Sinus Pilonidalis #30

quote:

Op zaterdag 10 oktober 2015 21:46 schreef Aspergermeisje het volgende:
Wat een klotesituatie, Toto. Ik hoop dat de ontsteking wegblijft en dat een operatie dan voorlopig niet nodig is.

Bij mij lijkt er een status quo inmiddels. Het gebied is rustig, hoewel er nog steeds een gaatje/kuil zit. De huid staat ook erg strak en scheurt af en toe een beetje. Maar ontsteken doet het niet en er lijkt ook geen sinus meer te zitten. Ik ga eens in de vier weken naar het ziekenhuis voor controle en ontharing, spoel 1x per dag en dat is het. Geen gedoe meer met gaasjes e.d. Dus daar ben ik al erg tevreden mee.

Van de week heb ik voor het eerst in 1,5 jaar gezwommen. Daar verschilden de meningen in het ziekenhuis over, of dat mocht. Maar aangezien de situatie chronisch is geworden, wilde ik het toch proberen. Anders kan ik dat de rest van mijn leven niet meer... De huid werd natuurlijk een beetje week en ging wat smetten, maar verder is het goed gegaan geloof ik. Ook qua beweging, want er beweegt nogal wat in dat gebied natuurlijk als je gaat zwemmen.

Verder was ik even niet aanwezig in dit topic, omdat die wond echt the least of my worries was de laatste tijd. Er is een vriendin overleden aan kanker (de tweede vriendin die dat overkwam, want drie jaar geleden is er ook al een vriendin overleden). Bij beide was ik vrij betrokken bij het ziekteproces. Toen die vriendin op sterven lag, belde mijn moeder op met het bericht dat ze borstkanker heeft. Dus ik heb even in een soort waas geleefd en nog steeds een beetje, maar het gaat wel geloof ik. Ik voel me vrij sterk en stabiel en kan daardoor behoorlijk wat aan.

Wat fijn dat het zwemmen goed lijkt te gaan.

Voor de rest heel veel sterkte en een spoedig herstel voor jou en je moeder, je krijgt erg veel voor je kiezen.

[ Bericht 0% gewijzigd door agenda op 12-10-2015 13:31:17 (typefout) ]

Jeetje, wat heftig allemaal, Aspergermeisje... Sterkte!

Jeetje, ik val nu ineens in dit topic. Beetje terug gelezen, maar wat een gedoe zeg toto! Ik hoop dat er toch nog een oplossing voor je mag komen, al kan ik me voorstellen dat je die hoop inmiddels een beetje hebt opgegeven
Ik herken het gedoe wel een beetje. Mijn ex heeft dit ook gehad, zeker niet zo heftig als jij hoor, maar dat was al een ramp. Altijd schoonspoelen, verbinden, veel wondvocht en dan was het nét dicht en sprong het weer open ja. Heeft bij hem ook uiteindelijk iets van 3 jaar geduurd waarin hij twee keer is geopereerd.

Las net nog iets over thuiszorg, niet alles teruggelezen hoor dus sorry als het niet meer relevant is. Maar vanuit het ziekenhuis hebben ze niks te zeggen over het feit of iemand wel/geen thuiszorg krijgt. Gewoon contact opnemen met een thuiszorgorganisatie en de wijkverpleegkundige langs laten komen, zij stelt de indicaties! En ik weet 99% zeker dat je die krijgt hoor. Ik ben zelf verpleegkundige(bijna), heb ook in de wijk gewerkt, indicaties gesteld en ik zou zeker hiervoor een indicatie afgeven! Snap dat het lastig is etc. in een studentenhuis, maar goede wondverzorging lijkt me in jouw situatie wel héél belangrijk en zeker niet onverstandig als daarvoor eens iemand van de thuiszorg komt. Al spreek je maar bijvoorbeeld af dat ze om de dag kunnen komen...

Anyway, heel veel sterkte verder ermee!

Ik had even niet bijgelezen, had dit topic al even niet meer boven in gezien en dacht dat het is misschien allemaal wel beter ging

Sterkte Aspergermeisje!

En alsnog gefeliciteerd met de baan Toto, hoe bevalt de training? Is dat nog wel te doen/doorgegaan na alle nieuwe complicaties?

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2015 12:17 schreef Toto69 het volgende:
Over 3 weken weer terugkomen op de poli, ze komen verband aan huis bezorgen en ik heb een nr gekregen dat ik gratis kan bellen als ik meer verband nodig heb. Verder is er maar 1 ding wat ze kunnen doen en dat is, goh, je raadt het niet, opereren. Dan willen ze weer alles weghalen (want er zitten weer meerdere holtes en sinussen, vorige operaties zijn weer voor niks geweest) en een of ander medicijn waar ik de naam al weer van kwijt ben gebruiken om die holtes te vullen en de wond zo klein mogelijk te maken. Heb uitgelegd dat ik sowieso de eerste tijd geen operatie wil, ben net begonnen bij de training voor mn nieuwe baan immers.

Hoe gaat het nu toto? Met de wond en met de baan?

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 08:40 schreef ace_eleven het volgende:
Ik had even niet bijgelezen, had dit topic al even niet meer boven in gezien en dacht dat het is misschien allemaal wel beter ging

Sterkte Aspergermeisje!

En alsnog gefeliciteerd met de baan Toto, hoe bevalt de training? Is dat nog wel te doen/doorgegaan na alle nieuwe complicaties?

Oh sorry zal even een keer weer updaten, post niet veel meer op FOK! maar wel zo netjes na 4 jaar lief en leed te hebben gedeeld hier.

De wond gaat niet goed. Die bult zit er eigenlijk nog steeds wel, er komt veel rotzooi uit de wond en af en toe ook een zootje bloed. Moet elke dag spoelen en verband voor. Daarnaast een hele grote putlucht door het wondvocht en bloed. Dat resulteerde er vorige week in dat mijn teamleidster mij apart nam om me te vertellen dat ik een 'best wel sterke lichaamsgeur' heb. Oftewel die wond stinkt, wat klopt want ik word er zelf ook misselijk van, maar wat kan ik nog meer naast 2x per dag spoelen, natte doekjes en verband?

Moet volgende week weer naar et ziekenhuis, vorige keer dat ik er was was de wond wat dichter maar dat zal nu wel weer anders zijn vrees ik. Qua werk gaat het best goed, mijn teamleidster was laaiend enthousiast over mijn cijers (scores, calltijden etc) en dat na 2 weken vond ze dus heel knap en als er nu iemand zou zeggen dat ik nogal sterk ruik dan legt ze de situatie uit en dat ik er dus geen schuld aan heb dus dat is wel fijn.

Ik werk nu tussen de 24 en 30 uur per week, dus dat geeft wel wat afleiding. Daarnaast natuurlijk ook andere dingen die er bij komen kijken als je op kamers gaat, inmiddels 2.5 maanden. Contact met m'n ouders is weer helemaal goed eigenlijk, nooit meer gezeik (goh, hoe kan dat nou) en als ik er ben dan zijn ze daar ook heel blij mee en als ik weer wegga zie je zo ook wel wat sip kijken. M'n vriendin vinden ze gelukkig ook erg leuk dus dat is ook positief.

Heb ik verder nog wat te melden... mwah. Chirurg wil eigenlijk weer opereren en een of ander zeer toxisch goedje in de kanaaltjes (sinussen) spuiten om ze onderhuids kapot te branden. Ik weet niet of ik daar nu aan begin. Ik sta in elk geval wel onder controle en kan direct aan de bel trekken als dat nodig is. Overigens kreeg ik vorige keer ook complimenten voor de staat van de wond, de chirurg kon duidelijk zien dat ik regelmatig en goed spoel waardoor de wond in elk geval goed schoon blijft. Erg belangrijk in mijn geval.

Afijn, genoeg gezwetst. Zal het topic wat vaker checken, wel zo netjes.

Aspergermeisje ook heel veel sterkte gewenst met alles. En dolfijntje, ben jij er eigenlijk nog? Hoe is het nu?

Grtz Toto

Fijn om weer eens wat van je te lezen toto (ff wennen aan je nieuwe naam haha)
Maar wat rot zeg dat je wond nog steeds niet goed is
En fijn dat die teamleidster zo positief over je is en het nu uitlegt als die wond zo stinkt. Maar dat lijkt mij wel echt kut
Verder klinkt je update wel heel positief. Denk dat het uit huis gaan idd een goede zet is geweest voor de band met je ouders.
Bevalt dat ziekenhuis daar verder wel goed?
Sterkte ermee!

quote:

Op donderdag 12 november 2015 13:47 schreef Sylvana het volgende:
Fijn om weer eens wat van je te lezen toto (ff wennen aan je nieuwe naam haha)
Maar wat rot zeg dat je wond nog steeds niet goed is
En fijn dat die teamleidster zo positief over je is en het nu uitlegt als die wond zo stinkt. Maar dat lijkt mij wel echt kut
Verder klinkt je update wel heel positief. Denk dat het uit huis gaan idd een goede zet is geweest voor de band met je ouders.
Bevalt dat ziekenhuis daar verder wel goed?
Sterkte ermee!

Bevalt wel redelijk, vriendelijk personeel in elk geval.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2015 14:22 schreef rianne1994 het volgende:
Jeetje, ik val nu ineens in dit topic. Beetje terug gelezen, maar wat een gedoe zeg toto! Ik hoop dat er toch nog een oplossing voor je mag komen, al kan ik me voorstellen dat je die hoop inmiddels een beetje hebt opgegeven
Ik herken het gedoe wel een beetje. Mijn ex heeft dit ook gehad, zeker niet zo heftig als jij hoor, maar dat was al een ramp. Altijd schoonspoelen, verbinden, veel wondvocht en dan was het nét dicht en sprong het weer open ja. Heeft bij hem ook uiteindelijk iets van 3 jaar geduurd waarin hij twee keer is geopereerd.

Las net nog iets over thuiszorg, niet alles teruggelezen hoor dus sorry als het niet meer relevant is. Maar vanuit het ziekenhuis hebben ze niks te zeggen over het feit of iemand wel/geen thuiszorg krijgt. Gewoon contact opnemen met een thuiszorgorganisatie en de wijkverpleegkundige langs laten komen, zij stelt de indicaties! En ik weet 99% zeker dat je die krijgt hoor. Ik ben zelf verpleegkundige(bijna), heb ook in de wijk gewerkt, indicaties gesteld en ik zou zeker hiervoor een indicatie afgeven! Snap dat het lastig is etc. in een studentenhuis, maar goede wondverzorging lijkt me in jouw situatie wel héél belangrijk en zeker niet onverstandig als daarvoor eens iemand van de thuiszorg komt. Al spreek je maar bijvoorbeeld af dat ze om de dag kunnen komen...

Anyway, heel veel sterkte verder ermee!

Thanks voor je reactie nog. Op zich gaat de wondverzorging zo wel oké voor mijn gevoel. Ik kan het zelf goed spoelen en sta onder controle in het ziekenhuis. De wond zal toch never nooit vanzelf dichtgaan en dichtblijven, omdat er onder de huid gewoon weer allerlei rotzooi zit in de vorm van sinussen.
Misschien dat ik over een tijd nog eens een operatie zou proberen, maar daar denk ik nog over na.

Je hebt niet overwogen om je collega's gewoon 'preventief' in te lichten?

Geur zo sterk dat je er zelf misselijk van wordt, wat een narigheid ook weer.

Wel heel blij dat je je leven nu weer opgepakt hebt, maar ik hoop zo erg dat het op een dag gewoon heelt. Ik gun het je enorm om van die ellende af te zijn.

quote:

Op donderdag 12 november 2015 15:27 schreef Isegrim het volgende:
Je hebt niet overwogen om je collega's gewoon 'preventief' in te lichten?

Geur zo sterk dat je er zelf misselijk van wordt, wat een narigheid ook weer.

Wel heel blij dat je je leven nu weer opgepakt hebt, maar ik hoop zo erg dat het op een dag gewoon heelt. Ik gun het je enorm om van die ellende af te zijn.

Een aantal weten het, maar om nou 100+ man in te lichten ... als ze wat willen weten mogen ze het gewoon vragen, daar niet van.
Jep die geur is echt goor, hopelijk hebben ze er in het ziekenhuis iets tegen/voor, eens vragen volgende week.

Ja zo zou je het eigenlijk kunnen noemen. Ik blijf nuchter, maar op zich doe ik wel weer vrij veel dingen, zeker vergeleken met een maand of 7-8 geleden of zelfs 3 maanden geleden for that matter.

Thanks ik hoop het ook, maar ik besef me ook dat de kans aanwezig is dat het nooit helemaal zoals vanouds zal worden en dat die kans groter is dan dat het helemaal goed komt.

Fijn dat de baan bevalt en dat het contact met je ouders weer beter is.
De wond zal altijd balen blijven ben ik bang.

Dat chemisch goedje erin spuiten heb ik dus twee keer gehad. Is wel een veel kleinere operatie. Kon bij mij onder plaatselijke verdoving. Als je toch niet gaat voor complete verbetering (want dat zit er echt niet in denk ik), maar om de huidige ontsteking we te halen en minder last te hebben, zou ik wel daarvoor gaan.

Hier nog steeds een gaatje en sinds een tijdje een soort schaafwondje (volgens de chirurg oppervlakkig), maar die gaat dus niet echt dicht. Het blijft spannend of dit het gaat houden, maar ik word er in principe weinig door beperkt hoe het nu is. Wel veel jeuk trouwens.

quote:

Op donderdag 12 november 2015 13:34 schreef Oriente het volgende:
Oh sorry zal even een keer weer updaten, post niet veel meer op FOK! maar wel zo netjes na 4 jaar lief en leed te hebben gedeeld hier.

De wond gaat niet goed. Die bult zit er eigenlijk nog steeds wel, er komt veel rotzooi uit de wond en af en toe ook een zootje bloed. Moet elke dag spoelen en verband voor. Daarnaast een hele grote putlucht door het wondvocht en bloed. Dat resulteerde er vorige week in dat mijn teamleidster mij apart nam om me te vertellen dat ik een 'best wel sterke lichaamsgeur' heb. Oftewel die wond stinkt, wat klopt want ik word er zelf ook misselijk van, maar wat kan ik nog meer naast 2x per dag spoelen, natte doekjes en verband?

Moet volgende week weer naar et ziekenhuis, vorige keer dat ik er was was de wond wat dichter maar dat zal nu wel weer anders zijn vrees ik. Qua werk gaat het best goed, mijn teamleidster was laaiend enthousiast over mijn cijers (scores, calltijden etc) en dat na 2 weken vond ze dus heel knap en als er nu iemand zou zeggen dat ik nogal sterk ruik dan legt ze de situatie uit en dat ik er dus geen schuld aan heb dus dat is wel fijn.

Ik werk nu tussen de 24 en 30 uur per week, dus dat geeft wel wat afleiding. Daarnaast natuurlijk ook andere dingen die er bij komen kijken als je op kamers gaat, inmiddels 2.5 maanden. Contact met m'n ouders is weer helemaal goed eigenlijk, nooit meer gezeik (goh, hoe kan dat nou) en als ik er ben dan zijn ze daar ook heel blij mee en als ik weer wegga zie je zo ook wel wat sip kijken. M'n vriendin vinden ze gelukkig ook erg leuk dus dat is ook positief.

Heb ik verder nog wat te melden... mwah. Chirurg wil eigenlijk weer opereren en een of ander zeer toxisch goedje in de kanaaltjes (sinussen) spuiten om ze onderhuids kapot te branden. Ik weet niet of ik daar nu aan begin. Ik sta in elk geval wel onder controle en kan direct aan de bel trekken als dat nodig is. Overigens kreeg ik vorige keer ook complimenten voor de staat van de wond, de chirurg kon duidelijk zien dat ik regelmatig en goed spoel waardoor de wond in elk geval goed schoon blijft. Erg belangrijk in mijn geval.

Afijn, genoeg gezwetst. Zal het topic wat vaker checken, wel zo netjes.

Aspergermeisje ook heel veel sterkte gewenst met alles. En dolfijntje, ben jij er eigenlijk nog? Hoe is het nu?

Grtz Toto

Hoihoi ja ik leef nog haha. Wat fijn dat je lekker aan het werk bent, ondanks de niet zo fijne confrontatie wel fijn dat ze je steunen. Wat vervelend dat het nogsteeds zo'n gekut is met je wond. Weet je nu al wat beter wat je gaat doen? Ik heb trouwens nog een scriptie van iemand die dit 10jaar gehad heeft en nu een scriptie geschreven heeft over verschillende behandelmethodes van operaties en de recidive cijfers ervan en dergelijke. Misschien kan je hiernaar kijken en met je artsen overleggen. Maar blijkbaar heeft Aspergermeisje ervaring gehad met de behandeling die je chirurg nu voorstelt, dus misschien is dat ook een optie. De scriptie kan ik je sturen als je wil, maar staat ook op mijn site.

Ik heb ook weer het nodige achter mijn kiezen. Stoma operatie en wond operatie zijn goed gegaan. Ik wen erg aan de stoma en het valt allemaal reuze mee.
De wond, naja er is geen wond meer, het is een litteken nu nog maar omdat alles dichtgemaakt is. Daarvoor heb ik eerst een week in een zandbed moeten liggen, 24/7, dus met katheter enzo. Zodat er geen druk op de wond kwam te staan. Na een week mocht ik naar huis maar 3 weken niet op de wond zitten of liggen. Na twee weken werden veel hechtingen en nietjes verwijderd en na drie weken nog wat resterende nietjes. En sindsdien mag ik langzaam weer zitten, niet te lang maar dat hou ik toch niet vol, want het doet diep van binnen nog wel wat zeer. Dus ik probeer het rustig aan te doen. Ik heb ook nog wel wat koorts dus ja het is even wachten tot ik me wat beter voel en de koorts weggaat, dan pas ga ik voorzichtig denken dat het goed zit en dan kan de stoma eraf.
Verder ben ik veel aan het schrijven en knutselen aan mijn site: https://sinuspilonidalis90.wordpress.com/home/
Veel nieuwe verhalen en een paar die gauw gaan komen. Ook is er een Volg-knop, dan krijg je een email als ik een nieuw verhaal heb geschreven.

Ik heb daar ook een Poll staan met de vraag hoe vaak ben je geopereerd, omdat ik ook geintereseerd ben naar mijn bezoekers. Ook komt het verhaal van het meisje die de scriptie heeft geschreven.
En ik vroeg me af of jij het leuk zou vinden om een stukje te schrijven over jouw verhaal, zodat ik die ook op mijn site kan posten. Met name ook om mensen te laten zien, hoe verschillend maar tegelijkertijd hoe gelijk de verhalen zijn. En dat onze lotgenoten niet alleen zijn!!
Dit kan natuurlijk anoniem of via de naam die je hier gebruikt.

quote:

Op zondag 15 november 2015 19:46 schreef Aspergermeisje het volgende:
Dat chemisch goedje erin spuiten heb ik dus twee keer gehad. Is wel een veel kleinere operatie. Kon bij mij onder plaatselijke verdoving. Als je toch niet gaat voor complete verbetering (want dat zit er echt niet in denk ik), maar om de huidige ontsteking we te halen en minder last te hebben, zou ik wel daarvoor gaan.

Hier nog steeds een gaatje en sinds een tijdje een soort schaafwondje (volgens de chirurg oppervlakkig), maar die gaat dus niet echt dicht. Het blijft spannend of dit het gaat houden, maar ik word er in principe weinig door beperkt hoe het nu is. Wel veel jeuk trouwens.

Mooi dat je zo weinig beperkt bent en dat het een klein wondje is, hopelijk geneest het of wordt het iig niet erger! Hoe gaat het verder met je? Volgens mij ga je best een zware tijd door als ik het allemaal zo lees.
Ik wilde jou eigenlijk ook hetzelfde vragen, of jij het leuk zou vinden om een stukje te schrijven over jouw verhaal. Ik heb heel lang gedacht dat ik de enige was in deze elende tot ik op forums en site ging kletsen met andere mensen dus dat wil ik met mijn site ook bereiken.
Dit kan zoals ik net zei natuurlijk anoniem of via de naam die je hier gebruikt.

Laat me maar even weten! Groetjess

quote:

Op maandag 16 november 2015 16:54 schreef Dolfijntje90 het volgende:

[..]

Hoihoi ja ik leef nog haha. Wat fijn dat je lekker aan het werk bent, ondanks de niet zo fijne confrontatie wel fijn dat ze je steunen. Wat vervelend dat het nogsteeds zo'n gekut is met je wond. Weet je nu al wat beter wat je gaat doen? Ik heb trouwens nog een scriptie van iemand die dit 10jaar gehad heeft en nu een scriptie geschreven heeft over verschillende behandelmethodes van operaties en de recidive cijfers ervan en dergelijke. Misschien kan je hiernaar kijken en met je artsen overleggen. Maar blijkbaar heeft Aspergermeisje ervaring gehad met de behandeling die je chirurg nu voorstelt, dus misschien is dat ook een optie. De scriptie kan ik je sturen als je wil, maar staat ook op mijn site.

Ik heb ook weer het nodige achter mijn kiezen. Stoma operatie en wond operatie zijn goed gegaan. Ik wen erg aan de stoma en het valt allemaal reuze mee.
De wond, naja er is geen wond meer, het is een litteken nu nog maar omdat alles dichtgemaakt is. Daarvoor heb ik eerst een week in een zandbed moeten liggen, 24/7, dus met katheter enzo. Zodat er geen druk op de wond kwam te staan. Na een week mocht ik naar huis maar 3 weken niet op de wond zitten of liggen. Na twee weken werden veel hechtingen en nietjes verwijderd en na drie weken nog wat resterende nietjes. En sindsdien mag ik langzaam weer zitten, niet te lang maar dat hou ik toch niet vol, want het doet diep van binnen nog wel wat zeer. Dus ik probeer het rustig aan te doen. Ik heb ook nog wel wat koorts dus ja het is even wachten tot ik me wat beter voel en de koorts weggaat, dan pas ga ik voorzichtig denken dat het goed zit en dan kan de stoma eraf.
Verder ben ik veel aan het schrijven en knutselen aan mijn site: https://sinuspilonidalis90.wordpress.com/home/
Veel nieuwe verhalen en een paar die gauw gaan komen. Ook is er een Volg-knop, dan krijg je een email als ik een nieuw verhaal heb geschreven.

Ik heb daar ook een Poll staan met de vraag hoe vaak ben je geopereerd, omdat ik ook geintereseerd ben naar mijn bezoekers. Ook komt het verhaal van het meisje die de scriptie heeft geschreven.
En ik vroeg me af of jij het leuk zou vinden om een stukje te schrijven over jouw verhaal, zodat ik die ook op mijn site kan posten. Met name ook om mensen te laten zien, hoe verschillend maar tegelijkertijd hoe gelijk de verhalen zijn. En dat onze lotgenoten niet alleen zijn!!
Dit kan natuurlijk anoniem of via de naam die je hier gebruikt.

[..]

Mooi dat je zo weinig beperkt bent en dat het een klein wondje is, hopelijk geneest het of wordt het iig niet erger! Hoe gaat het verder met je? Volgens mij ga je best een zware tijd door als ik het allemaal zo lees.
Ik wilde jou eigenlijk ook hetzelfde vragen, of jij het leuk zou vinden om een stukje te schrijven over jouw verhaal. Ik heb heel lang gedacht dat ik de enige was in deze elende tot ik op forums en site ging kletsen met andere mensen dus dat wil ik met mijn site ook bereiken.
Dit kan zoals ik net zei natuurlijk anoniem of via de naam die je hier gebruikt.

Laat me maar even weten! Groetjess

Goed van je te horen, was al ongerust. Mooi dat het iig beter met je gaat. Ik zal binnenkort naar je site kijken, quote me gerust nog eens hier, ben een beetje druk soms.

@Dolfijntje90, je vraag zit in mijn hoofd, maar ik moet er nog even over nadenken. Of ik iets te vertellen heb en onder welke naam dan.

Vandaag was mijn maandelijkse controle. Er is weer een open wondje sinds een maand, maar het is wel oppervlakkig. De chirurg vond het er goed uitzien, maarja, het was eerst wel dicht natuurlijk, dus hoe goed kan dat zijn?

Er kwamen een co-assistent en een verpleegkundige kijken en die kregen uitleg over de sinus pilonidalis. Awkward als je daar voorover gebogen op de tafel ligt, maar ik wil uiteraard graag dat meer mensen ervan weten, dus ach ja.

Chirurg: 'Oh sorry, ik heb het wondje opengetrokken en het bloedt een beetje.' Dat gebeurt dus bijna elke keer...

Verpleegkundige propt zo'n dikke maandverband in mijn onderbroek en zegt: 'klaar!' Ik zeg: 'Mag ik misschien een gaasje in plaats van maandverband, want dat werkt beter. Dan lekt het er niet aan de onderkant uit.' Zij: 'Nou, bij een gaasje lekt het er juist aan de onderkant uit.' Ben ik nou gek? Zo'n maandverbandje zit niet vast en niet direct op de wond en dus kan het bloed door je bilspleet naar beneden sijpelen. Gaasje doe je tussen je bilspleet, zit dus vast en vangt het bloed prima op. Ik had het erbij kunnen laten zitten, maar ik had weinig zin in lekkages. 'Ik ben op de fiets en dan werkt zo'n gaasje gewoon beter. Maandverband gaat verschuiven.' Laatste poging. Na wat zuchten kreeg ik dan toch een gaasje en mocht het maandverband in de prullenbak.

Dit vond ik zo'n voorbeeld van: luister eens naar de patiënt. Ik loop nu meer dan een jaar met dit probleem. Inmiddels ben ik expert op het gebied van wat wel en niet werkt bij dit probleem (bij mij, want dat is ook nog eens persoonlijk). Meestal vragen ze trouwens gewoon wat ik wil: maandverband of gaas. Dat is beter.

quote:

Op maandag 30 november 2015 12:21 schreef Toto69 het volgende:
Hier ook even kort updaten, moet zo weer werken.
Net terug van een weekendje stedentrip Polen. Was best leuk en gek genoeg is het met de wond eigenlijk prima gegaan, daar een keer goed gespoeld en het ging wel.
Vrijdag weer eens naar het ziekenhuis, ben benieuwd of ze nu na maanden eindelijk eens de haren weghalen. Dat zou waarschijnlijk al best wat schelen qua hoe ver de wond open blijft.

Verder train ik zoals eerder gezegd met gewichten, nu zo'n 2.5 maand. Ik kan helaas alleen m'n bovenlichaam trainen vanwege de wond natuurlijk, maar goed, je moet niet denken in beperkingen maar in oplossingen. Omdat ik best een beetje trots ben dat ik ondanks een vervelende wond tóch elke keer weer de motivatie kan vinden om te trainen, en het resultaat er volgens mij al wel een klein beetje mag wezen, hieronder in de spoiler een foto'tje (en eens niet van de wond )

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

je moet deze over je smoeltje plakken:

Oh kijk nou! Hier mag je best trots op zijn!

En inderdaad een goede mindset. Niet in beperkingen denken, maar in mogelijkheden. Goed bezig!

Goed bezig Toot!
En je klinkt idd een stuk positiever dan een tijdje terug. En fijn dat je ook gewoon weer meer dingen kunt ondernemen nu dan de hele dag "zielig" op je kamer zitten.

Fijn dat je kijkt naar mogelijkheden en niet naar dingen die niet/nog niet veranderd kunnen worden.
Positieve flow