Sociaal uitgedaagde maagden op zoek naar de heilige graal

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:23 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Je hebt dus af en toe mensen die hier een topic openen dat overdreven wanhopig overkomt, tot de punt dat die mensen zeggen dat ze niet meer willen leven.

Er is idd een probleem met meer singles, zowel bij mannen als vrouwen. Dit gebeurt in vrijwel elke rijke landen. Maar dat is een andere topic. Dat heeft meer te maken met het individualisme en dat mensen hoge eisen stellen terwijl ze niet eens nagaan of ze zelf voldoen aan zulke hoge eisen.

Er is een kleine groep mannen, rond de 1-2% die eeuwig maagd lijkt te blijven en ze zien het hebben van een vriendin als de heilige graal. Vaak hebben deze mannen geen of weinig vrienden, moeite met sociale contact en zijn in hun jeugd gepest of buitengesloten.

Het zijn wel veelal mensen met een autisme spectrum stoornis. Het is een feit dat 'zulke mensen' (even generaliseren) meer moeite hebben met het aangaan van vriendschappen en een meerderheid van hen ook nooit een relatie zal opbouwen met iemand. Bij de mensen zonder deze problemen en met enkel sociale onhandigheid, komt het meestal wel goed heb ik het idee. Zij zijn onhandig, maar niet raar of blind voor sociale cues.

FOK! wordt meegenomen in een trend die al langer tijd gaande is online. Check de volgende sites:

• http://wizchan.org/
• https://www.reddit.com/r/ForeverAlone
• http://boards.4chan.org/r9k
• http://sluthate.com/viewforum.php?f=2

Sinds een jaar of 6 is er een toenemend aantal jongemannen tussen de 20 en de 30, vaak hoogopgeleid, werkzaam in deeltijd onder het niveau of werkloos, veelal thuiswonend, met psychische klachten en moeilijkheden om contacten aan te gaan met jonge vrouwen, dat online lief en leed met elkaar deelt.

Het lijkt een westerse variant van de jongemannen in Japan, die eveneens in toenemende mate als 'herbivoor' of 'hikikomori' leven. Wellicht eveneens een gevolg van maatschappelijke, technologische en economische ontwikkelingen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 10:56 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Vrienden zijn ook een manier om je sociale vaardigheden te verbeteren. Als iemand geen behoefte heeft aan vrienden/mensen om mee om te gaan, snap ik ook die behoefte naar een relatie niet. Blijkbaar heb je dan dus niet zoveel met mensen. Dan klinkt het meer als het nemen van een relatie om je beter te voelen over jezelf. Als invulling voor je ego, in plaats van vanuit oprechte interesse voor een andere persoon.

Ik kan natuurlijk alleen namens mijzelf spreken. Ik ben zelf vrij introvert en heb daarnaast slechte ervaringen met vriendschappen. Echte vrienden heb ik dan ook niet en daar heb ik ook geen behoefte aan. Dat betekend niet dat ik geen sociale vaardigheden heb. Het onderhouden van vriendschappen kost mij heel veel energie. Energie die ik liever steek in mijn relatie. Ik heb nu zo'n 2,5 jaar een relatie en we gaan binnenkort samenwonen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:08 schreef Ferrari_Tape het volgende:

[..]

ALsof je tijd hebt voor vrienden. Ja als je niet fulltime hoeft te werken, of zoals in de topics knullen van 20 die denken dat ze vreemd zijn als ze nog nooit gezoend hebben.

Als je elke ochtend 7u op staat en 18u thuis bent, ben je blij dat je tot bedtijd a 22u tijd voor jezelf hebt.
Als je dan vrijgezel bent, is het leuk als een leuke vrouw op je wacht als je thuiskomt en met wie je in het weekend wat leuks kan doen.

Met een voltijds baan heb je volgens jouw berekening dus 5 avonden a 4 uur voor jezelf (waarin je dus ook wat zou kunnen ondernemen, voor jezelf) en twee volle dagen weekend.
Ik zie niet in hoe een voltijds baan je sociale leven volledig onmogelijk zou maken.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:24 schreef K44S het volgende:
Tips zijn al vaak zat gegeven.
Als er dan niets mee wordt gedaan... tja.

Er is te veel afstand. Tips op een forum werken alleen als iemand daadwerkelijk de wilskracht heeft om te veranderen en dat blijkt toch keer op keer heel moeilijk. De comfortzone is niet de situatie die ze willen, maar toch ook weer wel. De knop moet om. Soms gebeurt dat als iemand een dieptepunt bereikt, of soms als ze gedwongen worden door omstandigheden uit hun comfortzone te komen. En soms gebeurt het helaas niet waardoor iemand jaren kan aanmodderen en het dan 'te laat' is of lijkt.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:17 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Het wensen van een leuke relatie is niet gek. Dat is inderdaad natuurlijk. Maar waarom wel een relatie en geen sociale contacten? Waarom lijkt de focus bij velen volledig op dat eerste te liggen, en nauwelijks op het tweede? Dat is dus het hele punt wat mij betreft.

Beide zijn 'natuurlijk'. Een sociaal netwerk is zowel vanuit evolutionair oogpunt als in de hedendaagse maatschappij enorm belangrijk. Relaties zijn zelden voor het leven. In dat opzicht heb je dus ook meer aan andere soort contacten. Toch lijkt een relatie een soort be-all, end-all. Waarom? Ik vond het altijd belangrijker om sociale contacten te hebben dan een relatie, misschien dat ik het daarom niet kan begrijpen.

Geen idee, ik stel beiden in principe op prijs, maar sociale contacten (vrienden) met enige diepgang liggen niet voor het oprapen, tenzij je elke vrijdagavond oppervlakkig drankjes met halve vreemden drinken als een sociaal netwerk ziet.

Ik heb mensen met drukke sociale levens compleet onderuit zien gaan ten tijde van enige turbulentie, lees moeilijkheden van persoonlijke aard. Weg 'vrienden' dus. Ik ben altijd een beetje huiverig als mensen grote sociale netwerken wensen en onderhouden, vaak is dat allemaal 'netwerken' en tijd-opvulling en heeft het weinig te maken met vriendschappen.

Een goeie relatie is een basis, die als het goed is zorgt voor een veilige thuishaven. Klinkt een beetje krom zo, maar vind de juiste woorden even niet Het is heden ten dagen amper nog zo en wisselende relaties zijn gemeengoed geworden, dus verliest het grotendeels langzaam aan waarde, en wordt zo steeds meer een consumentengoed, een product.

Dat is jammer, zo zou het niet behoren te zijn. Of hoeven zijn.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:26 schreef Drieklank het volgende:
FOK! wordt meegenomen in een trend die al langer tijd gaande is online. Check de volgende sites:

• http://wizchan.org/
• https://www.reddit.com/r/ForeverAlone
• http://boards.4chan.org/r9k
• http://sluthate.com/viewforum.php?f=2

Sinds een jaar of 6 is er een toenemend aantal jongemannen tussen de 20 en de 30, vaak hoogopgeleid, werkzaam in deeltijd onder het niveau of werkloos, veelal thuiswonend, met psychische klachten en moeilijkheden om contacten aan te gaan met jonge vrouwen, dat online lief en leed met elkaar deelt.

Het lijkt een westerse variant van de jongemannen in Japan, die eveneens in toenemende mate als 'herbivoor' of 'hikikomori' leven. Wellicht eveneens een gevolg van maatschappelijke, technologische en economische ontwikkelingen.

http://waitbutwhy.com/201(...)ies-are-unhappy.html

Niet alleen op de banenmarkt, maar ook op de relatiemarkt. Omdat zij zo speciaal zijn verdienen ze een prachtrelatie zonder dat ze daar zelf iets voor moeten doen, slechts omdat zij zijn wie zij zijn.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:26 schreef Chai het volgende:

[..]

Ik geloof wel dat je als einzelgänger behoefte kunt hebben aan een relatie, maar belangrijk is dan wel dat je ook tevreden bent met het leven wat je nu leidt. Dus dan is de insteek meer, leuk als het eens op mijn pad komt, in plaats van 'ik heb het nodig om gelukkig te worden'.

Het probleem is niet zozeer het alleen zijn. Iedereen is weleens alleen en we kunnen daar allemaal mee leren omgaan door goed voor onszelf te zorgen, een loopbaan te ontwikkelen en ondernemend te zijn in een vrijetijdsbesteding.

Er is echter een groep mensen voor wie het alleen zijn een permanente status heeft. Mensen die geen ouders, vrienden of familie hebben. Mensen die nooit gebeld worden, nooit hun verjaardag vieren, nooit samenzijn met Kerst en Oud & Nieuw. Mensen met psychische klachten, mensen voor wie het leven om allerlei redenen omstandigheden langdurig niet lekker loopt en die er op de een of andere manier niet in slagen om contacten te leggen. Die mensen hebben daar onder te lijden. Onderzoek wijst ook uit dat langdurig alleen zijn niet goed voor je is. Daarmee ontstaat ook nog eens negatieve spiraal.

Het is niet fair om deze mensen zo hard te veroordelen, omdat je helemaal niet kunt relateren aan deze mensen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:24 schreef K44S het volgende:
Tips zijn al vaak zat gegeven.
Als er dan niets mee wordt gedaan... tja.

Dit dus. Al 100+ delen gaat het over hetzelfde en over dezelfde users.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:32 schreef I-care het volgende:

[..]

Geen idee, ik stel beiden in principe op prijs, maar sociale contacten (vrienden) met enige diepgang liggen niet voor het oprapen, tenzij je elke vrijdagavond oppervlakkig drankjes met halve vreemden drinken als een sociaal netwerk ziet.

Ik heb mensen met drukke sociale levens compleet onderuit zien gaan ten tijde van enige turbulentie, lees moeilijkheden van persoonlijke aard. Weg 'vrienden' dus. Ik ben altijd een beetje huiverig als mensen grote sociale netwerken wensen en onderhouden, vaak is dat allemaal 'netwerken' en tijd-opvulling en heeft het weinig te maken met vriendschappen.

Een goeie relatie is een basis, die als het goed is zorgt voor een veilige thuishaven. Klinkt een beetje krom zo, maar vind de juiste woorden even niet Het is heden ten dagen amper nog zo en wisselende relaties zijn gemeengoed geworden, dus verliest het grotendeels langzaam aan waarde, en wordt zo steeds meer een consumentengoed, een product.

Dat is jammer, zo zou het niet behoren te zijn. Of hoeven zijn.

Het verschilt erg van mens tot mens hoe er tegen een relatie aangekeken wordt. Ik ken mensen die bij de eerste tegenslag uit elkaar gaan en daardoor steeds kortdurende relaties hebben. Ik ken ook mensen die al decennia bij elkaar zijn en elke tegenslag samen verwerken, oplossen of hanteren. Het bestaat beiden.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:33 schreef Ludachrist het volgende:

[..]

http://waitbutwhy.com/201(...)ies-are-unhappy.html

Niet alleen op de banenmarkt, maar ook op de relatiemarkt. Omdat zij zo speciaal zijn verdienen ze een prachtrelatie zonder dat ze daar zelf iets voor moeten doen, slechts omdat zij zijn wie zij zijn.

Dit artikel

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:28 schreef Vijzel het volgende:

[..]

Met een voltijds baan heb je volgens jouw berekening dus 5 avonden a 4 uur voor jezelf (waarin je dus ook wat zou kunnen ondernemen, voor jezelf) en twee volle dagen weekend.
Ik zie niet in hoe een voltijds baan je sociale leven volledig onmogelijk zou maken.

Daar gaat ook nog eens 5x4 uur in de week en 2x8 uur in het weekend tijd vanaf, want dan zijn ze bezig met excuses verzinnen waarom ze niks kunnen doen en elk idee slecht is.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:26 schreef Chai het volgende:

[..]

Ik geloof wel dat je als einzelgänger behoefte kunt hebben aan een relatie, maar belangrijk is dan wel dat je ook tevreden bent met het leven wat je nu leidt. Dus dan is de insteek meer, leuk als het eens op mijn pad komt, in plaats van 'ik heb het nodig om gelukkig te worden'.

Misschien vat ik het helemaal verkeerd op, maar als ik woorden lees als 'plaag', 'heilige graal' en 'het rare is', dan krijg ik de indruk dat je je niet zo positief en medelevend verhoudt tot deze mensen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:08 schreef Ferrari_Tape het volgende:

[..]

ALsof je tijd hebt voor vrienden. Ja als je niet fulltime hoeft te werken, of zoals in de topics knullen van 20 die denken dat ze vreemd zijn als ze nog nooit gezoend hebben.

Als je elke ochtend 7u op staat en 18u thuis bent, ben je blij dat je tot bedtijd a 22u tijd voor jezelf hebt.
Als je dan vrijgezel bent, is het leuk als een leuke vrouw op je wacht als je thuiskomt en met wie je in het weekend wat leuks kan doen.

Precies ja! Als ik weer kom van mijn werk heb ik behoefte aan rust en tijd voor mezelf. Dan wil ik niet nog sociaal moeten doen of andere verplichtingen hebben (zoals sporten, verenigingen, vrijwilligerswerk, enz.) Ik ben immers de hele dag al bezig geweest met een verplichting waar ik ook nog sociaal moet doen. Maar een relatie die dieper gaat dan een vriendschap met iemand die speciaal voor me is, daar wil ik wel tijd en moeite in steken. Zo raar is dat toch niet?

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:33 schreef Ludachrist het volgende:

[..]

http://waitbutwhy.com/201(...)ies-are-unhappy.html

Niet alleen op de banenmarkt, maar ook op de relatiemarkt. Omdat zij zo speciaal zijn verdienen ze een prachtrelatie zonder dat ze daar zelf iets voor moeten doen, slechts omdat zij zijn wie zij zijn.

Ik snap niet zo goed waar je dat op baseert. Ik lees vaak dat mensen aan zichzelf werken door nieuwe kleding kopen, naar de sportschool gaan, om advies vragen bij het voeren van gesprekken en steeds maar weer proberen om contact te krijgen met meisjes door vallen en op staan. En toch wil het ze maar niet lukken. Daar worden ze boos, verdrietig en onredelijk van.

Op de banenmarkt zijn er mensen die een fulltime job hebben aan solliciteren, honderden afwijzingen krijgen en dan van de politiek, de media en de directe omgeving moeten horen dat ze lui zijn, omdat ze geen werk hebben.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:34 schreef Drieklank het volgende:

[..]

Het probleem is niet zozeer het alleen zijn. Iedereen is weleens alleen en we kunnen daar allemaal mee leren omgaan door goed voor onszelf te zorgen, een loopbaan te ontwikkelen en ondernemend te zijn in een vrijetijdsbesteding.

Er is echter een groep mensen voor wie het alleen zijn een permanente status heeft. Mensen die geen ouders, vrienden of familie hebben. Mensen die nooit gebeld worden, nooit hun verjaardag vieren, nooit samenzijn met Kerst en Oud & Nieuw. Mensen met psychische klachten, mensen voor wie het leven om allerlei redenen omstandigheden langdurig niet lekker loopt en die er op de een of andere manier niet in slagen om contacten te leggen. Die mensen hebben daar onder te lijden. Onderzoek wijst ook uit dat langdurig alleen zijn niet goed voor je is. Daarmee ontstaat ook nog eens negatieve spiraal.

Het is niet fair om deze mensen zo hard te veroordelen, omdat je helemaal niet kunt relateren aan deze mensen.

Mensen veroordelen die lui niet. Ze veroordelen hun gezeik terwijl ze niks doen. Geen vrienden hebben is een keuze. Geen enkel normaal persoon die dingen onderneemt, actief is in een gemeenschap en wat meer te bieden heeft dan zelfmedelijden en ander vermoeiend gezeur, kan wat opbouwen. Het kost alleen moeite.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:48 schreef CRW het volgende:

[..]

Precies ja! Als ik weer kom van mijn werk heb ik behoefte aan rust en tijd voor mezelf. Dan wil ik niet nog sociaal moeten doen of andere verplichtingen hebben (zoals sporten, verenigingen, vrijwilligerswerk, enz.) Ik ben immers de hele dag al bezig geweest met een verplichting waar ik ook nog sociaal moet doen. Maar een relatie die dieper gaat dan een vriendschap met iemand die speciaal voor me is, daar wil ik wel tijd en moeite in steken. Zo raar is dat toch niet?

Die houding van rust willen na je werk kan je op de langere termijn opbranden. In plaats van rust nemen kun je ook dingen doen waar je energie van krijgt. Dat is voor iedereen verschillend. Er zijn genoeg mensen die juist energie halen uit sociale activiteiten.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:50 schreef Drieklank het volgende:

[..]

Ik snap niet zo goed waar je dat op baseert. Ik lees vaak dat mensen aan zichzelf werken door nieuwe kleding kopen, naar de sportschool gaan, om advies vragen bij het voeren van gesprekken en steeds maar weer proberen om contact te krijgen met meisjes door vallen en op staan. En toch wil het ze maar niet lukken. Daar worden ze boos, verdrietig en onredelijk van.

Op de banenmarkt zijn er mensen die een fulltime job hebben aan solliciteren, honderden afwijzingen krijgen en dan van de politiek, de media en de directe omgeving moeten horen dat ze lui zijn, omdat ze geen werk hebben.

Ik baseer dit vooral op iemand als Deezer die hier vaak post. Die krijgt bergen advies, maar doet er niets mee. Mensen moeten hem leuk vinden precies zoals hij is, want hij is speciaal. Hij hoeft zich niet aan te passen aan anderen, of zijn wereldbeeld bij te stellen, anderen doen dat maar voor hem.

Uit ervaring kan ik zeggen dat het geen eenvoudige opgave is om na een bepaalde leeftijd nieuwe vrienden te maken. Je komt minder snel in situaties om nieuwe mensen te ontmoeten die open staan voor nieuwe vriendschappen. Daarnaast staan mensen na een bepaalde leeftijd minder open voor nieuwe vriendschappen. Ze zijn te druk, hebben hun leven op de rit en investeren hun energie liever in hun partner en hun paar echte vrienden.

Als sociaal contact je dan al veel moeite en energie kost, kan ik wel begrijpen dat jij jouw energie liever steekt in het vinden van een relatie.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:48 schreef CRW het volgende:

[..]

Precies ja! Als ik weer kom van mijn werk heb ik behoefte aan rust en tijd voor mezelf. Dan wil ik niet nog sociaal moeten doen of andere verplichtingen hebben (zoals sporten, verenigingen, vrijwilligerswerk, enz.) Ik ben immers de hele dag al bezig geweest met een verplichting waar ik ook nog sociaal moet doen. Maar een relatie die dieper gaat dan een vriendschap met iemand die speciaal voor me is, daar wil ik wel tijd en moeite in steken. Zo raar is dat toch niet?

En hoe ga je die relatie krijgen als je nooit de deur uit komt dan? Dát is de belangrijkste reden om vrienden te hebben. Als je mensen kent, ga je meer mensen kennen en wordt de kans vele malen groter dat je ooit iemand tegen komt van het andere geslacht waar het mee klikt.

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:53 schreef IkStampOpTacos het volgende:

[..]

En hoe ga je die relatie krijgen als je nooit de deur uit komt dan? Dát is de belangrijkste reden om vrienden te hebben. Als je mensen kent, ga je meer mensen kennen en wordt de kans vele malen groter dat je ooit iemand tegen komt van het andere geslacht waar het mee klikt.

De belangrijkste reden om vrienden te hebben is om vrouwen tegen te komen?

quote:

Op donderdag 7 januari 2016 11:23 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Je hebt dus af en toe mensen die hier een topic openen dat overdreven wanhopig overkomt, tot de punt dat die mensen zeggen dat ze niet meer willen leven.

Er is idd een probleem met meer singles, zowel bij mannen als vrouwen. Dit gebeurt in vrijwel elke rijke landen. Maar dat is een andere topic. Dat heeft meer te maken met het individualisme en dat mensen hoge eisen stellen terwijl ze niet eens nagaan of ze zelf voldoen aan zulke hoge eisen.

Er is een kleine groep mannen, rond de 1-2% die eeuwig maagd lijkt te blijven en ze zien het hebben van een vriendin als de heilige graal. Vaak hebben deze mannen geen of weinig vrienden, moeite met sociale contact en zijn in hun jeugd gepest of buitengesloten.

Het is begrijpelijk dat de mensen die je omschrijft er op een gegeven moment gefrustreerd van worden. En het derhalve gaan idealiseren, dat klinkt vrij aannemelijk in ieder geval.

Maar dat lost het probleem natuurlijk niet op voor die mensen, en ik vraag mij af of alle goedbedoelde adviezen hier daar wel verandering in zouden brengen. Mensen keuren elkaar tegenwoordig op zoveel punten dat eraan 'voldoen' ook niet gemakkelijker wordt, daar heb je wel een goed punt. En natuurlijk niet alleen bij partners, maar ook vriendschappen uiteraard.

Ik noem het een maatschappelijk probleem, en niet zo'n kleintje ook. De voorspellingen hierover van sociologen liegen er niet om.. De trend is dat over niet al te lange tijd bijna 50 procent uit alleenstaande zal bestaan.

Ik blijf het een vreemde trend vinden, maar als dit de toekomst is die iedereen graag wil zien dan is het goed.