eigenlijk alleen met m'n schoonmoeder geweest, voornamelijk om haar een plezier te doen Zelf heb ik er niet zoveel mee: te druk, hysterisch, 100 miljoen dingen die ik niet nodig heb (of pas wil kopen als we ze nodig blijken te hebben).. Internetshoppen is wat mij betreft een uitkomst, ook omdat je dan weer nét andere dingen tegenkomt dan de standaard spullen. IRL ben ik vaak geneigd de dingen binnen 1 winkel bij elkaar te passen, maar het is veel leuker om verschillende stukjes bij elkaar te puzzelen. Verder ben ik net als ela ook gevoelig voor kleine, schattige boetiekjes Veel kleine dingen (een plaid, het vloerkleed, details zeg maar) hebben we ook tijdens vakanties/weekendjes weg gekocht, dat heeft ook wel wat vind ik, allemaal fijne herinneringen

quote:

Op zondag 24 januari 2016 12:00 schreef Nazil het volgende:

[..]

Het is jammer dat miskramen en het feit dat zwanger raken niet vanzelfsprekend is doodgezwegen wordt.

Ja! Ik wist wel dat miskramen en problemen met zwanger worden vaker voorkomen dan ik in mijn omgeving hoorde, maar ben er best van geschrokken toen bleek dat verschillende mensen in mijn omgeving met één of beide ervaring hadden. Incl een vriendin die erg dichtbij staat, die was heel blij voor ons maar barstte in tranen uit omdat ze zelf al zo lang bezig waren Maar het is ook een heel moeilijk onderwerp, niet iets waar je zomaar over begint..

Ik heb er zelf dus nooit een geheim van gemaakt toen we in de medische molen zaten. In tegendeel, postte bv ook op Facebook over de voortgang. Vind het niet okee dat er over dat soort dingen niet gepraat mag worden, dus ik had besloten daar niet aan mee te doen. Net als dat ik niet drie maanden mijn mond dicht hou wanneer ik wel zwanger blijk. Om de simpele reden dat ik het ook deel met mensen zodra het mis gaat en voor mij voelt dat goed. En als t helpt om het een beetje bespreekbaar te maken dan is dat helemaal mooi meegenomen.

quote:

Op zondag 24 januari 2016 13:28 schreef Chanty het volgende:
Ik heb er zelf dus nooit een geheim van gemaakt toen we in de medische molen zaten. In tegendeel, postte bv ook op Facebook over de voortgang. Vind het niet okee dat er over dat soort dingen niet gepraat mag worden, dus ik had besloten daar niet aan mee te doen. Net als dat ik niet drie maanden mijn mond dicht hou wanneer ik wel zwanger blijk. Om de simpele reden dat ik het ook deel met mensen zodra het mis gaat en voor mij voelt dat goed. En als t helpt om het een beetje bespreekbaar te maken dan is dat helemaal mooi meegenomen.

Wat goed van je

Dat laatste ook inderdaad. Gisteren zei iemand tijdens een etentje nog tegen me: ik ben even aan het rekenen en je bent er wel verdomd snel bij met vertellen zeg. Nu was het sowieso geen match met deze meneer, dus dat was een goede extra reden om deze de rest van de avond niet meer aan te kijken Ik vind het - naast het feit dat je het kunt delen als het niet goed gaat - ook erg fijn dat ik me niet meer in rare bochten moet wringen met excuses. Mijn leven bestond voor een groot uit intensief sporten en gezellig biertjes en wijntjes drinken. Laat dát nou even niet meer kunnen (en trouwens even totaal onbelangrijk zijn geworden) en dan blíjf je excuses maken

Ja dat in bochten wringen tijdens feestjes ed lijkt me zo irritant. Nu drink ik uit mezelf al bijna nooit dus dat maakt het wel makkelijker. De enige reden dat het beide zwangerschappen pas echt openbaar werd met tien weken (de halve wereld wist het al), was omdat de ouders nog niet persoonlijk waren ingelicht (wonen beide niet om de hoek). Zelfs op het werk heb ik het beide keren vroeg gemeld (respectievelijk 9 en 7 weken). Mijn allereerste zwangerschap werd een miskraam met vijf weken. Toen wisten mijn ouders het al wel en moest ik een paar dagen later dus zeggen dat het niet goed was gegaan. Niet tof maar wel fijn dat je het daar dan ook over kan hebben vind ik.

Uiteindelijk moet iedereen doen wat goed voelt. Voor de eem is dat wachten tot de drie maanden om zijn en voor de ander is dat snel vertellen. Maar de verbazing die mensen tentoonspreiden als je het snel vertelt... Alsof je daarmee het lot tart.

Ik kreeg ook te horen van mensen dat ik het te vroeg vertelde. Boeiend, mijn keuze, en ik had er echt wel over nagedacht dat het ook mis kon/kan gaan.

Leven en laten leven al die mensen.
En zoals je op Fok hoort te zeggen:

19 weken vandaag alweer.

Ik ben altijd open geweest over de mmm. Het was ook nauwelijks te verbergen want het had een enorme impact op alles. Op vaste tijden moeten spuiten, aankomen, stemmingswisselingen, op het laatst uitjes afzeggen ivm echo of terugplaatsing, verdriet als het niet was gelukt etc.

Ik heb beide keren mijn zwangerschap vroeg aan mijn directe omgeving verteld. De eerste keer ging het al vroeg mis en had ik hen hard nodig. Op mijn werk wel gewacht tot 12 weken.

Ik hou ervan om overal rond te snuffelen voor babyspullen. Grote commerciële winkels of kleine onbekende boetiekjes i dont care. Het liefst zou ik nu al alles in huis hebben en de babykamer klaar maken en daar dan elke dag even zitten en dromen over hoe ons kleintje eruit zal gaan zien
Man is het tegenovergestelde die is lekker nuchter en houdt mij weer met beide benen op de grond.

Wij hebben het ook alle 3 de keren heel snel verteld van de zwangerschap (test was nog niet eens droog )
En ja als het dan mis gaat is dat rot maar je krijgt wel steun van mensen om je heen en dat vond ik dan wel weer fijn.
Ik vind ook dat er ontzettend veel mensen zijn die een kinderwens hebben (1e of 2..3e kindje) maar waarbij het niet lukt of waarbij het al meerdere keren mis is gegaan. Ik vond het deze keer dus ook helemaal niet zo leuk om ons nieuws te vertellen. Ondanks dat mensen heel blij voor je zijn zie je toch het verdriet dat ze zelf hebben en daar heb ik dan weer veel moeite mee omdat ik het zo oneerlijk vind voor hun.
Ik probeer er wel over te praten met die mensen. Maar ik zeg ook altijd dat als ze het er niet over willen hebben dat ik dat wel begrijp. Maar er niks over zeggen of vragen vind ik ook zo raar.

Mijn moeder heeft vroeger ook een keer een miskraam gehad, met 11 weken van twee babytjes Ik heb dat best meegekregen toen, ik was toen denk ik 9 jaar oid, en we hebben daar thuis altijd 'gewoon' over gepraat. Toen ik zelf zwanger was, heb ik het al vlug aan mijn ouders vertelt, want ook als het mis zou gaan, dan zou ik ze zeker nodig hebben om mij op te vangen. Het ging toen ook mis en ze hebben me een heleboel geknuffeld

Hetzelfde geldt eigenlijk voor vrienden, het is ook fijn als goede vrienden je kunnen opvangen als er zoiets heftigs gebeurd vind ik. Wat ikke84 ook zegt.

Vandaag ben ik alweer 24 weken! Ik merk dat de nesteldrang echt al af en toe de kop op begint te duiken

Iedereen moet doen wat hij/zij het beste vindt, dat staat voorop

Ik moet gewoon even wennen aan het feit dat mensen ineens ongezouten hun mening aan je meedelen en vinden dat je dingen zou 'moeten', gebaseerd op eigen ervaringen. Ik weet dat de bedoelingen vaak niet slecht zijn.

Oh sorry, zo bedoelde ik het niet, ik bedoelde het voor mezelf inderdaad.

quote:

Op zondag 24 januari 2016 14:34 schreef Quoi het volgende:
Iedereen moet doen wat hij/zij het beste vindt, dat staat voorop

Ik moet gewoon even wennen aan het feit dat mensen ineens ongezouten hun mening aan je meedelen en vinden dat je dingen zou 'moeten', gebaseerd op eigen ervaringen. Ik weet dat de bedoelingen vaak niet slecht zijn.

Wacht maar tot ze ongevraagd aan je buik gaan zitten
Dat vond ik veel erger als wat iedereens mening was

Leuk joh zwanger zijn