R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Een tweede psychose we willen zeker geen derde!
Vier jaar geleden kreeg mijn vrouw na een periode van drukte op het werk, stress, last van echte of ingebeelde wanen over vanalles en nog wat in verband met haar werk, angstaanvallen en een gevoel van bedreigingen. Beetje bij beetje kwamen de bedreigingen dichterbij, tot ze uiteindelijk ook thuis vanalles begon te zien en te voelen. Tot er uiteindelijk een psyhose uitbrak met angst en paranoide beelden en dank de huisarts en een opname via de spoeddienst werd ze in de psychiatrie opgenomen voor een periode van twee maanden.
Ik was verlicht om te zien hoe ze steeds maar beter werd, te veel bezig met mezelf en mijn werk en vervolgde haar herstel maar met halve aandacht want het ging zeer goed.
Ik weet niet wat ze precies had, iets gestoord of bipolairs ze had medikamenten te nemen en alles ging goed, ander en nog beter werk gevonden en een zeer fijne familietijd met onze twee kinderen.
Soms nam ze een half pilletje in plaats van een volledig en indien ze niet kon slapen stond ze op en nam er nog eentje.
Regelmatig een avondje pizza met flesje wijn, het leven is zo heerlijk.
Vier jaar lang ging alles reuzegoed.
Zonder ik het echt opmerkte waren ze erweer, een eigenaardige persoon verscheen op haar werk, wat waren ze van plan? Waarom vroeg men haar om van buro te verandern? Er waren overal Nazis, men kon op haar werk horen wat thuis werd gezegd. Voor wie werk ik dan wel voor een geheime dienst, ze zijn overal.
Ik dacht oei daar gaan we weer!
Ik wist het niet meer en belde naar de huisarts om hulp, zelf verliet ze die dag verward haar werk en ging naar de dokter, de dokter gaf haar Spiralexa 10mg en Seroquel 200mg.
Ze bezocht haar moeder die dag en zocht op internet naar psychiaters en klinieken maar dit kreeg ik maar half mee.
S'avonds werd ze rustig oef wat was ik blij, om tien uur gingen we slapen, ze sliep zo rustig en dan plotseling om middernacht, ik voelde dat ze wakker was, ik vroeg slaap je niet, wat is er aan de hand? Een totale psychose, angst voor alles en nog wat kijken uit het raam, angst voor buiten angst voor mij, Ze liep angstig rond de ontbijtafel en begon naar de messen te grijpen.
Toen deed ik iets wat ik mezelf nooit of nimmer zal vergeven, ik werd zo bang dat ik het huis uitvluchte en de nacht in de auto doorbracht.
S'morgens kwam ik met kloppend hart terug binnen, ze was mooi aangekleed en zag er goed uit maar was nog steeds in psychose ze kreeg zo angst was buiten haarzelf en nam uiteindelijk een mes en kraste in haar polsen.
Ik nam het mes af en radeloos sloeg ik weer op de vlucht direct naar haar dokter die vertelde mij dat ze op de consultatie de raad gekregen had om zich aan te melden bij de kliniek voor opname. Hij gaf mij de raad om aangifte te doen wat ik ook deed en nu is ze gedwongen opgenomen waarschijnlijk voor 40 dagen.
Met de bijkomende schok van zo een gedwongen opname. Zal ze mij ooit vergeven, komt dat ooit weer goed, ik bezoek haar elke dag nu is ze rustig maar nog steeds een beetje bang en vol met kalmerende medikamenten.
Woensdag zie ik haar dokter deze keer wil Ik wel precies weten welke haar ziekte is en hoe het verder gaat.
Mijn vrouw heeft gestudeerd en is hoog gediplomeerd, een schitterende moeder, de beste vrouw die men zich voorstellen kan en nu in die gedwongen opnamezit ze tussen zulke rare mensen.
Ik huil de ganse dag, ik ben een grote sterke man maar dit kan niet aan.
Men zegt mij denk aan de kinderen, hou je sterk, we komen erdoorheen.
Het is niet gemakkelijk!
Is er iemand die iets dergekijks meegemaakt heeft met raad of steun?
[ Bericht 0% gewijzigd door motorbloempje op 11-05-2015 10:25:58 ]
Ik was verlicht om te zien hoe ze steeds maar beter werd, te veel bezig met mezelf en mijn werk en vervolgde haar herstel maar met halve aandacht want het ging zeer goed.
Ik weet niet wat ze precies had, iets gestoord of bipolairs ze had medikamenten te nemen en alles ging goed, ander en nog beter werk gevonden en een zeer fijne familietijd met onze twee kinderen.
Soms nam ze een half pilletje in plaats van een volledig en indien ze niet kon slapen stond ze op en nam er nog eentje.
Regelmatig een avondje pizza met flesje wijn, het leven is zo heerlijk.
Vier jaar lang ging alles reuzegoed.
Zonder ik het echt opmerkte waren ze erweer, een eigenaardige persoon verscheen op haar werk, wat waren ze van plan? Waarom vroeg men haar om van buro te verandern? Er waren overal Nazis, men kon op haar werk horen wat thuis werd gezegd. Voor wie werk ik dan wel voor een geheime dienst, ze zijn overal.
Ik dacht oei daar gaan we weer!
Ik wist het niet meer en belde naar de huisarts om hulp, zelf verliet ze die dag verward haar werk en ging naar de dokter, de dokter gaf haar Spiralexa 10mg en Seroquel 200mg.
Ze bezocht haar moeder die dag en zocht op internet naar psychiaters en klinieken maar dit kreeg ik maar half mee.
S'avonds werd ze rustig oef wat was ik blij, om tien uur gingen we slapen, ze sliep zo rustig en dan plotseling om middernacht, ik voelde dat ze wakker was, ik vroeg slaap je niet, wat is er aan de hand? Een totale psychose, angst voor alles en nog wat kijken uit het raam, angst voor buiten angst voor mij, Ze liep angstig rond de ontbijtafel en begon naar de messen te grijpen.
Toen deed ik iets wat ik mezelf nooit of nimmer zal vergeven, ik werd zo bang dat ik het huis uitvluchte en de nacht in de auto doorbracht.
S'morgens kwam ik met kloppend hart terug binnen, ze was mooi aangekleed en zag er goed uit maar was nog steeds in psychose ze kreeg zo angst was buiten haarzelf en nam uiteindelijk een mes en kraste in haar polsen.
Ik nam het mes af en radeloos sloeg ik weer op de vlucht direct naar haar dokter die vertelde mij dat ze op de consultatie de raad gekregen had om zich aan te melden bij de kliniek voor opname. Hij gaf mij de raad om aangifte te doen wat ik ook deed en nu is ze gedwongen opgenomen waarschijnlijk voor 40 dagen.
Met de bijkomende schok van zo een gedwongen opname. Zal ze mij ooit vergeven, komt dat ooit weer goed, ik bezoek haar elke dag nu is ze rustig maar nog steeds een beetje bang en vol met kalmerende medikamenten.
Woensdag zie ik haar dokter deze keer wil Ik wel precies weten welke haar ziekte is en hoe het verder gaat.
Mijn vrouw heeft gestudeerd en is hoog gediplomeerd, een schitterende moeder, de beste vrouw die men zich voorstellen kan en nu in die gedwongen opnamezit ze tussen zulke rare mensen.
Ik huil de ganse dag, ik ben een grote sterke man maar dit kan niet aan.
Men zegt mij denk aan de kinderen, hou je sterk, we komen erdoorheen.
Het is niet gemakkelijk!
Is er iemand die iets dergekijks meegemaakt heeft met raad of steun?
[ Bericht 0% gewijzigd door motorbloempje op 11-05-2015 10:25:58 ]
Waren de kinderen ook in het huis, terwijl jij in de auto bivakkeerde? Waarom belde je geen hulpdienst?
Even afgezien van dat ik je wel een beetje slecht op de hoogte vindt van wat je vrouw nou voor diagnose en medicatie kreeg en krijgt, snap ik best dat dit heel moeilijk te behapstukken is. Waarom overleg je niet met de huisarts om zelf eens met een psych te gaan praten? Niet alleen om meer inzicht te krijgen in de situatie van je vrouw, maar ook om zelf handvaten te krijgen om hier beter mee om te gaan en jezelf te kunnen vergeven dat je niet hebt gedaan wat je achteraf had willen en moeten doen. En zeker met het oog op de kinderen die dit ook niet makkelijk zullen vinden en hard hun papa nodig zullen hebben nu.
Veel sterkte gewenst!
Even afgezien van dat ik je wel een beetje slecht op de hoogte vindt van wat je vrouw nou voor diagnose en medicatie kreeg en krijgt, snap ik best dat dit heel moeilijk te behapstukken is. Waarom overleg je niet met de huisarts om zelf eens met een psych te gaan praten? Niet alleen om meer inzicht te krijgen in de situatie van je vrouw, maar ook om zelf handvaten te krijgen om hier beter mee om te gaan en jezelf te kunnen vergeven dat je niet hebt gedaan wat je achteraf had willen en moeten doen. En zeker met het oog op de kinderen die dit ook niet makkelijk zullen vinden en hard hun papa nodig zullen hebben nu.
Veel sterkte gewenst!
Heb jij je kinderen alleen gelaten in huis met je op dat moment psychotische vrouw?
Ik denk dat je behalve de opname, je echt wat meer moet verdiepen in haar situatie (therapie ed) en praat!
Ik denk dat je behalve de opname, je echt wat meer moet verdiepen in haar situatie (therapie ed) en praat!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ja, ze sliepen in hun kamer en ik liet ze achter moet wel op dit moment gedacht hebben dat ze daar veilig waren. Ik dacht de psychose wordt erger en erger door mijn aanwezigheid en wordt misschien beter als ik weg ga.
Zo bang ben ik in mijn leven nog nooit geweest.
Ja ik had de hulpdienst moeten bellen maar was niet op de hoogte dat ze reeds een doorverwijzing naar de kliniek bezat, Ik wist alleen dat ze die medikamenten moest nemen.
Om tien uur s'avonds zijn we zo rustig ingeslapen het is pas om middernacht dat het losbarste.
En het is ook pas s'morgens dat ze het mes genomen heeft.
Nu pas besef ik dat ze zelfs tot in haar psyhose toe zich heeft zorgen gemaakt waar ik wel naar toe was!
Bij ons in de famile als mijn vrouw naar de huisarts gaat voor een vrouwenprobleem of iets persoonlijks dan blijf ik diskreet in de wachtzaal wachten, t'is enkel bij een bevalling of een kwetsuur of een kleine operatie dat ik bij haar ben.
Woensdag heb Ik afspraak bij de psy, ik wil vooral weten wat er gebeurd is en hoe te reageren als het nog eens gebeurd hoe haar ziekte noemt en wat de voortekens zijn als iets mis loopt en waarom ik zo bangelijk en laf gereageerd heb en niet zoals de eerste keer met haar naar de spoeddienst gereden ben waardoor ze nu in een gewone vrijwillige opname zou zijn.
De vorige keer zat ze nog niet zo diep in de wanen dat ik nog van vertrouwen was en op haar kon inspreken nu behoorde ik echter ook tot wat ze bang maakte en het kwam op mij echt zo over dat ze mij iets wou aandoen.
Mij oudste zoon (16 jaar) heeft s'morgens nog wel meegekregen dat ze het mes ter hand nam, hij zei nog wel mama wat doe je nu wat heb je, hij is daarna naar school vertrokken, hij troost mij en houd zich bijna sterker als ikzelf ben en zegt je had geen andere keus papa.
Ik weet wel beter er zijn altijd keuzes, nu eerst haar daar weer uitkrijgen.
Ik heb tijdens mijn bezoeken gezien dat haar beide polsen vol met krassen staan, dat moet ik ook met de psy bespreken.
En waarom verloor ik de moed en waarom reageerde ik niet koelbloedig,
Ik liet haar in de steek en waarschijnlijk nog wel op het moment van haar leven waar ze mij het hardste nodig had.
Ik had moeten zeggen vooruit meid in de auto we gaan naar de spoed...of de hulpdienst bellen maar neen ik verstopte mij angstig in de auto!
Sterkte hebben we nodig en tijd en rust om dit weer te boven te komen
Zo bang ben ik in mijn leven nog nooit geweest.
Ja ik had de hulpdienst moeten bellen maar was niet op de hoogte dat ze reeds een doorverwijzing naar de kliniek bezat, Ik wist alleen dat ze die medikamenten moest nemen.
Om tien uur s'avonds zijn we zo rustig ingeslapen het is pas om middernacht dat het losbarste.
En het is ook pas s'morgens dat ze het mes genomen heeft.
Nu pas besef ik dat ze zelfs tot in haar psyhose toe zich heeft zorgen gemaakt waar ik wel naar toe was!
Bij ons in de famile als mijn vrouw naar de huisarts gaat voor een vrouwenprobleem of iets persoonlijks dan blijf ik diskreet in de wachtzaal wachten, t'is enkel bij een bevalling of een kwetsuur of een kleine operatie dat ik bij haar ben.
Woensdag heb Ik afspraak bij de psy, ik wil vooral weten wat er gebeurd is en hoe te reageren als het nog eens gebeurd hoe haar ziekte noemt en wat de voortekens zijn als iets mis loopt en waarom ik zo bangelijk en laf gereageerd heb en niet zoals de eerste keer met haar naar de spoeddienst gereden ben waardoor ze nu in een gewone vrijwillige opname zou zijn.
De vorige keer zat ze nog niet zo diep in de wanen dat ik nog van vertrouwen was en op haar kon inspreken nu behoorde ik echter ook tot wat ze bang maakte en het kwam op mij echt zo over dat ze mij iets wou aandoen.
Mij oudste zoon (16 jaar) heeft s'morgens nog wel meegekregen dat ze het mes ter hand nam, hij zei nog wel mama wat doe je nu wat heb je, hij is daarna naar school vertrokken, hij troost mij en houd zich bijna sterker als ikzelf ben en zegt je had geen andere keus papa.
Ik weet wel beter er zijn altijd keuzes, nu eerst haar daar weer uitkrijgen.
Ik heb tijdens mijn bezoeken gezien dat haar beide polsen vol met krassen staan, dat moet ik ook met de psy bespreken.
En waarom verloor ik de moed en waarom reageerde ik niet koelbloedig,
Ik liet haar in de steek en waarschijnlijk nog wel op het moment van haar leven waar ze mij het hardste nodig had.
Ik had moeten zeggen vooruit meid in de auto we gaan naar de spoed...of de hulpdienst bellen maar neen ik verstopte mij angstig in de auto!
Sterkte hebben we nodig en tijd en rust om dit weer te boven te komen
WOw 
je vrouw in psychose toestand met messen achterlaten bij je kinderen... echt wow dat je dat kan... sick.
je vrouw in psychose toestand met messen achterlaten bij je kinderen... echt wow dat je dat kan... sick.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Probeer jezelf niet teveel te verwijten, het is nu eenmaal gebeurd en dat kan je niet terugdraaien. Door er inderdaad meer informatie over op te zoeken en te praten met een psycholoog kan je je beter inleven in de situatie. Probeer ook je kinderen niet te vergeten en met hen te praten over wat er gebeurd is en hoe zij zich voelen, anders kunnen zij er later misschien psychische problemen van ondervinden
First of all, I'm not your friend.
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
Wauw… Wat iedereen zegt hier, hoe heb je je kinderen daar achter kunnen laten?!
Instinctief had je naar boven moeten rennen, de kinderen moeten pakken, die naar opa en oma/tante, whatever moeten brengen en daarna de hulpdiensten in moeten schakelen.
Hoe kun je vluchten met de wetenschap dat je kinderen daar nog zijn… Wauw.
Maargoed, dat weet je inmiddels zelf ook wel. Volgende keer… Foei. En nu hop, hulp zoeken voor jezelf.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 11-05-2015 12:09:54 ]
Instinctief had je naar boven moeten rennen, de kinderen moeten pakken, die naar opa en oma/tante, whatever moeten brengen en daarna de hulpdiensten in moeten schakelen.
Hoe kun je vluchten met de wetenschap dat je kinderen daar nog zijn… Wauw.
Maargoed, dat weet je inmiddels zelf ook wel. Volgende keer… Foei. En nu hop, hulp zoeken voor jezelf.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 11-05-2015 12:09:54 ]
Die kinderen boffen maar idd.quote:Op maandag 11 mei 2015 11:56 schreef 2NutZ het volgende:
WOw
Je suis Charlie Sheen
Dit klopt niet, omdat je op dat moment wel gedacht moet hebben dat ze daar veilig waren? Met andere woorden, je herinnert het je niet. In grote paniek ergens wel voorstelbaar. Echter is dat niet ok en onverantwoordelijk richting de kinderen.quote:
Ja, ze sliepen in hun kamer en ik liet ze achter moet wel op dit moment gedacht hebben dat ze daar veilig waren. Ik dacht de psychose wordt erger en erger door mijn aanwezigheid en wordt misschien beter als ik weg ga.
Zo bang ben ik in mijn leven nog nooit geweest.
Gelul man, wat heeft die doorverwijzing er mee te maken op zo'n moment?!quote:Ja ik had de hulpdienst moeten bellen maar was niet op de hoogte dat ze reeds een doorverwijzing naar de kliniek bezat, Ik wist alleen dat ze die medikamenten moest nemen.
Zeker als ze die medicatie niet of niet goed inneemt en er dus niet aan het probleem gewerkt wordt.
Voor hetzelfde geld had ze dat mes gepakt nadat jij de deur uitging en dan had jij dat niet geweten, omdat je pas 's ochtends weer het huis binnen ging. Dit is niet om onaardig en verwijtend te doen, maar laten we vooral niet vergeten dat het ook anders af had kunnen lopen.quote:Om tien uur s'avonds zijn we zo rustig ingeslapen het is pas om middernacht dat het losbarste.
En het is ook pas s'morgens dat ze het mes genomen heeft.
Hoe kan het dat je vrouw eerder een psychose heeft gehad en jij je zo afzijdig hebt gehouden? Kunnen houden ook. Er zijn immers kinderen in het spel en zo'n spoedopname is ook niet voor niks, dus dit vind ik toch wel een beetje raar en onverantwoordelijk.quote:Nu pas besef ik dat ze zelfs tot in haar psyhose toe zich heeft zorgen gemaakt waar ik wel naar toe was!
Bij ons in de famile als mijn vrouw naar de huisarts gaat voor een vrouwenprobleem of iets persoonlijks dan blijf ik diskreet in de wachtzaal wachten, t'is enkel bij een bevalling of een kwetsuur of een kleine operatie dat ik bij haar ben.
Dit is heel goed van je, de koe bij de horens vatten. Top!quote:Woensdag heb Ik afspraak bij de psy, ik wil vooral weten wat er gebeurd is en hoe te reageren als het nog eens gebeurd hoe haar ziekte noemt en wat de voortekens zijn als iets mis loopt en waarom ik zo bangelijk en laf gereageerd heb en niet zoals de eerste keer met haar naar de spoeddienst gereden ben waardoor ze nu in een gewone vrijwillige opname zou zijn.
Geen andere keuze dan opname inderdaad, maar verder had je toch wel enigszins een keuze.quote:Mij oudste zoon (16 jaar) heeft s'morgens nog wel meegekregen dat ze het mes ter hand nam, hij zei nog wel mama wat doe je nu wat heb je, hij is daarna naar school vertrokken, hij troost mij en houd zich bijna sterker als ikzelf ben en zegt je had geen andere keus papa.
Wel heel erg fijn zo'n begripvolle en lieve zoon! En oppassen dat je hem in je verdriet en angst niet de verzorgende rol over laat nemen. Bespreek ook met de psych hoe je kinderen ermee om gaan enzo hè.
Ehm nee? Zij moet eerst weer een beetje op de rit komen, voor zij er weer uit kan komen. Ik mag hopen dat haar behandelaars daar een goed oordeel over kunnen vellen en ook bedacht zijn op het krassen.quote:Ik weet wel beter er zijn altijd keuzes, nu eerst haar daar weer uitkrijgen.
Ik heb tijdens mijn bezoeken gezien dat haar beide polsen vol met krassen staan, dat moet ik ook met de psy bespreken.
De psy waar jij heen gaat is niet die van haar begrijp ik?
Omdat je in paniek raakte en je moeite hebt om je partner zo te zien veranderen en dat moeilijk te accepteren is? Het was denk ik een juiste beslissing om het huis uit te gaan, maar een volgende keer moet je niet je kinderen zo nietsvermoedend achter laten en absoluut de hulpdienst alarmeren. Better safe than sorry.quote:En waarom verloor ik de moed en waarom reageerde ik niet koelbloedig,
Ik liet haar in de steek en waarschijnlijk nog wel op het moment van haar leven waar ze mij het hardste nodig had.
Ik had moeten zeggen vooruit meid in de auto we gaan naar de spoed...of de hulpdienst bellen maar neen ik verstopte mij angstig in de auto!
Sterkte hebben we nodig en tijd en rust om dit weer te boven te komen
Shit happens, richt je op wat je wel kan doen nu. Door naar de psy te gaan, te praten over hoe je je voelt en te meer te weten te komen over de situatie en hoe te handelen, pak je dat prima op.
Nogmaals sterkte!
Ja niemand moet zich met kritiek inhouden duw er mij maar in
Ik heb eigenlijk het voorkomen van een grote sterke man maar was op dat moment zo bang maar zo bang zo ongeloofelijk bang,doodsbang eigenlijk om mijn vrouw in die toestand te zien dat ik gewoon weg laffelijk op de vlucht sloeg. Zoiets is mij nog nooit overkomen dit was zeker geen waardige reactie
Ik liet iedereen in de steek
Ik dacht op dat moment de psychose onstaat door mij en als ik weg ga dan gaat ze weer slapen wat dan ook hoogswaarschijnlijk is gebeurd.
Ze had ook haar mediamenten genomen en die zijn rustgevend en onderdrukken wanen
Hoewel het gelukkig al bij al nog goed afgelopen is, tenminste niemand is ernstig gekwetst kan ik mij dit nooit vergeven en vraag ik mezelf voortdurend af waarom ben je weggelopen, waarom.
Het analyseren van mijn reactie komt nog bovenop het te boven komen van de andere zorgen
Ik zal meer te weten komen hopelijk woensdag na het bezoek aan de psy.
Ik heb eigenlijk het voorkomen van een grote sterke man maar was op dat moment zo bang maar zo bang zo ongeloofelijk bang,doodsbang eigenlijk om mijn vrouw in die toestand te zien dat ik gewoon weg laffelijk op de vlucht sloeg. Zoiets is mij nog nooit overkomen dit was zeker geen waardige reactie
Ik liet iedereen in de steek
Ik dacht op dat moment de psychose onstaat door mij en als ik weg ga dan gaat ze weer slapen wat dan ook hoogswaarschijnlijk is gebeurd.
Ze had ook haar mediamenten genomen en die zijn rustgevend en onderdrukken wanen
Hoewel het gelukkig al bij al nog goed afgelopen is, tenminste niemand is ernstig gekwetst kan ik mij dit nooit vergeven en vraag ik mezelf voortdurend af waarom ben je weggelopen, waarom.
Het analyseren van mijn reactie komt nog bovenop het te boven komen van de andere zorgen
Ik zal meer te weten komen hopelijk woensdag na het bezoek aan de psy.
Dat dus!quote:
WOw
Mensen kunnen in dat soort situaties 2 dingen doen... vechten of vluchten... dat zit vaak in iemand. Dat verander je ook niet zo maar even.quote:
Ja niemand moet zich met kritiek inhouden duw er mij maar in
Ik heb eigenlijk het voorkomen van een grote sterke man maar was op dat moment zo bang maar zo bang zo ongeloofelijk bang,doodsbang eigenlijk om mijn vrouw in die toestand te zien dat ik gewoon weg laffelijk op de vlucht sloeg. Zoiets is mij nog nooit overkomen dit was zeker geen waardige reactie
Ik liet iedereen in de steek
Ik dacht op dat moment de psychose onstaat door mij en als ik weg ga dan gaat ze weer slapen wat dan ook hoogswaarschijnlijk is gebeurd.
Ze had ook haar mediamenten genomen en die zijn rustgevend en onderdrukken wanen
Hoewel het gelukkig al bij al nog goed afgelopen is, tenminste niemand is ernstig gekwetst kan ik mij dit nooit vergeven en vraag ik mezelf voortdurend af waarom ben je weggelopen, waarom.
Het analyseren van mijn reactie komt nog bovenop het te boven komen van de andere zorgen
Ik zal meer te weten komen hopelijk woensdag na het bezoek aan de psy.
Enige wat je als advies mee kan krijgen is proberen kalmte te bewaren en proberen normaal te blijven nadenken in die situaties.
Sowieso je eigen leven willen geven voor je kinderen... zoals het hoort.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
ja wat gebeurd is is gebeurd, lijkt me dat je daar nu niets meer aan kunt doen en het is op dat gebied goed afgelopen. Nu hopen dat je vrouw zodanig stabiliseert dat ze haar gewone leventje weer kan leven. Zelf zou ik inderdaad eerst eens wat antwoorden willen weten van diagnose en behandelplan en je daarna goed laten informeren via steunpunten en andere hulpinstanties om je vrouw en kinderen (ook belangrijk) bij te staan in deze moeilijke situatie.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
flikker op kneus
[ Bericht 58% gewijzigd door Re op 11-05-2015 12:52:16 ]
[ Bericht 58% gewijzigd door Re op 11-05-2015 12:52:16 ]
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Kijk eens de film turist daarin overkomt een man ook zoiets, alleen is het daar een lawine waar hij voor vlucht en zijn vrouw en kinderen achterlaat.quote:
Ik heb eigenlijk het voorkomen van een grote sterke man maar was op dat moment zo bang maar zo bang zo ongeloofelijk bang,doodsbang eigenlijk om mijn vrouw in die toestand te zien dat ik gewoon weg laffelijk op de vlucht sloeg. Zoiets is mij nog nooit overkomen dit was zeker geen waardige reactie
Ik liet iedereen in de steek
Succes er verder mee.
-doe maar gewoon niet op deze manier helpen-
Kritiek op moderatie mag in R&P / R&P Feedback - Ik hou me in
[ Bericht 16% gewijzigd door motorbloempje op 11-05-2015 13:12:37 ]
Kritiek op moderatie mag in R&P / R&P Feedback - Ik hou me in
[ Bericht 16% gewijzigd door motorbloempje op 11-05-2015 13:12:37 ]
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Die site is gemaakt door iemand met een psychose. Beter kan ze gaan beseffen dat haar wanen wanen zijn.quote:
Als de vrouw gaat lezen zal ze zich beter voelen en alles beter begrijpen.
[ Bericht 5% gewijzigd door motorbloempje op 11-05-2015 13:13:13 ]
Quoten help je de mods niet mee.quote:
[..]
Die site is gemaakt door iemand met een psychose. Beter kan ze gaan beseffen dat haar wanen wanen zijn.
Ik ben van mening dat als ze de site gaat lezen, ze zich beter gaat voelen.Sommige krachten willen dit niet.quote:
[..]
Die site is gemaakt door iemand met een psychose. Beter kan ze gaan beseffen dat haar wanen wanen zijn.
Dan is al hun gangstalk werk voor niets geweest.
Ik spreek uit ervaring, en wil haar helpen.
Daarom begrijp ik niet waarom mijn reacties verwijderd worden.
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Jezelf nu verwijten maken wb het handelen is nutteloos, je kunt het niet terugdraaien, doe het de volgende keer alleen wel anders.. zeker wb de kinderen.
En voor nu is t tijd dat jij je gaat mengen in de behandeling! Wat moet er gebeuren en wat kan jij daaraan bijdragen, aan een man die afzijdig blijft heeft je vrouw nu niets.
Succes!
En voor nu is t tijd dat jij je gaat mengen in de behandeling! Wat moet er gebeuren en wat kan jij daaraan bijdragen, aan een man die afzijdig blijft heeft je vrouw nu niets.
Succes!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
TS.
Zulke momenten/gebeurtenissen zijn zo onwerkelijk, acuut en heftig, ik kan me best voorstellen dat je in een vlaag van verstandsverbijstering op zulke momenten verkeerde beslissingen neemt.
Je weet zelf niet hoe je hiermee moet dealen en t is goed dat je je daarvoor gaat laten informeren zodat herhaling van dit soort gevaarlijke situaties in de toekomst voorkomen kunnen worden.
Succes!
Edit: Ik keur je acties daarmee ook niet gelijk goed, maar ik keur ze ook niet af.
Soms heb je gewoon gebeurtenissen in je leven waar je totaal niet op voorbereid kunt zijn. Fouten maakt iedereen en soms kan dat verkeerd aflopen ja.
Gelukkig is dat nu niet gebeurd en gelukkig ga je er wat mee doen
Zulke momenten/gebeurtenissen zijn zo onwerkelijk, acuut en heftig, ik kan me best voorstellen dat je in een vlaag van verstandsverbijstering op zulke momenten verkeerde beslissingen neemt.
Je weet zelf niet hoe je hiermee moet dealen en t is goed dat je je daarvoor gaat laten informeren zodat herhaling van dit soort gevaarlijke situaties in de toekomst voorkomen kunnen worden.
Succes!
Edit: Ik keur je acties daarmee ook niet gelijk goed, maar ik keur ze ook niet af.
Soms heb je gewoon gebeurtenissen in je leven waar je totaal niet op voorbereid kunt zijn. Fouten maakt iedereen en soms kan dat verkeerd aflopen ja.
Gelukkig is dat nu niet gebeurd en gelukkig ga je er wat mee doen
Terugkoppeling van gesprekken die niemand kan weten.quote:men kon op haar werk horen wat thuis werd gezegd.
Is dit wetenschappelijk te verklaren?
In het jaar 1820 misschien niet, maar anno 2015 zeer zeker weten wel.
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
En dat is je ingefluisterd door de reincarnatie van wie precies?quote:
[..]
Terugkoppeling van gesprekken die niemand kan weten.
Is dit wetenschappelijk te verklaren?
In het jaar 1820 misschien niet, maar anno 2015 zeer zeker weten wel.
First of all, I'm not your friend.
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
Omdat ze geen derde psychose willen...quote:
[..]
Ik ben van mening dat als ze de site gaat lezen, ze zich beter gaat voelen.Sommige krachten willen dit niet.
Dan is al hun gangstalk werk voor niets geweest.
Ik spreek uit ervaring, en wil haar helpen.
Daarom begrijp ik niet waarom mijn reacties verwijderd worden.
Denken dat het mogelijk is rationeel te reageren in zo'n situatie.quote:
Op Je hebt nog een hoop te leren zie ik wel.TS klasse gehandeld, opname was nodig en ze is daar in ieder geval veilig totdat de psychose weer voorbij is.
Dat van die andere rare mensen dat lijkt zo, maar die hebben ook een beetje hetzelfde waarschijnlijk. Uiteindelijk zijn het allemaal mensen.
Absoluut geen zorgen maken over of ze je nog wel gaat accepteren na deze actie, dit was het enige wat je kon doen. Mocht ze het je niet vergeven dan kun je nog terugkijken op iets dat je hebt gedaan dat het beste voor haar was.
Maar ik denk dat ze het je straks wel in dank af gaat nemen.
Het is in ieder geval wel raadzaam een crisisplan te gaan maken waarin je opneemt wat je de volgende keer gaat doen zodat je niet in emotie je kinderen hoeft achter te laten.
Maak een plan met een nummer van een hotel waar je du moment terecht kan.
Schrijf erbij dat je een verhaal vertelt aan je vrouw waarom jij en de kids er even tussenuit gaan. Puur zo nodig kun je dan vanuit dat lijstje werken en niet vanuit je gevoel.
Sterkte, en goed gedaan TS! Nu proberen je vrouw weer gezond te krijgen.
Wat een heftig verhaal. Dat je reactie op het moment niet de juiste is geweest weet je zelf ook al wel en is op dit moment ook niet het belangrijkste.
Ik zou je een paar dingen willen aanraden:
- verdiep je in je vrouw en haar ziekte. Wat voelt zij precies, wat kan er gebeuren en hoe kan jij het beste reageren. Je wilt natuurlijk voorkomen dat je weer zo machteloos bent in deze situatie.
- Focus je op positiviteit en oplossingen. De situatie wordt niet beter door je in alle negativiteit te storten, eerder slechter. Zeker voor je kinderen.
- Zoek hulp. Jij en je kinderen hebben ook een optater gekregen van deze situatie. Laat je doorverwijzen door de dokter naar een therapeut die je helpt met je gevoelens om te gaan en misschien is het ook wel goed voor je kinderen om met iemand te praten (afhankelijk van hoeveel ze mee hebben gekregen en hoe oud ze zijn -en van wat ze zelf wel of niet willen).
Heel veel sterkte en ik hoop dat het snel beter gaat.
Ik zou je een paar dingen willen aanraden:
- verdiep je in je vrouw en haar ziekte. Wat voelt zij precies, wat kan er gebeuren en hoe kan jij het beste reageren. Je wilt natuurlijk voorkomen dat je weer zo machteloos bent in deze situatie.
- Focus je op positiviteit en oplossingen. De situatie wordt niet beter door je in alle negativiteit te storten, eerder slechter. Zeker voor je kinderen.
- Zoek hulp. Jij en je kinderen hebben ook een optater gekregen van deze situatie. Laat je doorverwijzen door de dokter naar een therapeut die je helpt met je gevoelens om te gaan en misschien is het ook wel goed voor je kinderen om met iemand te praten (afhankelijk van hoeveel ze mee hebben gekregen en hoe oud ze zijn -en van wat ze zelf wel of niet willen).
Heel veel sterkte en ik hoop dat het snel beter gaat.
Frankly, my dear, I don't give a damn.
-nope nope nope-
[ Bericht 97% gewijzigd door motorbloempje op 11-05-2015 14:01:51 ]
[ Bericht 97% gewijzigd door motorbloempje op 11-05-2015 14:01:51 ]
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Gelukkig maar dat er ook genoeg mensen blijken te zijn die dat wel gewoopn kunnen. Sterkte met je kennelijke onvermogen.quote:
[..]
Denken dat het mogelijk is rationeel te reageren in zo'n situatie.
TS klasse gehandeld, opname was nodig en ze is daar in ieder geval veilig totdat de psychose weer voorbij is.
Dat van die andere rare mensen dat lijkt zo, maar die hebben ook een beetje hetzelfde waarschijnlijk. Uiteindelijk zijn het allemaal mensen.
Absoluut geen zorgen maken over of ze je nog wel gaat accepteren na deze actie, dit was het enige wat je kon doen. Mocht ze het je niet vergeven dan kun je nog terugkijken op iets dat je hebt gedaan dat het beste voor haar was.
Maar ik denk dat ze het je straks wel in dank af gaat nemen.
Het is in ieder geval wel raadzaam een crisisplan te gaan maken waarin je opneemt wat je de volgende keer gaat doen zodat je niet in emotie je kinderen hoeft achter te laten.
Maak een plan met een nummer van een hotel waar je du moment terecht kan.
Schrijf erbij dat je een verhaal vertelt aan je vrouw waarom jij en de kids er even tussenuit gaan. Puur zo nodig kun je dan vanuit dat lijstje werken en niet vanuit je gevoel.
Sterkte, en goed gedaan TS! Nu proberen je vrouw weer gezond te krijgen.
Je suis Charlie Sheen
Laat je kinderen nooit meer alleen met je vrouw, wanneer zij in een psychose zit. Voor hetzelfde geld zet ze dat mes in hen...
Ik denk dat TS zich daar nu wel van bewust isquote:Op maandag 11 mei 2015 13:58 schreef Gray het volgende:
Laat je kinderen nooit meer alleen met je vrouw, wanneer zij in een psychose zit. Voor hetzelfde geld zet ze dat mes in hen...
Wat kom jij doen dan? TS even een schop na geven? Er zit niets constructiefs in jou, lazer gewoon lekker op.quote:Op maandag 11 mei 2015 13:56 schreef NotYou het volgende:
[..]
Gelukkig maar dat er ook genoeg mensen blijken te zijn die dat wel gewoopn kunnen. Sterkte met je kennelijke onvermogen.
TS heeft op dat moment gehandeld zoals hij de situatie inschatte, kom gewoon met een oplossing of accepteer dat TS uit emotie handelde.
Aan situatieschetsen dat de oom van je moeder ergens gehoord heeft dat iemand volledig rationeel handelde in een noodsituatie heeft niemand wat aan. Lafbek.
In jouw geval mag je alleen maar meepraten als je in een psychose zit net als jij, of niet?quote:
[..]
Blijf zelf buiten!, tenzij je zelf een psychose hebt meegemaakt.
Wat jij doet is gevaarlijk voor iemand met een psychose. Dat jij stelt dat iemand de psychose maar moet onderzoeken en zoeken naar betekenis in die gedachten is gewoon gevaarlijk en laat het herstel langer duren of uitblijven als je er maar hard genoeg in gaat geloven.
Als iemand kritisch wil zijn op wat er gebeurt op het wereldtoneel is dat verstandig even na de psychose te doen, niet er middenin.
Bedankt voor alle reacties
Nu moet ik eerst even alles op een rijtje zetten en de kinderen opvangen na de school
Woensdag morgen afspraak met de psychiater die haar nu op dit moment behandelt.
Die is psychiater maar ook gespecialiseerd in psychotische storingen en eveneens familietherapeut
dat lees ik tenminste op de site van het hospitaal.
Woensdag namiddag afspraak voor een begeleid bezoek samen met de kinderen.
Vandaag een dagje zonder bezoek op haar verzoek en rust voor iedereen.
Bedankt voor het bestaan en modereren van dit forum
Anders zit ik hier maar alleen thuis te suffen en mezelf gek te maken
Het doet goed het even van zich af te kunnen schrijven
Tot woensdag
Nu moet ik eerst even alles op een rijtje zetten en de kinderen opvangen na de school
Woensdag morgen afspraak met de psychiater die haar nu op dit moment behandelt.
Die is psychiater maar ook gespecialiseerd in psychotische storingen en eveneens familietherapeut
dat lees ik tenminste op de site van het hospitaal.
Woensdag namiddag afspraak voor een begeleid bezoek samen met de kinderen.
Vandaag een dagje zonder bezoek op haar verzoek en rust voor iedereen.
Bedankt voor het bestaan en modereren van dit forum
Anders zit ik hier maar alleen thuis te suffen en mezelf gek te maken
Het doet goed het even van zich af te kunnen schrijven
Tot woensdag
Jij bent zeker zelf geen hoogopgeleide he? Je kinderen alleen laten met iemand die met messen zwaait. Complete desinteresse in de ziekte van je vrouw (makkelijk op te zoeken op internet).
Als ze weer eens thuis een psychose heeft moet je gelijk de crisisdienst bellen. Laat je anders ook zelf begeleiden door de ggz hoe hier mee om te gaan, alarmeringsplan etc.
Als ze weer eens thuis een psychose heeft moet je gelijk de crisisdienst bellen. Laat je anders ook zelf begeleiden door de ggz hoe hier mee om te gaan, alarmeringsplan etc.
ja mosterd, maaltijd, potten vol vandaag geloof ikquote:
Jij bent zeker zelf geen hoogopgeleide he? Je kinderen alleen laten met iemand die met messen zwaait. Complete desinteresse in de ziekte van je vrouw (makkelijk op te zoeken op internet).
Als ze weer eens thuis een psychose heeft moet je gelijk de crisisdienst bellen. Laat je anders ook zelf begeleiden door de ggz hoe hier mee om te gaan, alarmeringsplan etc.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Inderaad 100% juist, de nagel op de kop! Toen mijn vrouw vier jaar geleden het hospitaal verliet was het feest. Ze werd thuis opgevangen met een familiefeest en bloemen, kussen en knuffels en er volgde en zeer fijne tijd. Samen fietsen en sporten, wandelen, taarten bakken, kortom genieten van het leven. Met de kinderen op reis en een nieuwe en betere baan gevonden ze was duizend man sterk. De boze droom was snel vergeten, dat was éénmalig, dit komt nooit meer terug. We moeten vooruit kijken in het leven. Mama was even moe geweest is naar het hospital gegaan om uit te rusten en is nu weer op en top in form! Dat vertelden we aan de kindern en ik denk dat ik hetzelf ook zo wilde geloven ook. Mama is weer thuis, ze straalt en is vol levenslust.quote:
Complete desinteresse in de ziekte van je vrouw (makkelijk op te zoeken op internet).
Als ze weer eens thuis een psychose heeft moet je gelijk de crisisdienst bellen. Laat je anders ook zelf begeleiden door de ggz hoe hier mee om te gaan, alarmeringsplan etc.
Het is ook vier jaar lang goed gegaan wat zou ik dan snuffelen op internet naar ziektes waarvan ik niet eens de naam goed ken. Had ik het maar gedaan! Dan had ik misschien waakzamer kunnen zijn en de voortekenen kunnen herkennen toen de ziekte heel langzaam en onopgemerkt terug gekomen is.
Ik ben vrachtwagenmonteur ggz is een ver van mijn bed show daar ben ik echt nog nooit mee bezig geweest! Het is pas de vijfde dag dat ik intensief alles aan het opzoeken ben en met de dokters aan het overleggen, ik heb zoveel spijt en zoveel in te halen!
Maar niet opgeven, we moeten erdoorheen!
Het is niet alleen mosterd na de maaltijd aangezien het diner nog in volle gang is.quote:Op maandag 11 mei 2015 18:47 schreef Re het volgende:
[..]
ja mosterd, maaltijd, potten vol vandaag geloof ik
Dat mag natuurlijk best benoemd worden gezien de herhaling die aan de gang is.
Lekker niks zeggen en straks een familiedrama in de krant waarbij iedereen roept: Waarom is er niks gedaan! daar hebben we ook geen zin in.
Goed dat je je nu inleest en laat informeren.quote:
[..]
Inderaad 100% juist, de nagel op de kop! Toen mijn vrouw vier jaar geleden het hospitaal verliet was het feest. Ze werd thuis opgevangen met een familiefeest en bloemen, kussen en knuffels en er volgde en zeer fijne tijd. Samen fietsen en sporten, wandelen, taarten bakken, kortom genieten van het leven. Met de kinderen op reis en een nieuwe en betere baan gevonden ze was duizend man sterk. De boze droom was snel vergeten, dat was éénmalig, dit komt nooit meer terug. We moeten vooruit kijken in het leven. Mama was even moe geweest is naar het hospital gegaan om uit te rusten en is nu weer op en top in form! Dat vertelden we aan de kindern en ik denk dat ik hetzelf ook zo wilde geloven ook. Mama is weer thuis, ze straalt en is vol levenslust.
Het is ook vier jaar lang goed gegaan wat zou ik dan snuffelen op internet naar ziektes waarvan ik niet eens de naam goed ken. Had ik het maar gedaan! Dan had ik misschien waakzamer kunnen zijn en de voortekenen kunnen herkennen toen de ziekte heel langzaam en onopgemerkt terug gekomen is.
Ik ben vrachtwagenmonteur ggz is een ver van mijn bed show daar ben ik echt nog nooit mee bezig geweest! Het is pas de vijfde dag dat ik intensief alles aan het opzoeken ben en met de dokters aan het overleggen, ik heb zoveel spijt en zoveel in te halen!
Maar niet opgeven, we moeten erdoorheen!
In jouw verhaal lees ik niet wat artsen hebben verteld toen ze de eerste keer een psychose doormaakte. Goede infomatie en voorlichting is zo ontzettend belangrijk, zij hebben veel kennis, je hoeft echt niet alles zelf op te zoeken! Kreeg je destijds geen informatie of sloot je jezelf ervoor af?
Sterkte ermee. Hoe is het met jou en met je kinderen?
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
was meer dat het al 30 keer gezegd was, op een gegeven moment zal hij het wel doorhebben dat hij verkeerd was maar dat is dus water onder de brug en zo... hoe te voorkomen of hoe er mee om te gaan als de tweede psychose naar een derde gaat...quote:
[..]
Het is niet alleen mosterd na de maaltijd aangezien het diner nog in volle gang is.
Dat mag natuurlijk best benoemd worden gezien de herhaling die aan de gang is.
Lekker niks zeggen en straks een familiedrama in de krant waarbij iedereen roept: Waarom is er niks gedaan! daar hebben we ook geen zin in.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Er is veel gebeurd de laatste 48hr, een bezoekje aan mijn vrouw dinsdagnamiddag dat volgens mij eigenaardig verliep en dat ik nog niet zo goed kan plaatsen.
Woensdag morgen samen bij de dokter ruim een uur, veel informative, zeer veel praten maar weinig antwoorden feitelijk. Ik weet nog evenveel als tevoren.
Het begeleid bezoek met de kinderen woensdag namiddag was voorzien één uurtje van één tot twee maar kreeg plots een verrassende wending, de begeleidende persoon stond plots recht en zei gaan jullie maar samen de stad in ofzo of op wandeling ik zie jullie wel deze avond om 18.00hr.
Het werd een mooie prachtige namiddag, maar toch ook zeer rustig want mijn vrouw is nog wat bang maar de kinderen en ikzelf we zijn zo blij. Een wandeling en een terrasje gedaan, koffie gedronken en ijsje gegeten.
Morgen mag ze voor het eerst naar huis voor een volledige familiedag van acht tot acht, gelukkig heeft men mij voorzien met een telefoonnummer van het opvangcentrum om bij de minste problemen te bellen daardoor ben ik ook gerustgesteld en weet wat te doen als het fout moest gaan. Ze is wel enorm onder invloed van de medikamenten.
Als alles goed verloopt mag ze dit weekend zaterdag en zondag naar thuis.
Eerst moet ze weer beter worden en ze is op goede weg dat is prioriteit nummer één!
Deze keer gaan we door met de behandeling en de analyse van wat er gebeurd is tot op het einde zodat dit nooit of nimmer nog hoeft te gebeuren.
Meer nieuws van zodra ik meer weet.
Woensdag morgen samen bij de dokter ruim een uur, veel informative, zeer veel praten maar weinig antwoorden feitelijk. Ik weet nog evenveel als tevoren.
Het begeleid bezoek met de kinderen woensdag namiddag was voorzien één uurtje van één tot twee maar kreeg plots een verrassende wending, de begeleidende persoon stond plots recht en zei gaan jullie maar samen de stad in ofzo of op wandeling ik zie jullie wel deze avond om 18.00hr.
Het werd een mooie prachtige namiddag, maar toch ook zeer rustig want mijn vrouw is nog wat bang maar de kinderen en ikzelf we zijn zo blij. Een wandeling en een terrasje gedaan, koffie gedronken en ijsje gegeten.
Morgen mag ze voor het eerst naar huis voor een volledige familiedag van acht tot acht, gelukkig heeft men mij voorzien met een telefoonnummer van het opvangcentrum om bij de minste problemen te bellen daardoor ben ik ook gerustgesteld en weet wat te doen als het fout moest gaan. Ze is wel enorm onder invloed van de medikamenten.
Als alles goed verloopt mag ze dit weekend zaterdag en zondag naar thuis.
Eerst moet ze weer beter worden en ze is op goede weg dat is prioriteit nummer één!
Deze keer gaan we door met de behandeling en de analyse van wat er gebeurd is tot op het einde zodat dit nooit of nimmer nog hoeft te gebeuren.
Meer nieuws van zodra ik meer weet.
Fijn dat jullie tijd als gezin konden doorbrengen. Dat is ook wel de insteek tegenwoordig: zodra het kan terug naar de vertrouwde situatie. Maar wel als dat kan .
Er komt heel veel op je af en zo tussen de regels door lees ik dat je niet alle info kunt opnemen. Wees niet bang om te vragen! Schrijf je vragen op, laat zaken op papier zetten, of folders meegeven. Zeker als ze zo snel weer thuis komt moet jij er vertrouwen in hebben en hulp kunnen inschakelen als dat nodig is. Je vrouw zal het niet zelf kunnen, of misschien niet willen, mocht ze een terugval krijgen.
En, als jij het nog niet ziet zitten dat ze naar huis komt: maak het bespreekbaar. Het is geen schande angstig te zijn, en je hebt ook je kinderen om aan te denken. Je kunt het dan beter met je vrouw en een arts in de kliniek bespreken dan het thuis uit de hand laten lopen.
Hoe goed je je nu ook inleest, haar begeleidt en zij zich houdt aan de voorschrijften, na een tweede psychose is het terugvalgevaar groter. Mocht het nog een keer gebeuren, dan kun je nu winst boeken door sneller actie te ondernemen. Maar voel je niet schuldig als het nog een keer gebeurt, ook al houden jullie je aan leefregels en medicijnen.
Dat is ook wel de insteek tegenwoordig: zodra het kan terug naar de vertrouwde situatie. Maar wel als dat kan .Er komt heel veel op je af en zo tussen de regels door lees ik dat je niet alle info kunt opnemen. Wees niet bang om te vragen! Schrijf je vragen op, laat zaken op papier zetten, of folders meegeven. Zeker als ze zo snel weer thuis komt moet jij er vertrouwen in hebben en hulp kunnen inschakelen als dat nodig is. Je vrouw zal het niet zelf kunnen, of misschien niet willen, mocht ze een terugval krijgen.
En, als jij het nog niet ziet zitten dat ze naar huis komt: maak het bespreekbaar. Het is geen schande angstig te zijn, en je hebt ook je kinderen om aan te denken. Je kunt het dan beter met je vrouw en een arts in de kliniek bespreken dan het thuis uit de hand laten lopen.
Hoe goed je je nu ook inleest, haar begeleidt en zij zich houdt aan de voorschrijften, na een tweede psychose is het terugvalgevaar groter. Mocht het nog een keer gebeuren, dan kun je nu winst boeken door sneller actie te ondernemen. Maar voel je niet schuldig als het nog een keer gebeurt, ook al houden jullie je aan leefregels en medicijnen.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Je doet 't prima, lijkt me. Beterschap voor je vrouw en sterkte voor jou & de kinderen gewenst!quote:
Er is veel gebeurd de laatste 48hr, een bezoekje aan mijn vrouw dinsdagnamiddag dat volgens mij eigenaardig verliep en dat ik nog niet zo goed kan plaatsen.
Woensdag morgen samen bij de dokter ruim een uur, veel informative, zeer veel praten maar weinig antwoorden feitelijk. Ik weet nog evenveel als tevoren.
Het begeleid bezoek met de kinderen woensdag namiddag was voorzien één uurtje van één tot twee maar kreeg plots een verrassende wending, de begeleidende persoon stond plots recht en zei gaan jullie maar samen de stad in ofzo of op wandeling ik zie jullie wel deze avond om 18.00hr.
Het werd een mooie prachtige namiddag, maar toch ook zeer rustig want mijn vrouw is nog wat bang maar de kinderen en ikzelf we zijn zo blij. Een wandeling en een terrasje gedaan, koffie gedronken en ijsje gegeten.
Morgen mag ze voor het eerst naar huis voor een volledige familiedag van acht tot acht, gelukkig heeft men mij voorzien met een telefoonnummer van het opvangcentrum om bij de minste problemen te bellen daardoor ben ik ook gerustgesteld en weet wat te doen als het fout moest gaan. Ze is wel enorm onder invloed van de medikamenten.
Als alles goed verloopt mag ze dit weekend zaterdag en zondag naar thuis.
Eerst moet ze weer beter worden en ze is op goede weg dat is prioriteit nummer één!
Deze keer gaan we door met de behandeling en de analyse van wat er gebeurd is tot op het einde zodat dit nooit of nimmer nog hoeft te gebeuren.
Meer nieuws van zodra ik meer weet.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Ook een paar keer van dichtbij een psychose meegemaakt en ja, dat is zeer heftig.
TS, ik vind dat je het op dit moment heel goed aanpakt. Heel veel sterkte voor jullie allemaal (jij, je vrouw en de kinderen) gewenst!
TS, ik vind dat je het op dit moment heel goed aanpakt. Heel veel sterkte voor jullie allemaal (jij, je vrouw en de kinderen) gewenst!
Tails tell tales
Ik zou IETS meer aandacht aan je vrouw, en wat ze eigenlijk heeft, en wat ze aan 'medikamenten' neemt schenken als ik jou was. En leer de tekens herkennen voordat ze in een psychose raakt, allebei. Dit kan natuurlijk alleen als je daar al bent geweest..
Als iemand in een psychose zit word dit gedurende de avond en de nacht vaak nog heftiger. Iets om rekening mee te houden.quote:
Er is veel gebeurd de laatste 48hr, een bezoekje aan mijn vrouw dinsdagnamiddag dat volgens mij eigenaardig verliep en dat ik nog niet zo goed kan plaatsen.
Woensdag morgen samen bij de dokter ruim een uur, veel informative, zeer veel praten maar weinig antwoorden feitelijk. Ik weet nog evenveel als tevoren.
Het begeleid bezoek met de kinderen woensdag namiddag was voorzien één uurtje van één tot twee maar kreeg plots een verrassende wending, de begeleidende persoon stond plots recht en zei gaan jullie maar samen de stad in ofzo of op wandeling ik zie jullie wel deze avond om 18.00hr.
Het werd een mooie prachtige namiddag, maar toch ook zeer rustig want mijn vrouw is nog wat bang maar de kinderen en ikzelf we zijn zo blij. Een wandeling en een terrasje gedaan, koffie gedronken en ijsje gegeten.
Morgen mag ze voor het eerst naar huis voor een volledige familiedag van acht tot acht, gelukkig heeft men mij voorzien met een telefoonnummer van het opvangcentrum om bij de minste problemen te bellen daardoor ben ik ook gerustgesteld en weet wat te doen als het fout moest gaan. Ze is wel enorm onder invloed van de medikamenten.
Als alles goed verloopt mag ze dit weekend zaterdag en zondag naar thuis.
Eerst moet ze weer beter worden en ze is op goede weg dat is prioriteit nummer één!
Deze keer gaan we door met de behandeling en de analyse van wat er gebeurd is tot op het einde zodat dit nooit of nimmer nog hoeft te gebeuren.
Meer nieuws van zodra ik meer weet.
Als je 's middags nog denkt het is nog te behappen kan het 's avonds of 's nachts ineens een stuk verergeren.
Het is positief van je dat je zegt dat dit nooit of te nimmer nog hoeft te gebeuren. Maar vaak heb je dit niet in de hand. Ook al volg je alle medicijnen en regeltjes op.
Voor jezelf lijkt het me beter als je denkt ik hoop dat het zo lang mogelijk wegblijft. Mocht je de eerste verschijnselen weer waarnemen dan kan je sneller aan de bel trekken.
Rayen 2½ jaar!
Inderdaad tijdens de twee psychoses heb ik verkeerdelijk gedacht we gaan vroeg slapen en dan zal het morgen beter gaan. Nu weet ik zeker dat het s'nachts erger wordt en s'morgens onhoudbaar!quote:
Als iemand in een psychose zit word dit gedurende de avond en de nacht vaak nog heftiger. Iets om rekening mee te houden
Een misstap om nooit meer te vergeten.
Wat ze precies heeft weet ik nog altijd niet, de dokter verwees me naar later voor op die vraag te antwoorden. Tijdens de gesprekken is het duidelijk geworden dat ze onder enorme stress leed op haar werk onder andere door een conflict met een medewerker en ze heeft meermaals om aandacht gevraagd maar dit is onopgemerkt gebleven zowel haar collega's als ikzelf en haar familie hebben gezien dat het bergaf ging maar niemand heeft gereageerd. De medikamenten die ze geregeld nam en neemt zijn Seroquel 200mg, de dag voor de psychose heeft ze er Spiralexa 10mg bijgekregen voor de eerste keer.quote:
Ik zou IETS meer aandacht aan je vrouw, en wat ze eigenlijk heeft, en wat ze aan 'medikamenten' neemt schenken als ik jou was
Inderdaad 100% juist, mijn vrouw is hoogopgeleid, ik ben eerder een handwerker, ik begrijp de dingen die ik zie. Ik zet de vuilbak buiten, onderhoud de tuin, doe de klussen, zet de auto klaar om op vakantie te gaan en draag de koffers. Hangt er een lijstje met things to do op de koelkast dan voer ik die welgemutst en fluitend van plezier uit.quote:
Thuis ben ik zacht in de omgang help met het huiswerk en de huishoudelijke taken.
Als monteur leef ik in een wereld waarin ik mij zo goed voel als een vis, alles is open en duidelijk, af en toe een por en een brandende schouderklop of een goeie grap. Soms met oude legerkameraden herrineringen ophalen en uit de bol gaan. Ik heb geen schrik om door een groep potige bikers te gaan of doorheen een groep dolgedraaide voetbalhooligans. Ik heb een zelfzekere blik, een ontwapende glimlach en knipoog klaar en doe veel aan sport.
Tja maar als ik op de hoek van de straat een schriel oud vrouwtje zie met een verwarde blik dan krijg ik kippevel.
Als ik in de kliniek van ggz de andere patienten zie dan denk ik wat is me dat hier allemaal.
Na meerdere bezoeken gaat dat wat beter maar de eerste keer was effe heel diep ademen.
En als mijn vrouw in de Psychose zat en ik haar opengesperde ogen zag en die angstwekkende blik sloeg ik op de vlucht.
Blijkbaar heb ik een probleem als de communicatie met iemand niet lukt via direkt oogkontact.
Niet dat ik de mensen loop aan te staren begrijp me niet verkeerd maar een moment van verstandhouding zoek ik toch wel altijd. In de winkel bijvoorbeeld om te weten te komen of ik het met een eerlijke verkoper te doen heb.
Nu ik er dieper over nadenk ik hou niet zo van mensen die geniepig hun blik wegdraaien.
De dokter zal aan mij ook nog veel werk hebben denk ik, Maar eerst mijn vrouw weer gezond dat heeft prioriteit. Gisteren was ze de de ganse dag thuis en dit weekend mag ze voor het eerst naar huis voor twee dagen.
Waarschijnlijk doe ik die nacht geen oog dicht maar dat is van geen belang.
Stap voor stap gaan we vooruit!
Wat is er gebeurd, wat was de oorzaak, hoe moeten we dit in de toekomst vermijden, duizend miljoen onbeantwoorde vragen
Je vrouw is niet beter/gezond. Ze is gevoelig voor psychoses en het gaat waarschijnlijk nog een keer gebeuren.
De psychose is nu over, maar de dreiging blijft en zal onderdeel van jullie leven zijn.
Ik denk dat jij hulp nodig hebt om haar te helpen - signalen te herkennen en wat mensen eerder zeiden: een plan mocht het weer gebeuren.
Volgens mij, als jij een duidelijk plan (to do lijst) hebt, is dit iets wat je prima aankunt. Je komt over als een sterke man, die veel om zijn vrouw en kinderen geeft.
De psychose is nu over, maar de dreiging blijft en zal onderdeel van jullie leven zijn.
Ik denk dat jij hulp nodig hebt om haar te helpen - signalen te herkennen en wat mensen eerder zeiden: een plan mocht het weer gebeuren.
Volgens mij, als jij een duidelijk plan (to do lijst) hebt, is dit iets wat je prima aankunt. Je komt over als een sterke man, die veel om zijn vrouw en kinderen geeft.
|
|
Een tweede psychose we willen zeker geen derde!
