Gefeliciteerd Ela en Suiker

En fijne vakantie alvast Musique! Klinkt heerlijk

Ik gooi er nog even een opvoedilemma in: hoe leer je stout gedrag af? Als een baby niet weet dat hij iets stouts doet, heeft straffen natuurlijk geen zin en is het herhalen herhalen herhalen. Maar ik merk dat Isa het echt wel door heeft wanneer iets wel of niet mag en echt onze reactie aan het uittesten is. Meestal kan ik zo'n geval makkelijk oplossen. Scenario: Isa heeft een schepje vast en mept mij daarmee. Dan zeg ik eerst een paar keer dat ze niet met het schepje mag slaan en als ze doorgaat waarschuw ik haar. Dan leg ik het nogmaals uit en zeg dat er nu een consequentie is als ze blijft slaan, namelijk dat ik haar schepje af neem. Als ze dan doorgaat waarschuw ik haar een tweede keer en leg het nogmaals uit, maar bij de derde keer pak ik het schepje af. Dit accepteert ze en het gedrag is daarmee opgelost. Dit werkt voor ons prima, maar er komt nu een nieuwe dimensie bij.
Bijvoorbeeld ons slaan. Of je eten uitspugen (niet dat ze het niet lust hoor, het is puur testen), of spugen in het algemeen. We leggen vaak uit dat het niet mag, maar voor haar lijkt het een spelletje te zijn om het dan toch te doen. Er zit geen kwaad achter, dat weet ik, maar ik wil toch niet dat ze dit gedrag vertoont. Daarom heb ik haar nu 3x op de trap gezet. Het is heel effectief. Laatst spuugde ze haar soep uit, zeggen dat het niet mag, toch doen, waarschuwen, doorgaan dus uiteindelijk op de trap. Toen ze er af mocht, liep ze meteen naar haar stoel en pakte de lepel om soep te eten. Heel effectief dus, zou je zeggen.
MAAR... ze heeft zo'n vreselijk verdriet, zo'n verdriet als ik haar daar alleen op die trap zet en ik ben er weer over gaan lezen en weer van overtuigd dat het toch geen goede manier is om haar het belangrijkste en liefste wat ze heeft te onthouden: ons. Ze gaat echt helemaal door het lint en ik wil het niet. Ik vind het te heftig voor zo'n kleintje, ook al duurt het maar 2 minuten, haar pijn is zo echt en dat vind ik in geen enkele verhouding staan tot wat ze "verkeerd" doet. Ik heb het geprobeerd en ik wil het gewoon niet meer.
Maar hoe nu verder? Hoe kan ik een meisje van bijna 2 nou zo ver krijgen dat ze stop met het vertonen van ongewenst gedrag, zonder haar op deze manier te straffen? Uitleggen is denk ik nog een brug te ver, en dat is toch wat je meestal als oplossing leest in artikelen. Hebben jullie andere methodes? Handvatten? Uitleggen probeer ik natuurlijk wel, en herhalen etc, maar het werkt niet.
Sarcasme. Herken het.