Zwanger... en dan gaat het mis #21

Svane, nee toch?

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 20:01 schreef Aventura het volgende:
Svane, nee toch?

Nog geen bloed, maar streepjes liepen af en nu helemaal weg. Dus ga er wel van uit. Was gelukkig nog niet zo ver.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:59 schreef Svane het volgende:
Ja, moet ik eigenlijk de VK bellen? Als in, ze kunnen niets doen en het is ook niet heel 'erg' want nog vroeg. Maar ivm 2 miskramen achter elkaar?

móet niet. Wat jij wil. Die onderzoeken zijn optioneel, ik heb het nooit gedaan.
Het is wel goed om het bij een volgende zwangerschap even aan te geven
Sterkte

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 20:09 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

móet niet. Wat jij wil. Die onderzoeken zijn optioneel, ik heb het nooit gedaan.
Het is wel goed om het bij een volgende zwangerschap even aan te geven
Sterkte

Bedacht me net dat ik al overijverig een afspraak had gemaakt. Dus zal het sowieso afzeggen en kan het dan ook vertellen. Onderzoeken zit ik ook (nog) niet op te wachten, zal toch een van de volgende keren wel goed moeten gaan?

Ja hoor! De kans op een goede zwangerschap is nog steeds het allergrootst!

Ik zou het zelf ook even melden Svane. Dan kun je ze ook bellen als er iets is. Echt

En volgende keer is het gewoon een plakker!!

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:53 schreef Fieder het volgende:
Hoe is het nu allmylifelong? Hebben julllie de verloskundige nog gebeld? Heel veel sterkte.

Thanks voor alle steun. Gisteren is het vruchtje in de middag eruit gekomen tijdens een wc bezoek. We hebben veel steun aan elkaar en komen het goed door. Relativeren is nu een stuk gemakkelijker. Wat tranen laten vallen, nu met positieve gedachten de toekomst tegemoet. Ik probeer zoveel mogelijk voor haar te doen en te zorgen, en ze blijft gelukkig de rest vd week thuis. Heb haar geadviseerd tijd voor zichzelf te nemen om het allemaal te verwerken, en niet te snel weer te gaan werken. Volgende week wordt gekeken of de gehele baarmoeder schoon is. Het was 7 weken in onze ogen. Bij de echoscopist gaf ze aan dat het 5.5 week is. mijn vriendin heeft een regelmatige cyclus en weten vaak de eisprong. dus wss is het gestopt met groeien. We hebben gelukkig wel de echo nog van maandag.

[ Bericht 11% gewijzigd door Allmylifelong op 10-09-2015 09:03:55 ]

Hoi!

Ik ga even een epistelpost doen, maar ik kom er gewoon niet zo goed uit. en ik zat wohts al te spammen, maar hier past het beter. korte samenvatting: half april besloten voor een tweede te gaan, eind mei positieve test, half juli miskraam (9 weken), eind augustus weer zwanger, en nu weer miskraam (4-5 weken).

Ik vind het zo stom want rationeel weet ik echt dat twee keer pech hebben gewoon kan. Toch voelt het als een ongelofelijke loser-fail. Hoe kunnen andere mensen in godsnaam zomaar babies maken? Wat doen we verkeerd? Het suffe is dat ik deze keer niet eens verbaasd was. Hef ging mis, maar ik zag ook geen reden waarom het uberhaupt wel goed zou gaan deze keer.

Iemand nog leuke opbeurende woorden na meerdere miskramen? Hoe kan ik niet jaloers zijn als ik zwangeren zie, of mensen met twee kinderen? Ze zijn overal en ik wil niet groen zien, maar het lijkt zo immens onhaalbaar. Waarom zou een derde keer wel slagen?

Aanvulling: ik heb eigenlijk ook niet zoveel te klagen met m'n gezonde kind! Dus het is ook geen ramp en dat weet ik wel. Maar toch kwijn ik een beetje weg.

Svane het is ook niet eerlijk. Helaas een herkenbaar gevoel.... (al die hormonenwisselingen maken het er ook niet fijner op heb ik ervaten).
hier na twee miskramen een zwangerschap die wel weer goed ging. Je lijf kan het dat heeft het al laten zien! Hoop dat jullie wens snel wel word vervuld

Allmylife sterkte.

Fieder vervelend dat je nog niet in bad kan.

Svane, hier ging het de tweede keer al goed, maar de drie-keer-is-scheepsrecht-verhalen zijn er hier ook zeker!
Je gevoel dat er geen reden is waarom het goed zou gaan herken ik heel erg goed. Toch ook een soort zelfbescherming, bij mij in elk geval wel. Uiteindelijk maakt het niet uit, ondanks dat gevoel kan het ook helemaal goed gaan. Hoop voor jullie dat dat ook gaat gebeuren binnenkort

Wat ik merk, wat mij helpt, zijn niet de woorden van een ander maar de steun met je partner. Zorg dat je samen leuke dingen doet (ook al heb je er geen zin in). Samen lekker een serie kijken heeft bij ons goed geholpen. Werpt even je gedachten op iets anders. Vooral communiceren en erover praten is belangrijk bij ons. Ik vraag regelmatig of ze nog pijn heeft, hoe ze zich voelt. En dat je allebei daarna op dezelfde lijn zit qua gedachten. Dus praten over of je wil wachten, of daarna gelijk wil starten met het proberen.

voor Svane, Fieder en Allmylifelong.

Vertrouwen in je lichaam, een zwangerschap, een kindje. Dat het er nu niet is, is toch echt helemaal niet gek. Ook de jaloerse gevoelens niet. En mocht een volgende zwangerschap op termijn volgen, niet te voorspellen hoe je er dan in staat. Tenminste als ik voor mezelf spreek. M'n laatste zwangerschap heeft het lang geduurd voordat ik echt het gevoel had dat er een kindje ging komen. Dat werd niet echt begrepen toen ik eenmaal vertelde dat ik weer zwanger was. Waarom was ik niet heel blij?

Hier een drie-keer-scheepsrecht-verhaal. Na een MA bij 10 weken en een miskraam bij 6 weken kon ik het woord baby bijna niet opschrijven zonder te huilen. Het zou voor ons vast niet weggelegd zijn want waarom zou het de derde keer wel goed gaan?
Alles en iedereen om ons heen werd zwanger en bleef ook zwanger. En ik vergoot liters tranen. En ik vond mezelf echt een 'bitch' want ik leek niet meer oprecht blij te kunnen zijn voor anderen. Heel naar. Tot ik in januari weer positief testte en inmiddels ben ik 38 weken en 5 dagen zwanger en lijkt er binnenkort dus toch echt een kindje te komen.

Sterkte!! Het is zwaar en iedereen gaat er op zijn of haar manier mee om. Probeer jouw manier niet te veroordelen maar gun jezelf de tijd en de ruimte die het nodig heeft.

Dank voor alle reacties! Zo fijn om te zien dat jullie nu zwanger zijn of al (nog) een kindje hebben. En ook dat het na meerdere miskramen heus wel goed kan komen.

Eentje hoor je echt vaak, maar nu met twee voelt het soms alsof m'n kansen meer dan gehalveerd zijn. Maar goed, het is nog vers.

Och Svane, wat verdrietig! Ik weet niet zo goed hoe dat voelt, maar ik lees al heel wat hoopgevende verhalen in dit topic. Hopelijk binnenkort een plakker die lekker 40 weken blijft zitten

Svane
Hier nog een driemaal is scheepsrecht. Ik heb mijn twee miskramen op dezelfde termijnen gehad als jij nu en de zwangerschap daarna ging goed. Maar ik voelde me ook ontzettend falen als vrouw. Wij vrouwen zijn toch gemaakt om kinderen te krijgen, waarom lukte het mij nou niet?

Ik stond er overigens een beetje hetzelfde in als kursor. De angst dat het mis ging was echt heel groot en is lang aanwezig geweest, ik kon me gewoonweg niet voorstellen dat ik nog in staat was een gezonde baby op de wereld te zetten.

Ik duim voor jullie, ik duim dat jullie ook mee mogen doen in het driemaal is scheepsrechtrijtje

Dank allen voor de reacties weer! Echt fijn om te lezen allemaal. Ik schrok gisteren toch weer van het bloed maar vandaag voel ik me al ietsje beter. Hopelijk hoor ik straks bij de 3xisscheepsrechtclub

Svane doe maar lekker rustig aan even! Binnenkort samen naar Z&G en dan blijven we daar!

Hier even een dipje. Een goeie vriendin is zwanger... we zouden dezelfde UD hebben... SLIK wat zou dat leuk geweest zijn

Knuffel Fieder!

Svane, ik snap je gevoel heel goed.

Volgende keer gewoon n plakker samen met Fieder.

Fuchsia.