Welkom bij Het Hardlooptopic! Dit topic is voor alle hardlopers, van hardlopende beginners tot helden van de RoPaRun. Het maakt niet uit of je nou met Evy loopt, je eigen schema volgt of bij een vereniging loopt: Iedereen is hier welkom! Je kan in dit topic praten over hoe het gaat, welke kleding je wil dragen, hoe zwaar/makkelijk het allemaal gaat..Je kan het zo gek niet verzinnen. Stel ook gerust vragen, we zijn hier om elkaar te helpen!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gebruik je Endomondo om je voortgang bij te houden? Meld je dan aan bij het Fok! Endomondo team en laat zien dat Fok!kers ook buiten komen Stuur EERST even een PM/DM naar mosselmossel en meld je DAARNA aan op Endomondo

SPOILER: Schema's

[ afbeelding ]

Voor mensen die echt net beginnen:
Schema Start to Run Serie 1 (0-5 km)
http://www.runinfo.nl/schemabeginners.htm
http://www.hartstichting.(...)dloopschema_2010_pdf
http://www.hardloop-maatj(...)t/hardlopen-met-evy/

Sites waar verschillende schema's op staan:
http://www.hardloopschema.nl/
http://www.runnersweb.nl/Schema.htm#
http://run2day.nl/lopen/loopschema
http://nl.saucony.nl/stor(...)yEU/Training_Saucony

Wil je een specifiek schema voor een afstand of snelheid maken:
http://my.asics.nl/my/plan/new
http://www.runnersweb.nl/Schema/Schema-op-maat.htm

5 km schema:
http://www.dehardloopwink(...)d/beginnerschema.pdf
http://sport.be.msn.com/starttorun/2009/nl/training/schema05/

10 km schema:
http://www.dehardloopwinkel.nl/public/cms/upload/10kmschema.pdf
Schema Start to Run Serie 2 (5-10 km)

SPOILER: Wie loopt er waar en wanneer?

Wil je toegevoegd worden en staat je evenement er niet bij? Zorg dan dat je alle informatie aanlevert die nodig is om je toe te voegen in het juiste formaat tussen code-tags! Dus: datum, url, naam van het evenement, plaats en natuurlijk welke afstand je gaat lopen.
Staat het evenement er wel bij, maar jij nog niet? Zet dan de gevraagde informatie dikgedrukt in je bericht Alvast bedankt!

Dus: (haal de spatie na de [/code ] weg)
[code]Datum - [url=webadres van het evenement]Naam van het evenement (plaats)[/url]
• Naam - Afstand[/code ]

7 februari 2015 - Petzl Night Trail (Bergschenhoek)
• Jero_nimo - 25 km
• YUR - 25 km

8 februari 2015 - Groet uit Schoorl (Schoorl)
• Quoi - 10 km
• hatsaflats - HM
• SEMTEX - 30 km
• Danter - 10 km
• Devv - 10 km of HM
• La_Tramposa - 30 km
• Happel - 30 km
• Ajaxfan - 30 km

15 februari 2015 - PK Sport Bosdijkloop (Vinkeveen)
• TheSwan - HM

15 februari 2015 - Kievitloop(Bergen op Zoom)
• thelaudprince - 10 km

21 februari 2015 - Trail by the sea (Westenschouwen)
• YUR - 20 km
• Guard - 20 km

22 februari 2015 - Bosloopcompetitie (Harderwijk)
• Tarahumara - 15 km
• Jero_nimo - nnb

22 februari 2015 - Diemercross (Diemen)
• Ajaxfan - 8,5 km

22 februari 2015 - ARO Polderloop (Obdam)
• Nanook - 5 km

22 februari 2015 - UHT (Driebergen)
• McTwente - 30 km

1 maart 2015 - Baggerloop (Didam)
• Guppyfriend - 6km

1 Maart 2015 - 20 van Alphen (Alphen aan den Rijn)
• De_Kluizenaar - 10 km
• Ajaxfan - 20 km

1 maart - Rico Salvettiloop (Moergestel)
• cafca - 10 of 15 km

7 maart 2015 - Mud Masters (Haarlemmermeer)
• Jero_nimo - 18km (Alpha)

8 maart 2015 - Mudmasters - Haarlemmermeer
• S15 - 18 km
• Devv - 12 km

8 maart 2015 - City Pier City (Den Haag)
• Angel-A - HM
• CaLeX - HM
• Murmeli - HM
• Quoi - 10 km
• Spiritusbus - HM
• sylvesterrr - HM
• Yuki - 10 km
• GotC - 10 km
• thelaudprince - HM
• _Peach_ - 5 km
• YUR - HM
• Zwabberhark - HM
• Liesje68 - HM
• Guard - HM
• pijll - HM
• Devv - 10 km
• Devv - HM

8 maart 2015 - Klaverblad Amersfoortse Boscross (Amersfoort)
• La_Tramposa - Trimloop 8.8km

8 maart 2015 - Merenloop (Grou)
• trolley - 10 km

14 maart 2015 - Sallandtrail (Nijverdal)
• Jero_nimo - 75 km
• YUR - 50 km
• Guard - 25 km
• Daywalk3r - 25 km
• Tarahumara - 25 km

15 maart 2015 - Stevensloop (Nijmegen)
• ..-._---_-.- - HM
• SEMTEX - HM
• mosselmossel - HM
• Serinde - 10 km
• Gogo83 - 10 km
• Guppyfriend - 5 km
• Vork - 10km

15 maart 2015 - Louisvinkloop (Amsterdam)
• Ajaxfan - 10 km

21 maart 2015 - Vuurtorentrail (Hollum/Ameland)
• Nanook - 10 km
• Murmeli - 18 km
• pijll - 18 km
• Maariindaa - 18 km

22 maart 2015 - Venloop (Venlo)
• SEMTEX - HM

22 maart 2015 - Utrecht Science Park Marathon 2015 (Utrecht)
• thelaudprince - HM

25 maart 2015- NK Veldloop gemeenten (Utrecht)
• Nirak - 6 km

28 maart 2015 - Crêtes de Spa (Spa)
• Guard - 21 km

29 maart 2015 - Parelloop (Brunssum)
• Ynske - 5 km

29 maart 2015 - Zandvoort Circuit Run (Zandvoort)
• Daph_ - 12 km
• Ajaxfan - 12 km
• McTwente - 12 km

29 maart 2015 - Vattenfall Berlin Half Marathon (Berlijn)
• Devv - HM

29 maart 2015 - Bosloopcompetitie (Harderwijk)
• Tarahumara - 15 km
• Jero_nimo - nnb

29 maart 2015 - Dwars door Dordt (Dordrecht)
• Maraca - 5km

6 april 2015 - De zestig van Texel (Texel)
• Tarahumara - 60 km
• TheWhiteCowboy - 60 km
• Krattenkoning - 60 km

6 april 2015 - De halve van de Haar (Haarzuilens)
• Angel-A - 10,5 km
• Gogo83 - 10,5 km
• Serinde - 10,5 km
• SEMTEX - HM

11 april 2015 - Cauberg Trail Run (Valkenburg)
• Guard - 28 km
• Streamnl - 28 km
• Murmeli - 9 km
• Pijll - 9km
• Runninglinda - 28 km

11 april 2015 - Lap the lake (Mavora lakes)
• rechtsedirecte – 6 uur

12 april 2015 - Schneider electric Paris marathon (Parijs)
• Devv - Marathon
• YUR - Marathon

12 april 2015 - Marathon Rotterdam (Rotterdam)
• GlenHighland - Marathon
• Happel - Marathon
• Mosselmossel - Marathon
• Spiritusbus - Marathon
• TheSwan - Marathon
• Tiemen - Marathon
• Te-brengla- 10,5 km
• Quoi - 10,5 km
• RobertoCarlos - 10,5 km
• E.T. - 10,5 km
• Toekito - 10,5 km

18 april 2015 - Stormloop (Zandvoort)
• Devv - 5 uur (STORMBAAS)
• Jero_nimo - 5 uur (STORMBAAS)

18 april 2015 - Wanaka trail marathon (Wanaka)
• rechtsedirecte – M

19 april 2015 - Enschede marathon (Enschede)
• Daywalk3r - Marathon
• HDLed - HM
• McTwente - HM
• Voccar - HM

25 april 2015 - Walk for Life (Groningen)
• zouzomaarkunnen - 4M

26 april 2015 - Bosloopcompetitie (Harderwijk)
• Tarahumara - 15 km
• Jero_nimo - nnb

26 april 2015 - DVV Antwerp marathon (Antwerpen)
• SEMTEX - Marathon

26 april 2015 - Kastelenloop Diepenheim (Diepenheim)
• McTwente - 5, 7 of 9 km

1 mei 2015 - 11e Vrieling Hardenberg City Run (Hardenberg)
• DeLuna - 5km

2-3 mei 2015 - Red Kite Challenge
• Motorbloempje - 2 x 10 km
• Wolve000 - 2 x 10 km

3 mei 2015 - Koning van Spanje Trail (Gulpen)
• Jero-nimo - 37 km
• YUR - 37 km
• Guard - 37 km
• Taramuhara - 37 km
• streamnl - 37 km

9 mei 2015 - Hardcastle 24 - Trail Relay
• Wolve
• motorbloempje

9 mei 2015 - Rat Race Dirty Weekend (Stamford)
• Devv - 32 km

10 mei 2015 - 4 mijl van Sneek (Sneek)
• trolley - 4 Mijl

13 mei 2015 - Alkmaar city run (Alkmaar)
• Mathijz - 5km

14 mei 2014 - DeLoopVanLeidscheRijn (Vleuten)
• Serinde - 5 km
• SEMTEX - HM

16 mei 2015 - Nike Women's 10km Amsterdam
• Yuki - 10 km

17 mei 2015 - Leiden Marathon(Leiden)
• Corniel - Marathon
• thelaudprince - HM

17 mei 2015 - Marikenloop
• xMissi - 5 km
• Angel-A - 10 km

17 mei 2015 - Vestingloop (Den Bosch)
• Gogo83 - 10 km

23 mei 2015 - The Iron Viking (Amsterdam)
• Devv - Marathon

24 mei 2015 - Marathon van Kopenhagen (Kopenhagen)
• Mr.B - Marathon


30 mei 2015 - StuwwalTrail (Oosterbeek)
• Devv - 19 km
• Murmeli - 19 km
• Jero_nimo 19 km

6 juni 2015 - Marathon Via Belgica (Maastricht)
• SEMTEX - Marathon
• ..-._---_-.- - Marathon
• TheWhiteCowboy - Marathon
• Guard - Marathon

7 juni 2015 - Marathon Amersfoort (Amersfoort)
• McTwente - HM

7 juni 2015 - Hoorn Marathon (Hoorn)
• Ajaxfan - HM

7 juni 2015 - Vaalserbergtrail (Vaals)
• YUR - 30km

13 juni 2015 -Scania Zwolse Halve Marathon
• DeLuna - 4EM

14 juni 2015 - Ladiesrun Rotterdam (Rotterdam)
• Maraca - 10km
• xMissi - 5km

20 juni 2015 MAR-ATHON ROND SNEEK EN MEER (Sneek)
• trolley - HM
• CaLeX - HM
• Joooo-pi - HM
• Maariindaa - HM

28 juni 2015 - HALF & OLYMPIC ICAN Amsterdam (Amsterdam)
• Devv - HALF ICAN

28 juni 2015 - Run for KiKa (Rotterdam)
• E.T. - 10km

3 juli 2015 - Bob Graham Round
• Wolve - 66 mijl over 4 dagen (in 7 dagen)
• motorbloempje - 66 mijl over 4 dagen (in 7 dagen)

18 juli 2015 - Eiger Ultra Trail (Grindelwald)
• Jero_nimo - 51km
• YUR - 51km

29 augustus 2015 Great Naseby Water Race(Naseby-NZ)
• rechtsedirecte - 100 miles

30 augustus 2015 - Den Drieschloop (Valkenburg)
• SEMTEX - HM

5 september 2015 - Toughest Oslo (Oslo)
• Devv - 8 km (OVB)

13 september 2015 - Powerade Copenhagen Half Marathon (Kopenhagen)
• Devv - HM

4 oktober 2015 - Trail du Barrage (Engreux)
• Guard - 31 km

10 oktober 2015 - Landgoed Twente Marathon (De Lutte)
• McTwente - M (duo)

18 oktober 2015 - TCS Amsterdam Marathon (Amsterdam)
• Devv - HM
• RobertoCarlos - HM
• McTwente - HM

18 oktober 2015 - Scotiabank Toronto Waterfront Marathon (Toronto)
• Devv - HM

1 november 2015 - TCS New York City Marathon (New York)
• Devv - Marathon

1 november 2015 DrechtStadLoop (Dordrecht)
• Maraca - HM
• Peach - HM

SPOILER: 2015 Challenge

Challenges 2015:
Challenge 2015 staat live:
[ afbeelding ]
http://tweedehandsboek.net/FOK/schema2015.php?naam=<hier je username>

Je moet eenmalig je challenge invullen en eventueel je TOTALE voortgang tot dan toe (zelfde als voorgaande jaren)
Vanaf dan heb je een ander scherm dan je gewend was. Je ziet wat je tot nu toe gelopen hebt en hebt een vakje om je kilometers van vandaag in te vullen. Het script telt die kilometers automatisch bij je totaal op.
Je hebt een checkbox 'ik wil mijn challenge aanpassen' waarmee iedereen eenmalig zelf zijn challenge kan aanpassen.

SPOILER: 2014 Verlopen challenge

Challenges 2014:

Verlopen challenge voor 2014!
[ afbeelding ]

Omdat mensen zichzelf willen motiveren en om een leuke stok achter de deur te hebben stellen mensen zich een doel, een challenge. Hoeveel km ze willen lopen in een jaar.
Elke week kunnen mensen doorgeven hoeveel ze gelopen hebben, waardoor er weer wat op de teller in de OP bijkomt. Wil je jouw persoonlijke challenge ook in de lijst hebben? Dat kán met dank aan Swetsenegger!

SPOILER: PRs bijhouden

Hier kan je je PR's bijhouden. Je moet inloggen met je gebruikersnaam en een wachtwoord dat je zelf mag verzinnen. Nadat je bent aangemeld/ingelogged kan je je PR's invullen/bijwerken.

[ afbeelding ]

SPOILER: Divers

Of, zoals de Oatmeal dat doet: http://theoatmeal.com/comics/running
[ afbeelding ]

[ afbeelding ]
-------------
Formule voor het berekenen van je maximale hartslag:
211- ( 0.64 x leeftijd ) ( met een foutmarge van 11 slagen/min)
-------------
Wil je weten welke trainingssnelheden passen bij jouw prestatie:
http://www.mcmillanrunning.com/index.php/calcUsage/calculate
-------------
Wedstrijdtijden voorspellen:
http://www.corniel.nl/runs
-------------

SPOILER: Blogs van enkele vaste posters

Natuurlijk trailen (jero_nimo)
Allergenen en Hardlopen (MaleDuck)
Rennen (mosselmossel)
Ik kan het lekker wel (Twinky)
Hardlopen en meer (Levitas)
Mariska loopt harder (SEMTEX)
Stasera (Gogo83)

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 07:46 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Daar heb je ook wel weer gelijk in, misschien is zwolle wel beter dan rotterdam. Ik ga vandaag even kijken of het in mijn schema en agenda past!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 07:55 schreef Guard het volgende:

[..]

Zou leuk zijn als het past!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 07:56 schreef Quoi het volgende:

[..]

Wie doen er nu mee?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 07:53 schreef Quoi het volgende:
Dat gedoe met die OP.
Als je gewoon een nieuw deel opent, ook mobiel, krijg je gewoon een OP. En anders ctrlcv

Bij mij floepte 'ie bij het wijzigen alleen weg. Irritant ding is het

Ik heb nog geen koffie gehad en het was vroeg. Vergeef me

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 08:25 schreef La_Tramposa het volgende:
Hmm ik vind de op wel waardevol eigenlijk, zoek er best vaak iets in op!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 08:54 schreef Danter het volgende:
lieve mede lopers, ik heb even wat advies nodig.. ik loop zondag 10 in schoorl maar heb dus voor het laatst 10 km gelopen zo n week of 3 geleden.. verder alleen kortere afstanden (max 8) en deze week dus door omstandigheden helemaal niets.

Nu kan ik vanavond nog gaan.. sowieso geen 10 denk ik? Maar wat is verstandig.. nu nog een korte snelle ronde lopen of nog een wat langere afstand?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 08:55 schreef zouzomaarkunnen het volgende:
Ik heb even aanmoediging nodig..ik zou nu gaan lopen, maar ik vind het zo verrekte koud! ik haat kou...en het idee dat ik na een poosje lopen wel warm ben, vind ik niet genoeg..
Ben eigenlijk van plan te gaan lopen als het niet meer onder het vriespunt komt..
*schop onder kont en gaan!*

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 07:35 schreef Guard het volgende:

[..]

Belachelijk natuurlijk dat men voor Rotterdam in de rij staat, en dat we voor het prachtige Zwolle niet eens zes personen bij elkaar kunnen schrapen

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 08:56 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Ik zou zeggen 5 a 6 km met een paar keer 200 en 400m versnellen. Je moet niet de illusie hebben dat je nog trainingseffect kunt hebben door een lange afstand te maken, dus het beste is om de benen even los te lopen en een paar keer een prikkel te geven op of boven wedstrijdtempo.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 08:55 schreef zouzomaarkunnen het volgende:
Ik heb even aanmoediging nodig..ik zou nu gaan lopen, maar ik vind het zo verrekte koud! ik haat kou...en het idee dat ik na een poosje lopen wel warm ben, vind ik niet genoeg..
Ben eigenlijk van plan te gaan lopen als het niet meer onder het vriespunt komt..
*schop onder kont en gaan!*

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 08:55 schreef zouzomaarkunnen het volgende:
Ik heb even aanmoediging nodig..ik zou nu gaan lopen, maar ik vind het zo verrekte koud! ik haat kou...en het idee dat ik na een poosje lopen wel warm ben, vind ik niet genoeg..
Ben eigenlijk van plan te gaan lopen als het niet meer onder het vriespunt komt..
*schop onder kont en gaan!*

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:08 schreef Qwea het volgende:
Ik weet niet of dit hier mag, zo niet dan haal ik hem zo weer weg:

Ik heb een mudmasters startbewijs te koop voor 7 maart om 13:10 (lima) de 12km. Ik kreeg gisteren van de fysio te horen dat ik niet mag vanwege shinsplints, enkelinstabiliteit en peroneuspeesluxatie

Iemand intresse?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 08:57 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Harder lopen Nee maar even serieus, warmte is vervelender, op kou kun je je namelijk altijd kleden. Probeer eens met handschoentjes, of een hoofdband?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:11 schreef Maariindaa het volgende:

[..]

Warmte kun je je ook best op kleden. Gewoon in adam of eva outfit te straat op en hollen maar

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:12 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Haha, maar dan kun je het alsnog te warm hebben

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:14 schreef Maariindaa het volgende:

[..]

Ja klopt, als het echt warm is stap ik ook liever op de fiets dan dat ik ga hardlopen. Fiets staat dan weer opgeborgen als het onder de 12 graden is.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:16 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Same here Ik vind 12 graden op de racefiets al dapper.. Als het zonnetje schijnt gaat het nog wel.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:17 schreef Maariindaa het volgende:

[..]

En ik zie ze nu nog gewoon fietsen. Brrrr..

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:17 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Mja, vaseline, kranten onder je shirt, boterhamzakjes in je schoenen en dan kan het wel Maar dan ga ik toch liever lopen, daar is het nu ideaal weer voor!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:19 schreef Guard het volgende:

[..]

Boterhamzakjes?
Krijg je dan geen enorme zweetpoten?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:11 schreef Guard het volgende:

[..]

Mag best

Hier: http://startbewijshulp.nl/ ook al geprobeerd?
Denk dat hier de animo niet heel groot is aangezien het halve topic dat weekend al de CPC gaat doen

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:21 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Nou je voeten bewegen in principe 0,0 in fietsschoenen dus dat valt wel mee.. Het alternatief is bevroren voeten..

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:21 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Nou je voeten bewegen in principe 0,0 in fietsschoenen dus dat valt wel mee.. Het alternatief is bevroren voeten..

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:51 schreef La_Tramposa het volgende:
Oh ja, gisteren had één van de professoren van mijn faculteit ineens ook besloten om bij mijn atletiek groep mee te trainen Hij is wel super sportief en snel (10km <40), maar wel een beetje gek!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:56 schreef steffelonio het volgende:

[..]

Lekker cliché: gekke professor...
(Maar dan horen ze weer niet sportief en snel te zijn)

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:59 schreef La_Tramposa het volgende:
Noordenwind, windkracht 5 a 7 zondag

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 10:05 schreef DeLuna het volgende:
Voor mij is de Ekiden in Zwolle wel erg dichtbij maar ik weet niet of ik dan mijn eerste 5km zou moeten lopen

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 09:59 schreef La_Tramposa het volgende:
Noordenwind, windkracht 5 a 7 zondag

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 10:20 schreef Guard het volgende:

[..]

Waarom niet? Ik heb mijn eerste 5 km ook tijdens de Ekiden gelopen.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 10:30 schreef Mr.B. het volgende:

[..]

Ik weet niet waar je gekeken hebt, maar ik zie op weersites voor zondag meestal een windkracht 4 of hoogstens 5 staan

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 07:35 schreef Guard het volgende:

[..]

Belachelijk natuurlijk dat men voor Rotterdam in de rij staat, en dat we voor het prachtige Zwolle niet eens zes personen bij elkaar kunnen schrapen

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:26 schreef La_Tramposa het volgende:
Ik begin trouwens lekker op tijd met me in het parcours verdiepen en ik zie dat de finish niet op dezelfde plek is als de start. Is dat gewoon een kwestie van een klein stukje teruglopen of is er vervoer van tassen e.d.?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:30 schreef pijll het volgende:

[..]

Je bedoelt in Schoorl? De finish is vlakbij de sporthal. Voor de start moet je een paar honderd meter lopen.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 07:57 schreef Guard het volgende:

[..]

Dat moet je "racedirector" Pijll vragen, ik weet alleen dat ik me aangemeld heb

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:38 schreef Yuki het volgende:
Morgenochtend lopen in m'n geboorteplaats M'n lange tight, longsleeve, softshelljasje, handschoenen en muts zitten al in m'n tas. Ik heb er zowaar weer een beetje zin in.

Ben van plan om 7-8-9-10 te lopen. Rest van de opbouw moet ik nog bedenken... Maar ik heb een sprankje hoop voor de CPC

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:41 schreef DeLuna het volgende:
Ik wil wel meedoen in Zwolle. Ik ben wel een beginner en het is mijn eerste 5 km dan.

Moet ik nog iemand dm'en of pm'en?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:47 schreef pijll het volgende:

[..]

Voor zowel Zwolle als Rotterdam geldt: PM mij (pijll) om je aan te melden.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:47 schreef pijll het volgende:

[..]

Voor zowel Zwolle als Rotterdam geldt: PM mij (pijll) om je aan te melden.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:41 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Nu maar hopen dat het niet gaat ijzelen!
Maar: klinkt goed!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:49 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik denk wel dat je naam bekend is bij degenen die je bericht zien
/flauw

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:53 schreef Yuki het volgende:
Het mooie weer helpt daar ook wel bij; wie wil er nou NIET naar buiten als het zo mooi helder blauw is?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 12:02 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Zeg dat wel. Ik heb gistermiddag echt genoten van het rondje Kijkduin - Molenslag - Meer en Bos. Hoe beroerd ik me verder ook voelde, het was super en ging vrij makkelijk.

Hou toch maar even de waarschuwingen en weersverwachtingen in de gaten morgen. Het kan best naar worden, schat ik zo in. Hopelijk valt het mee.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 11:41 schreef DeLuna het volgende:
Ik wil wel meedoen in Zwolle. Ik ben wel een beginner en het is mijn eerste 5 km dan.

Moet ik nog iemand dm'en of pm'en?

SPOILER

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 12:18 schreef pijll het volgende:

[..]

Maar dat genieten kwam gister voor een groot deel ook door het gezelschap. Dat was tenminste mijn ervaring.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:03 schreef Murmeli het volgende:
Ik ben op weg met de trein voor een loopje naar huis

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:03 schreef Murmeli het volgende:
Ik ben op weg met de trein voor een loopje naar huis

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:00 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Dat, maar ook door de ontdekking van een leuk nieuw paadje:
https://www.google.nl/map(...)7z/data=!4m2!4m1!3e2 (blauwe stippellijn)

(wel half verhard)

quote:

Beste Nanook,

Leuk dat je erbij bent tijdens het Vuurtoren Trail Festival 2015 op Ameland. Hartelijk dank voor jouw inschrijving voor de 10 kilometer.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:14 schreef Nanook24 het volgende:

[..]

LT, kun je mij erbij zetten in de OP op zaterdag 21 maart als het lukt om die te repareren?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:16 schreef La_Tramposa het volgende:
Ah hee het is gelukt! Ik zet je erbij

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:11 schreef Mr.B. het volgende:

[..]

Leuk paadje ja
Dat hele grijsblauwe rondje is een bij mijn trainer geliefd en daardoor door ons veelgebruikt onderdeel voor fartlektrainingen

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:21 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Ik heb het al vaker gezegd, maar Den Haag is echt hét Walhalla voor hardlopers. En dan bedoel ik voornamelijk Noord en Zuid.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:21 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Ik heb het al vaker gezegd, maar Den Haag is echt hét Walhalla voor hardlopers. En dan bedoel ik voornamelijk Noord en Zuid.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:21 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Ik heb het al vaker gezegd, maar Den Haag is echt hét Walhalla voor hardlopers. En dan bedoel ik voornamelijk Noord en Zuid.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:24 schreef Happel het volgende:

[..]

Dan ben je nog nooit in Amersfoort geweest.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:27 schreef Cynic het volgende:
Grappig, ik kijk net even op de facebook pagina van Michel de Maat, een man die ik tijdens survivalruns vrij vaak tegenkom. meestal ben ik hem net voor. Maar die heeft best hard gelopen...

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:30 schreef YUR het volgende:

[..]

Hij loopt nog steeds erg hard

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:32 schreef zouzomaarkunnen het volgende:
La Tramposa; wil je in de OP nog een haakje zetten bij de URL van de wedstrijd van 25 april?Volgens mij klopt ie dan!

*loopze!*

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:24 schreef Happel het volgende:

[..]

Dan ben je nog nooit in Amersfoort geweest.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:22 schreef YUR het volgende:

[..]

Ik liep van de week ook op dan duintje, best geinig inderdaad.
Ken je de Bosjes van Poot al?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:24 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Ik wil nog steeds vanuit mijn werk eens een langer rondje maken. Het nadeel is alleen dat ik hier zonder lopen al van 8.30 tot 18.00 ben, dus dan moet ik wel heel vroeg beginnen om die uren in te halen..

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:24 schreef Happel het volgende:

[..]

Dan ben je nog nooit in Amersfoort geweest.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:37 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Dat was het probleem niet, ik moest lang zoeken maar er zaten allemaal spaties in de URL

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:45 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Lukt het om die van mij er nog in te zetten? Vast over het hoofd gezien, stond nog in het vorige topic
[ code verwijderd ]

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:38 schreef pijll het volgende:

[..]

Mijn stem gaat naar ook Den Haag, ook al ben ik een keientrekker.

SPOILER

_{Hoogland West rules...}

SPOILER

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 13:02 schreef zouzomaarkunnen het volgende:
Bedankt voor de virtuele schop onder de kont La Tramposa, Murmeli en Guard.

Lekker gelopen, geprobeerd een wat hoger tempo te houden maar het was te snel. Heb toch ook het gevoel dat de antibiotica mijn hartslag echt omhoog laat schieten. Hopelijk gaat het beter als ik daarmee mag stoppen.

SPOILER

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]
(ik ben een reus )

[ afbeelding ]

Het was heerlijk in het zonnetje en ik had het niet meer koud!!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:33 schreef nickhguitar het volgende:

[..]

Wow, wat een gigantisch hoge hartslag heb je. Is dat wel goed? Registreert je hartslagmeter wel goed?

Ik heb vanmorgen 2x10 en 1x 12 minuten gelopen en kwam uit op ongeveer 5 km met een gemiddelde hartslag van zo rond de 150/155 denk ik. Als ik langere tijd de 160 aantik dan merk ik dat ik te hard loop en doe ik bewust een stapje terug in snelheid. Meestal heb ik aan het begin een wat 'energieke' hartslag, maar stabiliseert deze na een minuut of 10/15, dan ligt deze rond de 150.

Gaat trouwens aardig, nu een aantal weken bezig en zoals hierboven benoemd zit ik nu op 2x10 en 1x12 minuten. Af en toe wel wat last van de knie, maar dat is na 2/3 rustdagen wel weer behoorlijk afgezakt.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:12 schreef La_Tramposa het volgende:
Oeps dat ging even mis.

De codes zoals ze nu worden gepost zijn niet helemaal goed toch? Dan moet ik het zelf weer in [ * ] gaan veranderen en zo.. (zwaaaarrrr leven)

Als er nog meer mensen in de OP willen dan graag nu doorgeven, morgen heb ik er denk ik geen tijd voor

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:36 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Voor hetzelfde geld is jouw maximale hartslag 180 en die van zouzomaarkunnen >200. Dan zou jij ook te hoog zitten voor een duurloop.. Moeilijk wat over te zeggen voor je daar meer over weet.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:39 schreef nickhguitar het volgende:

[..]

Mijn ligt rond de 195 Klopt dat ik er niet écht wat zinnigs over kan zeggen zonder verder informatie. Maar (of ze moet <20 zijn ) vind ik het wel een behoorlijke hartslag.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:41 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Die leeftijdsregel zegt ook niets hoor Maar het is wel hoog inderdaad, mijn Max HR is de laatste jaren rond de 210 en ik loop mijn duurlopen ook rond de 150. Maar goed, in het begin is het wennen en zeker in de kou is het lastig om 'langzaam' te lopen.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:44 schreef nickhguitar het volgende:

[..]

Daarom is de hartslag een mooie graadmeter Ik ben volgens mij wel echt een diesel, aan het begin doet alles me pijn en heb ik ook het gevoel dat ik m'n armen debiel hoog (geforceerd) houd, als ik eenmaal een paar km op gang ben dan komt het wat los en loopt ik veel meer ontspannen.

SPOILER: lang verhaal in Engels alleen lezen als je wat meer over mij wilt weten :')

My first marathon

When I grow up No, screw that, I never want to grow up. In the future (yes, I do want to have a future) I want to be a really good long-distance runner. You know, one of those people who can just decide to run a marathon a week before race day because it sounds fun, there is a spare number, the weather conditions appear to be perfect, the scenery’s nice and, well, you know you can just do it. Or just run a marathon or farther as a training, run for the day in the Lakes, the Peaks, the Alps or the Rockies. The sheer fact that I just wrote down these words is a small miracle – I wouldn’t call anything related to my life a real big miracle, it’s not that amazing or important. Nonetheless, if you would have told me I would utter these words say 10 or 15 years ago, I would have laughed so hard, IN YOUR FACE! I hated running with a passion, a p-a-s-s-i-o-n. Never, ever would I run. Period. Maybe, from time to time, to catch the last bus or train, but that’s it.

10 to 15 years ago, I was 15-20 years old, I was also severely depressed. Being bullied and shamed from the age of 7 onwards all the way to my A-levels, for being too fat, my name was wrong (Schaap means Sheep, f*cking hilarious, innit?), I didn’t want to do stuff everyone else was doing if, well, I didn’t want to, so basically my entire childhood I was told I wasn’t good enough for anything really, I was weird, strange, rude (well, at least they had a point there…). And when you’re told something like that for such a long time, believe me, you will start to believe it yourself. Internalising, as they call it.

I did have some ‘friends’, but the break-through, the first of many, came when one of those ‘friends’ told me, when I was having a good period and told her I was feeling well and positive, “not to hold on to that for too long, because soon.. I would start feeling depressed and start whining again... that’s just how it works with you”. Not long after this eye-opening conversation I stopped doing everything I loved: swimming, singing, acting, because I did that with people I considered to be ‘friends’. So… when I decided to ditch them all and start over, I ended up ditching everything I loved doing too. That might sound pretty stupid. But it was in fact the best thing I ever did, even though it still took me a while to realise that. In fact, looking back, this is where my first marathon began, on New Year’s Eve 2003 in The Hague (NED), and it ended on the 17th of May 2014 at around 4.15pm somewhere in the Peak District (UK). It was going to be a very long run/walk/pause/run/walk/pause effort.

Between then and the 17th of May I have done a lot of things that I regret, and a lot of things I’m very proud of. But are the regrets really regrets? Because even though I now look at them as being more than simply stupid, they still made me who I am today (a sarcastic, black humoured rude ‘Dutchie’ and proud of that!). If I didn’t make all of those mistakes, I probably wouldn’t have done and experienced all the good things to make up for them either. I wouldn’t have started motorcycling, and if I never did that, I wouldn’t have met René, he wouldn’t have given me the confidence to go to university (again), the confidence to start losing weight, I would never have started running, we wouldn’t have moved to the UK, I wouldn’t have made it all the way to doing a PhD at top university, and then I also wouldn’t have found this chaotic bunch of runners called Barnsley Harriers. So how can there be any regrets if all this are the outcomes of my stupid actions?

When I joined BaHa in March 2013, I had no idea how much of an impact it would have on my life. We had just moved to Darfield, I had started running again when we lived in Hull, and I thought joining a running club might give me something of a social life. Some nice runs two nights a week and a race every now and then. Not too much, because, well, I hate people and I love being alone (OK, I can stand René a bit more than other people, generally), so it seemed just about right.

Boy, was I wrong. Barnsley Harriers is a bit like a black hole you get sucked into. Two nights a week of running and a race every once in a while? Forget that. Races almost e-v-e-r-y single week. Ad hoc runs over the weekend, social runs with a pot of gold (curry, beer, or both) at the end… or what end, because there is none? So much great races with great support, regardless of your times or efforts… if you don’t like running with Barnsley Harriers, you don’t like running in general. But… I was also wrong about myself, again. I still hate people, don’t get me wrong, and I still love my alone time, but this was also a group of people that I could actually stand to be with and spend time with on a more than just regular basis. Because most of those aren’t just ‘people’, they’re Harriers, and I don’t hate Harriers, just people.

On the 17th of May 2014 my first marathon came to an end, the last few hours still following the irregular course it had done for the 10 years gone by: it was tough, not all of it was running, but somehow I found the strength to carry on. Dreaming of being a good and strong runner, I felt it was time to run 26.2 miles. I did my training, everything went well, and according to plan. I ran some Half Marathons, did my 15, 16, 18, 20 miles, tapered and then the day came. We drove off to Matlock where I would get on a bus that would drive me to the start, and then I would have to run all the way back to Matlock, the whole 26.2 miles. And of course it was the hottest day of the year so far. No wind, just sunshine. Great for a day out, not for running 26.2 miles for the first time.

Of course I was nervous, nervous as hell. Could I really, really do this? What if that girl, 10 years back on New Year’s Eve, was right? That this feeling great would all go away again, and that I would feel crap soon enough, “because that’s just how it works with me”? But she didn’t know me. I cannot blame her for that, because at that point in time, even I didn’t know me. It took a 10 year first marathon to get know me. And that me was standing there at the start of a marathon race. A real one. That was me, just there. Nothing more, nothing less. And that would be me at the finish. No matter what, because somehow that was the ‘me’ I wanted to be from now on.

The race started, and I set off, the last 26.2 miles of this 10 year marathon. After 30 minutes I could feel my first blister coming up. My heart rate went through the roof and I felt horrible, terrible, and nauseous, in pain. And I wasn’t even at the first aid station 5 miles in. At that aid station I lost myself for a minute. Perhaps I should stop. 21 miles to go, and the heat and blisters were getting to me, perhaps the nerves too. It would be a gruelling effort to continue... Perhaps I should stop. But I didn’t. To finish was the goal. I knew I could run at least 21 miles of it in one go, perhaps even the 26.2 in good conditions, but this weren’t good conditions, so I had to let that desire go. Run/walk it would be. That decision was the best ever. It didn’t make it much easier, it was still tough, and from time to time I still felt horrible, but at the same time all was right. Everything fell into place and I just continued what I had been doing for years and years. Run/walk, make it work, towards something, a moment in time, that all would be OK.

Five long hours later, I was flying down (or at least it felt like flying, it probably was stumbling and it probably looked awful and painful) the last descent of the race, towards the canal where, about half a mile before the finish, I saw some familiar faces: Rich, Benben and Beano, on the look-out to see where the hell I’d been (well, yes, hell, exactly!). They ran back with me for the last few hundred yards, where soon I saw René and Amie also waiting there for me. To them, probably nothing changed that day, other than the fact that I had just (sort of) ran a marathon for the first time in my life. To me, especially when looking back at it, it was a homecoming after quite the long journey looking for myself. And who am I? I am someone who can, instead of can’t, someone who will, instead of won’t. I’m someone. Period. Not because I ran a marathon, there’s nothing particularly special about that in the grand scheme of things. No, because I can and will be me. My own rude, sarcastic me, with a touch of softness, every now and then, who chases dreams, instead of collecting them to look at them, from a distance, until they disappear into thin air.

And how can I not be successful in that with the most amazing husband and the most amazing people Harriers by my side? It took me 45 minutes longer than expected/hoped to get there, but what are 45 minutes on a 10 year first marathon, especially if they say that the only goal for your first marathon should be just to finish?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:56 schreef Happel het volgende:

[..]

Dat heb ik ook. Heeft denk ik ook te maken met het warm worden van je lichaam. In het begin lukt niks me en lijkt alles pijn te doen. Naarmate de afstand vordert gaat het beter en beter.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:01 schreef La_Tramposa het volgende:
Hmm ik ga zo verder lezen maar in de eerste regels: *further moet farther zijn

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:58 schreef motorbloempje het volgende:
Voor de liefhebber een epos/persoonlijk verhaal wat ik zojuist voor het clubblad heb geschreven over mijn eerste marathon. Niet op blog (nog), omdat ik eerst wil dat 'ie in 't blad gelezen wordt

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:33 schreef nickhguitar het volgende:

[..]

Wow, wat een gigantisch hoge hartslag heb je. Is dat wel goed? Registreert je hartslagmeter wel goed?

Ik heb vanmorgen 2x10 en 1x 12 minuten gelopen en kwam uit op ongeveer 5 km met een gemiddelde hartslag van zo rond de 150/155 denk ik. Als ik langere tijd de 160 aantik dan merk ik dat ik te hard loop en doe ik bewust een stapje terug in snelheid. Meestal heb ik aan het begin een wat 'energieke' hartslag, maar stabiliseert deze na een minuut of 10/15, dan ligt deze rond de 150.

Gaat trouwens aardig, nu een aantal weken bezig en zoals hierboven benoemd zit ik nu op 2x10 en 1x12 minuten. Af en toe wel wat last van de knie, maar dat is na 2/3 rustdagen wel weer behoorlijk afgezakt.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:37 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Dat was het probleem niet, ik moest lang zoeken maar er zaten allemaal spaties in de URL

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:58 schreef motorbloempje het volgende:
Voor de liefhebber een epos/persoonlijk verhaal wat ik zojuist voor het clubblad heb geschreven over mijn eerste marathon. Niet op blog (nog), omdat ik eerst wil dat 'ie in 't blad gelezen wordt

SPOILER: lang verhaal in Engels alleen lezen als je wat meer over mij wilt weten :')

My first marathon

When I grow up No, screw that, I never want to grow up. In the future (yes, I do want to have a future) I want to be a really good long-distance runner. You know, one of those people who can just decide to run a marathon a week before race day because it sounds fun, there is a spare number, the weather conditions appear to be perfect, the scenery’s nice and, well, you know you can just do it. Or just run a marathon or farther as a training, run for the day in the Lakes, the Peaks, the Alps or the Rockies. The sheer fact that I just wrote down these words is a small miracle – I wouldn’t call anything related to my life a real big miracle, it’s not that amazing or important. Nonetheless, if you would have told me I would utter these words say 10 or 15 years ago, I would have laughed so hard, IN YOUR FACE! I hated running with a passion, a p-a-s-s-i-o-n. Never, ever would I run. Period. Maybe, from time to time, to catch the last bus or train, but that’s it.

10 to 15 years ago, I was 15-20 years old, I was also severely depressed. Being bullied and shamed from the age of 7 onwards all the way to my A-levels, for being too fat, my name was wrong (Schaap means Sheep, f*cking hilarious, innit?), I didn’t want to do stuff everyone else was doing if, well, I didn’t want to, so basically my entire childhood I was told I wasn’t good enough for anything really, I was weird, strange, rude (well, at least they had a point there…). And when you’re told something like that for such a long time, believe me, you will start to believe it yourself. Internalising, as they call it.

I did have some ‘friends’, but the break-through, the first of many, came when one of those ‘friends’ told me, when I was having a good period and told her I was feeling well and positive, “not to hold on to that for too long, because soon.. I would start feeling depressed and start whining again... that’s just how it works with you”. Not long after this eye-opening conversation I stopped doing everything I loved: swimming, singing, acting, because I did that with people I considered to be ‘friends’. So… when I decided to ditch them all and start over, I ended up ditching everything I loved doing too. That might sound pretty stupid. But it was in fact the best thing I ever did, even though it still took me a while to realise that. In fact, looking back, this is where my first marathon began, on New Year’s Eve 2003 in The Hague (NED), and it ended on the 17th of May 2014 at around 4.15pm somewhere in the Peak District (UK). It was going to be a very long run/walk/pause/run/walk/pause effort.

Between then and the 17th of May I have done a lot of things that I regret, and a lot of things I’m very proud of. But are the regrets really regrets? Because even though I now look at them as being more than simply stupid, they still made me who I am today (a sarcastic, black humoured rude ‘Dutchie’ and proud of that!). If I didn’t make all of those mistakes, I probably wouldn’t have done and experienced all the good things to make up for them either. I wouldn’t have started motorcycling, and if I never did that, I wouldn’t have met René, he wouldn’t have given me the confidence to go to university (again), the confidence to start losing weight, I would never have started running, we wouldn’t have moved to the UK, I wouldn’t have made it all the way to doing a PhD at top university, and then I also wouldn’t have found this chaotic bunch of runners called Barnsley Harriers. So how can there be any regrets if all this are the outcomes of my stupid actions?

When I joined BaHa in March 2013, I had no idea how much of an impact it would have on my life. We had just moved to Darfield, I had started running again when we lived in Hull, and I thought joining a running club might give me something of a social life. Some nice runs two nights a week and a race every now and then. Not too much, because, well, I hate people and I love being alone (OK, I can stand René a bit more than other people, generally), so it seemed just about right.

Boy, was I wrong. Barnsley Harriers is a bit like a black hole you get sucked into. Two nights a week of running and a race every once in a while? Forget that. Races almost e-v-e-r-y single week. Ad hoc runs over the weekend, social runs with a pot of gold (curry, beer, or both) at the end… or what end, because there is none? So much great races with great support, regardless of your times or efforts… if you don’t like running with Barnsley Harriers, you don’t like running in general. But… I was also wrong about myself, again. I still hate people, don’t get me wrong, and I still love my alone time, but this was also a group of people that I could actually stand to be with and spend time with on a more than just regular basis. Because most of those aren’t just ‘people’, they’re Harriers, and I don’t hate Harriers, just people.

On the 17th of May 2014 my first marathon came to an end, the last few hours still following the irregular course it had done for the 10 years gone by: it was tough, not all of it was running, but somehow I found the strength to carry on. Dreaming of being a good and strong runner, I felt it was time to run 26.2 miles. I did my training, everything went well, and according to plan. I ran some Half Marathons, did my 15, 16, 18, 20 miles, tapered and then the day came. We drove off to Matlock where I would get on a bus that would drive me to the start, and then I would have to run all the way back to Matlock, the whole 26.2 miles. And of course it was the hottest day of the year so far. No wind, just sunshine. Great for a day out, not for running 26.2 miles for the first time.

Of course I was nervous, nervous as hell. Could I really, really do this? What if that girl, 10 years back on New Year’s Eve, was right? That this feeling great would all go away again, and that I would feel crap soon enough, “because that’s just how it works with me”? But she didn’t know me. I cannot blame her for that, because at that point in time, even I didn’t know me. It took a 10 year first marathon to get know me. And that me was standing there at the start of a marathon race. A real one. That was me, just there. Nothing more, nothing less. And that would be me at the finish. No matter what, because somehow that was the ‘me’ I wanted to be from now on.

The race started, and I set off, the last 26.2 miles of this 10 year marathon. After 30 minutes I could feel my first blister coming up. My heart rate went through the roof and I felt horrible, terrible, and nauseous, in pain. And I wasn’t even at the first aid station 5 miles in. At that aid station I lost myself for a minute. Perhaps I should stop. 21 miles to go, and the heat and blisters were getting to me, perhaps the nerves too. It would be a gruelling effort to continue... Perhaps I should stop. But I didn’t. To finish was the goal. I knew I could run at least 21 miles of it in one go, perhaps even the 26.2 in good conditions, but this weren’t good conditions, so I had to let that desire go. Run/walk it would be. That decision was the best ever. It didn’t make it much easier, it was still tough, and from time to time I still felt horrible, but at the same time all was right. Everything fell into place and I just continued what I had been doing for years and years. Run/walk, make it work, towards something, a moment in time, that all would be OK.

Five long hours later, I was flying down (or at least it felt like flying, it probably was stumbling and it probably looked awful and painful) the last descent of the race, towards the canal where, about half a mile before the finish, I saw some familiar faces: Rich, Benben and Beano, on the look-out to see where the hell I’d been (well, yes, hell, exactly!). They ran back with me for the last few hundred yards, where soon I saw René and Amie also waiting there for me. To them, probably nothing changed that day, other than the fact that I had just (sort of) ran a marathon for the first time in my life. To me, especially when looking back at it, it was a homecoming after quite the long journey looking for myself. And who am I? I am someone who can, instead of can’t, someone who will, instead of won’t. I’m someone. Period. Not because I ran a marathon, there’s nothing particularly special about that in the grand scheme of things. No, because I can and will be me. My own rude, sarcastic me, with a touch of softness, every now and then, who chases dreams, instead of collecting them to look at them, from a distance, until they disappear into thin air.

And how can I not be successful in that with the most amazing husband and the most amazing people Harriers by my side? It took me 45 minutes longer than expected/hoped to get there, but what are 45 minutes on a 10 year first marathon, especially if they say that the only goal for your first marathon should be just to finish?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:07 schreef flipsen het volgende:
Wanneer weet je dat je goed Engels spreekt? Als je MoBlo kan verbeteren

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:58 schreef motorbloempje het volgende:
Voor de liefhebber een epos/persoonlijk verhaal wat ik zojuist voor het clubblad heb geschreven over mijn eerste marathon. Niet op blog (nog), omdat ik eerst wil dat 'ie in 't blad gelezen wordt

SPOILER: lang verhaal in Engels alleen lezen als je wat meer over mij wilt weten :')

My first marathon

When I grow up No, screw that, I never want to grow up. In the future (yes, I do want to have a future) I want to be a really good long-distance runner. You know, one of those people who can just decide to run a marathon a week before race day because it sounds fun, there is a spare number, the weather conditions appear to be perfect, the scenery’s nice and, well, you know you can just do it. Or just run a marathon or farther as a training, run for the day in the Lakes, the Peaks, the Alps or the Rockies. The sheer fact that I just wrote down these words is a small miracle – I wouldn’t call anything related to my life a real big miracle, it’s not that amazing or important. Nonetheless, if you would have told me I would utter these words say 10 or 15 years ago, I would have laughed so hard, IN YOUR FACE! I hated running with a passion, a p-a-s-s-i-o-n. Never, ever would I run. Period. Maybe, from time to time, to catch the last bus or train, but that’s it.

10 to 15 years ago, I was 15-20 years old, I was also severely depressed. Being bullied and shamed from the age of 7 onwards all the way to my A-levels, for being too fat, my name was wrong (Schaap means Sheep, f*cking hilarious, innit?), I didn’t want to do stuff everyone else was doing if, well, I didn’t want to, so basically my entire childhood I was told I wasn’t good enough for anything really, I was weird, strange, rude (well, at least they had a point there…). And when you’re told something like that for such a long time, believe me, you will start to believe it yourself. Internalising, as they call it.

I did have some ‘friends’, but the break-through, the first of many, came when one of those ‘friends’ told me, when I was having a good period and told her I was feeling well and positive, “not to hold on to that for too long, because soon.. I would start feeling depressed and start whining again... that’s just how it works with you”. Not long after this eye-opening conversation I stopped doing everything I loved: swimming, singing, acting, because I did that with people I considered to be ‘friends’. So… when I decided to ditch them all and start over, I ended up ditching everything I loved doing too. That might sound pretty stupid. But it was in fact the best thing I ever did, even though it still took me a while to realise that. In fact, looking back, this is where my first marathon began, on New Year’s Eve 2003 in The Hague (NED), and it ended on the 17th of May 2014 at around 4.15pm somewhere in the Peak District (UK). It was going to be a very long run/walk/pause/run/walk/pause effort.

Between then and the 17th of May I have done a lot of things that I regret, and a lot of things I’m very proud of. But are the regrets really regrets? Because even though I now look at them as being more than simply stupid, they still made me who I am today (a sarcastic, black humoured rude ‘Dutchie’ and proud of that!). If I didn’t make all of those mistakes, I probably wouldn’t have done and experienced all the good things to make up for them either. I wouldn’t have started motorcycling, and if I never did that, I wouldn’t have met René, he wouldn’t have given me the confidence to go to university (again), the confidence to start losing weight, I would never have started running, we wouldn’t have moved to the UK, I wouldn’t have made it all the way to doing a PhD at top university, and then I also wouldn’t have found this chaotic bunch of runners called Barnsley Harriers. So how can there be any regrets if all this are the outcomes of my stupid actions?

When I joined BaHa in March 2013, I had no idea how much of an impact it would have on my life. We had just moved to Darfield, I had started running again when we lived in Hull, and I thought joining a running club might give me something of a social life. Some nice runs two nights a week and a race every now and then. Not too much, because, well, I hate people and I love being alone (OK, I can stand René a bit more than other people, generally), so it seemed just about right.

Boy, was I wrong. Barnsley Harriers is a bit like a black hole you get sucked into. Two nights a week of running and a race every once in a while? Forget that. Races almost e-v-e-r-y single week. Ad hoc runs over the weekend, social runs with a pot of gold (curry, beer, or both) at the end… or what end, because there is none? So much great races with great support, regardless of your times or efforts… if you don’t like running with Barnsley Harriers, you don’t like running in general. But… I was also wrong about myself, again. I still hate people, don’t get me wrong, and I still love my alone time, but this was also a group of people that I could actually stand to be with and spend time with on a more than just regular basis. Because most of those aren’t just ‘people’, they’re Harriers, and I don’t hate Harriers, just people.

On the 17th of May 2014 my first marathon came to an end, the last few hours still following the irregular course it had done for the 10 years gone by: it was tough, not all of it was running, but somehow I found the strength to carry on. Dreaming of being a good and strong runner, I felt it was time to run 26.2 miles. I did my training, everything went well, and according to plan. I ran some Half Marathons, did my 15, 16, 18, 20 miles, tapered and then the day came. We drove off to Matlock where I would get on a bus that would drive me to the start, and then I would have to run all the way back to Matlock, the whole 26.2 miles. And of course it was the hottest day of the year so far. No wind, just sunshine. Great for a day out, not for running 26.2 miles for the first time.

Of course I was nervous, nervous as hell. Could I really, really do this? What if that girl, 10 years back on New Year’s Eve, was right? That this feeling great would all go away again, and that I would feel crap soon enough, “because that’s just how it works with me”? But she didn’t know me. I cannot blame her for that, because at that point in time, even I didn’t know me. It took a 10 year first marathon to get know me. And that me was standing there at the start of a marathon race. A real one. That was me, just there. Nothing more, nothing less. And that would be me at the finish. No matter what, because somehow that was the ‘me’ I wanted to be from now on.

The race started, and I set off, the last 26.2 miles of this 10 year marathon. After 30 minutes I could feel my first blister coming up. My heart rate went through the roof and I felt horrible, terrible, and nauseous, in pain. And I wasn’t even at the first aid station 5 miles in. At that aid station I lost myself for a minute. Perhaps I should stop. 21 miles to go, and the heat and blisters were getting to me, perhaps the nerves too. It would be a gruelling effort to continue... Perhaps I should stop. But I didn’t. To finish was the goal. I knew I could run at least 21 miles of it in one go, perhaps even the 26.2 in good conditions, but this weren’t good conditions, so I had to let that desire go. Run/walk it would be. That decision was the best ever. It didn’t make it much easier, it was still tough, and from time to time I still felt horrible, but at the same time all was right. Everything fell into place and I just continued what I had been doing for years and years. Run/walk, make it work, towards something, a moment in time, that all would be OK.

Five long hours later, I was flying down (or at least it felt like flying, it probably was stumbling and it probably looked awful and painful) the last descent of the race, towards the canal where, about half a mile before the finish, I saw some familiar faces: Rich, Benben and Beano, on the look-out to see where the hell I’d been (well, yes, hell, exactly!). They ran back with me for the last few hundred yards, where soon I saw René and Amie also waiting there for me. To them, probably nothing changed that day, other than the fact that I had just (sort of) ran a marathon for the first time in my life. To me, especially when looking back at it, it was a homecoming after quite the long journey looking for myself. And who am I? I am someone who can, instead of can’t, someone who will, instead of won’t. I’m someone. Period. Not because I ran a marathon, there’s nothing particularly special about that in the grand scheme of things. No, because I can and will be me. My own rude, sarcastic me, with a touch of softness, every now and then, who chases dreams, instead of collecting them to look at them, from a distance, until they disappear into thin air.

And how can I not be successful in that with the most amazing husband and the most amazing people Harriers by my side? It took me 45 minutes longer than expected/hoped to get there, but what are 45 minutes on a 10 year first marathon, especially if they say that the only goal for your first marathon should be just to finish?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:33 schreef Guard het volgende:
Dit loopje was like the hangover from hell
In het begin waren de tempi van de intervallen nog heel aardig, maar het voelde niet echt "ok", al snel wist ik waarom.
Op een gegeven moment begonnen maag en darmen op te spelen, af en toe een aandrang tot schijten dan wel kotsen, soms beide tegelijkertijd
Iets voor de helft van de training al maar omgedraaid, de coolingdown zou ik dan missen, maar ik had een vermoeden dat iedere minuut ging tellen.
Paar keer op de terugweg een paar stappen moeten wandelen om een aandrang het figuurlijke hoofd te bieden en eenmaal weer thuis linea recta naar den porseleinen troon

Verder was het buiten wel ok, uit de wind in de zon was het zowaar aangenaam

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:32 schreef byah het volgende:
Wat een topweer om te lopen. Heerlijk zonnetje en koude wind. Had het uiteindelijk nog best warm

Start to run week 6

SPOILER

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:33 schreef Guard het volgende:
Verder was het buiten wel ok, uit de wind in de zon was het zowaar aangenaam

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:12 schreef La_Tramposa het volgende:
Oeps dat ging even mis.

De codes zoals ze nu worden gepost zijn niet helemaal goed toch? Dan moet ik het zelf weer in [ * ] gaan veranderen en zo.. (zwaaaarrrr leven)

Als er nog meer mensen in de OP willen dan graag nu doorgeven, morgen heb ik er denk ik geen tijd voor

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:11 schreef DeLuna het volgende:
Zo, pijll een PM gestuurd

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:32 schreef motorbloempje het volgende:
Nou ja, ik wist echt niet wie ik was en wilde zijn, Zwab, al was dat denk ik vooral mezelf, gezien het feit dat ik eigenlijk nog steeds gewoon sarcastisch en grof ben, net als vroeger, maar nu ben ik dat gewoon. Klaar, en daar moet men het maar mee doen (dat, en nog veel andere nukken, hopelijk wat gecompenseerd met goede dingen )

quote:

Als hardlopen er toch niet was geweest!

quote:

Zo maar eens oefeningen afmaken en dan omkleden, want...

[info]Wolve is jarig [/info]

En we gaan lekker uit eten met vrienden en pintjes drinken

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:33 schreef Guard het volgende:
Dit loopje was like the hangover from hell
In het begin waren de tempi van de intervallen nog heel aardig, maar het voelde niet echt "ok", al snel wist ik waarom.
Op een gegeven moment begonnen maag en darmen op te spelen, af en toe een aandrang tot schijten dan wel kotsen, soms beide tegelijkertijd
Iets voor de helft van de training al maar omgedraaid, de coolingdown zou ik dan missen, maar ik had een vermoeden dat iedere minuut ging tellen.
Paar keer op de terugweg een paar stappen moeten wandelen om een aandrang het figuurlijke hoofd te bieden en eenmaal weer thuis linea recta naar den porseleinen troon

Verder was het buiten wel ok, uit de wind in de zon was het zowaar aangenaam

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:35 schreef richolio het volgende:
Pff, ben zo ongemotiveerd. Ik moet mezelf echt even aan de gang zetten, voor je het weet is het april.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:58 schreef motorbloempje het volgende:
Voor de liefhebber een epos/persoonlijk verhaal wat ik zojuist voor het clubblad heb geschreven over mijn eerste marathon. Niet op blog (nog), omdat ik eerst wil dat 'ie in 't blad gelezen wordt

SPOILER: lang verhaal in Engels alleen lezen als je wat meer over mij wilt weten :')

My first marathon

When I grow up No, screw that, I never want to grow up. In the future (yes, I do want to have a future) I want to be a really good long-distance runner. You know, one of those people who can just decide to run a marathon a week before race day because it sounds fun, there is a spare number, the weather conditions appear to be perfect, the scenery’s nice and, well, you know you can just do it. Or just run a marathon or farther as a training, run for the day in the Lakes, the Peaks, the Alps or the Rockies. The sheer fact that I just wrote down these words is a small miracle – I wouldn’t call anything related to my life a real big miracle, it’s not that amazing or important. Nonetheless, if you would have told me I would utter these words say 10 or 15 years ago, I would have laughed so hard, IN YOUR FACE! I hated running with a passion, a p-a-s-s-i-o-n. Never, ever would I run. Period. Maybe, from time to time, to catch the last bus or train, but that’s it.

10 to 15 years ago, I was 15-20 years old, I was also severely depressed. Being bullied and shamed from the age of 7 onwards all the way to my A-levels, for being too fat, my name was wrong (Schaap means Sheep, f*cking hilarious, innit?), I didn’t want to do stuff everyone else was doing if, well, I didn’t want to, so basically my entire childhood I was told I wasn’t good enough for anything really, I was weird, strange, rude (well, at least they had a point there…). And when you’re told something like that for such a long time, believe me, you will start to believe it yourself. Internalising, as they call it.

I did have some ‘friends’, but the break-through, the first of many, came when one of those ‘friends’ told me, when I was having a good period and told her I was feeling well and positive, “not to hold on to that for too long, because soon.. I would start feeling depressed and start whining again... that’s just how it works with you”. Not long after this eye-opening conversation I stopped doing everything I loved: swimming, singing, acting, because I did that with people I considered to be ‘friends’. So… when I decided to ditch them all and start over, I ended up ditching everything I loved doing too. That might sound pretty stupid. But it was in fact the best thing I ever did, even though it still took me a while to realise that. In fact, looking back, this is where my first marathon began, on New Year’s Eve 2003 in The Hague (NED), and it ended on the 17th of May 2014 at around 4.15pm somewhere in the Peak District (UK). It was going to be a very long run/walk/pause/run/walk/pause effort.

Between then and the 17th of May I have done a lot of things that I regret, and a lot of things I’m very proud of. But are the regrets really regrets? Because even though I now look at them as being more than simply stupid, they still made me who I am today (a sarcastic, black humoured rude ‘Dutchie’ and proud of that!). If I didn’t make all of those mistakes, I probably wouldn’t have done and experienced all the good things to make up for them either. I wouldn’t have started motorcycling, and if I never did that, I wouldn’t have met René, he wouldn’t have given me the confidence to go to university (again), the confidence to start losing weight, I would never have started running, we wouldn’t have moved to the UK, I wouldn’t have made it all the way to doing a PhD at top university, and then I also wouldn’t have found this chaotic bunch of runners called Barnsley Harriers. So how can there be any regrets if all this are the outcomes of my stupid actions?

When I joined BaHa in March 2013, I had no idea how much of an impact it would have on my life. We had just moved to Darfield, I had started running again when we lived in Hull, and I thought joining a running club might give me something of a social life. Some nice runs two nights a week and a race every now and then. Not too much, because, well, I hate people and I love being alone (OK, I can stand René a bit more than other people, generally), so it seemed just about right.

Boy, was I wrong. Barnsley Harriers is a bit like a black hole you get sucked into. Two nights a week of running and a race every once in a while? Forget that. Races almost e-v-e-r-y single week. Ad hoc runs over the weekend, social runs with a pot of gold (curry, beer, or both) at the end… or what end, because there is none? So much great races with great support, regardless of your times or efforts… if you don’t like running with Barnsley Harriers, you don’t like running in general. But… I was also wrong about myself, again. I still hate people, don’t get me wrong, and I still love my alone time, but this was also a group of people that I could actually stand to be with and spend time with on a more than just regular basis. Because most of those aren’t just ‘people’, they’re Harriers, and I don’t hate Harriers, just people.

On the 17th of May 2014 my first marathon came to an end, the last few hours still following the irregular course it had done for the 10 years gone by: it was tough, not all of it was running, but somehow I found the strength to carry on. Dreaming of being a good and strong runner, I felt it was time to run 26.2 miles. I did my training, everything went well, and according to plan. I ran some Half Marathons, did my 15, 16, 18, 20 miles, tapered and then the day came. We drove off to Matlock where I would get on a bus that would drive me to the start, and then I would have to run all the way back to Matlock, the whole 26.2 miles. And of course it was the hottest day of the year so far. No wind, just sunshine. Great for a day out, not for running 26.2 miles for the first time.

Of course I was nervous, nervous as hell. Could I really, really do this? What if that girl, 10 years back on New Year’s Eve, was right? That this feeling great would all go away again, and that I would feel crap soon enough, “because that’s just how it works with me”? But she didn’t know me. I cannot blame her for that, because at that point in time, even I didn’t know me. It took a 10 year first marathon to get know me. And that me was standing there at the start of a marathon race. A real one. That was me, just there. Nothing more, nothing less. And that would be me at the finish. No matter what, because somehow that was the ‘me’ I wanted to be from now on.

The race started, and I set off, the last 26.2 miles of this 10 year marathon. After 30 minutes I could feel my first blister coming up. My heart rate went through the roof and I felt horrible, terrible, and nauseous, in pain. And I wasn’t even at the first aid station 5 miles in. At that aid station I lost myself for a minute. Perhaps I should stop. 21 miles to go, and the heat and blisters were getting to me, perhaps the nerves too. It would be a gruelling effort to continue... Perhaps I should stop. But I didn’t. To finish was the goal. I knew I could run at least 21 miles of it in one go, perhaps even the 26.2 in good conditions, but this weren’t good conditions, so I had to let that desire go. Run/walk it would be. That decision was the best ever. It didn’t make it much easier, it was still tough, and from time to time I still felt horrible, but at the same time all was right. Everything fell into place and I just continued what I had been doing for years and years. Run/walk, make it work, towards something, a moment in time, that all would be OK.

Five long hours later, I was flying down (or at least it felt like flying, it probably was stumbling and it probably looked awful and painful) the last descent of the race, towards the canal where, about half a mile before the finish, I saw some familiar faces: Rich, Benben and Beano, on the look-out to see where the hell I’d been (well, yes, hell, exactly!). They ran back with me for the last few hundred yards, where soon I saw René and Amie also waiting there for me. To them, probably nothing changed that day, other than the fact that I had just (sort of) ran a marathon for the first time in my life. To me, especially when looking back at it, it was a homecoming after quite the long journey looking for myself. And who am I? I am someone who can, instead of can’t, someone who will, instead of won’t. I’m someone. Period. Not because I ran a marathon, there’s nothing particularly special about that in the grand scheme of things. No, because I can and will be me. My own rude, sarcastic me, with a touch of softness, every now and then, who chases dreams, instead of collecting them to look at them, from a distance, until they disappear into thin air.

And how can I not be successful in that with the most amazing husband and the most amazing people Harriers by my side? It took me 45 minutes longer than expected/hoped to get there, but what are 45 minutes on a 10 year first marathon, especially if they say that the only goal for your first marathon should be just to finish?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:43 schreef Zwabberhark het volgende:

Gelukkig ben je niet voor thuiskomst al ontploft was (maar goed, is dat ooit iemand overkomen?).

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:42 schreef Guard het volgende:

[..]

Als Q en LT dat nu ook even doen, hebben we een team...

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:47 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Groepsdruk, ik ben bezweken..

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:47 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Groepsdruk, ik ben bezweken..

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:51 schreef DeLuna het volgende:

[..]

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:52 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Hard trainen nu jij he

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 16:14 schreef Zwabberhark het volgende:
Het gaat er in het leven denk ik niet niet om of je jezelf leert kennen, maar eerder wanneer je je vrij genoeg voelt om jezelf te zijn en te tonen. Dat is een hele strijd voor de meesten van ons.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:04 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Naar Leeuwarden?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 14:05 schreef pijll het volgende:

[..]

Loop ze !

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 17:08 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Nee naar Capelle

[..]

Dank je

Het was leuk. En best warm. En er lag nog sneeuw
Omdat het rondje toch al dik 20 km was heb ik er maar meteen een HM van gemaakt. Dus ik ben weer trots op mij.
Er was wel van alles op het loopje aan te merken verder maar ik heb geen zin in klagen

Alleen heb k echt een hartslagmeter issue.
Hij was weer aan het beweren dat mijn hartslag 175 was, op een moment dat ik gewoon liedjes kon zingen enzo. Ofwel: meting klopt niet. Als ik de hartslagband dan tegen mijn lichaam aanduw, dan zakt mijn hartslag ook langzaam (in een seconde of 30, gok ik) 20 a 25 slagen. Daarbij is mijn hartslaggrafiek nogal kartelig (al is mijn snelheid dat blijkbaar ook...vaag)
Dus daar is iets niet goed mee. Iemand hier daar ervaring mee? kan het batterijtje leeg zijn? (na 9 maanden ) is hij gewoon stuk?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 17:20 schreef pijll het volgende:

[..]

Goed gelopen! Snel ook, vergeleken met je HM in september.

Ik zou niet weten wat er met je hsm is. Wel opvallend dat ie na 7 km opeens hoger is, maar dat zou met de wind te maken kunnen hebben. Een batterijtje zou wel langer mee moeten gaan dan 9 maanden, maar je zou 't kunnen proberen om 'm te vervangen. Als het goed is zijn het van die platte batterijtjes die je bij de AH of de Blokker koopt voor 2 euro per 5 stuks, of zo.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 17:08 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Nee naar Capelle

[..]

Dank je

Het was leuk. En best warm. En er lag nog sneeuw
Omdat het rondje toch al dik 20 km was heb ik er maar meteen een HM van gemaakt. Dus ik ben weer trots op mij.
Er was wel van alles op het loopje aan te merken verder maar ik heb geen zin in klagen

Alleen heb k echt een hartslagmeter issue.
Hij was weer aan het beweren dat mijn hartslag 175 was, op een moment dat ik gewoon liedjes kon zingen enzo. Ofwel: meting klopt niet. Als ik de hartslagband dan tegen mijn lichaam aanduw, dan zakt mijn hartslag ook langzaam (in een seconde of 30, gok ik) 20 a 25 slagen. Daarbij is mijn hartslaggrafiek nogal kartelig (al is mijn snelheid dat blijkbaar ook...vaag)
Dus daar is iets niet goed mee. Iemand hier daar ervaring mee? kan het batterijtje leeg zijn? (na 9 maanden ) is hij gewoon stuk?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 17:08 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Nee naar Capelle

[..]

Dank je

Het was leuk. En best warm. En er lag nog sneeuw
Omdat het rondje toch al dik 20 km was heb ik er maar meteen een HM van gemaakt. Dus ik ben weer trots op mij.
Er was wel van alles op het loopje aan te merken verder maar ik heb geen zin in klagen

Alleen heb k echt een hartslagmeter issue.
Hij was weer aan het beweren dat mijn hartslag 175 was, op een moment dat ik gewoon liedjes kon zingen enzo. Ofwel: meting klopt niet. Als ik de hartslagband dan tegen mijn lichaam aanduw, dan zakt mijn hartslag ook langzaam (in een seconde of 30, gok ik) 20 a 25 slagen. Daarbij is mijn hartslaggrafiek nogal kartelig (al is mijn snelheid dat blijkbaar ook...vaag)
Dus daar is iets niet goed mee. Iemand hier daar ervaring mee? kan het batterijtje leeg zijn? (na 9 maanden ) is hij gewoon stuk?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 15:58 schreef motorbloempje het volgende:
Voor de liefhebber een epos/persoonlijk verhaal wat ik zojuist voor het clubblad heb geschreven over mijn eerste marathon. Niet op blog (nog), omdat ik eerst wil dat 'ie in 't blad gelezen wordt

SPOILER: lang verhaal in Engels alleen lezen als je wat meer over mij wilt weten :')

My first marathon

When I grow up No, screw that, I never want to grow up. In the future (yes, I do want to have a future) I want to be a really good long-distance runner. You know, one of those people who can just decide to run a marathon a week before race day because it sounds fun, there is a spare number, the weather conditions appear to be perfect, the scenery’s nice and, well, you know you can just do it. Or just run a marathon or farther as a training, run for the day in the Lakes, the Peaks, the Alps or the Rockies. The sheer fact that I just wrote down these words is a small miracle – I wouldn’t call anything related to my life a real big miracle, it’s not that amazing or important. Nonetheless, if you would have told me I would utter these words say 10 or 15 years ago, I would have laughed so hard, IN YOUR FACE! I hated running with a passion, a p-a-s-s-i-o-n. Never, ever would I run. Period. Maybe, from time to time, to catch the last bus or train, but that’s it.

10 to 15 years ago, I was 15-20 years old, I was also severely depressed. Being bullied and shamed from the age of 7 onwards all the way to my A-levels, for being too fat, my name was wrong (Schaap means Sheep, f*cking hilarious, innit?), I didn’t want to do stuff everyone else was doing if, well, I didn’t want to, so basically my entire childhood I was told I wasn’t good enough for anything really, I was weird, strange, rude (well, at least they had a point there…). And when you’re told something like that for such a long time, believe me, you will start to believe it yourself. Internalising, as they call it.

I did have some ‘friends’, but the break-through, the first of many, came when one of those ‘friends’ told me, when I was having a good period and told her I was feeling well and positive, “not to hold on to that for too long, because soon.. I would start feeling depressed and start whining again... that’s just how it works with you”. Not long after this eye-opening conversation I stopped doing everything I loved: swimming, singing, acting, because I did that with people I considered to be ‘friends’. So… when I decided to ditch them all and start over, I ended up ditching everything I loved doing too. That might sound pretty stupid. But it was in fact the best thing I ever did, even though it still took me a while to realise that. In fact, looking back, this is where my first marathon began, on New Year’s Eve 2003 in The Hague (NED), and it ended on the 17th of May 2014 at around 4.15pm somewhere in the Peak District (UK). It was going to be a very long run/walk/pause/run/walk/pause effort.

Between then and the 17th of May I have done a lot of things that I regret, and a lot of things I’m very proud of. But are the regrets really regrets? Because even though I now look at them as being more than simply stupid, they still made me who I am today (a sarcastic, black humoured rude ‘Dutchie’ and proud of that!). If I didn’t make all of those mistakes, I probably wouldn’t have done and experienced all the good things to make up for them either. I wouldn’t have started motorcycling, and if I never did that, I wouldn’t have met René, he wouldn’t have given me the confidence to go to university (again), the confidence to start losing weight, I would never have started running, we wouldn’t have moved to the UK, I wouldn’t have made it all the way to doing a PhD at top university, and then I also wouldn’t have found this chaotic bunch of runners called Barnsley Harriers. So how can there be any regrets if all this are the outcomes of my stupid actions?

When I joined BaHa in March 2013, I had no idea how much of an impact it would have on my life. We had just moved to Darfield, I had started running again when we lived in Hull, and I thought joining a running club might give me something of a social life. Some nice runs two nights a week and a race every now and then. Not too much, because, well, I hate people and I love being alone (OK, I can stand René a bit more than other people, generally), so it seemed just about right.

Boy, was I wrong. Barnsley Harriers is a bit like a black hole you get sucked into. Two nights a week of running and a race every once in a while? Forget that. Races almost e-v-e-r-y single week. Ad hoc runs over the weekend, social runs with a pot of gold (curry, beer, or both) at the end… or what end, because there is none? So much great races with great support, regardless of your times or efforts… if you don’t like running with Barnsley Harriers, you don’t like running in general. But… I was also wrong about myself, again. I still hate people, don’t get me wrong, and I still love my alone time, but this was also a group of people that I could actually stand to be with and spend time with on a more than just regular basis. Because most of those aren’t just ‘people’, they’re Harriers, and I don’t hate Harriers, just people.

On the 17th of May 2014 my first marathon came to an end, the last few hours still following the irregular course it had done for the 10 years gone by: it was tough, not all of it was running, but somehow I found the strength to carry on. Dreaming of being a good and strong runner, I felt it was time to run 26.2 miles. I did my training, everything went well, and according to plan. I ran some Half Marathons, did my 15, 16, 18, 20 miles, tapered and then the day came. We drove off to Matlock where I would get on a bus that would drive me to the start, and then I would have to run all the way back to Matlock, the whole 26.2 miles. And of course it was the hottest day of the year so far. No wind, just sunshine. Great for a day out, not for running 26.2 miles for the first time.

Of course I was nervous, nervous as hell. Could I really, really do this? What if that girl, 10 years back on New Year’s Eve, was right? That this feeling great would all go away again, and that I would feel crap soon enough, “because that’s just how it works with me”? But she didn’t know me. I cannot blame her for that, because at that point in time, even I didn’t know me. It took a 10 year first marathon to get know me. And that me was standing there at the start of a marathon race. A real one. That was me, just there. Nothing more, nothing less. And that would be me at the finish. No matter what, because somehow that was the ‘me’ I wanted to be from now on.

The race started, and I set off, the last 26.2 miles of this 10 year marathon. After 30 minutes I could feel my first blister coming up. My heart rate went through the roof and I felt horrible, terrible, and nauseous, in pain. And I wasn’t even at the first aid station 5 miles in. At that aid station I lost myself for a minute. Perhaps I should stop. 21 miles to go, and the heat and blisters were getting to me, perhaps the nerves too. It would be a gruelling effort to continue... Perhaps I should stop. But I didn’t. To finish was the goal. I knew I could run at least 21 miles of it in one go, perhaps even the 26.2 in good conditions, but this weren’t good conditions, so I had to let that desire go. Run/walk it would be. That decision was the best ever. It didn’t make it much easier, it was still tough, and from time to time I still felt horrible, but at the same time all was right. Everything fell into place and I just continued what I had been doing for years and years. Run/walk, make it work, towards something, a moment in time, that all would be OK.

Five long hours later, I was flying down (or at least it felt like flying, it probably was stumbling and it probably looked awful and painful) the last descent of the race, towards the canal where, about half a mile before the finish, I saw some familiar faces: Rich, Benben and Beano, on the look-out to see where the hell I’d been (well, yes, hell, exactly!). They ran back with me for the last few hundred yards, where soon I saw René and Amie also waiting there for me. To them, probably nothing changed that day, other than the fact that I had just (sort of) ran a marathon for the first time in my life. To me, especially when looking back at it, it was a homecoming after quite the long journey looking for myself. And who am I? I am someone who can, instead of can’t, someone who will, instead of won’t. I’m someone. Period. Not because I ran a marathon, there’s nothing particularly special about that in the grand scheme of things. No, because I can and will be me. My own rude, sarcastic me, with a touch of softness, every now and then, who chases dreams, instead of collecting them to look at them, from a distance, until they disappear into thin air.

And how can I not be successful in that with the most amazing husband and the most amazing people Harriers by my side? It took me 45 minutes longer than expected/hoped to get there, but what are 45 minutes on a 10 year first marathon, especially if they say that the only goal for your first marathon should be just to finish?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 19:20 schreef Voccar het volgende:
Heb deze week nog niet gelopen. Misschien zondag wel weer lopen.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 18:34 schreef Murmeli het volgende:
tnx voor de tips yur en yuki. ik ga eens beginnen met strakker doen denk wel dat het daarin ergens zit. anders inderdaad polar eens proberen. raar gedoe

SPOILER

En effkes twee klussen binnengehaald, dus daar hoorde bitterballen en biertjes bij

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 19:51 schreef Quoi het volgende:
HAPPY BIRTHDAY TO WOLVE

Ik ga Mo's verhaal even lezen straks. Benieuwd.

Weinig lopen ook hier wel zonet een damn nice hoody longsleeve gekocht voor zondag

SPOILER

En effkes twee klussen binnengehaald, dus daar hoorde bitterballen en biertjes bij

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 20:01 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Congrats!!
Oja, ik mocht ook bier vanavond, maar heb nu thee

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 20:05 schreef La_Tramposa het volgende:
http://m.runnersworld.com(...)pl=tw&adbpr=14882900

mo: je hebt nog even!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 20:02 schreef Toekito het volgende:

[..]

maatje heeft bier. En vandaag nog een Toek ook #tossow

SPOILER

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 21:26 schreef Quoi het volgende:
Gekocht voor halve prijs

SPOILER

[ link | afbeelding ]
[ link | afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 21:28 schreef Yuki het volgende:

[..]

Nice!!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 21:26 schreef Quoi het volgende:
Gekocht voor halve prijs

SPOILER

[ link | afbeelding ]
[ link | afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 21:29 schreef flipsen het volgende:

[..]

Als je van roze houdt... en vrouw bent

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 22:39 schreef Liesje68 het volgende:
@Murmeli: als je hr band strakker maken het probleem niet verhelpt zou ik inderdaad voor de Polar band gaan. Ik had ook problemen en vond die tip online. Voordeel: De Polar is goedkoper. Wel ff opletten welke je koopt want er zijn verschillende banden. Dit probleem lijkt vaker voor te komen bij Garmin.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 22:17 schreef Murmeli het volgende:
Leuk jasje quoi!
Is t zo'n hele dunne of een dikkere?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 23:13 schreef wyccie het volgende:
Overnachting voor morgen geregeld en ik ga overdag eerst naar Scarabee. Een hoop gereis, maar zondag zal ik waarschijnlijk fris aan de start staan.

Ik heb maandag voor het laatst gelopen.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 22:52 schreef Quoi het volgende:

[..]

Uhm... niet heel dik, niet heel dun

Zie dat jij gewoon even een hm hebt gelopen. Wowie! Back on track

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 23:35 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Oh, samen naar scarabee? Ik wil ook maar vind het zo ver weg!!!

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 23:47 schreef wyccie het volgende:

[..]

Waar woon jij dan?
Ik vertrek morgen half elf met de trein.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 23:54 schreef wyccie het volgende:
Dan zitten we allebei elk heel lang in de trein.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 22:52 schreef indepoeier het volgende:
Meelezer die zich al bij Pijll opgegeven had voor de Ekiden in Zwolle meeloopt meldt zich! Is de club nu compleet of missen we er nog ééntje?

Ik heb me afgelopen weekend kunnen opgeven voor de Stationloop (inschrijving was binnen 17min vol...) en wil die wel in de OP bij WLWW hebben, mag dat?

[b]
[ code verwijderd ]

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 23:35 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ja, de conditie is ok, maar de knie dus niet

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 08:05 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Waarom ga je dan een HM lopen? Op deze manier herstelt die knie nooit.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 08:30 schreef mosselmossel het volgende:
-4 hier. Lijkt me prima om het hardlopen weer op te pakken. Zo 25km training.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 08:30 schreef mosselmossel het volgende:
-4 hier. Lijkt me prima om het hardlopen weer op te pakken. Zo 25km training.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 08:42 schreef Murmeli het volgende:

[..]

De knie was goed...

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 08:47 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Zo heel lang is die nog niet hersteld toch? En volgens mij komt het steeds weer terug naarmate je langere afstanden gaat lopen. Ik snap dat je heel graag zo snel mogelijk weer zo ver mogelijk wilt lopen (of nouja, eigenlijk niet, maar aangezien meer mensen dat hebben kan ik het me indenken dat jij dat ook hebt), maar voor mijn gevoel (en blijkbaar ook voor het gevoel van je knie) wil je steeds weer even te snel. Wat is er mis met rustig opbouwen tot 18km tot je volgende HM, en dan pas weer 21km lopen? Ipv steeds weer te ver willen tijdens training en je knie slopen?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 09:15 schreef Quoi het volgende:
Voor de derde zaterdag op rij op een godskolere tijdstip met gekamde haartjes klaarzitten voor de hockeywedstrijd van een achtjarig monsternichtje. Weer afgelast!

@Hats: kom je morgen nog buurten in Schoorl?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 08:47 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Zo heel lang is die nog niet hersteld toch? En volgens mij komt het steeds weer terug naarmate je langere afstanden gaat lopen. Ik snap dat je heel graag zo snel mogelijk weer zo ver mogelijk wilt lopen (of nouja, eigenlijk niet, maar aangezien meer mensen dat hebben kan ik het me indenken dat jij dat ook hebt), maar voor mijn gevoel (en blijkbaar ook voor het gevoel van je knie) wil je steeds weer even te snel. Wat is er mis met rustig opbouwen tot 18km tot je volgende HM, en dan pas weer 21km lopen? Ipv steeds weer te ver willen tijdens training en je knie slopen?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 09:29 schreef Murmeli het volgende:
Oja hats, jij hebt van die flesjes om aan je hand te binden he? Vond je dat nou niks of is het wel te doen? Ik zoek nog naar een manier om gewoon een paar slokken water mee te nemen

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 09:20 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Ik vrees dat dat onverstandig is, ben nog steeds ziekig.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 09:35 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Ik vind het op zich ideaal, maar die ik heb vind ik niet zo super. Het is het geld in ieder geval allesbehalve waard (http://www.trailrunshop.c(...)/pr1993#.VNXOMkKhjms)

Jero en Guard hebben deze, en zijn er geloof ik wel te spreken over:
https://www.fruugo.nl/sal(...)q2z8MCFWKWtAodTQoA2A
Maar dat is wat meer dan een paar slokken (500ml).

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 10:03 schreef Voccar het volgende:
Wat een verhaal MoBlo! Voel me ook niet helemaal top. Hopelijk doet de frisse buitenlucht me goed tijdens het voetballen.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 10:42 schreef De_kluizenaar het volgende:
*Kan wel hardop schelden*

Net aan 5 km kunnen volhouden voordat de enkel te pijnlijk werd. Uitgewandeld, haast hinkend naar huis. Hier en daar weer wat proberen te joggen maar dat gaf een scherpe pijnscheut. Dus stop er maar gewoon mee.
De enige die holt vandaag is mijn conditie, die holt achteruit.

Had willen zeggen dat ik lekker heb genoten van de ijskou, heerlijk zonnetje, geen wind, uitstekende omstandigheden. Maar de frustratie overheerst.

Hardlopen is kut!

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 10:42 schreef De_kluizenaar het volgende:
*Kan wel hardop schelden*

Net aan 5 km kunnen volhouden voordat de enkel te pijnlijk werd. Uitgewandeld, haast hinkend naar huis. Hier en daar weer wat proberen te joggen maar dat gaf een scherpe pijnscheut. Dus stop er maar gewoon mee.
De enige die holt vandaag is mijn conditie, die holt achteruit.

Had willen zeggen dat ik lekker heb genoten van de ijskou, heerlijk zonnetje, geen wind, uitstekende omstandigheden. Maar de frustratie overheerst.

Hardlopen is kut!

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 11:55 schreef hatsaflats het volgende:
Ik blijf het een beetje marketing-onzin vinden, maar ik heb zojuist toch maar een paar Citytrail-schoenen besteld. M'n Boosts vind ik onverhard erg beroerd lopen, Kinvara's zijn voor mij (nog?) niet echt geschikt voor langere afstanden, en omdat ik vaker met de groep mee wil (groot deel onverhard, vaak ook wel een deel verhard) was er iets "nodig". Ik zal al een tijdje naar de Salomon X-Scream's te kijken, en voor niet teveel geld wil ik die best eens proberen

[ afbeelding ]

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 11:59 schreef Quoi het volgende:

[..]

Zozo Heb je je temp al opgenomen? Ze zijn leuk though

@Kluis: hardlopen is niet stom. Jouw enkel is stom! Hopelijk fijne begeleiding door je fysio.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:05 schreef Gogo83 het volgende:
Wat balen Kluis... Het zit je niet mee.

Ik heb vandaag voor het eerst een duurloop op hartslag gelopen. Althans, de vorige keer (twee weken geleden) had ik nauwelijks een hartslag, dit keer deed de HRM het gelukkig wel! Maar het was wel wennen hoor! Mijn max hartslag is 200, ik wilde eigenlijk proberen mijn hartslag tussen de 150 en 160 te houden. Lukte voor geen meter. Ik liep bijna 2 minuten langzamer per kilometer dan normaal gesproken, kon door m'n neus ademen maar m'n hartslag bleef boven de 170 (gemiddeld 174). Wordt dit vanzelf beter als ik het vaker doe? Wat zijn jullie tips en ervaringen?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 08:46 schreef McTwente het volgende:

[..]

Hier ook. Vandaag rustig lopen met de groep en vanmiddag 10 km wandelen en verjaardag.
Zondag het echte werk, 28-30 km door de polder (rondje vanuit Amersfoort naar Bunschoten-Spakenburg en weer terug). Ik hoop dat het niet te hard waait...

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:38 schreef verbraakje het volgende:
Zojuist een heerlijk duurloopje afgerond van 25 km. Achteraf met iets te hogen hartslag gelopen (155) maar voor mijn gevoel ging het lekker! 5:42 op de km.

Op naar Rotterdam!

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:31 schreef La_Tramposa het volgende:
Mijn ervaring is dat het vanzelf wel beter gaat.. Maar bij mij scheelde het geen 2 minuten per km..

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:05 schreef Gogo83 het volgende:
Wat balen Kluis... Het zit je niet mee.

Ik heb vandaag voor het eerst een duurloop op hartslag gelopen. Althans, de vorige keer (twee weken geleden) had ik nauwelijks een hartslag, dit keer deed de HRM het gelukkig wel! Maar het was wel wennen hoor! Mijn max hartslag is 200, ik wilde eigenlijk proberen mijn hartslag tussen de 150 en 160 te houden. Lukte voor geen meter. Ik liep bijna 2 minuten langzamer per kilometer dan normaal gesproken, kon door m'n neus ademen maar m'n hartslag bleef boven de 170 (gemiddeld 174). Wordt dit vanzelf beter als ik het vaker doe? Wat zijn jullie tips en ervaringen?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:42 schreef La_Tramposa het volgende:
Verder ligt er ijs op het kanaal, dus ipv roeien gaat mijn vriend ook richting mijn ouders en Schoorl. Hij wil ook nog wel de 10km lopen als we een startbewijs kunnen vinden En anders gaat hij maar fietsen en zelf door de duinen lopen of zo..

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:05 schreef Gogo83 het volgende:
Wat balen Kluis... Het zit je niet mee.

Ik heb vandaag voor het eerst een duurloop op hartslag gelopen. Althans, de vorige keer (twee weken geleden) had ik nauwelijks een hartslag, dit keer deed de HRM het gelukkig wel! Maar het was wel wennen hoor! Mijn max hartslag is 200, ik wilde eigenlijk proberen mijn hartslag tussen de 150 en 160 te houden. Lukte voor geen meter. Ik liep bijna 2 minuten langzamer per kilometer dan normaal gesproken, kon door m'n neus ademen maar m'n hartslag bleef boven de 170 (gemiddeld 174). Wordt dit vanzelf beter als ik het vaker doe? Wat zijn jullie tips en ervaringen?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:46 schreef Gogo83 het volgende:

[..]

Bij mij wel dus.. Bedacht me tijdens het douchen wel dat ik tegen een verkoudheid aan hik. Misschien speelt dat ook wel mee.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:52 schreef DeeBee het volgende:

[..]

Hartslagzones bepalen dmv Karvonen (hartslagreserve) methode. Die geeft bij mij een veel betere 'match' van aangegeven inspanning en hartslag dan %HRmax gebruiken.

Ik loop mijn duurlopen zo rond 160 HR (80% max) en dan loop ik erg ontspannen een minuut boven m'n beoogde marathontempo, dus qua intensiteit echt duur. Voor mij een teken dat elk lichaam anders is, hardlopen met 120 HR kan ik gewoon niet...

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 13:17 schreef De_kluizenaar het volgende:

[..]

In mijn ervaring heb je dan misschien nog even meer herstel nodig, bijvoorbeeld wanneer je 2 dagen eerder nog een pittige duurloop hebt gelopen. Of, en dat is mij ook een paar keer opgevallen, dat je tegen een griepje of een verkoudheid aan zit. Best kans dat je al aan het snotteren bent?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 13:03 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Startbewijzen zijn niet meer over te schrijven, dus dan zou hij onder een andere naam in de uitslagen komen te staan. Ik heb mijn startbewijs door m'n griepje niet meer kunnen verkopen, maar da's dus voor de halve.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:52 schreef DeeBee het volgende:

Hardlopen met 120 HR kan ik gewoon niet...

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 13:45 schreef Cynic het volgende:
Dit is vast ook al 100x voorbij gekomen, maar hoe "hoort" het eigenlijk met ademhalen?
Ik heb net een duurloopje gedaan waarbij ik prima door mijn neus kan ademhalen, maar op "wedstrijdtempo" lukt dat dus niet meer. Moet je dat eigenlijk ongeacht je tempo kunnen?
Ik probeer wat dingetjes uit omdat ik tegenwoordig regelmatig wat buikklachten krijg, vooral als ik wat harder gelopen heb, kan me voorstellen dat ademhaling ook meespeelt?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 13:45 schreef Cynic het volgende:
Dit is vast ook al 100x voorbij gekomen, maar hoe "hoort" het eigenlijk met ademhalen?
Ik heb net een duurloopje gedaan waarbij ik prima door mijn neus kan ademhalen, maar op "wedstrijdtempo" lukt dat dus niet meer. Moet je dat eigenlijk ongeacht je tempo kunnen?
Ik probeer wat dingetjes uit omdat ik tegenwoordig regelmatig wat buikklachten krijg, vooral als ik wat harder gelopen heb, kan me voorstellen dat ademhaling ook meespeelt?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 13:31 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Dat boeit hem niet, als dat jou ook niet boeit? Omschrijven naar andere afstand kun je meestal nog wel bij de organisatie doorgeven op de dag zelf..

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 14:44 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Is wat mij betreft prima! Er zit ook nog een buskaartje bij vanaf inholland. Af te halen in Alkmaar.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 12:52 schreef DeeBee het volgende:

[..]

Hartslagzones bepalen dmv Karvonen (hartslagreserve) methode. Die geeft bij mij een veel betere 'match' van aangegeven inspanning en hartslag dan %HRmax gebruiken.

Ik loop mijn duurlopen zo rond 160 HR (80% max) en dan loop ik erg ontspannen een minuut boven m'n beoogde marathontempo, dus qua intensiteit echt duur. Voor mij een teken dat elk lichaam anders is, hardlopen met 120 HR kan ik gewoon niet...

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 15:33 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

80% max zou voor mij op hm wedstrijdtempo zijn.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 15:39 schreef DeeBee het volgende:

[..]

Kan prima! Maar mijn omslagpunt ligt op 183-186 ofzo, dus 160 is er weinig aan de hand.

Vanavond loop ik ook de Petzl Night Trail, echt zin in wel! Jero zal wel aardig rondvliegen, al moet hij wel wat overhouden voor de laatste 6-8 km, die zijn best technisch vergeleken met de rest.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 15:55 schreef YUR het volgende:
Ik ga voor de 3 uur straks

SPOILER

Eindelijk officieel een echte grotemensenbaan Het was al even zo goed als zeker, maar nu is het helemaal echt echt

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 16:30 schreef hatsaflats het volgende:

SPOILER

Eindelijk officieel een echte grotemensenbaan Het was al even zo goed als zeker, maar nu is het helemaal echt echt

SPOILER

gefeliciteerd! Wat en waar?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 16:47 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

SPOILER

gefeliciteerd! Wat en waar?

SPOILER

Als ambtenaar (wetenschappelijk medewerker) in Den Haag

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 16:48 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

SPOILER

Als ambtenaar (wetenschappelijk medewerker) in Den Haag

SPOILER

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 16:48 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

SPOILER

Als ambtenaar (wetenschappelijk medewerker) in Den Haag

SPOILER

http://www.nkveldloopgemeenten.nl

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:06 schreef ..-._---_-.- het volgende:

[..]

SPOILER

http://www.nkveldloopgemeenten.nl

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 16:30 schreef hatsaflats het volgende:

SPOILER

Eindelijk officieel een echte grotemensenbaan Het was al even zo goed als zeker, maar nu is het helemaal echt echt

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:11 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Ik ga niet voor de gemeente werken, dus die veldloop blijft me bespaard!

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 16:48 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

SPOILER

Als ambtenaar (wetenschappelijk medewerker) in Den Haag

SPOILER

En? Verhuizen naar Den Haag en lid worden van Haag?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:19 schreef motorbloempje het volgende:
Gefeliciteerd hats!

Net lekker samen met Wolve 5km gelopen op 'n rustig tempo (6.06 geloof ik). Heb zelf geen horloge meegenomen en gewoon lekker op gevoel gelopen. Ging niet briljant, maar ook niet compleet kut. Nu hopen dat de rug zich goed houdt. Merkte al wel weer verschil dat het makkelijker wordt om de core gespannen te houden en de vooruit leunende houding aan te houden zonder dat het ál te geforceerd voelt, al werd het tegen het einde aan wel wat moeilijker en kreeg ik wat last van een vermoeide nek/schouder. Máár, op zich lekker gelopen, en dat is al heel wat

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:30 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Lekkâh! Vermoeide nek/schouder heb ik ook wel eens, dan heb ik dus verkrampt gelopen. 6:06 is toch niet eens zo rustig? Belangrijkste is dat je lekker gelopen hebt

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:29 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

SPOILER

En? Verhuizen naar Den Haag en lid worden van Haag?

SPOILER

Dat is wel het uiteindelijke plan, maar eerst maar eens beginnen!

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:06 schreef flipsen het volgende:
bla

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:52 schreef GotC het volgende:
Gefeliciteerd hats!

En tof verhaal Mo

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 17:52 schreef GotC het volgende:
Gefeliciteerd hats!

En tof verhaal Mo

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 18:01 schreef mosselmossel het volgende:

[..]

Fijne manier van omgaan met privacy heb jij. Ik weet nu al waar ik geen reis boek als ik naar Argentinië wil.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 18:22 schreef flipsen het volgende:

[..]

Weggejorist, want gelijk...

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 18:42 schreef Guard het volgende:

[..]

Fijn dat Mossel je post quote, zodat jouw edit weinig uitmaakt.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 18:42 schreef Guard het volgende:

[..]

Fijn dat Mossel je post quote, zodat jouw edit weinig uitmaakt.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 19:48 schreef Murmeli het volgende:
Hatsa! Gefeliciteerd!

Ik heb vandaag mijn salaris er effe doorheen gejaagd
Racevest gekocht + waterzak (salomon skin lab 12, in het blauw)
VFFs gekocht (bikila evo, ook blauw)
Bij scarabee mocht ik een handflesjesjouwconstructie lenen om te testen "geef maar terug met de caubergtrail ofzo". Echt heel lief

Was gezellig bij scarabee (met wyccie, tof mens!) en bij anyones running
Toffe dag gehad dus en nu gesloopt en lui op de bank mijn vffs inliggen

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 19:48 schreef Murmeli het volgende:
Hatsa! Gefeliciteerd!

Ik heb vandaag mijn salaris er effe doorheen gejaagd
Racevest gekocht + waterzak (salomon skin lab 12, in het blauw)
VFFs gekocht (bikila evo, ook blauw)
Bij scarabee mocht ik een handflesjesjouwconstructie lenen om te testen "geef maar terug met de caubergtrail ofzo". Echt heel lief

Was gezellig bij scarabee (met wyccie, tof mens!) en bij anyones running
Toffe dag gehad dus en nu gesloopt en lui op de bank mijn vffs inliggen

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 20:46 schreef flipsen het volgende:
En waar blijven de foto´s van Jero met beker?? (tenminste, de verwachtingen waren toch wel hooggespannen hier)

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 20:20 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Toe maar! Jij gaat serieus trailen dus?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 19:48 schreef Murmeli het volgende:
Hatsa! Gefeliciteerd!

Ik heb vandaag mijn salaris er effe doorheen gejaagd
Racevest gekocht + waterzak (salomon skin lab 12, in het blauw)
VFFs gekocht (bikila evo, ook blauw)
Bij scarabee mocht ik een handflesjesjouwconstructie lenen om te testen "geef maar terug met de caubergtrail ofzo". Echt heel lief

Was gezellig bij scarabee (met wyccie, tof mens!) en bij anyones running
Toffe dag gehad dus en nu gesloopt en lui op de bank mijn vffs inliggen