Ze heeft een vriend maar vind mij leuk

Hallo allemaal,

Ik zou graag jullie mening horen over wat jullie in mijn situatie zouden doen:

Sinds begin van dit jaar heb ik een nieuwe collega. Zij werkt bij mij op de afdeling. Eigenlijk vanaf het moment dat we mekaar aan elkaar voorstelden sprong de vonk al over. In de eerste 2 maanden die volgden leerden we mekaar op de werkvloer een beetje kennen, meer niet. Ik kwam er wel achter dat ze een vriend had/heeft en dat ze pas samenwoonde. Ze is 23 jaar overigens, ik 31.

Na ongeveer 2 maanden kreeg ik van haar via Facebook een berichtje op zaterdagnacht. We waren toevallig allebei online. Weer even verder zitten praten en telefoonnummers uitgewisseld voor Whatsapp. Sindsdien, begin Maart, hadden we contact via Whatsapp en zo leerden we mekaar wat beter kennen. Het Whatsapp contact werd steeds intensiever totdat we dagelijks contact hadden, ook onder werktijd. De gesprekken gingen over van alles en nog wat en het klikte heel goed tussen ons.

Begin Mei zijn we met collega's op stap geweest en lekker een drankje gedaan. Toen begon ze op een gegeven moment over haar relatie en dat dat niet lekker liep en dat ze eigenlijk niet wist of ze wel verder wilde met haar vriend. Dit vertelde ze trouwens aan ons allemaal, in het algemeen dus.

Eind van die maand ging ik een weekend weg met vrienden en had ik via haar een goede slaapzak kunnen lenen. Tijdens dat weekend whatsappten wij constant en toen bleek wel dat er van beiden kanten steeds meer interesse was gekomen.
Begin Juni gingen we weer met collega's uit eten en aan tafel zat ik naast haar. Dit hadden we 's middags al besloten want we zouden samen een wijntje drinken. Na lekker weer met elkaar gepraat te hebben tijdens het eten, vertelde ze mij dat ze mij iets te leuk vond, zonder dat collega's dit hoorde. Ik antwoordde haar dat de interesse van mijn kant hetzelfde was. Daarna hingen we eigenlijk de hele avond om elkaar heen en keken elkaar meerdere malen diep in de ogen. We wilden elkaar eigenlijk toen al bespringen, maar vanwege collega's die erbij waren (en die we niks wilden laten weten over ons) en ook omdat ze een vriend had is er die avond niks gebeurd.

Het Whatsapp contact de dagen erna werd flink opgeschroefd en uiteindelijk besloten we de dinsdag erop samen even wat te gaan eten om er over te praten. Dinsdagavond na het werk lekker op een terras wat gegeten en daarna nog een drankje gedaan. Ook die avond werd de spanning steeds heftiger en toen we aan het eind van de avond naar de parkeergarage liepen heb ik haar gezoend. Normaal gebeurd me dit nooit, maar ik voelde me bij haar zo goed dat ik deed. Zij weigerde niet en uiteindelijk liepen we hand in hand verder. Omdat we toen de smaak te pakken hadden zijn we nog even naar een bos gereden en daar een romantische wandeling gemaakt en nog meer gezoend. Ergens wilde we allebei gelijk meer, maar aan de andere kant wilde we ook niet overhaasten.

Toevallig gingen we die vrijdag erop weer met collega's wat drinken en aan het eind van de avond beleefden wij 's nachts weer een romantische belevenis door op een kleedje in het bos naar de sterrenhemel te kijken. Ook toen bleef het alleen bij zoenen.

Ondanks dat we het toen allebei heel erg naar ons zin hadden, kwam toch ook al snel het besef dat waar wij me bezig waren eigenlijk niet kon. Zij had een vriend en dit was respectloos naar hem toe. Maar ze kon na 2 weken ook nog niet beslissen of ze voor mij wilde gaan of niet, logisch. Eigenlijk moest ze dus eerst maar s na gaan denken wat ze echt wilde. Maar omdat wij mekaar nog niet goed kenden besloten we mekaar nog wel te blijven zien om te kijken of serieus wat zou kunnen worden tussen ons.

2 weken later zou ze op zaterdagochtend naar mij toe komen om een samen een leuke dag te beleven. Ik had een verrassing, zij wist niet wat we gingen doen. Ze zou om 10.30 bij mij zijn. Om 12.00 kreeg ik een Whatsapp dat ze niet kon komen die dag. Het voelde niet goed vanwege haar vriend. Ze had een schuldgevoel. Begrijpelijk, maar wel klote. Die dag heel de tijd Whatsappen en afgesproken dat ze de volgende dag alsnog even langs zou komen om te praten. Zo gezegd, zo gedaan. Wel weer gezoend en gepraat over de situatie.

2 dagen voordat ze op vakantie ging met haar vriend (die vakantie stond al heel lang vast) hadden we weer bij mij thuis afgesproken. Ze zou blijven eten en ik zou koken voor haar. 'S middags had ik al vrij genomen van werk (zij had al vakantie) en die middag eerst lekker op terras gezeten en wat gedronken. Toen naar mij toen gegaan en toe was de spanning niet meer te harden. We lieten onszelf gaan en uiteindelijk belandden we in bed. We hebben uiteindelijk geen sex gehad omdat zij het niet kon, vanwege haar vriend en ze was ongesteld (dit was echt zo). Ze is die avond op eigen initiatief wel bij mij blijven slapen (haar vriend was niet thuis dus die wist niet dat zij er ook niet was). 's ochtends toen ik moest werken zijn we beiden de deur uit gegaan en is zij op vakantie gegaan.

In eerste instantie zouden we via sms contact houden, maar uiteindelijk heeft ze toch mobiel internet voor een week aangeschaft zodat we die 2 weken gewoon konden Whatsappen.
Voor mij gevoel kon die vakantie 2 dingen betekenen. Of zij en haar vriend zouden weer naar elkaar toe groeien of het zou verder afgebroken worden. Ik denk dat het eerste is gebeurd, maar misschien meer omdat een vakantie toch een doorbreking is van de dagelijkse sleur en dus ben je weer blij met elkaar. Want ook wij hadden gewoon dagelijks contact via Whatsapp terwijl ze met hem op vakantie was.

Nadat ze terug was van vakantie hebben we mekaar nog 2 weken niet gezien, dus uiteindelijk 4 weken. Ik merkte dat ik haar erg miste en wilde graag weer afspreken. Zij hield dit een beetje door te zeggen dat ze het druk had (later begreep ik dat hier meer achter zat).

Na 4 weken zagen we mekaar weer en spraken we die week 's avonds af om weer ff bij te praten. Toen zijn we heel eerlijk naar mekaar geweest en allebei bleken we gek te worden van de situatie; ik omdat ik haar heel graag vaker zou willen zien en omdat ik het serieus met haar wilde proberen en zij omdat ze verliefd op mij is en van haar vriend houdt (ze hebben bijna 5 jaar een relatie). Ze vertelde me ook dat ze vroeg in hun relatie zwanger is geweest van hem en dat dat er ook voor zorgt dat ze van hem houdt en hem moeilijk kan laten gaan (dit heeft een behoorlijke impact op haar gehad). Maar ondanks dat vertelde ze me dat ze zichzelf over 5 jaar niet met hem ziet. Dus dat is erg tegenstrijdig.

Op dit moment hebben we besloten niet meer af te spreken, zodat zij voor zichzelf eerst maar eens goed moet nadenken wat en wie ze nou echt wil. Voor ons gevoel niet de leukste oplossing, maar met het verstand wel het beste. We hebben allebei 'fouten' gemaakt door deze 'affaire' aan te gaan; zij omdat ze mij de liefde verklaarde terwijl ze een vriend had en ik omdat ik haar zoende terwijl ik wist dat ze een vriend had.

We zijn nog steeds erg gek op mekaar en hebben dagelijks contact via Whatsapp. Ik denk ook heel veel aan haar, de hele dag. Ben echt weer verliefd

Wat vinden jullie? Moet ik op haar 'wachten' (ik denk dat dit een lijdensweg wordt want niemand weet hoe lang dit gaat duren) of moet ik het contact afbreken, zodat we allebei rust in ons hoofd krijgen en verder gaan? Eerst optie is m'n hart volgen en tweede optie is m'n verstand.
Als de liefde tussen ons sterk genoeg is, dan komt dat waarschijnlijk vanzelf wel weer naar boven drijven (al wil ik hier niet aan vasthouden, want niemand weet of dit ooit gebeurd).

Ik zie de reactie graag tegemoet