Schending van alle mensenrechten in Iran een slechte indicatie

quote:

Rouhani famously said prior to his election victory in 2013, “All ethnicities, all religions, even religious minorities, must feel justice;” The reality has proved to be the opposite.
Iranian woman



An Iranian woman attends a religious conference in Tehran. (photo credit:REUTERS)

President Hassan Rouhani has not delivered on his pledge to loosen the vice on personal freedoms in Iran’s largely closed society.

Dr. Ahmed Shaheed, the United Nations special rapporteur on Iran, wrote in a report released on Thursday that he “regrets the difficult situation of recognized and unrecognized religious minorities, and that communities continue to report arrests and prosecution for worship and participation in religious community affairs.”

Last year, 753 people were executed in Iran, the most state-sanctioned killings since 2002.

Iran should “immediately nullify the death sentences against all political prisoners and prisoners of conscience,” Shaheed wrote.

“High priority should be placed on amending laws and policies that undermine or violate internationally recognized rights and standards,” he added.

Since Rouhani took office in August 2013, Iran has regressed on human rights. At a time when the world powers are slated to seal a deal with Tehran to curb its illicit nuclear weapons work, there are lessons to be learned from Iran’s failure to keep its promises on human rights.

Rouhani famously said prior to his election victory in 2013, “All ethnicities, all religions, even religious minorities, must feel justice...”

The reality has proved to be the opposite. Shaheed wrote extensively about the persecution of Iran’s Baha’i community.

He noted that Ayatollah Bojnourdi (a high-ranking cleric and a former member of Supreme Judicial Council) stated, “Only Baha’is ‘who cooperate with Israel’ or ‘advocate against Islam’ are not entitled to citizenship rights, and that they still have human rights even though they cannot take advantage of ‘privileges,’ such as going to university in Iran.”

While the regime presents a cheery face to the world about its treatment of Iranian Christians, facts on the ground paint a disturbing picture. Shaheed wrote, “As of 1 January 2015, at least 92 Christians remain in detention in the country allegedly due to their Christian faith and activities. In 2014 alone, 69 Christian converts were reportedly arrested and detained for at least 24 hours across Iran. Authorities reportedly continued to target the leaders of house churches, generally from Muslim backgrounds. Christian converts also allegedly continue to face restrictions in observing their religious holidays.”

The regime asserted its total rejection of “homosexual behaviors,” according to the UN report.

Rouhani has cracked down on freedom of the press. “Journalists arrested or prosecuted are often accused of contact with foreign media and are seemingly targeted due to their criticism of government leaders or for discussing sensitive policy issues,” Shaheed noted. Iran has incarcerated 29 reporters, bloggers and Internet users since May 2014.

Shaheed’s report is a detailed catalogue of human rights violations during Rouhani’s tenure. The P5+1 negotiators (US, Russia, China, UK, France and Germany) are narrowly focused on verification methods to ensure that Iran cannot build nuclear weapons.

However, Iran’s record on human rights does not bode well for its compliance with a nuclear deal. Broken promises abound.
http://www.jpost.com/Midd(...)-nuclear-deal-393928

quote:

Westen mag mensenrechten in Iran niet opofferen aan nucleaire overeenkomst met Islamitische Republiek

Op 30 november 2013 publiceerden Shirin Ebadi (Iraans mensenrechtenadvocaat en ontvanger van de Nobelprijs voor de Vrede in 2003) en Payam Akhavan (hoogleraar internationaal recht aan de McGill University in Montreal) in de Washington Post een belangrijk opinieartikel onder de titel “In Iran, human rights cannot be sacrificed for a nuclear deal” (In Iran, kunnen mensenrechten niet worden opgeofferd voor een nucleaire overeenkomst). Bas Belder (eurofractie SGP) interviewde de Israëlische Iran-expert dr. Raz Zimmt (Universiteit van Tel Aviv/Alliance Center for Iranian Studies) over de discussiebijdrage van Ebadi en Akhavan.

Is de zorg die spreekt uit de titel van de opiniebijdrage van Shirin Ebadi en Payam Akhavan naar uw mening gerechtvaardigd?

“Ik kan hun zorg begrijpen. Het lijkt erop dat de internationale gemeenschap de nucleaire kwestie op de bovenste plaats van haar agenda met Iran heeft gezet. De nucleaire crisis verhindert in hoge mate een verzoening tussen Iran en het Westen. Want het Iraanse nucleaire programma kan worden beschouwd als een van de belangrijkste bedreigingen voor regionale veiligheid en stabiliteit in het Midden-Oosten. De internationale gemeenschap, en in het bijzonder de Verenigde Staten en Europa, dienen echter hun verplichtingen op het gebied van de mensenrechten Iran niet te veronachtzamen gelet op de aanhoudende schendingen van de mensenrechten in de Islamitische Republiek.”

Ebadi en Akhavan poneren dat “in de schaduw van de onderhandelingen evenwel de ontstellende situatie van de mensenrechten nauwelijks is gewijzigd. Het reeds alarmerende aantal terechtstellingen lijkt te zijn gestegen in de laatste weken. Als symbolisch gebaar is weliswaar een handvol politieke gevangenen vrijgelaten, maar velen kwijnen nog altijd weg onder onmenselijke omstandigheden. Het martelen van dissidenten en de censuur van de media gaan onverminderd door. Hetzelfde geldt voor de vervolging van religieuze minderheden zoals de Bahais en christenen of van etnische groepen zoals de Ahwazi Arabieren, de Baloetsji en Koerden. Het onbuigzame leiderschap laat de Iraniërs weten dat een strategische terugtocht bij de nucleaire onderhandelingen om een beëindiging van de sancties te verkrijgen geen hervormingen aan het thuisfront inhouden.”

Deelt u hun stelligname?

“Ik ga volledig akkoord. Naar het schijnt, vindt er momenteel een interne strijd plaats in Iran. Die gaat tussen de nieuwe, pragmatische regering van president Rouhani en de conservative elementen binnen het Iraanse regime. Rouhani lijkt geporteerd te zijn van voorzichtige, geleidelijke hervormingen die de mensenrechtensituatie zouden verbeteren en de atmosfeer van veiligheidsmaatregelen zou reduceren. De conservatieve krachten zoals de veiligheidsdiensten, de Revolutionaire Garde en de rechterlijke macht gaan gewoon door met het beperken van de burgerlijke vrijheden in Iran.

Rouhani is zich bewust van deze tegenkrachten. Hij heeft ook meer belang bij een verbetering van de economische toestand in het land. Het gevolg is derhalve dat ondanks verschillende positieve initiatieven van regeringszijde (bijvoorbeeld de vrijlating van een aantal politieke gevangenen, de toestemming aan studenten en hoogleraren die van de universiteiten waren verbannen hun academische activiteiten te hervatten, de heropening van filmhuizen enz.) de schending van mensenrechten voortduurt. Op sommige gebieden zoals het aantal executies of de vervolging van religieuze minderheden is er een verandering ten kwade.”

Graag uw commentaar op de waarneming en veroordeling van het huidige Iraanse regime in de woorden van Ebadi en Akhavan:

“Irans huidige leiderschap doet het goed met “nucleair nationalisme”. Het stelt de nationale belangen gelijk aan de absolute macht van een kleine, zelfbenoemde godsdienstig-militaire regerende klasse. Van gelijke rechten voor de staatsburgers van Iran is geen sprake. Zelfs de hervormingsgezinde president Hassan Rouhani deed het voorstel “burgerrechten” te beperken tot de leden van “hemelse” religies. In de theocratische ideologie van de Islamitische Republiek hangen mensenrechten af van de goedkeuring van staatswege van het geloof van zijn burgers. Dit is niets minder dan religieuze apartheid. Dat kweekt fanatisme en geweld. Als er geen eind komt aan zulke schendingen van de mensenrechten, hoe kan de Islamitische Republiek dan ooit worden vertrouwd?

“Allereerst ben ik er niet zeker van dat Rouhani kan worden beschouwd al een werkelijk “hervormingsgezinde” leider. In elk geval vind ik eveneens dat er een wezenlijke en acute tegenstelling bestaat tussen de ideologie van de Islamitische Republiek Iran en het liberale concept van mensenrechten. De Islamitische Republiek baseert zich op het concept van de “heerschappij van de rechtswetenschap” die Allah en zijn vertegenwoordiger, de Opperste Leider, als de enige bron van wetgeving en soevereiniteit erkent. Deze opvatting staat daarom totaal haaks op het liberaal-democratische concept van machtsuitoefening dat de burgers, het volk, als de hoofdbron van soevereiniteit beschouwt.

Ik deel derhalve de mening dat mensenrechten in Iran niet in tegenspraak mogen zijn met de islamitische wetgeving zoals die exclusief door de Opperste Leider wordt geïnterpreteerd. Zolang Iran wordt bestuurd volgens het concept van de heerschappij van rechtswetenschap valt een substantiële wijziging inzake mensenrechten niet te verwachten.”

Toch koesteren Ebadi en Akhavan hoopvolle verwachtingen voor Irans toekomst. Zij schrijven over de belofte van een blijvende democratische transformatie in Iran met als drijvende krachten studenten- en vrouwenbewegingen, vakbonden, liefdadigheidsorganisaties, mensenrechtenadvocaten, milieuactivisten, moedige journalisten en “verlichte” kunstenaars. Vanwaar dit denkbeeld? Volgens Ebadi en Akhavan komt dat vanwege het loutere feit dat “Iran een van de meest levendige burgerlijke samenlevingen in het Midden-Oosten bezit”.

Soms wensdenken van Ebadi en Akhavan als we rekenen met het indrukwekkende onderdrukkings- en beveiligingsapparaat van het Iraanse bewind?

“Ik beschouw studenten en vrouwen ook als de voornaamste potentiële krachten richting democratische hervormingen in Iran. Ondertussen moeten we natuurlijk wel bedenken dat niet alle studenten en vrouwen in Iran dezelfde agenda of een gelijke visie hebben. Er zijn evenzeer zowel religieus-conservatieve en zelfs radicale studenten als vrouwen. Treurig genoeg leed de burgersamenleving in Iran het laatste decennium onder de repressie van staatswege, vooral sinds de onlusten van 2009. Vakbonden zijn bijvoorbeeld heel zwak hoewel we diverse protestbetogingen van arbeiders hebben gezien in Iran de afgelopen jaren.

Ik denk dat op de lange duur het loutere bestaan van diverse invloedrijke maatschappelijke krachten een politieke verandering in Iran zal aanmoedigen. Dat hangt evenwel af van het vermogen van deze groepen tot samenwerking, om een gezamenlijke coalitie te vormen en de eigen zwakheid te overwinnen. Denk bijvoorbeeld aan een verbond tussen de ontwikkelde middenklasse en de arbeidersklasse. Daarnaast is de factor van het repressieve beleid van het regime ook van evident belang.”

Op 4 oktober 2013 bracht de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een officieel document naar buiten onder de titel “Situatie van de mensenrechten in de Islamitische Republiek Iran”. Op pagina 6 las ik: “… het Wetboek van Strafrecht houdt vast aan steniging als een methode van executie voor personen die zijn veroordeeld voor overspel, het Wetboek van Strafrecht handhaaft amputatie en kruisiging voor andere misdaden zoals “vijandschap jegens Allah” en continueert de toelating van de terechtstelling van minderjarigen.”

Hebt u weet van concrete recente gevallen van de voltrekking van deze straffen, waarvoor het bijvoeglijk naamwoord “wreed” eufemistisch klinkt?

“De Islamitische Republiek is de laatste jaren erg op haar hoede geweest zulke straffen niet ten uitvoer te leggen dankzij de toegenomen internationale druk en kritiek. Iran heeft anderzijds deze straffen inderdaad niet afgeschaft. Iraanse rechtbanken hanteren deze strafbepalingen van tijd tot tijd, maar ik ben niet op de hoogte van recente gevallen waarin deze straffen ook daadwerkelijk zijn uitgevoerd.”

Hetzelfde VN-rapport vermeldt op pagina 9 het bestaan van een speciale “amputatiemachine” sedert januari 2013 in de Iraanse provincie Mazandaran. Dit gruwelwerktuig zou zich op een openbaar plein bevinden en de straf van amputatie bespoedigen. Wat weet u hiervan?

“Dit is mij onbekend, maar aangezien publieke executies nog steeds van tijd tot tijd plaatshebben, zou het mij niet verbazen wanneer publieke amputaties eveneens gebeuren.”

Ziet de internationale gemeenschap soms ook schendingen van mensenrechten over het hoofd tot dusverre door gebrek aan concrete documentatie?

“Ik denk dat de meeste schendingen van de mensenrechten in Iran welbekend zijn. Het is dan ook bijzonder lastig voor het regime om zulke schendingen voor zich te houden vanwege het eenvoudige feit dat Iraanse burgers en organisaties buitengewoon actief zijn op het internet en via de sociale media. Bijna elk incident op het vlak van de mensenrechten (neem politieke arrestaties, terechtstellingen, sluiting van nieuwsbladen enz.) in Iran komt gewoonlijk snel in de publiciteit.

Ik meen echter wel dat we nog steeds over onvoldoende informatie beschikken over de behandeling die politieke gevangenen in Iraanse gevangenissen ten deel valt. Eveneens ontbreekt het aan gedocumenteerde informatie over de executies van gevangenen die niet in het openbaar worden uitgevoerd. En de meeste terechtstellingen hebben binnen de gevangenismuren plaats.”
http://eurofractie.sgp.nl(...)sche%20Republiek.wli

quote:

Op maandag 16 maart 2015 12:58 schreef Tja..1986 het volgende:
Een slechte indicatie voor wat precies? Dat Iran nou niet bepaald het beste land is om in te wonen wisten we toch al?

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:01 schreef UpsideDown het volgende:
Dit riekt naar een lastercampagne jegens Iran.

quote:

"Iran wil van vrouwen babyfabriekjes maken"

Amnesty International heeft kritiek op twee wetsvoorstellen die in Iran op tafel liggen. Volgens de mensenrechtenorganisatie vormen die wetsvoorstellen "een ernstige bedreiging voor de seksuele en reproductieve rechten van meisjes en vrouwen". Amnesty publiceert daarover vandaag een rapport.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:04 schreef jamesdeen het volgende:
Stop eens met die treurige topics van je.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:05 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Om geloofwaardig over te komen moeten eerst beginnen met het sanctioneren van Saudi-Arabië, daar is het minimaal even erg als dan niet erger gesteld met de mensenrechten. Dit heeft geen zin zo.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:06 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Hoe zie je dat voor je? Er zijn veel meer landen in de wereld waar mensenrechten ernstig geschonden worden. Sancties prima, maar uiteindelijk heeft het hele volk daar last van. Dit soort zaken veranderen eigenlijk alleen maar door opstand van binnenuit. Bemoeienis van buitenaf is zelden een effectief middel gebleken.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:07 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Om te beginnen zijn de vrouwenrechten in Iran al beter dan in S-A.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:10 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Dan nog. Sancties helpen meestal vrij weinig. Buiten dat ze nog wat extra leed aan de bewoners brengen. O.a. door voedseltekorten.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:11 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Ze roepen wel vaker gekke dingen, in de praktijk komt er amper wat van terecht. Die foto is wel stemmingsmakend trouwens, de gemiddelde vrouw loopt er in dezelfde kleren als ons bij.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:12 schreef UpsideDown het volgende:
Sancties zullen idd weinig helpen, Iran is bezig zich zelfvoorzienend te maken net als Rusland.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:14 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Die bron.

Al-Jazeera over Iran is wel geloofwaardig ja. Kijk die serie nou maar gewoon.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:17 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

Daarom plaats je een open brief aan Timmermans waarin staat:

[..]

NOS Headlines - Druk op Iran

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:26 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Nee, gewoon normale bronnen zonder agenda.

Er is van alles mis in Iran, maar dat geldt voor zoveel andere landen.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 13:35 schreef ems. het volgende:

[..]

Want zwangere vrouwen hebben minder recht om opgehangen te worden? Zijn ze geëmancipeerd bezig is het nog niet goed.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 14:02 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Het is ook achterlijk, maar dat je alleen tekeer gaat tegen Iran is ronduit hypocriet.

quote:

Situatie mensenrechten in Iran verslechtert zienderogen, executies nemen onrustwekkend toe

Sinds Hassan Rouhani in augustus 2013 Mahmoud Ahmadinejad opvolgde als president van Iran, mag er weer gelachen worden als mensen worden opgehangen en die openbare executies nemen nog steeds in aantal toe. Het volk van Iran zelves is het lachen al lang vergaan…

De Iraanse mensenrechtenactiviste Shabnam Assadollahi die de repressie in eigen land is ontvlucht en tegenwoordig resideert in Canada, blijft vanuit de vrije wereld onverminderd de religieus gemotiveerde repressie in de Perzische staat onder vuur nemen.

De schendingen van de mensenrechten in het algemeen en de vrouwenrechten in het bijzonder gevolgd door een stroom van openbare terechtstellingen geschoeid op Middeleeuwse leest, nemen onder het regime van religieus dictator Ayatollah Ali Khamenei nog steeds toe met inbegrip van lijfstraffen zoals stok- en zweepslagen, afhakken van handen en voeten, folteringen enz.

Het meest alarmerende van al is wellicht dat die toenemende schendingen van de mensenrechten in Iran straal worden genegeerd door zowel de Verenigde Staten, door het 28-landenblok van de Europese Unie als door de rest van de vrije wereld. Die hebben het ongetwijfeld veel te druk met het demoniseren van de Joodse staat en het aanklagen van de bouw van Joodse gezinswoningen in hun hoofdstad Jeruzalem.

Dat intussen de grootste mensenschendende regimes de dans ontspringen, daar ligt in Washington en Brussel geen kat wakker van. Assadollahi gaf afgelopen vrijdag 21 november een interview weg aan Kaveh Taheri, een journalist van The Gatestone Institute. Het volledige interview kan u hier lezen. Hieronder een eerste aanzet:

Shabnam Assadollahi in Deterioration of Human Rights in Iran:

Shabnam Assadollahi“De executies lijken politiek te zijn gemotiveerd. Volgens de gegevens die werden verzameld door de Verenigde Naties, hebben Iraanse ambtenaren aangedrongen op de uitvoering ervan ten aanzien van diegenen die zij zien als een bedreiging voor hun systeem.

De beloften van Iran’s president, Hassan Rouhani, van ‘waardigheid’ en hoop te brengen aan de natie, vrijlating van politieke gevangenen, het bevorderen van burgerrechten en matiging brengen onder de Iraniërs, werden bijna onmiddellijk verbroken nadat hij zijn functie opnam.

Niet enkel heeft Rouhani zijn beloften aan de UNHCR nooit gehouden, maar sinds Rouhani aantrad in augustus 2013, zijn de executies, vervolging en schendingen van de mensenrechten aanzienlijk gestegen.

Volgens het laatste rapport van Dr. Ahmed Shaheed, de rapporteur van de VN inzake rechten van de mens, kent Iran sinds Rouhani president werd, de hoogste stijging van executies in de wereld per hoofd van de bevolking.

Dr. Shaheed bericht dat ten minste 852 personen, waaronder acht minderjarigen, werden geëxecuteerd sinds juni vorig jaar. “Hij (Rouhani) is niet in staat om de problemen aan te pakken en is niet in staat om deze trend af te remmen, noch zijn beloften uit te voeren waarin hij deze trend beloofde om te keren,” zei Shaheed.

Dr. Shaheed luidde ook de alarmbel omtrent de voorwendsels voor executies in Iran. “We hebben gezien dat een persoon werd geëxecuteerd voor het maken van een donatie aan een buitenlandse organisatie.” De stijging van de executies toont aan dat Rouhani heeft nagelaten zijn campagne beloften waar te maken omtrent de situatie van de mensenrechten in zijn land, een jaar na zijn aantreden.

Reyhaneh Jabari MalayeriReyhaneh Jabari Malayeri, sinds 2007 in een Iraanse cel, werd op 25 oktober 2014 opgehangen

Shaheed zei ook dat hij ‘geschokt’ is door het ophangen van 26-jarige Reyhaneh Jabari, die veroordeeld werd voor het vermoorden van een voormalige inlichtingenofficier waarvan ze zei dat die geprobeerd had haar seksueel aan te vallen. Shaheed zei dat hij had bij herhaling de betwistbare eerlijkheid van het proces in Teheran had aangekaart zonder resultaat.

Terwijl de internationale gemeenschap zich focust op het verkrijgen van een nucleaire overeenkomst met Iran, blijkt het dat het feit makkelijk te negeren is dat Iran ook een van’s werelds ergste mensenrechtenschenders is.

Wanneer de Grondwet van een land en de wetten van het land zijn gebaseerd op de Sharia en het islamitisch recht, ongelijkheid tussen mannen en vrouwen wettigt, een Vergeldingswet [Qanon-e Qisas] heeft, executie voor “het zijn van een vijand van God” (Mohareb), dood door opknoping, is er slechts weinig hoop dat iemand ooit deze daden zal veroordelen.

Nadat de altijd glimlachende ‘gematigde‘ Rouhani president werd van Iran, namen de regeringen van de Amerikaanse president Obama en de Europese Unie – onder het mom van diplomatie – de gelegenheid te baat om zich enkel in “onderhandelingen” te engageren om economische voordelen te bieden aan alle drie de partijen.

De Verenigde Staten en particuliere westerse bedrijven, evenals het regime van Iran, profiteerden van de door de VS versoepelde sancties om hun producten te slijten aan de vers geopende markt. En Iran, vrijgesproken van sancties, legde zich verder toe op de ontwikkeling van zijn nucleaire programma en het verhogen van het aantal centrifuges, alsmede het ontvangen van miljarden dollars.

Wat het Westen betreft, toen het Iraanse regime zijn nucleaire programma versnelde, volgden de mensen de gebruikelijke route, vanaf gewoon bezorgd zijn, compleet onverschillig zijn tot aan medeplichtigheid. De VS bracht de kwestie van de mensenrechten niet aan bod of zelfs maar het vrijlaten van onschuldige gevangenen.

Het Westen lijkt zo vreselijk wanhopig om Iran nucleaire capaciteit te geven, wellicht onder druk van zakelijke lobby’s en misschien omwille van Obama’s paniekerige behoefte aan ‘nalatenschap’. Wat Obama niet beseft is dat als hij Iran zijn nucleaire capaciteit laat verwerven, zijn ‘nalatenschap’ zal net zo zijn als die van de Britse premier Neville Chamberlain in 1938 – in wezen een macabere grap – die zwaaiend met een stuk papier orakelde dat hij de vrede met Hitler had verzekerd.

chamberlain460De Amerikaanse president Barack Obama in 2014 De Britse premier Neville Chamberlain in 1938 zwaait hier met een stuk papier waarvan hij geloofde dat dit het nucleair akkoord met Ayatollah Ali Khamenei van Iran de vrede met nazi-Führer van het Derde Rijk Adolf Hitler had bezegeld. De geschiedenis lijkt zich te zullen herhalen. Pineut van het hele schaamteloze showtoneel: de Joodse staat Israël net zoals de Joden dat in de jaren 1930 ook waren.
http://brabosh.com/2014/11/24/pqpct-yud/

quote:

Op maandag 16 maart 2015 14:25 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

S-A, N-Korea, Tsjaad, Libië, Iran, CAR, Soedan, allemaal poepregeringen die mensenrechten aan hun laars lappen. Maar het boeit de meesten vrij weinig anders werd er wel opgetreden.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 14:28 schreef Revolution-NL het volgende:

[..]

Misschien moeten wij als Westen niet alles meten met onze moraal en deze moraal zeker niet opdringen.

Wat voor de ene samenleving werkt, werkt voor de andere samenleving niet.
Laat ze lekker hun eigen boontjes doppen

Het wordt tijd dat de olie daar op is.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 14:43 schreef UpsideDown het volgende:
en, ze ja

quote:

Op maandag 16 maart 2015 14:51 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Het helpt anders verrassend weinig, de enige die lijdt is het volk, honger namelijk.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:00 schreef UpsideDown het volgende:

[..]

Het is net alsof ik naar de minister van buitenlandse zaken zit te luisteren.

Er gaat niks veranderen door sancties.

quote:

Iran onveranderd de grootste sponsor van het terrorisme: Al-Qaeda, Hezbollah, Taliban, Hamas

Iran, dat blijft doorgaan met het plannen en financieren van terreuraanslagen in het Midden-Oosten en daarbuiten, is nog steeds de “meest actieve staat die terrorisme sponsort” van de wereld, deelde de Amerikaanse regering een tijd geleden mee.
Palestijns kinder-'speelgoed', verkocht in de straten van Gaza en Ramallah

‘9/11-speelgoed’ voor Palestijnse kinderen, te koop aangeboden in straten en markten van Gaza en Ramallah

Iran werd in één adem opgesomd met Syrië, Soedan en Cuba als sponsors van het terrorisme in het rapport over 2008, opgesteld door het Staats Departement, niet toevallig dezelfde landen die ook in vorige jaarrapporten werden opgenoemd. Noord-Korea werd van de zwarte lijst gehaald in oktober 2008 na een mondelinge overeenkomst, die echter nooit officieel werd bekrachtigd.

Het laatste rapport zegt: “Iran bleef de meest actieve staat die het terrorisme sponsort,” terwijl het rapport het land tegelijk ook “de belangrijkste sponsor” noemt.

“De Iraanse betrokkenheid bij de planning en de financiële ondersteuning van terreur aanslagen in heel het Midden-Oosten, Europa en Centraal-Azië hebben een direct impact op de internationale inspanningen ter bevordering van de vrede, die een bedreiging vormen voor de economische stabiliteit in de Golfregio, en het uitbouwen van de democratie ondermijnen,” staat er in het rapport te lezen.

De nadruk werd gelegd op de Qods Strijdmacht, een elite-eenheid van de Iraanse Revolutionaire Garde [de Pasdaran], die in opdracht van de Islamitische Republiek de belangrijkste middelen leverde om overzees terrorisme te cultiveren en te ondersteunen. De Qods Strijdmacht voorzagen Hamas en andere Palestijnse anti-Israëlische terreurgroepen van wapens, training en financiële middelen.

Ook hielpen ze op elk gebied de sjiitische fundamentalistische moslims van Hezbollah in Libanon, alsmede de militanten die in Irak werden gelegerd en de Taliban-strijders in Afghanistan, staat er in het verslag te lezen. Het rapport zegt ook dat de Qods Strijdmacht de Taliban trainen “om in kleine tactische eenheden te opereren, met kleine handwapens, explosieven en indirect afweergeschut.” De Qods Strijdmacht rapporteert rechtstreeks aan de Opperste Leider van Iran Ayatollah Ali Khamenei. Zijn huidige commandant is Brigade-generaal Qassem Suleimani.

Iran heeft sinds de val van de sjah en het begin van de Islamitische Revolutie,in 1979, fors geïnvesteerd in terreurbewegingen, zogenoemde ‘proxies’, zoals de Islamitische Jihad, Hezbollah en Hamas, waarvan het zich ‘bedient’ om zijn oorlog tegen Israël te voeren. Het begrip ‘proxy-oorlog’ is ontstaan tijdens de Koude Oorlog, toen de supermachten elkaar bevochten via derden (proxy’s). Het toenemend aantal zelfmoordaanslagen tegen Israëlische doelen vindt zijn oorsprong in de proxy-oorlog die Iran voert tegen Israël. Iran poogt op deze wijze het vredesproces in het Midden-Oosten te verstoren en zijn prestige in de regio te vergroten.

Iran brak haar eigen beloften om Irak te helpen stabiliseren Irak door het land wapens te leveren, training, financiering en begeleiding te geven aan Iraakse militante groepen die zowel de door de VS geleide Iraakse coalitie als Iraakse burgers aanvielen. Het verslag vernoemde Syrië, een Iraanse bondgenoot, die evenals Iran ook Hezbollah, Hamas en andere Palestijnse militante groepen ondersteunt. Sommige van de leiders van deze groepen zijn gevestigd in de Syrische hoofdstad Damascus.

“Het hele jaar door heeft Syrië zijn banden met collega-staatssponsor van het terrorisme, Iran, verder versterkt,” staat in het rapport te lezen. Hij zei dat: “Syrië niet rechtstreeks betrokken is bij daden van terrorisme sinds 1986,” maar hij wees er tevens op dat de Verenigde Naties nog steeds de vermoedelijke Syrische rol in februari 2005 onderzoeken bij de moord op de voormalige Libanese premier Rafiq Hariri.

Het rapport van het Staats Departement klonk meer optimistisch over Soedan. Van Soedan wordt algemeen aangenomen dat het in zijn belang is om samen te werken met de Amerikaanse inspanningen om aanslagen te verijdelen tegen de Verenigde Staten, maar het laat nog steeds groepen zoals Hamas toe om actief te zijn op haar grondgebied, wordt in het verslag gezegd. Hij zei ook dat door ‘Al-Qaeda geïnspireerde elementen’ nog steeds in Soedan aanwezig zijn.

De VS zegt dat het communistische Cuba, dat al decennialang onder Amerikaans embargo ligt, nog steeds een ‘veilige thuishaven biedt aan verscheidene terroristen’, onder meer aan de leden van de Baskische separatistische groepering ETA en aan de Colombiaanse rebellengroep FARC. Maar hij voegde eraan toe dat sommige leden van deze groepen die thans in Cuba verblijven, pas verleden jaar zijn toegekomen, naar aanleiding van vredesonderhandelingen tussen de regeringen van Spanje en Colombia.

Iraanse Revolutionaire Gard, een van hen draagt op zijn borst een portret van Libanon's Hezbollah leider Nasrallah Iraanse Revolutionaire Garde: een gardist draagt op zijn borst een portret van Hezbollahleider Hassan Nasrallah

Opmerkelijk: Aaldert van Soest in Oorlog op Afstand:

“Tegen de achtergrond van deze ideologische tegenstellingen, is het een verbluffende realiteit, dat Israël in de jaren tachtig voor honderden miljoenen dollars wapens aan Iran heeft geleverd. Het land was onder meer betrokken in de Iran-Contra-affaire, tussen Iran en de Verenigde Staten. Israël was daarin niet slechts een marionet van de Amerikanen, maar volgde zijn eigen agenda. De wapenleveringen vanuit Israël waren dan ook al rond 1980 – ruimschoots voor de Iran-Contra-affaire – begonnen.

sobSommige auteurs beweren zelfs dat de VS onder invloed en druk van Israël bij de wapenhandel met Iran betrokken raakte. Aannemelijker is echter dat beide landen hun eigen motieven hadden. De reden dat Iran deals aanging met zowel de Verenigde Staten als Israël was helder, namelijk een grote behoefte aan wapens in de oorlog tegen Irak.

Het dilemma tussen de anti-Israëlische ideologie en de noodzaak van wapenhandel werd door Khomeini zelf opgelost. Aan het begin van 1981 stelde hij dat het legitiem was om Israëlische wapens te accepteren, zolang de handelaren zelf niet Israëlisch waren. Khomeini heeft de beschuldigingen van wapenhandel met Israël dan ook altijd ontkend en afgedaan als een `zionistische leugen’.

Een vraag die natuurlijk wel overblijft is wat Israël dreef om wapens te leveren aan een land dat aangaf dat na de verovering van Bagdad de bevrijding van Jeruzalem op de agenda stond. Sohrab Sobhani noemt een aantal motieven. Allereerst was de oorlog tussen Iran en Irak gunstig voor Israël. Door minister van Defensie Rabin werd deze zelfs als gunstiger beoordeeld dan de situatie van voor de Revolutie: “The peripheral pact [met Iran onder de sjah] only neutralized the Arab inner circle, but did not strategically diminish the threat. Whereas with the Iran-Iraq war, a balance of threat has been created for Israel.”

Een tweede reden voor Israël was het feit dat het banden wilde houden met meet gematigde Iraanse politici, waarvan zij dachten dat deze het revolutionaire regime binnen afzienbare tijd zouden opvolgen. Zo verzocht in 1981 en 1982 de toenmalige minister van Defensie Ariel Sharon de regering-Reagan herhaaldelijk om een deel van de Amerikaanse wapenvoorraad te mogen doorverkopen aan Iran.
Abba Evanb: 'I wouldn't sell Iran a broken typewriter'

Abba Eban: ‘Ik zou aan Iran nog geen kapotte typemachine willen verkopen’

Volgens een Amerikaanse functionaris “his thesis was, we’ll cozy up to some of these army generals because they’re the ones that’ll knock off these madman.” Tenslotte waren er ook nog economische motieven voor de lucratieve wapenhandel met Iran.

Dit beleid van Israël kende overigens ook zijn binnenlandse critici. Deze vonden dat de Israëlische regering zijn beleid ten onrechte stoelde op de oude politiek van voor de Revolutie en het gevaar van Khomeini zelf onderschatte. Abba Eban, voorzitter van de commissie Defensie en Buitenlandse Zaken in de Knesset, stelde toen: “The greatest danger to Israel is the Khomeinist threat; I wouldn’t sell Iran a broken typewriter.“
http://brabosh.com/2013/02/11/pqpct-nhd-2/

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:07 schreef Jibberwism het volgende:

[..]

Goed te weten dat de bizarre onrust van de laatste jaren in het Midden Oosten gewoon de schuld is van het Iraanse nucleaire programma! Dacht heel even dat dat Westerse inmenging daar een rol inspeelde maar het blijken toch die verdomde linksdraaiende Iraanse centrifuges te zijn

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:11 schreef Jibberwism het volgende:

[..]

Ik neem aan dat je begrijpt dat het cynisch bedoeld was.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:13 schreef DUTCHKO het volgende:
Iran is gewoon een "moeilijk" land.
De mensen willen wel, de religieuze fanaten houden de boel tegen.
En uiteraard moet er de juiste "stemming" gekweekt worden om Iran medogenloos zwart te maken voordat de Westerse aanval begint.

Persoonlijk denk ik dat als je Iran helpt bij veel zaken dat je eerder kans hebt om dit land om te vormen dan wanneer je konstant kritiek blijft spuwen en Iran blijft bedreigen.
Maar ja, dat kan natuurijk niet. Iran is de "grote" vijand op dit moment en dat moet zo blijven totdat we met ze "afgerekend" hebben....

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:16 schreef DUTCHKO het volgende:

[..]

Het is meer van: "Iran weigert om mee te doen met het USA imperialisme" en dus zijn ze slecht.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:30 schreef Idisrom het volgende:
Voor mijn gevoel is Rouhani een verbetering voor de Iraanse mensenrechten.
En wat mij ook goed nieuws leek, was dat hij als oorspronkelijke outsider al gelijk in de eerste ronde de verkiezingen won.
Ik dacht dat de andere zes kandidaten slechtere keuzes waren als het op mensenrechten aankwam.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:31 schreef Specularium het volgende:
[ afbeelding ]

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:33 schreef Stranger het volgende:

[..]

Waarom mag deze propagandaposter met dubieuze gekleurde bronnen in NWS blijven etteren terwijl een Lambiekjetopic altijd binnen 2 minuten richting BNW of prullenbak kan?

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:43 schreef Odaiba het volgende:
t kan slechter gaan, maar ook net zo goed beter, maar dat gebeurt niet in slechts een paar jaartjes. Over 100 jaar ziet Iran er weer heel anders uit, maar ik hoop niet dat het er zo'n puinhoop wordt als in omliggende landen, want dan is iedereen een ev

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:48 schreef DUTCHKO het volgende:

[..]

Dit kan toch niet in een bevriende natie?
"Student krijgt 14 maanden cel voor 'Erdogan is dictator'

"Sinds begin 2011 in de Arabische regio protesten uitbraken, voeren de Saudische autoriteiten een klopjacht op iedereen die kritiek uit. Alle belangrijke Saudische mensenrechtenverdedigers zitten inmiddels lange gevangenisstraffen uit, hebben gedwongen hun activiteiten gestaakt of zijn het land ontvlucht. Daarnaast voert Saudi-Arabië veelvuldig executies en lijfstraffen uit. En vrouwen worden er volgens de wet en in de praktijk gediscrimineerd. Zo mogen zij niet autorijden en hebben zij de toestemming van hun mannelijke voogd nodig als zij willen reizen, werken of studeren."

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:52 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Ik heb met ze te doen, maar hoe krijg je de macht van binnenuit zover zonder bloedvergieten hun macht af te staan. Dat is maar in een heel enkele geval gelukt. Ik wens ze in ieder geval geen burgeroorlog toe, dan misschien alsnog 100 jaar wachten en hopen dat je achterkleinkinderen het beter krijgen.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:53 schreef DUTCHKO het volgende:

[..]

(proest)
Saoedie Arabie is DE grootste sponsor van de radicale Islam in de wereld. SA hoeft geen nukes want de USA beschermd hun en dat weten ze.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:54 schreef DUTCHKO het volgende:

[..]

Atak is Turk en die zijn ook volgepompt met nationalistisch superioriteits gevoel....

quote:

Iran: Discrimination and Violence Against Sexual Minorities

Amsterdam) - Discriminatory laws and policies against homosexuals and other sexual minorities in Iran put them at risk of harassment, violence, and even death, Human Rights Watch said in a report released today. Iran's sexual minorities, especially those who identify themselves as lesbian, gay, bisexual, or transgender (LGBT), are victimized both by state and private actors in part because those actors know they can get away with it.

The 102-page report, "We are a Buried Generation: Discrimination and Violence Against Sexual Minorities in Iran," based on testimony from more than 100 Iranians, documents discrimination and violence against LGBT people and others whose sexual practices and gender expression do not conform to government-endorsed socio-religious norms. Human Rights Watch analyzed these abuses within the context of the government's violations against its general population, including arbitrary arrests and detentions, invasions of privacy, mistreatment and torture of detainees, and the lack of due-process protections and fair-trial guarantees.

"Members of sexual minorities in Iran are hounded on all sides," said Sarah Leah Whitson, Middle East director at Human Rights Watch. "The laws are stacked against them; the state openly discriminates against them; and they are vulnerable to harassment, abuse, and violence because their perpetrators feel they can target them with impunity."

Iran's security forces, including police and forces of the hard-line paramilitary basij, rely upon discriminatory laws to harass, arrest, and detain individuals whom they suspect of being gay, Human Rights Watch found. The incidents often occur in parks and cafes, but Human Rights Watch also documented cases in which security forces raided homes and monitored internet sites for the purpose of detaining people they suspected of engaging in non-conforming sexual conduct or gender expression.

The report also documents instances in which police and basij allegedly ill-treated and in some cases tortured real or suspected LGBT people, both in public spaces and detention facilities. Several individuals interviewed made allegations that members of the security forces had sexually assaulted or raped them.

Navid, a 42-year-old gay man who owned a café outside Tehran, told Human Rights Watch about an attack he suffered in 2007 at the hands of two plainclothes agents whom he later discovered were members of the local basij. He said they picked him up as he was leaving work, handcuffed him, and drove him to his home. He said they pushed him out of the car, beat him, and forced him inside, where they sexually assaulted him.

"[One of them] forced his penis inside my mouth," he said. "I threw up and dirtied myself. They dragged me into the bathroom and washed me down with cold water. The whole time they continued to beat me all over."

He described how the agents then took him to another residence, where they locked him in a foul-smelling and dirty kitchen full of cockroaches.

"[One of the agents] took my clothes off," he said. "He then raped me with a flashlight and a baton. He just pushed me down to the ground and raped me. The other two joined in."

The report also documents serious abuses, including due-process violations that occurred during the prosecution of sexual minorities charged with crimes. Those charged with engaging in consensual same-sex offenses stand little chance of receiving a fair trial. Judges ignore penal code evidentiary guidelines in sodomy cases and often rely instead on confessions extracted through physical torture and extreme psychological pressure. Both Iranian and international law consider such evidence inadmissible.

In other cases, courts have convicted defendants of sodomy charges solely on the basis of "the knowledge of the judge" as "derived through customary methods." This evidentiary provision of Iran's penal code enables judges to rely on tenuous circumstantial evidence to determine whether a crime has occurred even in the absence of other evidence or in the presence of exculpatory evidence.

Iranian law reflects the state's hostile attitude toward sexual minorities. The penal code criminalizes all sexual relations outside of traditional marriage. Same-sex "crimes" are subject to hudud, punishment fixed under Sharia or divine [Islamic] law, where the claimant is deemed to be God. Punishments are severe. Under the Penal Code, lavat (sodomy) is punishable by death where a judge determines that penetration was involved.

Other forms of non-penetrative sex between men are punishable by 100 lashes for each partner and death on the fourth conviction. Same-sex relations between women, or mosaheqeh, bring similar punishments.

Under the penal code, "lustful" kissing between two men or two women is punishable by up to 60 lashes, and two men "who are not related by blood ... found naked under the same cover without any necessity," is punishable by up to 99 lashes. A host of other morality laws enforce sexual and gender conformity, including those barring, organizing, or participating in an "immoral" or "corrupt" gathering, or encouraging others to engage in "corrupt" and "obscene" acts. The penal code also criminalizes the production, use, and dissemination of material considered immoral under Iranian law, including LGBT websites, literature, and other paraphernalia.

Iran is one of only seven countries with laws allowing executions for consensual same-sex conduct. The others are Mauritania, Nigeria, Saudi Arabia, Somalia, Sudan, and Yemen.

Iranian newspapers and media outlets have published many accounts since the Iranian revolution in 1979 of executions for same-sex conduct. The overwhelming majority of those executed or on death row are males charged with sodomy, including juvenile offenders who were under 18 when they allegedly committed the act. The Iranian government maintains that most of these individuals have been charged for forcible sodomy or rape.

Because trials on moral charges in Iran are usually held in camera, it is difficult to determine what proportion of those charged and executed for same-sex conduct are LGBT and in what proportion the alleged offense was consensual. Because of the lack of transparency, Human Rights Watch said, it cannot be ruled out that Iran is sentencing sexual minorities who engage in consensual same-sex relations to death under the guise that they have committed forcible sodomy or rape.

"Iran is not only one of the rare countries that imposes the death penalty for consensual same-sex relations, it also has people sitting on death row who allegedly committed sodomy as minors," Whitson said. "Every time the Iranian judiciary issues a death sentence for consensual sex, or against a juvenile offender, it is violating its international legal obligations."

Both the Convention on the Rights of the Child and the International Covenant on Civil and Political Rights categorically prohibit capital punishment of people who were under 18 at the time of the offense. Iran ratified the ICCPR in 1975 and the CRC in 1994.

Iran is not unique in the region in criminalizing same-sex conduct or in the seriousness of the abuses suffered by its sexual minorities. There is, however, a very noticeable disconnect between Iran's official stance against sexual minorities and the realities on the ground, especially in Iran's larger urban areas. Despite President Ahmadinejad's 2007 declaration that Iran has no homosexuals, thousands of Iranians identify themselves as LGBT and socialize in public and private, and contribute to vibrant and defiant LGBT communities in the Persian-language blogosphere.

Since 1979, the Iranian government has implemented several policies designed to deal with the complex realities of sexual orientation and gender identity in Iran today. On their face, some of these policies may appear accommodating. For example, the state legally recognizes transgender Iranians - as long as they agree to undergo sex reassignment surgery. It also allows gays, transgender males, or men who have sex with men to apply for a "behavioral disorder" exemption from military service if they can establish that they are gay or transgender.

But while these policies may accommodate, or even benefit some, they aim ultimately to control and enforce conformity, Human Rights Watch said. At times they expose sexual minorities to further harassment, abuse, blackmail, extortion, and torture.

"Abolishing Iran's discriminatory laws and policies is critical to ensuring protection of its vulnerable sexual minorities," said Whitson. "Those who perpetrate violence against Iran's sexual minorities do so because they know that their victims have nowhere to turn for protection or justice."

Human Rights Watch calls on the Iranian government to:

Abolish all laws and other legislation under the Islamic Penal Code that criminalize consensual same-sex conduct;
Immediately rescind any and all convictions and sentences against individuals for consensual same-sex conduct or relations, and immediately release anyone serving sentences for such convictions;
Immediately rescind all death sentences imposed on individuals for the crime of lavat (sodomy) allegedly committed when they were under the age of 18, regardless of whether the act was consensual or forced;
Prohibit public harassment, abuse, and gender-based violence against sexual minorities by security forces, including the Iran's basij units, and investigate and prosecute members of the security forces who engage in such actions;
Cease all targeting and entrapment, including internet entrapment campaigns and home raids, by security forces against sexual minorities or people with non-conforming sexual or gender identities;
Prohibit harassment, abuse, torture, and sexual assault of sexual minorities by security forces during detention, and investigate and prosecute members of the security forces who engage in such actions;
Prohibit the use of testimony or confessions that appear to have been secured under torture or threat of torture or other ill-treatment in all prosecutions, including those related to same-sex conduct;
Provide adequate access to physical and psychological services to transgender Iranians, including hormone therapy for individuals who have undergone sex reassignment surgery.

Human Rights Watch also called on other states and the Office of the UN High Commissioner for Refugees to implement policies and recommendations to safeguard the rights of Iran's vulnerable LGBT refugees and asylum seekers.

During the past several years, Human Rights Watch intervened on several occasions to ensure that countries, including the Netherlands and Sweden, put a stop to the deportation of Iranian LGBT people who legitimately feared persecution if returned to Iran.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 15:53 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Wat is je relatie eigenlijk tot Iran?

twitter:

IranianWoman twitterde op zaterdag 07-03-2015 om 22:34:00 #Iran: Two of many women executed by the regime. Zhinus Mahmudi, physicist, Shidrukh Amir-Kiya Baqa, Concert Pianist. http://t.co/4f8hCCC9Oi reageer retweet

quote:

“Draft legislation aimed at boosting a flagging birth rate in Iran threatens to reduce women to “baby-making machines” and set their rights back by decades, Amnesty International says.”

That terrible noise you hear and all that jumping up and down is coming from the champions of women’s right like the Greens Milne, Hanson-Young, Plibersek, Gillian Triggs and Green Senator Waters. What? You hear nothing?

Draft law reduces Iranian women to ‘baby-making machines’, Amnesty International warns
An Iranian baby sleeps on his mother's shoulder

The London-based human rights group said that a first bill, which has already been approved once by parliament, would restrict access to contraception, forcing women into unsafe backstreet abortions.

It said the second draft law, which is to go before parliament next month, would close many jobs to women who chose not to or were unable to have children.

“The proposed laws will entrench discriminatory practices and set the rights of women and girls in Iran back by decades,” Amnesty’s deputy director for the Middle East and North Africa, Hassiba Hadj Sahraoui said.

“The authorities are promoting a dangerous culture in which women are stripped of key rights and viewed as baby-making machines rather than human beings with fundamental rights to make choices about their own bodies and lives.”

The draft legislation comes in response to a call by supreme leader Ayatollah Ali Khamenei to double Iran’s population to 150 million within 50 years.

Iranian officials have expressed alarm at its ageing population, with an official at the national birth registry, Mohammad Nazemi Ardekani, warning last April the population growth rate could fall to zero “within 30 years”.

The bill, which is now undergoing amendment, would ban voluntary sterilisation and end state subsidies for contraceptive services.

Amnesty said it would inevitably lead to an increase in backstreet terminations in a country where abortion is illegal except in very limited circumstances.

The second bill would require both public and private employers to give priority to men and women with children when hiring for certain jobs.

It would also make divorce more difficult and restrict intervention by the state in family disputes, which Amnesty said would expose women to increased risks of domestic violence.

Women currently make up around 60 per cent of university students in Iran and 10 per cent of economically active women are employed, according to official figures.
http://morningmail.org/women-of-iran-to-become-baby-factories/

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:25 schreef zarGon het volgende:

[..]

Aangezien jij het zo leeft met de mensenrechten in andere landen en Amnesty een goede bron voor je informatie vindt (gezien de inhoud van je quotes), neem ik aan dat de petitie op https://www.amnesty.nl/ac(...)e-gewetensgevangenen tekent.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:31 schreef zarGon het volgende:

[..]

Heb je het nou wel of niet getekend?

Het gaat om mensenrechten die geschonden worden.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:34 schreef Ser_Ciappelletto het volgende:

[..]

Best grappig dat sommige mensen hun rug toekeren naar mensenrechten als het hun niet uitkomt.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:38 schreef zarGon het volgende:

[..]

Daar heb ik me niet over uitgelaten. Eerst nam ik aan dat je het zou tekenen en vervolgens vroeg ik of je het had getekend.

Maar je antwoord is veelzeggend.

[..]

Ik vergelijk niets. Ik geef slechts aan dat er *nu* - *op dit moment* - in een buurland van Iran mensenrechten geschonden worden, iets waar *jij* wat aan kunt doen. Door die petitie te tekenen.

Dat speelt *nu*, in het heden. En niet in de jaren begin 80 zoals je tweet over de twee vrouwen die zijn opgehangen.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:41 schreef zarGon het volgende:

[..]

[..]

Wanneer zijn deze vrouwen opgehangen?

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:41 schreef zarGon het volgende:

[..]

We zijn inmiddels al 10 minuten verder, inmiddels al getekend? Ik neem aan dat je tegen het schenden van mensenrechten bent en opstaat tegen al dat onrecht door kordaat die petitie te tekenen.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:45 schreef zarGon het volgende:

[..]

Nog steeds geen antwoord.

Een 'ja' is makkelijker dan eromheen draaien, dus ik neem maar aan dat je het nog steeds niet hebt getekend.

Nou Atak, je stelt me wel heel hard teleur. Met je mensenrechten. En je hoofd.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:48 schreef zarGon het volgende:

[..]

Ik help je wel, Atak.

Zhinus Mahmudi: http://www.iranrights.org(...)/jinus-nimat-mahmudi (december 1981).
Shidrukh Amir-Kiya Baqa: http://www.iranrights.org(...)drukh-amir-kiya-baqa (januari 1982).

[..]

wat

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:51 schreef zarGon het volgende:

[..]

Jij tekent een petitie bewust en moedwillig niet, terwijl je mensenrechten hoog in het vaandel hebt staan.

Je bent wel enorm flexibel in je principes, hm.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 16:57 schreef zarGon het volgende:

[..]

Die petitie tekenen kost hooguit een half minuutje van je tijd. Kan best tussendoor.

Net zoals dat je de persvrijheid in Europa kunt ondersteunen terwijl je Joden aan het redden bent.

Heb je 'm al getekend? De klok tikt, sta op tegen onrecht!

quote:

Op maandag 16 maart 2015 17:03 schreef Ser_Ciappelletto het volgende:

[..]

Vraagje: kies jij momenteel voor ademen of voor voedsel verteren?

quote:

Op maandag 16 maart 2015 17:08 schreef Specularium het volgende:

[..]

Waarom geef jij nooit gewoon antwoord maar draai jij er altijd half offtopic omheen?

quote:

Op maandag 16 maart 2015 17:09 schreef zarGon het volgende:

[..]

Ik kan inderdaad maar één ding tegelijk doen. Zo houd ik bijvoorbeeld mijn adem in als ik aan het posten ben. Prioriteiten eh!

Heb je nou nog steeds niet getekend?

quote:

Op maandag 16 maart 2015 17:14 schreef zarGon het volgende:

[..]

Volgens mij was men toen simultaan bezig met allerlei zaken.

quote:

Op maandag 16 maart 2015 18:10 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Ik ben niet zo van het opleggen van mensenrechten. Het is natuurlijk mooi als we als internationale gemeenschap wat kunnen betekenen om het proces te bespoedigen, maar de landen die zich op die manier laten bewegen zijn al over gegaan. Nu zijn er enkel nog de hardnekkige landen over, en die hebben hun bevolking flink onder de duim. Het is ook triest dat westerse landen nu gewoon zaken blijven doen met foute landen.

Ik wens ze beste toe, maar ben ook eerlijk door te zeggen dat we meer kunnen betekenen in ons eigen land, dan in landen ver weg. Dus pak problemen in Nederland aan en niet in het buitenland. Ik heb verder geen relatie met andere landen, dus snap dat sommige Nederlanders wel zo'n houding willen van de regering.

quote:

Op dinsdag 17 maart 2015 07:41 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Nogmaals. Boycotten helpt niet erg om je doel te bereiken. Ik krijg de indruk dat Iran het nog best goed doet ondanks al die sancties. Ze zijn bijna niet afhankelijk van andere landen.

En wat voor Ideologie wil Iran dan exporteren?

Daar heb je misschien een punt, maar ik zie nog steeds niet in waarom wij Iran moeten destabiliseren, er zijn totaal geen garanties dat er dan een beter Iran komt.

quote:

Op dinsdag 17 maart 2015 14:55 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Laten we eerst maar afwachten of er stappen worden gemaakt, want vaak loopt het op niet zoveel uit.

quote:

Op dinsdag 17 maart 2015 15:22 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Russische sancties lijken niet te werken, Noord-Korea idem.

quote:

Iran is ook nauwelijks ingeklimpt met de sancties. Dat ze nu aan tafel zitten komt misschien wel puur omdat zij het zelf willen en niet omdat ze het moeten. Machthebbers kunnen heel lang in het zadel blijven en de bevolking, die lijdt er als eerste onder. Verder gaan bepaalde machtsblokken heel selectief om met het opleggen van sancties... Het is altijd nog beter dan oorlogje voeren, alleen al omdat het ons geen mensenlevens kost en de publieke opinie niet veel veranderd.

quote:

Op dinsdag 17 maart 2015 17:36 schreef Odaiba het volgende:

[..]

Leg mij maar uit waarom die sancties Iran nu aan de tafel dwingen dan, aangezien jij het allemaal zo goed weet.