TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
SeLang
Black swans matter
Reisverslag Patagonië (zuid Argentinië / Chili)
Hier het verslag van mijn reis naar Patagonië 27 okt - 3 dec 2015. Zoals je gaat lezen in dit verslag: het was een schitterende reis!
Het doel van deze reis was vooral trekking, wandelen, genieten van landschap / natuur en natuurlijk vogeltjes spotten. Daarom heb ik zoveel mogelijk gekampeerd. Van totaal 35 overnachtingen heb ik slechts 6 keer in een budget hotel geslapen (alleen in de steden Bariloche en Puerto Natales) en voor de rest in mijn eigen tentje.
Ik bezocht deze regio nogal vroeg in het seizoen. Ten eerste om de mensen massa's voor te zijn. De plaatsen die ik bezocht zijn erg populair en plekken als El Chaltén en Torres del Paine zijn zelfs in het schouderseizoen eigenlijk al veel te druk naar mijn smaak - ik moet er niet aan denken hoe dat is in het hoogseizoen!
De andere reden om zo vroeg te gaan is dat het dan lente is op het zuidelijk halfrond en in de lente is de natuur altijd zo mooi: vogeltjes zingen en zijn druk in de weer met nestjes en later ook met jongen. Ik heb veel van dit moois gezien en ik ben dus ook achteraf erg blij met de seizoenskeuze. Daarnaast maakt veel overgebleven sneeuw in de bergen het landschap ook interessanter vind ik.
Route kaart
Route
1 Bariloche (Argentinië)
2 El Bolson (Argentinië)
3 El Calafate (Argentinië)
4 El Chaltén / Parque Nacional Los Glaciares (Argentinië)
5 Puerto Natales (Chili)
6 Parque Nacional Torres del Paine (Chili)
7 Ushuaia / Tierra del Fuego (Argentinië)
Bariloche
De reis startte in Bariloche. Eigenlijk is dit niet Patagonië maar het Lake District. De stad heeft een prachtige ligging aan een meer en aan de rand van besneeuwde bergen. Het geeft een beetje een Zwitserland gevoel.
Dit is geen Zwitserland maar Argentinië (Bariloche)
De eerste middag na aankomst heb ik wat rondgekeken in Bariloche, informatie ingewonnen, geld gewisseld en een buskaart gekocht. De eerste volledige dag in Bariloche heb ik een bus gepakt naar Llao Llao, zo'n 20km buiten Bariloche. Dit is een mooi gebied voor makkelijke relaxte wandelingen door een prachtige omgeving en er valt veel te zien op vogel gebied. Perfect voor een eerste dag.
Op mijn eerste dag kwam ik in de bossen bij Llao Llao al gelijk één van de meest iconische vogelsoorten van Patagonië tegen: de Magellanic Woodpecker (♂). Het mannetje heeft een rode kop, het vrouwtje is helemaal zwart. (Bariloche, Argentinië)
De volgende dag begon ik aan een trek van twee dagen in de bergen, startend vanaf de bushalte bij Cerro Catedral. Ik had geluk want het was stralend weer. Schitterende wandeling met eerst mooi uitzicht en daarna door een mooi bos met veel vogeltjes, dus ik nam er goed de tijd voor. Ik heb overnacht bij Refugio Frey. De volgende dag weer teruggelopen.
In de bergen is het nog steeds winter. Hier het laatste stukje naar Refugio Frey (Bariloche, Argentinië)
Overdag was het heerlijk weer maar s'avonds werd het bitter koud op 1700m hoogte. Er stond ook een enorm harde wind op de plek waar ik kampeerde. Gelukkig kon ik mijn tent neerzetten achter een soort geimproviseerd muurtje.
De volgende morgen maakte ik deze foto van mijn tentje. Op de achtergrond zie je Refugio Frey. Toen ik de middag ervoor mijn tent opzette was het al lastig om sommige tentharingen in de bevroren grond te krijgen en s'morgens moest ik ze met een steen los beuken omdat ze zaten vastgevroren. Mijn waterfles was ook in een blok ijs veranderd. Wel heerlijk geslapen. (Bariloche, Argentinië)
Omdat het hier zo mooi is wou ik ondanks de sneeuw toch proberen om een rondje te maken via een andere refugio (Jacob) en zo de trek te verlengen naar 3 dagen in plaats van de zelfde weg terug te lopen. Normaal wordt dat pas gedaan vanaf december en nu is het pas eind oktober... Ik ben dus begonnen aan die trek om te zien hoe dat zou gaan maar na een klein uurtje ben ik terug gegaan omdat ik het niet verantwoord vond zonder crampons.
Ik kijk hier uit over een bevroren meertje bij Refugio Frey. De route naar Refugio Jacob gaat naar de bergkam rechts achter. Ik had nauwelijks grip want de aangevroren sneeuw was spekglad, dus ik ben weer omgekeerd. (Bariloche, Argentinië)
Terug gelopen naar de bushalte van Cerro Catedral en vanaf daar een bus genomen naar het busstation van Bariloche. Aldaar heb ik een bus gepakt naar El Bolson, dat ongeveer 2 uur rijden van Bariloche ligt. De reis alleen al is de moeite waard want je komt door een prachtig berglandschap. In El Bolson was ik nog net op tijd om een bus te nemen (er zijn er maar twee per dag) naar de campsite in Wharton waar ik die avond wou kamperen.
El Bolson
El Bolson is een leuk plaatsje en een stuk meer relaxed dan het drukke Bariloche. De bergen zijn wel wat minder spectaculair. (El Bolson, Argentinië)
De volgende morgen begon ik aan een trek van 3 dagen met overnachtingen bij Refugio Natación en Cajón del Azul. In tegenstelling to de trek in Bariloche die erg druk was kwam ik hier geen hond tegen, althans op het eerste (hogere) gedeelte.
Hoewel minder hoog en minder spectaculair dan de trek in Bariloche was de eerste dag van deze trek veel zwaarder. Er moest totaal zo'n 1200m worden geklommen en een groot deel daarvan was in de felle zon. Maar uiteindelijk kom je dan in dit mooie winterbos terecht. (El Bolson, Argentinië)
Vooral het laatste stuk van de eerste dag was erg mooi: winterbos met hier en daar open plekken waar ganzen en andere vogels zoeken naar eten. En heerlijk stil...
Ashy-headed Goose op een sneeuwveld in de buurt van Refugio Natación. (El Bolson, Argentinië)
Hier kampeerde ik op een hoog plateau net naast Refugio Natación. Voor me ligt een half bevroren meertje. (El Bolson, Argentinië)
De volgende dag is alleen maar omlaag. De afdaling is wel wat tricky want op sommige plekken zeer steil. Uiteindelijk bereik ik Cajón del Azul met, zoals de naam suggereert, mooi blauw-groen water.
Cajón del Azul (El Bolson, Argentinië)
Ik kampeer aan de rivier, waar de hele tijd Ringed Kingfishers langs vliegen. (El Bolson, Argentinië)
Ringed Kingfisher (♂) (El Bolson, Argentinië)
De volgende morgen is het maar een klein stukje terug lopen naar Wharton en vanaf daar heb ik de bus genomen terug naar El Bolson, waar ik kampeerde aan de rand van de stad. Op het kampeerveldje broeden Southern Lapwings (een soort kiviet) die je aanvallen als je te dicht bij hun nest komt.
Laid back El Bolson
De volgende dag moet ik vroeg inpakken voor de bus terug naar Bariloche, want vanaf Bariloche vlieg ik die ochtend naar El Calafate veel verder naar het zuiden. Het is mooi helder weer en ik geniet van het uitzicht op de Andes vanuit het vliegtuig.
El Calafate / Glaciar Perito Moreno
El Calafate is voor de meeste mensen vooral een verbindingsknooppunt naar El Chaltén / Parque Nacional Los Glaciares en naar Torres del Paine in Chili en het is een handige plek om voorraden te kopen voor trekking in de regio.
Een verplicht uitje dat iedereen doet vanuit El Calafate is natuurlijk de beroemde Glaciar Perito Moreno. Dit is een indrukwekkende gletsjer waar je heel dichtbij kunt komen. Maar indrukwekkend als het is, het voelt toch een beetje als een tourist trap. Prijs voor vervoer en toegang is hoog: alles bij elkaar ben je gewoon US$50 kwijt voor dit uitje (en veel meer als je ook nog op de gletsjer wilt lopen of met een bootje er naartoe wilt varen).
De zeer indrukwekkende Perito Moreno gletsjer, zelfs met rolstoel toegankelijk! De voorkant is zo'n 5km breed en het ijs steekt gemiddeld 74 meter boven het water oppervlak uit. (Glaciar Perito Moreno, Argentinië)
Als je geduldig wacht dan zie je af en toe stukken ijs ter grootte van een flatgebouw in Lago Argentino storten. Erg spectaculair! (Glaciar Perito Moreno, Argentinië)
Nog een kijkje op de gletsjer. (Glaciar Perito Moreno, Argentinië)
El Chaltén / Parque Nacional Los Glaciares
De volgende dag vertrok ik naar El Chaltén. Die reis van ca 2 uur ging in een dubbeldekker bus en omdat ik als eerste op het busstation was kon ik bovenin helemaal vooraan zitten (= panorama uitzicht!).
Door de Patagonische steppe naar El Chaltén voor 6 dagen wandelen in Parque Nacional Los Glaciares. Voor me ligt de indrukwekkende Fitz Roy range en Cerro Torre. Tijdens de busreis zag ik ook veel guanaco's, Darwin's Rhea's (een soort struisvogels) en een grijze Patagonische vos. (El Chaltén, Argentinië)
Bij aankomst in El Chaltén stopt de bus eerst bij de national park office waar iedereen een instructie krijgt wat je wel en niet mag doen. In scherp contrast met de Perito Moreno gletsjer is dit park helemaal gratis en je kunt er ook gratis kamperen (alleen op de campsites). Onbegrijpelijk want het is een wereldklasse national park dat druk wordt bezocht en het onderhoud van trails, rangers, etc kost toch veel geld zou je denken.
Bij aankomst in El Chaltén kampeerde ik de eerste nacht op een campsite in het plaatsje zelf. Campsites in Argentinië zijn meestal niet heel geweldig, maar hier stond je tussen de gele bloemen op een grasveldje bij een beek met uitzicht op bergen en overal vogeltjes om je tent! (El Chaltén, Argentinië)
Het is stralend weer dus gelijk als mijn tentje staat maak ik een wandeling over een paar trailtjes in de buurt, o.a. naar een paar mooie uitzichtpunten. Prachtige natuur hier. Ik zie o.a. Condors, American Kestrel en Austral Parakeets.
Uitzicht op El Chaltén vanaf een hoger gelegen punt. (El Chaltén, Argentinië)
American Kestrel (♂) aan de rand van de Patagonische steppe. Dit is het neefje van onze Torenvalk op het Amerikaanse continent (El Chaltén, Argentinië)
Dit zijn Austral Parakeets. Geen enkele andere papegaaien soort ter wereld komt zo ver in het zuiden voor. Hier gefotografeerd in El Chaltén maar ik kwam ze tijdens mijn hele reis tegen. Zelfs zo zuidelijk als Tierra del Fuego! (El Chaltén, Argentinië)
De volgende dag begin ik aan een trek van 4 dagen. Op zich zijn de afstanden van de meeste wandelingen hier kort genoeg om alles te kunnen doen als dagtocht vanuit El Chaltén met alleen een daypack, maar ter plekke kamperen is natuurlijk leuker. En het geeft je ook de mogelijkheid om s'avonds of s'morgens vroeg op de mooiste plekjes te zijn.
De eerste dag vertrek ik naar campsite Poincenot, vlak bij het meest iconische uitzichtpunt van het park: Laguna de Los Tres.
Uitzicht op de rivierdelta aan het begin van de wandeling (El Chaltén, Argentinië)
Het is bijna de hele dag zwaar bewolkt en de bergtoppen zitten helaas in de wolken. Maar laat in de middag begint de bewolking voorzichtig open te breken. Mijn tentje staat dan al en ik besluit om de steile klim van 5km naar het uitzichtpunt Laguna de Los Tres alvast te maken. Daar aangekomen breekt de bewolking helemaal open en ik heb een prachtig uitzicht. Ik blijf van het uitzicht genieten totdat de zon achter de bergen verdwijnt.
De volgende morgen is het opnieuw mooi weer, dus ik klim gewoon nog een keer naar het uitzichtpunt, dat nu zelfs nog iets mooier is dan de avond ervoor.
Laguna de Los Tres, misschien wel het mooiste uitzichtpunt van de hele reis. De hoge pieken van Fitz Roy en het diep blauwe meertje daaronder, met ijs dat er in rond drijft. Je ziet af en toe ook sneeuw naar beneden vallen in het meer. (El Chaltén, Argentinië)
Hoe bar en kaal een landschap ook is, er is altijd wel een vogeltje dat er kan leven. Deze Black-billed Shrike-Tyrant landde vlak naast me toen ik op de rotsen van het uitzicht zat te genieten. (El Chaltén, Argentinië)
Nadat ik s'ochtends opnieuw van Laguna de Los Tres had zitten genieten pakte ik mijn tent in en ging door naar Piedra del Fraile. Hier was het mooi maar niet zo indrukwekkend als de dag ervoor. S'avonds liep er een Patagonische grijze vos bij de campsite.
De blauwgrijs gekleurde gletsjer rivier bij Piedra del Fraile (El Chaltén, Argentinië)
De volgende dag liep ik terug via een route die op trekking maps staat maar niet op het kaartje dat je bij de national park office krijgt, dus erg rustig. Je loopt dan voor de Piedras Blancas gletsjer langs. (El Chaltén, Argentinië)
De Piedras Blancas gletsjer. Dit is de enige plek gedurende mijn hele reis waar ik door een (ondiep) riviertje heb moeten waden. (El Chaltén, Argentinië)
Ik zet nu koers naar campsite De Agostini, gelegen aan een gletsjer meer.
Onderweg kan ik weer genieten van een prachtig uitzicht op de Fitz Roy range. (El Chaltén, Argentinië)
Ik passeer Laguna Hija y Madre (El Chaltén, Argentinië)
Uiteindelijk wordt Cerro Torre in de verte zichtbaar als een scherpe naald. (El Chaltén, Argentinië)
Deze prachtige Fire-eyed Diucon maakt gebruik van het stoffige pad om even een lekker zandbad te nemen! (El Chaltén, Argentinië)
Aangekomen op campsite De Agostini zet ik mijn tent op. Deze campsite is prachtig gelegen vlak bij Laguna Torre. Helaas slaat het weer om en is er wind, (mot)regen en mist dus ik kan niet van het uitzicht genieten. De volgende morgen is het zwaar bewolkt maar in de loop van de dag breekt dat steeds verder open.
Laguna Torre, waarin ijs rond drijft afkomstig van Glaciar Torre. Cerro Torre zit helaas in de wolken maar het blijft prachtig. (El Chaltén, Argentinië)
[IMG]httphttps://farm5.staticflickr.com/4214/35240321270_dbbeae063f_b.jpg[/IMG]
Een wandeling van een paar kilometer brengt mij bij het uitzichtpunt Mirador Maestri dat dit fantastische uitzicht biedt op Glaciar Torre! Voor mij één van de hoogtepunten van deze reis. (El Chaltén, Argentinië)
Vanaf hier loop ik weer terug naar El Chaltén, waar ik mijn tentje opzet op dezelfde campsite als de eerste dag. Morgen ga ik een wandeling maken naar Loma del Pliegue Tumbado en daar kun je niet kamperen dus dat wordt heen en terug lopen met een daypack.
Uitzicht bij Loma del Pliegue Tumbado. Helaas zit Cerro Torre hier in de wolken maar het blijft mooi. De wind was hier zo hard dat het bijna niet mogelijk was om rechtop te blijven staan! (El Chaltén, Argentinië)
El Calafate / Reserva Laguna Nimez
De volgende dag reisde ik weer terug naar El Calafate. Deze stad was voor mij een stuk interessanter dan alleen maar een doorreis- en hervoorradingspunt. Aan Lago Argentina een paar kilometer van het centrum ligt namelijk een mooi reservaat: Laguna Nimez. Een natuur liefhebber mag dit absoluut niet missen!
Helaas was het niet mogelijk om een extra dag te blijven want dan kon ik geen bus krijgen naar Puerto Natales (of ik moest twee extra dagen blijven, wat weer net teveel is). Dus moest ik het doen met slechts één middag in het reservaat Laguna Nimez. Gelukkig heb ik die middag wel veel kunnen zien.
De meest in het oog springende vogels in Laguna Nimez zijn Chilean Flamingo's zoals deze. Je ziet ze veel in de steppes van Patagonië want ze houden van meertjes met een hoog zout gehalte. Echter, die plekken zie je meestal alleen maar vanuit een rijdende bus. In Laguna Nimez kun je er zelf dicht bij komen. (El Calafate, Argentinië)
Al het leven in dit reservaat trekt roofvogels aan zoals Chimango- en Crested Caracara, American Kestrels en deze prachtige Cinereous Harrier (♂) met zijn blauw-grijze veren en fel gele ogen. Hij lijkt veel op de Blauwe Kiekendief die ook in Nederland voorkomt en jaagt ook op dezelfde manier. (El Calafate, Argentinië)
Eén van mijn favoriete vogeltjes tijdens deze reis: de Spectacled Tyrant. (El Calafate, Argentinië)
Puerto Natales
De volgende dag reis ik door naar Puerto Natales in Chili, de toegangspoort naar het sublieme Parque Nacional Torres del Paine. Bij de grensovergang maak ik me wat zorgen over de etenswaren die ik bij me heb (vooral de trailmix, wat technisch gezien zaden en gedroogde vruchten zijn) aangezien ze hier zeer streng op zijn. Maar ik kom er zonder problemen door.
In Puerto Natales heb ik twee overnachtingen in een goedkoop hostal. Het is er tijdens mijn verblijf het grootste deel van de tijd koud en nat weer. De budget kamer (privé) met verwarming voelt als pure luxe.
Als ik laat in de middag aankom en ben ingecheckt ga ik als eerste naar de (zeer goede) tourist information office (wat ze trouwens sowieso zeer goed voor elkaar hebben in Argentinië en Chili) voor informatie over Torres del Paine. Dingen als bus tijden, prijzen en een wandelkaartje.
De volgende dag heb ik een volle dag in Puerto Natales. Het is geen mooi weer maar ik beleef toch een mooie dag met een wandeling langs de kust waarin ik allerlei mooie dingen zie.
Puerto Natales heeft al een beetje een "end of the world" gevoel. (Puerto Natales, Chili)
Bij een wandeling langs de zee in Puerto Natales zijn deze niet te missen: Black-necked Swans zwemmen hier rond in grote groepen. (Puerto Natales, Chili)
Magellanic Oystercatchers zijn familie van onze Scholeksters, maar ze hebben een gele ring om hun oog. (Puerto Natales, Chili)
Parque Nacional Torres del Paine
Nadat ik in het hostal verhalen heb gehoord van mensen die net terug zijn uit Torres del Paine en alleen maar dagenlang in de regen hebben gelopen en weinig hebben gezien van de mooie bergen vertrek ik de volgende ochtend met de bus naar Torres del Paine.
Het is echter mooi droog half bewolkt weer als ik daar aankom. Het plan is om in 9 dagen het zogenaamde "O-circuit" te lopen, wat een rondje is om het hele massief heen (plus een paar zij-uitstapjes naar mooie uitzichtpunten).
Al mijn eten voor 9 dagen trekking (plus reserve) had ik al in El Califate gekocht (vanwege het goede aanbod daar) en dat zat dus allemaal in mijn rugzak die daardoor in het begin redelijk zwaar was (ca 7kg aan eten).
De eerste dag loop ik naar Campamento Torres, gelegen dicht onder het meest iconische uitzichtpunt van het park.
De trail volgt het dal naar boven (Torres del Paine, Chili)
Als ik mijn tentje heb opgezet volg ik de trail naar Mirador Las Torres. Ik heb geluk want het uitzicht is prima! En omdat ik er laat op de dag ben zijn de meeste (dagjes-)mensen al weg dus het is er lekker rustig.
Mirador Las Torres, het beroemdste uitzichtpunt van het park. (Torres del Paine, Chili)
Ik blijf hier tot de zon achter de bergen verdwijnt. In de schaduw wordt het dan gelijk erg koud en ik merk meteen dat het aan de grond alweer vriest. Tijdens het teruglopen rollen er plotseling wolken binnen en begint het zachtjes te sneeuwen.
Teruglopen naar Campamento Torres. De "mist" die je ziet is hele fijne sneeuw die uit de lucht valt. (Torres del Paine, Chili)
Er groeien hier natuurlijke "bonsai" boompjes. Klein gebleven door de kou en krom gegroeid door de voortdurend harde wind. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag is een lange (maar mooie) dag. Het is het mooi weer dus ik maak opnieuw het klimmetje naar Mirador Las Torres om te genieten van het uitzicht. Daarna ga ik terug naar Campamento Torres om mijn tent in te pakken en verder te trekken naar Campamento Serón.
Eenden zijn vaak een beetje saai maar deze Torrent Duck (♂) is is een klasse apart! Hij dobbert niet lui in een slootje maar duikt in kolkende bergriviertjes en zwemt dan onder water op zoek naar insektenlarven. In Torres del Paine heb ik ze ook met jongen gezien. Van die kleine donsbolletjes in het wilde water, prachtig om te zien! (Torres del Paine, Chili)
Dit soort gasten op paard kom je ook af en toe tegen. (Torres del Paine, Chili)
Eén van de dingen die ik zo mooi vond in Torres del Paine was de felle rood / oranje Chilean Firebush en hoe dat contrasteert met de witte sneeuw en het blauw in de lucht. Helaas komt het op foto's minder uit de verf. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag gaat van Campamento Serón naar Campamento Dickson.
Onderweg kom ik deze prachtige oranje koepels tegen. Als ik het goed heb gegoogled is dit Anarthrophyllum desideratum, maar wat maakt het uit? Prachtig! (Torres del Paine, Chili)
Ik hou van dit soort aparte landschappen met prachtige kleuren. (Torres del Paine, Chili)
Hier nader ik Campamento Dickson. De "mist" die je ziet rond de bergen is weer hele fijne sneeuw die uit de lucht valt. (Torres del Paine, Chili)
Campamento Dickson heeft een schitterende ligging aan een gletsjermeer waar ijs in rond drijft en is omringd door mooie bergen. Op de foto zie je ook de refugio en de tentjes.(Torres del Paine, Chili)
Direct achter de campsite is een kiezelstrandje aan het meer, waarin grote ijsblokken ronddrijven. Er stond hier een harde en koude wind. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag ga ik verder naar Campamento Los Perros wat niet zo ver is. Bijna de hele dag sneeuwt het zachtjes, wat bijdraagt aan de sfeer. Er staat wel een enorm harde wind die van voren komt. Ik verwacht daarom voor morgen een lastige oversteek van Paso John Gardner, want die bergpas heeft de reputatie lastig te zijn bij slecht weer.
Aan het einde van de dag klaart het op en wandel ik nog wat rond bij een gletsjermeertje in de buurt. Hier vind ik nog twee leuke eendjes (Spectacled Duck, status = "near threatend")
Glaciar Los Perros. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag zou de enige lastige dag van deze trek moeten zijn, namelijk de John Gardner pas over. Het stelt echter weinig voor. Tot mijn verbazing is het bijna windstil! Vlak voor de laatste klim is er een vlak stuk met veel vogeltjes, maar ik blijf niet te lang hangen omdat ik een moeilijke / zware tocht verwacht. Achteraf was ik liever nog even gebleven.
Hier ben ik bijna op de top van de pas en kijk terug naar waar ik vandaan kom. (Torres del Paine, Chili)
Op de top van de pas opent zich nu weer een nieuw uitzicht: Glaciar Grey en de bergen erachter. (Torres del Paine, Chili)
Het eerste stuk van de afdaling gaat supersnel. Er ligt een dikke laag (10-20cm) stuifsneeuw dus je kunt lekker snel naar beneden stampen / glijden. Die pret eindigt als ik het bos bereik. Daar loopt een heel steil trailtje met aangevroren sneeuw en ijs wat echt spekglad is. Hier valt bijna niet te lopen zonder uit te glijden. Maar ik kom uiteindelijk zonder kleerscheuren beneden en zet mijn tent neer op Campamento Paso.
Het was de hele dag zwaar bewolkt (en af en toe hele lichte sneeuw) maar s'avonds klaart het op en krijg ik een prachtig uitzicht op Glaciar Grey.
Glaciar Grey in de late middag. Het strijklicht laat mooi de structuur van het ijs zien. Ik heb hier lange tijd zitten genieten en in de zon was het gewoon lekker warm! (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag gaat de trek verder naar Campamento Grey. Ik loop nu boven langs Glaciar Grey. Torres del Paine kent verschillende microklimaten en nu ga ik geleidelijk aan weer naar het zonniger en drogere deel van het park.
Glaciar Grey is een enorm grote gletsjer, net zoals Perito Moreno eerder in Argentinië. (Torres del Paine, Chili)
Het vooraanzicht van Glaciar Grey. (Torres del Paine, Chili)
Vanaf hier wordt de trail weer erg druk. Ik heb het gedeelte van de trek achter het bergmassief voltooid en nu zit ik weer op het "W-circuit" dat door veel meer mensen wordt gelopen dan het complete rondje (het "O-circuit"). Daarnaast veel dagjesmensen met alleen een daypack die met de boot over het meer zijn gekomen.
Nog even achterom kijken voor een laatste blik op Glaciar Grey (Torres del Paine, Chili)
Uitzicht naar de andere kant: Lago Grey met ronddrijvende ijsblokken. (Torres del Paine, Chili)
Waarschijnlijk het meest voorkomende vogeltje op deze reis, een Rufous-collared Sparrow. (Torres del Paine, Chili)
Ik bereik Paine Grande. Hier maakt de trail een draai en loop ik door naar Campamento Italiano
Indrukwekkende bergen liggen nu voor me, opgefleurd met een voorgrond van Chilean Firebush (Torres del Paine, Chili)
Op Campamento Italiano staat het bos vol met kleine tentjes. Echt veel te druk! Een ranger vertelde me dat hier in het hoogseizoen wel 400 mensen kamperen! Daar moet je toch niet aan denken. Aan de positieve kant: over het algemeen zijn dit toffe lui en het is s'avonds erg gezellig als iedereen achter z'n gasbrandertje zit te koken op de enige plek waar dat is toegestaan (ze zijn hier als de dood voor bosbranden).
Mijn tentje blijft hier twee nachten staan (tegen de regels in) want de volgende dag maak ik een dagtocht in de prachtige Valle del Francés. Dat voelt als een soort rustdag, zonder zware rugzak.
Wandelen in de prachtige Valle del Francés. (Torres del Paine, Chili)
Eén van de uitzichten vanaf de Mirador (Torres del Paine, Chili)
Tijdens het terug lopen heb ik dit uitzicht op het prachtige blauwe Lago Nordenskjold. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag is alweer de laatste dag van de "O-ciruit" trek, terug naar het startpunt bij Hotel Torres.
Ik ga dit missen... (Torres del Paine, Chili)
Torres del Paine is zo mooi door de afwisseling. En zelfs de vlakkere stukken zijn adembenemend mooi. (Torres del Paine, Chili)
Ik heb nu het "O-Circuit" voltooid, maar omdat Torres del Paine zo mooi is besluit ik om nog een extra dag te blijven en die te besteden aan een wandeling die maar weinig mensen doen: van Laguna Amarga naar Lago Sarmiento en weer terug. Dit ligt in een droger gebied aan de rand van de steppe en heeft daarom weer andere begroeiing en beestjes. Het zou één van de mooiste dagen worden van mijn hele reis.
S'morgens loop ik eerst (relatief snel) over de stoffige weg van de campsite bij Hotel Torres naar het ranger station bij Laguna Amarga en vanaf daar op de doodstille trail naar Lago Sarmiento.
Guanaco's zijn de wilde voorvaderen van de gedomesticeerde lama's en alpaca's die je ziet in Zuid-Amerika. Je ziet ze altijd vanuit de bus maar niet op de meeste treks omdat ze grazen op de vlakkere steppes en niet zozeer in de bergen waar de meeste treks worden gedaan. Maar tijdens deze wandeling liep ik constant tussen de Guanaco's. (Torres del Paine, Chili)
Deze prachtige Long-tailed Meadowlark (♂) zie je bijna overal in Patagonië waar gras is. Een fantastische verschijning als de zon op zijn fel oranje borst schijnt. De vrouwtjes hebben iets minder oranje. (Torres del Paine, Chili)
Wat is het hier toch mooi... (Torres del Paine, Chili)
Langs een deel van de trail bloeien deze prachtige orchideeën: Zapatito de la Virgen, Calceolaria uniflora. (Torres del Paine, Chili)
De Austral Negrito (of Patagonian Negrito) is ook één van de eerste vogeltjes die je tegenkomt op een reis naar Patagonië. Ze houden van water en nat gras. (Torres del Paine, Chili)
Het trailtje loopt door dit soort landschap. Een soort overgangsgebied tussen bergen en steppe. Deze verandering van habitat leverde weer 5 nieuwe vogelsoorten op voor deze reis. (Torres del Paine, Chili)
Onbekend bij veel mensen is dat er hier oude rotstekeningen zijn . Er is niet heel veel te zien maar het is herkenbaar. Dit is de enige plek waar ik deze dag andere mensen tegenkwam (een aantal mensen met gids). (Torres del Paine, Chili)
Maar bij de rotstekeningen werd ik al snel afgeleid door de roep van deze Chilean Flicker, een spechtensoort. (Torres del Paine, Chili)
Tijdens de hele wandeling bleef ik op de uitkijk naar poema's, want die hebben deze guanaco's als prooi. Omdat ik er vanuit ging dat de guanaco's de poema's veel sneller zouden spotten dan ikzelf keek ik vooral naar het gedrag van de guanaco's. Er was een klein kansje want de rangers vertelden me dat de poema's ongeveer rond 6-7pm tevoorschijn beginnen te komen en ik was er nog rond die tijd. Helaas niets gezien. (Torres del Paine, Chili)
S'avonds terug op de stoffige weg naar de campsite bij Hotel Torres kreeg ik direct een lift van twee Chileense dames dus ik was nog mooi voor het donker thuis.
Puerto Natales (opnieuw)
De volgende dag ben ik met de bus teruggereisd naar Puerto Natales. Daar wachtte me een kleine teleurstelling. Eigenlijk wou ik gelijk de volgende dag doorreizen naar Ushuaia in Argentijns Tierra del Fuego maar er was op die dag geen bus dus had ik een extra dag in Puerto Natales. Maar achteraf was dat niet eens zo slecht. Een keertje een rustdag is best okee.
Terug in Puerto Natales heb ik weer wat langs de kust gewandeld, dit keer met mooi weer. (Puerto Natales)
Tierra del Fuego / Ushuaia
Tenslotte mijn laatste bestemming: Ushuaia in Argentijns Tierra del Fuego. Vanaf Puerto Natales is dat een reis van 14 uur. Lang, maar ik beleefde er veel plezier aan (behalve het urenlang wachten bij de grens). Vanuit de bus zie je veel van het landschap en ook weer veel guanaco's en Darwin's Rhea (een soort struisvogels).
Het hoogtepunt was echter de oversteek van de Estrecho de Magallanes (Strait of Magellan), het stuk zee dat Tierra del Fuego scheidt van de rest van Zuid-Amerika.
Hier de veerboot voor de oversteek van de Estrecho de Magallanes. Tijdens de overtocht zag ik twee dolfijnen soorten: de zwart-witte Commerson's dolphin en Peale's dolphin. Verder zwommen er Magellanic penguins en vlogen er een hoop verschillende vogels. Het voelde bijna als een wildlife cruise! (Strait of Magellan, Chili)
Op het laatste stuk van de busreis dicht bij Ushuaia steek je nog een pas over, wat ook erg mooi is. Even voor 21:00 kwam ik aan in Ushuaia en vanaf daar was het nog een uur lopen naar de campsite die ik in gedachten had. Bij aankomst was echter het hek dicht met een slot erop! (Later bleek: camping definitief gesloten, site verkocht aan een ontwikkelaar). Buurtbewoners die ik ernaar vroeg haalden hun schouders op en zeiden: dan ga je daar toch gewoon staan? Ik ben dus maar over het hek geklommen en heb daar heerlijk rustig gekampeerd. Geen faciliteiten natuurlijk maar dat heb ik als wild-kampeerder natuurlijk ook niet nodig.
Ushuaia bleek een leuk stadje en de omgeving en natuur bleken boven verwachting. Een prachtige finale voor deze reis!
Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld (Ushuaia, Argentinië)
In Ushuaia is het leuk wandelen langs het water (Ushuaia, Argentinië)
De ligging aan het Beagle Channel betekent dat er veel natuur is te zien midden in Ushuaia.
Blackish Oystercatcher. Lijkt op onze Scholekster maar deze is helemaal zwart en heeft een veel dikkere snavel. (Ushuaia, Argentinië)
Deze prachtige Black-crowned Night-heron doet zijn naam geen eer aan door midden op de dag te staan vissen. Eén van de weinige vogels hier die ook in Europa veel voorkomt. (Ushuaia, Argentinië)
Deze Dolphin Gulls houden zich bezig met hun lente dingetjes. Een mooie meeuw van de zuidelijke streken die niet wit is maar lichtgrijs. (Ushuaia, Argentinië)
Dit is een Southern Giant Petrel, familie van de Albatros. Deze vogels hebben een spanwijdte tot wel 2 meter! Echte zeevogels die echter gewoon in de haven van Ushuaia komen. (Ushuaia, Argentinië)
De Falkland oorlog daar zijn ze nog steeds niet overheen in Argentinië. In de haven van Ushuaia staat dit bord. (Ushuaia, Argentinië)
...Maar de volgende oorlog gaan ze in elk geval niet winnen met deze ouwe troep. (Ushuaia, Argentinië)
Een bezoek aan Ushuaia is natuurlijk niet compleet zonder een boottocht op het Beagle Channel. De meeste mensen kiezen voor een groot gemotoriseerd schip met tientallen mensen. Maar het leek me veel leuker om met een zeilbootje te gaan met een groep van maximaal 10 mensen. Lekker rustig en door de koude wind en af en toe een plens water "beleef" je het Beagle Channel pas echt!
Heerlijk zeilen op het Beagle Channel! Op de achtergrond kun je Ushuaia zien liggen. (Tierra del Fuego, Argentinië)
We zeilden langs deze kolonie van Imperial Cormorants. Op de achtergrond zie je de prachtige bergen van Isla Navarino in Chileens Tierra del Fuego, een wild en moeilijk toegankelijk gebied. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Imperial Cormorants (Tierra del Fuego, Argentinië)
Daarna kwamen we langs een eilandje met zeeleeuwen (Tierra del Fuego, Argentinië)
Zeeleeuwen op het eilandje. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Misschien nog wel toffer dan de zeeleeuwen is deze Snowy Sheathbill. Echt een vogel van de meest zuidelijke streken (broedt op het Antarctisch schiereiland en wat eilandjes daar in de buurt) en als ze niet broeden hangen ze rond in iets noordelijker streken, meestal bij pinguďn- of zeeleeuwen kolonies (Tierra del Fuego, Argentinië)
Vanaf de boot zien we ook Black-browed Albatross (links) en Southern Giant Petrel (rechts) over het water vliegen als zweefvliegtuigen in de harde wind. De Black-browed Albatross is een relatief kleine albatros soort maar dan nog hebben we het over een spanwijdte van 2.0-2.4 meter. De Southern Giant Petrel haalt 1.9-2.1 meter (Tierra del Fuego, Argentinië)
We leggen aan bij Isla-H, waar deze operator (Tres Marias) exclusief recht op heeft. Dat betekent: rust! Geen andere toeristen, alleen ons groepje van tien. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Isla-H is een prachtig eilandje met baaien, rotsen begroeid met gekleurde korstmossen en grote mos kussens. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Op Isla-H is ook een kolonie Rock Cormorants, die op dit moment aan het broeden zijn. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Ik vond deze zeiltocht op het Beagle Channel zo mooi dat ik maar gelijk de volgende zeiltocht boek voor 3 dagen later naar een ander gedeelte van het Beagle channel!
Maar eerst ga ik voor een paar dagen naar Tierra del Fuego National Park. S'middags na de zeiltocht loop ik terug naar de campsite, pak mijn tentje in en begin dan te lopen naar het national park dat zo'n 15km verder begint. Ik loop ongeveer de helft tot waar de weg splitst richting het park en probeer vanaf daar een lift te krijgen, wat vrijwel direct lukt (de mensen zijn zo vriendelijk hier!). Vanaf de park ingang loop ik naar de campsite die ik in gedachten had (Ensenada), waar ik de enige kampeerder ben.
De volgende dag loop ik via de Costera Trail (door het bos langs de zee) naar de volgende campsite (Cauquenes).
Uitzicht op Lapataia Bay vanaf de Costera Trail. (Tierra del Fuego National Park, Argentinië)
Flightless Steamer-duck (of Fuegian Steamer-duck) in de Lapataia Bay. Deze eenden leven uitsluitend op zee en hebben hun vermogen om te kunnen vliegen verloren, wat je ook kunt zien aan de zeer korte vleugels. (Tierra del Fuego, Argentinië)
S'avonds zag ik bij de campsite deze Fuegan Red Fox, die alleen maar voorkomt op Tierra del Fuego en nergens anders ter wereld. Erg tam en ongetwijfeld op zoek naar etensresten van kampeerders. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Ook aanwezig (bijna overal op deze reis): lawaaiige Black-faced Ibis! (Tierra del Fuego, Argentinië)
De volgende morgen laat ik mijn tentje staan en maak een wandeling in de buurt van Lapataia Bay. S'morgens is het nog rustig (het voordeel van hier kamperen), later op de dag komen de grote groepen toeristen.
Kelp Goose (♀) met jong. Deze leven langs de kust en eten vooral zeewier en andere planten die in zee groeien. Het mannetje van deze soort is geheel wit. (Tierra del Fuego, Argentinië)
In Tierra del Fuego wonen veel bevers (helaas niet gezien). Maar dat is een geďntroduceerde soort die nu veel schade aanricht. Op deze foto zie je een bever dam. Best indrukwekkend als je het niveauverschil ziet van het water links en rechts van de dam! (Tierra del Fuego, Argentinië)
S'middags pak ik mijn tent in en begin terug te lopen richting Ushuaia. Ondertussen hoop ik een lift te krijgen maar dat viel niet mee want ik zit nu diep in het park en daar is nauwelijks verkeer. Maar na ongeveer een uur wordt ik opgepikt door een super aardig bejaard echtpaar. De vrouw laat trots haar trouwring zien: ze is nu 3 jaar getrouwd en ze kennen elkaar via Facebook!
Ik ga terug naar dezelfde kampeerplek in Ushuaia. Het hek is nu open en er zijn mensen. Aanvankelijk vertellen ze me dat de camping dicht is en dat ik er niet kan kamperen maar na vriendelijk vragen en uitleggen dat ik verder niets nodig heb krijg ik toestemming om mijn tentje toch neer te zetten.
De volgende dag is mijn laatste dag van deze reis, maar wel een hele mooie! Ik ga opnieuw mee met een zeiltocht, maar dit keer in de buurt van een pinguďn kolonie. Daarvoor moeten we eerst een uur met een busje naar een klein plaatsje (Puerto Almanza) en vanaf daar gaan we dan zeilen.
Mooi weer maar erg harde wind op deze tocht... wat natuurlijk tof is met zeilen! (Tierra del Fuego, Argentinië)
We komen langs een kolonie met 3 soorten pinguďns. De meesten zijn Magellanic Penguins maar er zijn ook enkele tientallen Gentoo Penguins en er waren 2 King Penguins!
Magellanic Penguins op Isla Martillo (Tierra del Fuego, Argentinië)
Magellanic Penguin in het water (Tierra del Fuego, Argentinië)
Er waren hier ook twee King Penguins! Normaal gesproken zitten die verder naar het zuiden maar je hebt er af en toe ook een paar op Tierra del Fuego. Omdat ze zo groot zijn en rechtop staan kun je ze al vanaf grote afstand zien. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Imperial Cormorants op een ander eilandje (Tierra del Fuego, Argentinië)
Nog een eilandje met zeeleeuwen (Tierra del Fuego, Argentinië)
Niet alleen mooi kwa beestjes maar ook landschappelijk, met de bergen van Chileens Tierra del Fuego op de achtergrond. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Sommige zeeleeuwen zijn zwanger. Daarom zie je linksboven een Turkey-vulture die geduldig wacht op een feestmaal: placenta's van zeeleeuwen (Tierra del Fuego, Argentinië)
Wat een schitterende afsluiting van deze reis! Na de zeiltocht heb ik aan de chauffeur van het busje terug naar Ushuaia gevraagd om me af te zetten bij de vuilnisbelt, want daar komen alle roofvogels en ik hoopte nog iets nieuws te zien (niet gelukt). Haha! ja echt, mijn laatste middag heb ik doorgebracht op een vuilnisbelt! Daarna terug gelift naar Ushuaia.
De volgende morgen vroeg naar het vliegveld gelopen (dat gewoon in de stad ligt). In het vliegtuig heerlijk horizontaal geslapen, want ik had een hele rij voor mij alleen en heerlijk gedroomd over deze prachtige reis.
Statistiek:
Dagen ter plekke: 36 (Argentinië:23, Chili:13)
Overnachtingen: 29 in eigen tent, 6 in hostal (eigen kamer)
Geďdentificeerde vogelsoorten: 101 (totale lijst: zie spoiler in volgende post)
Kosten:
Vliegtickets: ¤1054
Ter plekke uitgegeven: ¤710
Overig (reisgids, bus thuis, etc): ¤66
Totaal: ¤1830
[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 30-06-2017 20:49:50 (Links gerepareerd) ]
Hier het verslag van mijn reis naar Patagonië 27 okt - 3 dec 2015. Zoals je gaat lezen in dit verslag: het was een schitterende reis!
Het doel van deze reis was vooral trekking, wandelen, genieten van landschap / natuur en natuurlijk vogeltjes spotten. Daarom heb ik zoveel mogelijk gekampeerd. Van totaal 35 overnachtingen heb ik slechts 6 keer in een budget hotel geslapen (alleen in de steden Bariloche en Puerto Natales) en voor de rest in mijn eigen tentje.
Ik bezocht deze regio nogal vroeg in het seizoen. Ten eerste om de mensen massa's voor te zijn. De plaatsen die ik bezocht zijn erg populair en plekken als El Chaltén en Torres del Paine zijn zelfs in het schouderseizoen eigenlijk al veel te druk naar mijn smaak - ik moet er niet aan denken hoe dat is in het hoogseizoen!
De andere reden om zo vroeg te gaan is dat het dan lente is op het zuidelijk halfrond en in de lente is de natuur altijd zo mooi: vogeltjes zingen en zijn druk in de weer met nestjes en later ook met jongen. Ik heb veel van dit moois gezien en ik ben dus ook achteraf erg blij met de seizoenskeuze. Daarnaast maakt veel overgebleven sneeuw in de bergen het landschap ook interessanter vind ik.
Route kaart
Route
1 Bariloche (Argentinië)
2 El Bolson (Argentinië)
3 El Calafate (Argentinië)
4 El Chaltén / Parque Nacional Los Glaciares (Argentinië)
5 Puerto Natales (Chili)
6 Parque Nacional Torres del Paine (Chili)
7 Ushuaia / Tierra del Fuego (Argentinië)
Bariloche
De reis startte in Bariloche. Eigenlijk is dit niet Patagonië maar het Lake District. De stad heeft een prachtige ligging aan een meer en aan de rand van besneeuwde bergen. Het geeft een beetje een Zwitserland gevoel.
Dit is geen Zwitserland maar Argentinië (Bariloche)
De eerste middag na aankomst heb ik wat rondgekeken in Bariloche, informatie ingewonnen, geld gewisseld en een buskaart gekocht. De eerste volledige dag in Bariloche heb ik een bus gepakt naar Llao Llao, zo'n 20km buiten Bariloche. Dit is een mooi gebied voor makkelijke relaxte wandelingen door een prachtige omgeving en er valt veel te zien op vogel gebied. Perfect voor een eerste dag.
Op mijn eerste dag kwam ik in de bossen bij Llao Llao al gelijk één van de meest iconische vogelsoorten van Patagonië tegen: de Magellanic Woodpecker (♂). Het mannetje heeft een rode kop, het vrouwtje is helemaal zwart. (Bariloche, Argentinië)
De volgende dag begon ik aan een trek van twee dagen in de bergen, startend vanaf de bushalte bij Cerro Catedral. Ik had geluk want het was stralend weer. Schitterende wandeling met eerst mooi uitzicht en daarna door een mooi bos met veel vogeltjes, dus ik nam er goed de tijd voor. Ik heb overnacht bij Refugio Frey. De volgende dag weer teruggelopen.
In de bergen is het nog steeds winter. Hier het laatste stukje naar Refugio Frey (Bariloche, Argentinië)
Overdag was het heerlijk weer maar s'avonds werd het bitter koud op 1700m hoogte. Er stond ook een enorm harde wind op de plek waar ik kampeerde. Gelukkig kon ik mijn tent neerzetten achter een soort geimproviseerd muurtje.
De volgende morgen maakte ik deze foto van mijn tentje. Op de achtergrond zie je Refugio Frey. Toen ik de middag ervoor mijn tent opzette was het al lastig om sommige tentharingen in de bevroren grond te krijgen en s'morgens moest ik ze met een steen los beuken omdat ze zaten vastgevroren. Mijn waterfles was ook in een blok ijs veranderd. Wel heerlijk geslapen. (Bariloche, Argentinië)
Omdat het hier zo mooi is wou ik ondanks de sneeuw toch proberen om een rondje te maken via een andere refugio (Jacob) en zo de trek te verlengen naar 3 dagen in plaats van de zelfde weg terug te lopen. Normaal wordt dat pas gedaan vanaf december en nu is het pas eind oktober... Ik ben dus begonnen aan die trek om te zien hoe dat zou gaan maar na een klein uurtje ben ik terug gegaan omdat ik het niet verantwoord vond zonder crampons.
Ik kijk hier uit over een bevroren meertje bij Refugio Frey. De route naar Refugio Jacob gaat naar de bergkam rechts achter. Ik had nauwelijks grip want de aangevroren sneeuw was spekglad, dus ik ben weer omgekeerd. (Bariloche, Argentinië)
Terug gelopen naar de bushalte van Cerro Catedral en vanaf daar een bus genomen naar het busstation van Bariloche. Aldaar heb ik een bus gepakt naar El Bolson, dat ongeveer 2 uur rijden van Bariloche ligt. De reis alleen al is de moeite waard want je komt door een prachtig berglandschap. In El Bolson was ik nog net op tijd om een bus te nemen (er zijn er maar twee per dag) naar de campsite in Wharton waar ik die avond wou kamperen.
El Bolson
El Bolson is een leuk plaatsje en een stuk meer relaxed dan het drukke Bariloche. De bergen zijn wel wat minder spectaculair. (El Bolson, Argentinië)
De volgende morgen begon ik aan een trek van 3 dagen met overnachtingen bij Refugio Natación en Cajón del Azul. In tegenstelling to de trek in Bariloche die erg druk was kwam ik hier geen hond tegen, althans op het eerste (hogere) gedeelte.
Hoewel minder hoog en minder spectaculair dan de trek in Bariloche was de eerste dag van deze trek veel zwaarder. Er moest totaal zo'n 1200m worden geklommen en een groot deel daarvan was in de felle zon. Maar uiteindelijk kom je dan in dit mooie winterbos terecht. (El Bolson, Argentinië)
Vooral het laatste stuk van de eerste dag was erg mooi: winterbos met hier en daar open plekken waar ganzen en andere vogels zoeken naar eten. En heerlijk stil...
Ashy-headed Goose op een sneeuwveld in de buurt van Refugio Natación. (El Bolson, Argentinië)
Hier kampeerde ik op een hoog plateau net naast Refugio Natación. Voor me ligt een half bevroren meertje. (El Bolson, Argentinië)
De volgende dag is alleen maar omlaag. De afdaling is wel wat tricky want op sommige plekken zeer steil. Uiteindelijk bereik ik Cajón del Azul met, zoals de naam suggereert, mooi blauw-groen water.
Cajón del Azul (El Bolson, Argentinië)
Ik kampeer aan de rivier, waar de hele tijd Ringed Kingfishers langs vliegen. (El Bolson, Argentinië)
Ringed Kingfisher (♂) (El Bolson, Argentinië)
De volgende morgen is het maar een klein stukje terug lopen naar Wharton en vanaf daar heb ik de bus genomen terug naar El Bolson, waar ik kampeerde aan de rand van de stad. Op het kampeerveldje broeden Southern Lapwings (een soort kiviet) die je aanvallen als je te dicht bij hun nest komt.
Laid back El Bolson
De volgende dag moet ik vroeg inpakken voor de bus terug naar Bariloche, want vanaf Bariloche vlieg ik die ochtend naar El Calafate veel verder naar het zuiden. Het is mooi helder weer en ik geniet van het uitzicht op de Andes vanuit het vliegtuig.
El Calafate / Glaciar Perito Moreno
El Calafate is voor de meeste mensen vooral een verbindingsknooppunt naar El Chaltén / Parque Nacional Los Glaciares en naar Torres del Paine in Chili en het is een handige plek om voorraden te kopen voor trekking in de regio.
Een verplicht uitje dat iedereen doet vanuit El Calafate is natuurlijk de beroemde Glaciar Perito Moreno. Dit is een indrukwekkende gletsjer waar je heel dichtbij kunt komen. Maar indrukwekkend als het is, het voelt toch een beetje als een tourist trap. Prijs voor vervoer en toegang is hoog: alles bij elkaar ben je gewoon US$50 kwijt voor dit uitje (en veel meer als je ook nog op de gletsjer wilt lopen of met een bootje er naartoe wilt varen).
De zeer indrukwekkende Perito Moreno gletsjer, zelfs met rolstoel toegankelijk! De voorkant is zo'n 5km breed en het ijs steekt gemiddeld 74 meter boven het water oppervlak uit. (Glaciar Perito Moreno, Argentinië)
Als je geduldig wacht dan zie je af en toe stukken ijs ter grootte van een flatgebouw in Lago Argentino storten. Erg spectaculair! (Glaciar Perito Moreno, Argentinië)
Nog een kijkje op de gletsjer. (Glaciar Perito Moreno, Argentinië)
El Chaltén / Parque Nacional Los Glaciares
De volgende dag vertrok ik naar El Chaltén. Die reis van ca 2 uur ging in een dubbeldekker bus en omdat ik als eerste op het busstation was kon ik bovenin helemaal vooraan zitten (= panorama uitzicht!).
Door de Patagonische steppe naar El Chaltén voor 6 dagen wandelen in Parque Nacional Los Glaciares. Voor me ligt de indrukwekkende Fitz Roy range en Cerro Torre. Tijdens de busreis zag ik ook veel guanaco's, Darwin's Rhea's (een soort struisvogels) en een grijze Patagonische vos. (El Chaltén, Argentinië)
Bij aankomst in El Chaltén stopt de bus eerst bij de national park office waar iedereen een instructie krijgt wat je wel en niet mag doen. In scherp contrast met de Perito Moreno gletsjer is dit park helemaal gratis en je kunt er ook gratis kamperen (alleen op de campsites). Onbegrijpelijk want het is een wereldklasse national park dat druk wordt bezocht en het onderhoud van trails, rangers, etc kost toch veel geld zou je denken.
Bij aankomst in El Chaltén kampeerde ik de eerste nacht op een campsite in het plaatsje zelf. Campsites in Argentinië zijn meestal niet heel geweldig, maar hier stond je tussen de gele bloemen op een grasveldje bij een beek met uitzicht op bergen en overal vogeltjes om je tent! (El Chaltén, Argentinië)
Het is stralend weer dus gelijk als mijn tentje staat maak ik een wandeling over een paar trailtjes in de buurt, o.a. naar een paar mooie uitzichtpunten. Prachtige natuur hier. Ik zie o.a. Condors, American Kestrel en Austral Parakeets.
Uitzicht op El Chaltén vanaf een hoger gelegen punt. (El Chaltén, Argentinië)
American Kestrel (♂) aan de rand van de Patagonische steppe. Dit is het neefje van onze Torenvalk op het Amerikaanse continent (El Chaltén, Argentinië)
Dit zijn Austral Parakeets. Geen enkele andere papegaaien soort ter wereld komt zo ver in het zuiden voor. Hier gefotografeerd in El Chaltén maar ik kwam ze tijdens mijn hele reis tegen. Zelfs zo zuidelijk als Tierra del Fuego! (El Chaltén, Argentinië)
De volgende dag begin ik aan een trek van 4 dagen. Op zich zijn de afstanden van de meeste wandelingen hier kort genoeg om alles te kunnen doen als dagtocht vanuit El Chaltén met alleen een daypack, maar ter plekke kamperen is natuurlijk leuker. En het geeft je ook de mogelijkheid om s'avonds of s'morgens vroeg op de mooiste plekjes te zijn.
De eerste dag vertrek ik naar campsite Poincenot, vlak bij het meest iconische uitzichtpunt van het park: Laguna de Los Tres.
Uitzicht op de rivierdelta aan het begin van de wandeling (El Chaltén, Argentinië)
Het is bijna de hele dag zwaar bewolkt en de bergtoppen zitten helaas in de wolken. Maar laat in de middag begint de bewolking voorzichtig open te breken. Mijn tentje staat dan al en ik besluit om de steile klim van 5km naar het uitzichtpunt Laguna de Los Tres alvast te maken. Daar aangekomen breekt de bewolking helemaal open en ik heb een prachtig uitzicht. Ik blijf van het uitzicht genieten totdat de zon achter de bergen verdwijnt.
De volgende morgen is het opnieuw mooi weer, dus ik klim gewoon nog een keer naar het uitzichtpunt, dat nu zelfs nog iets mooier is dan de avond ervoor.
Laguna de Los Tres, misschien wel het mooiste uitzichtpunt van de hele reis. De hoge pieken van Fitz Roy en het diep blauwe meertje daaronder, met ijs dat er in rond drijft. Je ziet af en toe ook sneeuw naar beneden vallen in het meer. (El Chaltén, Argentinië)
Hoe bar en kaal een landschap ook is, er is altijd wel een vogeltje dat er kan leven. Deze Black-billed Shrike-Tyrant landde vlak naast me toen ik op de rotsen van het uitzicht zat te genieten. (El Chaltén, Argentinië)
Nadat ik s'ochtends opnieuw van Laguna de Los Tres had zitten genieten pakte ik mijn tent in en ging door naar Piedra del Fraile. Hier was het mooi maar niet zo indrukwekkend als de dag ervoor. S'avonds liep er een Patagonische grijze vos bij de campsite.
De blauwgrijs gekleurde gletsjer rivier bij Piedra del Fraile (El Chaltén, Argentinië)
De volgende dag liep ik terug via een route die op trekking maps staat maar niet op het kaartje dat je bij de national park office krijgt, dus erg rustig. Je loopt dan voor de Piedras Blancas gletsjer langs. (El Chaltén, Argentinië)
De Piedras Blancas gletsjer. Dit is de enige plek gedurende mijn hele reis waar ik door een (ondiep) riviertje heb moeten waden. (El Chaltén, Argentinië)
Ik zet nu koers naar campsite De Agostini, gelegen aan een gletsjer meer.
Onderweg kan ik weer genieten van een prachtig uitzicht op de Fitz Roy range. (El Chaltén, Argentinië)
Ik passeer Laguna Hija y Madre (El Chaltén, Argentinië)
Uiteindelijk wordt Cerro Torre in de verte zichtbaar als een scherpe naald. (El Chaltén, Argentinië)
Deze prachtige Fire-eyed Diucon maakt gebruik van het stoffige pad om even een lekker zandbad te nemen! (El Chaltén, Argentinië)
Aangekomen op campsite De Agostini zet ik mijn tent op. Deze campsite is prachtig gelegen vlak bij Laguna Torre. Helaas slaat het weer om en is er wind, (mot)regen en mist dus ik kan niet van het uitzicht genieten. De volgende morgen is het zwaar bewolkt maar in de loop van de dag breekt dat steeds verder open.
Laguna Torre, waarin ijs rond drijft afkomstig van Glaciar Torre. Cerro Torre zit helaas in de wolken maar het blijft prachtig. (El Chaltén, Argentinië)
[IMG]httphttps://farm5.staticflickr.com/4214/35240321270_dbbeae063f_b.jpg[/IMG]
Een wandeling van een paar kilometer brengt mij bij het uitzichtpunt Mirador Maestri dat dit fantastische uitzicht biedt op Glaciar Torre! Voor mij één van de hoogtepunten van deze reis. (El Chaltén, Argentinië)
Vanaf hier loop ik weer terug naar El Chaltén, waar ik mijn tentje opzet op dezelfde campsite als de eerste dag. Morgen ga ik een wandeling maken naar Loma del Pliegue Tumbado en daar kun je niet kamperen dus dat wordt heen en terug lopen met een daypack.
Uitzicht bij Loma del Pliegue Tumbado. Helaas zit Cerro Torre hier in de wolken maar het blijft mooi. De wind was hier zo hard dat het bijna niet mogelijk was om rechtop te blijven staan! (El Chaltén, Argentinië)
El Calafate / Reserva Laguna Nimez
De volgende dag reisde ik weer terug naar El Calafate. Deze stad was voor mij een stuk interessanter dan alleen maar een doorreis- en hervoorradingspunt. Aan Lago Argentina een paar kilometer van het centrum ligt namelijk een mooi reservaat: Laguna Nimez. Een natuur liefhebber mag dit absoluut niet missen!
Helaas was het niet mogelijk om een extra dag te blijven want dan kon ik geen bus krijgen naar Puerto Natales (of ik moest twee extra dagen blijven, wat weer net teveel is). Dus moest ik het doen met slechts één middag in het reservaat Laguna Nimez. Gelukkig heb ik die middag wel veel kunnen zien.
De meest in het oog springende vogels in Laguna Nimez zijn Chilean Flamingo's zoals deze. Je ziet ze veel in de steppes van Patagonië want ze houden van meertjes met een hoog zout gehalte. Echter, die plekken zie je meestal alleen maar vanuit een rijdende bus. In Laguna Nimez kun je er zelf dicht bij komen. (El Calafate, Argentinië)
Al het leven in dit reservaat trekt roofvogels aan zoals Chimango- en Crested Caracara, American Kestrels en deze prachtige Cinereous Harrier (♂) met zijn blauw-grijze veren en fel gele ogen. Hij lijkt veel op de Blauwe Kiekendief die ook in Nederland voorkomt en jaagt ook op dezelfde manier. (El Calafate, Argentinië)
Eén van mijn favoriete vogeltjes tijdens deze reis: de Spectacled Tyrant. (El Calafate, Argentinië)
Puerto Natales
De volgende dag reis ik door naar Puerto Natales in Chili, de toegangspoort naar het sublieme Parque Nacional Torres del Paine. Bij de grensovergang maak ik me wat zorgen over de etenswaren die ik bij me heb (vooral de trailmix, wat technisch gezien zaden en gedroogde vruchten zijn) aangezien ze hier zeer streng op zijn. Maar ik kom er zonder problemen door.
In Puerto Natales heb ik twee overnachtingen in een goedkoop hostal. Het is er tijdens mijn verblijf het grootste deel van de tijd koud en nat weer. De budget kamer (privé) met verwarming voelt als pure luxe.
Als ik laat in de middag aankom en ben ingecheckt ga ik als eerste naar de (zeer goede) tourist information office (wat ze trouwens sowieso zeer goed voor elkaar hebben in Argentinië en Chili) voor informatie over Torres del Paine. Dingen als bus tijden, prijzen en een wandelkaartje.
De volgende dag heb ik een volle dag in Puerto Natales. Het is geen mooi weer maar ik beleef toch een mooie dag met een wandeling langs de kust waarin ik allerlei mooie dingen zie.
Puerto Natales heeft al een beetje een "end of the world" gevoel. (Puerto Natales, Chili)
Bij een wandeling langs de zee in Puerto Natales zijn deze niet te missen: Black-necked Swans zwemmen hier rond in grote groepen. (Puerto Natales, Chili)
Magellanic Oystercatchers zijn familie van onze Scholeksters, maar ze hebben een gele ring om hun oog. (Puerto Natales, Chili)
Parque Nacional Torres del Paine
Nadat ik in het hostal verhalen heb gehoord van mensen die net terug zijn uit Torres del Paine en alleen maar dagenlang in de regen hebben gelopen en weinig hebben gezien van de mooie bergen vertrek ik de volgende ochtend met de bus naar Torres del Paine.
Het is echter mooi droog half bewolkt weer als ik daar aankom. Het plan is om in 9 dagen het zogenaamde "O-circuit" te lopen, wat een rondje is om het hele massief heen (plus een paar zij-uitstapjes naar mooie uitzichtpunten).
Al mijn eten voor 9 dagen trekking (plus reserve) had ik al in El Califate gekocht (vanwege het goede aanbod daar) en dat zat dus allemaal in mijn rugzak die daardoor in het begin redelijk zwaar was (ca 7kg aan eten).
De eerste dag loop ik naar Campamento Torres, gelegen dicht onder het meest iconische uitzichtpunt van het park.
De trail volgt het dal naar boven (Torres del Paine, Chili)
Als ik mijn tentje heb opgezet volg ik de trail naar Mirador Las Torres. Ik heb geluk want het uitzicht is prima! En omdat ik er laat op de dag ben zijn de meeste (dagjes-)mensen al weg dus het is er lekker rustig.
Mirador Las Torres, het beroemdste uitzichtpunt van het park. (Torres del Paine, Chili)
Ik blijf hier tot de zon achter de bergen verdwijnt. In de schaduw wordt het dan gelijk erg koud en ik merk meteen dat het aan de grond alweer vriest. Tijdens het teruglopen rollen er plotseling wolken binnen en begint het zachtjes te sneeuwen.
Teruglopen naar Campamento Torres. De "mist" die je ziet is hele fijne sneeuw die uit de lucht valt. (Torres del Paine, Chili)
Er groeien hier natuurlijke "bonsai" boompjes. Klein gebleven door de kou en krom gegroeid door de voortdurend harde wind. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag is een lange (maar mooie) dag. Het is het mooi weer dus ik maak opnieuw het klimmetje naar Mirador Las Torres om te genieten van het uitzicht. Daarna ga ik terug naar Campamento Torres om mijn tent in te pakken en verder te trekken naar Campamento Serón.
Eenden zijn vaak een beetje saai maar deze Torrent Duck (♂) is is een klasse apart! Hij dobbert niet lui in een slootje maar duikt in kolkende bergriviertjes en zwemt dan onder water op zoek naar insektenlarven. In Torres del Paine heb ik ze ook met jongen gezien. Van die kleine donsbolletjes in het wilde water, prachtig om te zien! (Torres del Paine, Chili)
Dit soort gasten op paard kom je ook af en toe tegen. (Torres del Paine, Chili)
Eén van de dingen die ik zo mooi vond in Torres del Paine was de felle rood / oranje Chilean Firebush en hoe dat contrasteert met de witte sneeuw en het blauw in de lucht. Helaas komt het op foto's minder uit de verf. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag gaat van Campamento Serón naar Campamento Dickson.
Onderweg kom ik deze prachtige oranje koepels tegen. Als ik het goed heb gegoogled is dit Anarthrophyllum desideratum, maar wat maakt het uit? Prachtig! (Torres del Paine, Chili)
Ik hou van dit soort aparte landschappen met prachtige kleuren. (Torres del Paine, Chili)
Hier nader ik Campamento Dickson. De "mist" die je ziet rond de bergen is weer hele fijne sneeuw die uit de lucht valt. (Torres del Paine, Chili)
Campamento Dickson heeft een schitterende ligging aan een gletsjermeer waar ijs in rond drijft en is omringd door mooie bergen. Op de foto zie je ook de refugio en de tentjes.(Torres del Paine, Chili)
Direct achter de campsite is een kiezelstrandje aan het meer, waarin grote ijsblokken ronddrijven. Er stond hier een harde en koude wind. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag ga ik verder naar Campamento Los Perros wat niet zo ver is. Bijna de hele dag sneeuwt het zachtjes, wat bijdraagt aan de sfeer. Er staat wel een enorm harde wind die van voren komt. Ik verwacht daarom voor morgen een lastige oversteek van Paso John Gardner, want die bergpas heeft de reputatie lastig te zijn bij slecht weer.
Aan het einde van de dag klaart het op en wandel ik nog wat rond bij een gletsjermeertje in de buurt. Hier vind ik nog twee leuke eendjes (Spectacled Duck, status = "near threatend")
Glaciar Los Perros. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag zou de enige lastige dag van deze trek moeten zijn, namelijk de John Gardner pas over. Het stelt echter weinig voor. Tot mijn verbazing is het bijna windstil! Vlak voor de laatste klim is er een vlak stuk met veel vogeltjes, maar ik blijf niet te lang hangen omdat ik een moeilijke / zware tocht verwacht. Achteraf was ik liever nog even gebleven.
Hier ben ik bijna op de top van de pas en kijk terug naar waar ik vandaan kom. (Torres del Paine, Chili)
Op de top van de pas opent zich nu weer een nieuw uitzicht: Glaciar Grey en de bergen erachter. (Torres del Paine, Chili)
Het eerste stuk van de afdaling gaat supersnel. Er ligt een dikke laag (10-20cm) stuifsneeuw dus je kunt lekker snel naar beneden stampen / glijden. Die pret eindigt als ik het bos bereik. Daar loopt een heel steil trailtje met aangevroren sneeuw en ijs wat echt spekglad is. Hier valt bijna niet te lopen zonder uit te glijden. Maar ik kom uiteindelijk zonder kleerscheuren beneden en zet mijn tent neer op Campamento Paso.
Het was de hele dag zwaar bewolkt (en af en toe hele lichte sneeuw) maar s'avonds klaart het op en krijg ik een prachtig uitzicht op Glaciar Grey.
Glaciar Grey in de late middag. Het strijklicht laat mooi de structuur van het ijs zien. Ik heb hier lange tijd zitten genieten en in de zon was het gewoon lekker warm! (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag gaat de trek verder naar Campamento Grey. Ik loop nu boven langs Glaciar Grey. Torres del Paine kent verschillende microklimaten en nu ga ik geleidelijk aan weer naar het zonniger en drogere deel van het park.
Glaciar Grey is een enorm grote gletsjer, net zoals Perito Moreno eerder in Argentinië. (Torres del Paine, Chili)
Het vooraanzicht van Glaciar Grey. (Torres del Paine, Chili)
Vanaf hier wordt de trail weer erg druk. Ik heb het gedeelte van de trek achter het bergmassief voltooid en nu zit ik weer op het "W-circuit" dat door veel meer mensen wordt gelopen dan het complete rondje (het "O-circuit"). Daarnaast veel dagjesmensen met alleen een daypack die met de boot over het meer zijn gekomen.
Nog even achterom kijken voor een laatste blik op Glaciar Grey (Torres del Paine, Chili)
Uitzicht naar de andere kant: Lago Grey met ronddrijvende ijsblokken. (Torres del Paine, Chili)
Waarschijnlijk het meest voorkomende vogeltje op deze reis, een Rufous-collared Sparrow. (Torres del Paine, Chili)
Ik bereik Paine Grande. Hier maakt de trail een draai en loop ik door naar Campamento Italiano
Indrukwekkende bergen liggen nu voor me, opgefleurd met een voorgrond van Chilean Firebush (Torres del Paine, Chili)
Op Campamento Italiano staat het bos vol met kleine tentjes. Echt veel te druk! Een ranger vertelde me dat hier in het hoogseizoen wel 400 mensen kamperen! Daar moet je toch niet aan denken. Aan de positieve kant: over het algemeen zijn dit toffe lui en het is s'avonds erg gezellig als iedereen achter z'n gasbrandertje zit te koken op de enige plek waar dat is toegestaan (ze zijn hier als de dood voor bosbranden).
Mijn tentje blijft hier twee nachten staan (tegen de regels in) want de volgende dag maak ik een dagtocht in de prachtige Valle del Francés. Dat voelt als een soort rustdag, zonder zware rugzak.
Wandelen in de prachtige Valle del Francés. (Torres del Paine, Chili)
Eén van de uitzichten vanaf de Mirador (Torres del Paine, Chili)
Tijdens het terug lopen heb ik dit uitzicht op het prachtige blauwe Lago Nordenskjold. (Torres del Paine, Chili)
De volgende dag is alweer de laatste dag van de "O-ciruit" trek, terug naar het startpunt bij Hotel Torres.
Ik ga dit missen... (Torres del Paine, Chili)
Torres del Paine is zo mooi door de afwisseling. En zelfs de vlakkere stukken zijn adembenemend mooi. (Torres del Paine, Chili)
Ik heb nu het "O-Circuit" voltooid, maar omdat Torres del Paine zo mooi is besluit ik om nog een extra dag te blijven en die te besteden aan een wandeling die maar weinig mensen doen: van Laguna Amarga naar Lago Sarmiento en weer terug. Dit ligt in een droger gebied aan de rand van de steppe en heeft daarom weer andere begroeiing en beestjes. Het zou één van de mooiste dagen worden van mijn hele reis.
S'morgens loop ik eerst (relatief snel) over de stoffige weg van de campsite bij Hotel Torres naar het ranger station bij Laguna Amarga en vanaf daar op de doodstille trail naar Lago Sarmiento.
Guanaco's zijn de wilde voorvaderen van de gedomesticeerde lama's en alpaca's die je ziet in Zuid-Amerika. Je ziet ze altijd vanuit de bus maar niet op de meeste treks omdat ze grazen op de vlakkere steppes en niet zozeer in de bergen waar de meeste treks worden gedaan. Maar tijdens deze wandeling liep ik constant tussen de Guanaco's. (Torres del Paine, Chili)
Deze prachtige Long-tailed Meadowlark (♂) zie je bijna overal in Patagonië waar gras is. Een fantastische verschijning als de zon op zijn fel oranje borst schijnt. De vrouwtjes hebben iets minder oranje. (Torres del Paine, Chili)
Wat is het hier toch mooi... (Torres del Paine, Chili)
Langs een deel van de trail bloeien deze prachtige orchideeën: Zapatito de la Virgen, Calceolaria uniflora. (Torres del Paine, Chili)
De Austral Negrito (of Patagonian Negrito) is ook één van de eerste vogeltjes die je tegenkomt op een reis naar Patagonië. Ze houden van water en nat gras. (Torres del Paine, Chili)
Het trailtje loopt door dit soort landschap. Een soort overgangsgebied tussen bergen en steppe. Deze verandering van habitat leverde weer 5 nieuwe vogelsoorten op voor deze reis. (Torres del Paine, Chili)
Onbekend bij veel mensen is dat er hier oude rotstekeningen zijn . Er is niet heel veel te zien maar het is herkenbaar. Dit is de enige plek waar ik deze dag andere mensen tegenkwam (een aantal mensen met gids). (Torres del Paine, Chili)
Maar bij de rotstekeningen werd ik al snel afgeleid door de roep van deze Chilean Flicker, een spechtensoort. (Torres del Paine, Chili)
Tijdens de hele wandeling bleef ik op de uitkijk naar poema's, want die hebben deze guanaco's als prooi. Omdat ik er vanuit ging dat de guanaco's de poema's veel sneller zouden spotten dan ikzelf keek ik vooral naar het gedrag van de guanaco's. Er was een klein kansje want de rangers vertelden me dat de poema's ongeveer rond 6-7pm tevoorschijn beginnen te komen en ik was er nog rond die tijd. Helaas niets gezien. (Torres del Paine, Chili)
S'avonds terug op de stoffige weg naar de campsite bij Hotel Torres kreeg ik direct een lift van twee Chileense dames dus ik was nog mooi voor het donker thuis.
Puerto Natales (opnieuw)
De volgende dag ben ik met de bus teruggereisd naar Puerto Natales. Daar wachtte me een kleine teleurstelling. Eigenlijk wou ik gelijk de volgende dag doorreizen naar Ushuaia in Argentijns Tierra del Fuego maar er was op die dag geen bus dus had ik een extra dag in Puerto Natales. Maar achteraf was dat niet eens zo slecht. Een keertje een rustdag is best okee.
Terug in Puerto Natales heb ik weer wat langs de kust gewandeld, dit keer met mooi weer. (Puerto Natales)
Tierra del Fuego / Ushuaia
Tenslotte mijn laatste bestemming: Ushuaia in Argentijns Tierra del Fuego. Vanaf Puerto Natales is dat een reis van 14 uur. Lang, maar ik beleefde er veel plezier aan (behalve het urenlang wachten bij de grens). Vanuit de bus zie je veel van het landschap en ook weer veel guanaco's en Darwin's Rhea (een soort struisvogels).
Het hoogtepunt was echter de oversteek van de Estrecho de Magallanes (Strait of Magellan), het stuk zee dat Tierra del Fuego scheidt van de rest van Zuid-Amerika.
Hier de veerboot voor de oversteek van de Estrecho de Magallanes. Tijdens de overtocht zag ik twee dolfijnen soorten: de zwart-witte Commerson's dolphin en Peale's dolphin. Verder zwommen er Magellanic penguins en vlogen er een hoop verschillende vogels. Het voelde bijna als een wildlife cruise! (Strait of Magellan, Chili)
Op het laatste stuk van de busreis dicht bij Ushuaia steek je nog een pas over, wat ook erg mooi is. Even voor 21:00 kwam ik aan in Ushuaia en vanaf daar was het nog een uur lopen naar de campsite die ik in gedachten had. Bij aankomst was echter het hek dicht met een slot erop! (Later bleek: camping definitief gesloten, site verkocht aan een ontwikkelaar). Buurtbewoners die ik ernaar vroeg haalden hun schouders op en zeiden: dan ga je daar toch gewoon staan? Ik ben dus maar over het hek geklommen en heb daar heerlijk rustig gekampeerd. Geen faciliteiten natuurlijk maar dat heb ik als wild-kampeerder natuurlijk ook niet nodig.
Ushuaia bleek een leuk stadje en de omgeving en natuur bleken boven verwachting. Een prachtige finale voor deze reis!
Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld (Ushuaia, Argentinië)
In Ushuaia is het leuk wandelen langs het water (Ushuaia, Argentinië)
De ligging aan het Beagle Channel betekent dat er veel natuur is te zien midden in Ushuaia.
Blackish Oystercatcher. Lijkt op onze Scholekster maar deze is helemaal zwart en heeft een veel dikkere snavel. (Ushuaia, Argentinië)
Deze prachtige Black-crowned Night-heron doet zijn naam geen eer aan door midden op de dag te staan vissen. Eén van de weinige vogels hier die ook in Europa veel voorkomt. (Ushuaia, Argentinië)
Deze Dolphin Gulls houden zich bezig met hun lente dingetjes. Een mooie meeuw van de zuidelijke streken die niet wit is maar lichtgrijs. (Ushuaia, Argentinië)
Dit is een Southern Giant Petrel, familie van de Albatros. Deze vogels hebben een spanwijdte tot wel 2 meter! Echte zeevogels die echter gewoon in de haven van Ushuaia komen. (Ushuaia, Argentinië)
De Falkland oorlog daar zijn ze nog steeds niet overheen in Argentinië. In de haven van Ushuaia staat dit bord. (Ushuaia, Argentinië)
...Maar de volgende oorlog gaan ze in elk geval niet winnen met deze ouwe troep. (Ushuaia, Argentinië)
Een bezoek aan Ushuaia is natuurlijk niet compleet zonder een boottocht op het Beagle Channel. De meeste mensen kiezen voor een groot gemotoriseerd schip met tientallen mensen. Maar het leek me veel leuker om met een zeilbootje te gaan met een groep van maximaal 10 mensen. Lekker rustig en door de koude wind en af en toe een plens water "beleef" je het Beagle Channel pas echt!
Heerlijk zeilen op het Beagle Channel! Op de achtergrond kun je Ushuaia zien liggen. (Tierra del Fuego, Argentinië)
We zeilden langs deze kolonie van Imperial Cormorants. Op de achtergrond zie je de prachtige bergen van Isla Navarino in Chileens Tierra del Fuego, een wild en moeilijk toegankelijk gebied. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Imperial Cormorants (Tierra del Fuego, Argentinië)
Daarna kwamen we langs een eilandje met zeeleeuwen (Tierra del Fuego, Argentinië)
Zeeleeuwen op het eilandje. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Misschien nog wel toffer dan de zeeleeuwen is deze Snowy Sheathbill. Echt een vogel van de meest zuidelijke streken (broedt op het Antarctisch schiereiland en wat eilandjes daar in de buurt) en als ze niet broeden hangen ze rond in iets noordelijker streken, meestal bij pinguďn- of zeeleeuwen kolonies (Tierra del Fuego, Argentinië)
Vanaf de boot zien we ook Black-browed Albatross (links) en Southern Giant Petrel (rechts) over het water vliegen als zweefvliegtuigen in de harde wind. De Black-browed Albatross is een relatief kleine albatros soort maar dan nog hebben we het over een spanwijdte van 2.0-2.4 meter. De Southern Giant Petrel haalt 1.9-2.1 meter (Tierra del Fuego, Argentinië)
We leggen aan bij Isla-H, waar deze operator (Tres Marias) exclusief recht op heeft. Dat betekent: rust! Geen andere toeristen, alleen ons groepje van tien. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Isla-H is een prachtig eilandje met baaien, rotsen begroeid met gekleurde korstmossen en grote mos kussens. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Op Isla-H is ook een kolonie Rock Cormorants, die op dit moment aan het broeden zijn. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Ik vond deze zeiltocht op het Beagle Channel zo mooi dat ik maar gelijk de volgende zeiltocht boek voor 3 dagen later naar een ander gedeelte van het Beagle channel!
Maar eerst ga ik voor een paar dagen naar Tierra del Fuego National Park. S'middags na de zeiltocht loop ik terug naar de campsite, pak mijn tentje in en begin dan te lopen naar het national park dat zo'n 15km verder begint. Ik loop ongeveer de helft tot waar de weg splitst richting het park en probeer vanaf daar een lift te krijgen, wat vrijwel direct lukt (de mensen zijn zo vriendelijk hier!). Vanaf de park ingang loop ik naar de campsite die ik in gedachten had (Ensenada), waar ik de enige kampeerder ben.
De volgende dag loop ik via de Costera Trail (door het bos langs de zee) naar de volgende campsite (Cauquenes).
Uitzicht op Lapataia Bay vanaf de Costera Trail. (Tierra del Fuego National Park, Argentinië)
Flightless Steamer-duck (of Fuegian Steamer-duck) in de Lapataia Bay. Deze eenden leven uitsluitend op zee en hebben hun vermogen om te kunnen vliegen verloren, wat je ook kunt zien aan de zeer korte vleugels. (Tierra del Fuego, Argentinië)
S'avonds zag ik bij de campsite deze Fuegan Red Fox, die alleen maar voorkomt op Tierra del Fuego en nergens anders ter wereld. Erg tam en ongetwijfeld op zoek naar etensresten van kampeerders. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Ook aanwezig (bijna overal op deze reis): lawaaiige Black-faced Ibis! (Tierra del Fuego, Argentinië)
De volgende morgen laat ik mijn tentje staan en maak een wandeling in de buurt van Lapataia Bay. S'morgens is het nog rustig (het voordeel van hier kamperen), later op de dag komen de grote groepen toeristen.
Kelp Goose (♀) met jong. Deze leven langs de kust en eten vooral zeewier en andere planten die in zee groeien. Het mannetje van deze soort is geheel wit. (Tierra del Fuego, Argentinië)
In Tierra del Fuego wonen veel bevers (helaas niet gezien). Maar dat is een geďntroduceerde soort die nu veel schade aanricht. Op deze foto zie je een bever dam. Best indrukwekkend als je het niveauverschil ziet van het water links en rechts van de dam! (Tierra del Fuego, Argentinië)
S'middags pak ik mijn tent in en begin terug te lopen richting Ushuaia. Ondertussen hoop ik een lift te krijgen maar dat viel niet mee want ik zit nu diep in het park en daar is nauwelijks verkeer. Maar na ongeveer een uur wordt ik opgepikt door een super aardig bejaard echtpaar. De vrouw laat trots haar trouwring zien: ze is nu 3 jaar getrouwd en ze kennen elkaar via Facebook!
Ik ga terug naar dezelfde kampeerplek in Ushuaia. Het hek is nu open en er zijn mensen. Aanvankelijk vertellen ze me dat de camping dicht is en dat ik er niet kan kamperen maar na vriendelijk vragen en uitleggen dat ik verder niets nodig heb krijg ik toestemming om mijn tentje toch neer te zetten.
De volgende dag is mijn laatste dag van deze reis, maar wel een hele mooie! Ik ga opnieuw mee met een zeiltocht, maar dit keer in de buurt van een pinguďn kolonie. Daarvoor moeten we eerst een uur met een busje naar een klein plaatsje (Puerto Almanza) en vanaf daar gaan we dan zeilen.
Mooi weer maar erg harde wind op deze tocht... wat natuurlijk tof is met zeilen! (Tierra del Fuego, Argentinië)
We komen langs een kolonie met 3 soorten pinguďns. De meesten zijn Magellanic Penguins maar er zijn ook enkele tientallen Gentoo Penguins en er waren 2 King Penguins!
Magellanic Penguins op Isla Martillo (Tierra del Fuego, Argentinië)
Magellanic Penguin in het water (Tierra del Fuego, Argentinië)
Er waren hier ook twee King Penguins! Normaal gesproken zitten die verder naar het zuiden maar je hebt er af en toe ook een paar op Tierra del Fuego. Omdat ze zo groot zijn en rechtop staan kun je ze al vanaf grote afstand zien. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Imperial Cormorants op een ander eilandje (Tierra del Fuego, Argentinië)
Nog een eilandje met zeeleeuwen (Tierra del Fuego, Argentinië)
Niet alleen mooi kwa beestjes maar ook landschappelijk, met de bergen van Chileens Tierra del Fuego op de achtergrond. (Tierra del Fuego, Argentinië)
Sommige zeeleeuwen zijn zwanger. Daarom zie je linksboven een Turkey-vulture die geduldig wacht op een feestmaal: placenta's van zeeleeuwen (Tierra del Fuego, Argentinië)
Wat een schitterende afsluiting van deze reis! Na de zeiltocht heb ik aan de chauffeur van het busje terug naar Ushuaia gevraagd om me af te zetten bij de vuilnisbelt, want daar komen alle roofvogels en ik hoopte nog iets nieuws te zien (niet gelukt). Haha! ja echt, mijn laatste middag heb ik doorgebracht op een vuilnisbelt! Daarna terug gelift naar Ushuaia.
De volgende morgen vroeg naar het vliegveld gelopen (dat gewoon in de stad ligt). In het vliegtuig heerlijk horizontaal geslapen, want ik had een hele rij voor mij alleen en heerlijk gedroomd over deze prachtige reis.
Statistiek:
Dagen ter plekke: 36 (Argentinië:23, Chili:13)
Overnachtingen: 29 in eigen tent, 6 in hostal (eigen kamer)
Geďdentificeerde vogelsoorten: 101 (totale lijst: zie spoiler in volgende post)
Kosten:
Vliegtickets: ¤1054
Ter plekke uitgegeven: ¤710
Overig (reisgids, bus thuis, etc): ¤66
Totaal: ¤1830
[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 30-06-2017 20:49:50 (Links gerepareerd) ]
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
SeLang
Black swans matter
Totale lijst geďdentificeerde vogelsoorten:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Nog niet helemaal gelezen, maar wat een prachtverslag!quote:Geweldig reisverhaal weer
En verbluffend dat dit alles met zo (relatief) weinig geld kan.
U is een bevoorrecht mens.
Edit: mijn god wat is het daar mooi.
[ Bericht 11% gewijzigd door Bart2002 op 17-12-2015 22:52:48 ]
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Prachtige foto's en een erg mooi gebied. Zeker die hoge bergen en gletsjers.
Wat voor fototoestel heb je meegenomen, dat je die vogels zo dichtbij kunt fotograferen?
Wat voor fototoestel heb je meegenomen, dat je die vogels zo dichtbij kunt fotograferen?
The thoughts of others screech at them like the forced laughs of a billion art house movie patrons.
IMDb Vote History
IMDb Vote History
Wat een prachtig reisverslag en verbluffende foto's! Dit soort reizen staan ook zeker op mijn bucketlist.
Ik ben niet zo van dit soort reizen en alles, dus misschien stel ik wel een domme vraag, maar hoe zit dat met wilde dieren daar als je zo alleen in the middle of nowhere in een tentje zit?
Zoek je dat van te voren uit of daar gevaarlijke wilde dieren zitten? Heb je dingen bij je om je te verdedigen? Maak je elke avond een kampvuur om de beesten op afstand te houden?
Hoe werkt zoiets?
Ik zou denk ik best wel stiekem een beetje bang zijn zo in mijn eentje in het pikkendonker in een tentje ver weg van de bewoonde wereld als ik dan een raar geluid hoorde waarvan ik me voor zou kunnen stellen dat het van een gevaarlijk beest is of iets
Mooie foto's wel. Zal hendig een sjieke reis geweest zijn, maar helaas zie ik mezelf dit soort avonturen echt niet beleven
Mooi hoor
Zoek je dat van te voren uit of daar gevaarlijke wilde dieren zitten? Heb je dingen bij je om je te verdedigen? Maak je elke avond een kampvuur om de beesten op afstand te houden?
Hoe werkt zoiets?
Ik zou denk ik best wel stiekem een beetje bang zijn zo in mijn eentje in het pikkendonker in een tentje ver weg van de bewoonde wereld als ik dan een raar geluid hoorde waarvan ik me voor zou kunnen stellen dat het van een gevaarlijk beest is of iets
Mooie foto's wel. Zal hendig een sjieke reis geweest zijn, maar helaas zie ik mezelf dit soort avonturen echt niet beleven
Mooi hoor
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
SeLang
Black swans matter
Een kleine pocketcamera die in mijn broekzak pastquote:Op donderdag 17 december 2015 23:11 schreef victorinox het volgende:
Wat voor fototoestel heb je meegenomen, dat je die vogels zo dichtbij kunt fotograferen?
. Maar wel met superzoom (Lumix DMC-TZ70). Hiervoor gebruikte ik een Canon S95 die eigenlijk beter is (vind ik) maar die komt wat tele range tekort.Wilde beesten zijn hier geen probleem. Een poema bij mijn tent daar heb ik hard op gehoopt maar dat gebeurt natuurlijk niet.quote:Op donderdag 17 december 2015 23:31 schreef Geralt het volgende:
Ik ben niet zo van dit soort reizen en alles, dus misschien stel ik wel een domme vraag, maar hoe zit dat met wilde dieren daar als je zo alleen in the middle of nowhere in een tentje zit?
Dat is bijna nergens echt een issue, behalve misschien op sommige plekken in Afrika of Svalbard ofzo waar je ijsberen hebt die jou als prooi zien. Open vuur is streng verboden in de national parks in Patagonië want ze zijn als de dood voor bosbranden. Onweer komt daar niet voor (iig niet in het zuidelijkste deel) dus bosbranden zijn daar geen natuurlijk verschijnsel en de natuur is er dus niet op ingesteld.quote:Zoek je dat van te voren uit of daar gevaarlijke wilde dieren zitten? Heb je dingen bij je om je te verdedigen? Maak je elke avond een kampvuur om de beesten op afstand te houden?
Wat betreft deze reis lijkt het allemaal wat avontuurlijker dan het is want de plekken waar ik heb gekampeerd zijn gewoon campsites waar ook andere mensen kamperen. Wild kamperen is hier (helaas maar begrijpelijk) niet toegestaan.quote:Ik zou denk ik best wel stiekem een beetje bang zijn zo in mijn eentje in het pikkendonker in een tentje ver weg van de bewoonde wereld als ik dan een raar geluid hoorde waarvan ik me voor zou kunnen stellen dat het van een gevaarlijk beest is of iets
Ik heb wel redelijk in the middle of nowhere gekampeerd in Zweden (zie o.a. mijn Kungsleden verslag) en daar heb je ook beren, maar die zijn doodsbang voor jou! Ik had toen wel arctic foxes (
) dicht bij mijn tent.S'nachts hoor je inderdaad wel eens wat. Uilen (
) en in Zweden graasden er s'nachts rendieren rond mijn tentje. Zo dichtbij dat ik ze kon horen ademen. Toen was ik wel een beetje bang dat ze terwijl ik lig te slapen per ongeluk over mijn tent zouden lopen. Ik heb ook van iemand gehoord die zijn tent achter een hek had staan en s'nachts sprong er een hert over dat hekje bovenop zijn tent.Maar als je s'nachts iets hoort dan zijn het meestal knaagdieren die rondsnuffelen bij je tent. Ik heb in Schotland meegemaakt dat er eentje een gat begon te knagen in mijn tent! Hij rook waarschijnlijk de broodjes die ik in mijn tent had liggen. Gelukkig zag ik het op tijd. Daarom moet je eten eigenlijk ophangen aan een boom ofzo.
Verreweg het grootste gevaar dat je loopt zijn andere mensen. Gelukkig is dat in Patagonië geen issue.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Wel uitkijken voor eekhoorntjes dan!quote:
Daarom moet je eten eigenlijk ophangen aan een boom ofzo.
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Mooie foto's, mooi gebied. De Chilean flicker, en long-tailed meadowlark en spectacled tyrant vind ik heel fraai om te zien.
Heel gaaf reisverslag weer SeLang, leuk geschreven en mooie foto's. Lijkt me een schitterende regio met al die bergen, gletsjers en wildlife.
Als ik even kijk naar het kamperen in de Amerikaanse wildernis, dan zijn er een aantal voorzorgsmaatregelen die je kan nemen om te voorkomen dat er wilde dieren op je af komen. In 'Bear Country' moet je bijvoorbeeld absoluut geen eten in je tent laten liggen, maar dit opbergen.quote:
Ik ben niet zo van dit soort reizen en alles, dus misschien stel ik wel een domme vraag, maar hoe zit dat met wilde dieren daar als je zo alleen in the middle of nowhere in een tentje zit?
Zoek je dat van te voren uit of daar gevaarlijke wilde dieren zitten? Heb je dingen bij je om je te verdedigen? Maak je elke avond een kampvuur om de beesten op afstand te houden?
Hoe werkt zoiets?
Ik zou denk ik best wel stiekem een beetje bang zijn zo in mijn eentje in het pikkendonker in een tentje ver weg van de bewoonde wereld als ik dan een raar geluid hoorde waarvan ik me voor zou kunnen stellen dat het van een gevaarlijk beest is of iets
Mooie foto's wel. Zal hendig een sjieke reis geweest zijn, maar helaas zie ik mezelf dit soort avonturen echt niet beleven
Mooi hoor
Voor wat foto's, kijk hier
Ja opbergen waar? Je zit in een tent. Het is niet dat je dat eten even verderop in je koelkast kan opslaan is het wel?quote:
In 'Bear Country' moet je bijvoorbeeld absoluut geen eten in je tent laten liggen, maar dit opbergen.
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
SeLang
Black swans matter
Nee zelf eten meegenomen en gekookt. In Torres del Paine had ik de eerste dag voor 9-10 dagen eten in mijn rugzak zitten. Rugzak wordt daarna elke dag ~0,7kg lichterquote:
Kook je zelf of eet je in de refugio's?
Daar zijn speciale "bear containers" voor zodat de beren het eten niet kunnen ruiken. In sommige parken in de VS zijn die ook verplicht als je daar gaat kamperen. Zelf (nog) geen ervaring mee. Maar goed, in Patagonië heb je dat soort problemen dus niet.quote:
[..]
Ja opbergen waar? Je zit in een tent. Het is niet dat je dat eten even verderop in je koelkast kan opslaan is het wel?
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
FantastischHet is dat je niet meer gaat werken, maar een tweede carričre in de begeleiding van avontuurlijke reizen zou anders best een idee zijn.
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Leuk verslag en aantal mooie foto's. Het staat bij mij iig nog op de lijst van reizen die (hopelijk) nog gemaakt gaan worden.
Leuk om te zien en te lezen. Ik heb dezelfde plekken in maart-mei 2010 bezocht, zag er heel anders uit toen. Leuk om te zien. Ik vond Torres del Paine ook prachtig. Had jij alleen geen last van muizen op de campsites? Die knaagden bij ons door de tent heen en liepen zo over je slaapzak ondanks dat we geen eten in onze tent hadden.
Man je kunt wel een vogelboek laten drukken
People are always teaching us democracy but the people who teach us democracy don't want to learn it themselves.
Wow! Wat een gave reis en mooie foto's
Ben zelf alleen tot de Perito Moreno Gletsjer gegaan en niet zuidelijker, dat gaat zeker
nog een keer gebeuren
Ben zelf alleen tot de Perito Moreno Gletsjer gegaan en niet zuidelijker, dat gaat zeker
nog een keer gebeuren
Prachtig! 
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |