..Jaquote:Op zondag 25 oktober 2015 21:30 schreef Burdie het volgende:
[..]
Die flubberde er dus gewoon tijdens het niezen even uit.
Wow, 11 kinderen. Biblebelt?
Nohquote:Op zondag 25 oktober 2015 21:34 schreef mignonne het volgende:
Haar hart werd gewoon met ieder kind een stukje groter ♡
Kippenvel hier.quote:Op zondag 25 oktober 2015 21:34 schreef mignonne het volgende:
ik zit hier in een uitlopertje van de bible belt en in een durp verderop zijn de grote gezinnen ook vrij normaal. Ik vond het wel echt heel mooi en ontroerend om mn kraamvrouw te horen die bevallen was van haar 7e. Die vertelde van ja goh je denkt vast van het is de 7e dus het is allemaal niet zo boeiend meer maar ze was weer zo ontzettend verliefd en zo blij met het kindje enz![]()
Haar hart werd gewoon met ieder kind een stukje groter ♡
Jup. Dat was de deal idd.quote:Op zondag 25 oktober 2015 21:37 schreef mignonne het volgende:
[..]
Had jij niet een deal ofzo? Ging er niet getrouwd worden bij een tweede?
Helaas past een ledikantformaat niet naast ons bed. Wordt dus sowieso een wiegjes-co-sleeper..quote:Op zondag 25 oktober 2015 21:32 schreef LadyBlack het volgende:
Lamb, wij gaan voor het IKEA spijlenbedje (de GULLIVER) als cosleeper. Heb nog niet opgemeten of alles exact past, maar we hebben ook een IKEA bed, dus er is vast iets van te maken.
De vorige keer lag E tot 5 maanden ofzo in de wieg bij ons op de kamer (omdat ik het zo vreselijk tof vond dat ze in onze familiewieg sliep), maar het lijkt me eigenlijk veeeel makkelijker om dr naast me te hebben. En dan zet ik de wieg wel op de babykamer voor overdag
Mja aan de ene kant wel aan de andere kant groei je daar wsl ook wel weer in.quote:Op zondag 25 oktober 2015 21:47 schreef zeefje het volgende:
T lijkt mij zo lastig. Aandacht tussen 10 kinderen verdelen
Ja de vk zei hier ook: "doe maar een uurtje of 8 a 10, dat is net mooi voor het proces én voor je energie"quote:Op zondag 25 oktober 2015 21:30 schreef silliegirl het volgende:
Mijn moeder beviel van mij (ben haar oudste) ook als sneltrein; vliezen braken, weeen begonnen en nog geen 2 uur later was ik er (mijn vader kwam vanuit zijn werk en kon me nog net opvangen, ik heb altijd moeten horen dat ik toen al niet wilde wachten).
Mijn oma beviel overigens op exact dezelfde wijze van haar eerste. Volgens de gyn (die daar overigens naar vroeg) moest ik maar niet te lang wachten met bellen als ik ga bevallen..
Maar dat hele snelle lijkt me ook heftig, je wil toch een beetje dat proces denk ik. Niet dat dat nu perse 20 uur moet gaan duren (klopt af), maar toch.. Anders ist helemaal iets dat je overkomt, zeg maar..
Een vriendin van me heeft er een gekocht van Petite Amelie en die lijkt me heel handig, want je kunt de zijkant omhoog klikken als je er zelf niet bij bent. Daarvoor moest ik bij de onze nog een apart hekje bestellen en dat heb ik niet gedaan. De onze was ook duurder en deze is gewoon mooi wit ipv onbewerkt hout en er zit al een prima matrasje bij.quote:Op zondag 25 oktober 2015 21:53 schreef Lamb29 het volgende:
[..]
Helaas past een ledikantformaat niet naast ons bed. Wordt dus sowieso een wiegjes-co-sleeper..
Mja, het klinkt allemaal heel mooi zo, maar ik ben ook opgegroeid in zo'n bible belt omgeving en denk daar toch wat anders over. Zelf kom ik uit een gezin van 5, en in mijn moedersfamilie kwamen gezinnen voor van 10 en zelfs 15 kinderen. Ik heb dat helemaal niet als fijn ervaren allemaal en dingen gezien en meegemaakt, waardoor ik nu denk: hoe goed je dat ook probeert te doen allemaal als moeder het is vrijwel onmogelijk om alles te zien, aandacht te hebben steeds, en ook door te hebben en te zien wat er bij ieder kind speelt en hoe ook de onderlinge contacten/verhoudingen zijn. Dat laatste wordt ook wel eens veel te rooskleurig gemaakt allemaal. Broers en zussen gaan echt niet altijd aardig met elkaar om en in zulke grote gezinnen kan onderlinge jaloezie een grote rol spelen. Strijden om de aandacht, ondergesneeuwd raken, etc. En als het met 1 kind ineens niet goed gaat, en dingen dus niet meer makkelijk op rolletjes gaan, dan stapelen de problemen zich heel gemakkelijk op. Als ik nu met I bezig ben, dan weet ik gewoon zeker: zoveel tijd en aandacht heeft mijn moeder nooit voor mij gehad. Die was op dat moment o.a. bezig een moeilijke oudste puberdochter in bedwang te houden. Mijn moeder heeft daar overigens zelf ook een rotgevoel aan overgehouden. Die had liever wat minder kinderen gehad, hoeveel ze ook van mij houdt verder. En ik kan me dat helemaal voorstellen.quote:Op zondag 25 oktober 2015 21:56 schreef mignonne het volgende:
[..]
Mja aan de ene kant wel aan de andere kant groei je daar wsl ook wel weer in.
Mijn kraamvrouw destijds had er iig goed de wind onder hoor. Dat huishouden liep op rolletjes, er werden gewoon koekjes en taarten gebakken met de kleintjes, geknuffeld met de mini's en boeken gelezen/huiswerk gemaakt met de oudsten.
Ik denk niet dat ze veel me-time over hield overdag maar de aandacht en liefde voor de kinderen was er echt 100%.
Snap ik hoor, ik heb het enkel over dat ene specifieke gezinquote:Op maandag 26 oktober 2015 06:58 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Mja, het klinkt allemaal heel mooi zo, maar ik ben ook opgegroeid in zo'n bible belt omgeving en denk daar toch wat anders over. Zelf kom ik uit een gezin van 5, en in mijn moedersfamilie kwamen gezinnen voor van 10 en zelfs 15 kinderen. Ik heb dat helemaal niet als fijn ervaren allemaal en dingen gezien en meegemaakt, waardoor ik nu denk: hoe goed je dat ook probeert te doen allemaal als moeder het is vrijwel onmogelijk om alles te zien, aandacht te hebben steeds, en ook door te hebben en te zien wat er bij ieder kind speelt en hoe ook de onderlinge contacten/verhoudingen zijn. Dat laatste wordt ook wel eens veel te rooskleurig gemaakt allemaal. Broers en zussen gaan echt niet altijd aardig met elkaar om en in zulke grote gezinnen kan onderlinge jaloezie een grote rol spelen. Strijden om de aandacht, ondergesneeuwd raken, etc. En als het met 1 kind ineens niet goed gaat, en dingen dus niet meer makkelijk op rolletjes gaan, dan stapelen de problemen zich heel gemakkelijk op. Als ik nu met I bezig ben, dan weet ik gewoon zeker: zoveel tijd en aandacht heeft mijn moeder nooit voor mij gehad. Die was op dat moment o.a. bezig een moeilijke oudste puberdochter in bedwang te houden. Mijn moeder heeft daar overigens zelf ook een rotgevoel aan overgehouden. Die had liever wat minder kinderen gehad, hoeveel ze ook van mij houdt verder. En ik kan me dat helemaal voorstellen.
Dit!quote:
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |