LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
F&L / Stel je vragen aan de filosoof! (Poging twee!)
Interessant topic. Eerst de mens gelijkstellen aan de rede, en dan dit.
Is er een gedeelde epistemologie?
JAM: Jazeker, die van de wetenschappelijke methode.
Interessant topic. Eerst de mens gelijkstellen aan de rede, en dan dit.
Is er een gedeelde epistemologie?
JAM: Jazeker, die van de wetenschappelijke methode.
Graag op anoniem
Anekdote
Een vader stond met zijn dochtertje
van vijf bij tramhalte Oude Dijk
op lijn vier te wachten. Het was beestenweer.
Hij keek op het dienstregelingsbord,
wanneer dat ze van dit meteorologisch
geweld verlost zouden worden. Tot zijn
spijt constateerde hij, dat voor hem
en zijn dochter nog 25 minuten ellende
te wachten stond. Hij zag aan de
overkant van de straat een deur met
uitnodigende verlichting .Hij zei tegen zijn
dochtertje: Kom kind, we gaan in afwachting
van teleurstellend openbaar vervoer daar maar
eens kijken, want hier onder een morsig
afdakje met willekeurig een raam
is het slecht hoosbuien en windvlagen trotseren.
Toen ze binnenkwamen, zagen ze, dat
het een expositieruimte was die werk toonde
van Paul Klee. Zijn dochtertje oogde bij
de aanblik van zoveel kleuren duidelijk
vrolijk, terwijl pa in volwassen onnozelheid niets anders
kon verzinnen, dan zijn hoofd laatdunkend te
schudden. Vanachter de coulissen kwam een
man naar hun toegelopen, met de vraag wat ze
ervan vonden. Pa nam het voortouw door
te zeggen, dat zijn dochtertje van vijf dit werk
ook met vrij veel gemak zou kunnen evenaren.
De man zei: Ik ben Paul Klee, en als je dochter
haar huidige tekeningen ook nog zou kunnen
realiseren als ze 50 is, dan is ze geniaal.
Dit verhaal heeft geen moraal.
Geschreven door Wiebeldak Senior, schilder en dichter.
Ik dacht dat ik dat hier wel kwijt kon. Deze kreeg ik net via de mail binnen.
Een vader stond met zijn dochtertje
van vijf bij tramhalte Oude Dijk
op lijn vier te wachten. Het was beestenweer.
Hij keek op het dienstregelingsbord,
wanneer dat ze van dit meteorologisch
geweld verlost zouden worden. Tot zijn
spijt constateerde hij, dat voor hem
en zijn dochter nog 25 minuten ellende
te wachten stond. Hij zag aan de
overkant van de straat een deur met
uitnodigende verlichting .Hij zei tegen zijn
dochtertje: Kom kind, we gaan in afwachting
van teleurstellend openbaar vervoer daar maar
eens kijken, want hier onder een morsig
afdakje met willekeurig een raam
is het slecht hoosbuien en windvlagen trotseren.
Toen ze binnenkwamen, zagen ze, dat
het een expositieruimte was die werk toonde
van Paul Klee. Zijn dochtertje oogde bij
de aanblik van zoveel kleuren duidelijk
vrolijk, terwijl pa in volwassen onnozelheid niets anders
kon verzinnen, dan zijn hoofd laatdunkend te
schudden. Vanachter de coulissen kwam een
man naar hun toegelopen, met de vraag wat ze
ervan vonden. Pa nam het voortouw door
te zeggen, dat zijn dochtertje van vijf dit werk
ook met vrij veel gemak zou kunnen evenaren.
De man zei: Ik ben Paul Klee, en als je dochter
haar huidige tekeningen ook nog zou kunnen
realiseren als ze 50 is, dan is ze geniaal.
Dit verhaal heeft geen moraal.
Geschreven door Wiebeldak Senior, schilder en dichter.
Ik dacht dat ik dat hier wel kwijt kon. Deze kreeg ik net via de mail binnen.
Da's al een heel oude mop, hoor, Wiebeldak. Misschien moet je m doorsturen naar ene Aelita Andre. Die kan er vast nog wel mee lachen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Arnon Grunberg, 20 mei '15
Op 15 november 1986 schrijft Frans Kellendonk aan Gerard Reve: 'Maak die weldenkende zielen maar eens duidelijk dat hun rationalisme, hun positivisme, hun politieke overtuigingen vooral, allemaal pseudo-religies zijn.'
Het wordt dikwijls vergeten, bijvoorbeeld door atheïsten, die zich bevrijd menen te hebben van het irrationalisme, dat politieke overtuigingen een pseudoreligie kunnen worden, inclusief rituelen en geloofsgemeenschappen.
Hetzelfde kan worden beweerd over kunst en wetenschap. De heilsverwachtingen die mensen hebben van de wetenschap doen denken dat zij geloven dat diep in de wetenschap de Messias verstopt zit.
Vermoedelijk kunnen we niet zonder pseudoreligies; de erkenning dat ons leven er vol mee zit is een stap in de goede richting.
Op 21 december 1988 schreef Kellendonk aan Ernst Braches dat hij nog een angst over had: 'De angst voor medelijden.'
Het menselijk medelijden dient inderdaad gevreesd te worden, al was het maar omdat empathie voor velen ook een pseudoreligie is.
Op 15 november 1986 schrijft Frans Kellendonk aan Gerard Reve: 'Maak die weldenkende zielen maar eens duidelijk dat hun rationalisme, hun positivisme, hun politieke overtuigingen vooral, allemaal pseudo-religies zijn.'
Het wordt dikwijls vergeten, bijvoorbeeld door atheïsten, die zich bevrijd menen te hebben van het irrationalisme, dat politieke overtuigingen een pseudoreligie kunnen worden, inclusief rituelen en geloofsgemeenschappen.
Hetzelfde kan worden beweerd over kunst en wetenschap. De heilsverwachtingen die mensen hebben van de wetenschap doen denken dat zij geloven dat diep in de wetenschap de Messias verstopt zit.
Vermoedelijk kunnen we niet zonder pseudoreligies; de erkenning dat ons leven er vol mee zit is een stap in de goede richting.
Op 21 december 1988 schreef Kellendonk aan Ernst Braches dat hij nog een angst over had: 'De angst voor medelijden.'
Het menselijk medelijden dient inderdaad gevreesd te worden, al was het maar omdat empathie voor velen ook een pseudoreligie is.
Graag op anoniem
Ach. Je moest dat allemaal maar niet al te serieus nemen. Ik klets daar maar wat uit mijn nek en hoop dat iemand ooit eens iets verstandigs terugzegt zonder daarbij te vervallen in 'quote:Op woensdag 3 juni 2015 17:15 schreef Mainport het volgende:
F&L / Stel je vragen aan de filosoof! (Poging twee!)
Interessant topic. Eerst de mens gelijkstellen aan de rede, en dan dit.
Is er een gedeelde epistemologie?
JAM: Jazeker, die van de wetenschappelijke methode.
', enzo. Zo gaat dat jammerlijk maar al te vaak. Overigens staat me niet zo zeer bij dat ik de mens daarin gelijk heb gesteld met de rede. Ook staat me niet echt bij dat ik de wetenschappelijke methode nu redelijk noem. Dat lijkt me eerlijkheidshalve ook niet meer dan een samenraapsel van (vrij willekeurige) criteria die toevalligerwijs tezamen goed uitpakken.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Als me dat topic al ergens om ging, dan ging het me er vooral om dat men zijn tijd niet teveel zou moeten verdoen met geouwhoer (lees: filosofie) en als men dan toch de drang heeft een zekere nieuwsgierigheid te bevredigen en/of verstandige uitspraken te doen over de dingen in de wereld en hoe die zich aan ons blootgeven, men beter natuurkunde (o.i.d.) kan gaan studeren.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Waarbij toch een héél groot verschil is dat de wetenschapper voorspellende, verklarende, toestbare, herhaalbare, etc. uitspraken over de werkelijkheid kan doen. Dat is toch een wereld van verschil.quote:
Arnon Grunberg, 20 mei '15
Op 15 november 1986 schrijft Frans Kellendonk aan Gerard Reve: 'Maak die weldenkende zielen maar eens duidelijk dat hun rationalisme, hun positivisme, hun politieke overtuigingen vooral, allemaal pseudo-religies zijn.'
Het wordt dikwijls vergeten, bijvoorbeeld door atheïsten, die zich bevrijd menen te hebben van het irrationalisme, dat politieke overtuigingen een pseudoreligie kunnen worden, inclusief rituelen en geloofsgemeenschappen.
Hetzelfde kan worden beweerd over kunst en wetenschap. De heilsverwachtingen die mensen hebben van de wetenschap doen denken dat zij geloven dat diep in de wetenschap de Messias verstopt zit.
Vermoedelijk kunnen we niet zonder pseudoreligies; de erkenning dat ons leven er vol mee zit is een stap in de goede richting.
Op 21 december 1988 schreef Kellendonk aan Ernst Braches dat hij nog een angst over had: 'De angst voor medelijden.'
Het menselijk medelijden dient inderdaad gevreesd te worden, al was het maar omdat empathie voor velen ook een pseudoreligie is.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Mwoah, redelijk. Ik zit al een tijdje in Leeuwarden te wachten tot mijn huis in Den Haag vrijkomt. Dat duurt maar en duurt maar. De vorige bewoners zijn al weg, maar nu moet de woningbouw nog een inspectie uitvoeren en reparaties uitvoeren en dan een contract in elkaar flansen en de vent die daar overgaat is op vakantie dus zijn taken worden waargenomen door en bla-bla-bla.quote:
Ik vermaak me hier best hoor, maar om nu te zeggen dat er zo schot in zaak zit, nee. Daar baal ik een beetje van.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
In Leeuwarden? Waarom daar?
Kun je ze verdragen, de Friezen?
Kun je ze verdragen, de Friezen?
The love you take is equal to the love you make.
Daar woont mijn neef. Dus zie, ik zit droog en uit de wind. Wat betreft de Friezen, daar durf ik niet zoveel over te zeggen. Het gros van de tijd zit ik hier in zijn (neeflief dus) huis wat spelletjes te spelen en te lezen en met mijn piemel te spelen en weet ik veel wat. Veel omgang met de Friezen heb ik niet. Ja, het meisje achter de kassa bij de supermarkt of de man in de tabakswinkel. Die zijn dan vriendelijk en beleefd zoals ze elders in het land in dezelfde functie doorgaans net zo vriendelijk en beleefd zijn.quote:Op donderdag 4 juni 2015 00:27 schreef Lienekien het volgende:
In Leeuwarden? Waarom daar?
Kun je ze verdragen, de Friezen?
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Lekker rustig dus, wil ik maar zeggen. 
.
.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Geen wandelingen door de binnenstad? Je zit toch niet in dat Cammingafuckingburen, hè?
The love you take is equal to the love you make.
Nee hoor. Ik weet niet hoe deze wijk heet, maar het is op een steenworp van het centrum. En ja, een wandelingetje door het centrum met een kopje koffie erbij doe ik ook weleens. Spannender dan dat wordt het echter niet. Héérlijk.quote:
Geen wandelingen door de binnenstad? Je zit toch niet in dat Cammingafuckingburen, hè?
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Overigens heb ik wel een leuk café gevonden waar ze de hele dag metal draaien en iedereen aan de bar shag zit te roken en z'n bek houdt, behalve dan de een of andere oude knakker die zoiets beweert als dat Jozef zich aan het aftrekken was tijdens het timmeren en gelijktijdig klaarkwam als op zijn vingers sloeg en dan hop! Met een luid godverdomme zo die hamer met al dat zaad erop de lucht inslingerde, recht in de kut van Maria die op het strand van Tel Aviv lag te zonnen. Daar knap ik dan toch wel weer van op. .
.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik kom nog wel eens in Leeuwarden voor de nazit van een crematie. Of op doorreis met de trein naar/van Harlingen.
Weemoed.
Weemoed.
The love you take is equal to the love you make.
Geldt dit ook als proximitimeet?
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik bedoel, dat Haagse kliekje, dat Amsterdamse kliekje, dat kennen we nu wel. Grins bôppe, wil ik maar zeggen.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ja, ja, ik ken dat, de laatste keer was mijn moeder, afgelopen november, die niet dood ging in een soort van golf van andere gevallen van overlijden in mijn familie. Althans dat hoop je dan maar, hè, voor hetzelfde geld ga je zelf dood een half jaar of + later. Je weet het niet, toch? Dan ben je toch een deel van een soort golf aan overlijden in je familie. Het zal wel weer niet, maar je weet het gewoon niet.quote:
Ik kom nog wel eens in Leeuwarden voor de nazit van een crematie. Of op doorreis met de trein naar/van Harlingen.
Weemoed.
Weemoed idd.
[ Bericht 3% gewijzigd door Ryan3 op 04-06-2015 04:32:25 ]
I´m back.
Ik doe even een Mainpotje:
Ik heb net een lezerscolumn voor de metro ingezonden met titel: 'IS heeft gelijk'.
.
Ik heb net een lezerscolumn voor de metro ingezonden met titel: 'IS heeft gelijk'.
.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Mainpotje, goede naam, hopelijk blijft-i hangen.
Ik kreeg laatst een mail van een online literair tijdschrift dat ze op basis van andere stukken een kort verhaal van me wilden hebben. Ik dus eentje schrijven, opsturen, krijg ik een mail terug dat ze heel veel inzendingen hebben gekregen en met pijn in het hart keuzes moesten maken enzovoort. Wat is deze? dacht ik. Nuja, ik heb veel andere zaken aan mijn hoofd dus verder heb ik er niet meer aan gedacht maar bij deze kunnen ze alsnog de tering krijgen
Ik kreeg laatst een mail van een online literair tijdschrift dat ze op basis van andere stukken een kort verhaal van me wilden hebben. Ik dus eentje schrijven, opsturen, krijg ik een mail terug dat ze heel veel inzendingen hebben gekregen en met pijn in het hart keuzes moesten maken enzovoort. Wat is deze? dacht ik. Nuja, ik heb veel andere zaken aan mijn hoofd dus verder heb ik er niet meer aan gedacht maar bij deze kunnen ze alsnog de tering krijgen
Graag op anoniem
Online literair tijdschrift. Alsjeblieft. Houd op. Die lui hebben zowaar nog veel minder benul van waar ze mee bezig zijn dan jij.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik heb die column trouwens wel ingezonden. Dat was geen grap.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Maar nu ga ik slapen. Goddank mijn voorzienende blik. Eerder vandaag (rond een uur of vier) ben ik naar de apotheek gefietst om daar wat asperine te kopen. Daar pluk ik nu mooi de vruchten van!
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
