OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Lieve LE, ik weet heel eigenlijk niet eens wat ik moet zeggen. Alles voelt zo nietig, ik zou ZO graag, net als heel veel anderen, een heel klein beetje verdriet voor jullie wegnemen en ik vind het zo vreselijk oneerlijk dat dat niet kan. Net als het oneerlijk is dat Elva nooit een toekomst heeft gekregen. Dat jullie geen toekomst met haar hebben gekregen. Ik zou zo graag willen dat het verleden veranderd kon worden.
Een sorry hoeft niet, nooit. Gewoon niet. Jullie verdriet is echt, oprecht en mag er zijn. Daar hoef je geen sorry voor te zeggen, laat het er zijn. Jullie verdriet laat zien hoe ontzettend gewenst Elva was
Een hele dikke knuffel!
Een sorry hoeft niet, nooit. Gewoon niet. Jullie verdriet is echt, oprecht en mag er zijn. Daar hoef je geen sorry voor te zeggen, laat het er zijn. Jullie verdriet laat zien hoe ontzettend gewenst Elva was
Een hele dikke knuffel!
Een poosje terug is een collega van mij overleden met wie ik een heel goede band had. Hij was pas 28 en ik heb zijn ouders daarna nog een aantal keer gesproken en wat zijn moeder zei, trof me heel diep. "Het gaat niet beter. Mensen zeggen dat het wel beter wordt, maar het was ons kind en het gemis wordt iedere dag eigenlijk alleen maar groter".
Maar weet je, misschien hoeft het ook niet beter te worden. Klinkt dat stom? Dat je los moet laten dat het "beter" moet. Want als het beter wordt, dan betekent dat denk ik dat het gemis kleiner wordt. En dat wordt het niet. En daarmee bedoel ik niet dat je niet meer gelukkig mag zijn, maar dat het naast elkaar mag bestaan. Dat je boos en verdrietig bent, maar tegelijkertijd ook geniet van Sinterklaas vieren met je zoons. Dat het een het ander niet uit hoeft te vlakken.
Maar weet je, misschien hoeft het ook niet beter te worden. Klinkt dat stom? Dat je los moet laten dat het "beter" moet. Want als het beter wordt, dan betekent dat denk ik dat het gemis kleiner wordt. En dat wordt het niet. En daarmee bedoel ik niet dat je niet meer gelukkig mag zijn, maar dat het naast elkaar mag bestaan. Dat je boos en verdrietig bent, maar tegelijkertijd ook geniet van Sinterklaas vieren met je zoons. Dat het een het ander niet uit hoeft te vlakken.
Sarcasme. Herken het.
LE, Sparkling zegt het zo mooi... Ik weet niet wat te zeggen, het is oneerlijk. En het is echt heel erg naar dat dit verdriet voor altijd bij jullie zal horen.
Lieve L-E, ik miste je al een beetje. Wat hartverscheurend om te lezen.
Ik vind dat Spirit het heel mooi verwoord. Maar ook ik heb geen mooie afsluitende woorden. Behalve dan een hele dikke digitale knuffel
Ik vind dat Spirit het heel mooi verwoord. Maar ook ik heb geen mooie afsluitende woorden. Behalve dan een hele dikke digitale knuffel
Nee, het is in en in verdrietig en gemeen, oneerlijk. Er valt echt niets van te maken verder, ook al doe je nog zo je best. Ik hoop dat het allerscherpste verdriet met de tijd iets minder wordt voor jullie en dat jullie als gezin sterk blijven staan.quote:
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ach L-E wat een verdriet toch
Voor wat het waard is: ik denk nog vaak aan Elva. Het kind van een volslagen vreemde, maar ze heeft iets in mij losgemaakt. En dat maakt jullie verdriet geen minuut zachter, dat weet ik. Maar weet dat ze in elk geval niet vergeten wordt, jullie Elva.
Ik merk zelf dat rouwen en het verdriet om het verlies van een dierbare niet altijd minder wordt. Het wordt misschien wel anders. Het gaat allerlei fases door, en het komt en gaat met golven. Het is een dynamisch, levend iets, wat je achtervolgt en met je meeleeft. Het is niet iets tijdelijks, wat op een gegeven moment voorbij gaat. Dit besef heeft mij geholpen om niet te verwachten dat het ooit beter wordt. Wel anders. (Het gaat in mijn geval niet om een kind, maar om mijn beide ouders.)
En voor Lingue ook, al die mooie woorden, wat maken ze ook eigenlijk weinig verschil. Het doet pijn, godsgruwelijk veel pijn. Niets meer, en niets minder. Ik denk aan jullie!
Voor wat het waard is: ik denk nog vaak aan Elva. Het kind van een volslagen vreemde, maar ze heeft iets in mij losgemaakt. En dat maakt jullie verdriet geen minuut zachter, dat weet ik. Maar weet dat ze in elk geval niet vergeten wordt, jullie Elva.
Ik merk zelf dat rouwen en het verdriet om het verlies van een dierbare niet altijd minder wordt. Het wordt misschien wel anders. Het gaat allerlei fases door, en het komt en gaat met golven. Het is een dynamisch, levend iets, wat je achtervolgt en met je meeleeft. Het is niet iets tijdelijks, wat op een gegeven moment voorbij gaat. Dit besef heeft mij geholpen om niet te verwachten dat het ooit beter wordt. Wel anders. (Het gaat in mijn geval niet om een kind, maar om mijn beide ouders.)
En voor Lingue ook, al die mooie woorden, wat maken ze ook eigenlijk weinig verschil. Het doet pijn, godsgruwelijk veel pijn. Niets meer, en niets minder. Ik denk aan jullie!
Lieve L-E
Hier zijn jullie alle 5 in onze gedachten.
De dames voor me hebben alles al gezegd, ik sluit me aan.
Hier zijn jullie alle 5 in onze gedachten.
De dames voor me hebben alles al gezegd, ik sluit me aan.
♥ J & S
Dank voor de lieve en verhelderende woorden. Als ik me heel verdrietig voel, is het besef dat het zo blijft heel naar en beklemmend. Maar wij omarmen Elva, met alles wat ze is, en ze hoort bij ons, net als het feit dat ze dood is (onvoorwaardelijk ouderschap much? 
) Die gedachte maakt het eerder bevrijdend dan beklemmend. Dit is ons leven, waar zij gewoon deel van uitmaakt. En ergens maakt het ook heel sterk: als je een nachtmerrie als dit kan doorstaan en nog steeds elke dag in je broek piest van de slappe lach hebben thuis, dan kom je er wel, denk ik 
) Die gedachte maakt het eerder bevrijdend dan beklemmend. Dit is ons leven, waar zij gewoon deel van uitmaakt. En ergens maakt het ook heel sterk: als je een nachtmerrie als dit kan doorstaan en nog steeds elke dag in je broek piest van de slappe lach hebben thuis, dan kom je er wel, denk ik SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Oh lieve LE, ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren, ik ben heel slecht met woorden.. Gewoon een dikke kus dan maar.. En wat vreselijk dapper dat je mensen hebt aangesproken!
En wat vreselijk dapper dat je mensen hebt aangesproken!
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Lief dat je aan mij dacht. Welke datum maakt niet, it's the thought that counts!quote:Op zondag 15 november 2015 21:33 schreef AwayTL het volgende:
Lingue
(Ik dacht in ieder geval dat de 15e de dag was)
maar 26 nov zou de uitgerekende datum zijn
En een
voor LE. Niet te streng zijn voor jezelf. Het is de manier waarop jij/jullie er samen mee omgaat. En dat is het allerbelangrijkste. Je hebt ook nog een gezin wat verder moet en een lieve man. Ik had alleen mijzelf waar ik rekening mee moest houden. Ben lief voor jezelf en voor elkaar! En ik merk het ook bij mijzelf dat ik vorig jaar aan heb gekund weet ik dat heel veel andere dingen zoveel makkelijker zijn om mee om te gaan.
Hoe kom ik dan bij de 15e 
.
Denk ik de 26e nog een keer extra aan jullie
.Denk ik de 26e nog een keer extra aan jullie
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
L-E ik geloof echt dat ieder op zijn pad krijgt wat hij/zij aan kan. En blijkbaar kunnen jullie dit grote verlies van Elva aan. Fijn om te lezen dat je elke dag zo'n lol kan hebben met je fijne gezin 
Wat ontzettend dapper van je spoiler en fijn dat het opluchtte!
Lingue Hoe voel je je, nu de datum dichterbij komt?
Fijn om te lezen dat je elke dag zo'n lol kan hebben met je fijne gezin Wat ontzettend dapper van je spoiler en fijn dat het opluchtte! Lingue
Hoe voel je je, nu de datum dichterbij komt?
Heb er op het moment wat meer moeite mee. Komt ook omdat ik de afgelopen 3 dagen een paar keer de vraag heb gehad of ik kinderen had. En die vraag blijft lastig, vooral als ze doorvragen of ik een kinderwens heb etc of zelf over kinderen beginnen dat de mannen het zo moeilijk vinden om van huis weg te zijn en hun kind niet te zien (werketentjes).
De confrontatie is dan groot en kost veel energie op zulke dagen en nog meer nu de uitgerekende datum weer inzicht komt.
Standje overleven staat even aan. Even niet te veel gedoe en afspraken aan mijn hoofd en de avonden en weekenden probeer ik even lekker in mijn coconnetje te zitten.
De confrontatie is dan groot en kost veel energie op zulke dagen en nog meer nu de uitgerekende datum weer inzicht komt.
Standje overleven staat even aan. Even niet te veel gedoe en afspraken aan mijn hoofd en de avonden en weekenden probeer ik even lekker in mijn coconnetje te zitten.
Lingue
L-E, wat ontzettend knap dat je die confrontaties bent aangegaan!
Verder gewoon een dikke knuffel, heb verder niets zinnigs meer toe te voegen aan alles wat al gezegd is. Behalve dat ook ik regelmatig aan jullie/Elva denk.
[ Bericht 0% gewijzigd door L0t.. op 20-11-2015 08:36:29 ]
L-E, wat ontzettend knap dat je die confrontaties bent aangegaan!
Verder gewoon een dikke knuffel, heb verder niets zinnigs meer toe te voegen aan alles wat al gezegd is. Behalve dat ook ik regelmatig aan jullie/Elva denk.
[ Bericht 0% gewijzigd door L0t.. op 20-11-2015 08:36:29 ]
Kan er weinig meer aan toe voegen eigenlijk. Lingue wat ontzettend cobfronterend moeten al die vragen voor je zijn
LE wat knap dat je de mensen aan hebt durven spreken! Neemt dat ook gelijk een stukje irritatie weg c.q. is het verhelderend geweest?
LE wat knap dat je de mensen aan hebt durven spreken! Neemt dat ook gelijk een stukje irritatie weg c.q. is het verhelderend geweest?
Och Lingue, pijnlijk he, dat een simpele vraag zo veel overhoop haalt in je gevoelsleven.
Twink: ja, het maakt dat ik dingen los kan laten. En het leidt niet perse tot verbetering, maar het voelt prettig om de regie terug te nemen, mijn grenzen aan te geven, en op te komen voor mezelf maar ook voor dit gezin.
Twink: ja, het maakt dat ik dingen los kan laten. En het leidt niet perse tot verbetering, maar het voelt prettig om de regie terug te nemen, mijn grenzen aan te geven, en op te komen voor mezelf maar ook voor dit gezin.
Hulde L-E, goed dat je het open hebt gegooid
Lingue, dat moet inderdaad heel pijnlijk zijn. Het is vaak een hele simpele geïnteresseerde vraag maar het antwoord kan heel complex en pijnlijk zijn waardoor het heel confronterend is
Lingue, dat moet inderdaad heel pijnlijk zijn. Het is vaak een hele simpele geïnteresseerde vraag maar het antwoord kan heel complex en pijnlijk zijn waardoor het heel confronterend is
Hier in het ziekenhuis (Martiniziekenhuis Groningen) organiseren ze een jaarlijkse Vlinderdag voor mensen die vroegtijdig hun kindje zijn verloren. Heel attent en fijn en ik heb mij daarom aangemeld met het gezin.
In het stiltecentrum is een gedenkbijeenkomst met muziek en teksten om de overleden kinderen te herdenken. De namen van de kinderen worden genoemd en wordt kaarsje aangestoken voor elk kind. Je kunt aan een vlinderkaartje naam van kind zetten die vervolgens aan een vlinderdoek wordt gehecht en er is een vlinderboek waar de naam ingezet kan worden.
Meer ziekenhuizen die dit doen? en zijn er mensen die daar heen zijn geweest? Hoe was het?
In het stiltecentrum is een gedenkbijeenkomst met muziek en teksten om de overleden kinderen te herdenken. De namen van de kinderen worden genoemd en wordt kaarsje aangestoken voor elk kind. Je kunt aan een vlinderkaartje naam van kind zetten die vervolgens aan een vlinderdoek wordt gehecht en er is een vlinderboek waar de naam ingezet kan worden.
Meer ziekenhuizen die dit doen? en zijn er mensen die daar heen zijn geweest? Hoe was het?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |