ja hoor, waarom niet? Alleen als ik koppijn heb dan niet, maar dat kun je van tevoren ook niet weten.quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:54 schreef krulbrul het volgende:
[..]
Zou jij hem andersom ook hebben aangesproken als hij je niet had aangesproken? Ik vind dit soort situaties zo moeilijk. Ik weet niet goed wat er dan van mij verwacht wordt.
quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:55 schreef Koral het volgende:
[..]
Je was vroeger onzeker en hebt daardoor een soort mechanisme ontwikkeld waarbij je angst je beschermd voor de pijn van een afwijzing. Je schrijft dat je nu zekerder bent, maar "dat mechanisme" beschermd je nog steeds voor dingen die je nu geen pijn meer doen omdat je zekerder/ minder afhankelijk bent. Probeer angst niet zo je leven te laten bepalen. Als iemand geen behoefte aan een gesprek heeft zegt hij of zij dat wel. Dat hoef je niet voor iemand in te vullen want dan doe je je zelf vaak tekort.
Geen één. Sinds de middelbare al zo en aan de uni eveneens. Wel op de basisschool, daar kon ik het zowat met iedereen vinden en ging alles lekker vlot. Maar op de middelbare krijg je van die spanningen tussen meisjes en jongens en daar had ik nooit zin in. Aan het begin van de middelbare was ik nog wel spontaan (eerder heel druk), maar dat was meer stoer doen en elkaar afzeiken. Na een tijd had ik dat wel gezien. Sommige gasten aan de uni doen soms nog zo puberaal als ik deed op mijn veertiende. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik volwassen ben voor mijn leeftijd, integendeel. Maar ik ben nu heel rustig.quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:54 schreef broccoli. het volgende:
Oh en... heb je vrienden?
Het hoeven er niet veel te zijn, je hoeft geen sociaal wonder te zijn, maar heb je vrienden?
Dit kan ik niet ontkennen. Maar die comfortzone vind ik wel relax. Komt mijn werk ook wel ten goede. Soms denk ik dat afwijzingen e.d. mij alleen maar labieler maken.quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:55 schreef Koral het volgende:
[..]
Je was vroeger onzeker en hebt daardoor een soort mechanisme ontwikkeld waarbij je angst je beschermd voor de pijn van een afwijzing. Je schrijft dat je nu zekerder bent, maar "dat mechanisme" beschermd je nog steeds voor dingen die je nu geen pijn meer doen omdat je zekerder/ minder afhankelijk bent. Probeer angst niet zo je leven te laten bepalen. Als iemand geen behoefte aan een gesprek heeft zegt hij of zij dat wel. Dat hoef je niet voor iemand in te vullen want dan doe je je zelf vaak tekort.
In de trein is iedereen met zichzelf bezig, althans dat is mijn indruk. Tijd voor een gesprek lijkt me dan ongemakkelijk. Wel leuk om te horen dat het wel kan dus.quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:57 schreef broccoli. het volgende:
[..]
ja hoor, waarom niet? Alleen als ik koppijn heb dan niet, maar dat kun je van tevoren ook niet weten.
Dat heb je vroeger misschien ervaren als een afwijzing. Nu je ouder bent moet je dat toch genuanceerder kunnen zien. In de trein is een hele andere setting dan een feestje bv. Wanneer zou het voor jou dan wel acceptabel zijn om met iemand een gesprek beginnen? Begin daar en bouw het langzaam uit. Als je het vaker doet, voelt het vertrouwder aan en is je "onnatuurlijke" gevoel minder overheersend.quote:Op woensdag 6 januari 2016 14:59 schreef krulbrul het volgende:
Dit kan ik niet ontkennen. Maar die comfortzone vind ik wel relax. Komt mijn werk ook wel ten goede. Soms denk ik dat afwijzingen e.d. mij alleen maar labieler maken.
Bijzondere conclusie.quote:
Na een paar weken maar eens even iemand's bestaan erkennen, lijkt me een goed planquote:Op woensdag 6 januari 2016 15:06 schreef ElDinosaur het volgende:
Over treinen gesproken, er komt al een paar weken bijna iedere ochtend een schattig vrouwtje naast me staan op het station. Misschien maar eens goedemorgen zeggen.
Dat is jouw indruk.quote:Op woensdag 6 januari 2016 15:00 schreef krulbrul het volgende:
[..]
In de trein is iedereen met zichzelf bezig, althans dat is mijn indruk. Tijd voor een gesprek lijkt me dan ongemakkelijk. Wel leuk om te horen dat het wel kan dus.
Komt omdat je een vrouw bentquote:Op woensdag 6 januari 2016 16:27 schreef motorbloempje het volgende:
Er beginnen vaak genoeg mensen tegen me te praten in het OV. Blijkbaar zie ik er aanspreekbaar uit.
Er praten ook mensen tegen mij,quote:
Dat valt heel erg mee. Juist in de trein kun je prima gesprekken aan gaan of daarmee oefenen. Tenzij iemand echt uitstraalt geen zin in een praatje te hebben (oortjes in,druk aan het werk etc). Verwacht er geen date uit te halen, maar gewoon leren praten met mensen en contact maken is een begin.quote:Op woensdag 6 januari 2016 15:00 schreef krulbrul het volgende:
[..]
In de trein is iedereen met zichzelf bezig, althans dat is mijn indruk. Tijd voor een gesprek lijkt me dan ongemakkelijk. Wel leuk om te horen dat het wel kan dus.
Je kunt het andersom lezen, wellicht is dat het?quote:
Jij bent een vrouw, wellicht ook nog aantrekkelijk dus dan heb je sowieso aanspraak. Ik krijg afkeurende blik of korte reacties waaruit de weerzin om te praten blijkt als ik een vrouw "out of the blue"aanspreek. Toegegeven dat ik wel altijd denk dat zij mij verdenken van in t broekje willen komen........ terwijl ik toch echt in het kutje wil komenquote:Op woensdag 6 januari 2016 16:27 schreef motorbloempje het volgende:
Er beginnen vaak genoeg mensen tegen me te praten in het OV. Blijkbaar zie ik er aanspreekbaar uit. Heb er niet altijd zin in, maar een praatje kan iemand's dag maken of breken als ze erom verlegen zitten, dus ga er altijd wel in mee
Ik ben een man, trek geen volle zalen maar ook tegen mij praten veel mensen uit zich zelf. Ik kap het vaak af omdat ik er geen zin in heb. Bij mij zijn het zowel mannen als vrouwen in alle leeftijden. Ik maak ook snel contact waar ik ook ben.quote:Op woensdag 6 januari 2016 17:01 schreef darkbright het volgende:
[..]
Jij bent een vrouw, wellicht ook nog aantrekkelijk dus dan heb je sowieso aanspraak. Ik krijg afkeurende blik of korte reacties waaruit de weerzin om te praten blijkt als ik een vrouw "out of the blue"aanspreek. Toegegeven dat ik wel altijd denk dat zij mij verdenken van in t broekje willen komen........ terwijl ik toch echt in het kutje wil komen
Jij geeft dan op de een of andere manier (onbewust) een aanleiding om tegen je te gaan praten. Dat is natuurlijk ook met het versieren heel belangrijk. Als het gesprek dan gestart is, moet je doorzetten.quote:Op woensdag 6 januari 2016 17:18 schreef ook_gek het volgende:
[..]
Ik ben een man, trek geen volle zalen maar ook tegen mij praten veel mensen uit zich zelf. Ik kap het vaak af omdat ik er geen zin in heb. Bij mij zijn het zowel mannen als vrouwen in alle leeftijden. Ik maak ook snel contact waar ik ook ben.
Onlangs in een winkel waar 2 vrouwen achter de toonbank wat stonden te bespreken, ik moest er om lachen en direct betrokken ze mij in het gesprek. Ik ken wel meer mensen waar dat exact het zelfde bij gebeurd. Niks geks of speciaals dus.
Mensen onthouden niet zozeer wat men zegt maar vooral hoe men je laat voelen?quote:Op woensdag 6 januari 2016 18:47 schreef DuTank het volgende:
[..]
Jij geeft dan op de een of andere manier (onbewust) een aanleiding om tegen je te gaan praten. Dat is natuurlijk ook met het versieren heel belangrijk. Als het gesprek dan gestart is, moet je doorzetten.
Daar heb ik zelf moeite mee. Laatst kwam er in de kroeg een chick mank voorbij gelopen, dus ik keek haar aan van "wtf?". Ik vroeg dus wat er met haar aan de hand was, ze gaf daar antwoord op en vervolgens ging mijn focus weer naar m'n bier.
Het aanspreken van een chick blijft toch lastig. In dit geval dacht ik er ook totaal niet bij na, maar zodra ik moet gaan nadenken wat ik zal gaan zeggen dan ga ik daar over twijfelen. Die twijfel zorgt uiteindelijk ook voor wat onzekerheid denk ik, waardoor ik uiteindelijk niks doe.
Ik zou ook niet willen praten met iemand die zo negatief en vol zelfmedelijden zit als jij. Lijkt me vermoeiend. Misschien daar eens aan werken.quote:Op woensdag 6 januari 2016 17:01 schreef darkbright het volgende:
[..]
Jij bent een vrouw, wellicht ook nog aantrekkelijk dus dan heb je sowieso aanspraak. Ik krijg afkeurende blik of korte reacties waaruit de weerzin om te praten blijkt als ik een vrouw "out of the blue"aanspreek. Toegegeven dat ik wel altijd denk dat zij mij verdenken van in t broekje willen komen........ terwijl ik toch echt in het kutje wil komen
Ditquote:Op woensdag 6 januari 2016 19:09 schreef Koral het volgende:
[..]
Mensen onthouden niet zozeer wat men zegt maar vooral hoe men je laat voelen?
Je 'moet' jezelf dan ook niet afvragen wat voor gespreksonderwerp je kunt bedenken maar hoe je iemand een goed gevoel kunt geven. Grapje, complimentje, herkenning van iets gemeenschappelijks, etc.
Zie een gesprek als een middel (op gevoel) en niet als een doel op zich (te rationeel).
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |