Depressie & Angst #130

Slapen gaat hier ook niet echt goed. Wel vandaag de mondhygenist overleefd, en dat is voor mij ook eng.... maar die zei ook nog dat ik aan tandenknarsen doe, stress, tja

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 04:10 schreef magnetronkoffie het volgende:
Hoi Fixers. Even een disclaimer: Mijn onderstaande post komt bij herlezen nogal kritisch op jou over (alsof ik kritiek heb op jou of zo), terwijl dat helemaal niet zo bedoeld is.
Maar die grijze massa van mij werkt effe niet helemaal mee (net wakker, slapeloos, gedoe bla bla) maar wou toch reageren omdat ik dan gewoon ook lekker bezig ben en ik vind dat je gewoon goed bezig bent

[..]

Ik snap wel wat je bedoelt hoor, maar je noemt eigenlijk gewoon een voordelenlijstje op en laat het nadelenlijstje elders liggen.

Buitenstaanders (ook als ze professionals zijn) zijn weer vaker ongeïnteresseerd, waardoor je nauwelijks wat aan ze hebt, dan kan je net zo goed tegen een muur gaan lopen zeiken

Emotionele betrokkenheid is voor mij nooit een issue geweest wat betreft mijn vermogen om objectief naar een probleem te kijken.
Het is toch ook raar dat als ik de computer van m'n zus repareer, dat ik door emotionele betrokkenheid minder goed in staat zou zijn om te troubleshooten dan wanneer ik de pc van een "gewone klant" repareer? Echt, alsof dat me uitmaakt

Bovenstaande is trouwens niet als kritiek naar jou bedoelt, ik begin eigenlijk pas de laatste maanden meer te snappen waarom zoveel anderen zoveel moeite hebben om ratio en emotie te scheiden.

[..]

Het was ook niet meer dan een voordelenlijstje met dingen waarom ik een buitenstaander als behandelaar prettig vind. Ik heb inmiddels gemerkt wat de risico's zijn als men teveel emotioneel geïnvesteerd is én teveel probeert te helpen. (Het kostte me een relatie.)

quote:

Eén ding wat ik hierboven o.a. lees, is dat je zo te zien wel veel zelfinzicht hebt, dit is een groot voordeel vind ik zelf
Enige feedback die me nu te binnen schiet (tis vroeg en zo) is dat je niet teveel "moet" forceren (proberen stijgende lijn vast te houden etc)

Die stijgende lijn begint ook juist af te vlakken naar een stabieler niveau. De afgelopen weken ging het iedere dag nóg beter dan die ervoor. Dat wordt nu wat minder, normaler.

Inderdaad teveel druk leggen op dit vol proberen te houden is een gevaar. Dat kan mis gaan. Maar ik wil niet weer afglijden in wéér een depressieve periode. Ik ken nu gelukkig wel een paar valkuilen en weet hoe ik die kan vermijden. Komende week heb ik tijd om de batterij op te laden. De twee maanden daarna gaan proef op de soms zijn.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 18:02 schreef Fixers het volgende:

[..]

Het was ook niet meer dan een voordelenlijstje met dingen waarom ik een buitenstaander als behandelaar prettig vind. Ik heb inmiddels gemerkt wat de risico's zijn als men teveel emotioneel geïnvesteerd is én teveel probeert te helpen. (Het kostte me een relatie.)

[..]

Die stijgende lijn begint ook juist af te vlakken naar een stabieler niveau. De afgelopen weken ging het iedere dag nóg beter dan die ervoor. Dat wordt nu wat minder, normaler.

Inderdaad teveel druk leggen op dit vol proberen te houden is een gevaar. Dat kan mis gaan. Maar ik wil niet weer afglijden in wéér een depressieve periode. Ik ken nu gelukkig wel een paar valkuilen en weet hoe ik die kan vermijden. Komende week heb ik tijd om de batterij op te laden. De twee maanden daarna gaan proef op de soms zijn.

De grens tussen "Er met mensen uit je eigen sociale kring over willen praten" en "De hulpverlener van je eigen partner/vriend/familielid zijn/spelen" is er één die wel vaker overschreden wordt. Deze grens is ook niet zo duidelijk omlijnd (je moet ook leren zelf ergens deze grens te leggen). Dit is vooral een probleem, omdat dit heel zwaar is of kan zijn en vroeger of later niet alleen de "cliënt" zelf, maar ook de direct betrokkenen kan uitputten (bijvoorbeeld dat één iemand in het gezin psychische problemen heeft en de rest van het gezin mee de diepte in sleurt, even kort door de bocht gezegd).

Het kan zijn dat je op een soort van optimaal niveau begint te komen en dat je aan het plateau-en bent. Wel apart dat dit je zo duidelijk opvalt (de manier waarop je het beschrijft, is wat "wiskundiger" zeg maar dan de manier waarop de meeste anderen dit naar buiten toe brengen).

quote:

Op woensdag 21 oktober 2015 20:21 schreef zomie het volgende:

[..]

Pucky de kat wil ook typen: `azz

Het gaat best redelijk de afgelopen weken. Kleine dipjes maar geen totale offday. Deze valkuil herken ik trouwens, chronisch over mn grenzen gaan en dat niet door hebben.

Van de GGZ word ik n beetje moe, ze hebben het elke keer toch over kortere trajecten, afronden enz. Mijn huidige peut weet wel dat dat nog niet zover is, maar t lijkt wel een bezuinigingsrage ofzo. Voor mij klinkt het alsof ze niet willen helpen, maar dat is vast niet de bedoeling.

Zit jij bij VGZ met je zorgverzekering? Want ik hoor niks over afronden bij mij. Ik merk niks van bezuinigingen (naja alleen dat ik een spv heb en geen psycholoog )

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 11:48 schreef Elvi het volgende:

[..]

Zit jij bij VGZ met je zorgverzekering? Want ik hoor niks over afronden bij mij. Ik merk niks van bezuinigingen (naja alleen dat ik een spv heb en geen psycholoog )

Psycholoog is beter, maar het had ook slechter gekund

Ik heb zelf wel goeie ervaringen met SVP's, dus vandaar mijn mening

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 11:48 schreef Elvi het volgende:

[..]

Zit jij bij VGZ met je zorgverzekering? Want ik hoor niks over afronden bij mij. Ik merk niks van bezuinigingen (naja alleen dat ik een spv heb en geen psycholoog )

nee, bij CZ. Maar t is de ggz zelf denk ik. Vind ze irri op t moment.

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 11:57 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Psycholoog is beter, maar het had ook slechter gekund

Ik heb zelf wel goeie ervaringen met SVP's, dus vandaar mijn mening

Ik vind haar echt top hoor Ik zou haar niet willen omruilen voor een psycholoog. Ze had ook een goede opmerking: "toen ik hier net kwam werken dacht ik 'ik ga de mensen wel even beter maken' maar dat kan helemaal niet. Het leven is niet maakbaar en er zijn zoveel dingen waar jij en wij geen invloed op hebben. We kunnen je alleen helpen er beter mee om te gaan."
En dat is ook zo. De psychologen die ik tot nu toe tegenkwam hadden inderdaad het idee "wij gaan jou beter maken". Haar instelling is "ik kan je niet beter maken want er zijn teveel factoren die van invloed zijn op jou en waar ik geen invloed op heb". Dat scheelt een hoop. Ze begrijpt waar frustratie en verdriet vandaan komen, en dat je dat niet kan oplossen; alleen proberen te veranderen hoe je ermee omgaat.

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 17:47 schreef zomie het volgende:

nee, bij CZ. Maar t is de ggz zelf denk ik. Vind ze irri op t moment.

Lastig... Sommige verzekeringen hebben wel een maximum bedrag wat je aan psychologische zorg kan besteden. Die van mij is een bodemloze put
Vervelend wel... de werkdruk is ook erg hoog zei mn spv. Ze zijn met de helft minder mensen vergeleken met 10 jaar geleden.

Stom eigenlijk dat er zo bezuinigd wordt op eerste lijn psychische zorg. Ik denk dat een boel mensen enorm geholpen kunnen worden door eenmaal gesprekken met een POH-GGZ of een gewone psych. In plaats van ermee blijven door pruttelen tot het probleem veel groter is geworden en dieper is geworteld.

Sowieso vind ik het stigma op mentale klachten fnuikend. Psychische ehbo, er is een goede Ted talk van (en ik heb er ook al eens een Blog aan gewijd.)

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 18:36 schreef Fixers het volgende:
Stom eigenlijk dat er zo bezuinigd wordt op eerste lijn psychische zorg. Ik denk dat een boel mensen enorm geholpen kunnen worden door eenmaal gesprekken met een POH-GGZ of een gewone psych. In plaats van ermee blijven door pruttelen tot het probleem veel groter is geworden en dieper is geworteld.

Sowieso vind ik het stigma op mentale klachten fnuikend. Psychische ehbo, er is een goede Ted talk van (en ik heb er ook al eens een Blog aan gewijd.)

Onze beleidsmakers in Den Haag doen dat, ze zijn een beetje blind voor de gevolgen daarvan.
Neem bijvoorbeeld het beleid dat het de bedoeling is dat er minder sociale huurwoningen komen, hier heeft vooral de "onderlaag" van de bevolking last van (het is overduidelijk dat er nu al veel te weinig zijn, het huidige beleid gaat gewoon heel veel ellende opleveren en het gaat ook mensenlevens kosten...they don't care!!).

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 18:41 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Onze beleidsmakers in Den Haag doen dat, ze zijn een beetje blind voor de gevolgen daarvan.
Neem bijvoorbeeld het beleid dat het de bedoeling is dat er minder sociale huurwoningen komen, hier heeft vooral de "onderlaag" van de bevolking last van (het is overduidelijk dat er nu al veel te weinig zijn, het huidige beleid gaat gewoon heel veel ellende opleveren en het gaat ook mensenlevens kosten...they don't care!!).

Dat is wel met meer zaken hoor,

Ik vind niks maar dan ook niks meer leuk dat is pas kut.

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 18:15 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik vind haar echt top hoor Ik zou haar niet willen omruilen voor een psycholoog. Ze had ook een goede opmerking: "toen ik hier net kwam werken dacht ik 'ik ga de mensen wel even beter maken' maar dat kan helemaal niet. Het leven is niet maakbaar en er zijn zoveel dingen waar jij en wij geen invloed op hebben. We kunnen je alleen helpen er beter mee om te gaan."
En dat is ook zo. De psychologen die ik tot nu toe tegenkwam hadden inderdaad het idee "wij gaan jou beter maken". Haar instelling is "ik kan je niet beter maken want er zijn teveel factoren die van invloed zijn op jou en waar ik geen invloed op heb". Dat scheelt een hoop. Ze begrijpt waar frustratie en verdriet vandaan komen, en dat je dat niet kan oplossen; alleen proberen te veranderen hoe je ermee omgaat.

Relativeren is een mooi iets

En goed dat je een goeie klik hebt met je huidige behandelaar, ik hoop dat er iets goeds uit komt

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 18:41 schreef Yummie-Yum het volgende:

[..]

Dat is wel met meer zaken hoor,

Ik gaf dan ook maar een voorbeeld

Ik heb hoogstwaarschijnlijk een nieuwe studio, alleen wil de huurbaas nu een garantstelling van mijn ouders hebben omdat ik niet 3x de huur aan maandsalaris verdien. Getver, vieze geldwolven. Ik snap ze, maar toch, heel naar.

Mijn vader helpt me financieel al wel met verhuizen, maar omdat hij het zeker ook niet breed heeft en ook al garant staat voor mijn zusje, wil hij dit liever niet doen. Nu heb ik mijn moeder gevraagd, maar die leeft ook van een uitkering dus het is maar wachten of het kan.

Ik vind dit zo kut. Mijn hele leven doe ik alles zo veel mogelijk zelf, en ik vraag mijn ouders echt pas om geld als ik geen enkele kruimel eten of cent meer heb. Nu moet ik ze al vragen om hulp, wat ik vreselijk vind, en nu voel ik me ook zo bezwaard dat ik nog om zo'n garantstelling moet vragen.

Ik hoop dat er iets te regelen is met de huurbaas, of dat mijn moeder het toch wil doen. Ik zie die studio hierdoor al door m'n vingers glippen en ik wil zo graag weg van waar ik nu zit. Getver. Maarja, we zullen zien.

Sowieso zit ik nu echt in een fase dat ik niet weet wat ik wil. Ik wil graag reizen, maar ik weet het niet zeker. Werk nu bij een callcenter om te sparen, alleen misschien is het beter om te sparen met een baan die ik via m'n diploma kan krijgen. Werkervaring is dan ook veel relevanter, plus ik verdien meer. Moeilijke keuzes momenteel allemaal.

Dit is misschien een leuk artikel om te lezen + voorstelling om naar toe te gaan voor mensen met problemen mbt angst:

http://www.trouw.nl/tr/nl(...)or-de-bangerik.dhtml

Ik heb deze voorstelling zelf niet bezocht overigens, maar het leek me een leuke tip.

[ Bericht 12% gewijzigd door moemoe op 26-10-2015 03:29:53 ]

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 23:47 schreef moemoe het volgende:
Dit is misschien een leuk artikel om te lezen + voorstelling om naar toe te gaan voor mensen met problemen mbt angst:

http://www.trouw.nl/tr/nl(...)or-de-bangerik.dhtml

Ik heb deze voorstelling zelf niet bezocht overigens, maar het leek me een leuke tip.

Hey Moemoe!

Ik hoop niet dat je hier vaker komt posten? (je snapt wel wat ik bedoel )

quote:

Op zondag 25 oktober 2015 10:25 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ik heb hoogstwaarschijnlijk een nieuwe studio, alleen wil de huurbaas nu een garantstelling van mijn ouders hebben omdat ik niet 3x de huur aan maandsalaris verdien. Getver, vieze geldwolven. Ik snap ze, maar toch, heel naar.

Mijn vader helpt me financieel al wel met verhuizen, maar omdat hij het zeker ook niet breed heeft en ook al garant staat voor mijn zusje, wil hij dit liever niet doen. Nu heb ik mijn moeder gevraagd, maar die leeft ook van een uitkering dus het is maar wachten of het kan.

Ik vind dit zo kut. Mijn hele leven doe ik alles zo veel mogelijk zelf, en ik vraag mijn ouders echt pas om geld als ik geen enkele kruimel eten of cent meer heb. Nu moet ik ze al vragen om hulp, wat ik vreselijk vind, en nu voel ik me ook zo bezwaard dat ik nog om zo'n garantstelling moet vragen.

Ik hoop dat er iets te regelen is met de huurbaas, of dat mijn moeder het toch wil doen. Ik zie die studio hierdoor al door m'n vingers glippen en ik wil zo graag weg van waar ik nu zit. Getver. Maarja, we zullen zien.

Sowieso zit ik nu echt in een fase dat ik niet weet wat ik wil. Ik wil graag reizen, maar ik weet het niet zeker. Werk nu bij een callcenter om te sparen, alleen misschien is het beter om te sparen met een baan die ik via m'n diploma kan krijgen. Werkervaring is dan ook veel relevanter, plus ik verdien meer. Moeilijke keuzes momenteel allemaal.

Als ik jou was wist ik het wel: reizen. Je bent toch nog maar met net afgestudeerd? Staat echt niet slecht op je cv om een tijd in het buitenland te zitten. Daarnaast is het echt zo gaaf. Waar zou je naar toe willen?

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 17:20 schreef kuolema het volgende:
Ik mag over een week naar huis
Ik had al eerder aangegeven dat opnames mij eerder kwaad dan goed lijken te doen, maar tot mijn verbazing en grote opluchting zeiden de hulpverleners vanmiddag bij een gesprek dat zij dat ook zien. Dus komende week vrijheden opbouwen en dan mag ik maandag gaan.
En ik wil in mijn crisisplan laten zetten dat als ik ooit weer opgenomen word, dat dat dan maar voor 1 week is.

Mijn vader heeft aangegeven dat hij niet meer wil dat ik bij hem woon. Dus ik ga weer bij mijn moeder wonen. Aan de ene kant voelt het kut om zo weggestuurd te worden maar aan de andere kant is het ook wel goed want ik overwoog al een tijd geleden om weer terug te gaan naar mijn moeder nu mijn zus op zichzelf woont, maar kon de beslissing niet nemen. Nu is die voor mij gemaakt dus hoef ik niet meer te twijfelen.

Verder ben ik een beetje boos want zo'n 3 maanden geleden heb ik al aangegeven dat ik wel aangemeld wilde worden voor de woontraining, wat het idee was van mijn spv, maar er is nog steeds niets van terecht gekomen omdat die instantie niet reageert op mails van mijn spv en zij nog steeds niet heeft gebeld om erachteraan te zitten De wachtlijst is lang en nu zijn er al 3 maanden verspild.

Je wou hulp en in plaats daarvan hebben ze je o.a. voor 3 maanden op niks laten wachten...lekker dan, niet gek dat je daardoor een "beetje" boos bent.
Wel beter dat je gewoon weer daar weg kan straks. Het voelt nooit fijn om door iemand op zo'n manier "afgewezen" te worden, maar je hebt tenminste een andere plek waar je terecht kunt.

edit: Vreemd trouwens dat ze niet gewoon belde?

[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 26-10-2015 17:58:25 ]

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 17:20 schreef kuolema het volgende:
Ik mag over een week naar huis
Ik had al eerder aangegeven dat opnames mij eerder kwaad dan goed lijken te doen, maar tot mijn verbazing en grote opluchting zeiden de hulpverleners vanmiddag bij een gesprek dat zij dat ook zien. Dus komende week vrijheden opbouwen en dan mag ik maandag gaan.
En ik wil in mijn crisisplan laten zetten dat als ik ooit weer opgenomen word, dat dat dan maar voor 1 week is.

Mijn vader heeft aangegeven dat hij niet meer wil dat ik bij hem woon. Dus ik ga weer bij mijn moeder wonen. Aan de ene kant voelt het kut om zo weggestuurd te worden maar aan de andere kant is het ook wel goed want ik overwoog al een tijd geleden om weer terug te gaan naar mijn moeder nu mijn zus op zichzelf woont, maar kon de beslissing niet nemen. Nu is die voor mij gemaakt dus hoef ik niet meer te twijfelen.

Verder ben ik een beetje boos want zo'n 3 maanden geleden heb ik al aangegeven dat ik wel aangemeld wilde worden voor de woontraining, wat het idee was van mijn spv, maar er is nog steeds niets van terecht gekomen omdat die instantie niet reageert op mails van mijn spv en zij nog steeds niet heeft gebeld om erachteraan te zitten De wachtlijst is lang en nu zijn er al 3 maanden verspild.

Fijn om te horen. Ik hoop dat het vanaf nu de goede kant op gaat

Mijn coming out, zeg maar..

Ik heb nauwelijks vrienden, niet in de buurt in ieder geval. Geen vriendin. Het einde van mijn gemaakte leven begint te naderen. Het doek gaat vallen en mijn tekortkomingen zullen voor iedereen te zien zijn. Ik doe mij anders voor omdat ik mij schaam voor wie ik ben. Ik heb moeite met leren. Ik heb een minderwaardigheidscomplex, ben onzeker en heb een gesloten hart. Ik ben wel sociaal maar leg moeilijk contact. Ik vertrouw mensen zeer moeilijk en kan niet ontspannen. Ik ben bang. Ik ben in mijzelf gekeerd, zie hoe vaak ik ik schrijf. Het hoogtepunt van mijn week is mijn werk, dit vind zo triest dat ik er eigenlijk wel om moet lachen. Ik heb mijn jeugd vergooit en kan niet alles meer inhalen. Ik denk vaak aan de dood (geen doodswens), ik ben niet gemaakt voor dit leven. Ik ben laf.

Mijn psyche haalt mij constant neer met negatieve herinneringen, slechte keuzes en gemiste kansen. Alleen uit mijn werk haal ik nog af en toe een sprankje trots. Maar het voelt gemaakt.

Ik ben geen drie eenheid, lichaam, geest en ziel. (niet religieus)

Maar verder heb ik alles.... oh ja, en ik ben behaard.

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 10:07 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hey Moemoe!

Ik hoop niet dat je hier vaker komt posten? (je snapt wel wat ik bedoel )

Ik kwam alleen een tip afleveren .

En hoi!

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 22:51 schreef cedar het volgende:
Mijn coming out, zeg maar..

Ik heb nauwelijks vrienden, niet in de buurt in ieder geval. Geen vriendin. Het einde van mijn gemaakte leven begint te naderen. Het doek gaat vallen en mijn tekortkomingen zullen voor iedereen te zien zijn. Ik doe mij anders voor omdat ik mij schaam voor wie ik ben. Ik heb moeite met leren. Ik heb een minderwaardigheidscomplex, ben onzeker en heb een gesloten hart. Ik ben wel sociaal maar leg moeilijk contact. Ik vertrouw mensen zeer moeilijk en kan niet ontspannen. Ik ben bang. Ik ben in mijzelf gekeerd, zie hoe vaak ik ik schrijf. Het hoogtepunt van mijn week is mijn werk, dit vind zo triest dat ik er eigenlijk wel om moet lachen. Ik heb mijn jeugd vergooit en kan niet alles meer inhalen. Ik denk vaak aan de dood (geen doodswens), ik ben niet gemaakt voor dit leven. Ik ben laf.

Mijn psyche haalt mij constant neer met negatieve herinneringen, slechte keuzes en gemiste kansen. Alleen uit mijn werk haal ik nog af en toe een sprankje trots. Maar het voelt gemaakt.

Ik ben geen drie eenheid, lichaam, geest en ziel. (niet religieus)

Maar verder heb ik alles.... oh ja, en ik ben behaard.

Ik herken heel veel van jouw verhaal.
Toen mijn werk van hoogtepunt naar dieptepunt ging, nieuwe directie en mijn beetje zelfrespect de grond in trapte, begon ik met drinken.
2 jaar geleden flink de bodem geraakt en het voordeel daarvan is dat je alleen nog omhoog kan.
Enige vervelende is als je stopt met drinken dat jouw bovengenoemde symptomen en emoties terugkwamen en snoeihard ook.

Nu bijna klaar met de behandelingen en nuchter.

Succes, en belangrijkste les die ik heb gekregen en nu aan jou geef.
Je denkt niet aan de dood, je denkt aan het eindigen van dit leven hoe je het nu beleeft. Tijd om hulp te zoeken en je leven in te vullen wat jou rust geeft en aan je behoeftes voldoet.

quote:

Op maandag 26 oktober 2015 23:58 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik herken heel veel van jouw verhaal.
Toen mijn werk van hoogtepunt naar dieptepunt ging, nieuwe directie en mijn beetje zelfrespect de grond in trapte, begon ik met drinken.
2 jaar geleden flink de bodem geraakt en het voordeel daarvan is dat je alleen nog omhoog kan.
Enige vervelende is als je stopt met drinken dat jouw bovengenoemde symptomen en emoties terugkwamen en snoeihard ook.

Nu bijna klaar met de behandelingen en nuchter.

Succes, en belangrijkste les die ik heb gekregen en nu aan jou geef.
Je denkt niet aan de dood, je denkt aan het eindigen van dit leven hoe je het nu beleeft. Tijd om hulp te zoeken en je leven in te vullen wat jou rust geeft en aan je behoeftes voldoet.

echt vervelend voor je dat je het zo zwaar had op je werk. Met tegenzin naar je werk en op je werk zijn zuigt alle energie uit je. Daardoor voel je je nog slechter enz.enz.

Goed om te horen dat je de drank achter je hebt gelaten en je dat je de goede weg bent ingeslagen.

Bedankt voor je les, het klopt wat je schrijft. Ik wil een einde aan dit leven. Mooi beschreven.

Behaard?

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 20:50 schreef Luchtbel het volgende:
Behaard?

Als in een vachtje. Nou ja, het is meer dat nu ik mij slecht voel dat soort dingen ook opeens een negatieve waarde krijgen.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 21:05 schreef cedar het volgende:

[..]

Als in een vachtje. Nou ja, het is meer dat nu ik mij slecht voel dat soort dingen ook opeens een negatieve waarde krijgen.

Als je een man bent is daar niks ergs aan en als je een vrouw bent dan kan je laserbehandeling vergoed krijgen van de verzekering

(Ik zit mobiel dus ik zie niet of je een mannetje of vrouwtje bent )

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2015 21:21 schreef Elvi het volgende:

[..]

Als je een man bent is daar niks ergs aan en als je een vrouw bent dan kan je laserbehandeling vergoed krijgen van de verzekering

(Ik zit mobiel dus ik zie niet of je een mannetje of vrouwtje bent )

Dat is toch een kleine geruststelling, ben trouwens man.

Oh zo. Ik begreep ff niet waar het vandaan kwam.

Welkom Cedar. Ik hoop dat je steun gaat vinden in dit topic. Ben je al bezig met professionele hulp? Ik snap heel goed dat je om zulke ogenschijnlijk kleine dingen als haar zo enorm in kan zitten.

Wat Droopie beschrijft is precies de reden waarom ik voorzichtig ben met alcohol. Ik heb niet het idee dat ik gevoelig ben voor verslavingen, maar ben ook niet van plan dat uit te testen. In periodes dat ik me down voel drink ik niet, wanneer ik me goed voel eigenlijk alleen sociaal. Drinken in mijn eentje wil ik geen gewoonte van maken.

Deze week vakantie, ben lekker tijd aan het nemen voor leuke dingen en ook zelfreflectie. Tevens met een nieuw persoonlijk 'project' gestart dat hopelijk gaat helpen met de connectie met mijzelf te versterken. Die ben ik net weer terug aan het vinden.