OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hier een drie-keer-scheepsrecht-verhaal. Na een MA bij 10 weken en een miskraam bij 6 weken kon ik het woord baby bijna niet opschrijven zonder te huilen. Het zou voor ons vast niet weggelegd zijn want waarom zou het de derde keer wel goed gaan?
Alles en iedereen om ons heen werd zwanger en bleef ook zwanger. En ik vergoot liters tranen. En ik vond mezelf echt een 'bitch' want ik leek niet meer oprecht blij te kunnen zijn voor anderen. Heel naar. Tot ik in januari weer positief testte en inmiddels ben ik 38 weken en 5 dagen zwanger en lijkt er binnenkort dus toch echt een kindje te komen.
Sterkte!! Het is zwaar en iedereen gaat er op zijn of haar manier mee om. Probeer jouw manier niet te veroordelen maar gun jezelf de tijd en de ruimte die het nodig heeft.
Alles en iedereen om ons heen werd zwanger en bleef ook zwanger. En ik vergoot liters tranen. En ik vond mezelf echt een 'bitch' want ik leek niet meer oprecht blij te kunnen zijn voor anderen. Heel naar. Tot ik in januari weer positief testte en inmiddels ben ik 38 weken en 5 dagen zwanger en lijkt er binnenkort dus toch echt een kindje te komen.
Sterkte!! Het is zwaar en iedereen gaat er op zijn of haar manier mee om. Probeer jouw manier niet te veroordelen maar gun jezelf de tijd en de ruimte die het nodig heeft.
Dank voor alle reacties! Zo fijn om te zien dat jullie nu zwanger zijn of al (nog) een kindje hebben. En ook dat het na meerdere miskramen heus wel goed kan komen.
Eentje hoor je echt vaak, maar nu met twee voelt het soms alsof m'n kansen meer dan gehalveerd zijn. Maar goed, het is nog vers.
Eentje hoor je echt vaak, maar nu met twee voelt het soms alsof m'n kansen meer dan gehalveerd zijn. Maar goed, het is nog vers.
Och Svane, wat verdrietig! Ik weet niet zo goed hoe dat voelt, maar ik lees al heel wat hoopgevende verhalen in dit topic. Hopelijk binnenkort een plakker die lekker 40 weken blijft zitten 
Svane
Hier nog een driemaal is scheepsrecht. Ik heb mijn twee miskramen op dezelfde termijnen gehad als jij nu en de zwangerschap daarna ging goed. Maar ik voelde me ook ontzettend falen als vrouw. Wij vrouwen zijn toch gemaakt om kinderen te krijgen, waarom lukte het mij nou niet?
Ik stond er overigens een beetje hetzelfde in als kursor. De angst dat het mis ging was echt heel groot en is lang aanwezig geweest, ik kon me gewoonweg niet voorstellen dat ik nog in staat was een gezonde baby op de wereld te zetten.
Ik duim voor jullie, ik duim dat jullie ook mee mogen doen in het driemaal is scheepsrechtrijtje
Hier nog een driemaal is scheepsrecht. Ik heb mijn twee miskramen op dezelfde termijnen gehad als jij nu en de zwangerschap daarna ging goed. Maar ik voelde me ook ontzettend falen als vrouw. Wij vrouwen zijn toch gemaakt om kinderen te krijgen, waarom lukte het mij nou niet?
Ik stond er overigens een beetje hetzelfde in als kursor. De angst dat het mis ging was echt heel groot en is lang aanwezig geweest, ik kon me gewoonweg niet voorstellen dat ik nog in staat was een gezonde baby op de wereld te zetten.
Ik duim voor jullie, ik duim dat jullie ook mee mogen doen in het driemaal is scheepsrechtrijtje
Dank allen voor de reacties weer! Echt fijn om te lezen allemaal. Ik schrok gisteren toch weer van het bloed maar vandaag voel ik me al ietsje beter. Hopelijk hoor ik straks bij de 3xisscheepsrechtclub 
Svane doe maar lekker rustig aan even! Binnenkort samen naar Z&G en dan blijven we daar!
Hier even een dipje. Een goeie vriendin is zwanger... we zouden dezelfde UD hebben... SLIK wat zou dat leuk geweest zijn
doe maar lekker rustig aan even! Binnenkort samen naar Z&G en dan blijven we daar!Hier even een dipje. Een goeie vriendin is zwanger... we zouden dezelfde UD hebben... SLIK wat zou dat leuk geweest zijn
Ja ik wil ook bij de 3xisscheepsrechtclub!!quote:Op vrijdag 11 september 2015 19:59 schreef Svane het volgende:
Dank allen voor de reacties weer! Echt fijn om te lezen allemaal. Ik schrok gisteren toch weer van het bloed maar vandaag voel ik me al ietsje beter. Hopelijk hoor ik straks bij de 3xisscheepsrechtclub
Fieder, wat confronterend en verdrietig
Weet die vriendin van jouw miskraam?Vanochtend wakker geworden met een leegte in mijn hart. Het gaat dagen, weken okay en dan ineens word ik zo overvallen door die vreselijke leegte, dat het gewoon pijn doet en ik er misselijk van word. Ik had gewoon 20 weken zwanger moeten zijn. Iedereen zou het nu weten, ik had kunnen pronken met mijn buik, kleertjes kunnen kopen, we hadden geweten of het een zoon of dochter was, nadenken over babynamen & het kamertje. In plaats daarvan sta ik met lege handen en dat doet soms dan ineens zo veel pijn. Iedereen zegt dat mijn tijd wel komt. Maar komt die ook daadwerkelijk? Niemand kan het mij beloven en dat maakt mij zo verdrietig
/eindedagboek
Voor de vrouwen die moedeloos worden... Ik heb vier miskramen gehad voor ik Willem in m'n armen mocht sluiten. Pieter lukte in een keer... De gyn die mij en m'n ex partner destijds binnenstebuiten gekeerd heeft vertelde dat hij het in zijn lange carriere slechts een handvol keren heeft meegemaakt dat vrouwen die meerdere miskramen kregen niet uiteindelijk een gezond kindje kregen...
Oh wat heb ik me schuldig gevoeld, klote, misdeeld... Iedereen kon kinderen krijgen en die van mij gingen steeds stuk. Ik was geen complete vrouw, was niet gemaakt voor het moederschap, de hele wereld was tegen me... De zwangerschap van Willem waren 43 weken van angst en toen ik hem dan eindelijk in m'n armen mocht sluiten viel alles op z'n plek en kon de verwerking van alle keren dat het mis ging echt beginnen... Het komt goed meisjes, écht!
Oh wat heb ik me schuldig gevoeld, klote, misdeeld... Iedereen kon kinderen krijgen en die van mij gingen steeds stuk. Ik was geen complete vrouw, was niet gemaakt voor het moederschap, de hele wereld was tegen me... De zwangerschap van Willem waren 43 weken van angst en toen ik hem dan eindelijk in m'n armen mocht sluiten viel alles op z'n plek en kon de verwerking van alle keren dat het mis ging echt beginnen... Het komt goed meisjes, écht!
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Hier 2 goede zwangerschappen gehad in 2009 en 2011 toen ik in februari 2014 een MA kreeg. Ik was bijna 12 weken zwanger toen we zagen dat de vrucht niet ouder was geworden dan 7 weken, terwijl we met 6 weken al een kloppend hartje hadden gezien. De 2e miskraam kwam 3 maanden later, met 7 weken, bloed- echo met zwak kloppend hartje - bloed met vrucht.
2 maanden na de 2e miskraam was ik weer zwanger. Met 7 weken wéér bloed. Helemaal in de 'daargaanweweer' modus naar het ziekenhuis. Maar de vrucht deed het nog en er zat een groot stolsel onder hem. Een hematoom. Ik heb nog weken gevloeid. Pas met 11 weken was het hematoom verdwenen en de vrucht bleef groeien. Inmiddels is H.ielke 4.5 maand en alles gaat goed. Maar mijn portie heb ik ook wel gehad.
Ik hoop dat er voor jullie ook een scheepsrecht komt. En gauw ook
2 maanden na de 2e miskraam was ik weer zwanger. Met 7 weken wéér bloed. Helemaal in de 'daargaanweweer' modus naar het ziekenhuis. Maar de vrucht deed het nog en er zat een groot stolsel onder hem. Een hematoom. Ik heb nog weken gevloeid. Pas met 11 weken was het hematoom verdwenen en de vrucht bleef groeien. Inmiddels is H.ielke 4.5 maand en alles gaat goed. Maar mijn portie heb ik ook wel gehad.
Ik hoop dat er voor jullie ook een scheepsrecht komt. En gauw ook
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Ik prijs me daarbij wel gelukkig, dat ik er inderdaad al eentje heb rondlopen. Dat biedt zoveel afleiding. En ook ben ik wel met terugwerkende kracht zo blij dat het toen allemaal goed liep, omdat anders mn eerste er gewoon niet geweest was. Kan me inbeelden dat het voor jou misschien nog wel heftiger is. Ik ben er echt van overtuigd dat je gewoon moeder gaat worden! Heb jij het eigenlijk ooit over onderzoeken gehad met vk, omdat je natuurlijk ook twee miskramen hebt gehad?quote:Op zaterdag 12 september 2015 10:36 schreef Fuchsia_roze het volgende:
[..]
Ja ik wil ook bij de 3xisscheepsrechtclub!!
Fieder, wat confronterend en verdrietig
Vanochtend wakker geworden met een leegte in mijn hart. Het gaat dagen, weken okay en dan ineens word ik zo overvallen door die vreselijke leegte, dat het gewoon pijn doet en ik er misselijk van word. Ik had gewoon 20 weken zwanger moeten zijn. Iedereen zou het nu weten, ik had kunnen pronken met mijn buik, kleertjes kunnen kopen, we hadden geweten of het een zoon of dochter was, nadenken over babynamen & het kamertje. In plaats daarvan sta ik met lege handen en dat doet soms dan ineens zo veel pijn. Iedereen zegt dat mijn tijd wel komt. Maar komt die ook daadwerkelijk? Niemand kan het mij beloven en dat maakt mij zo verdrietig
/eindedagboek
Voor de rest, nogmaals bedankt allemaal, ook verhalen van langer geleden zijn zo fijn, ik begin wel weer te geloven dat het nog wel gaat gebeuren. Ik hoop oprecht dat dat niet nog een x aantal miskramen duurt.
Hier even een flinke dip. Vorige week waren mijn testen zo goed als wit, dus helemaal blij. Nu heb ik al de heel week zware menstruatiekrampen maar er komt niks, alleen wat bruine put. Nu ben ik ontzettend bang voor verklevingen.
Half oktober heb ik een nagesprek met de gyn staan dus daar wacht ik maar op. Maar het zit me niet lekker.
Half oktober heb ik een nagesprek met de gyn staan dus daar wacht ik maar op. Maar het zit me niet lekker.
Ach Fieder wat een lange nasleep !
Bij mij was de eerste menstruatie na de curettage ook zonder bloed (ja, twee druppels), de maand er na was weer 'als normaal'. Hopelijk barst het bij jou ook snel los of uiterlijk over een maand.
Verklevingen zijn echt heeeeeel zeldzaam maar ik snap je gedachtegang, heb dat zelf toen ook lang gedacht, het is zo onzeker
. Wanneer is de afspraak bij de gyn? Is het misschien een idee om te gaan temperaturen? (Dat vond ik zelf prettig, had ik iig iets meer info als houvast).
!Bij mij was de eerste menstruatie na de curettage ook zonder bloed (ja, twee druppels), de maand er na was weer 'als normaal'. Hopelijk barst het bij jou ook snel los of uiterlijk over een maand.
Verklevingen zijn echt heeeeeel zeldzaam maar ik snap je gedachtegang, heb dat zelf toen ook lang gedacht, het is zo onzeker
. Wanneer is de afspraak bij de gyn? Is het misschien een idee om te gaan temperaturen? (Dat vond ik zelf prettig, had ik iig iets meer info als houvast).
Wat stom! Hoeveel dagen na de curettage is het nu?quote:
Hier even een flinke dip. Vorige week waren mijn testen zo goed als wit, dus helemaal blij. Nu heb ik al de heel week zware menstruatiekrampen maar er komt niks, alleen wat bruine put. Nu ben ik ontzettend bang voor verklevingen.
Half oktober heb ik een nagesprek met de gyn staan dus daar wacht ik maar op. Maar het zit me niet lekker.
Echt haat aan miskramen!
Burdie ik heb dat nog nooit gedaan, zou ik me eerst in moeten verdiepen. Om te kijken of ik een eisprong heb bedoel je? Ik ben vandaag wel begonnen met ovulatietesten, ben benieuwd wat ik daaruit kan halen.
Svane alweer ruim 4 weken geleden. En omdat het ook menstruatiekramp is ben ik bang dat ik wel ongesteld ben maar dat het er niet uitkan ofzo...
Afwachten maar weer Hoest met jou??
Svane alweer ruim 4 weken geleden. En omdat het ook menstruatiekramp is ben ik bang dat ik wel ongesteld ben maar dat het er niet uitkan ofzo...
Afwachten maar weer
Hoest met jou??
Fieder, bij een curettage halen ze best veel slijmvlies weg he, het kan best zo zijn dat je lichaam gewoon nog maar weinig nieuw heeft aangemaakt (vooral omdat het nog lang heeft 'gedacht' dat je zwanger was, getuige de positieve testen). Dan valt er weinig af te stoten, en heb je maar heel weinig bloedverlies terwijl je wel ongesteld bent. Ik herken dat gevoel trouwens heel goed, dat had ik toen ook .
Met temperaturen krijg je inderdaad wat inzicht in hoe je cyclus verloopt, of je weer een cyclus hebt, etc. En het is (als je het goed uitvoert) nauwkeuriger dan ovulatietesten. Maar het is wel iets wat je elke dag moet doen, moet je ook maar net trek in hebben.
Sterkte dames, jij ook Svane.
. Met temperaturen krijg je inderdaad wat inzicht in hoe je cyclus verloopt, of je weer een cyclus hebt, etc. En het is (als je het goed uitvoert) nauwkeuriger dan ovulatietesten. Maar het is wel iets wat je elke dag moet doen, moet je ook maar net trek in hebben.
Sterkte dames, jij ook Svane
.
Bleh, al die tijd die ook voorbij gaat al wachtend. Superstom. Hopelijk gewoon voor half oktober weer een normale cyclus, zou vast voor veel opluchting zorgen. Hier gaat het fysiek allemaal prima, mentaal wat minder. Rationeel denk ik gewoon, twee keer pech achter elkaar, dat kan nu eenmaal, ooit komt het vast goed. Maar in de praktijk raak ik echt onwijs van slag van het minste of geringste. Echt niet te doen.quote:
Burdie ik heb dat nog nooit gedaan, zou ik me eerst in moeten verdiepen. Om te kijken of ik een eisprong heb bedoel je? Ik ben vandaag wel begonnen met ovulatietesten, ben benieuwd wat ik daaruit kan halen.
Svane alweer ruim 4 weken geleden. En omdat het ook menstruatiekramp is ben ik bang dat ik wel ongesteld ben maar dat het er niet uitkan ofzo...
Afwachten maar weer
ik hoop dat ik snel weer wat stabieler ben want het is echt niet relaxed. Ik had echt nooit gedacht van zoiets zo immens ongelukkig te worden. Met z'n drietjes thuis is het allemaal wel heel leuk en ontspannen trouwens, het is meer alles buiten die bubbel wat niet zo goed gaat.
Ik wil iedereen even knuffelen (van een afstandje dan want opflakkering Bof)
Ik werd echt stil van jullie verhalen.
Ik werd echt stil van jullie verhalen.
Volgens mij ben ik toch geen weerwolfje
Svane, dat heb ik ook wel een beetje. Rationeel weet ik dat het echt heus wel een keer goed kan komen. Terwijl ik soms heel erg van streek kan zijn en denken dat ik nooit moeder wordt en dat we altijd met zn tweetjes blijven. Onbewust zijn we ons daar wel een beetje op in aan het stellen.
Pfoeh, zo lastig, je hebt natuurlijk het voorbeeld van in je familie, dat het alsnog goed kan komen, maar wel met zoveel miskramen ook.quote:
Svane, dat heb ik ook wel een beetje. Rationeel weet ik dat het echt heus wel een keer goed kan komen. Terwijl ik soms heel erg van streek kan zijn en denken dat ik nooit moeder wordt en dat we altijd met zn tweetjes blijven. Onbewust zijn we ons daar wel een beetje op in aan het stellen.
zo'n moeilijk besef lijkt me dat. Ik ben eigenlijk niet eens zo hard bezig (alhoewel, op straat kijk ik ieedereen met twee kinderen vol bewondering na) met het wel of niet krijgen van een tweede kind, eigenlijk kijk ik niet eens verder dan een zwangerschap, dat eerste trimester goed laten gaan voelt al als een ambitieus streven 
Ik hoop echt dat je snel een heeeeel lange zwangerschap inclusief overtijd lopen er voor je in zit!
Als ik een zwangere vrouw zie denk ik echt: 'hoe dan?'. Alsof het iets magisch is en ik het maar niet kan leren of zo.
Fieder, wat naar Wat Burdie zegt vind ik heel aannemelijk klinken allemaal. Hopelijk kan de gyn je gerust stellen tzt, op naar snel weer een normale cyclus.
Verder maar even een knuffel all around. Ik vind het lastig om hier mee te praten omdat mijn uitgangspunt zo anders is, maar ik herken echt zo veel in de dingen die hier worden gezegd.
Wat Burdie zegt vind ik heel aannemelijk klinken allemaal. Hopelijk kan de gyn je gerust stellen tzt, op naar snel weer een normale cyclus.Verder maar even een knuffel all around. Ik vind het lastig om hier mee te praten omdat mijn uitgangspunt zo anders is, maar ik herken echt zo veel in de dingen die hier worden gezegd.
Ik post hier niet zo vaak meer... Om meerdere redenen... Maar ik vind het zo vervelend om te zien dat het topic zo 'actief' is. En het brengt soms weer dat gevoel van ruim een jaar geleden terug. Soms lees ik het dan weer terug en voelt het bijna weer alsof je er middenin zit.
Wat enorm naar voor je Fieder dat de nasleep zo lang duurt en je lichaam niet de signalen afgeeft die had gehoopt! Ik hoop voor je dat de gyn je met de controle snel wat meer duidelijkheid kan geven!
Verder voor iedereen in het topic een dikke knuffel.
En het brengt soms weer dat gevoel van ruim een jaar geleden terug. Soms lees ik het dan weer terug en voelt het bijna weer alsof je er middenin zit. Wat enorm naar voor je Fieder dat de nasleep zo lang duurt en je lichaam niet de signalen afgeeft die had gehoopt! Ik hoop voor je dat de gyn je met de controle snel wat meer duidelijkheid kan geven!
Verder voor iedereen in het topic een dikke knuffel.
Snap ik Lingue.
Ik probeer soms een beetje afstand van mijn gevoel te houden. Omdat ik anders alleen maar heel erg verdrietig ben. Soms slaat het in alle hevigheid toe en dan heb ik ook echt zo'n paniekaanvalachtig iets compleet met hyperventileren en hysterisch huilen en heel boos zijn. Terwijl mensen om me heen denken dat t eigenlijk heel goed met me gaat. Soms wil ik zeggen dat het helemaal niet goed gaat maar dat willen ze eigenlijk helemaal niet echt weten.
Ik probeer soms een beetje afstand van mijn gevoel te houden. Omdat ik anders alleen maar heel erg verdrietig ben. Soms slaat het in alle hevigheid toe en dan heb ik ook echt zo'n paniekaanvalachtig iets compleet met hyperventileren en hysterisch huilen en heel boos zijn. Terwijl mensen om me heen denken dat t eigenlijk heel goed met me gaat. Soms wil ik zeggen dat het helemaal niet goed gaat maar dat willen ze eigenlijk helemaal niet echt weten.
LE en Lingue ik kan me niet eens voorstellen hoe het voor jullie is, wellicht een soortgelijk gevoel maar dan keer duizend, of wel meer. Wat ongelofelijk heftig. Jullie missen niet een abstracte droom van een toekomst, maar echt een specifiek iemand. 
Hier weten in de omgeving weinig mensen van de miskramen, wel fijn, dan gaat het gewone leven door zoals altijd. Het zorgt er alleen voor dat de 'wordt het niet eens tijd voor een tweede'-vragen zeer regelmatig worden gevraagd
ik kan me niet eens voorstellen hoe het voor jullie is, wellicht een soortgelijk gevoel maar dan keer duizend, of wel meer. Wat ongelofelijk heftig. Jullie missen niet een abstracte droom van een toekomst, maar echt een specifiek iemand. Hier weten in de omgeving weinig mensen van de miskramen, wel fijn, dan gaat het gewone leven door zoals altijd. Het zorgt er alleen voor dat de 'wordt het niet eens tijd voor een tweede'-vragen zeer regelmatig worden gevraagd
wat balen zeg. Hoe lang is het geleden?quote:
Hier even een flinke dip. Vorige week waren mijn testen zo goed als wit, dus helemaal blij. Nu heb ik al de heel week zware menstruatiekrampen maar er komt niks, alleen wat bruine put. Nu ben ik ontzettend bang voor verklevingen.
Half oktober heb ik een nagesprek met de gyn staan dus daar wacht ik maar op. Maar het zit me niet lekker.
Flugeltje & Vlindur nog bedankt voor jullie ervaringen een tijdje terug. Ik vind het wel een troostende gedachte dat veel vrouwen met miskramen uiteindelijk wel een gezond kindje krijgen.
Fieder wat lastig dat je menstruatie niet lijkt door te zetten en het allemaal lang duurt. Wat Burdie zegt klinkt wel aannemelijk, verder zelf geen ervaring met curretage. Ik heb zelf van 4 juli tot 14 augustus af en aan gebloed (15 juli vrucht verloren), dus dat duurde ook flink lang. 18 augustus toen een witte test en wat was ik opgelucht. Ik was ook bang dat er iets mis zou zijn, omdat ik zou lang bleef bloeden. Dus verder heel herkenbaar
Svane ik kijk hier inderdaad ook heel erg naar dat 1e trimester doorkomen. Misschien dat ik daarom zo jaloers ben op andere mensen die vertellen over hun zwangerschap, want dat betekend dat ze het 1e trimester goed door gekomen zijn.
Cygne, wat intens verdrietig dat jullie je onbewust aan het voorbereiden zijn op een toekomst zonder kindje. Je hebt "gelukkig" het voorbeeld dat het wel kan met je translocatie, maar al die miskramen erbij Verder herken ik je hysterische huilbuien Ik heb thuis een kort lontje soms, ben soms zo emo en boos. Op werk en bij anderen kan ik mij heel goed houden eigenlijk, zonder moeite. En het gevoel dat andere mensen helemaal er niet op zitten te wachten om te horen dat het niet goed gaat. Ik wil er zelf ook niet elke keer over beginnen, met de mensen die het weten dan. Ik wil niet zielig gevonden worden. Daarom ben ik erg blij met dit forum en alle lotgenoten Andere mensen snappen het toch eigenlijk niet, hoe hard ze hun best ook doen.
L-E & Lingue knuffel terug naar jullie. Ik denk nog vaak aan jullie meisjes
O en bij ons zo veel mensen die vragen wanneer wij nou eens aan de baby gaan, als het zo makkelijk was, was het allang zo ver hoor
Fieder wat lastig dat je menstruatie niet lijkt door te zetten en het allemaal lang duurt. Wat Burdie zegt klinkt wel aannemelijk, verder zelf geen ervaring met curretage. Ik heb zelf van 4 juli tot 14 augustus af en aan gebloed (15 juli vrucht verloren), dus dat duurde ook flink lang. 18 augustus toen een witte test en wat was ik opgelucht. Ik was ook bang dat er iets mis zou zijn, omdat ik zou lang bleef bloeden. Dus verder heel herkenbaar
Svane
ik kijk hier inderdaad ook heel erg naar dat 1e trimester doorkomen. Misschien dat ik daarom zo jaloers ben op andere mensen die vertellen over hun zwangerschap, want dat betekend dat ze het 1e trimester goed door gekomen zijn.Cygne, wat intens verdrietig dat jullie je onbewust aan het voorbereiden zijn op een toekomst zonder kindje. Je hebt "gelukkig" het voorbeeld dat het wel kan met je translocatie, maar al die miskramen erbij
Verder herken ik je hysterische huilbuien Ik heb thuis een kort lontje soms, ben soms zo emo en boos. Op werk en bij anderen kan ik mij heel goed houden eigenlijk, zonder moeite. En het gevoel dat andere mensen helemaal er niet op zitten te wachten om te horen dat het niet goed gaat. Ik wil er zelf ook niet elke keer over beginnen, met de mensen die het weten dan. Ik wil niet zielig gevonden worden. Daarom ben ik erg blij met dit forum en alle lotgenoten Andere mensen snappen het toch eigenlijk niet, hoe hard ze hun best ook doen. L-E & Lingue knuffel terug naar jullie. Ik denk nog vaak aan jullie meisjes
O en bij ons zo veel mensen die vragen wanneer wij nou eens aan de baby gaan, als het zo makkelijk was, was het allang zo ver hoor
Ik heb een keer een hysterische huilbui gehad buiten de deur. Vlak nadat ik te horen kreeg dat ik die translocatie had. We gingen naar mijn schoonouders. Me de hele dag groot gehouden tot mijn schoonvader zei dat zijn zus had gebeld hoe het ging (zij wist ervan). Alles kwam er toen uit. Dat ik me zo schuldig voelde, naar man maar ook naar hen. Dat ik een waardeloze schoondochter was dat ik niet eens normaal kinderen kon krijgen. Mijn schoonvader zei: 'ach meisje, heb je je nou de hele dag groot gehouden. Het is helemaal niet nodig dat je je zo schuldig voelt.' Dat vond ik zo lief dat ik nog harder moest huilen. Mijn schoonmoeder zat keihard mee te brullen. Het deed haar gewoon echt pijn dat ik zoveel verdriet had toen. En dat wil ik eigenlijk ook niet. Bij mijn vader eigenlijk hetzelfde.
Ik hoop zo dat we op een dag eens met goed nieuws kunnen komen.
Ik hoop zo dat we op een dag eens met goed nieuws kunnen komen.
Wat een verdriet allemaal. Cygne, sorry als ik iets tever ga, maar ik begrijp dat je een erfelijk aandoening hebt/een bepaald gen hebt dat ervoor zorgt dat het steeds misgaat? Is dan voor jullie embryoselectie geen optie? Je bent ook nog hartstike jong toch? Dus er is hoop. Snap wel dat je eindelijk eens goed nieuws wil hebben. In mijn omgeving ken ik ook veel stellen die al jaren aan het proberen zijn. Alles wordt dan zo beladen, verjaardagen, feestdagen, aankondigingen van mensen bij wie het wel lukt...
Straks naar de gynaecoloog. Het is deze week twaalf weken na de curettage. Op 28-8 en op 27-9 een positieve ovulatietest, maar geen druppel bloed gezien. Niet zwanger. Ik had dus een maand geleden ook al een afspraak met deze man, en die stuurde me weg en vond me te ongeduldig. Ik ben benieuwd wat hij nu zegt. Ik zie er wel tegenop. Mijn man vindt eigenlijk dat ik nog moet afwachten, maar ja, waarop? Ik vind het zo eng dat ik (schijnbaar) wel een eisprong heb. Maar geen bloed. Ik wil gewoon gerustgesteld worden of een actiepkan krijgen. Ik vind het sowieso raar dat ik ben weggestuurd zonder plan of vervolgafspraak. Voel me desondanks toch een beetje een drammer.
Straks naar de gynaecoloog. Het is deze week twaalf weken na de curettage. Op 28-8 en op 27-9 een positieve ovulatietest, maar geen druppel bloed gezien. Niet zwanger. Ik had dus een maand geleden ook al een afspraak met deze man, en die stuurde me weg en vond me te ongeduldig. Ik ben benieuwd wat hij nu zegt. Ik zie er wel tegenop. Mijn man vindt eigenlijk dat ik nog moet afwachten, maar ja, waarop? Ik vind het zo eng dat ik (schijnbaar) wel een eisprong heb. Maar geen bloed. Ik wil gewoon gerustgesteld worden of een actiepkan krijgen. Ik vind het sowieso raar dat ik ben weggestuurd zonder plan of vervolgafspraak. Voel me desondanks toch een beetje een drammer.
En terug, over twee weken als ik niet ongesteld of zwanger ben melden voor een diagnostische hysteroscopie. Pft. Wat een nasleep zeg.
Cygne ik zit je verhaal met tranen in mijn ogen te lezen. Wat een lieve schoonouders. Je moet je niet schuldig voelen (is makkelijker gezegd dan gedaan) je zou het zelf ook anders willen.
Ik hoop dat jullie heel snel met mooi nieuws mogen komen
Aventura was het wel een prettig gesprek? Goed dat je nu een vervolg afspraak hebt op korte termijn maar idd wat een nasleep zeg
Wat houdt die scopie in?
ik zit je verhaal met tranen in mijn ogen te lezen. Wat een lieve schoonouders. Je moet je niet schuldig voelen (is makkelijker gezegd dan gedaan) je zou het zelf ook anders willen.Ik hoop dat jullie heel snel met mooi nieuws mogen komen
Aventura was het wel een prettig gesprek? Goed dat je nu een vervolg afspraak hebt op korte termijn maar idd wat een nasleep zeg
Wat houdt die scopie in?
Het was geen fijn gesprek. Hij zei dat hij dat onderzoek wil doen om asherman uit te sluiten zodat ik me niet meer zo druk maak. Ik vroeg nog wat hij anders zou aanraden. Toen zei hij, tja ik zou een half jaar wachten. Maar dat doen we niet, want als u hierna toch asherman heeft dan heb ik het gedaan...Ehm...oke. Ik zei, maar hoe kijkt u er dan tegenaan, kan je ook drie keer op een rij een posiieve ovulatietest hebben en géen eisprong hebben? Waarop hij toegaf dat dat onwaarschijnlijk is. Lekekr tegenstrijdig dus. Weetje, ik snap dat het wennen is, mondige patienten. Maar ik heb toch een verdomd goede aanleiding om aan de bel te trekken. Misschien voelt hij zich aangevallen, omdat hij ook de curettage heeft uitgevoerd.
Heb je overwogen om hier wel met meer mensen over te praten? In onze ervaring komt het enorm veel voor dat mensen op heel veel manieren problemen hebben met zwangerschappen, en komen de verhalen pas als je er zelf over begint.quote:
Hier weten in de omgeving weinig mensen van de miskramen, wel fijn, dan gaat het gewone leven door zoals altijd. Het zorgt er alleen voor dat de 'wordt het niet eens tijd voor een tweede'-vragen zeer regelmatig worden gevraagd
Mark Zuckerberg heeft dezelfde ervaring met mensen, en erg goed dat hij dit aan miljoenen mensen vertelt.
Als jij vindt dat de gynaecoloog niet aan je verwachtingen voldoet, kan je dan niet een andere arts vragen? In mijn ervaring moet je juist "drammen" om te krijgen wat je wil, de hebben heel veel verschillende gynaecologen gezien en er zit een groot verschil tussen de artsen waar we wel en niet mee overweg kunnen.quote:
Ik vind het sowieso raar dat ik ben weggestuurd zonder plan of vervolgafspraak. Voel me desondanks toch een beetje een drammer.
Knuffel meis! Je groot houden kan soms praktisch zijn, maar gooi het er vooral uit als je bij "veilige" mensen bent!quote:
Ik heb een keer een hysterische huilbui gehad buiten de deur. [...]
Ik hoop zo dat we op een dag eens met goed nieuws kunnen komen.
Ik wil graag wat goed nieuws in dit topic gooien: mijn vrouw is 19w1d zwanger! Tot nog toe 7 echo's gehad, en tot nog toe alles goed. Volgende week de 20 weken echo, daarna regelmatig groeiecho's. We hebben gelukkig een klein mannetje ter herinnering dat de zwangerschap ook goed kan gaan
[ Bericht 2% gewijzigd door RemcoDelft op 28-09-2015 11:29:50 ]
censuur :O
Oh wat fijn!! Van harte gefeliciteerd!! Het zal vast weer niet een onbezorgde zwangerschap zijn, maar hoop dat de genietmomenten er zoveel meer zijn en nog bewuster van genoten kan worden dan in jullie laatste zwangerschap.quote:Ik wil graag wat goed nieuws in dit topic gooien: mijn vrouw is 19w1d zwanger! Tot nog toe 7 echo's gehad, en tot nog toe alles goed. Volgende week de 20 weken echo, daarna regelmatig groeiecho's. We hebben gelukkig een klein mannetje ter herinnering dat de zwangerschap ook goed kan gaan
Met de kleine man alles goed?
Kun je geen andere gyn krijgen de volgende keer? Afspraak plannen als deze hork er niet is. Het gaat om jou en jouw gevoel. En je het is juist heel knap dat je voor jezelf opkomt!quote:
Het was geen fijn gesprek. Hij zei dat hij dat onderzoek wil doen om asherman uit te sluiten zodat ik me niet meer zo druk maak. Ik vroeg nog wat hij anders zou aanraden. Toen zei hij, tja ik zou een half jaar wachten. Maar dat doen we niet, want als u hierna toch asherman heeft dan heb ik het gedaan...Ehm...oke. Ik zei, maar hoe kijkt u er dan tegenaan, kan je ook drie keer op een rij een posiieve ovulatietest hebben en géen eisprong hebben? Waarop hij toegaf dat dat onwaarschijnlijk is. Lekekr tegenstrijdig dus. Weetje, ik snap dat het wennen is, mondige patienten. Maar ik heb toch een verdomd goede aanleiding om aan de bel te trekken. Misschien voelt hij zich aangevallen, omdat hij ook de curettage heeft uitgevoerd.
Wat een lange nasleep zeg
