Werkzoekend #114 Waar we willen werken!

@Queller: mooie berichten allemaal.

Hier wat ontwikkelingen. Heb het aanbod dat ik kreeg (waar ze graag wilden dat ik perse 5 dagen ging werken) links laten liggen. Is voor mij zowel praktisch, als financieel geen interessante optie.

Ik heb me voorgenomen om me de komende tijd vol op de startup te gaan richten. Ik werk nu al "pro-bono" aan marktanalyse en de business case door te rekenen en te valideren. De eerste tekenen zijn aardig positief. Als over een maand of anderhalf blijkt dat er echt muziek in zit gaan we de samenwerking formaliseren. Ik merk dat ik de vrijheid van werken erg waardeer en dat ik steeds meer weerstand voel tegen het klassieke loondienst.

quote:

Op woensdag 22 april 2015 18:01 schreef El_Thijs het volgende:
Even een update van mijn kant: proeftijd door en heb een jaarcontract

Al ging er vandaag wel een nieuwe collega weg die net aangenomen was.

Mochten mensen iets zoeken in de it dan kan ik wel kijken of er iets te regelen valt. We zijn flink aan het groeien. Het bedrijf zit in Den Haag en de reiskostenvergoeding is prima. Ik kom uit het zuiden en houd zelfs geld over

Goed nieuws idd en het is je gegund.

Grappig tijdens een oriënterend gesprek gaf de gesprekspartner aan waarom ik met zoveel marktvisie en ideeën niet mijn eigen bedrijf ga starten.

quote:

Op woensdag 22 april 2015 22:34 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Goed nieuws idd en het is je gegund.

Dank je BlauweTovenares

quote:

Op woensdag 22 april 2015 18:27 schreef Lingue het volgende:

[..]

Dan is het wel goed te doen idd. Ben alleen zelf niet zo van het ov. Maar dat is meer mijn dingetje

Fijn dat het zo goed bevalt. Hopelijk krijg je een mooie bonus voor het aanbrengen van mensen.

Schijnt wel te zijn ja Als ze aangenomen worden en ze komen hun proeftijd door dan krijg ik een extraatje

quote:

Op woensdag 22 april 2015 20:29 schreef Bugno het volgende:
@Queller: mooie berichten allemaal.

Dank je

Is er bij mij iets bijzonders aan de hand, of zien jullie ook steeds meer aantrekkelijke vacatures?

Vraagje: ik stoor me er mateloos aan dat in vacatureteksten geen salarisindicatie wordt gegeven Ligt aan mij hoor: ik zie op tegen salarisonderhandelingen als ik ook werkelijk maar geen enkel idee hebben waar 'ze' aan denken.

Hoe gaat dit normaal? Ik wil niet de open vraag krijgen: "Hoeveel wil je verdienen?" Want ik heb daar niet echt een duidelijk idee bij. Het maakt me namelijk niet zo gek veel uit. Ik wil natuurlijk een prettig salaris, maar vooral een eerlijk salaris.

Iemand die ervaring met salarisonderhandelingen met me wil delen?

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 23:33 schreef Queller het volgende:

[..]

Dank je

Is er bij mij iets bijzonders aan de hand, of zien jullie ook steeds meer aantrekkelijke vacatures?

Vraagje: ik stoor me er mateloos aan dat in vacatureteksten geen salarisindicatie wordt gegeven Ligt aan mij hoor: ik zie op tegen salarisonderhandelingen als ik ook werkelijk maar geen enkel idee hebben waar 'ze' aan denken.

Hoe gaat dit normaal? Ik wil niet de open vraag krijgen: "Hoeveel wil je verdienen?" Want ik heb daar niet echt een duidelijk idee bij. Het maakt me namelijk niet zo gek veel uit. Ik wil natuurlijk een prettig salaris, maar vooral een eerlijk salaris.

Iemand die ervaring met salarisonderhandelingen met me wil delen?

Klopt, veel vacatures.

En je vraag over salaris is ook herkenbaar. Meestal ga ik schofterig hoog zitten als het in een gesprek ter sprake komt (bv 4k voor 4 dagen). Als je dan ziet dat er verbazing is, of moeilijk kijken, heb je daarna een mooi haakje om aan te geven dat je realiseert dat je erg hoog zit, maar dat je ook hebt geleerd dat geld niet het allerbelangrijkste is en nu de functie en het bedrijf belangrijker vindt.

Werkt goed, nog niet eerder gehad dat ik ben afgevallen, of dat ze de gesprekken stopten (weet je nooit helemaal zeker natuurlijk).

quote:

Op zaterdag 25 april 2015 07:21 schreef Bugno het volgende:
dat je ook hebt geleerd dat geld niet het allerbelangrijkste is en nu de functie en het bedrijf belangrijker vindt.

Maar dat vind ik ook echt. Ik weet alleen zeker dat ik héél ongelukkig ga worden als ik op een later moment ontdek dat ik akkoord ben gegaan met X, terwijl alle collega's met een vergelijkbare functie X*2 blijken te verdienen.

Het is niet héél belangrijk voor me (zeg maar vanaf het niveau dat ik een mijn deel van de vaste lasten kan betalen en ook nog wat overhoud voor iets leuks af en toe), maar ik wil me niet laten afschepen met iets waar zij stiekem in hun vuistje om grinniken...

Komt het überhaupt ter sprake in het eerste gesprek? Glazen bol, iemand?

Mijn ervaring is dat t steeds vaker in het eerste gesprek wordt gevraagd.

Ik heb bij eerste gesprekken ook heel vaak al de salarisvraag gehad. Ik ging meestal heel redelijk iets boven mijn voorgaande salaris zitten, wat ook nog leek te kloppen met diverse salariswijzers. Reacties daarop zeiden voor mij ook al best wat

nationale vacaturebank na tijden weer > 20.000, geeft de burger hopelijk weer wat moed.

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 23:33 schreef Queller het volgende:

[..]

Dank je

Is er bij mij iets bijzonders aan de hand, of zien jullie ook steeds meer aantrekkelijke vacatures?

Vraagje: ik stoor me er mateloos aan dat in vacatureteksten geen salarisindicatie wordt gegeven Ligt aan mij hoor: ik zie op tegen salarisonderhandelingen als ik ook werkelijk maar geen enkel idee hebben waar 'ze' aan denken.

Hoe gaat dit normaal? Ik wil niet de open vraag krijgen: "Hoeveel wil je verdienen?" Want ik heb daar niet echt een duidelijk idee bij. Het maakt me namelijk niet zo gek veel uit. Ik wil natuurlijk een prettig salaris, maar vooral een eerlijk salaris.

Iemand die ervaring met salarisonderhandelingen met me wil delen?

Deze had ik ook. Toen heb ik 150,- tot 250,- boven m'n minimum ingezet (een range dus). Ik wist dat dat redelijk marktconform was. Dan aangeven wat je dan verwacht dat er grofweg in zit, bij mij hadden ze een all-in salaris gemaakt van de ondergrens van mijn range. Aangezien ik bij dat bod zelf volledige pensioenpremie moest betalen en reiskosten er al in zat, zat ik alsnog op m'n minimum. Ik moet toegeven dat ik me dus een beetje genaaid voelde, omdat ik niet voor niets een range aan gaf.

Toen kwam er op de valreep nog een andere partij waarbij alles rond was behalve het salaris (alleen een inschaling), wat in theorie zo laag kon uitpakken dat ik m'n rekeningen er niet mee kon betalen. Nou toen heb ik wel even lichtelijk in de stress gezeten omdat het op alle andere fronten een beter bod was. Bovendien moest er snel worden gehandeld om de deadline van de eerste partij te halen. In een week hebben we een complete procedure gedaan en ik zat die week elke avond te ontstressen bij m'n ouders. Eind goed al goed, ze boden 100,- hoger dan de eerste partij exclusief reiskosten (wat er dus nog eens bovenop komt). Volgens mij heb ik er ongeveer een halve seconde over nagedacht.

Salaris is niet het belangrijkste, maar het ligt genuanceerder dan dat. Een heel belangrijke tip die ik wil meegeven is kijk in je financiële administratie wat je minimaal nodig hebt om break-even te leven en zet altijd minimaal 200,- hoger in, ook als dat oneerlijk voelt naar je potentiële werkgever. Ze kunnen beweren wat ze willen, maar je moet wel je rekeningen kunnen betalen. Niemand heeft er belang bij dat je gestresst op je werk komt omdat er weer eens een deurwaarder langs is geweest.

Maar als je makkelijk kunt leven van een salaris wat in jouw geval marktconform is, hoef je je natuurlijk niet druk te maken dat je deze grens bewaakt.

Wees in ieder geval wel voorbereid op deze vraag. Op loonwijzer kun je iig kijken voor een indicatie. Voor mij gaf het niet zo'n goed beeld, ik wist het vooral door gewoon met de mensen te praten. Doe je huiswerk zodat je geen bod doet of accepteert waar je later spijt van hebt.

quote:

Op maandag 27 april 2015 11:39 schreef Daboman het volgende:

Deze had ik ook.

Dank je wel voor je uitgebreide antwoord!

Ik zal nog even goed mijn huiswerk doen en nadenken wat voor mij belangrijk is!

Ik heb jullie mening (en tips) nodig over mijn sollicitatie. Het is een heel epistel geworden omdat ik het zo uitgebreid mogelijk beschreven heb. Daarom heb ik het maar in een spoiler gezet.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 24 april 2015 23:33 schreef Queller het volgende:

[..]

Vraagje: ik stoor me er mateloos aan dat in vacatureteksten geen salarisindicatie wordt gegeven Ligt aan mij hoor: ik zie op tegen salarisonderhandelingen als ik ook werkelijk maar geen enkel idee hebben waar 'ze' aan denken.

Hoe gaat dit normaal? Ik wil niet de open vraag krijgen: "Hoeveel wil je verdienen?" Want ik heb daar niet echt een duidelijk idee bij. Het maakt me namelijk niet zo gek veel uit. Ik wil natuurlijk een prettig salaris, maar vooral een eerlijk salaris.

Iemand die ervaring met salarisonderhandelingen met me wil delen?

Ik zit nu op dit punt. Ik weet in welke schaal de functie zit (overheid). Mij werd gevraagd een salaris indicatie te geven en ik heb gezegd dat ik een salaris wil op 75 % van de schaal (dus als de schaal bijvoorbeeld 2000-3000 zou zijn, dan heb ik gezegd dat ik 2750 wil). Normaal gesproken proberen ze je op de bodem van de schaal te laten starten, maar mijn kwalificaties zijn hoger dan gemiddeld. Ik wilde uiteraard hoog uitkomen, maar ik wilde mijn bod zo doen, dat het niet werd gezien als de opening van de onderhandelingen. Dat het meer overkomt als een take-it-or-leave-it bod. Als ik op de top van de schaal had ingezet denk ik dat dat zou worden opgevangen als een begin bod. Ik heb nog geen definitief antwoord gekregen, maar wel een bericht dat dat wel werkbaar leek. (Er werd in de mail ook nog over de uren gesproken die ik wilde werken)

Bij mijn huidige baan werd mij ook een indicatie gevraagd van wat ik wilde verdienen. Toen heb ik zelf een schatting gemaakt ten opzichte van mijn laatste salaris en in hoeverre ik er op vooruit wilde gaan en dat natuurlijk een beetje hoog ingezet. Uiteindelijk 6.000 minder gekregen (op jaarbasis).

@ karton2:
Mijn eerste gedachte: bellen!. Hij wil liever niet over de telefoon communiceren, maar hij verzaakt de communicatie per mail, dus dan maar wel per telefoon. Misschien handig om (in dat telefoon gesprek?) ook de gegevens van een HR persoon te vragen, zodat je ook een ander contactpersoon hebt om dit soort vragen aan te stellen en het balletje rollende te houden. Verder lijkt hij mij inderdaad een slappe lamzak, maar wellicht zit hier ook deels een cultuurverschil achter?

quote:

Op maandag 27 april 2015 23:20 schreef karton2 het volgende:
Ik heb jullie mening (en tips) nodig

Mijn onderbuik zegt dat aan de andere kans een gemakszak zit. Ik weet niet hoe ik 'gemakszak' moet uitleggen, maar ik zie 'm voor me. Ik heb het wel met prospects gehad: ze zetten je op zodanige manier aan het werk, dat je het gevoel hebt dat de opdracht eigenlijk al binnen is, en dan hoor je er niets meer van. En dan krijg je ze eindelijk aan de telefoon, en dan blijkt dat de opdracht om welke reden dan ook aan je neus voorbij is gegaan.

Ik heb dan achteraf altijd het idee dat er helemaal niet de intentie was om mij de opdracht te verstrekken, maar dat ik het huiswerk heb zitten doen van degene aan de andere kant. En die vindt het geen probleem om een ander op deze manier voor zijn karretje te spannen.

Eens in de zoveel tijd tref ik er zo eentje. Ik heb besloten dat het erbij hoort en wind me er maar niet meer over op...

Krijg je er een beetje beeld bij?

Het voelt niet goed en ik zou zsm duidelijkheid willen. En misschien denkt hij wel 'heb je hem weer', maar in dat geval moet je je afvragen of je überhaupt voor hem wil werken.

Mijn tip: bellen en vragen wanneer jullie een afspraak kunnen maken voor een persoonlijke ontmoeting. Als het een gemakszak is, dan moet hij er in elk geval even aan gaan staan om zich eruit te lullen

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 09:43 schreef Queller het volgende:
Ik heb dan achteraf altijd het idee dat er helemaal niet de intentie was om mij de opdracht te verstrekken, maar dat ik het huiswerk heb zitten doen van degene aan de andere kant. En die vindt het geen probleem om een ander op deze manier voor zijn karretje te spannen.

Dit gevoel kreeg ik er ook bij na het lezen van het stuk van Karton.

Ik heb het ook wel eens meegemaakt, tijdens een stage dat wel. Super veel werk gedaan en de baas gaat met de eer lopen strijken.

Is het niet gewoon zo dat je nu gratis en voor niks zijn marktonderzoek hebt zitten doen en dat hij je daarna laat stikken.

Ik zou als ik jou was gewoon bellen.

quote:

Op maandag 27 april 2015 23:20 schreef karton2 het volgende:
Zoals hij het schreef moest ik mijn interesse bevestigen en vervolgens zouden zij:"we'll take it from there.". Met andere woorden: zij gaan alles voor mij/mijn positie voorbereiden als ik die positie zou accepteren.

Zo lees ik die zin niet hoor.

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 10:37 schreef Myraela het volgende:

[..]

Zo lees ik die zin niet hoor.

Ik ook niet. Meer zo van: als het je wat lijkt, dan gaan we eens kijken of dat iets kan worden.

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 09:43 schreef Queller het volgende:

[..]

Mijn onderbuik zegt dat aan de andere kans een gemakszak zit. Ik weet niet hoe ik 'gemakszak' moet uitleggen, maar ik zie 'm voor me. Ik heb het wel met prospects gehad: ze zetten je op zodanige manier aan het werk, dat je het gevoel hebt dat de opdracht eigenlijk al binnen is, en dan hoor je er niets meer van. En dan krijg je ze eindelijk aan de telefoon, en dan blijkt dat de opdracht om welke reden dan ook aan je neus voorbij is gegaan.

Ik heb dan achteraf altijd het idee dat er helemaal niet de intentie was om mij de opdracht te verstrekken, maar dat ik het huiswerk heb zitten doen van degene aan de andere kant. En die vindt het geen probleem om een ander op deze manier voor zijn karretje te spannen.

Eens in de zoveel tijd tref ik er zo eentje. Ik heb besloten dat het erbij hoort en wind me er maar niet meer over op...

Krijg je er een beetje beeld bij?

Het voelt niet goed en ik zou zsm duidelijkheid willen. En misschien denkt hij wel 'heb je hem weer', maar in dat geval moet je je afvragen of je überhaupt voor hem wil werken.

Mijn tip: bellen en vragen wanneer jullie een afspraak kunnen maken voor een persoonlijke ontmoeting. Als het een gemakszak is, dan moet hij er in elk geval even aan gaan staan om zich eruit te lullen

Vanaf het begin had ik al het gevoel dat hij er een lakse houding op nahield. Vooral omdat ik pas een aanbod kreeg toen ik naar mijn originele sollicitatie informeerde. Beetje van "oh ja, hij heeft wel een interessant CV, kijken of hij in die andere functie interesse heeft! Zo niet, ach.. maakt ook niet uit".
Misschien is "gemakzucht" een beter woord inderdaad, die functie is voor hem geen "moet-er".
Ik heb zojuist nog verder zitten zoeken en kwam twee vacatures tegen van eind februari en eind vorig jaar die exact 'mijn' functie omschrijven alleen beide met een andere taaleis. "Wij gaan weer uitbreiden blablabla".

Het bedrijf zelf is vrij groot en bekend in de landen waar ze zitten en met die positie kom ik verder dan wat ik met alleen vormgeving ooit zou kunnen bereiken. Ik ben dan wel bereid om een extra stap te zetten door zo'n rapportje te schrijven zonder moeilijk te doen.
Ik ga hem later vanmiddag maar eens opbellen, dan hoor ik het wel.

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 10:37 schreef Myraela het volgende:

[..]

Zo lees ik die zin niet hoor.

Of meer van:"schrijf dat rapportje en dan kijken we wel of het wat is." inderdaad. Dat was ook oorspronkelijk ook mijn eerste gedachte toen ik die mail onder ogen kreeg.
Ach ja, blijkbaar heeft mijn geheugen mij door de dagen heen voor de gek gehouden.
Hij zal wel denken door mijn vragen over de functieachtergrond dat ik denk dat ik die functie zo goed als binnenhad, kom dan in iedergeval wel enthousiast over

quote:

Op dinsdag 28 april 2015 10:15 schreef ChatGirl het volgende:

[..]

Dit gevoel kreeg ik er ook bij na het lezen van het stuk van Karton.

Ik heb het ook wel eens meegemaakt, tijdens een stage dat wel. Super veel werk gedaan en de baas gaat met de eer lopen strijken.

Is het niet gewoon zo dat je nu gratis en voor niks zijn marktonderzoek hebt zitten doen en dat hij je daarna laat stikken.

Ik zou als ik jou was gewoon bellen.

In zijn eerste mail naar mij waar hij mijn vormgever-sollicitatie zou overwegen vroeg hij van:"stel je wordt aangenomen, wat zou je aan onze website veranderen?". Je kan dan geen "nee" zeggen omdat je dan meteen klaar bent.
Toen ik twee weken later toen ik vroeg naar de status van mijn sollicitatie en kreeg dag later antwoord van:"sorry voor de late reactie, maar we gaan samenwerken met een vormgever waar we al eerder mee gewerkt hebben! Oh trouwens, wat denk je van deze functie?"
Dus even vacature uitzetten en wat feedback inwinnen over de vormgeving, maar vanaf dag #1 is allang besloten dat ze gaan samenwerken met iemand die ze al kennen.

Nu zou je bijna zeggen dat dezelfde tactiek zich weer laat zien, maar dan op marketinggebied.
Even een gratis marktonderzoek opvragen over Nederland en dan zelf met de eer gaan strijken.
Ik heb het bedrijf wat de mogelijkheid tot samenwerking wilde onderzoeken wel bij naam genoemd in het rapport. _{ja, dat is dom} Even een mailtje van hem naar dat Nederlandse bedrijf en ik sta buitenspel.
Ik werk nu al zo'n 3,5 jaar voor mijzelf en heb heel wat ellebogenwerk en cynisme voorbij zien komen, iets waar ik zelf ook geen schone handen in heb.
Al zou dit wel een absoluut dieptepunt zijn, mocht het zo gaan zoals ik denk dat het gaat

quote:

Op maandag 27 april 2015 23:20 schreef karton2 het volgende:
Ik heb jullie mening (en tips) nodig over mijn sollicitatie. Het is een heel epistel geworden omdat ik het zo uitgebreid mogelijk beschreven heb. Daarom heb ik het maar in een spoiler gezet.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik zou me lichtelijk aan het lijntje gehouden voelen en dit ook uiten. Ben bang dat je in deze situatie toch een beetje moet prikken en dat kan door je gevoel op tafel te gooien. Als je nog voor ze wil werken that is. Bekijk het ook zo; je hebt niets te verliezen, je kunt alleen maar winnen. Ik zou zeggen maak afspraken met deadlines.

Maar goed, ik ben vrij fanatiek, zo'n strategie moet wel een beetje bij je passen als je het een succes wil maken. Ik geef ze meestal zelf de ruimte om de afspraken in te vullen maar ik houd ze er wel aan.

Ter illustratie, ik had ook een bedrijf waar ze alsmaar een uitnodiging bleven uitstellen. Zij stelden de deadlines en ik belde dus steeds bij het verstrijken van de deadline op om te vragen of ze al wat wisten. Uiteindelijk de afspraak gemaakt dat het tot nader order uitgesteld zou worden, en toen heb ik ze ook niet meer gebeld. En ik werd niet meer aan het lijntje gehouden. 6 weken later werd ik gebeld of ik toch nog langs wilde komen, maar toen had ik al een andere baan.

quote:

Op maandag 20 april 2015 01:14 schreef dodoria het volgende:
Even een update: ik had een paar weken geleden een gesprek n.a.v. de eerste sollicitatie die ik verstuurd had. Ik zat bij de laatste 3 maar was het uiteindelijk niet geworden. Nu kreeg ik dit weekend een mailtje van de manager dat ze op zoek waren naar iemand voor een andere functie binnen dezelfde afdeling. En hij wilde weten of ik geinteresseerd was, anders zou hij de vacature publiceren.

weer een update: de vacature wordt op dit moment niet publiek gemaakt. Ik heb de manager gevraagd of er anderen in de running zijn en hij zei dat ze ‘1 of 2' kandidaten hebben ( waarvan ik er dus 1 ben). Klinkt mij in de oren alsof ze niemand anders op het oog hebben op dit moment, maar dat hij dat niet wil laten weten. Hij heeft mij gevraagd aan te geven per wanneer ik beschikbaar ben en een salaris indicatie. Nu is het dus afwachten…

Verder ook nog een telefoontje gehad op een andere sollicitatie. Het telefoongesprek was om een eerste selectie te maken. Dan volgt er nog een interview ronde en ik hoor binnenkort of ik daarvoor uitgenodigd ben. Maar tegen die tijd weet ik wel of ik aangenomen ben bij baan 1 of niet.

Het voelt goed dus. Enig nadeel is wel dat baan 2 wel een betere baan met veel beter salaris is (zo’n 10000 meer op jaarbasis). Maar ja, ik ga baan 1 niet laten schieten als ik geen zekerheid heb over baan 2. Ach ja, eerst maar eens zien aangenomen te worden bij een van de twee!

Yes, zojuist een baan aangeboden gekregen. Bij de eerste organisatie waar ik op gesprek was geweest. Niet de baan waar ik op solliciteerde, maar een iets lagere rang. Wel 250 meer bruto dan ik gevraagd had, dus dat is mooi meegenomen!

Ik zit na de zomervakantie weer zonder baan. Dacht eindelijk een beetje zekerheid te hebben, maar nee. De school waar ik nu werk (22 lesuren -> 44 klokuren als ik alle voorbereiding en nakijkwerk e.d. meetel, voor een kleine ¤1600 netto p/maand) pleurt alle nieuwelingen eruit.

Wat moet ik nu? Alvast denken over het aanvragen van een uitkering? Ik zal toch een inkomen nodig hebben om huur e.d. te kunnen betalen en ik solliciteer me suf.