We hebben wel die poedervorm geprobeerd, maar daar werd hij ziek van. Ik zal eens kijken of ze de blik vorm bij de dierenarts hebben. Hij krijgt RC met kidney support die speciaal voor nierpatiėnten is. Verder hebben we ook nog Baephar voor de nieren ter afwisseling. Onze Pan is nogal kieskeurig en raakt sommig eten snel beu.quote:Op zaterdag 31 oktober 2015 06:32 schreef Samzz het volgende:
Zijn die zakjes RC convalescense? Zo nee, dan zou ik dat proberen. Of de blikvleesvariant.
Oooh succesquote:Op zaterdag 31 oktober 2015 13:51 schreef CherryLips het volgende:
Nu piest Pieter ook bloed, dus op naar de weekenddienst. En zwaai zwaai naar m'n vakantie
quote:Op vrijdag 30 oktober 2015 12:22 schreef Candaasje het volgende:
[..]
Verschilt wel per dier. Als je zoals DiDa een kat hebt met al vanaf jonge leeftijd ernstige klachten, dan kan het dier er wel gevoeliger voor blijven. (Soms kan het dan helpen om zoveel mogelijk elementen te verwijderen, en dan gaat het daarna vaak wel weer een stuk beter)
Maar poetsen kan vaak wel de frequentie van behandelingen omlaag brengen. Dus dat scheelt op een kattenleven misschien toch weer een paar keer narcose en alle narigheid. (En voor de baasjes doet het iets minder zeer in de portemonnee). Het werkt wat dat betreft eigenlijk net zoals bij mensen; de een heeft continu ontstoken tandvlees en ontstekingen, en de ander zelden. Dat hangt ook samen met je 'mondflora'. Sommige mensen hebben gewoon vette pech. (Hoi!)
Poetsen blijf wel belangrijk - ook voor poezen met gezonde gebitten! - want waar geen tandplak is, kan tandsteen zich niet vormen (wat het tandvlees omhoog duwt) en zonder goede voedingsbodem en vrije toegang tot het 'binnenwerk' in het tandvlees, hebben bacterieen weer minder 'houvast' om te gaan etteren.
Wat veel mensen trouwens ook niet weten is dat gebitsproblemen tot bacterieen in de bloedbaan kunnen leiden, welke weer nare dingen zoals bijvoorbeeld nierproblemen kunnen veroorzaken. (Althans, dat is wat ik geleerd heb. Kan het alleen even niet met een wetenschappelijk artikel te onderbouwen dus zou daar even naar moeten zoeken)
Dus het is niet alleen een zeer pijnlijke bek - met zelfs niet meer willen/kunnen eten tot mogelijk gevolg- maar ook de algehele gezondheid die met gebitsproblemen in gevaar kan komen.
Alle nat en droogvoer in Europa wordt geproduceerd volgens de bepaalde richtlijnen (oa Nutritional Requirements of dogs and cats van National Research Council). Die geven oa welke stoffen en in welke minimale (en bij sommige ook maximale) doseringen er in moeten zitten. Zo moet kattenvoer altijd taurine bevatten.quote:Op vrijdag 30 oktober 2015 22:15 schreef valentijn101 het volgende:
Hallo dida
Ik heb een kattenvoer vraagje.
Komt door deze kattenvoertest van de belgische consumentenbond http://www.test-aankoop.b(...)550F58EDAD2A3A7DB17A
Als ik kattenvoer koop pak ik meestal een duurdere zak en kijk of er een groot percentage vlees in zit. Verder heb ik eigenlijk geen idee waar ik op moet letten om goede kwaliteit te kiezen. De ingredientenlijst zegt mij eigenlijk niet veel.
Kun jij daar wat duidelijkheid in brengen?
Wat moet er bv wel en niet in zitten. Welke hoeveelheden? En zo
Geen ideequote:Op vrijdag 30 oktober 2015 22:41 schreef tonja het volgende:
Ik heb ook een voedingsvraagje; 2 jaar geleden toen ik met Harry in het MCD was omdat ie niet wilde eten zei de internist: "Katten moeten eten, desnoods Gourmet". Dat woordje 'desnoods' is bij me blijven hangen. Is dat spul echt zo slecht? Voordat Har ziek werd gaf ik ze 2 keer per week een blikje en dat vonden/vindt ze heerlijk. Nu ik Loes alleen heb en haar kan verwennen vind ik het leuk om het haar weer te gaan geven.
Wel of niet doen?
Als je een kat met overgewicht heeft, en je wil hem laten afvallen, dan is het toch het beste om samen met een voedingsdeskundige te doen. Die kan dan uitrekenen hoeveel kcal de kat per dag nodig heeft en hoeveel van welk voer hij per dag nodig heeft. Dat is niet zo 1,2,3 uit te rekenen hoor... Maar in het algemeen geldt dus 10 gram brokken = ongeveer 40 gram natvoer qua energiedichtheid.quote:Op zaterdag 31 oktober 2015 00:23 schreef Koettie het volgende:
Ik volg voor goed natvoer. Van de week een BARF worst gehaald maar mevrouw blieft het echt echt echt niet.Maar ze drinkt ook niet echt veel dus wil wel natvoer bijvoeren.
Alleen, hoe reken je uit hoeveel ze mogen in combinatie met brokken? Of kan je bijv beter om en om doen? Bijv dag natvoer, dan brokken? Ze is op dieet (echt flink overgewicht) dus moet wel echt afgewogen worden voor Dikke Dame.
Ach, poezeltjequote:Op zaterdag 31 oktober 2015 02:48 schreef joyvke het volgende:
Inmiddels al heel veel gelezen, maar ik wil het hier als nog proberen qua advies. Ontzettend bedankt alvast.
Onze kater is nu bijna 19 jaar oud. Sinds een paar maanden heeft hij last van zijn schildklier (valt veel af). Uiteindelijk zijn hier sinds begin September (iets daarvoor al) hoge nierwaarden geconstateerd. Het blijkt geen acute nierfalen te zijn, hij is een paar keer gespoeld, en zijn waarden zijn nu redelijk stabiel op 34 en 504 (ik weet even niet welke ura./ crea is). Hij doet het verder hartstikke goed, super blij, alleen wordt hij dus al sinds begin September gedwangvoerd. 2 zakjes Royal Canine op een dag. Sinds kort hebben we ook speciale nierbrokjes en soms eet hij deze in de nacht, helaas is het te onregelmatig wanneer hij deze eet en durven we hem eigenlijk niet alleen op de brokjes te zetten. Het gaat verder goed, ondanks de hoge waardes. Hij geeft niet over *klopt af*, en hij ziet er nog goed uit. De dierenartsen die hem inmiddels hebben gezien staan er van te kijken dat hij zo goed is.
Alleen door de schildklier/ nierwaarden wisselwerking is het lastig om hem op gewicht te houden. Hij woog eerst rond de 6/ 7kilo, inmiddels zit hij rond de 3.2kg. Het gaat langzaam omlaag, maar elke week toch wel minstens 10 - 50 gram.
Zijn ontlasting is verder helemaal prima. Hij poept vrijwel elke dag en heeft al sinds 1,5 maand geen laxatrax nodig. Qua medicatie heeft hij tabletten voor de schildklier en Kalium. Hij had maagtabletten maar hij gaf daar meer van over dan nu zonder (een enkele keer spuugt hij in de ochtend wat gal).
Een heel verhaal sorry. Ik zou graag willen weten of er iets is wat we kunnen doen om te zorgen dat hij aankomt en/ of in ieder geval gelijk blijft. Hij krijgt nu om de dag 1,5 tabletje voor de schildklier, omdat hij daar ook ziek van is geweest (of van de nierwaarden - hoogstwaarschijnlijk). We hebben Carnibest geprobeerd, maar daar wordt hij ziek van.
Excuses voor de lap tekst.
Alvast bedankt van ons en van Pandor.
[ afbeelding ]
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Voor zijn nierproblemen is het belangrijk dat hij speciale niervoeding krijgt: met minder (maar wel hoogwaardig!) eiwit, minder fosfor enz.
Zolang hyperthyreoidie en nierfalen niet onder controle zijn, is er helaas geen wonderen verwachten qua verbeteren van het eetlust/ gewichtstoename....
quote:Op zaterdag 31 oktober 2015 07:12 schreef _Dido_ het volgende:
Even een update hier, want mijn poezels zijn echt goed bezig. Misschien kan ik iemand anders met dezelfde problemen nog inspireren
Qua dieet:
Ze hebben een nieuwe voerbak (die met meerdere plateaus van Zooplus) + afgepaste porties voer. Dat gaat prima. Ze eten een stuk rustiger en ik kan het eten de hele dag laten staan. Verder spelen we als het even kan dagelijks met een laserlampje. Kan niet anders dan dat ze afvallen. Ben benieuwd naar het resultaat bij de dierenarts over 2,5 week!
Qua hond:
Afgelopen weekend hebben ze allebei een avond op de krabpaal gelegen terwijl de hond in dezelfde kamer wasZodra we zien dat een van de twee de hond wil passeren, leiden we de hond af met stukjes komkommer (is ze dol op). Zo hoeven we steeds minder te corrigeren en we merken dat de hond ook minder fixeert. Er is zelfs regelmatig neuscontact tussen hond en de oudste kat, zonder dat de kat blaast
Last but not least ben ik ook overgestapt op de PeeWee-bak met houtkorrels en hoewel ze er eerst niks van wilden weten zijn ze na een weekje combi houtkorrels met grit nu alweer een week volledig over op houtkorrels
Ben super trots op ze dat ze zich zo goed kunnen aanpassen!
quote:Op zaterdag 31 oktober 2015 13:51 schreef CherryLips het volgende:
Nu piest Pieter ook bloed, dus op naar de weekenddienst. En zwaai zwaai naar m'n vakantie
Hij eet wel wortelloof en die blaadjes van zo'n knaagplantje van de Intratuin, er is gisteren aardig wat ingegaan, maar je moet het blijven aanbieden. En ik vind nog steeds rode plekjes in de kooi.quote:Op maandag 2 november 2015 11:48 schreef DigitaleDierenArts het volgende:
[..]En hoe gaat het nu met Pieter?
Is het zeker bloed? Geen kleurstoffen in zijn voer? Geen wortels, spinazie of bietjes gegeten?quote:Op maandag 2 november 2015 12:03 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Hij eet wel wortelloof en die blaadjes van zo'n knaagplantje van de Intratuin, er is gisteren aardig wat ingegaan, maar je moet het blijven aanbieden. En ik vind nog steeds rode plekjes in de kooi.
Nou ja, hij eet nog steeds amper uit zichzelf, dus het zal niet van dat flintertje wortel van woensdag komen. Ik heb m'n eigen DA op de hoogte gesteld van wat er in Utrecht is gebeurd, heb hem alles laten lezen en hij heeft het ook weer in hun systeem ingevoerd, ook wat betreft medicijnen enzo, dat het wel op elkaar afgestemd is. Ik bewaar alle bonnen en facturen omdat daar de medicijnen op staan. En Pieter krijgt nu antibiotica, met bananensmaak zei ie en zo ruikt het ook. Hoop maar dat het werkt. Ik maal nu ook vitamine C door het dwangvoer, een geplet pilletje. Geen idee of ze die pilletjes sowieso nodig hebben, heb ze nu voor Pieter in huis gehaald maar Schaap en Otje vinden ze ook wel lekker. Maar het zit natuurlijk al in de witlof, paprika en het voer.quote:Op maandag 2 november 2015 16:38 schreef DigitaleDierenArts het volgende:
[..]
Is het zeker bloed? Geen kleurstoffen in zijn voer? Geen wortels, spinazie of bietjes gegeten?
Als het bloed is, dan is het toch zeer suggestief voor blaasontsteking/stenen en dat moet je even bij je DA melden. Stress kan een mede-oorzaak zijn. Stress (van kaakproblemen + behandelingen) kan zorgen dat hij vatbaarder is voor blaasontstekingen.
Vitamine C is belangrijk! Naast goed caviavoer en gevarieerd groente is het toch verstandig om dagelijks minimaal 30 mg vit C/1 kg cavia te geven. Bij ziekte en stress situaties zelfs 50-100 mg/dagquote:Op maandag 2 november 2015 16:55 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Nou ja, hij eet nog steeds amper uit zichzelf, dus het zal niet van dat flintertje wortel van woensdag komen. Ik heb m'n eigen DA op de hoogte gesteld van wat er in Utrecht is gebeurd, heb hem alles laten lezen en hij heeft het ook weer in hun systeem ingevoerd, ook wat betreft medicijnen enzo, dat het wel op elkaar afgestemd is. Ik bewaar alle bonnen en facturen omdat daar de medicijnen op staan. En Pieter krijgt nu antibiotica, met bananensmaak zei ie en zo ruikt het ook. Hoop maar dat het werkt. Ik maal nu ook vitamine C door het dwangvoer, een geplet pilletje. Geen idee of ze die pilletjes sowieso nodig hebben, heb ze nu voor Pieter in huis gehaald maar Schaap en Otje vinden ze ook wel lekker. Maar het zit natuurlijk al in de witlof, paprika en het voer.
Zullen wij zeggen voor 25% l-lysine, 25% eigen afweer, 25% placebo effect en 25% goede zorgen van de eigenaar?quote:Op maandag 2 november 2015 20:44 schreef Miss_Isis het volgende:
Hoi Dida, ik wilde even laten weten dat het na het aanschaffen van de L-lysine (heb die pasta gekocht) nu beter gaat met de groene klodders van onze snotterpoes SavannahWeet niet of dat geheel aan de L-lysine te wijten is, want eerlijk gezegd vergeet ik het af en toe te geven
maar toch, goed nieuws vind ik!
quote:Nu de volgende vraag (ja, sorry, alweer één...). Onze Havanezer Puck (6 jaar) zit nu tussen 2 loopsheden in, en ik twijfel of het een goed idee is om haar te laten castreren. Wat betreft het risico op mamatumoren heeft dat nu geen toegevoegde waarde meer volgens mij, maar wat betreft de kans op baarmoederontsteking misschien wel natuurlijk. Daarnaast is ze, als ze loops is, ook echt wel heel erg loops in gedrag. Ze wordt enorm hitsig en valt de andere teefjes lastig, ze gaat ze berijden, biedt zich aan en zo... De afgelopen keer probeerde ze zelfs Cookie te verkrachten
Best irritant en het lijkt me ook frustrerend voor haar (en de andere honden). Maar aan de andere kant, dat is goed en wel bekeken natuurlijk maar 2x 1,5 weken per jaar, zo'n beetje. Ik weet niet of dat reden genoeg moet zijn voor castratie.
Daarnaast heeft Puck van zichzelf al een redelijk lastige vacht met vrij veel krul. Daarom houden we haar kort geschoren. Ik denk dat dat er niet bepaald beter op gaat worden na een castratie. En ook vind ik het idee van het weghalen van alle geslachtshormonen een beetje onprettig, ik heb het gevoel dat ze toch wel enig nut hebben. Je merkt misschien, ik twijfel nog al.
Toen las ik iets over 'ovary sparing spay',
Als de hond zo "hormonaal" is tijdens de loopsheid, misschien moet je dan idd toch de sterilisatie (castratie) overwegen.quote:waarbij de eierstokken blijven zitten en alleen de baarmoeder weg wordt gehaald. Dan blijven de hormonen en blijft het teefje dus wel loops worden, ook in gedrag. Heb jij hier ervaring mee? Hoe zijn de voor- en nadelen hier van? Blijft het loopse gedrag even erg/erger? En hoe zit het met het eventuele risico op incontinentie na zo'n castratie (itt een standaard castratie)?
Wat zou jij in dit geval aanraden? Een gewone castratie? Een ovary-sparing castratie? Of gewoon helemaal niets (ook zeker een optie wmb!)?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Voordelen:
- Als je de teef voor de 2e, max voor de 3e loopsheid laat castereren: minder kans op borstkanker. Als je Puk nu laat castreren: niet minder kans op borstkanker (kwaadaardige tumoren), wel minder kans op goedaardige melkkliertumoren (die kunnen ook heel vervelend zijn en van de buitenkant kan een DA niet zien of het een goed- of een kwaadaardig tumor is, alles moet dus verwijderd worden)
- Minder kans op suikerziekte bij de teef. Een intacte teef maakt groeihormoon aan dat de werking van insuline tegen gaat --> suikerziekte. Een teef met suikerziekte moet daarom zo snel mogelijk gecastreerd worden.
- Geen baarmoederontsteking: geen eierstokken = geen progesteron = de baarmoeder is niet gevoelig voor de bacteriėn. De baarmoeder hoeft in de regel dus niet verwijderd te worden bij de castratie van een teef. Alleen als de baarmoeder afwijkend is, wordt het verwijderd. Een groot percentage van oude teven ontwikkelen baarmoederontsteking. Soms is het te behandelen met een antibioticumkuur en/of Alizin, soms moet er met spoed geopereerd worden. Voordeel van preventief castreren is natuurlijk dat het gepland bij een gezonde hond, overdag, met een goed wakkere DA en de aanwezige assistente gebeurt. Itt een spoed pyometra operatie in het midden van de nacht bij een zeer zieke hond, een halfwakkere DA, en soms zonder een lieftallige assistente.
- Geen irritante gedrag tijdens de loopsheid en/of schijndracht erna.
Nadelen:
- Passieve incontinentie: zien wij eigenlijk alleen bij teven > 20 kg, vaak met overgewicht. Het ontstaat waarschijnlijk niet alleen vanwege het wegvallen van oestrogeen, maar ook vanwege de positie van de blaashals in het bekken. Sommige teven hebben er gewoon meer aanleg voor dan de andere. Passieve incontinentie is meestal goed te behandelen met medicijnen, maar kan zeker een overweging zijn om de teef toch niet te castreren. Bij een Havanees zou ik hier geen zorgen over maken.
- Karakter verandering. Oestrogenen vallen weg, maar de bijnieren maken nog wel testosteron aan.Dus als je van tevoren een dominante teef had, is er een kans dat je na de castratie een super bitch aan overhoudt. Een dominant agressieve teef moet je misschien niet castreren. Aan de andere kant geven deze honden ook vaak problemen na de loopsheid, als zij vrolijk progesteron aanmaken (alle teven maken na de loopsheid progesteron aan, of zij drachtig zijn of niet). Dus soms heeft het castreren wel een positief effect op het gedrag. Bij gedragsproblemen altijd bezig gaan met gedragstherapie naast al dan niet castreren natuurlijk.
- "Puppy"vacht. Sommige rassen, zoals Cockers, Newfs, Berners kunnen een vachtverandering ondergaan na de sterilisatie. De ondervacht wordt dikker en wat lastiger te onderhouden. Ik zie het persoonlijk niet als een groot nadeel. Ik heb zelf de gecastreerde Newfs gehad en de vacht is echt prima te onderhouden als je het dagelijks goed onderhoudt. Bij een Havanees verwacht ik dit probleem helemaal niet, eerlijk gezegd.
- Uit een paar recente onderzoeken blijkt, dat de (vroeg) gecastreerde teven misschien meer kans op een bepaalde soort tumoren bij bepaalde rassen hebben. Sarcomen bij Flatcoats en Goldens, osteosarcomen bij Rottweilers. Nou komen deze tumoren sowieso veel bij deze rassen. Daarnaast zijn de honden in deze studies vaak op zeer jonge leeftijd gecastreerd. In NL houden wij toch de leeftijd na de eerste loopsheid aan, dus is de teef zelden jonger dan maand of 9. Bij een 6 jaar oude Havanees zou ik hier echt geen zorgen over maken.![]()
Ovaria-sparing spay: dat betekent dat de hond of alleen echt gesteriliseerd wordt, dus alleen de eileiders doorgeknipt worden. Dat wordt in NL (helaas) gedaan bij "eckte" Labradoodle pups op zeer jonge leeftijd omdat de fokkers het graag willen. De pups kunnen dan geen pups krijgen op oudere leeftijd, dus dit heeft een duidelijke commercieel belangen voor de fokkers. Nog erger is natuurlijk de eierstokken laten verwijderen op de leeftijd van 8 weken... Maar deze honden moeten dus ook veel te vroeg onder de mes voor een (imho cosmetisch) ingreep.
In the USA wordt er ook soms de baarmoeder verwijderd en laat men de eierstokken zitten met het idee dat de hond geen bloed zal verliezen tijdens de loopsheid. Ook een cosmetisch ingreep dus.
Een hond met eierstokken maakt nog steeds hormonen aan! Het geeft geen verandering voor het (loopse of schijndracht) gedrag of de loopsheid of de verhoogde kans op melkkliertumoren, suikerziekte enz. De hond kan alleen niet drachtig worden na een dekking, omdat er geen eitjes in de eierstokken/baarmoeder aankomen. Daarnaast heeft het verwijderen van de baarmoeder en het achterlaten van eierstokken een zeer grote kans op een zogenaamde "baarmoederstomp" pyometra.
Succes met Puk![]()
Ik gebruik pilletjes van 70 mg. Maar de ene zegt dat ze het normaal gesproken niet nodig hebben als het in het voer en de groente zit, want te veel is weer een overbelasting voor de nieren omdat het uitgeplast wordt, en de ander zegt dat ze dagelijks 70 mg nodig hebben. Net zoals het soort voer dat ze moeten hebben en of ze wel of geen koolsoorten mogen. Ik word er tureluurs van, elke dierenarts en elke fokker zegt wat anders.quote:Op dinsdag 3 november 2015 08:59 schreef DigitaleDierenArts het volgende:
[..]
Vitamine C is belangrijk! Naast goed caviavoer en gevarieerd groente is het toch verstandig om dagelijks minimaal 30 mg vit C/1 kg cavia te geven. Bij ziekte en stress situaties zelfs 50-100 mg/dagPietertje kan het dus wel gebruiken.
Ik hoop dat het hij gauw weer beter is. Ik ga voor jullie duimen.
Daarom naar DiDa luisteren.quote:Op dinsdag 3 november 2015 09:50 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Ik gebruik pilletjes van 70 mg. Maar de ene zegt dat ze het normaal gesproken niet nodig hebben als het in het voer en de groente zit, want te veel is weer een overbelasting voor de nieren omdat het uitgeplast wordt, en de ander zegt dat ze dagelijks 70 mg nodig hebben. Net zoals het soort voer dat ze moeten hebben en of ze wel of geen koolsoorten mogen. Ik word er tureluurs van, elke dierenarts en elke fokker zegt wat anders.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.![]()
Oh nee! Arm poezelquote:Op dinsdag 3 november 2015 13:31 schreef ferrari_rood het volgende:
Beste DDA.
Onze kat heeft last van demodex kati? Een parasiet die steeds terug komt. Ik geef hem hier advocate voor, maar is er nog iets anders dat helpt?
Veel geduld hebben en het leven van de poezel zo leuk mogelijk maken. Langzaam het vertrouwen van haar te winnen door haar uit te nodigen om te spelen en met iets lekkers te lokken. Verder zo veel mogelijk veilige (slaap)plekken creeren. Overal kartonnen dozen neerzetten! Dat geeft echt rust (wetenschappelijk bewezen). Verder kan je feliway gebruiken of No stress producten van Beaphar (valeriaan).quote:Op dinsdag 3 november 2015 20:31 schreef Fargo het volgende:
Beste DDA,
Wij hebben sinds een aantal dagen een Oosterse korthaar in huis. Het is een herplaatser van 3 jaar oud en heeft enkele dagen geleden haar kittens afgestaan aan nieuwe baasjes. Wij hebben haar in huis genomen omdat ze niet met de andere katten op de cattery overweg kan. Maar eenmaal hier verstopt ze zich eigenlijk alleen maar. Ze blijkt heel angstig voor de meest normale geluiden (lopende kraan, doortrekken toilet) en laat zich nauwelijks zien. Is dit puur een fase om te wennen aan de nieuwe omgeving? We maken ons zorgen, omdat we haar niet kennen (en de fokker ook niet) als een angstige kat, maar juist als heel ondeugend en nieuwsgierig.
's Ochtends zien we wel dat ze naar de bak is geweest, gelet op de kattenkorrels bij de bak. Moeten we gewoon geduld hebben?
quote:Op dinsdag 3 november 2015 21:16 schreef Lienekien het volgende:
Geen DA, wel ervaring met herplaatsers. Gewoon met rust laten zelf laten komen. Niks forceren! Ze moet de boel verkennen en langzaam vertrouwd raken. Dat kan even duren. Een paar dagen is nog geen reden voor ongerustheid.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |