[Mammapoli] deel 18 Dag lieve Mthld

Welkom thuis, in het koude NL.. kan/wil je nog één fotootje plaatsen van Florida of het leukste wat jij daar vond, je hoeft er niet zelf op te staan natuurlijk. Altijd leuk om even een beetje sfeer te proeven van daar.

Hoe heten die pretparktickets precies of hebben die geen naam? Moest je elke keer wat laten zien of had je een armbandje om zodat medewerkers herkennen dat je voorrang hebt? Mooi achterlangs dus en direct er in. Veel beter dus nog dan fast pass. In Disney zijn er in elk geval heel veel geheime gangen, al denk ik niet dat je daar doorheen bent geweest, toch?

In Amerika haalde ik nog wel eens donuts bij Krispy Kreme. Was laatst een midweek naar Engeland met mijn vrouw (even samen er uit, beetje shoppen enzo) en kwam daar ook zo'n Krispy Kreme-winkel tegen. Aangezien ik op mijn eten let, heb ik er netjes één besteld, en waar deze in Amerika 99 dollarcent kost, betaal je in de UK gewoon omgerekend 2 euro voor 1 hele donut. En dan zit er nog een gat in ook! Is Amerika toch goedkoper.

Paar uur in het zwembad in Florida is nooit verkeerd.
Succes weer met het hele circus dan na het weekend.

Jippie, ik heb een hernia!
Haha, dat je daar ook blij mee kunt zijn.
Maar gelukkig geen uitzaaiingen. Weten we dat ook weer.
Die hernia heeft gewoon rust nodig, gewoon kijken naar de verbouwing en zelf niks doen.
Mocht het erger worden, dan moet ik terug komen.
Donderdag naar de pijnpoli i.v.m. die neuropathie. Misschien dat TENS helpt.
Ga ook beginnen met Tai Chi Tao. Beetje rust in mijn lijf zou ook wel fijn zijn.
Verder inmiddels 16 kilo afgevallen. Van 102 naar 86. Nog effe en dan ga ik voor een borstverkleining van de gezonde borst. Denk dat ik dat in het voorjaar ga plannen. Als we weer wat luchtiger kunnen kleden.

Ziet er allemaal weer wat mooier uit dan gisteren.
God, wat kneep ik em!

Goed nieuws

quote:

Op maandag 28 september 2015 20:23 schreef Gia het volgende:
Jippie, ik heb een hernia!
Haha, dat je daar ook blij mee kunt zijn.
Maar gelukkig geen uitzaaiingen. Weten we dat ook weer.
Die hernia heeft gewoon rust nodig, gewoon kijken naar de verbouwing en zelf niks doen.
Mocht het erger worden, dan moet ik terug komen.
Donderdag naar de pijnpoli i.v.m. die neuropathie. Misschien dat TENS helpt.
Ga ook beginnen met Tai Chi Tao. Beetje rust in mijn lijf zou ook wel fijn zijn.
Verder inmiddels 16 kilo afgevallen. Van 102 naar 86. Nog effe en dan ga ik voor een borstverkleining van de gezonde borst. Denk dat ik dat in het voorjaar ga plannen. Als we weer wat luchtiger kunnen kleden.

Ziet er allemaal weer wat mooier uit dan gisteren.
God, wat kneep ik em!

Is ook niet leuk maar alles beter dan uitzaaiingen.
Het laat je niet meer los he, die angst blijft.
Beterschap me je hernia.

Gia gefeliciteerd met hernia mooi nieuws!

Hoezeeeee voor een hernia

Gelukkig toch dus wat anders! Al is dat ook niet fijn, maar wel veel 'beter' dan uitzaaiingen.
Netjes van dat afvallen! Dat verschil merk je echt wel!

quote:

Op woensdag 30 september 2015 07:04 schreef JK het volgende:
Gelukkig toch dus wat anders! Al is dat ook niet fijn, maar wel veel 'beter' dan uitzaaiingen.
Netjes van dat afvallen! Dat verschil merk je echt wel!

Klopt. Wil het nu ook echt doorzetten. Alleen dat losse vel wat ik dan bij mijn onderbuik overhoud is wat minder. Maar ach, ik hoef ook niet meer in bikini.

Wat een oplichting Gia! Fijn!

Jaaaaa, goed nieuws Gia! Ik ben blij voor je!!

quote:

Op woensdag 30 september 2015 21:59 schreef Mula het volgende:
Jaaaaa, goed nieuws Gia! Ik ben blij voor je!!

Maar hoe gaat 't nu met jou? Maandag chemo gehad? Hoe voel je je?
Fijn dat zwemmen je zo goed deed. Kun je dat hier ook, niet te ver van huis?

Ik ben vanavond voor het eerst naar Tai chi geweest, taoïstische tai chi.
Je leert tijdens zo'n beginnerscursus 108 bewegingen, die samen 'de set' vormen. In de gevorderden cusus worden deze bewegingen vervolmaakt, geoefend en leer je nog wat basisoefeningen. Het schijnt goed te zijn voor lichaam en geest. Ik hoop er baat bij te hebben wb de neuropathie.

Ben vanmorgen ook naar de pijnpoli geweest. Heb daar een oosterse (chinese?) arts, die ook op dat zweverige (noem het effe zo) pad is. Hij geeft eind van de maand ergens een lezing over een nieuwe pijnbestrijdingsmethode en hij had nog geen neuropathiepatient. Ben dus ook een soort proefkonijn. Prima. Ik wil alles proberen.
Moet nu wat strekoefeningen doen en met een kommetje van mijn hand op de elleboog, onderarm, pols, hand, enkel, voet kloppen, tot de huid rood is. Ik vermoed dat dit de energetische stroom bevordert of zo. Of wellicht heeft het te maken met de meridianen.
Waarschijnlijk krijg ik volgende week ook een TENS-apparaat, en hij had het over pleisters of zo. Mja, ik zie wel.

Ben eigenlijk helemaal niet zo'n zweverige, maar zoals ik al zei, ik wil alles proberen.
Dit zijn van die zaken 'baat het niet, het schaadt ook niet'.
Ik laat in elk geval wel weten of ik er wat aan heb. Misschien dat het anderen dan ook kan helpen.

Morgen is het alweer 4 jaar geleden dat ik de eerste mammo en echo had, en eigenlijk al wist dat het kanker was. Waar blijft de tijd....

Sterkte, mula, en de andere dames natuurlijk ook, met de behandelingen.

quote:

Op donderdag 1 oktober 2015 22:38 schreef Gia het volgende:

[..]

Maar hoe gaat 't nu met jou? Maandag chemo gehad? Hoe voel je je?
Fijn dat zwemmen je zo goed deed. Kun je dat hier ook, niet te ver van huis?

Het gaat goed met me. Leverwaarden waren weer verslechterd. Die dingen stuiteren echt alle kanten op. Het is maar goed dat ik de ct inmiddels heb gehad en dat er gewoon duidelijkheid komt. Vanaf januari is het elke 3 weken maar de vraag geweest hoe het met mijn lever gaat. Ben er inmiddels wel klaar mee. Als de ctscan goed is, wil ik voorlopig ook gewoon niks meer horen over mn leverwaarden.

Ik ben helemaal niet van het zweverige maar ik ken meerdere niet-zweverige mensen die echt heel erg te spreken waren over tai chi. Hopelijk maak je er ook vorderingen mbt je neuropathie mee.

Gek he dat het inmiddels al 4 jaar geleden is. Bij mij ook. Ene kant lijkt het als gisteren dat ik in de wachtkamer bij de huisarts zat en aan de andere kant is er zo onwijs veel gebeurd in de laatste ruim 4 jaar. Hoe heftig en overweldigend het vooral in het begin ook is, ik merk wel dat ik er heel erg in meegegroeid ben. Chemos, scans, naalden (ja, zelfs die), het geregel eromheen...het begint uiteindeijk toch gewoon dagelijkse/wekelijkse praktijk te worden. Ik schrik weleens van de reacties van mensen die horen over mijn behandeling. Die zijn helemaal onder de indruk; elke 3 weken chemo, zonder einddatum, terwijl je al jaren bezig bent. Terwijl ik denk; hey, "alleen" nog maar 3 weken chemo die ook nog eens goed te doen is en waar ik het gewoon goed op doe. En daarnaast; zo gezellig is het alternatief ook niet.

Ja, die wow reacties zijn weleens grappig. Wow én een openhartoperatie gehad én kanker. En dan nu ook nog een hernia! Voor mij is 't slechts een hernia. Voor hetzelfde geld was ik ongeneeslijk ziek.
Als je door deze mallemolen bent geweest, heb je wel geleerd te relativeren.
Ik ben er nog. En gelukkig was ik jong genoeg om recht te hebben op het hele pakket.
Kennis van me was tegen de 60. Heeft eerst borstsparend, toen amputatie gehad en hormoonkuur. Die vond ze te zwaar en is ermee gestopt. Nu is het terug en is het een kwestie van tijd.

Tja, die anastrozol is niet leuk. Maar ik slik hem met plezier nog 5 jaar langer als dat mag. Werkt, schijnbaar, prima. En die bijwerkingen zijn bij lange niet zo erg als de neuropathie die ik aan de chemo heb overgehouden.

Alles is relatief. En ja, het alternatief stellen we liefst zolang mogelijk uit.

Telegraaf Vrouw Magazine heeft deze week een jong en borstkanker uitgave, zal ik het even scannen?

quote:

Op vrijdag 2 oktober 2015 16:55 schreef Mylene het volgende:
Telegraaf Vrouw Magazine heeft deze week een jong en borstkanker uitgave, zal ik het even scannen?

Staat er meer dan in deze link?

http://www.telegraaf.nl/v(...)k_nepwimpers___.html

Dan is 't misschien wel interessant om te scannen.
Vooral jonge mensen hebben meer kans hieraan te overlijden, omdat hun celdeling sneller gaat. Wellicht geeft dit artikel ook awareness om jezelf regelmatig te controleren.

quote:

Op zaterdag 3 oktober 2015 12:20 schreef Gia het volgende:

[..]

Staat er meer dan in deze link?

http://www.telegraaf.nl/v(...)k_nepwimpers___.html

Dan is 't misschien wel interessant om te scannen.
Vooral jonge mensen hebben meer kans hieraan te overlijden, omdat hun celdeling sneller gaat. Wellicht geeft dit artikel ook awareness om jezelf regelmatig te controleren.

Ja, hier heb ik het, plaats het even onder een spoiler.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Mylene op 03-10-2015 15:29:53 ]

Bedankt voor het scannen, Mylene! Heb ze opgeslagen, dan kan mijn vrouw ze lezen wanneer ze wil. Afhankelijk van hoe haar pet staat.

Nu heeft overigens een klasgenootje van haar (van vroeger) ook borstkanker, 30 jaar.
Af en toe vraag je je echt af of het niet in het eten zit.

Van de week een oom van mijn vrouw begraven, werd maar 68 jaar. Ook kanker. Waarschijnlijk anderhalf jaar geleden begonnen, maar het uitte zich pas 7 weken terug, toen kwamen ze er achter in het ziekenhuis. Het is bij hem dus begonnen op het moment dat mijn vrouw ongeveer de diagnose kreeg en hij wist er dus niets van, maar had de ziekte dus ook. Af en toe wat pijn hier en daar waarvoor hij blijkbaar niet naar de dokter of het ziekenhuis ging. Van blaaskanker uitgezaaid naar z'n botten.

Hoop dat 2016 een rustiger jaar mag worden. Vanaf 2016 gelukkig sowieso minder ziekenhuisbezoeken voor mijn vrouw.

Tja, dat is het verraderlijke van kanker. Het doet op zich geen pijn. Je merkt het pas wanneer organen of functies erdoor beïnvloed worden.
Ik voelde een knobbeltje, maar was verder niet ziek, niet moe, viel niet af, toch kanker.
Veel vrouwen worden eruit gepikt met het bevolkingsonderzoek als ze 50 zijn. En ook die hebben het soms al veel langer, zonder het te weten.

Een echte sluipmoordenaar. Gelukkig is de wetenschap nu al zo ver dat kanker steeds vaker een chronisch verloop krijgt. Je gaat niet dood, maar moet blijvend behandeld worden. Helaas sterven er toch nog veel mensen aan.

Je voelt pas wat als het idd te laat is.

Nou, ik had gehoopt ff klaar te zijn met kanker (hoewel mijn vrouw natuurlijk nog wel onder behandeling is), nemen we gister de hond mee naar de dierenarts vanwege een bultje wat groter wordt en niet ontstoken is. Blijkt dus een tumor te zijn, biopt nemen ze niet, want hij is 12 en slecht hart, copd enz dus operatie onmogelijk. Kan wel als we willen, maar weinig nut. Dus huidkanker...

Goed, het is een hond, geen mens, maar het is als een kind en hij heeft mijn vrouw veel gezelschap gehouden tijdens haar maanden met chemo's en bestraling.

Hij doet het nu nog goed, maar je weet dat zijn eind er aan komt.

Ff kijken wat de prednison doet.

quote:

Op donderdag 8 oktober 2015 08:55 schreef JK het volgende:
Je voelt pas wat als het idd te laat is.

Nou, ik had gehoopt ff klaar te zijn met kanker (hoewel mijn vrouw natuurlijk nog wel onder behandeling is), nemen we gister de hond mee naar de dierenarts vanwege een bultje wat groter wordt en niet ontstoken is. Blijkt dus een tumor te zijn, biopt nemen ze niet, want hij is 12 en slecht hart, copd enz dus operatie onmogelijk. Kan wel als we willen, maar weinig nut. Dus huidkanker...

Goed, het is een hond, geen mens, maar het is als een kind en hij heeft mijn vrouw veel gezelschap gehouden tijdens haar maanden met chemo's en bestraling.

Hij doet het nu nog goed, maar je weet dat zijn eind er aan komt.

Ff kijken wat de prednison doet.

Wat is het voor een hond? En heeft ie ook pijn?
Onze herder, vroeger, had borstkanker. Ze had er verder geen last van, en was ook al op leeftijd.
Is ook niet de reden geweest om haar op haar 12de in te laten slapen.

12 jaar is voor grote honden best een hoge leeftijd.

Een Jack Russell (en dan ook nog iets kleiner dan ze normaal zijn). Dus die moeten wel wat ouder nog kunnen worden.. 15 jaar ofzo. Hond heeft absoluut geen pijn. Ik twijfel trouwens of het huidkanker is, denk een ander soort, want het is een zwelling onder de huid. De huid zelf is verder ok en niet zoals wat je ziet bij huidkanker. Iets te snelle conclusie van mijzelf denk ik. De eerste prednison pillen zijn naar binnen en het slinkt wel. Biopt dus niet genomen, omdat het enige wat je er mee kan doen, is weten wat het is, verder niet ivm dat ie al een oude opa is... toch 84 jaar, als je het bekijkt naar mensenjaren.

Het zit ongeveer waar wij onze pols hebben. Maar goed, totaal geen pijn en hij doet alles nog, genoeg energie. Ben benieuwd hoe lang hij nog heeft, hoop nog wel eventjes. Ben zelf de komende weken veel weg voor mijn werk naar het buitenland, dus hoop mijn vriend nog wel een beetje mee te kunnen maken.

Mijn vrouw merkte het op, maar goed, die is heel erg van op dat soort dingen letten, kan zijn dat dit echt een enorm vroeg stadium is. Bij haar zelf was ze er ook vroeg bij gelukkig.

Maar goed, het wrange is gewoon dat mijn vrouw het heeft, 2 ooms, een oud-klasgenootje van mijn vrouw en dan komt ook die hond nog even om de hoek kijken. Als we (ik en mijn vrouw) nou helemaal geen kanker in de direct omgeving hadden, keek ik er denk ik anders tegenaan (minder moeilijk, omdat je het traject kent wat mensen moeten doorstaan -wat dieren meestal bespaard blijft, omdat ze korter leven-).

Ik hoop als nog dat ons hondje gewoon van ouderdom dood gaat.. wie weet.

Anyway, dit is het mammapoli-topic, genoeg over de hond.

Mag gerust, hoor JK. Als man van wil je ook je zorgen en verdriet delen. Mannen worden toch al zo vaak vergeten.

Hoe zou het met onze yvonne zijn?

quote:

Op vrijdag 9 oktober 2015 10:40 schreef sararaats het volgende:
Hoe zou het met onze yvonne zijn?

Inderdaad, al even niet van gehoord.
Nu vallen de laatste kuren wel zwaarder, dus kan me voorstellen dat ze in alle rust weer op wil krabbelen. Maar ben ook wel benieuwd hoe het er nu mee staat en hoever ze nu is.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 19:04 schreef yvonne het volgende:

Ja, hoe gaat het?

Hoi hoi! De ergste hellenreeks chemo achter de rug.
Die heeft erg veel schade aangericht, ik kon op een gegeven moment alleen nog maar liggen, rechtop zitten was een crime en werd ik doodziek van.
Energie is ook volkomen weg, het ergste isdat je slijmvliezen eraan gaan en of gaan ontsteken, en waar zit nou dat slijmvlies, wel van je mond tot jeweetwel, wat inhoudt dat je tong ontstoken is, je overal wonden hebt en dat dus van mond tot, juist je raad het al.
Dat herstelde zich min of meer de l\aatste 2 dagen van m'n herstelweek, maar werd gewoon op maandag weer kapot gebombardeerd.
Verder word je ziek van alles, geen weerstand dus alles tikt aan, en dan kun je weer je temperatuur in de gaten houden want bij koorts moet je opgenomen worden.

Nu heb ik een andere kuur 12 weken, iedere maandag weer.
Weer 2 middelen Herceptin en Taxol, waarvan de eerste hartschade op kan leveren, ( 10% kan er zelfs aan overlijden)waarvoor ik maandelijks voor op controle moet. Ik merk er iig nog niks van, so far so good, en de andere is de chemo, die ook weer alle bijwerkingen heeft die je maar kunt verzinnen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of het is een bijwerking .
Ik lig voor deze kuur wekelijks een uurtje of 4 aan het infuus.

Voor 2,3 dagen is het heerlijk je even wat fitter te voelen, dag 4,5,6,7 ben je weer gewoon lamlendig, anders, niet zo van de wereld als de vorige kuur.
Dus over all is deze beter te hanteren, de ontstekingen en risico op infecties blijven even groot.
En het verhaal van de slijmvliezen blijft hetzelfde.
Gelukkig hoef ik er nog maar 8 en dan gaan we kijken wat het allemaal gedaan heeft aan die tumor. En dan gaan ze opereren.

M'n concentratie is kapot, ik kan 1 ding tegelijk, en ik moet echt bij de les blijven en afmaken waar ik mee begonnen ben, overal liggen dan ook spiekbriefjes met doe dit doe dat.

Maar goed, genoeg gezeurd, ik praat er heel erg weinig over omdat ik a) vind dat het gezeur is en b)het niets oplevert, ik leef nu van kuur naar kuur en verder kijk ik niet vooruit, want dan zie ik nog 36 kuren die op me liggen te wachten.
Ik merk wel dat ik heel veel uitleg over de tumor helemaal niet gevolgd heb, er wordt zoveel info over je heengestort, dus ik heb best vaak 'oh is dat zo'

Sfgelopen week mocht ik de taxol niet ivm blaasontsteking, morgen wel, maar kwam er bij bloedonderzoek dat m'n nierwaarden verhoogd waren, grrrr.
Ik merk aan mezelf dat ik haast heb, schiet nou maar op, geef die kuren en operatie en laat me terugkeren naar m'n normale leven.

Blik op oneindig en gewoon doorgaan lijkt me inderdaad de beste tactiek op dit moment Yvonne. Wat rot dat het allemaal zo zwaar valt!

Voor de vaginale slijmvliezen gebruikte ik dit: http://www.premeno.nl Ik vond het echt een wondermiddel.

Maar er zijn ook voordelen hoor, m'n smaak is bijna niet veranderd, wat ik heel fijn vind want ik ben dol op goed eten.
En ik heb ( nog) geen last van m'n vingertoppen en/of voeten.
En op goede weekenden gaan we vaak leuke dingen doen, al is het maar een stukje ergens wandelen De 4-daagse loop ik de eerste tijd toch nog niet.

Yvonne, het is geen gezeur. Wat jij gezeur noemt, kan voor anderen een geruststelling zijn. Oh, zij heeft het ook, dan zal het er wel bijhoren.
Fijn voor je dat je geen last hebt van je handen en voeten. Krijg je ijshandschoenen aan? Had ik indertijd ook aan mijn voeten moeten hebben. Lig nu weer met de TENS op bed. Hopelijk gaat het het helpen. Oh, piep, alweer klaar. Even minder pijn.

Hou je haaks.

hou vol Yvonne, komt goed!