Spirit, ik heb verder niet de andere adviezen grondig gelezen, maar ik wil best delen hoe wij dit soort dingen ervaren en benaderen

Misschien heb je daar iets aan.
Laat ik het soep-verhaal als voorbeeld nemen:
Als kleine Pluis hier met haar soep speelt, het opslurpt en weer uitspuugt bijvoorbeeld, dan zien wij dat als een ervaring die ze beleeft. Ze ontdekt iets nieuws dat ze kan met haar lichaam, een gevoel, een geluid, een smaak, ... Jij hebt misschien al honderden keren in je leven soep (of iets anders) uitgespuugd, maar haar lichaam kent ze amper twee jaar, er valt nog heel veel aan te ontdekken! Ze ervaart voor het eerst hoe dat is, dat ze dat kan! En wow, er gebeurt ook nog iets, de soep komt er weer uit

Hier zie ik vaak dat als ze iets nieuws ontdekt, ze het graag een heleboel keer uitprobeert en een heleboel keer herhaalt en dat het dan weer klaar is, dan heeft ze het ervaren, ze heeft haar nieuwe skill gemastered. Daarna is het niet meer spannend en is het ook weer klaar.
Als zij haar soep uitspuugt, dan bewoord ik wat ze doet: Hee, wat doe je nu? Je spuugt de soep weer uit. Dat is gek! Daarna herhaalt ze het nog 60 keer en dan zeg ik nog eens tussendoor: Zullen we de soep nu gaan eten? Of: Hee kijk, we kunnen de soep ook doorslikken! En dan doe ik het voor

Na een poosje wil ze altijd wel gewoon doen hoe het 'hoort' (

) en eet ze lekker haar soep.
Ik heb nog nooit meegemaakt dat ze een nieuwe skill aan het verwerven was en dat dat tot in de oneindigheid door is gegaan. Elke skill is binnen no-time gemastered, vooral als je het ze laat masteren. Kijk, als ze iets wil leren, zoals ergens op klimmen, en je laat dat niet toe, dan zal ze het heel vaak willen proberen, maar het duurt dan veel langer voordat ze dat heeft ontdekt en doorgrond.
Soms gebeurd het ook wel eens dat ze iets doet en dat ik het bijv. gevaarlijk vind. Dan begeleid ik haar, dus ik hou haar vast of mijn handen vlakbij haar. Bijv. met trapklimmen of ergens anders op. Maar vaak kan ze het best zonder mijn hulp

Dus dan blijf ik in ieder geval stand-by om op te vangen waar nodig.
Ik denk in ieder geval echt oprecht dat een kindje nooit zomaar gaat 'uittesten' of hij iets wel of niet mag van z'n ouders. Tenminste, ik denk dat bijna alle kindjes echt alleen maar hun papa en mama willen pleasen, je ziet dat zelfs bij volwassenen die nooit goedkeuring kregen omtrent een bepaald iets van hun ouders, die blijven tot in lengte van dagen die goedkeuring zoeken. Een kind is er niet op uit om expres iets vervelends te doen, een kind wil niet expres een slecht cijfer halen op school.. Als dat zo is, dan zit er iets anders achter, een ander probleem, het is dan een schreeuw om aandacht.
Ik denk dus dat je best kunt meegaan in het opdoen van nieuwe ervaringen, begeleid je kindje, zorg dat je er bent om haar op te vangen mocht dat nodig zijn, dat ze weet dat jouw armen daar zijn. Laat haar juist haar ervaringen met jou kunnen delen, ook in de toekomst zal zij, maar ook jij daar profijt van hebben.
Ik denk ook niet dat ze zoiets tegen je gaat gebruiken. Dat ze opeens denkt dat dat altijd mag of zo. En waarom ook niet? Je kunt haar natuurlijk uitleggen waarom jij het niet leuk vindt als ze dat altijd alleen maar zou doen. Ik denk echt dat ze je niet zomaar expres boos wil maken, ze wil juist dat jij haar lief vindt en zal echt aan jouw verwachtingen willen gaan voldoen. Dus wanneer ze groot genoeg is om het te begrijpen waarom jij dat gek vindt, dat ze soep uitspuugt en dat jij dat eigenlijk ook nooit doet, dan doet ze dat ook niet. En als ze dr soep-uitspuug-skill heeft gemastered, dan is er ook niet veel noodzaak om het tot in lengte van dagen te blijven herhalen en dus zal ze al veel eerder stoppen

Ze zal ook jou altijd als voorbeeld gebruiken, dus als jij altijd netjes je soep eet, dan gaat ze dat ook echt wel gewoon doen

Let er dus vooral op hoe jij wenst dat ze wordt, en leef dat voor!
Ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel, het is ook geen aanval, maar wellicht een andere kijk op de zaak

Bij ons is het tot nu toe een fijne benadering die eigenlijk altijd wel goed werkt. Ze mag heel veel van ons, maar is echt nooit vervelend of stout of zo. Ook bij andere mensen is het niet een of ander wild beest die alles overhoop haalt, maar drinkt ze keurig uit een kopje wat water of thee

<3
--
Nog een toevoeging:
Als kleine Pluis iets doet wat ik niet tof vind, dan stel ik mezelf altijd eerst de vraag wáárom ik het niet tof vind. Soms heb ik helemaal geen goede reden (vind ik zelf) of herzie ik m'n mening omdat ik het eigenlijk toch helemaal niet erg vind dat ze dat doet. En ik probeer me ook in haar te verplaatsen: Waarom doet ze dat? Hoe is het voor haar? Hoe komt het dat ze dat wil doen?
Heel vaak helpen die twee vragen al om te beantwoorden hoe ik met de situatie om wil gaan.

En heel vaak blijkt ook dat ik het toch helemaal niet zo erg vind, zeker niet als ik weet hoe belangrijk het voor haar is om die dingen te leren en ervaren.
[ Bericht 2% gewijzigd door elamanilo op 16-04-2015 16:29:40 ]