ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #140

quote:

Iets van een hele andere orde;

Hebben jullie ook zo'n moeite met dingen vragen van een ander? Hulp bijvoorbeeld?

Ik ben er zelf absoluut niet goed in. Als het echt moet dan kost dat het eeuwen om genoeg moed te verzamelen. Vandaar dat ik eigenlijk nooit iets vraag van andere.
Niet durven vragen zal een van de redenen zijn geweest dat opleidingen telkens stuk liepen.

Succes trouwens magnetronkoffie. Hopelijk lukt het snel weer om je eigen huis eigen te maken.

quote:

Op donderdag 21 mei 2015 13:04 schreef Michie_ het volgende:

[..]

Succes trouwens magnetronkoffie. Hopelijk lukt het snel weer om je eigen huis eigen te maken.

Bedankt
Elvi is met een paar uur hier zodat we dit onder elkaar kunnen bespreken (we zijn na aankomst op amsterdam cs onze eigen wegen gegaan en hebben elkaar nog niet gezien sinds ik weet van "de verbouwing" )

quote:

Op donderdag 21 mei 2015 09:44 schreef Poesopstokje het volgende:
Iets van een hele andere orde;

Hebben jullie ook zo'n moeite met dingen vragen van een ander? Hulp bijvoorbeeld?

Ik ben heel erg van het ''voor wat hoort wat''-principe, ik zal dus niet zo gauw vrienden vragen om hulp, omdat ik vind dat ik ze dan iets verschuldigd ben. En aangezien ik aardig in de kreukels lig kán ik ook niks terug doen en voel me dan gelijk al bezwaard.

Punt; ik vraag geen hulp aan mensen.

Maar, nu zijn er drie vrijwilligers in m'n tuin bezig om die op te knappen. Heb ik óók geen probleem mee, omdat ik ze een vergoeding betaal.
M'n begeleidster wordt ook gewoon betaald, dus dat is ook geen probleem.

Alleen nu ben ik enorm gekort in m'n uren wbt begeleidster. Zij gaf aan dat het misschien een idee is om vrijwilligers in te zetten, maar dat staat me zó enorm tegen! Ik wil niet dat mensen mij zomaar helpen zonder een ''tegenprestatie'', ik zou het immers zelf ook niet doen

Herkenbaar?

Nee, geen moeite mee. Als iemand me wil helpen ben ik daar heel blij mee, maar ik vind niet dat ik er per se iets tegenover moet zetten. Als iemand een tegenprestatie wil dan moet diegene dat vantevoren maar kenbaar maken.

Zelf vind ik het vaak ook niet nodig dat ik per se iets terugkrijg. Mijn beste vriendin heeft nogal veel issues en die help ik daar ook graag mee. Ik verwacht niet dat ik daar iets voor terugkrijg...

Overigens had ik vroeger op school wél moeite met hulp vragen. Als ik iets niet begreep dan wuifde ik het maar gewoon weg in plaats van dat ik om verduidelijking vroeg. Dat heeft me veel ellende opgeleverd, dus daar heb ik mezelf in verbeterd Als ik nu iets niet begrijp ben ik de eerste die erover vraagt...

quote:

Op donderdag 21 mei 2015 09:44 schreef Poesopstokje het volgende:
Iets van een hele andere orde;

Hebben jullie ook zo'n moeite met dingen vragen van een ander? Hulp bijvoorbeeld?

Ik ben heel erg van het ''voor wat hoort wat''-principe, ik zal dus niet zo gauw vrienden vragen om hulp, omdat ik vind dat ik ze dan iets verschuldigd ben. En aangezien ik aardig in de kreukels lig kán ik ook niks terug doen en voel me dan gelijk al bezwaard.

Punt; ik vraag geen hulp aan mensen.

Ik heb dat dus ook. Ik voel me enorm bezwaard om iemands hulp of bijdrage te vragen. Ik heb heel vaak het gevoel dat ik bij mensen in het krijt sta, ook als het om iets doms gaat, of ze het me zélf aanbieden. Ik voel me snel een profiteur.

Ik heb er geen moeite mee om anderen te helpen, though. Andere mensen verhuizen en klussen in hun huis doe ik met veel enthousiasme, krijg er veel dankbaarheid voor terug. Dat is voor mij in principe al genoeg.

Daten heeft z'n nut gehad, sinds vrijdag heb ik weer een relatie

quote:

Op zondag 24 mei 2015 01:15 schreef GlenSpey het volgende:
Daten heeft z'n nut gehad, sinds vrijdag heb ik weer een relatie

Lekker man!
Succes

Nou, ik heb na een weekje eindelijk weer eens een ingeving gehad (alles lag een beetje stil door dat gebeuren met mn huis enzo).

Dit gaat over opvoeding.

Het lijkt een inkopper te zijn dat een minder goeie opvoeding voor meer gedragsproblemen en psychische problemen kan zorgen (slechte hechting, depressie, impulsiever of zelfdestructief gedrag, dat soort dingen).
Een zwaardere jeugd (als gevolg van een slechte opvoeding) zal over de gehele linie genomen zorgen voor meer problemen in de volwassenheid.

Nu zat ik in Berlijn al een beetje na te denken over iets...namelijk dat vanaf de geboorte iedereen een opvoeding krijgt (duh ). Echter, zou het in theorie niet zo kunnen zijn dat een autist aan een andere opvoeding behoefde heeft dan een NT?
En als dat idd zo is, in hoeverre zijn de problemen waarmee de autistenpopulatie geplaagd wordt, problemen veroorzaakt door een slecht aangemeten opvoeding (namelijk een opvoeding om NTs op te voeden) en niet zozeer door problemen veroorzaakt door autisme persé?

Mocht bovenstaande "ergens" op slaan, dan vraag ik me nu af wat er in mn eigen opvoeding beter had kunnen gaan.

Een paar fouten heb ik wel kunnen identificeren:
Ik werd vaak uitgemaakt voor "asociaal" (omdat ik niet zag dat mijn eigen handelingen als "asociaal" of "ongewenst" gezien werden, maar dat op die momenten niet zag omdat ik simpelweg die sociale interactielaag die NTs hebben, niet heb) of egoistisch en werd gezien als onhandelbaar, ook al deed ik niemand kwaad (en al helemaal niet met opzet), maar dit werd me wel verweten.

Mij werd iets verweten waar ik helemaal niks aan kon doen, omdat ik geen NT ben maar een autist

Ook voelde ik me niet begrepen (mijn gedrag was "raar" en "onlogisch" terwijl ik juist hun gedrag raar en onlogisch vond)

Met "sociale interactielaag" bedoel ik trouwens de manier waarop NTs met elkaar communiceren en dan specifiek het deel wat bij autisten ontbreekt. Ding is dat ik niet eens weet -of- daar een naam voor is? (Kuo?).

Heeft iemand hier eventueel wat op aan te vullen? Iets wat ik over het hoofd gezien heb wellicht?

Natuurlijk heeft een kind met autisme een andere opvoeding nodig dan een NT-kind. Sowieso is elk kind anders, maar dan kan je je nog een beetje redden met die "oei ik groei"-opvoed boekjes. Bij een kind met autisme (of iets anders wat een kind net wat anders maakt dan een NT'er) heb je daar niet veel aan.

Het is zonde dat het bij jou (en andere) zo laat gediagnostiseerd is. Als de diagnose in de kindertijd was gekomen had de opvoeding erop aangepast kunnen worden en had het allemaal net wat anders kunnen lopen. Misschien betere kansen en minder worstelingen met jezelf?

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:10 schreef Elvi het volgende:
Natuurlijk heeft een kind met autisme een andere opvoeding nodig dan een NT-kind. Sowieso is elk kind anders, maar dan kan je je nog een beetje redden met die "oei ik groei"-opvoed boekjes. Bij een kind met autisme (of iets anders wat een kind net wat anders maakt dan een NT'er) heb je daar niet veel aan.

Het is zonde dat het bij jou (en andere) zo laat gediagnostiseerd is. Als de diagnose in de kindertijd was gekomen had de opvoeding erop aangepast kunnen worden en had het allemaal net wat anders kunnen lopen. Misschien betere kansen en minder worstelingen met jezelf?

Ding is, weten we (als collectief) wel wat een goede autistenopvoeding zou moeten inhouden?

Ik heb wel een paar ideeën, maar die zweven nog een beetje los in mn hoofd

Edit: Misschien kan ik dit wel al leidraad nemen?
http://mens-en-samenlevin(...)angrijke-regels.html

Edit2: Als ik dit lijstje zo zie, die ik op het 1e gezicht niet gelijk waarom dit niet zou werken voor autisten?

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ding is, weten we (als collectief) wel wat een goede autistenopvoeding zou moeten inhouden?

Ik heb wel een paar ideeën, maar die zweven nog een beetje los in mn hoofd

Ik denk dat als een kind eenmaal de diagnose heeft gehad, er dan wel hulp klaarstaat om ondersteuning te bieden bij de opvoeding. Maar of dat zal slagen zal ook wel bij de ouders liggen. Sommige ouders zijn gewoon niet geschikt voor een kind met autisme denk ik.

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

Edit: Misschien kan ik dit wel al leidraad nemen?
http://mens-en-samenlevin(...)angrijke-regels.html

Dat zijn wel een beetje de basis-regels ja Die zijn ook wel van toepassing op kinderen met autisme denk ik? Alleen de regel "Neem uw kind zoals het is" is dan de belangrijkste. Maar er komt nog heel wat meer bij kijken om een kind op te voeden. Er kan vanalles gebeuren, zeker als het in aanraking komt met anderen zoals bijvoorbeeld op school of zelfs naaste familie.

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:18 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik denk dat als een kind eenmaal de diagnose heeft gehad, er dan wel hulp klaarstaat om ondersteuning te bieden bij de opvoeding. Maar of dat zal slagen zal ook wel bij de ouders liggen. Sommige ouders zijn gewoon niet geschikt voor een kind met autisme denk ik.

Ja, dat kan allemaal wel waar zijn, maar waar ik meer op probeer te doelen is wat er bij een autistenopvoeding anders moet t.o.v. een NT opvoeding.

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:20 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dat zijn wel een beetje de basis-regels ja Die zijn ook wel van toepassing op kinderen met autisme denk ik? Alleen de regel "Neem uw kind zoals het is" is dan de belangrijkste. Maar er komt nog heel wat meer bij kijken om een kind op te voeden. Er kan vanalles gebeuren, zeker als het in aanraking komt met anderen zoals bijvoorbeeld op school of zelfs naaste familie.

de laatste regel: "Verwen uw kind niet in spullen, maar in liefde" waarom zou je een kind überhaubt moeten verwennen eigenlijk?
Ik begrijp wel dat liefde belangrijk is, maar als ik als kind de behoefde zou hebben om even alleen te zijn, dan is het laatste (en 1 van de meer verwarrende) dingen die ik zou willen een ouder die denkt dat ik zielig ben en me vervolgens in liefde en knuffels gaat onderdompelen...
dat werkt averechts en verwarrend

Nog een regel waar ik twijfels bij heb is deze: "Geef het kind complimenten"

Ik kan het niet echt uitleggen, maar als ik een compliment zou krijgen elke keer als ik mn jas ophang, dan zou ik me juist steeds kleiner gaan voelen (want zo moeilijk is steeds hetzelfde doen toch niet?), meer als een klein kind waardoor mn zelfvertrouwen zou afnemen ipv toenemen

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:25 schreef magnetronkoffie het volgende:
Nog een regel waar ik twijfels bij heb is deze: "Geef het kind complimenten"

Ik kan het niet echt uitleggen, maar als ik een compliment zou krijgen elke keer als ik mn jas ophang, dan zou ik me juist steeds kleiner gaan voelen (want zo moeilijk is steeds hetzelfde doen toch niet?), meer als een klein kind waardoor mn zelfvertrouwen zou afnemen ipv toenemen

Maar dat hoeft toch ook niet? Sommige mensen geven het kind inderdaad complimenten over elke scheet

Als een kind voor het eerst zijn/haar jas kan ophangen krijgt het wel een compliment, daarna is het een gewoonte en dat hoeft niet steeds een complimentje te krijgen.

En deze "Voed het kind op met de juiste normen en waarden" zou denk ik min of meer geheel herschreven moeten worden.
Ik denk zelf (please correct me if I'm wrong) dat de methode voor NTs bij deze regel weinig raakvlakken heeft met autisme.

Voorbeeld: Dat je niet de regels mag overtreden. Dit werd bij mij (en dan moet ik vooral aan mn basisschooltijd denken) dusdanig veel gehoord (klasgenootjes die het nooit konden laten en een standje kregen en talloze herhalingen) dat ik er moe van werd.

Zelf had ik zoiets van "hoe moeilijk is het nou om gewoon niet te liegen?" terwijl ik pas jaren later begreep dat NTs per definitie meer moeite hebben met het klakkeloos vertellen van de waarheid, omdat ze aan veel meer dingen moeten denken (iets waar autisten veel minder last van hebben).

Ik denk dat het in de opvoeding van een NT-kind er vooral om gaat wat de ouders willen (dus het kind schikt zich naar de eisen van de ouder) en bij een autistisch kind moeten de ouders het kind volgen... Omdat een autistisch kind andere behoeftes heeft moeten de ouders zich daar aan aanpassen. En bij een NT-kind is het andersom: het kind past zich aan aan de ouders.

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:32 schreef Elvi het volgende:
Ik denk dat het in de opvoeding van een NT-kind er vooral om gaat wat de ouders willen (dus het kind schikt zich naar de eisen van de ouder) en bij een autistisch kind moeten de ouders het kind volgen... Omdat een autistisch kind andere behoeftes heeft moeten de ouders zich daar aan aanpassen. En bij een NT-kind is het andersom: het kind past zich aan aan de ouders.

Deze volg ik even niet, wat bedoel je precies?

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:40 schreef Poesopstokje het volgende:
Oh eneehh Glen; Fuck yeah

En ik ben vandaag jarig

Feli!
Alleen als ik op je verjaardag wil toasten, moet ik eerst even naar de super om nieuwe drank te halen

quote:

Op zondag 24 mei 2015 11:40 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Yesss.

Ik was er vroeg bij met m'n zoon (1 jaar) en kon op die manier gelijk hulp inschakelen. Werpt z'n vruchten al af hoor! Op school valt hij nauwelijks op in de groep

Het is niet zo zeer dat we een andere opvoeding nodig hebben, maar meer duidelijkheid en uitleg, dát is wat belangrijk is.

Vetgedrukte is absoluut belangrijk ja.
Maar hoe zit het dan met sociale regels enzo?