R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je hebt geen andere reden opgegeven behalve dat je part time werkt. En je lult er zoveel over dat je vriend niet eens meer het woord kind wil horen, dus ja, je bent ontzettend aan het drukken.quote:Op zondag 8 februari 2015 10:18 schreef Myrthe1 het volgende:
[..]
Ik wil geen kind omdat ik me verveel. Dat hebben een paar foromgebruikers zo ingevuld voor mij, maar als je mijn reacties leest dan zie je dat ik mij niet verveel en dat ik andere redenen heb. Er is geen sprake van 'eisen' en een kind nemen omdat ik het wil, want een kind komt er op zijn vroegst pas over vijf of zes jaar. Daarnaast eis ik absoluut niet van mijn vriend dat hij mij zwanger maakt. Hij wil op dit moment niet, dus houdt het op.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 08-02-2015 10:21:58 ]
Wat bedoel je? Dat zegt dat hij er niet meer over wil praten nu en dat ik er teveel mee bezig was. Meer niet. Ik vind het vreemd dat je meent dat ik hem dwing. Als dat het geval was, waren we waarschijnlijk niet eens meer samen.quote:Op zondag 8 februari 2015 10:17 schreef Seven. het volgende:
[..]
Je vriend wil er niet eens meer over praten! Zegt dat nog niet genoeg?
Teveel mee bezig is ook een manier om hem proberen over te halen/dwingen.quote:
[..]
Wat bedoel je? Dat zegt dat hij er niet meer over wil praten nu en dat ik er teveel mee bezig was. Meer niet. Ik vind het vreemd dat je meent dat ik hem dwing. Als dat het geval was, waren we waarschijnlijk niet eens meer samen.
Maar het was al duidelijk in mijn eerste bericht dat ik nog een paar jaar moet wachten en dat ik het daarmee eens ben. Ik opende het topic met de vraag hoe ik daarmee om kan gaan, want de wens is nog steeds heel sterk.quote:Op zondag 8 februari 2015 10:09 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Mooi, dan kunnen zowel je ei-cellen als je kinderwens de ijskast in voor een paar jaar, toch?
'Meer niet'. Wat een dikke onzin zeg. Doordrammen noemt men dat, wordt doorgaans niet gewaardeerd. En dat is dwingend gedrag. En je onvolwassenheid blijkt wel uit het feit dat je weigert dit in te zien.quote:
[..]
Wat bedoel je? Dat zegt dat hij er niet meer over wil praten nu en dat ik er teveel mee bezig was. Meer niet. Ik vind het vreemd dat je meent dat ik hem dwing. Als dat het geval was, waren we waarschijnlijk niet eens meer samen.
Zo wil mijn vriend niet meer praten over de verbouwing van de badkamer, omdat ik er dusdanig over doordram dat hij er gek van wordt.
Hoe dan ook, je hebt rammelende eierstokken maar emotionele volwassenheid ontbreekt er nog aan. Misschien dat je vriend daarom de boot afhoudt.
Resistance is futile.
Niet voor mij. Als iemand niet wil, wil hij niet. Maar het is vrij nutteloos om een discussie te voeren over mijn bedoelingen.quote:
[..]
Teveel mee bezig is ook een manier om hem proberen over te halen/dwingen.
Uiteraard, daar ben je emotioneel nog niet volwassen genoeg voor.quote:
[..]
Niet voor mij. Als iemand niet wil, wil hij niet. Maar het is vrij nutteloos om een discussie te voeren over mijn bedoelingen.
Resistance is futile.
Ik snap sommige reacties niet. Los van het feit dat je het samen doet, en dat TS zich er dus in moet schikken en waarschijnlijk ook zal schikken dat kinderen nu nog niet aan de orde zijn (Een partner hebben die pertinent geen kinderen wil, is wat anders, maar je kán, als je wens groter is dan de liefde in een relatie, je relatie verbreken en een andere partner zoeken, maar in de meeste gevallen leer je elkaar dan ook goed kennen en wacht je nog even voor je aan kinderen begint, ben je zo weer een paar jaar verder, schiet niet op)
Maar ik dwaal af, los van dat feit, blijft een kinderwens gewoon een wezenlijk iets wat gevoelsmatig heel erg groot kan worden, en als die kinderwens niet (direct) vervuld wordt, kan dat gevoel pijnlijk en verdrietig worden. Dat wil niet zeggen dat TS staat te stampvoeten en haar zin wil doordrijven. Dat ze kinderen wil om iets (verveling) op te vullen zag ik ook niet direct staan.
Nou inmiddels 2,5 jaar samen met mijn huidige vriend, hij wilde heel graag kinderen maar eerst met zijn twee genieten. Had ik begrip voor maar na alles was mijn kinderwens pijnlijk aanwezig. Na ik den 1,5 jaar wilde hij het er wel op wagen omdat hij zag dat het mij verdriet deed, en hij kon wel wachten maar hij zou ook gelukkig zijn met een kindje, dus waarom wachten voor hem als mijn verdriet niet minder werd. We hadden een goede relatie, een koopwoning en een goed inkomen, alle randvoorwaarden waren aanwezig. Inmiddels zijn we erachter dat het niet helemaal vanzelf gaat, hij zegt nu ook, als ikk dat eerder had geweten was ik er eerder klaar voor. Maar dat is achteraf gepraat
Dus dat in je hoofd er veel mee bezig zijn herken ik wel, zeker als je je nergens anders kan uiten als bij je partner. Wat niet gelijk staat aan stampvoeten en aan zn kop zeuren 
Althans hier niet.
Nou zijn wij ook wel iets ouder, dat scheelt ookk wel
Maar ik dwaal af, los van dat feit, blijft een kinderwens gewoon een wezenlijk iets wat gevoelsmatig heel erg groot kan worden, en als die kinderwens niet (direct) vervuld wordt, kan dat gevoel pijnlijk en verdrietig worden. Dat wil niet zeggen dat TS staat te stampvoeten en haar zin wil doordrijven. Dat ze kinderen wil om iets (verveling) op te vullen zag ik ook niet direct staan.
Ik kwam uit een andere situatie, heel jong met mijn eerste vriend aan kinderen willen beginnen, 3 miskramen gekregen, al dat verdriet kostte mij mijn relatie. Daarna een serieuze relatie gehad waarin mijn laatste ex geen kinderen wilde, ik was nog zo naïef om te denken, zonder kinderen ben ik ook wel gelukkig, om me te realiseren dat ik totaal niet gelukkig was.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie. Super dat je zo open bent over je eigen situatie. Mijn vriend wil wel kinderen, maar pas over ongeveer vijf of zes jaar. Of iets daarna. Ik begin er niet meer over tegen hem, maar ik merk dat ik er moeite mee heb. En wat jij zegt: het is af en toe pijnlijk, want de kinderwens is zo sterk.
Hoe lang heeft het bij jullie geduurd totdat jouw vriend er ook van overtuigd was kinderen te willen? En wat fijn voor jullie!
Nou inmiddels 2,5 jaar samen met mijn huidige vriend, hij wilde heel graag kinderen maar eerst met zijn twee genieten. Had ik begrip voor maar na alles was mijn kinderwens pijnlijk aanwezig. Na ik den 1,5 jaar wilde hij het er wel op wagen omdat hij zag dat het mij verdriet deed, en hij kon wel wachten maar hij zou ook gelukkig zijn met een kindje, dus waarom wachten voor hem als mijn verdriet niet minder werd. We hadden een goede relatie, een koopwoning en een goed inkomen, alle randvoorwaarden waren aanwezig. Inmiddels zijn we erachter dat het niet helemaal vanzelf gaat, hij zegt nu ook, als ikk dat eerder had geweten was ik er eerder klaar voor. Maar dat is achteraf gepraat
Dus dat in je hoofd er veel mee bezig zijn herken ik wel, zeker als je je nergens anders kan uiten als bij je partner. Wat niet gelijk staat aan stampvoeten en aan zn kop zeuren Althans hier niet.Nou zijn wij ook wel iets ouder, dat scheelt ookk wel
Wel voor je vriend, hij verbied het je zelfs om het erover te hebben. Zoiets doe je alleen als je het gevoel hebt dat je in een hoek wordt gedrukt of iemand dramt teveel door, denk je niet ?quote:
[..]
Niet voor mij. Als iemand niet wil, wil hij niet. Maar het is vrij nutteloos om een discussie te voeren over mijn bedoelingen.
Je vult wel erg veel in. Ik heb genoeg te doen en ik onderschat het niet. Ik weet dat het zwaar is, dat je leven compleet anders wordt en dat je niet 'zomaar' een kind op de wereld zet.quote:Op zondag 8 februari 2015 10:19 schreef Seven. het volgende:
[..]
TS heeft niks beters te doen en ik denk dat ze het ouderschap nogal onderschat. Over 5 jaar zal ze nog dankbaar zijn dat haar vriend bewust wat langer gewacht heeft.
Niet per se. Als iemand een nieuwe auto heeft en daarover door blijft zaniken, zal ook gezegd worden zijn mond te houden.quote:
[..]
Wel voor je vriend, hij verbied het je zelfs om het erover te hebben. Zoiets doe je alleen als je het gevoel hebt dat je in een hoek wordt gedrukt of iemand dramt teveel door, denk je niet ?
Dus ja, hij wil er voorlopig niets over horen, maar nee, dat betekent niet dat ze probeert haar zin door te drammen. Het kan ook een kwestie zijn van waar het hart van vol is....
Bovendien vraagt ze toch ook juist hoe ze het beste kan zorgen voor zichzelf dat ze die vijf jaar op een manier doorkomt dat ze niet constant met die kinderwens bezig is?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Waarschijnlijk onderschat je het wel, simpelweg omdat je het niet meegemaakt hebt en dus nog geen idee hebt hoe het werkelijk is. En dat geeft niet, dat geldt voor iedereen die er nog aan begint.quote:
[..]
Je vult wel erg veel in. Ik heb genoeg te doen en ik onderschat het niet. Ik weet dat het zwaar is, dat je leven compleet anders wordt en dat je niet 'zomaar' een kind op de wereld zet.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Op 
Probeer je leven zo in te richten dat je het ook zonder kind prima naar je zin hebt. Ga leuke dingen doen die nu nog gemakkelijk kunnen en straks niet meer of minder gemakkelijk. Wij zijn bijvoorbeeld een road trip door de VS aan het plannen.quote:
Maar het was al duidelijk in mijn eerste bericht dat ik nog een paar jaar moet wachten en dat ik het daarmee eens ben. Ik opende het topic met de vraag hoe ik daarmee om kan gaan, want de wens is nog steeds heel sterk.
Je kinderwens wordt niet minder klemmend door ermee bezig te blijven. Oh, en op kraamvisite gaan helpt ook niet. 
Meer tips en "lotgenoten" hier: OUD / Het grote rammelaarstopic deel 49
Hoezo nog steeds?quote:
Ik opende het topic met de vraag hoe ik daarmee om kan gaan, want de wens is nog steeds heel sterk.
Het is toch niet zo raar dat je die wens houdt?
Waar het onvolwassene en verveelde in door lijkt te komen is dat het een beetje stampvoetend maar-ik-wil-het-nuhu-zo graag overkomt, terwijl je rationeel prima redenen hebt waarom het jullie nu nog niet uitkomt. Dan kun je roepen dat het heus niet aan je huidige levensvulling ligt, maar ondertussen voel jij je er niet happy bij. Ik zou toch nog maar eens je leven onder de loep gaan nemen en kijken voor een uitbreiding van je werkzaamheden of een nieuw project. Niet alleen ter afleiding, maar ook een stukje extra voldoening ergens uit halen.
Tering, wat worden er veel aannames en woorden in de mond van TS gelegd...
Ik vind als man haar manier van uitleggen gewoon duidelijk en niet kinderlijk. Het is nu eenmaal zo dat vrouwen een veel sterkere kinderwens hebben.
Aangezien ik een man ben, heb ik helaas geen tips hoe je hier het beste mee om kan gaan. Zoals al vaker gezegd is, ga naar de topics waar je met lotgenoten hier over kan praten.
Daarnaast, houd er rekening mee dat hij nu 5 jaar roept, maar dat kan over 2 jaar al volledig anders zijn. Zijn directe omgeving qua vrienden enzo staan nog volledig in het uitgaansleven en dergelijke. Als hij 27 is, kan dit al sterk veranderd zijn (eigen ervaring), dan kan het in een sneltreinvaart (voor jullie) positief veranderen. Zijn argument van "carrière maken" wordt dan automatisch minder waard voor hem zelf.
Ik vind als man haar manier van uitleggen gewoon duidelijk en niet kinderlijk. Het is nu eenmaal zo dat vrouwen een veel sterkere kinderwens hebben.
Aangezien ik een man ben, heb ik helaas geen tips hoe je hier het beste mee om kan gaan. Zoals al vaker gezegd is, ga naar de topics waar je met lotgenoten hier over kan praten.
Daarnaast, houd er rekening mee dat hij nu 5 jaar roept, maar dat kan over 2 jaar al volledig anders zijn. Zijn directe omgeving qua vrienden enzo staan nog volledig in het uitgaansleven en dergelijke. Als hij 27 is, kan dit al sterk veranderd zijn (eigen ervaring), dan kan het in een sneltreinvaart (voor jullie) positief veranderen. Zijn argument van "carrière maken" wordt dan automatisch minder waard voor hem zelf.
Neem jezelf niet te serieus, dat doen anderen ook niet bij jou......
Of hij wil gewoon nog zo'n vijf jaar wachten zoals hij zegt.quote:Op zondag 8 februari 2015 16:27 schreef motorbloempje het volgende:
Of niet en hij blijft het uitstellen tot het te laat is voor TS.
Ik ga voor de verandering eens mee met de fipo en neem aan dat het een trol is.quote:Op zondag 8 februari 2015 16:25 schreef MrStock het volgende:
Tering, wat worden er veel aannames en woorden in de mond van TS gelegd...
Kloon van wondertje die na haar vorige serie die net afgelopen is en nu een nieuwe begonnen is.
Zelfde schrijfstijl, weet voor een newbie net iets te goed waar ze moet zijn/hoe ze moet quoten e.d. , binnen hetzelfde thema (zwangerschap) wat altijd een hoop reacties oplevert en dezelfde onderkoelde begrijpende reacties plus beiden zijn op hetzelfde tijdstip voor het laatst online geweest. Allemaal aannames....ik weet.
Ik ben 'happy' met mijn leven. Echt. Ik heb geen nieuw project nodig en ook geen uitbreiding van mijn werkzaamheden, want dat is al aan de gang. En daar haal ik veel voldoening uit. Ik kan bij vlagen wel eens verdrietig zijn omdat ik het 'nu' heel graag wil en ik zoek dus een antwoord om met deze gevoelens om te gaan, want het is een sterk gevoel.quote:
[..]
Hoezo nog steeds?
Het is toch niet zo raar dat je die wens houdt?
Waar het onvolwassene en verveelde in door lijkt te komen is dat het een beetje stampvoetend maar-ik-wil-het-nuhu-zo graag overkomt, terwijl je rationeel prima redenen hebt waarom het jullie nu nog niet uitkomt. Dan kun je roepen dat het heus niet aan je huidige levensvulling ligt, maar ondertussen voel jij je er niet happy bij. Ik zou toch nog maar eens je leven onder de loep gaan nemen en kijken voor een uitbreiding van je werkzaamheden of een nieuw project. Niet alleen ter afleiding, maar ook een stukje extra voldoening ergens uit halen.
Dat doe ik natuurlijk ook gewoon. Het is niet zo dat ik leef voor een eventueel kind en dat een kind een doel is in mijn leven. Ik heb een leuk leven en ik ben tevreden. Maar ik ben zo tevreden met alles dat het voor mij nu zo fijn lijkt. En bedankt, ik had vandaag al wat gelezen en ik ga zeker meeschrijven af en toe. Fijn ook om 'lotgenoten' te hebben.quote:
[..]
Probeer je leven zo in te richten dat je het ook zonder kind prima naar je zin hebt. Ga leuke dingen doen die nu nog gemakkelijk kunnen en straks niet meer of minder gemakkelijk. Wij zijn bijvoorbeeld een road trip door de VS aan het plannen.
Bedankt voor je reactie! Wat erg van de miskramen.. En wat fijn dat jullie nu op 1 lijn zitten, hopelijk snel resultaat! En succes! Ik heb nog wat vragen aan je als dat mag, maar dat doe ik wel even privé.quote:
Ik snap sommige reacties niet. Los van het feit dat je het samen doet, en dat TS zich er dus in moet schikken en waarschijnlijk ook zal schikken dat kinderen nu nog niet aan de orde zijn (Een partner hebben die pertinent geen kinderen wil, is wat anders, maar je kán, als je wens groter is dan de liefde in een relatie, je relatie verbreken en een andere partner zoeken, maar in de meeste gevallen leer je elkaar dan ook goed kennen en wacht je nog even voor je aan kinderen begint, ben je zo weer een paar jaar verder, schiet niet op)
Maar ik dwaal af, los van dat feit, blijft een kinderwens gewoon een wezenlijk iets wat gevoelsmatig heel erg groot kan worden, en als die kinderwens niet (direct) vervuld wordt, kan dat gevoel pijnlijk en verdrietig worden. Dat wil niet zeggen dat TS staat te stampvoeten en haar zin wil doordrijven. Dat ze kinderen wil om iets (verveling) op te vullen zag ik ook niet direct staan.
[..]
Ik kwam uit een andere situatie, heel jong met mijn eerste vriend aan kinderen willen beginnen, 3 miskramen gekregen, al dat verdriet kostte mij mijn relatie. Daarna een serieuze relatie gehad waarin mijn laatste ex geen kinderen wilde, ik was nog zo naïef om te denken, zonder kinderen ben ik ook wel gelukkig, om me te realiseren dat ik totaal niet gelukkig was.
Nou inmiddels 2,5 jaar samen met mijn huidige vriend, hij wilde heel graag kinderen maar eerst met zijn twee genieten. Had ik begrip voor maar na alles was mijn kinderwens pijnlijk aanwezig. Na ik den 1,5 jaar wilde hij het er wel op wagen omdat hij zag dat het mij verdriet deed, en hij kon wel wachten maar hij zou ook gelukkig zijn met een kindje, dus waarom wachten voor hem als mijn verdriet niet minder werd. We hadden een goede relatie, een koopwoning en een goed inkomen, alle randvoorwaarden waren aanwezig. Inmiddels zijn we erachter dat het niet helemaal vanzelf gaat, hij zegt nu ook, als ikk dat eerder had geweten was ik er eerder klaar voor. Maar dat is achteraf gepraat
Nou zijn wij ook wel iets ouder, dat scheelt ookk wel
Rammelende eierstokken (@Jochem Meyer), niets aan te doen... Mijn schoondochter had ze ook en toen dacht ik wacht nog aub maar even.... Nu ben ik er nu zo dankbaar voor, wat een rijkdom zo'n kleinkind.quote:
Ow god, rammelende eierstokken en gierende hormonen. Heb nu al medelijden met je man.
Je zal er doorheen moeten. Als je blijft doormekkeren zal hij alleen maar meer weerstand tegen het idee gaan opbouwen en dat wil je niet. Dus hoe moeilijk het ook is, gewoon mond dicht over het onderwerp en het pas over min een half jaar weer zachtjes weer over beginnen.
Dus een kleine lieve suggestie, niet meteen blaten dat je zoooooo graag kinderen wilt.
Dat weet hij ook wel.
|
|
