Dat dus, al ging het bij mij en mijn ex niet over een kinderwens. Vreemd gaan is klote, een eenmalige fout kan ik nog begrijpen, maar zodra het vaker voor komt en er continu over gelogen word houd het op. Mijn tip voor TS, probeer er geen verklaring voor te zoeken maar probeer toch verder te gaan met jouw leven, hoe lastig dat ook (met name in het begin) is.quote:Op dinsdag 13 oktober 2015 18:45 schreef the85mc het volgende:
[..]
Afkappen. Ik heb in een zelfde situatie gezeten. Je kunt bijna niet voorstellen dat iemand zo glashard kan liegen. En als ze het hierover doet, wat verzwijgt ze dan nog meer, of waar liegt ze nog meer over? Ik wist echt niet meer wat ik van haar kon geloven. En als je dat niet meer kunt moet je direct met deze relatie stoppen.
Ik heb dat gedaan, was een beroerde tijd, vooral omdat zij contact bleef zoeken. Ben in die periode gaan backpacken en heb daar per toeval een hele leuke dame leren kennen. Het voelt nu als de beste keus ooit om er een punt achter te zetten.
Is jouw (ex)vriendin ook superjaloers? Dat was mijne wel en dat vond ik altijd al apart omdat ik altijd open en eerlijk naar haar was. Achteraf begrijp ik wel waarom
Als iemand eenmalig een fout maakt zou ik er heel misschien nog mee kunnen leven. Maar meerdere malen en op badoo gaan... Dat getuigt niet van spijt. Ze heeft pas spijt op het moment dat jij erachter komt..
quote:
Nog lekker jong dus. De wereld ligt voor je open Ook al gaat de komende tijd even moeilijk zijn, na 8 jaar...quote:We zijn beide trouwens 30
Nou.....ze gaat al een tijdje vreemd en ineens begint ze over kinderwens, wellicht in verwachting, of denkt dat ze dat is, en dacht als ik hem ompraat kan ik doen alsof het van hem is en niet van die ander.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:13 schreef Bessensap het volgende:
Bedankt voor alle visies en tips, top. Inmiddels heeft ze laten weten dat het misschien leuk is om iets leuks te doen samen, zonder al "het gedoe". Vriendelijk voor bedankt, want het zou voelen alsof we deden alsof er niks gebeurd is, beetje kop in het zand steken. Toen gaf ze toe dat het inderdaad wat stom is, maar dat het in haar op kwam en dat ze ook niet weet wat ze moet.
Inmiddels ga ik door met m'n leven en geef het afstand, ik zie wel hoe het verder gaat. MAar in principe is het klaar ja. In dat opzicht geef ik haar dus ook de ruimte die ze zegt nodig te hebben. Het beeindigd heb ik natuurlijk zelf al eerder. Ik gooi alleen nog niet definitief de deur dicht. Dat vind ik nu, hoe gek het ook klinkt, te moeilijk, omdat je niet zomaar omschakelt van zielsveel van iemand houden naar weggaan. Vooral omdat je met zoveel vragen zit ook. Hoor ik nog wat van haar, dan sta ik er open voor. Zo niet, ook goed.
We zijn beide trouwens 30, is mijn eerste relatie en zij heeft hiervoor een kortere relatie gehad.
[..]
Eh, niet gezien. Ook nog niet over nagedacht eigenlijk. Wat is jouw gedachte precies? Hoe zou ze dat voor zich zien dan? Zwanger van mij of van "hem"?
Maar wie weet wat er inderdaad nog allemaal boven water komt
Ze is betrapt dus dat trucje werkt niet meer.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:38 schreef Bessensap het volgende:
Ok, even de ogen openhouden dus... had er zelf nog niet eens aan gedacht Ik vermoed het overigens niet, anders had ze wel meer moeite gedaan om mij "terug te krijgen". Ook dat blijft nu een beetje uit want "ze weet het allemaal niet en moet aan zichzelf werken eerst".
Klopt. Iemand riep overigens iets over rubberen ruggengraat. Dat kan misschien zo zijn, maar ik vind het juist niet getuigen van ruggengraat als je voor de makkelijkste weg kiest en zomaar een 8 jarige relatie definitief afsluit, zonder de factoren die meespelen verder af te wegen. Ik wil gewoon geen overhaaste beslissingen maken. Ik zeg absoluut niet dat ik haar terugwil, integendeel, maar ik wil voor nu even alles laten berusten om vervolgens een heldere keuze te maken, en niet zoals nu, met veel verwarring.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:40 schreef Luuntje het volgende:
[..]
Ze is betrapt dus dat trucje werkt niet meer.
Hoop dat het niet zo is in elk geval.
Voor nu is het in elk geval klaar en uit.
Dat heeft weinig met ruggengraat te maken. Jij heb last van de zogenaamde sunk cost fallacy. Je hebt zoveel tijd, geld en emotie in haar geinvesteerd, dat je het moeilijk vind om daar afstand van te nemen en de banden te verbreken. Ook al weet je rationeel gezien dat dit wel het verstandigst is. Zij heeft je bedrogen en je vertrouwen geschonden. Dat komt NOOIT meer terug. De relatie die je had en het beeld van haar is voorgoed veranderd.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:44 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Klopt. Iemand riep overigens iets over rubberen ruggengraat. Dat kan misschien zo zijn, maar ik vind het juist niet getuigen van ruggengraat als je voor de makkelijkste weg kiest en zomaar een 8 jarige relatie definitief afsluit, zonder de factoren die meespelen verder af te wegen. Ik wil gewoon geen overhaaste beslissingen maken. Ik zeg absoluut niet dat ik haar terugwil, integendeel, maar ik wil voor nu even alles laten berusten om vervolgens een heldere keuze te maken, en niet zoals nu, met veel verwarring.
Jullie zijn 18?quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:44 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Klopt. Iemand riep overigens iets over rubberen ruggengraat. Dat kan misschien zo zijn, maar ik vind het juist niet getuigen van ruggengraat als je voor de makkelijkste weg kiest en zomaar een 8 jarige relatie definitief afsluit, zonder de factoren die meespelen verder af te wegen. Ik wil gewoon geen overhaaste beslissingen maken. Ik zeg absoluut niet dat ik haar terugwil, integendeel, maar ik wil voor nu even alles laten berusten om vervolgens een heldere keuze te maken, en niet zoals nu, met veel verwarring.
"Verklaringen zijn niet gped of vrouw"quote:Op dinsdag 13 oktober 2015 18:16 schreef snakelady het volgende:
[..]
Nogmaals, niemand zegt hier dat ze er goed aan heeft gedaan, niemand zegt dat ze goed gehandeld heeft, niemand gebruikt excuses waarom.
Het enige wat wel wordt gedaan is eventuele verklaringen gegeven, verklaringen zijn niet gped of vrouw maar gewoon een reden, en die reden kan ook gewoon fout zijn.
Dit.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 10:40 schreef Psy-freak het volgende:
Twee keer vreemd gaan, blijven liegen en dan flirten op een datingsite.
RUN FORREST! RUN!
Hoe vaak had ze dan vreemd moeten gaan of op badoo moeten zoeken voor jou om wel gewoon alles af te kappen? of in wat voor mate had ze jou moeten bedriegen om wel gewoon alle banden te breken met dit mormel? want dat is het... als je zo met je partner omgaat.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:44 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Klopt. Iemand riep overigens iets over rubberen ruggengraat. Dat kan misschien zo zijn, maar ik vind het juist niet getuigen van ruggengraat als je voor de makkelijkste weg kiest en zomaar een 8 jarige relatie definitief afsluit, zonder de factoren die meespelen verder af te wegen. Ik wil gewoon geen overhaaste beslissingen maken. Ik zeg absoluut niet dat ik haar terugwil, integendeel, maar ik wil voor nu even alles laten berusten om vervolgens een heldere keuze te maken, en niet zoals nu, met veel verwarring.
Tuurlijk. Dat zeg ik ook in de OP. @Hierboven, zoals gezegd, zijn we beide 30.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 11:58 schreef 2NutZ het volgende:
Vraag ik me serieus af. Het is heel logisch dat je niet van de ene op de andere dag niet meer van iemand kan houden, dat heeft tijd nodig... maar je moet diep van binnen toch wel weten dat dit nooit meer iets word als je zo hard voorgelogen bent?
Ik vraag me af of die beweerde 'kinderwens' zo serieus bedoeld was... uit je eigen worden had ze eerder aangegeven 'het niet meer te weten' en daarover te willen praten en eerst aangegeven dat dat 'over alles' ging... 's avond had je nogmaals een gesprek en pas toen kwam ze met die vermeende kinderwens.quote:Op dinsdag 13 oktober 2015 18:26 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Hoe had ik moeten reageren op de kinderwens? Ik denk er op dit moment zo over, en wil ook geen valse hoop geven.
Ik heb gezegd dat ik het op dit moment niet wil, maar dat ik niet uitsluit dat ik het ooit wel wil. Daarmee geef ik haar juist niet haar zin. Ik kon niets anders erop zeggen, heb gezegd dat ik begreep dat het haar ook overviel, net als mij. De mening heb ik nog steeds, maar dat weet zij ook. Daar is ze dus ook zo onzeker over geweest blijkbaar. Ik ben haar zelfs "tegemoet" gekomen door met haar af te spreken dat ik mezelf laat onderzoeken (ik heb een erfelijke aandoening, met kans dat ik dit doorgeef) wat eventueel de gevolgen zijn als ik kinderen krijg, of dat uberhaupt kan. Dus in dat opzicht heb ik geen deuren dicht gegooid maar ook geen valse hoop gegeven denk ik. Ik kan nu niet zeggen dat ik het over twee jaar wil, dus het leek mij een aardige oplossing door te zeggen dat ik het niet uitsluit en mij laat onderzoeken en vanuit daar verder kijken. Daar leek ze ok mee te zijn.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 12:05 schreef RM-rf het volgende:
Wat betreft het antwoord dat je haar gaf op die kinderwens-uiting ... Ik zie juist niet erg duidelijk wat je nu antwoorde?
Uit je eigen woorden was je antwoord op de door haar eigenlijk uit het niets gemeldde 'kinderwens': "Goed, ik gaf aan nog steeds erover te denken maar dat ik niet uitsluit dat ik het nooit wil.", en daarmee was kennelijk het gesprek ook snel voorbij.
Is dat nu werkelijk een manier het gesprek aan te gaan en meen je dat nu werkelijk?
In diezelfde alinea geef je eigenlijk aan dat jullie nooit kinderen wilden en ik krijg de indruk dat je die mening nog steeds hebt... waarom dan niet gewoon eerlijk je mening geven, desnoods met het risico daarover dan een ruzie te krijgen (waarbij in een ruzie de kans groot is dat een hoop spanningen opeens 'open' gelegd worden en er eerder 'uitkomen).
Maar iig kun je dan verder erover praten.
je antwoord van 'het wel aankijken' komt op mij over als een 'ontwijkend' antwoord, precies op een moment dat je bepaalde problemen had kunnen bespreken.
Soms is het in een relatie ook nodig niet altijd je partner 'gelijk' te geven of te zeggen 'alles voor haar te doen', maar soms is het goed ook een keertje verschillende meningen te hebben en ook je eigen mening door te zetten of erbij te blijven zeker als het om iets als een 'kinderwens' gaat is het een verdopmd essentieel iets voor je gezamelijke toekomst)
Was het gesprek gelijk over na jouw antwoord, waarin je de mogelijkheid openliet maar het naar een 'ooit ergens in de toekomst misschien' schoof?quote:Op woensdag 14 oktober 2015 12:10 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Ik heb gezegd dat ik het op dit moment niet wil, maar dat ik niet uitsluit dat ik het ooit wel wil. Daarmee geef ik haar juist niet haar zin. Ik kon niets anders erop zeggen, heb gezegd dat ik begreep dat het haar ook overviel, net als mij. De mening heb ik nog steeds, maar dat weet zij ook. Daar is ze dus ook zo onzeker over geweest blijkbaar. Ik ben haar zelfs "tegemoet" gekomen door met haar af te spreken dat ik mezelf laat onderzoeken (ik heb een erfelijke aandoening, met kans dat ik dit doorgeef) wat eventueel de gevolgen zijn als ik kinderen krijg, of dat uberhaupt kan. Dus in dat opzicht heb ik geen deuren dicht gegooid maar ook geen valse hoop gegeven denk ik. Ik kan nu niet zeggen dat ik het over twee jaar wil, dus het leek mij een aardige oplossing door te zeggen dat ik het niet uitsluit en mij laat onderzoeken en vanuit daar verder kijken. Daar leek ze ok mee te zijn.
En even een reality check: toen we het gesprek over de kinderwens hadden, was mevrouw dus al meerdere malen vreemd gegaan.
lol, ik zat op mijn telefoon, ''goed of fout'' moet dat zijn natuurlijk.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 11:47 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
"Verklaringen zijn niet gped of vrouw"
dafuk
I know maar vond het wel een mooie fout 'vrouw' gebruiken als synoniem voor foutquote:Op woensdag 14 oktober 2015 13:31 schreef snakelady het volgende:
[..]
lol, ik zat op mijn telefoon, ''goed of fout'' moet dat zijn natuurlijk.
quote:Op woensdag 14 oktober 2015 13:42 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
I know maar vond het wel een mooie fout 'vrouw' gebruiken als synoniem voor fout
Nog iets anders: ik wil je niet bang maken maar een vriend van mij heeft een SOA opgelopen via zijn vreemdgaande (nu ex-) vrouw...quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:38 schreef Bessensap het volgende:
Ok, even de ogen openhouden dus... had er zelf nog niet eens aan gedacht Ik vermoed het overigens niet, anders had ze wel meer moeite gedaan om mij "terug te krijgen". Ook dat blijft nu een beetje uit want "ze weet het allemaal niet en moet aan zichzelf werken eerst".
Al soa test laten doen. Vrijdag uitslag.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 15:47 schreef SeLang het volgende:
[..]
Nog iets anders: ik wil je niet bang maken maar een vriend van mij heeft een SOA opgelopen via zijn vreemdgaande (nu ex-) vrouw...
Ik zou zeker een test laten doen aks ze zwanger blijkt te zijn, ja. Had ik nog niet eens bij stilgestaan.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:13 schreef Bessensap het volgende:
Bedankt voor alle visies en tips, top. Inmiddels heeft ze laten weten dat het misschien leuk is om iets leuks te doen samen, zonder al "het gedoe". Vriendelijk voor bedankt, want het zou voelen alsof we deden alsof er niks gebeurd is, beetje kop in het zand steken. Toen gaf ze toe dat het inderdaad wat stom is, maar dat het in haar op kwam en dat ze ook niet weet wat ze moet.
Inmiddels ga ik door met m'n leven en geef het afstand, ik zie wel hoe het verder gaat. MAar in principe is het klaar ja. In dat opzicht geef ik haar dus ook de ruimte die ze zegt nodig te hebben. Het beeindigd heb ik natuurlijk zelf al eerder. Ik gooi alleen nog niet definitief de deur dicht. Dat vind ik nu, hoe gek het ook klinkt, te moeilijk, omdat je niet zomaar omschakelt van zielsveel van iemand houden naar weggaan. Vooral omdat je met zoveel vragen zit ook. Hoor ik nog wat van haar, dan sta ik er open voor. Zo niet, ook goed.
We zijn beide trouwens 30, is mijn eerste relatie en zij heeft hiervoor een kortere relatie gehad.
[..]
Eh, niet gezien. Ook nog niet over nagedacht eigenlijk. Wat is jouw gedachte precies? Hoe zou ze dat voor zich zien dan? Zwanger van mij of van "hem"?
Maar wie weet wat er inderdaad nog allemaal boven water komt
Zal allemaal kunnen, maar nu weinig meer aan te doen. Mevrouw had er over kunnen praten in plaats van gelijk een ander te gaan zoeken. Ik had heus wel op termijn een kind gewild. Nu ziet ze in dat "het allemaal niet waard was".quote:Op woensdag 14 oktober 2015 22:36 schreef Lenny77 het volgende:
Zonder dan ook maar iets goed te praten over het gedrag van je vriendin...
Maar onderschat de kinderwens niet. Mannen kunnen dit echt niet begrijpen. Ja natuurlijk kunnen die ook kinderen willen maar in theorie kan een man op zijn 85e nog een kind krijgen. Een vrouw heeft maar weinig tijd en er is letterlijk iets in het lichaam van de vrouw wat omslaat en begint te zeuren. Nu kunnen jullie mannen daar flauw over doen maar het is echt zo. Rammelende eierstokken, de klok die tikt,.. Het bestaat echt.
Nu hebben jullie 8 jaar geleden afgesproken geen kinderen te willen. Ja toen was ze 22 en dus geen klok die tikt inwendig. Tijd zat voor dat lichaam en op dat moment gaat ze er ook echt geen gewild hebben.
Ondertussen is ze richting 30 gegaan en ja, dan slaat de klok meestal in. Ze wist dat jij er geen wou. In de omgeving worden mensen zwanger, krijgen baby's,.. Zij wil dat ook maar zegt niets want jullie hadden dat eigenlijk afgesproken plus er is sprake van een erfelijke afwijking.
Dus kan het zijn dat ze zich open heeft gesteld voor mogenlijke nieuwe partners, die misschien wel kinderen willen. Hoeft niet eens een bewuste, heldere keuze zijn geweest. Kan ook gewoon hormonaal zijn. Dan komt ze er achter dat die kerels waarschijnlijk toch maar stom zijn of geen papa materiaal, en komt naar jou toe in de hoop dat je misschien toch wel een baby zou willen. Jij zegt van Nee maar sluit het niet volledig uit. Misschien in de toekomst. Die tijd heeft ze dus niet. Ze kan geen 2 jaar wachten in de hoop dat jij heeeeel misschien van gedachten gaat veranderen. Want dan is ze 32 of ouder. Dan moet ze nog op zoek gaan naar een ander, dan moet ze ook weer een tijd aankijken of het wel een goede relatie is en voor je het weet is ze 37 en moet ze nog zwanger zien te worden en is ze hopelijk voor haar 40e mama. Wat trouwens helemaal niet zonder risico is.
Nogmaals.. Dit had ze echt heel anders moeten aanpakken. Meteen vragen of je toch kinderen wil, zo niet, stoppen met de relatie. Hoe het nu is gegaan is echt niet mooi.
Ik probeer gewoon maar het stukje kinderwens te verklaren.
Of het bij jullie echt hierdoor komt weet ik niet.
Maar het kan dus wel
Ja wat is het nou? Eerst wilde je niet, dan zeg je iets verzachtends waar ze niets aan heeft: 'we zien wel, kan best dat ik er over een aantal jaar voor open sta' (Kan dus ook best zijn dat dat níet het geval is). En nu het over is zeg je dat je het heus wel gewild had.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:10 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Zal allemaal kunnen, maar nu weinig meer aan te doen. Mevrouw had er over kunnen praten in plaats van gelijk een ander te gaan zoeken. Ik had heus wel op termijn een kind gewild. Nu ziet ze in dat "het allemaal niet waard was".
Nogmaals, wat had ik dan moeten zeggen om geen valse hoop te geven? Zo denk ik er over. Ik ga niet zeggen dat ik waarschijnlijk wel kinderen wil als ik daar op dat moment niet zo over denk. Ik heb er verder nooit over nagedacht en zij heeft het er verder ook nooit over gehad. Ja, toen ze al had liggen krikken met een ander. Nu ik er een aantal weken echt aan denk, denk ik wel dat ik het over een paar jaar wil. Maar niet meer met haar nuquote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:18 schreef alors het volgende:
[..]
Ja wat is het nou? Eerst wilde je niet, dan zeg je iets verzachtends waar ze niets aan heeft: 'we zien wel, kan best dat ik er over een aantal jaar voor open sta' (Kan dus ook best zijn dat dat níet het geval is).
Je praat het dus wel goed. Ook al was het erg belangrijk voor haar, dan praat je erover of je beëindigd de relatie en ga je niet als je nog in een relatie zit, verschillende keren met iemand anders naar bed.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 22:36 schreef Lenny77 het volgende:
Zonder dan ook maar iets goed te praten over het gedrag van je vriendin...
Maar onderschat de kinderwens niet. Mannen kunnen dit echt niet begrijpen. Ja natuurlijk kunnen die ook kinderen willen maar in theorie kan een man op zijn 85e nog een kind krijgen. Een vrouw heeft maar weinig tijd en er is letterlijk iets in het lichaam van de vrouw wat omslaat en begint te zeuren. Nu kunnen jullie mannen daar flauw over doen maar het is echt zo. Rammelende eierstokken, de klok die tikt,.. Het bestaat echt.
Nu hebben jullie 8 jaar geleden afgesproken geen kinderen te willen. Ja toen was ze 22 en dus geen klok die tikt inwendig. Tijd zat voor dat lichaam en op dat moment gaat ze er ook echt geen gewild hebben.
Ondertussen is ze richting 30 gegaan en ja, dan slaat de klok meestal in. Ze wist dat jij er geen wou. In de omgeving worden mensen zwanger, krijgen baby's,.. Zij wil dat ook maar zegt niets want jullie hadden dat eigenlijk afgesproken plus er is sprake van een erfelijke afwijking.
Dus kan het zijn dat ze zich open heeft gesteld voor mogenlijke nieuwe partners, die misschien wel kinderen willen. Hoeft niet eens een bewuste, heldere keuze zijn geweest. Kan ook gewoon hormonaal zijn. Dan komt ze er achter dat die kerels waarschijnlijk toch maar stom zijn of geen papa materiaal, en komt naar jou toe in de hoop dat je misschien toch wel een baby zou willen. Jij zegt van Nee maar sluit het niet volledig uit. Misschien in de toekomst. Die tijd heeft ze dus niet. Ze kan geen 2 jaar wachten in de hoop dat jij heeeeel misschien van gedachten gaat veranderen. Want dan is ze 32 of ouder. Dan moet ze nog op zoek gaan naar een ander, dan moet ze ook weer een tijd aankijken of het wel een goede relatie is en voor je het weet is ze 37 en moet ze nog zwanger zien te worden en is ze hopelijk voor haar 40e mama. Wat trouwens helemaal niet zonder risico is.
Nogmaals.. Dit had ze echt heel anders moeten aanpakken. Meteen vragen of je toch kinderen wil, zo niet, stoppen met de relatie. Hoe het nu is gegaan is echt niet mooi.
Ik probeer gewoon maar het stukje kinderwens te verklaren.
Of het bij jullie echt hierdoor komt weet ik niet.
Maar het kan dus wel
Ik vind het raar dat je zo van mening verandert. Tenzij je er eerst nooit over nagedacht hebt en de laatste tijd wel. Ik zeg ook niet dat haar gedrag goed te praten is hoor, absoluut niet. Maar een kinderwens wel een gevoelig onderwerp dat je niet aan de tijd kunt overlaten, omdat de tijd beperkt is en het onomkeerbaar is. Het is iets waar je beide over moet praten en het helemaal over eens moet zijn.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:25 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Nogmaals, wat had ik dan moeten zeggen om geen valse hoop te geven? Zo denk ik er over. Ik ga niet zeggen dat ik waarschijnlijk wel kinderen wil als ik daar op dat moment niet zo over denk. Ik heb er verder nooit over nagedacht en zij heeft het er verder ook nooit over gehad. Ja, toen ze al had liggen krikken met een ander. Nu ik er een aantal weken echt aan denk, denk ik wel dat ik het over een paar jaar wil. Maar niet meer met haar nu
Maar dit is verder nu allemaal loos
Dit dus. Vriendin was altijd enorm anti kind, net als ik. Als we bijv. zo'n kind zagen janken in de stad was het van "Bleh, weer zo'n jankjong". Dus nee, nooit verder over nagedacht nee. Hoefde ook niet.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:44 schreef alors het volgende:
[..]
Ik vind het raar dat je zo van mening verandert. Tenzij je er eerst nooit over nagedacht hebt en de laatste tijd wel.
Dit is exact wat ik dacht. Als je blinkbaar zo sterk geen kinderen wil, en dan overnight wel, dan zou mijn vermoeden zijn dat ze nog steeds geen kinderen wil, maar wel roept dat ze dat wil, wetende dat jij dat niet wil en ze daarmee dus een breekpunt forceert.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:18 schreef SeLang het volgende:
Die kinderwens is denk ik niet de hoofdreden. Dat is gewoon iets wat ze nu als excuus gebruikt.
Dan ga je nog niet vreemd, dan praat je er over of je gaat uit elkaar.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:44 schreef alors het volgende:
[..]
Ik vind het raar dat je zo van mening verandert. Tenzij je er eerst nooit over nagedacht hebt en de laatste tijd wel. Ik zeg ook niet dat haar gedrag goed te praten is hoor, absoluut niet. Maar een kinderwens wel een gevoelig onderwerp dat je niet aan de tijd kunt overlaten, omdat de tijd beperkt is en het onomkeerbaar is. Het is iets waar je beide over moet praten en het helemaal over eens moet zijn.
En bij vrouwen moet je er ook altijd rekening mee houden dat die wens toch nog kan komen. Zeker op die leeftijd, de verhalen van vrouwen die kinderen afzworen op hun 25ste en rond hun 30ste toch opeens niets liever willen zijn niet bepaald uitzonderingen.
Nooit een centje argwaan bij haar gehad, vertrouwde haar 100%. Maar door alle leugens die ze inmiddels al verteld had, toch maar eens gaan spitten ja. Als je op die manier achter de waarheid moet komen, is dat pijnlijk kan ik je zeggen..quote:Op donderdag 15 oktober 2015 11:45 schreef avotar het volgende:
Ik zit overigens met verbazing te kijken naar die Google Location History (buiten dat ik dat niet kende)
Je bent nog al ver terug gaan kijken als je iets ontdekte van in de zomer.
Dan zat je wantrouwen (hoewel achteraf terecht) erg diep.
Zand er over?quote:Op dinsdag 13 oktober 2015 16:17 schreef Yummie-Yum het volgende:
Zou haar een schep geven met een strik eromheen als hint.
Uit interesse, hoe is jouw verhaal afgelopen?quote:Op donderdag 15 oktober 2015 14:49 schreef ZZtopSpeed het volgende:
Het is hard, het is kut, maar het is niet anders. Enige dat jij kunt doen is uithuilen en opnieuw beginnen. Heb helaas nagenoeg hetzelfde meegemaakt, al was er bij mij wel een kinderwens maar bij haar juist niet. Uiteindelijk bleek ze zwanger van een ander kort nadat we getrouwd waren. Drama. Maar dat drama heb ik nu bij haar gelaten en dat moet jij eigenlijk ook doen. Je moet je los maken van haar en alles wat met haar te maken heeft. Je moet nu alles doen voor je eigen belang en niet dat van haar. Verdwijn uit haar leven en laat haar niet meer in jouw leven toe. Huil uit, vind jezelf opnieuw uit en ga door met leven en uiteindelijk kom je weer boven drijven. Succes en sterkte!
Nee je leest het verkeerd. Ik praat het NET niet goed! Ze had ermee naar jou moeten komen.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:35 schreef Dside het volgende:
[..]
Je praat het dus wel goed. Ook al was het erg belangrijk voor haar, dan praat je erover of je beëindigd de relatie en ga je niet als je nog in een relatie zit, verschillende keren met iemand anders naar bed.
Ze heeft het vaker gedaan en dan is het gewoon klaar in mijn ogen en dat boeit de reden totaal niet.
Goed, natuurlijk is het heel lastig om doorheen te moeten gaan. Zeker met een scheiding moet je nog door een hoop sores heen. Ik heb uiteindelijk een keuze gemaakt om een flinke som geld te laten lopen om me los te kunnen maken van m'n ex, waardoor ik een nieuwe start kon maken en mezelf een kans kon geven op nieuw geluk. Dat is de beste keuze die ik ooit gemaakt heb. Inmiddels ben ik gelukkig met een nieuwe vriendin en zijn we samen aan het bouwen aan onze toekomst. Natuurlijk heb ik een flinke deuk opgelopen, maar ik heb het wel een plek kunnen geven en ben verder gegaan. Ik hoop voor TS dat hij dat ook kan doen. Laat het verdriet er zijn, rouw, krabbel op en ga verder met leven en beoordeel een volgende partner niet op de fouten die een vorige partner gemaakt heeft. Dat wantrouwen moet je los laten want dat werkt anders alleen maar averechts.quote:Uit interesse, hoe is jouw verhaal afgelopen?
Moet ze zelf wel willen he?quote:Op vrijdag 16 oktober 2015 09:45 schreef nintjedeboz het volgende:
Ik denk dat je professionele hulp moet inschakelen. Sowieso even een afspraak bij de psycholoog maken voor haar. En vooral veel met haar gaan praten, kom erachter wat de reden is van haar gedrag.
Weet je van haar familie iets van of er bepaalde psychische aandoeningen wel vaker voorkomen?
Deze uitspraak maakt het mij des te vreemder dat je in dat 'probleem-gesprek' met haar aangaf over haar geuitte 'kinderwens':quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:45 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Dit dus. Vriendin was altijd enorm anti kind, net als ik. Als we bijv. zo'n kind zagen janken in de stad was het van "Bleh, weer zo'n jankjong". Dus nee, nooit verder over nagedacht nee. Hoefde ook niet.
Als je heel duidelijk geen kinderen wil, en dat ook eigenlijk van haar verwachtte, waarom dan in een gesprek over jullie problemen in een reactie op een plotseling door haar geuitte 'kinderwens', daaromheen praten en een ontwijkend antwoord geven?quote:... maar dat ik niet uitsluit dat ik het nooit wil. We kijken wel hoe het loopt spraken we af en ze leek hier blij mee te zijn.
Ze loopt inmiddels al bij een psycholoog. Hier hadden we het al eerder over gehad, toen er nog "niks mis" was tussen ons. MAar goed, nu heeft ze dus de stap eindelijk gezet. Te laat helaas.quote:Op vrijdag 16 oktober 2015 09:45 schreef nintjedeboz het volgende:
Ik denk dat je professionele hulp moet inschakelen. Sowieso even een afspraak bij de psycholoog maken voor haar. En vooral veel met haar gaan praten, kom erachter wat de reden is van haar gedrag.
Weet je van haar familie iets van of er bepaalde psychische aandoeningen wel vaker voorkomen?
Bedankt man, maare, hoezo vandaag?quote:Op vrijdag 16 oktober 2015 12:01 schreef brojo het volgende:
Succes vandaag kerel, ik hoop dat het meevalt.
quote:Op vrijdag 16 oktober 2015 12:17 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Bedankt man, maare, hoezo vandaag?
quote:
Mijn neef heeft 18 jaar geleden HIV opgelopen door zijn vreemdgaande ex vriendin.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 15:47 schreef SeLang het volgende:
[..]
Nog iets anders: ik wil je niet bang maken maar een vriend van mij heeft een SOA opgelopen via zijn vreemdgaande (nu ex-) vrouw...
hahahahaquote:Op woensdag 14 oktober 2015 09:13 schreef Bessensap het volgende:
Bedankt voor alle visies en tips, top. Inmiddels heeft ze laten weten dat het misschien leuk is om iets leuks te doen samen, zonder al "het gedoe". Vriendelijk voor bedankt, want het zou voelen alsof we deden alsof er niks gebeurd is, beetje kop in het zand steken. Toen gaf ze toe dat het inderdaad wat stom is, maar dat het in haar op kwam en dat ze ook niet weet wat ze moet.
Inmiddels ga ik door met m'n leven en geef het afstand, ik zie wel hoe het verder gaat. MAar in principe is het klaar ja. In dat opzicht geef ik haar dus ook de ruimte die ze zegt nodig te hebben. Het beeindigd heb ik natuurlijk zelf al eerder. Ik gooi alleen nog niet definitief de deur dicht. Dat vind ik nu, hoe gek het ook klinkt, te moeilijk, omdat je niet zomaar omschakelt van zielsveel van iemand houden naar weggaan. Vooral omdat je met zoveel vragen zit ook. Hoor ik nog wat van haar, dan sta ik er open voor. Zo niet, ook goed.
We zijn beide trouwens 30, is mijn eerste relatie en zij heeft hiervoor een kortere relatie gehad.
[..]
Eh, niet gezien. Ook nog niet over nagedacht eigenlijk. Wat is jouw gedachte precies? Hoe zou ze dat voor zich zien dan? Zwanger van mij of van "hem"?
Maar wie weet wat er inderdaad nog allemaal boven water komt
In bepaalde gevallen kan dat best, hoor.quote:Op zaterdag 17 oktober 2015 21:46 schreef Teydelyk het volgende:
[..]
hahahaha
gewoon vrienden blijven met je ex
Gaat wat lastiger als ze meer lullen in d'r mond heeft gehad dan de slager in een week verkoopt. En met die pijplipjes heeft ze ook TS nog eens lekker op zijn bek gepakt.quote:Op zaterdag 17 oktober 2015 22:49 schreef ShiaImamHussain het volgende:
[..]
In bepaalde gevallen kan dat best, hoor.
En wat vind je daarvan?quote:Op zondag 18 oktober 2015 09:49 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Gaat wat lastiger als ze meer lullen in d'r mond heeft gehad dan de slager in een week verkoopt. En met die pijplipjes heeft ze ook TS nog eens lekker op zijn bek gepakt.
Ja prima, maar ze was even 'vergeten' TS op de hoogte te stellen van haar ontwikkelingshulp.quote:Op zondag 18 oktober 2015 09:51 schreef BeeGees het volgende:
[..]
En wat vind je daarvan?
Ik zeg: goed dat iemand haar seksualiteit zo aan het ontwikkelen is.
Das minder inderdaad.quote:Op zondag 18 oktober 2015 09:57 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Ja prima, maar ze was even 'vergeten' TS op de hoogte te stellen van haar ontwikkelingshulp.
Dan kan hij dus prima vrienden blijven.quote:Op zondag 18 oktober 2015 09:49 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Gaat wat lastiger als ze meer lullen in d'r mond heeft gehad dan de slager in een week verkoopt.
Niet echt behoefte aan.... inmiddels samenlevingscontract ook beeindigd Werd me steeds duideljiker dat er geen toekomst meer is.quote:Op zondag 18 oktober 2015 11:44 schreef Cracka-ass het volgende:
[..]
Dan kan hij dus prima vrienden blijven.
Deze man heeft ruggengraat. Zal wel lastig geweest zijn allemaal, maar wel het beste.quote:Op dinsdag 27 oktober 2015 11:15 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Niet echt behoefte aan.... inmiddels samenlevingscontract ook beeindigd Werd me steeds duideljiker dat er geen toekomst meer is.
Goede keuze. Sterkte met de verdere afwikkeling en het verwerken!quote:Op dinsdag 27 oktober 2015 11:15 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Niet echt behoefte aan.... inmiddels samenlevingscontract ook beeindigd Werd me steeds duideljiker dat er geen toekomst meer is.
quote:Op dinsdag 27 oktober 2015 11:15 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Niet echt behoefte aan.... inmiddels samenlevingscontract ook beeindigd Werd me steeds duideljiker dat er geen toekomst meer is.
Goedzo: snel door de pijnlijke afwikkeling heen bijten, en daarna verder met je eigen levenquote:Op dinsdag 27 oktober 2015 11:15 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Niet echt behoefte aan.... inmiddels samenlevingscontract ook beeindigd Werd me steeds duideljiker dat er geen toekomst meer is.
Enablerquote:Op maandag 2 november 2015 09:07 schreef StefDeStuntpiloot het volgende:
Zij was weliswaar niet het meest assertieve typje, nogal lui, geen verantwoordelijkheidsgevoel, etcetera, waardoor het op gebied van werk en carričre nogal er aan schorte. Meerdere opleidingen gestart, geen enkele afgemaakt, keer op keer weer maandelijkse periodes dat ze alleen de hele dag thuis zat en geen flikker uitvoerde en het er bij de pakken neer liet zitten. Uiteraard steunde ik haar ten alle tijde door dik en dun en stond altijd voor d'r klaar.
Iets met mentaliteit, arbeidsethos en karakter. Sommige mensen kun je stimuleren of zelfs forceren tot je een ons weegt, soms krijg je bepaalde eigenschappen er niet uit bij mensen. En sowieso, probeer je het een keer, krijg je meteen het verwijt dat je te drammerig/dwingend/veeleisend bent.quote:
Wow, bizar dit te lezen. Lijkt wel bijna dezelfde situatie man... in elk geval bedankt voor je aandeel en tipsquote:Op maandag 2 november 2015 09:07 schreef StefDeStuntpiloot het volgende:
Deze OP is een feest van herkenning. Ik heb ook een relatie (mijn eerste 'echte') gehad die nét niet de 8 jaren gehaald heeft. Eigenlijk hetzelfde gebeurd; een relatie waarvan alles altijd koek en ei was. Zij was weliswaar niet het meest assertieve typje, nogal lui, geen verantwoordelijkheidsgevoel, etcetera, waardoor het op gebied van werk en carričre nogal er aan schorte. Meerdere opleidingen gestart, geen enkele afgemaakt, keer op keer weer maandelijkse periodes dat ze alleen de hele dag thuis zat en geen flikker uitvoerde en het er bij de pakken neer liet zitten. Uiteraard steunde ik haar ten alle tijde door dik en dun en stond altijd voor d'r klaar. De reden dat we eigenlijk nog samen waren ondanks dat we 2 werelden verschil waren, is dat het verder een enorm lieve meid was met een zorgzaam en zacht karakter. We waren bij onze vrienden en familie een 'sprookjeskoppel', zo hecht waren we.
Hier was het dus ook donderslag bij heldere hemel toen ik er achter kwam (via de berichtgeschiedenis van haar telefoon) dat ze vreemd aan het gaan was. Eigenlijk hetzelfde verhaal als in de OP. Ze had opeens zogenaamd afspraakjes met vriendinnen (vaker dan ooit) en de verhalen/versies klopten op een gegeven moment gewoon niet meer. De relatie liep al maandenlang bergafwaarts door doelloze gesprekken waarin met name zij aangaf het allemaal 'niet meer te weten', ondanks dat ik mijn uiterste best deed om nou te achterhalen waardoor ze nou zo ongelukkig was. Juist vanwege haar normaliter (vermeende) lieve en zorgzame karakter zag ook niemand, mezelf incluis, het aankomen.
TO, je zult nu weliswaar een periode vol woede, onmacht en onbegrip doorgaan. De nuchterheid en zelfverzekerdheid die ik normaliter ben was destijds helemaal verdwenen. Een hoopje ellende was ik wekenlang, zo kapot was ik. Zelfs nog een aantal keren een nieuwe poging geprobeerd met die meid, ondanks mijn aversie tegen vreemdgaan en ontrouw, maar aan een dood paard valt niet te trekken natuurlijk.
Maar, het wordt uiteindelijk allemaal beter. Inmiddels al meer dan 3 jaar met een nieuwe vriendin samen die op alle vlakken een vooruitgang is. Een type dat net zo nuchter en verstandig in het leven staat als ik. Het mooie van zo'n rotperiode is dat je er enorm van leert en dat je in de toekomst veel kritischer zult zijn.
quote:Op dinsdag 13 oktober 2015 15:57 schreef Bessensap het volgende:
Ok, mijn eerste topic hier. En het is niet zozeer voor advies, maar meer om van me af te schrijven denk ik. Want ik heb min of meer mijn keuze al gemaakt. Natuurlijk in mijn omgeving met heel veel mensen over gehad, maar ik ben stiekem toch wel benieuwd ook naar jullie visie.
Situatie: vriendin (of nou ja, ex nu) en ik hebben een achtjarige relatie gehad. Altijd prima, waren dolgelukkig en gaven altijd aan niet zonder elkaar te kunnen en samen oud te willen worden.
Tot mijn vriendin 1,5 jaar geleden werkloos raakte, zat natuurlijk rottig in haar vel maar goed. Ze vond uiteindelijk een werken-leren opleiding wat ze graag wilde. Helaas heeft ze hiermee moeten stoppen na een aantal maanden, dus weer terug bij af. Tuurlijk zat ze rot in haar vel en heb ik haar zoveel mogelijk gesteund, maar dit heb ik nooit zien aankomen:
Ongeveer 4 weken geleden vertelde ze ineens in een heel normaal, luchtig gesprek dat ze het even niet meer wist. Dus ik dacht gelijk, dit heeft met werk te maken. Toen ik vroeg, ook over ons dan ofzo? Ze wist het niet. Gewoon alles. Ok dan, we praten vanavond wel zei ik. 's Avonds bij thuiskomst biechte ze dus op dat ze sinds een half jaar een kinderwens heeft, terwijl we allebei eigenlijk min of meer anti kind waren en het erover eens waren dat we geen kinderen wilden. Ok, een mens kan veranderen, haar broer heeft dus sinds een half jaar een baby en toen is het bij haar begonnen. Dit zat al lang in haar hoofd en wist hoe ik erover dacht, dus durfde het niet te zeggen. Goed, ik gaf aan nog steeds erover te denken maar dat ik niet uitsluit dat ik het nooit wil. We kijken wel hoe het loopt spraken we af en ze leek hier blij mee te zijn.
Toen, de volgende avond, zouden we ergens gaan eten samen om even de boel lucht te geven, maar toen appte mevrouw rond 17:00 of ik het goed vond of zij bij 2 vriendinnen bleef eten. Gezegd dat ik dacht dat we zouden gaan eten samen, maar ok, misschien moest zij het er ook met iemand over hebben. Fijne avond gewenst dus. Nou ja, niets meer op dit berichtje gehoord dus rond 21:00 gaan bellen toen ik een beetje ongerust werd. Geen gehoor. Appje gestuurd, ook niks. Hm, 23:00 nog niks. Nog ongeruster, straks loopt ze ergens verward rond. Haar ouders gebeld of ze daar was, niks, nog wat anderen gebeld waar ze kon zijn, ook niks. Shit. Wat nu? Toen heb ik contact gezocht met de vriendin waar ze zei te zijn en toen kreeg ik een klap in m'n gezicht: zij had haar al meer dan een maand niet meer gezien.
Toen appte mijn vriendin dat ze over een half uur thuis zou zijn en dat ze haar telefoon in haar auto had laten liggen. Tuurlijk. Ze kwam binnen als een onderdanige hond en ik vroeg gewoon, zo was het gezellig? Eh, jawel hoor. Ik zei hoe was het met <insert namen vriendinnen>? Nou, daar was ik niet. Nee, dat weet ik, zei ik. Ik maakte me kei ongerust, dus niet gek dat ik mensen ben gaan bellen. Als je even wat geappt had, had ik niemand gaan bellen en was niet heel de familie ongerust. Enfin, toen kwamen er een aantal verschillende versies, het begon met dat ze was wezen winkelen in een andere stad, en toen appte er een jongen die ze kende van haar oude werk of ze kon helpen ergens mee, bla bla, toen kwam z'n vriendin thuis en zijn ze iets gaan drinken ergens. Ok, vond het vaag, maar verder niet over gehad op dat moment en het onderwerp verschoof weer naar de kinderwens. Toen ging ik slapen en bleef ik aan dat rammelende verhaal denken. Er klopte iets niet. Een rotgevoel.
Volgende ochtend opnieuw aangekaart dat ik er een rotgevoel bij heb, en gevraagd wat er nou echt gebeurd is. Enfin, weer 4 versies die telkens anders werden. Goed, uiteindelijk gaf ze toe dat die jongen helemaal geen vriendin heeft en hij haar tijdens de film wilde zoenen en toen schrok ze en is ze naar huis gegaan. Goed, toen gaf ik aan hierover te moeten nadenken en ben weggegaan. Die avond allerlei appjes dat ze zoveel spijt heeft etc.etc. Twee dagen later heb ik met haar afgesproken, als een beetje de laatste kans om de waarheid te vertellen, want het liegen vond ik verschrikkelijk. Het vertrouwen was hier al erg beschadigd. Als ze gewoon eerlijk had gezegd, luister, ik heb een fout gemaakt, was er misschien nog over te denken. Ze had dus nu de kans de hele waarheid te vertellen. Echter, op aanraden van een collega heb ik haar Google Location History achterhaald en wat ik daar aantrof raakte me nog harder. Ze was twee keer ergens blijven slapen op telkens hetzelfde adres. Dit was allemaal deze zomer gebeurd, toen ik weg was op motorvakantie. Misschien niet goed geweest van me, maar op dit punt kon ik blijkbaar niets meer aannemen van haar, dus ga je voor jezelf toch de waarheid achterhalen. In dit gesprek heb ik bewust hier niks over gezegd. Ze bleef bij haar verhaal van het zoenen. Op de vraag of dit echt de waarheid is, knikte ze ja. Toen ik haar confronteerde met het feit dat ik wist dat ze meerdere malen bij hem is blijven slapen kon ze niet veel zeggen. Toen ben ik weggegaan en een paar dagen later hadden we weer contact en hier gaf ze uiteindelijk toe dat ze meerdere malen seks met hem heeft gehad.
De wereld zakt onder je voeten vandaan! Iedereen die haar kent, zegt ook, "Als er iemand op aarde was waarvan ik zeker weet dat zij dat niet zou doen, dan was zij het wel". En zo ken ik haar ook. Blijkbaar is iedereen er toe in staat. Ze loopt nu bij de psycholoog, omdat ze schijnbaar al langer issues heeft, onder andere emoties heel erg opkroppen en teveel aan anderen denken in plaats van aan zichzelf (nou ja, tijdens het vreemdgaan heeft ze niet echt aan mij gedacht denk ik). Anyway, het zal allemaal wel een vlucht uit de realiteit zijn geweest, door werkloosheid, eenzaamheid, niet lekker in haar vel zitten, maar dan nog is het niet goed te praten. Had dat wat aangegeven bij mij. En echt, ik ging door het vuur voor haar, wilde haar volgend jaar ten huwelijk vragen. Ze geeft nu aan geen contact meer met hem te hebben, want ze geeft zelf aan hem niet eens leuk te vinden en heeft er spijt van. Hoewel ik haar ook niet echt vol spijt vind overkomen en doet ook niet eens echt haar best om mij terug te winnen. Ze weet het simpelweg niet en heeft tijd nodig. Dat lijkt mij dan weer de omgekeerde wereld, want waarom zou ik op haar moeten gaan zitten wachten tot het ze het weet terwijl zij de keuze gemaakt heeft dit kapot te maken? Ook nooit zien aankomen, want er was niets van afstand te voelen, dus mevrouw kan blijkbaar goed acteren.
Toevallig was ik vrijdag in haar huis (het is officieel haar huis, hypotheek op haar naam dus ik zit nu weer bij mijn ouders) en vroeg ik of ik op haar laptop mocht om iets op te zoeken. Had ze liever niet, maar ok, ik heb geen geheim zei ze. Maar ik wil niet dat je gericht naar mij gaat zoeken. Uh, eh, ok.. was m'n insteek niet maar klinkt toch weer wat vaag. Toen wilde ik dus naar een site die begon met een B en kwam de history met Badoo aanzetten. Bleek dus dat ze zich twee weken geleden zich hier aangemeld had en zat intussen met 4 of 5 gasten flirterig te praten, niet echt seksueel, maar toch. Nummers uitwisselen ook. Dan denk ik, als je echt zoveel spijt van je actie zou hebben, en er alles aan wilt doen om je partner terug te krijgen, dan doe je dit toch niet. Ze gaf toen in 1 van de chats aan vorige week, dat ze ging stoppen met Badoo omdat "mensen toch alleen maar op zoek naar een wilde nacht in plaats van meer". Klonk mij in de oren alsof ze een andere relatie zocht. Maar dit kwam op mij eerder over dat ze weer hoop in ons had, omdat we sinds vorige week weer een beetje normaal contact hebben (als in, geen gebitch meer). Zal ook wel weer een vlucht geweest zijn. Frustratie, eenzaamheid, weet ik het. Duidelijk is dat ze zichzelf niet is en ze zegt dan ook "het was alsof ik iemand anders was". Maar je weet het dondersgoed wat je doet, in de war of niet. 1x kan nog een fout zijn, maar meerdere malen doe je heel erg bewust. En als je er dan zo'n spijt van hebt achteraf, doe je het toch gewoon nog een keer joh.
Hoe dan ook, we zitten nu "officieel" in een time-out om te kijken wat we willen, want ook zij geeft aan niet te weten hoe verder, want moet eerst zichzelf zien te herpakken. Dat kan blijkbaar niet met mij erbij. Ik weet in m'n hart eigenlijk al dat het niet meer verder kan gaan, maar ergens blijf je toch hoop houden want acht jaar kan je niet zomaar afsluiten. Maar er is teveel gebeurd denk ik. Langer deze time out aanhouden voelt als uitstel van executie en het niet durven loslaten. Maar het is zo lastig. Sorry voor het lange verhaal, heb geen samenvatting!
Zit nu na 8 jaar precies in dezelfde situatie. Echt een openbaring en herkenning wat ik hier lees bij jullie.quote:Op maandag 2 november 2015 09:07 schreef StefDeStuntpiloot het volgende:
Deze OP is een feest van herkenning. Ik heb ook een relatie (mijn eerste 'echte') gehad die nét niet de 8 jaren gehaald heeft. Eigenlijk hetzelfde gebeurd; een relatie waarvan alles altijd koek en ei was. Zij was weliswaar niet het meest assertieve typje, nogal lui, geen verantwoordelijkheidsgevoel, etcetera, waardoor het op gebied van werk en carričre nogal er aan schorte. Meerdere opleidingen gestart, geen enkele afgemaakt, keer op keer weer maandelijkse periodes dat ze alleen de hele dag thuis zat en geen flikker uitvoerde en het er bij de pakken neer liet zitten. Uiteraard steunde ik haar ten alle tijde door dik en dun en stond altijd voor d'r klaar. De reden dat we eigenlijk nog samen waren ondanks dat we 2 werelden verschil waren, is dat het verder een enorm lieve meid was met een zorgzaam en zacht karakter. We waren bij onze vrienden en familie een 'sprookjeskoppel', zo hecht waren we.
Hier was het dus ook donderslag bij heldere hemel toen ik er achter kwam (via de berichtgeschiedenis van haar telefoon) dat ze vreemd aan het gaan was. Eigenlijk hetzelfde verhaal als in de OP. Ze had opeens zogenaamd afspraakjes met vriendinnen (vaker dan ooit) en de verhalen/versies klopten op een gegeven moment gewoon niet meer. De relatie liep al maandenlang bergafwaarts door doelloze gesprekken waarin met name zij aangaf het allemaal 'niet meer te weten', ondanks dat ik mijn uiterste best deed om nou te achterhalen waardoor ze nou zo ongelukkig was. Juist vanwege haar normaliter (vermeende) lieve en zorgzame karakter zag ook niemand, mezelf incluis, het aankomen.
TO, je zult nu weliswaar een periode vol woede, onmacht en onbegrip doorgaan. De nuchterheid en zelfverzekerdheid die ik normaliter ben was destijds helemaal verdwenen. Een hoopje ellende was ik wekenlang, zo kapot was ik. Zelfs nog een aantal keren een nieuwe poging geprobeerd met die meid, ondanks mijn aversie tegen vreemdgaan en ontrouw, maar aan een dood paard valt niet te trekken natuurlijk.
Maar, het wordt uiteindelijk allemaal beter. Inmiddels al meer dan 3 jaar met een nieuwe vriendin samen die op alle vlakken een vooruitgang is. Een type dat net zo nuchter en verstandig in het leven staat als ik. Het mooie van zo'n rotperiode is dat je er enorm van leert en dat je in de toekomst veel kritischer zult zijn.
En voor mij ook, al is het inmiddels een jaar geleden....quote:Op woensdag 17 oktober 2018 11:19 schreef hmmmz het volgende:
[..]
[..]
Zit nu na 8 jaar precies in dezelfde situatie. Echt een openbaring en herkenning wat ik hier lees bij jullie.
Dit. Gaat ook niet meer goedkomen.quote:Op dinsdag 13 oktober 2015 16:06 schreef DaggerOne het volgende:
Ik zou het lekker uitmaken, ze verdient je niet.
Topic is drie jaar oud.quote:Op woensdag 17 oktober 2018 12:30 schreef Ceviche het volgende:
[..]
Dit. Gaat ook niet meer goedkomen.
Maar na 8 jaar is het natuurlijk wel moeilijk. Zou ook wel raar zijn als je het er niet moeilijk mee had. Flauw ook om vreemd te gaan en het dan op persoonlijke issues te gooien. Daar praat je over of zoek je hulp voor.
Het duurde bij mij ook 4 pagina's voordat ik dat doorhadquote:
Dan is TS echt een slappe zak.quote:Op woensdag 17 oktober 2018 14:23 schreef Xlarge het volgende:
Nou uit een ander topic van hem, een paar maanden later, begrijp ik dat hij bij haar is gebleven
Het belletje ging hier bij post 12 rinkelen.quote:Op woensdag 17 oktober 2018 14:17 schreef Xlarge het volgende:
[..]
Het duurde bij mij ook 4 pagina's voordat ik dat doorhad
quote:Op woensdag 17 oktober 2018 14:19 schreef Xlarge het volgende:
Misschien wilt TS ens een update geven hoe het nu met hem gaat
quote:Op dinsdag 27 oktober 2015 11:15 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Niet echt behoefte aan.... inmiddels samenlevingscontract ook beeindigd Werd me steeds duideljiker dat er geen toekomst meer is.
Klote man... sterkte! In mijn directe omgeving is pas geleden hetzelfde gebeurd, na 12 jaar relatie. Leek allemaal koek en ei, als donderslag bij heldere hemel ging zij vreemd. Niemand zag het aankomen. Veel van wat hier wordt geschreven is van toepassing op haar. Lijkt toch een soort parallel in te zitten dan.quote:Op woensdag 17 oktober 2018 11:19 schreef hmmmz het volgende:
[..]
[..]
Zit nu na 8 jaar precies in dezelfde situatie. Echt een openbaring en herkenning wat ik hier lees bij jullie.
Voorui!quote:Op woensdag 17 oktober 2018 14:23 schreef Xlarge het volgende:
Nou uit een ander topic van hem, een paar maanden later, begrijp ik dat hij bij haar is gebleven
quote:Op woensdag 1 april 2020 12:17 schreef Bessensap het volgende:
[..]
Voorui!
Inderdaad na dit hele verhaal toch nog 4 jaar bij elkaar geweest. Tot vorig jaar. Geen leuke jaren. Ontzettend uit elkaar gegroeid en heb een tijdje mezelf voor de gek gehouden. Vertrouwen is nooit teruggekomen al hield ik mezelf iets anders voor. Het heeft mijn zelfbeeld ook absoluut geen goed gedaan. Intimiteit was nooit al goed, maar dat is alleen maar verder gedaald. Grote afstand.
Heb toen iemand anders leren kennen, waardoor ik ben gaan inzien dat ik écht niet meer gelukkig was. Uitgemaakt alsnog. Pijnlijk alsnog. Maar! Geen moment spijt van. Ben op dit moment heel gelukkig met mijn nieuwe vriendin
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |