OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik zat net eens even te zoeken voor een nieuwe Tula want de babyversie gaat hij ontgroeien.
Nu zag ik een mooie Anemone maar de Sidekick vind ik ook heul tof.
Ga de Rockets nog niet verkopen voor het geval dat er een tweede komt. En mijn doek, Natibaby Code, blijft ook nog even. Maar geen geld er voor nu
Dilemma op en top
Nu zag ik een mooie Anemone maar de Sidekick vind ik ook heul tof.
Ga de Rockets nog niet verkopen voor het geval dat er een tweede komt. En mijn doek, Natibaby Code, blijft ook nog even. Maar geen geld er voor nu
Dilemma op en top
Ja hetZElfde hier. 100 x gapen maar slapen, ho maar. Dat geldt ook voor de maxi cosi en wagen.quote:Op dinsdag 19 januari 2016 12:06 schreef Selvaria het volgende:
Was hier ook hoor toen ze nog zo klein was.En toen ineens ging het slapen in bed goed en was ik ergens heel blij want jeej, vrijheid! maar ergens mis(te) ik het ook zo vreselijk.
Net rugdragen geprobeerd, dat ging bedt goed. L vond het geweldig, heel hard lachen.
alleen had ik er niet bij stilgestaan dat ik dan over m'n jas moet knopen, dus ik blijf toch maar even buikdragen.
No hay mal que dure cien aņos ni cuerpo que lo aguante
Ik pak N. gewoon goed in en draag haar over mijn (redelijk dunne en capuchonloze) jas heen, gaat prima. 
Klaprooss, mijn Vesper is er, nogmaals bedankt!
Hij is zo mooi, zacht en shiny.
Klaprooss, mijn Vesper is er, nogmaals bedankt!
Hij is zo mooi, zacht en shiny.
Rugdragen met een Tula, kan dat pas vanaf een bepaalde maat? Wolk is een beetje een ukje.
Zaterdag is inloopdag bij de doekenbied hier. Je kunt dan verschillende doeken en dragers uitproberen. Om de plank niet mis te slaan heb ik vast een doek gereserveerd, een Hoppediz maat 6. Zondag ga ik er dan mee op een draagwandeling die hier in de duinen georganiseerd wordt.
Ik heb ook even kort een Solcne mogen proberen laatst, zat ook lekker maar is wel een tikje boven mijn budget. Als het bevalt ga ik wel op zoek naar een geweven doek maar zal even moeten sparen.
Moppert, waarom doe je er zoveel weg?
Zaterdag is inloopdag bij de doekenbied hier. Je kunt dan verschillende doeken en dragers uitproberen. Om de plank niet mis te slaan heb ik vast een doek gereserveerd, een Hoppediz maat 6. Zondag ga ik er dan mee op een draagwandeling die hier in de duinen georganiseerd wordt.
Ik heb ook even kort een Solcne mogen proberen laatst, zat ook lekker maar is wel een tikje boven mijn budget. Als het bevalt ga ik wel op zoek naar een geweven doek maar zal even moeten sparen.
Moppert, waarom doe je er zoveel weg?
Fijnquote:Op dinsdag 19 januari 2016 21:01 schreef Selvaria het volgende:
Ik pak N. gewoon goed in en draag haar over mijn (redelijk dunne en capuchonloze) jas heen, gaat prima.
Klaprooss, mijn Vesper is er, nogmaals bedankt!
hopelijk bevalt hij ook met dragen! Veel plezier ervan!!
♥ J & S
Deze emeibaby is waarschijnlijk almost mine..Vind hem erg mooi! En aangezien we alles dragen lijkt een drager me toch wel erg makkelijk. Even snel naar de supermarkt of de dokter wordt dan een stuk makkelijker..
Sonora Cocoaquote:
[ afbeelding ]
Deze emeibaby is waarschijnlijk almost mine..Vind hem erg mooi! En aangezien we alles dragen lijkt een drager me toch wel erg makkelijk. Even snel naar de supermarkt of de dokter wordt dan een stuk makkelijker..
Mooi!
Mooi Jagar!
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Wow, die is echt heel mooi Jagar!
Te laag over mijn jas geknoopt, maar kijk nou hoe klein N. ineens weer is zo.
Te laag over mijn jas geknoopt, maar kijk nou hoe klein N. ineens weer is zo.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mine! Hopelijk is hij er dinsdag of woensdag. En selveria, wat mooi! En wat is ze klein zo..quote:
[ afbeelding ]
Deze emeibaby is waarschijnlijk almost mine..Vind hem erg mooi! En aangezien we alles dragen lijkt een drager me toch wel erg makkelijk. Even snel naar de supermarkt of de dokter wordt dan een stuk makkelijker..
Ik vraag t ook even hier: is er iemand die een Tula of andere drager wil verkopen? Een die geschikt is voor een babysaurus die met 5,5 maand maat 74 heeft en 9 kilo weegt 
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Ik heb een wompat medium te koop.
"Tuurlijk... waar een wil is, is een weg. Helaas zijn er op de mijne werkzaamheden."
Die is nog wat te groot denk ik, vanaf maat 86 kan die pas. Wel mooi!!
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Ik heb deze wompat gekocht toen Fox in 74-80 zat. Heb ook lang lopen twijfelen. Want inderdaad voor de toddler nog te groot en de baby variant wordt te klein.
Hier een afbeelding van de wompat bij maat 80.
Hier een afbeelding van de wompat bij maat 80.
"Tuurlijk... waar een wil is, is een weg. Helaas zijn er op de mijne werkzaamheden."
Draagzakkeninzameling voor vluchtelingen op Lesbos: https://www.facebook.com/events/180885625601636/
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Jeetje, wat maakt deze moeder het zichzelf moeilijk zeg. Ik krijg het helemaal benauwd als ik dit artikel lees. Ze komt vreselijk gestressed over en ik heb nogal medelijden met haar. Ik denk dat als ze het dragen in alle rust, gewoon kalm en geduldig, had uitgeprobeerd en zichzelf de tijd had gegeven om eraan te wennen dat het haar veel beter was bevallen. Dit komt echt op mij over als een geval 'te weinig slaap gehad, dus ik reageer me af naar het eerste beste wat tegenzit.'quote:'Ik denk woedend aan de moedermaffia die me vertelt dat 'dragen' 'over de hele wereld the way to go is'
'Ik hoor Ezra zwaar hijgen. Hoe kan dat, denk ik. [...] God, wat warm ook, zo'n zak aan je lijf. De vlammen slaan me uit. Gaat dit wel goed?'
Sarah probeert een splinternieuwe ergonomische draagzak...
Door Sarah Sluimer | 24-01-2016 | 18:02
Hij is de hele dag al aan het miemelen, dus besluit ik met Ezra naar buiten te gaan en daarmee meteen de splinternieuwe ergonomische draagzak uit de proberen. We hebben 'm gekocht in de peperdure babywinkel aan de Haarlemmerdijk. Willem vindt het eigenlijk maar een stom ding. 'Eerder voor skaters' zegt hij, waarmee hij eigenlijk doelt op gezonde Hollandse jonge ouders met frisse gezichten en een totaal gebrek aan joie de vivre. Hij vindt het veel chiquer onze zoon in een karretje voort te duwen.
Ezra steekt tot aan zijn middel uit de draagzak.
Dat kan niet de bedoeling zijn.
'Duw hem er verder in', zegt Willem.
Maar ik zie er wel iets Parisiens in, zo'n klein buideltje liefde nonchalant om je buik gewonden. M'n nieuwe cameljas er overheen gevouwen, zwarte zonnebril op en ik kan de wereld in alsof er acht weken geleden niets gebeurd is dat mijn sexappeal eventueel zou kunnen ondermijnen. Ezra als snoezige asset om af en toe aan vertederde winkelbediendes te showen, terwijl ik jurkjes aftik alsof ik vanavond zomaar even een feestje in kan rollen.
Willem helpt me een beetje met het ombinden, maar niet teveel. Ik moet het ook alleen kunnen. Ik klik de band om mijn middel vast en pak Ezra. Ik druk hem tegen me aan. Hij piept. Het piepen wordt huilen. Ik druk zijn speen in zijn mond. Hij spuugt 'm uit. Ik trek de draagzak om hem heen en probeer 'm achter in mijn nek vast te klikken. Gaat niet. Ezra spartelt en begint zowaar te grommen. 'Hou je ellebogen dichter bij elkaar,' zegt Willem. 'Wat is dit voor ontwerp?' zeg ik paniekerig. En daarna: 'Help.'
Willem klikt de laatste klikker vast.
Ik kijk in de spiegel en zie vooral een heel erg grote stofbult met heel veel overbodige drukknoopjes en hengseltjes. Ik lijk wel weer veertig weken zwanger.
Ezra steekt tot aan zijn middel uit de zak. Dat kan niet de bedoeling zijn. Hij wringelt nog steeds. 'Duw hem er verder in', zegt Willem. Maar Ezra heeft zijn benen stijf gestrekt, als de zenuwlijdende tante Sidonia die hij soms kan zijn.
'Als ik ga lopen zakt hij vast wel in elkaar,' zeg ik vertwijfeld.
'Ik moet nu Skypen,' zegt Willem.
En dan ga ik maar.
In het trappenhuis blijkt dat ik niet over de zak heen kan kijken en daarom niet weet waar ik m'n voeten neer zet. Als een bejaarde kreupel ik langzaam naar beneden en denk woedend aan de moedermaffia die me vertelt dat 'dragen' 'over de hele wereld the way to go is' 'als je je kindje een veilig gevoel wil geven.' Die vrouwen met hun co-sleeping en baby-yoga, ze zouden het liefst die baby weer terug in hun buik willen proppen. Ik haat ze.
Buiten hompel ik richting winkelstraat. Nu niet jezelf laten kennen Sluimer, denk ik en ga de eerste de beste doodstille modezaak in. Ik hoor Ezra zwaar hijgen. Hoe kan dat, denk ik. Volgens de draagconsulente draait het kindje zijn hoofd altijd zo dat hij prima kan ademhalen. Misschien is Ezra wel niet helemaal goed bij zijn hoofd en blijkt dat nu, denk ik koortsachtig terwijl het hijgen het 'Kan ik u ergens mee helpen' overstemt. Ik probeer zijn hoofd een beetje te draaien, maar hij werkt niet mee. God, wat warm ook, zo'n zak aan je lijf. De vlammen slaan me uit. Gaat dit wel goed? Ik tuur in de zak en zie dat zijn neus een soort van vrij is. Hij voelt loeiheet aan. Zijn haren plakken sliertig op z'n hoofd.
Dan maar door naar de Blokker, want ik moest nog een doos hebben voor de kinderkleertjes die nu al weer te klein zijn. Ik koop een enorme plastic bak en loop nu met een oranje Blokkertas door de straat. Mijn jas zit slordig dichtgeknoopt. Mijn zonnebril hangt scheef in mijn haar.
Ezra slaapt inmiddels. Of, slaapt. Een diepe, wanhopige coma is het in de hoop dat dit maar allemaal snel over mag zijn.
Ik kijk in de zak. Ezra is knalrood en verfrommeld.
Ik begin me maar zo'n beetje terug richting huis te bewegen, al doe ik net alsof ik gewoon superrelaxt de etalages bekijk. Ik ga nog een winkel in waar ik praktisch ongezien een jurkje koop waar ik ongetwijfeld zestien lagen Spanx onder zal moeten dragen. Ik zie moeders ontspannen met wagens flaneren. De baby's blozend van de kou, met grote ogen die me verwijtend aankijken om wat ik hun medebaby aan doe. Ik kijk in de zak. Ezra is knalrood en verfrommeld. Zijn ogen stijf dicht geknepen. De plastic Blokkertas ramt tegen een Amsterdammertje. Ik verlies mijn evenwicht en donder praktisch met baby en al over de kasseien.
Zo is het genoeg. Ik begin nu harder te lopen, al is het eerder waggelen. De zak is steeds lager komen te hangen. Ezra's bovenlijf schommelt heen en weer, iets te hard. Bijna thuis. Ik dender de trappen op en vervloek Willem dat hij me niet even tegemoet komt om de Blokkertas over te nemen.
In de woonkamer frommel ik Ezra uit de zak. Hij kijkt me met een oog uiterst verdrietig aan.
Hij lijkt op een bejaarde visser die zojuist ternauwernood zijn schip met windkracht tien de baai in heeft weten te loodsen. Even denk ik: misschien heeft dit wel geholpen. Ik zie voor me hoe ik een paar uur rust krijg, mijn nieuwe jurk pas, misschien wel iets kan schrijven. Maar dan trekt hij zijn bovenlip op. 'Huuuuu' klinkt het. Ik stroop de zak af.
Morgen blijven we binnen.
Sarah Sluimer schrijft aan haar eerste roman bij Atlas/Contact en maakt programma's voor Paradiso. Willem Bosch is scenarioschrijver van oa Van God Los en Penoza. Ze zijn sinds twee maanden trotse ouders van een prachtige zoon. Ezra. In Amsterdam. En delen vanaf nu, om-en-om, hun ervaringen als kersverse ouders.
//
'Eerst fluisterde ik nog: ach jongen toch, stil maar, stil maar.
Maar nu is dat veranderd in een steeds jachtiger klinkend: stop stop stop stop stop stop.
En die baby maar schreeuwen.
Stop stop stop please please please stop stop stop.'
Lees verder >
http://www.elle.nl/lifest(...)eld-the-way-to-go-is
Hopelijk ontmoedigt dit niet te veel andere nieuwe moeders.
Tja als je je kind als snoezig asset ziet dan valt het waarschijnlijk behoorlijk tegen allemaal .quote:
[..]
Jeetje, wat maakt deze moeder het zichzelf moeilijk zeg. Ik krijg het helemaal benauwd als ik dit artikel lees. Ze komt vreselijk gestressed over en ik heb nogal medelijden met haar. Ik denk dat als ze het dragen in alle rust, gewoon kalm en geduldig, had uitgeprobeerd en zichzelf de tijd had gegeven om eraan te wennen dat het haar veel beter was bevallen. Dit komt echt op mij over als een geval 'te weinig slaap gehad, dus ik reageer me af naar het eerste beste wat tegenzit.'
Hopelijk ontmoedigt dit niet te veel andere nieuwe moeders.
Wat een apart artikel. Ik herken wel dat ik vlak na de bevalling vaak 'teveel' wilde en dus ook veel ging dragen terwijl ik daar zelf helemaal nog niet de kracht / rust voor had. En dan is het gewoon niet leuk voor moeder en kind. Als je zelf niet lekker in je vel zit en nog niet heel goed hersteld bent is dragen denk ik ook vrij benauwend, en zo komt dit stukje ook over. Jammer inderdaad!
En als je het idee hebt dat ie er niet goed in zit, vraag je het toch gewoon op Fok 
Stresskip.
Stresskip.
Carpe diem, quam minimum credula postero.
En dan moeders die dit anders zien wegzetten als 'moedermaffia'.quote:
[..]
Tja als je je kind als snoezig asset ziet dan valt het waarschijnlijk behoorlijk tegen allemaal .
Ik 'ken' de consulente die haar de drager heeft verkocht. Die is nogal geschrokken dat ze opeens zo in de Elle staat, met de locatie van haar winkel en de vernoeming 'moedermaffia'. Nogal onverdiend in mijn ogen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |