Een vriend bekent opeens vrouw te willen worden

Ik zou zeggen: hou hem niet tegen in dat geen wat hij eigenlijk wil doen.

Dus als jij hem uitnodigt voor potje voetbal... dat hij dan, wat jou betreft, in een jurk kan langs komen.

Beetje het zelfde idee met ontdekken in seksualiteit: als hij niet echt overtuigd is... ga met hem naar een gaybar en laat hem zn ding doen. Steun hem. Dat is de "taak" van vriend zijn.

Dat transitietraject (geen idee hoever hij wil gaan) wordt zeer goed begeleid. Labiel kom je niet in aanmerking voor welke stap dan ook, denk ik. Bovendien is er nu weer een probleem met de financiering, dus wordt er volgens mij niemand meer toegelaten. Begin volgend jaar is er weer geld.

Je zou je zorgen kunnen uiten naar zijn huisarts (als het goed is hoor je daar niks op terug, wegens medisch beroepsgeheim). Je zou je ook in kunnen lezen, daar bestaat genoeg literatuur over. Ikzelf heb een (vrij oppervlakkig) boek van Maxim Februari, maar wellicht dat men in het genderdysforie-topic meer weet.
R&P / Genderdysforie #53: Plat, platter, platst

[ Bericht 9% gewijzigd door Buurpoes op 25-10-2015 19:20:52 ]

Voordat er geopereerd wordt en dergelijk heeft diegene eerst toch eindeloze gesprekken met artsen/specialisten/psychologen toch? Lijkt me dan wel duidelijk wordt of hij het echt wil en met welke redenen.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:12 schreef K44S het volgende:
Ik zou zeggen: hou hem niet tegen in dat geen wat hij eigenlijk wil doen.

Dus als jij hem uitnodigt voor potje voetbal... dat hij dan, wat jou betreft, in een jurk kan langs komen.

Beetje het zelfde idee met ontdekken in seksualiteit: als hij niet echt overtuigd is... ga met hem naar een gaybar en laat hem zn ding doen. Steun hem. Dat is de "taak" van vriend zijn.

Precies dit. Al is het misschien een fase, al is hij in de war. Hij vertrouwt jou ermee en heeft het jou toevertrouwd. Het slechtste wat je dan kunt doen is proberen hem om te praten of hem te zeggen dat hij zichzelf niet mag of kan zijn buiten of bij jou.

Als hij thuis ook al een hele kast vol dameskleding heeft dan klinkt het niet echt overhaast.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:21 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Oh hij mag van mij best met een jurk langs komen hier.
Maar als zo'n klein gezelschap het pas weet en zijn ouders nog niet, lijkt het mij onverstandig zo over straat te gaan (zo'n verhaal gaat snel rond als iemand hem ziet).
Van mij mag hij hier best omkleden maar hij wilde dat niet doen.

Ik weet niet of mensen hem in het voorbijgaan zouden herkennen. Zeker als je het niet weet en hij niet groet, loop of fiets je iemand zo voorbij.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:21 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Oh hij mag van mij best met een jurk langs komen hier.
Maar als zo'n klein gezelschap het pas weet en zijn ouders nog niet, lijkt het mij onverstandig zo over straat te gaan (zo'n verhaal gaat snel rond als iemand hem ziet).
Van mij mag hij hier best omkleden maar hij wilde dat niet doen.

Naja, een adviserende ondertoon kan het best in de zin van:"Zeg Piet, dat jij momenteel liever in vrouwenkledij loopt, prima, houd er wel rekening mee dat mensen verrast zullen reageren"

IPV: "Zeg Piet, ik zou het nog niet doen als je nog niet zeker niet bent van je zaak. Mensen zullen je raar aan kijken"

voor de daadwerkelijke transitie, gaat er nog wel een periode van psychologische gesprekken en een, nogal zware, hormoonbehandeling aan vooraf.
bovendien moet 'ie een periode echt als vrouw leven.
als hij dan nog steeds wil, gaan ze dan eens praten over een operatie.
nog tijd genoeg om zich te bedenken.

een achternicht van mij is in het laatste stadium om man te worden.
die is er al heel lang mee bezig geweest.
niet dat ik er heel erg bij betrokken ben of contact met 'hem' heb, maar ik hoor wel eens wat van mijn tante.
die steunen hem meer dan zijn eigen ouders.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:34 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Oh dat geloof ik meteen.
Hij meldde inderdaad dat het jaren kan duren.

Hij had wel over Thailand dat ze het daar sneller doen. Maar dat heb ik m afgeraden, niet vanwege de snelheid maar ik vertrouw de artsen hier in NL gewoon beter dan daar.

zou ik ook niet doen.
zeker niet als hij al zo in de knoop zit.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:34 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Oh dat geloof ik meteen.
Hij meldde inderdaad dat het jaren kan duren.

Hij had wel over Thailand dat ze het daar sneller doen. Maar dat heb ik m afgeraden, niet vanwege de snelheid maar ik vertrouw de artsen hier in NL gewoon beter dan daar.

Ze hebben er daar veeeeeeel meer ervaring mee. En je komt dan toch in een privekliniek terecht. Ik zou daar niet zo bang voor zijn.

Maar: hoe doe je dat met nazorg? Na enige tijd keer je terug en als er dan wat loos is, vlieg je dan weer naar Bangkok?

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:42 schreef Buurpoes het volgende:

[..]

Ze hebben er daar veeeeeeel meer ervaring mee. En je komt dan toch in een privekliniek terecht. Ik zou daar niet zo bang voor zijn.

Maar: hoe doe je dat met nazorg? Na enige tijd keer je terug en als er dan wat loos is, vlieg je dan weer naar Bangkok?

dat wel. maar zou een hoop niet cosmetisch zijn?
je hoort tenminste nog wel eens van 'lady-boys'; meisjes waar het piemeltje nog aan zit.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:45 schreef marc0871 het volgende:

[..]

dat wel. maar zou een hoop niet cosmetisch zijn?
je hoort tenminste nog wel eens van 'lady-boys'; meisjes waar het piemeltje nog aan zit.

Ze doen alle varianten qua transitie bij zoeel thaien als medisch toeristen.
En ook in nederland hoef je je piemel niet perse in te leveren hoor...dat is allemaal eigen keus.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:48 schreef Buurpoes het volgende:

[..]

Ze doen alle varianten qua transitie bij zoeel thaien als medisch toeristen.
En ook in nederland hoef je je piemel niet perse in te leveren hoor...dat is allemaal eigen keus.

ja. nee. oké. dat begrijp ik.
en het is ook 1 van de laatste dingen die gebeurt.
als er voor die weg gekozen wordt, zou ik iig het voortraject in nederland doen; eerst het koppie goed en dat 'ie er zelf vrede mee heeft.
anders ligt 'ie misschien binnenkort idd onder aan een flat.

Misschien zat/zit hij wel in de knoop juist omdat hij nooit zichzelf kan zijn.

En het is niet gewoon een fetisj die zijn eigen leven is gaan lijden?

Iets dat me waarschijnlijker lijkt op latere leeftijd...

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 20:35 schreef HighVolume het volgende:
Misschien zat/zit hij wel in de knoop juist omdat hij nooit zichzelf kan zijn.

Dat kan ook

niet stom bedoelt, maar het komt over als een laatste redmiddel die hij zelf bedacht heeft. want als vrouw is het veel makkelijker etc. ook dacht ik dat het op zon leeftijd niet allemaal zo makkelijk meer gaat en je er veel mannelijker uit blijft zien.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:25 schreef Slip het volgende:
niet stom bedoelt, maar het komt over als een laatste redmiddel die hij zelf bedacht heeft. want als vrouw is het veel makkelijker etc. ook dacht ik dat het op zon leeftijd niet allemaal zo makkelijk meer gaat en je er veel mannelijker uit blijft zien.

Deze stelling klopt als je vanaf begin af aan vrouw bent, als je een man bent en dan naar vrouw gaat vooral op een oudere leeftijd, dat gaat vrij lastig zijn. Meer uitdagingen dan gemakkelijkheden.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:38 schreef Sneeuw-Leeuw het volgende:

[..]

Deze stelling klopt als je vanaf begin af aan vrouw bent, als je een man bent en dan naar vrouw gaat vooral op een oudere leeftijd, dat gaat vrij lastig zijn. Meer uitdagingen dan gemakkelijkheden.

??? daar hebben we het toch niet over,dus wat ik bedoel is dat hij denkt dat zijn leven , voor als je het gelezen hebt makkelijker wordt als vrouw

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:40 schreef Slip het volgende:

[..]

??? daar hebben we het toch niet over,dus wat ik bedoel is dat hij denkt dat zijn leven , voor als je het gelezen hebt makkelijker wordt als vrouw

Jawel want het is niet knip met je vingers en je bent vrouw. Stem etc, doen wel mee. Nu is dat niet zo erg maar ik zou niet zeggen dat je leven makkelijker word.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:41 schreef Sneeuw-Leeuw het volgende:

[..]

Jawel want het is niet knip met je vingers en je bent vrouw. Stem etc, doen wel mee. Nu is dat niet zo erg maar ik zou niet zeggen dat je leven makkelijker word.

lees mijn eerste post nog eens ik heb het niet over vrouw naar man. lekker offtopic

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:42 schreef Slip het volgende:

[..]

lees mijn eerste post nog eens ik heb het niet over vrouw naar man. lekker offtopic

Ja maar goed als ik denk 'het is als vrouw makkelijker.' En dan denk 'maar dan moet ik me laten ombouwen.' Dan zie je toch de complicaties of ben ik de enige die zo ver in de toekomst kan kijken?

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:45 schreef Sneeuw-Leeuw het volgende:

[..]

Ja maar goed als ik denk 'het is als vrouw makkelijker.' En dan denk 'maar dan moet ik me laten ombouwen.' Dan zie je toch de complicaties of ben ik de enige die zo ver in de toekomst kan kijken?

ja als jij de op niet leest of niet denkt aan de inhoud waar het om gaat wat heeft hij eraan om te weten dat ik denk dat een verbouwing van vrouw naar man makkelijker is?

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:46 schreef Slip het volgende:

[..]

ja als jij de op niet leest of niet denkt aan de inhoud waar het om gaat wat heeft hij eraan om te weten dat ik denk dat een verbouwing van vrouw naar man makkelijker is?

Het gaat me erom dat het lastig is op zijn leeftijd. En als je verder in het topic leest hebben ze het toch al over dat het in Thailand goedkoper kan, en ik neem aan dat het hier niet om snoepreisjes gaat.

Ik snap dat hij het eerst wil uiten in kleding en zo, maar de operatie is niet ver weg zeg maar.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:48 schreef Sneeuw-Leeuw het volgende:

[..]

Het gaat me erom dat het lastig is op zijn leeftijd. En als je verder in het topic leest hebben ze het toch al over dat het in Thailand goedkoper kan, en ik neem aan dat het hier niet om snoepreisjes gaat.

Ik snap dat hij het eerst wil uiten in kleding en zo, maar de operatie is niet ver weg zeg maar.

gast hoe ontwijkend kun je praten, kom uit je comfort zone

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:49 schreef Slip het volgende:

[..]

gast hoe ontwijkend kun je praten, kom uit je comfort zone

Neen alles wat ik zeg is.

Als hij denkt dat zijn leven als vrouw makkelijker is. Moet hij wel er redelijk bij nadenken dat hij geen vrouw is. Die vlieger gaat niet op.

Als ik zeg het leven is makkelijker als ik kon vliegen en ik plak twee vleugels aan mijn rug, dat is de soort gedachtegang waar het hier om gaat...

Mensen gaan raar kijken en mensen gaan hem absoluut niet op drankjes trakteren dus ik vind het gewoon een idiote hypothese.

quote:

Het heeft hem nooit mee gezeten in de ruim 10 jaar dat ik hem al ken.
Daardoor heeft hij nog nooit een relatie gehad en komt hij daardoor nogal seksueel gefrustreerd over (vinden er een hoop).
Hij heeft een paar keer flink met zichzelf in de knoop gezeten en hij heeft al best wel wat werkgevers versleten, een maat van mij en ik waren enorm verbaasd dat hij ooit eens een contract verlenging kreeg want dat zat er nooit in bij hem.

Al met al even de situatie geschetst hierboven (erg summier). Op dit moment gaat het qua gezondheid niet goed met hem (alhoewel ik me af vraag of drugs wellicht daar misschien een oorzaakje in hebben gehad, heb eens gezegd tegen hem "gebruik eens wat minder drugs" en toen ontweek hij een antwoord (wat ik niet had gedacht)).

Deze Problemen kunnen gerelateerd worden aan transgender zijn, deze mensen zijn veelal opzoek naar zich zelf en zitten erg met zich zelf in de knoop waardoor ze dingen gaan doen die niet bij ze passen en veel depressief zijn.
proberen om anders te zijn dan je je voelt dag in dag uit, probeer het zelf maar eens

quote:

Nu heb ik nergens het gevoel dat hij er goed aan doet om vrouw te worden.
Heb geen ervaring met die scene maar iemand die erg labiel is lijkt me dat gewoon geen goede stap.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij een vrouw mist in zijn omgeving en bij gebrek aan 1 in een relatie deze zelf deze rol maar gaat aan nemen als een soort van alter-ego.

Ook dit vloeit voort uit het niet gelukkig zijn met je lichaam, je wil niet dat iemand aan bepaalde lichaamsdelen zit waar jezelf een hekel aan hebt.Laat staan naakt bij een vrouw in bed liggen.

quote:

Wat kan ik het beste doen want ik ben bang dat hij uiteindelijk toch niet gelukkig wordt en we dan letterlijk een vriend minder hebben.
En uiteraard als hij dit echt wil zal ik hem als vriendin best willen ondersteunen maar wil niet dat het uit draait op een drama...

Blijf praten met je vriend, Zorg dat je vanaf het begin mee stapt in zijn trein van transitie naar vrouw alleen dan kan je hem helpen. Misschien vindt je vriend het wel goed als je een keer meegaat naar zijn psycholoog dan kun jij misschien ook wat praten.

Als ik je vriend nog een advies mag geven, kijk ook eens verder dan het umc amsterdam, er zijn meer mogelijkheden zoals psychologenpraktijk de vaart in Assen, hier werkt dhr Alwin man, hij weet precies wat je vriend doormaakt en via deze weg kan de transitie sneller gaan maar dan moet je vriend wel dingen zelf willen regelen en ondernemen.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:49 schreef Slip het volgende:
Ik snap dat hij het eerst wil uiten in kleding en zo, maar de operatie is niet ver weg zeg maar.

Je moet eerst minimaal een jaar als vrouw leven 24/7 voordat je überhaupt voor een operatie in aanmerking komt.
En voordat je dit jaar gaat doen, gaat de psycholoog eerst vaststellen dat je transgender bent, als deze hier via testen en gesprekken niet achterstaat gebeurt er niks.

Laat hem eens samen met een vriendin zich omkleden tot vrouw.
Met kleding, make up en pruik.
Kijken of hij dan nog zo herkenbaar is.
Als ie over straat wilt als vrouw, gaan laten, het is zijn eigen pakkie an wanneer hij het verteld aan anderen en hoe.

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 08:08 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Thnx.

Jij klinkt als iemand met ervaring/kennis.

Enig idee wat de beste stap is voor hem om te gaan zetten eerst via dat Gender team/Psychologen (of hoe dat ook heet) of een keer naar zo'n bijeenkomst?

Vanwege zijn gezondheid mag hij niet rijden, OV kan wel natuurlijk maar hij woont in het zuiden des lands. Assen is wat uit de richting gok ik

Ik denk dat het verstandig is dat hij eerst met een psycholoog gaat praten, die kan hem helpen om de boel eerst op een rij te krijgen en daarna is het ook goed om bijeenkomsten te bezoeken als hij hier zelf behoefte aan heeft.

Misschien weten Armin Man ook wel iemand meer richting het zuiden des lands die hem kan helpen.

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 14:51 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Ok thnx.

En misschien kan je vriend(in) ook even kijken naar Transvisie, bijeenkomsten voor transgenders op elke leeftijd. En ook zijn er bijeenkomsten voor naasten; vrienden, geliefden etc. In Groningen en Amsterdam.
http://www.transvisie.nl/(...)hp/transgenders-home

_{Als je op ''lotgenoten''(rechts in het blauwe vakje) klikt vind je de verschillende onderwerpen en data van de de bijeenkomsten.(Het is best een drukke site vandaar dat ik het je even zeg)}

Maar het kan ook zijn dat je vriend(in) nog helemaal geen stappen wil zetten en het nog even wil laten inzinken? Of even wat wil experimenteren met kleding? Dat kun je ook aan hem/haar vragen.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 21:51 schreef Sneeuw-Leeuw het volgende:

[..]

Neen alles wat ik zeg is.

Als hij denkt dat zijn leven als vrouw makkelijker is. Moet hij wel er redelijk bij nadenken dat hij geen vrouw is. Die vlieger gaat niet op.

Als ik zeg het leven is makkelijker als ik kon vliegen en ik plak twee vleugels aan mijn rug, dat is de soort gedachtegang waar het hier om gaat...

Mensen gaan raar kijken en mensen gaan hem absoluut niet op drankjes trakteren dus ik vind het gewoon een idiote hypothese.

Maar laten we er niet van uit gaan dat hij/zij een vrouw wil zijn omdat het ''makkelijker'' is. In de meeste gevallen is dat niet zo bij transmensen.

En mensen gaan.. mensen gaan altijd wel. Niets is fijner dan je zelfverzekerder voelen en misschien heeft hij dat nu beseft.

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 18:41 schreef Butti het volgende:

[..]

Maar laten we er niet van uit gaan dat hij/zij een vrouw wil zijn omdat het ''makkelijker'' is. In de meeste gevallen is dat niet zo bij transmensen.

En mensen gaan.. mensen gaan altijd wel. Niets is fijner dan je zelfverzekerder voelen en misschien heeft hij dat nu beseft.

Dit was dus mijn hele argument. Dat het niet makkelijker zou worden, maar de gene met wie ik in discussie was wilde daar niet aan....

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 07:49 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Oh zie het nu pas.
Anders had ik dit gisteren wel als tip kunnen geven (mocht ie dat nog niet kennen dan).

We (mijn vriendin en ik) zijn gisteren bij hem(/haar) op visite geweest en daar toonde zij zich voor het eerst aan ons.
Vond haar er beter uit zien dat ik had verwacht, althans hij had er wel werk van gemaakt en het is niet zo iemand (zoals ik had verwacht dat het zou zijn) die je met carnaval rond ziet huppelen.
Maar je ziet wel erg goed dat hij man is aan zijn gezicht en handen... aan beide iets laten doen is lastig (niet goedkoop gok ik).

We hebben gesproken over de vervolg-stappen en ook wat dingen die ik uit dit topic heb meegenomen.
Hij wil waarschijnlijk toch alles eraf maar heb gezegd dat dit proces erg delicaat is en hij zich er ook op voor moet bereiden dat iemand (uit de keten) kan besluiten dat het geen goed idee is. En dat er daarnaast toch opties zijn om je als vrouw voor te doen dan als het niet zover komt.
Daar had hij nog niet over nagedacht, ook of hij/zij kinderen wil of hoe hij seksueel actief wil zijn had hij nog niet echt goed over nagedacht.

Anyway de afspraak tussen hem en een seksuoloog stond al dus die stap is goed, hopelijk merkt ie wel dat wij er open voor staan (daar was ie bang voor, ben eigenlijk vrij relaxt: zolang je maar niet aan kinderen of dieren komt vind ik t prima!).

Hij was wel rond aan het kijken waar hij eventueel heen kan maar hij vind dat nog wat spannend/eng, kan ik me wel voorstellen.

Hij is in elk geval al met een volgende stap bezig.

Misschien kun je eens met hem mee gaan als hij dat wilt?
Of met een vriendin mee op stap.

Wel netjes dat je begripvol bent naar hem toe.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 07:49 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Oh zie het nu pas.
Anders had ik dit gisteren wel als tip kunnen geven (mocht ie dat nog niet kennen dan).

Mocht je iets wat dichter bij huis zoeken, kijk dan eens hier voor een lijstje (oa. @ Eindhoven en Maastricht). Het lijstje is niet echt super compleet, wat er bv. niet op staat zijn dingen in Tilburg, Amersfoort en Enschede.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 07:49 schreef Fuhrer_Sid het volgende:

[..]

Oh zie het nu pas.
Anders had ik dit gisteren wel als tip kunnen geven (mocht ie dat nog niet kennen dan).

We (mijn vriendin en ik) zijn gisteren bij hem(/haar) op visite geweest en daar toonde zij zich voor het eerst aan ons.
Vond haar er beter uit zien dat ik had verwacht, althans hij had er wel werk van gemaakt en het is niet zo iemand (zoals ik had verwacht dat het zou zijn) die je met carnaval rond ziet huppelen.
Maar je ziet wel erg goed dat hij man is aan zijn gezicht en handen... aan beide iets laten doen is lastig (niet goedkoop gok ik).

We hebben gesproken over de vervolg-stappen en ook wat dingen die ik uit dit topic heb meegenomen.
Hij wil waarschijnlijk toch alles eraf maar heb gezegd dat dit proces erg delicaat is en hij zich er ook op voor moet bereiden dat iemand (uit de keten) kan besluiten dat het geen goed idee is. En dat er daarnaast toch opties zijn om je als vrouw voor te doen dan als het niet zover komt.
Daar had hij nog niet over nagedacht, ook of hij/zij kinderen wil of hoe hij seksueel actief wil zijn had hij nog niet echt goed over nagedacht.

Anyway de afspraak tussen hem en een seksuoloog stond al dus die stap is goed, hopelijk merkt ie wel dat wij er open voor staan (daar was ie bang voor, ben eigenlijk vrij relaxt: zolang je maar niet aan kinderen of dieren komt vind ik t prima!).

Hij was wel rond aan het kijken waar hij eventueel heen kan maar hij vind dat nog wat spannend/eng, kan ik me wel voorstellen.

Mooi dat zij zulke goede vrienden heeft.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 08:29 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Wel netjes dat je begripvol bent naar hem toe.

vind je? Ik vind het vrij normaal dat je begripvol bent naar een ander mens.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 16:43 schreef rmrt2010 het volgende:

[..]

vind je? Ik vind het vrij normaal dat je begripvol bent naar een ander mens.

In het geval van transgender is dat niet zomaar normaal. De reactie daarop kan nogal heftig/xenofoob zijn.

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:42 schreef Buurpoes het volgende:

[..]

Ze hebben er daar veeeeeeel meer ervaring mee. En je komt dan toch in een privekliniek terecht. Ik zou daar niet zo bang voor zijn.

Maar: hoe doe je dat met nazorg? Na enige tijd keer je terug en als er dan wat loos is, vlieg je dan weer naar Bangkok?

Alsnog aankloppen bij de Nederlandse chirurgen. Dingen als nazorg en ook de controles zijn voor mij redenen geweest waarom ik de Thailand route nooit heb overwogen.

Nog buiten de financiële rompslomp. Je moet de kosten voorschieten en de zorgverzekeraars betalen maar een deel. Ik hoor online dat de ingreep in Thailand, met vlucht en verblijf, al snel 12.000 kost. In Nederland declareert het VUmc net geen 10.000 voor de ingreep.

[ Bericht 14% gewijzigd door Fixers op 28-10-2015 09:00:24 ]

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:15 schreef Buurpoes het volgende:
Dat transitietraject (geen idee hoever hij wil gaan) wordt zeer goed begeleid. Labiel kom je niet in aanmerking voor welke stap dan ook, denk ik. Bovendien is er nu weer een probleem met de financiering, dus wordt er volgens mij niemand meer toegelaten. Begin volgend jaar is er weer geld.

Ik heb de afgelopen weken nog gewoon gehoord dat mensen zich succesvol hebben kunnen aanmelden. De wachttijden bij het VUmc zijn wel weer aan het oplopen.

En multi-quote zou op mobiel ook moeten kunnen...

Allereerst geef je al de beste reactie... je posts komen erg openminded over. Dat hij gerust in een jurk kan langskomen bijvoorbeeld.
Verder is het afwachten in hoeverre dit redelijk impulsief is of dat het echt een diepe wens is.
Die taak (beweegredenen onderzoeken) zullen psychologen e.d. dan wel op zich nemen.
Als vriend kun je denk ik toch niet veel meer doen dan naar hem luisteren, beetje doorvragen, blijven uitnodigen enz.

quote:

Op woensdag 28 oktober 2015 08:53 schreef Fixers het volgende:

[..]

Alsnog aankloppen bij de Nederlandse chirurgen. Dingen als nazorg en ook de controles zijn voor mij redenen geweest waarom ik de Thailand route nooit heb overwogen.

Nog buiten de financiële rompslomp. Je moet de kosten voorschieten en de zorgverzekeraars betalen maar een deel. Ik hoor online dat de ingreep in Thailand, met vlucht en verblijf, al snel 12.000 kost. In Nederland declareert het VUmc net geen 10.000 voor de ingreep.

Mijn hemel, wat een prijzen..

quote:

Op woensdag 28 oktober 2015 08:56 schreef Fixers het volgende:

[..]

Ik heb de afgelopen weken nog gewoon gehoord dat mensen zich succesvol hebben kunnen aanmelden. De wachttijden bij het VUmc zijn wel weer aan het oplopen.

En multi-quote zou op mobiel ook moeten kunnen...

Oh, dat is positief nieuws!

En het kan wel, multiquoten, maar ik vind het zo'n gedoe...

Zoals jouw verhaal op mij overkomt, is hij inderdaad in de overtuiging dat voor hem makkelijker lijkt om als vrouw door het leven te gaan omdat het hem tot nu toe als man allemaal tegen heeft gezeten. Dat is wat anders dan dat je echt transgender bent.

Ik weet zelf hoe moeilijk het is om met dat soort dingen te worstelen. Ik voelde mij als kind ook wat vrouwelijker dan de meeste jongens, ik kon beter opschieten met meisjes (ik vond meisjes dus niet als de meeste andere jongens "stom") en ik vond meisjesdingen ook leuker. Ik merkte op den duur dat er iets aan mezelf niet klopte en ik raakte meer verstrikt in mezelf. Mijn puberteit was een ware hel, want ik vond het erg moeilijk toen ik bijvoorbeeld baardhaar en lichaamsbeharing kreeg. Een afkeer aan mijn penis heb ik nooit gehad.

In mijn puberteit kwam ik erachter dat ik op mannen val. Daarmee waren mijn vragen niet beantwoord, want ik vond dat een homo een man is die op mannen valt maar niet een man die zich vrouwelijker voelt. En aangezien ik me wel anders voelde, vond ik dat er meer met mij aan de hand is dan dat ik een 'gewone homo' ben. Ik dacht dat ik op den duur uit de kast moest komen als bijvoorbeeld travestiet of transseksueel en dat idee gaf mij enorme angst en afkeer. Ik wilde gewoon normaal zijn en niet een kerel die zich in extravagante jurken hijst en zich gedraagt als überflikker. Als het leven als gewone man voor mij niet was weggelegd, dan nog liever een transseksueel, want daarmee kan je door het leven als normale vrouw. In mijn gedachten kon ik fantaseren dat ik een vrouw was, maar ik was dan geen meisje-meisje maar een stoere vrouw die de wereld aankon en door iedereen geaccepteerd werd. Mijn fantasieën waren niet gericht op bijvoorbeeld het hebben van borsten of een vagina. De vrouwelijke genderidentiteit boodt in mijn beleving meer vrijheid. Als man moet je stoer zijn, moet je geen fuck geven om je uiterlijk, moet je van voetbal houden en laat je graag scheten of vieze geluiden met je oksels. Zo zag ik het. Als vrouw mag je kwetsbaar zijn, maar je mag ook stoer zijn en zelfs stoerder dan mannen. Als vrouw kan je alle kanten op.

Op mijn 16e ging het iets beter met me en gek genoeg ging ik me toen ook iets mannelijker voelen. Ik kreeg bijvoorbeeld ineens interesse om naar de sportschool te gaan om gespierd en breed te worden. Ik vroeg me wel af of die interesse wellicht niet ontstaan was omdat ik daarmee hoopte om mij mannelijker te gaan voelen en dat ik dus daarmee mezelf mee voor de gek aan het houden was. Maar gevoelsmatig was het iets wat vanuit mezelf kwam: ik ontdekte meer mannelijke kanten in mezelf, het leven als man ging mij meer aanspreken en ik wilde dat meer ontwikkelen en naar voren brengen.

Daarmee waren de vrouwelijke kanten in mij niet verdwenen en daardoor raakte ik enorm met mezelf in de knoop, met later als gevolg heftige depressies, paniekaanvallen en straatvrees. Ik was naar diverse psychologen gegaan voor hulp. Ik vond het heel moeilijk om erover te praten, maar ik probeerde het wel, omdat de hulpverlener mij immers niet kan helpen als hij niet weet wat er aan de hand is. Als ik het mijn bek uitkreeg wat er met mij aan de hand is, werd er meestal niet eens op in gegaan of koud gezegd dat ze daar niks mee konden.

In mijn begin 20er jaren dacht ik dat ik een seksueel gestoorde freak was en aangezien er toch vanalles mis met mij was, dacht ik dat ik ook wel pedofiel zou zijn. Ik dacht vaak aan zelfmoord om te voorkomen dat ik ooit een gevaar voor kinderen kon worden. Ik woonde nog steeds bij mijn moeder en ik durfde niet alleen gelaten te worden uit angst dat ik in een opwelling mijn pik eraf zou snijden. Ik was zo verschrikkelijk angstig, depressief, in de war en agressief dat ik eigenlijk opgenomen moest worden en daarvoor werd ik door de huisarts ook doorverwezen. Echter bij de GGZ zeiden ze "Kom maar 1x in de 3 weken. Als we je voor een beetje angst op moeten nemen, kunnen we half Nederland wel opbergen."

Gelukkig kon ik op den duur wat werk doen bij het bedrijf waar mijn moeder werkt als grafisch vormgever. Daar kreeg ik wat afleiding en regelmaat en kon ik vaardigheden opdoen met Photoshop en een DTP-programma. Het ging wel ietsje beter met me, maar ik was nog steeds fucked up.

Pas vele jaren later werd bij mij borderline geconstateerd en ging ik begrijpen dat die twijfels over je genderidentiteit best vaak voorkomen bij een borderline-stoornis. Borderliners kunnen nogal zwartwit denken en in mijn geval dacht ik nogal zwartwit over hoe een man zich hoort te gedragen.

-------

Sorry voor dit lange verhaal waarmee ik misschien veel aandacht op mezelf richt. (Ik had het geloof ik ff nodig om dingen van mij af te schrijven, dus deze post is langer geworden dan in eerste instantie de bedoeling was.)

Maar misschien heeft die vriend ook iets wat lijkt op mijn verhaal. Forceren of opdringen is nooit goed. Het is aan experts om erachter te komen of hij wel of geen transgender is. Daar kan jij hem niet mee helpen. Maar je kan hem wel helpen zijn eigenwaarde op andere manieren te vergroten door hem te accepteren.

quote:

Op vrijdag 30 oktober 2015 09:55 schreef Buurpoes het volgende:

[..]

Mijn hemel, wat een prijzen..

[..]

Oh, dat is positief nieuws!

En het kan wel, multiquoten, maar ik vind het zo'n gedoe...

Als je het moet voorschieten (wat standaard is voor de Thailand route) dan is het een boel geld. Zeker als je bedenkt dat de zorgverzekeraars, als ze al uitkeren, dat maximaal het Nederlandse tarief van ¤ 9.500 is, maar ik heb ook al lagere bedragen gehoord.

De prijs van de ingreep in Nederland zelf vind ik nog wel meevallen. Het gaat om een operatie van 3-4 uur door gespecialiseerde plastisch chirurg + een week verpleging in het ziekenhuis. Ik had het zelf hoger geschat.

Oh en @TS: voor hoe je jezelf opstelt ten opzichte van je vriend(in). Welke kant het ook op gaat een beetje begrip in je sociale omgeving is heel veel waard.

Als ik dit zo lees is professionele begeleiding wel hard nodig. Er spelen nogal wat dingen mee lees ik zo, die allemaal een factor kunnen zijn in die wens om verder te gaan als vrouw. Op basis wat ik nu heb gelezen kan ik niet oordelen of de gevoelens van genderdysforie wel of niet legitiem zijn. Dat is zo op een forum uit de tweede hand niet te zeggen. Een seksuoloog, of een algemenere psycholoog, is een goede eerste stap in dit alles.

quote:

Op zondag 1 november 2015 17:41 schreef Fuhrer_Sid het volgende:
Eind deze week heeft hij het ook gemeld bij mijn beste vriend.
Eigenlijk de laatste omdat hij dacht dat hij er wat weerstand op zou geven.

Gisteren was mijn maat bij mij en hebben we het erover gehad.
Mijn maat heeft er positief op gereageerd maar zoals het leidend voorwerp al dacht, voelde hij zich er niet prettig bij.
Ik en mijn vriendin hebben het gevoel dat hij een vrouw mist en bij gebrek daaraan zichzelf dit maar aan meet om het te compenseren of zich iets anders voor te doen. We hebben dit nooit verteld aan hem maar mijn maat dus wel.
Blijkbaar zette hij hem toch aan het denken want daar had hij/zij nog niet aan gedacht of het die reden heeft.
Ook vooral de signalen die hij denkt te hebben gekregen kloppen niet, "een goede klik met de meiden" volgens hem wel maar we hebben het nagevraagd bij diegene (dames) die het nu weten maar die hebben dat dus niet (en zijn hem eigenlijk liever kwijt dan rijk).

Ook is mijn maat boos op hem geworden dat hij nu allemaal deze stappen al heeft genomen (langs iedereen gaan en het vertellen) terwijl er nog niet eens goed is uitgezocht wat het nu is.
Tijdens het bezoek van hem/haar bij mijn maat werd hij gebeld door zn baas over zijn ziekte en mijn maat ving op dat hij het daar ook erover had.
Daarop heeft mijn maat tegen hem gezegd dat werk en privé gescheiden is en hij nu nog helemaal daar niet aan moet denken laat staan iets mee gaan doen, hij/zij wil al als vrouw verkleed naar het werk.

Daarnaast wil hij/zij graag in onze stad wonen maar in onze kleine gemeente is hij gewoon 1 van de weinige. Niemand kent eigenlijk iemand die zo is (geen idee of ze vaak buiten komen). Daarnaast woont ie nu in een wijk waar ze hem zullen lynchen als ie buiten komt als vrouw (lees: klein kalifaat).
Hij wijst meteen al kinderen af volgens mijn maat en hij wil eventueel als ie een meisje wil leren kennen meteen eerlijk (in de eerste date) erover zijn (ok eerlijk zijn snap ik maar dat kan ook na een tijdje).

Ook heeft hij/zij het tegen zijn ouders verteld (zijn moeder wist het al toen ik het topic opende maar was ff wat anoniemer) maar zijn vader pas net en die trok dit niet goed.
Ze hebben best wat met hem af gezien en dan komt er dit nog eens bovenop.

Na goed te hebben gepraat met mijn maat en ik zijn we tot de conclusie gekomen dat hij nu de verkeerde keuze maakt.
We zijn erg bang dat hij uiteindelijk hierin toch ook niet gelukkig zal worden of hem door iemand verteld wordt dat ie niet verder mag in de procedure (hij is echt zwaar labiel geweest in het verleden, speciaal onderwijs ook enzo).
Ook is hij/zij vroeger veel in de zeik genomen/gepest (en nee niet door ons, alhoewel het soms heel simpel was hem in de zeik te nemen) daar heeft hij het moeilijk mee gehad maar als hij dit door zet zal hij alleen nog maar een factor x meer daar mee te maken gaan krijgen (het wekt gewoon weerstand op).
Niemand, ook de dames niet, heeft ooit de indruk gehad dat hij een vrouw is of daar me struggled.
Natuurlijk wegdrukken kan, maar wij als vrienden zijn niet zo dat hij zich anders voor hoeft te doen dan dat hij zou zijn (we hebben zelfs iemand in onze vriendengroep waarvan we verwachten dat hij ooit uit de kast zal komen).
Daarnaast doet hij al jaren zo erg zn best een vriendin te krijgen wat nog nooit is gelukt waardoor je aan hem kan zien dat het hem frustreert, maar als hij dan een drankje aangeboden krijgt komt hij aan ons vragen wat ie er mee doet. Helaas heeft hij (door een vriend) een tijd lang zijn lat voor een vrouw erg hoog gelegd waardoor hij een tijdje (zeg gerust 3 jaar) niet naar meiden van zijn niveau keek (ja fotomodellen vond ie wel interessant).

Mijn maat en ik geven hem de zegen als dit wel het walhalla blijkt te zijn voor hem, maar wij twijfelen zo erg.
Hij wil naar seksuologe maar hij verwacht daar meteen een antwoord te krijgen.
Mijn maat en ik willen met andere vrienden (een groepje van 4-5) gaan checken of zij hetzelfde erover denken en dan toch onze zorgen gaan uiten bij z'n familie (waarschijnlijk zijn zus, die het ook weet).
Onze zorgen zijn nu dat we bang zijn dat het uiteindelijk toch niet is wat ie zoekt en we dan een vriend armer zijn.

Hoe krijgen wij hem zover dat hij (wellicht via zijn zus) echt professionele hulp gaat krijgen die echt met hem aan de slag gaat (ik gok geen seksuoloog alleen)?
Ook mooi Pulzzar hier reageert dat het ook iets anders kan zijn.

Ik sta er voor open maar echt ergens heeft iedereen (die ik er nu over spreek) het gevoel dat dit het niet is voor hem. En wellicht eerst een normale relatie met een vrouw moet gaan proberen voordat hij de vrouw in zichzelf zoekt (want zolang ik hem ken, zoekt hij naar een meid (en zoals iedereen hier vast weet, zodra je gaat zoeken ga je ze niet vinden).

We zijn er echt niet op tegen dat hij een vrouw wil worden, maar hij we twijfelen of dat het wel is wat ie echt wil (en dat hoeft echt niet meteen relatie met een meid te zijn, want dat is meer het idee van die maat van mij) maar hij mist gewoon iets.

Iemand wat tips hoe we dit delicaat aan kunnen pakken?

Het lijkt me verstandig al hij eerst met een psycholoog een gesprek aanknoopt. Daar kan hij zijn ei kwijt en praten over de gevoelens, zonder meteen bepaalde beslissingen te moeten nemen. Ik zou hem adviseren om hier gewoon veel over na te denken en er over te praten. Het is een erg ingrijpende verandering en het zou verschrikkelijk zijn als het uiteindelijk niet de goede oplossing blijkt te zijn voor zijn probleem (om het even zo te verwoorden).

quote:

Op donderdag 12 november 2015 08:41 schreef Fuhrer_Sid het volgende:
Hij/zij is gister avond naar een bijeenkomst geweest (gewoon in een kantoorpand dus weet verder niet hoe en wat).
Dus die stap heeft ie genomen, hoe dat is gelopen weet ik niet.

Daar kom je vast nog wel achter.

Beste vriend die je kunt zijn is een vriend die een ander kan accepteren zoals die is

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 19:21 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Als hij thuis ook al een hele kast vol dameskleding heeft dan klinkt het niet echt overhaast.

Kan net zo goed zo'n fetisjist zijn. Als ik porno kijk zie ook ongewild van die profielen langs komen met van die types die zich stereotype vrouwelijk kleden en een dildo in hun reet willen.

quote:

Op zondag 15 november 2015 12:58 schreef Cresapk het volgende:

[..]

Kan net zo goed zo'n fetisjist zijn. Als ik porno kijk zie ook ongewild van die profielen langs komen met van die types die zich stereotype vrouwelijk kleden en een dildo in hun reet willen.

Maar er is nog wel een groot verschil tussen een fetisjist en iemand die daadwerkelijk zijn of haar lichaam wil ombouwen.

Excuses als het al eerder gezegd is, ik heb niet alle reacties doorgelezen, maar stel dat die vriend(in) daadwerkelijk lichamelijk veranderingen zou willen, dan kan dat alleen na uitvoerig gesproken te hebbeen met een psycholoog en psychiater. Deze specialisten zijn er op getrained om te ontdekken of de gevoelens van zo iemand 'echt' zijn. Zo niet, dan wordt daar wel doorheen geprikt, komen er geen lichamelijke veranderingen en wordt er gekeken hoe deze persoon dan verder geholpen kan worden.
Dus ik weet niet of jouw vriend(in) daadwerklijk lichamelijke veranderingen zou willen (nogmaals ik heb niet alle reacties gelezen), maar voordat het zo ver is zou ik me nog niet al teveel zorgen maken. Het kan ook zijn dat diegene geen lichamelijke veranderingen wil en alleen qua gedrag en/of kleding vrouwelijker wil zijn. Dat zou dan meer onder 'travestie' vallen. En soms zijn deze mensen gebaat bij therapie en soms niet. Voor sommigen valt er prima part-time mee te leven, anderen worden daar juist doodongelukkig van.
Het beste is dus eigenlijk om te benadrukken dat als diegene worstelt met de gevoelens die hij/zij heeft, er het beste met een huisarts of psycholoog gepraat kan worden over hoe verder. Om diegene bij een psycholoog of huisarts te krijgen, ja dat kan lastig zijn. Benadruk dat het geen kwaad kan en alleen maar positief kan zijn en ga eventueel mee naar het consult als dat mogelijk is. Verder is het belangrijk om diegene te blijven steunen en er te zijn als vriend. Juist het behoud van sociale contacten met vrienden en familie is ontzettend belangrijk voor mensen die worstelen met hun gender.