quote:
quote:
Achter de schermen van de Ronde van Azerbeidzjan
Terwijl de grote sterren van het wielerpeloton zich opmaken voor de start van de Giro, wordt er ook volop gekoerst in Oost-Europa. Van 6 tot 10 mei vindt immers ook de Ronde van Azerbeidzjan plaats. Onze reporter Bram Vandecapelle trok naar de hoofdstad Baku en gunt u elke dag een exclusieve blik achter de schermen van deze exotische wielerronde.
Dag 1: Baku - Sumqayiy: 154 kilometer
Vandaag startte in Baku - aan de oevers van de Kaspische Zee - en vlakbij de Crystal Arena, waar in 2012 het Eurosongfestival plaats vond, de vierde editie van de Ronde van Azerbeidzjan. Aan de start van de vijfdaagse geen WorldTour-ploegen of bekende landgenoten. Xandro Meurisse (An Post - Chain Reaction) en Brent Luyckx (Leopard) zijn de enige aanwezige Belgische renners. Toch is deze wielerronde de moeite om volgen. Zo wordt er binnen een maand in Baku de Europese Spelen georganiseerd en loont het de moeite om na te gaan op welk parcours Tom Boonen, Tiesj Benoot en co onze nationale driekleur zullen verdedigen.
Critici hebben vragen bij de Ronde van Azerbeidzjan, die er alleen maar kan zijn dankzij de financiering van de lokale overheden - rijk geworden door de aanwezige gas en aardolie - als doel hun land te promoten naar de rest van de wereld. Dat lukt aardig. Met ploegen uit Australiė, Griekenland, Roemeniė, Turkije, Indonesiė en zowat alle Oost-Europese landen is er zelden een grotere diversiteit aan nationaliteiten aanwezig dan hier. Ook zij die kritisch staan tegenover de kwaliteit van de de wedstrijd in contrast met het koerswalhalla Belgiė, moeten hun mening herzien. Bij de eerste editie durfden lokale magistraten op de persconferentie nog vragen of ze tijdens de bevoorradingszone samen konden tafelen met de renners, in de gedachte dat de renners echt een half uur pauze zouden nemen in plaats van te eten op de fiets. En ook tijdens de eerste editie stonden de fotografen op de finishlijn de renners op te wachten, denkende dat de renners één voor één - zoals op de marathon - zouden aankomen. Terwijl er in werkelijkheid een op hol geslagen peloton van 150 renners naar de meet stormde. Deze verhalen zijn niet verzonnen, maar echt gebeurd.
Dan staat de organisatie dit jaar wel op punt. Elke ploeg krijgt een luxueuze Mercedes-bestelwagen ter beschikking, de wedstrijd wordt voor het eerst live uitgezonden op televisie en na elke vijfhonderd meter langs het parcours staat er een politieagent om de orde te handhaven. Vanmorgen bij de start reden de renners in colonne vanuit het hotel naar de startzone - dwars door de miljoenenstad Baku, die voor de gelegenheid helemaal autovrij was gemaakt.
Ook het publiek is massaal aanwezig. Drie uur voor de renners zouden binnen razen, stonden al duizenden mensen en vooral kinderen te zwaaien met vlaggetjes aan de aankomst. Taferelen die je zelfs in veel Vlaamse koersen niet ziet. Denk nu niet dat de Azeri's zo wielergek zijn. Hun nationale sport blijft Grieks-Romeins worstelen. De reden voor deze massale opkomst ligt bij de overheid. Om hun koers de nodige waarde te geven, moeten alle omliggende scholen verplicht aanwezig zijn om te supporteren. De leraars zijn zelfs zodanig gebrainwasht dat kinderen die even niet met het vlaggetje zwaaien of achterom kijken, meteen op de vingers worden getikt. Ondanks de kinderen werkelijk niet begrijpen wat al die meneren met spannende korte broekjes en rijdend op twee wielen in hun stad komen doen, amuseren ze zich kostelijk. Al zal dat misschien ook te wijten zijn aan de vele petjes die de organisatie uitdeelt bij wijze van entertaining.
Help, Horner in mijn bed
Toch zijn er nog steeds wat kinderfoutjes wat de organisatie betreft. De eerste twee dagen verbleven alle ploegen, UCI-leden, de verzamelde media en de organisatie in hetzelfde megahotel. Over de faciliteiten van het vijfsterren Kempinski Hotel geen bezwaar. Maar over de kamerverdeling werd niet echt nagedacht. Ondanks het hotel meer dan duizend kamers telt, bleken er plots onvoldoende bedden vrij. Daardoor werden allerhande kamertoegangen door elkaar gewisseld. Zo kwam het dat ondergetekende dinsdagavond 22 uur zijn kamer 422 binnenwandelde, maar plots renner en ex-Vueltawinnaar Chris Horner in zijn bed zag liggen.
De organisatie had zowel aan Horner als aan mezelf dezelfde kamer toegewezen. Horner die zondag nog actief was in de Ronde van Gila in de Verenigde Staten en bekomend van een fikse jetlag, kon er gelukkig mee lachen. 'Kom je om dit uur een handtekening vragen? Morgen past me beter', waarna hij zich omdraaide en verder sliep. Het zijn gebeurtenissen die we in de Ronde van Belgiė niet snel zien gebeuren. Oh ja. De openingsrit werd gewonnen door de Sloveen Marko Kump voor de Italiaan Francesco Chicchi en thuisrijder Maksym Averin.