Haha. Kan me hier wel in vinden. Hoewel het wel echt hele lekkere muziek is afgezien van OMG.quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:17 schreef Apostrof het volgende:
De boomkat recensie beschrijft het beste op een spottende wijze. Het is dan niet meer elektronische muziek, maar het is er wel grotendeels op gebaseerd.
[..]
The Guardian heeft er ook al een mooie metafoor voor gevonden: Jamie XX is de Sam Smith van de elektronische dansmuziek.
Ik begrijp uit het stukje van Max dat mensen die meer elektronisch georiënteerd zijn de plaat niet bijster interessant vinden. Dan vraag ik me op mijn beurt af op wat voor manier ze die plaat dan benaderen. Ik krijg dan toch het idee dat ze m pretenties toekennen die er helemaal niet zijn.quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:07 schreef Tchock het volgende:
[..]
Ik vind dit een hele rare technische benadering. De constatering dat het geen elektronisch interessante plaat is kan toch gewoon opzichzelf staan? Wat hebben pretenties daarmee te maken?
Nou ja, laat ik voor mezelf spreken: dit album heeft als geheel absoluut niet de magie die Far Nearer/Beat for, Girl/Sleep Sound of All under one roof wél hadden. Stuk voor stuk. Van die vijf fantastische tracks is Girl weggestopt aan het eind van het album, Sleep Sound is gekortwiekt en de rest ontbreekt. Wat krijg je daar voor terug?quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:30 schreef DO2 het volgende:
[..]
Ik begrijp uit het stukje van Max dat mensen die meer elektronisch georiënteerd zijn de plaat niet bijster interessant vinden. Dan vraag ik me op mijn beurt af op wat voor manier ze die plaat dan benaderen. Ik krijg dan toch het idee dat ze m pretenties toekennen die er helemaal niet zijn.
Twee reacties op Stereogum verwoorden het wel goed, denk ik:quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:30 schreef DO2 het volgende:
[..]
Ik begrijp uit het stukje van Max dat mensen die meer elektronisch georiënteerd zijn de plaat niet bijster interessant vinden. Dan vraag ik me op mijn beurt af op wat voor manier ze die plaat dan benaderen. Ik krijg dan toch het idee dat ze m pretenties toekennen die er helemaal niet zijn.
quote:I really love this record but one thing that’s been VERY striking to me this week has been the difference between the reviews on indie-focused sites (almost unanimously glowing) and the reviews on sites that cover heady underground dance stuff more regularly (The Quietus, Resident Advisor, Boomkat – not only negative but super cynical about it too.) And even though I kinda feel like the haters are being overly serious in this situation, I think they’re right that Jamie xx’s press has been a little misleading — he doesn’t really speak for “the underground,” whatever that means past or present. I think of this as being a crossover record similar to SBTRKT’s first record — draws on garage and house music but is basically a Pop Record, even though some of the tracks are instrumental. As pop records go, though, it’s great!
Staan onder dit artikel: http://www.stereogum.com/(...)s/album-of-the-week/quote:I really like this album, but I get where they are coming from. Indie sites (especially pitchfork) can sort of act like they are the Authority on Music.* For sites and/or communities that are more heavily ingrained in a niche genre, I can totally see how it would rub them the wrong way when a site like pitchfork comes along and acts like Jamie xx is the face of underground dance music or whatever and praise the shit out of an album like this one, which really just scratches the surface of dance music.
Like tdc said further up the thread, In Colour feels more like SBTRKT’s debut album, which was more or less a pop album with dance elements in it. There’s nothing wrong with that, and I plan on playing In Colour all summer, but I fully understand some people’s attitude about not liking their scene being spoken for by a bunch of websites that don’t necessarily know what they are talking about, or are coming at the album from a completely different place.
* Tom does not do this, as far as I can tell. Dude speaks with authority on what he knows, but he will also own up to types of music not being his thing or area of expertise. That part in this review where he admits his opinion is potentially due to being a “dance music neophyte”? You would never see that on a lot of other indie sites.
Goede vergelijking dit. Ze doen inderdaad aan elkaar denken, al vind ik dat In Colour wel iets meer body heeft dan SBTRKT.quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:47 schreef Maxerazzi het volgende:
Like tdc said further up the thread, In Colour feels more like SBTRKT’s debut album, which was more or less a pop album with dance elements in it. There’s nothing wrong with that, and I plan on playing In Colour all summer
Jamie XX probeert de emotie van de dansvloer te vangen en op een plaat te zetten. Hij slaagt daarin als je de meeste reacties hier leest, maar doet dat op zo'n geforceerde manier (samples van MC's, emotionele vocalen, melodietjes die iets teveel uitnodigen voor hartjeshandjes...) dat voor mensen die wat meer in de underground dance zitten het klinkt als een popplaat vol clichés.quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:30 schreef DO2 het volgende:
[..]
Ik begrijp uit het stukje van Max dat mensen die meer elektronisch georiënteerd zijn de plaat niet bijster interessant vinden. Dan vraag ik me op mijn beurt af op wat voor manier ze die plaat dan benaderen. Ik krijg dan toch het idee dat ze m pretenties toekennen die er helemaal niet zijn.
Dat sowieso. En vergeet deze niet:quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:55 schreef BoerBert het volgende:
Ach ja, het zal allemaal. Sleep Sound is misschien wel een van mijn favoriete tracks van de afgelopen paar jaar en daarvoor ben ik Jamie al dankbaar.
Tja, en zoals ik al eerder zei, ik herken dus mijn nachten in de Plastic People wel terug in deze plaat van Jamie. Dus ik snap de kritische houding wel, maar tegelijkertijd vraag ik me ook af hoeveel van de criticasters nou zelf in die club hebben gestaan.quote:Op donderdag 4 juni 2015 13:55 schreef Apostrof het volgende:
[..]
Jamie XX probeert de emotie van de dansvloer te vangen en op een plaat te zetten. Hij slaagt daarin als je de meeste reacties hier leest, maar doet dat op zo'n geforceerde manier (samples van MC's, emotionele vocalen, melodietjes die iets teveel uitnodigen voor hartjeshandjes...) dat voor mensen die wat meer in de underground dance zitten het klinkt als een popplaat vol clichés.
Of misschien is Floating Points nog wel een beter voorbeeld, (meer toegankelijker) die meerdere keren samen met Jamie XX in Plastic People heeft gestaan.
Waarom die laatste toevoeging? Moet ik bij de bron zijn geweest om het album van Jamie te kunnen beoordelen? Ik heb nog niemand als kritiek zien zeggen dat het niet lijkt op wat er in Plastic People werd gedraaid. In dat geval zou je natuurlijk gelijk hebben.quote:Op donderdag 4 juni 2015 14:01 schreef Maxerazzi het volgende:
[..]
Tja, en zoals ik al eerder zei, ik herken dus mijn nachten in de Plastic People wel terug in deze plaat van Jamie. Dus ik snap de kritische houding wel, maar tegelijkertijd vraag ik me ook af hoeveel van de criticasters nou zelf in die club hebben gestaan.
Ik kan nu even krampachtig op zoek gaan naar wat van die opmerkingen, maar het is eerlijk gezegd inderdaad een beetje een loze opmerking.quote:Op donderdag 4 juni 2015 14:04 schreef Tchock het volgende:
[..]
Waarom die laatste toevoeging? Moet ik bij de bron zijn geweest om het album van Jamie te kunnen beoordelen? Ik heb nog niemand als kritiek zien zeggen dat het niet lijkt op wat er in Plastic People werd gedraaid. In dat geval zou je natuurlijk gelijk hebben.
Dat is wel vreemd, inderdaad. Kwam nu over alsof je daar moet zijn geweest om de plaat tof te vinden en dat zou marketing-technisch niet een erg sterke moves zijn van de Young Turksquote:Op donderdag 4 juni 2015 14:05 schreef Maxerazzi het volgende:
[..]
dus ik vind het wel een beetje flauw dat anderen mij er vervolgens op gaan wijzen dat het totaal niet daaraan herinnert. Niet in dit topic overigens, maar even na inventarisatie van wat discussies met vrienden in het dagelijkse leven en de reacties op websites als RA etcetera.
. Welkom in ons midden, T.quote:Op donderdag 4 juni 2015 14:17 schreef Tchock het volgende:
Trouwens:
Leuk nummer. Blijft weken bij je.
quote:Two hours into the show, however, as Kozelek lurches back onstage for the encore, the theme takes a substantially nastier turn. First he names a British journalist who has, for reasons that are not entirely clear, annoyed him (full disclosure: that journalist is a friend and fellow Uncut writer. I would hope that my disgust at what Kozelek says is not materially affected by this, though he will doubtless beg to differ). Then he begins a spontaneous song about the writer – a woman – about how she “totally wants to fuck me” and how she should “get in line, bitch.”
So this, for me, is the tipping point: the exact moment when borderline dubious ragging becomes straight-up offensive misogyny. Kozelek would inevitably excuse it as his much-vaunted “great sense of humour” and indeed once he’s finished the next songs – “I Can’t Live Without My Mother’s Love” and “Caroline,” about probably the two most important women in his life, ironically enough – he returns to the subject. He calls the writer “nice,” “sweet,” “cute,” as if that would make things better, and claims he was “just kidding.” He then sings the song again.
http://www.uncut.co.uk/un(...)ozelek-problem-68764
Ja ik sta regelmatig in een club. Niet Plastic People, maar zou ook niet weten waarom dat nodig is om kritiek te geven op een plaat. Ik denk dat veel nummers van Jamie XX prima in een mix gebruikt kunnen worden maar dan ook meer als filler.quote:Op donderdag 4 juni 2015 14:01 schreef Maxerazzi het volgende:
[..]
Tja, en zoals ik al eerder zei, ik herken dus mijn nachten in de Plastic People wel terug in deze plaat van Jamie. Dus ik snap de kritische houding wel, maar tegelijkertijd vraag ik me ook af hoeveel van de criticasters nou zelf in die club hebben gestaan.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |