quote:
Nu, ik heb wel een slecht geweten, omdat hij geen groente eet, op een enkel miniboontje uit een sperzieboon na of incidenteel een plakje komkommer. Misschien ben ik niet doortastend genoeg dat hij toch echt één hapje moet proeven, maar het maakt bij hem geen verschil of hij zelfs de groente mag kiezen, zelfs mee heeft gekookt...als puntje bij paaltje komt, eet hij het niet.
Ik heb hem zelfs verteld dat hij de grote deur bij de PSZ alleen kan openen wanneer hij heel veel groente eet en dat hij pas naar school mag als hij ook groente eet, het deert hem niet...Hij eet ook geen spaghettisaus of soep, ooit overwint hopelijk de nieuwsgierigheid tot dan probeer ik af te wisselen uit de mogelijkheden die ik wel heb. Ik was heel lang onzeker over zijn eten, maar met de tijd is bij mij echt de overtuiging gegroeid dat hij zichzelf niet uithongert, als hij echt honger heeft dan vraagt hij wel en eet hij ook wat. Ik zou het graag anders zien, dat hij van alles lust en probeert, maar het zit er op dit moment helaas niet in.
En laatst op het consultatiebureau had ik opeens ook een arts die er helemaal niet moeilijk deed, terwijl andere er toch erop bleven hameren het steeds weer te proberen...nu ja, ik probeer het ook gewoon elke dag en vraag of hij wil proeven, maar zijn antwoord ken ik ondertussen wel.