Centraal FC Utrecht topic #79 - Topbeleid

quote:

Robby Alflen (46) is bezig aan een roerig eerste seizoen als hoofdtrainer van FC Utrecht. De resultaten vallen tegen en van het beloofde spektakel in eigen huis komt weinig terecht. Zondag komt hekkensluiter FC Dordrecht naar Galgenwaard. De Utrechtse clubleiding zegt dat de trainer niet sneuvelt bij een beroerd resultaat. Maar wat doet Alflen zelf bij verlies?

Na de verloren uitbeurt tegen PSV waren de spelers van Utrecht er als de kippen bij om hun hoofdtrainer te steunen. Robby Alflen vond dat mooi, maar zei er meteen bij 'dat er nu andere krachten spelen'. Als jongen van de club weet hij: verliest Utrecht zondag tegen FC Dordrecht voor de zevende (!) maal in de eigen Galgenwaard, dan is het afwachten hoe de fans en vervolgens de clubleiding reageren.

De supportersvereniging drong er deze week in gesprekken met de clubleiding op aan om volgend seizoen een ervaren trainer voor de groep te zetten. En waar mogelijk adviseur Co Adriaanse door te schuiven naar een echte functie als technisch verantwoordelijke. Of anders: ook van hem maar afscheid te nemen.

FC Utrecht zit in een lastige spagaat. Als Alflen wankelt, wankelt namelijk de hele constructie om hem heen, inclusief het senior-trainerschap van Harry van den Ham en het adviseurschap van Adriaanse. Een opzet die werd bedacht toen Utrecht - met in het achterhoofd de wens 'rookie' Alflen door te schuiven - het eerste jaar van Phillip Cocu bij PSV analyseerde. Soortgelijke opstartproblemen met een onervaren trainer wilde Utrecht voor zijn.

Aanvankelijk was Alflen, dik een jaar terug, tijdens het wintertrainingskamp in Spanje al aangeboden om van positie te wisselen met Jan Wouters. Alflen weigerde. Omdat hij qua voetbalopvatting teveel afwijkt van de defensievere inborst van zijn leermeester Wouters. Maar tegen de onstructie met Adriaanse en Van den Ham kon hij afgelopen zomer geen nee zeggen. Het was de enige manier waarop de altijd kritische achterban van Utrecht een trainer die zowel met de amateurclubs FC Breukelen en FC De Bilt alsook met Jong Utrecht degradeerde het voordeel van de twijfel zou geven.

Alflen's opdracht werd er niet makkelijker op nadat de clubleiding, in een poging weggelopen seizoenkaarthouders terug te winnen, spektakelvoetbal had beloofd. Gehandicapt door de vele blessures voorin liep de ploeg zichzelf al rap voorbij. Tegen kleiner geachte goden als Go Ahead Eagles, Heracles, SC Cambuur ging Utrecht in de eigen Galgenwaard steeds vaker in de slotfase ten onder.

Alflen kwam zichzelf keihard tegen. Hij die het liefst stoïcijns zijn eigen weg gaat, ging zich de kritieken van de buitenwacht toch aantrekken. Hij wist zich steeds minder raad met de vele adviezen, ook die van Adriaanse. Begin december besloot hij vooral dicht bij zichzelf te blijven. Hij liet Utrecht minder naïef, maar gedoseerd aanvallen. Zoals hij ook bij Jong Utrecht deed in het seizoen dat het wel prima draaide.

Tegen Ajax en AZ speelde Utrecht zoals Alflen wilde. Hij sloot een prima oefenstage in La Nucia af met een indrukwekkend betoog in de middencirkel, waarin hij zijn 'struggle' van de eerste seizoenshelft met zijn spelersgroep deelde. De clubleiding sprak het vertrouwen in hem uit, maar Alflen schoof een aanbod om over contractverlenging te praten voor zich uit naar maart. Omdat hij naar zijn zin nog te weinig heeft laten zien.

De klap van Anouar Kali die Kristoffer Peterson een kaakbreuk bezorgde, zette heel FC Utrecht onverwachts onder hoogspanning. Alflen en met hem de clubleiding boetten in aan geloofwaardigheid door de reserve-aanvoerder slechts te beboeten. In de aanloop naar de beladen thuisbeurt tegen FC Dordrecht is het niet alleen de vraag wat de supporters en de clubleiding doen bij een nieuw slecht resultaat, maar vooral wat Alflen zelf doet.

Bij winst kan hij verder, al moet er vervolgens heel wat gebeuren wil dat uitmonden in een contractverlenging. Bij verlies zou het zo maar kunnen zijn dat Alflen zelf de handdoek gooit. In het belang van zijn club, omdat het zo niet werkt.

En omdat hij dan andermaal concludeert dat hij niet heeft voldaan aan de eisen die hij aan zichzelf stelt.

quote:

Op maandag 16 februari 2015 08:08 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

Er is een verschil tussen als makke lammetjes slenteren en een domme gele kaart pakken. Er kwamen al genoeg andere spelers (waaronder Duplan) naar de situatie toe en Haller is nou ook geen schriel kippetje wat bij elk tikje breekt.

Maar goed, uiteindelijk geen schade en volgende week gewoon geen Janssen. Ik vind het niet erg

quote:

Op maandag 16 februari 2015 08:38 schreef zatoichi het volgende:

[..]

Ik kon helaas niet bij de wedstrijd zijn (ziek) maar zag in de samenvatting dat de Duplan bij de eerste assist aardig de bal aan het hooghouden was bij het meenemen van de bal; in ieder geval twee keer en vervolgens voorgeven, maar de samenvatting liet het niet heel goed zien helaas.

quote:

Op maandag 16 februari 2015 09:31 schreef OmniRocket het volgende:

[..]

Ja het was een smerige overtreding. Maar dat geeft geen reden om zoals Janssen deed verhaal te gaan halen. Terechte gele kaart voor Janssen en dat is dom als je er al een hebt. Had Utrecht de wedstrijd kunnen kosten.

Lima had daar ook 2* geel moeten krijgen (overtreding + opstootje).

De gele kaart die Lima daarna kreeg was juist weer overdreven.

quote:

Op maandag 16 februari 2015 09:42 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

Waar precies zeg ik dat het geen smerige overtreding was dan? En waarom zou ik hem dan terug moeten kijken?

Feit is gewoon dat de ploeg benadeeld wordt door iemand die beter zou moeten weten. Dat heeft niets met "te lief" te maken, het is gewoon dom om met geel op zak in een opstootje verzeild te raken om niks.

Als het 3-3 was geworden of zelfs 3-4 zoals tegen Cambuur dan was de wereld weer te klein geweest.

quote:

Op maandag 16 februari 2015 09:47 schreef OmniRocket het volgende:

[..]

Volgend seizoen, als Haller verkocht is

quote:

Op maandag 16 februari 2015 11:07 schreef zatoichi het volgende:

[..]

Maar ik ben van Duplan ook niet gewend dat hij zo boos is op de tegenstander dat hij weggetrokken moest worden; zegt genoeg.

Is er overigens schade aan spelers na deze wedstrijd?

quote:

Op maandag 16 februari 2015 15:11 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

En zo zie je maar dat er geen reden is om je als speler in een opstootje te laten verleiden tot het pakken van een gele kaart.

quote:

Sébastien Haller, zondag goed voor liefst vier treffers, is alweer de achtste Fransman die het shirt van FC Utrecht draagt. Juist één van die Franse voorgangers loodste de spits naar Nederland. Publiekslieveling Didier Martel, sinds het voorbije weekeinde een apetrotse Utrecht-scout.

Geen toeval
Nee, verrast is Didier Martel niet dat Sébastien Haller als eerste Fransman viermaal scoorde in de Eredivisie. Dat hij hier past, had de scout al wel gezien. ,,Ik weet ook wel dat Dordrecht geen hoogvlieger in de Eredivisie is, maar Sébastien is wel de eerste spits die viermaal tegen hen scoort, hè. Nu moet hij bewijzen dat dit geen toeval was. Ik ben er van overtuigd dat hem dat gaat lukken.''

In de put
Martel zag invaller Haller vorig jaar vijf minuten aan het werk tijdens de Ligue 2-wedstrijd Auxerre-Nimes. ,,Ik trof een jongen die in de put zat, omdat hij amper opgesteld werd door zijn trainers. Dat laatste kon ik niet begrijpen. Ik zag vooral zijn potentie. Schiet je er als 15-jarige vijftig in, dan kun je dat neusje voor de goal niet zomaar kwijtgeraakt zijn. Sébastien heeft alles om een goede spits te worden. Hij is groot, sterk, balvast, scoort makkelijk, is relatief snel voor een jongen van zijn lengte en heeft een prima techniek.''

Voetbalgeluk
Lastiger was het om Haller zelf te overtuigen dat zijn voetbalgeluk in Nederland zou kunnen liggen. ,,Ik vertelde hem over de supporters, de sfeer, het voetbal in Nederland waar spitsen als hij de ruimte krijgen. Een verhaal uit mijn hart. Utrecht was de mooiste periode van mijn carrière. Ik zei: hier kan ook jij een héro worden.''

Sfeer
Martel vindt het lastig de liefde tussen FC Utrecht en Franse voetballers te verklaren. ,,Fransen zijn gevoelig voor sfeer. De fans zien Franse spelers als voetballers die iets extra's hebben en altijd keihard werken. Dat klikt. Je zag het zondag. Ik was ongelooflijk trots toen Sébastien een publiekwissel kreeg. Ik heb hem gebeld: ik zei toch dat ik gelijk had?'' Het Franse goudhaantje Haller kan het alleen maar beamen: ,,Ik werd gek van hem, Didiers verhalen klonken te mooi om waar te zijn. Nu weet ik, het is cool hier.''

quote:

FC Utrecht, club onder hoogspanning
De belofte was een seizoen vol aanvallend amusement, de uitkomst een jaargang vol kopzorgen en twijfel. FC Utrecht had grootse plannen, maar de torenhoge ambities keren zich tegen de club. En dat is niet de eerste keer. Over een wederkerend probleem in Stadion Galgenwaard.

Na afloop van het thuisduel met FC Dordrecht maakt Wilco van Schaik zijn vaste ronde door Stadion Galgenwaard. Van blijdschap is amper sprake, het is bovenal opluchting na de eclatante 6-1 zege. Eerder in de week sprak hij nog van ‘de zwaarste periode’ in zijn ambt als beleidsbepaler in de Domstad. In drieënhalf jaar was de druk nog nooit zo groot geweest. ‘Drie jaar is er uitgetrokken voor het proces van onze nieuwe ambitieuze speelstijl. Iedereen geloofde erin, iedereen! Nu gaan dezelfde mensen wel even uitleggen dat dit niet kan. Ja, zo werkt het in de voetballerij. Achteraf weet iedereen het altijd beter. Maar vooraf durven velen de ambitie niet uit te spreken. FC Utrecht staat niet voor angst. Of het tot op heden uitpakt zoals we voor ogen hadden? Daar ik kan eerlijk in zijn: nee.’

Terug naar de tekentafel, terug naar juni vorig jaar. Het chagrijn van een teleurstellend jaar spoelt de clubleiding weg met een presentatie vol trompetgeschal. Een Amerikaanse structuur wordt geïntroduceerd, met allerlei specialisten. Van een senior coach (Harry van den Ham) tot aan een adviseur (Co Adriaanse). Alles met maar één heilige missie: met aanvallend aantrekkelijk voetbal de mensen weer naar het stadion krijgen. Oude tijden moeten herleven. FC Utrecht als garantie voor spektakel.

Acht maanden later hangt de vlag er heel anders bij. De dromen zijn nog niet uitgekomen, maar is dat verrassend? Het was de derde keer in de afgelopen twintig jaar dat de club vol torenhoge ambities het voetballand tegemoet trad. Het project De Challenger van 1997 onder leiding van Hans van Breukelen, waarbij hoofdsponsor AMEV als aanjager fungeerde, met als doel om Utrecht als vierde stad van Nederland ook de vierde club van het land te laten bezitten. Vervolgens was er in 2006 Phanos met grootse plannen. De hoofdsponsor wilde de club kopen en daarmee Nederland veroveren. Die missie liep op niets uit, voordat het goed en wel was begonnen, waarna Frans van Seumeren de club opkocht en van een faillissement redde. FC Utrecht begon aan een heftige strijd tegen de rode cijfers, met Van Seumeren in de machinekamer en Van Schaik als kapitein op het schip. In een paar jaar tijd werd liefst tien miljoen euro bezuinigd, maar ook driekwart van het personeel verdween van het toneel. Afgelopen zomer was het volgens de club tijd voor stevige krachttermen om de laatste bezuinigingsslag tegemoet te treden. De geschiedenis herhaalt zich echter opnieuw. Het project is nog in volle gang, maar de tussenbalans laat veel twijfel en ongenoegen zien. Is er nog wel een kans van slagen? En waar komt die ambitie van FC Utrecht toch vandaan? Zes voormalige insiders – drie trainers en drie beleidsbepalers – leggen de club met totaal uiteenlopende gedachten langs de meetlat:

WILLEM VAN HANEGEM (Trainer FC Utrecht van medio 2007 tot eind 2008)
‘Met deze selectie moet FC Utrecht bij de eerste zeven kunnen spelen’
‘De grootspraak aan het begin van het seizoen was misschien bedoeld als lokkertje, maar dat is dan mislukt’
‘Als ik al die lege happen zie in het stadion bij een thuiswedstrijd van FC Utrecht, dan word ik daar niet vrolijk van. De grootspraak aan het begin van het seizoen was misschien bedoeld als lokkertje voor de supporters, maar dat is dan mislukt. Had het nou gewoon eerst even aangekeken. Aanvallend attractief voetbal, dat is niet zomaar even te realiseren, voor geen enkele ploeg. Alles valt samen met vertrouwen, een dergelijke speelstijl luistert zo nauw, vastigheden zijn bepalend. Als er twee spelers niet lekker in hun vel zitten en verzaken, ben je al de pineut. Als je roept: We gaan werken aan een aanvallende manier van spelen, dan had je niet voor wekelijkse teleurstelling gezorgd. Door dat gevoel is het vertrouwen ver te zoeken, zijn er geen patronen waarop de spelers kunnen terugvallen en schiet iedereen in paniek. FC Utrecht bewandelt de omgekeerde weg, terwijl ik over het spelersmateriaal helemaal niet zo negatief ben.

Ik denk dat FC Utrecht geen mindere spelers heeft dan bijvoorbeeld FC Groningen. Die Robbin Ruiter kan echt wel een beetje keepen, twee jaar geleden riepen ze nog dat hij in Oranje moest. En ik vind die Gévero Markiet verdedigend een goede speler. Ik heb hem nog als zeventienjarig jochie laten debuteren en toen zag ik al aardige dingen. Hij krijgt weinig speelminuten, dat snap ik dus niet. Is die Christian Kum dan zo’n hoogvlieger? Of die Mark van der Maarel? Daar zijn er honderdduizend van in een dozijn. Het middenveld is het hart van de ploeg en zo belangrijk. Daar hebben ze geen gekke spelers. Die Willem Janssen loopt een marathon, vind ik een goede, en ook Yassin Ayoub kan wel voetballen. Alleen ze moeten tegen dat mannetje zeggen dat het gedribbel met een balletje leuk is, maar dat het geen zoden aan de dijk zet en dat hij ook weleens sneller mag spelen. Die Anouar Kali ziet het spelletje, maar ja, die is er niet meer. Ook zoiets. Ik praat het niet goed, maar als ze zo in mijn tijd hadden gehandeld, had de trainer niemand meer kunnen opstellen. Voorin vind ik die Amerikaan Rubio Rubin wel een aardig spelertje, net als Edouard Duplan. Ja, nu roepen ze dat ze Ruud Boymans zo erg missen. Dan denk ik: Hebben we het over Boymans of Marco van Basten? Nee joh, hoe krampachtig het er nu ook aan toegaat, met deze selectie zou FC Utrecht best bij de eerste zeven kunnen spelen. Alleen dat moet met een eigen speelstijl geleidelijk groeien, wat heeft het nou voor zin om van alles van de daken te schreeuwen?’

MARTIN STURKENBOOM (Voorzitter FC Utrecht 2002-2005)
‘De torenhoge ambities zijn niets meer dan supporters­praat’
‘FC Utrecht jaagt achter de eigen staart aan’
‘Nu hoor ik weer overal dat FC Utrecht een moeilijke club is. Wat een onzin! Het is een excuus, dat echt nergens op slaat. FC Utrecht is gewoon een doorsnee betaaldvoetbal-organisatie, met alle plussen en minnen van een volksclub. Die torenhoge ambities van aanvallend amusement zijn niets meer dan supporterspraat. En met Frans van Seumeren heeft de club een eigenaar en fanatieke supporter ineen. Ze hebben in de voorbereiding een paar nieuwe spelers op het trainingsveld zien staan en gedacht: Moet je eens kijken hoe goed ze zijn. De bekende gedachten van fans van een club. Onterechte ambities is des supporters, en vaak is teleurstelling dan het logische gevolg. Er wordt te veel naar clubs bovenin gekeken, maar hoe realistisch is dat? Financieel is de club nog altijd bezig om op te krabbelen, dan kun je ook niet sportief opeens van alles willen. Je raakt steeds je beste spelers kwijt als je presteert. De club rent daardoor continu achter de eigen staart aan. Het is een spagaat, want de enige manier om het stadion weer vol te krijgen zijn prestaties. Toch zal het alleen maar moeilijker worden. Supporters wachten eerst af, voordat ze gaan komen. Als het dan, zoals nu, tegenvalt, dan gaan ze wel andere dingen met hun geld doen. Doordat die dingen tegenvallen zit FC Utrecht in een vicieuze cirkel. Het hangt dus met heel veel dingen samen, en dan heb ik het nog niet eens over de randzaken gehad. De overval, daarbovenop de fraudezaak rond eigen personeel. Die dingen hebben invloed op het imago, dan leeft er al snel in het land: Kijk, daar heb je FC Utrecht weer. Dat is een zorgelijke ontwikkeling.’

JAN WOUTERS (Trainer FC Utrecht 2011-2014)
‘De gedachte van offensief voetbal is naïef’
‘FC Utrecht is geen club van de middelmaat. Of het is met zijn allen juichen of met zijn allen zeuren. Een tussenweg bestaat er niet, dat heb ik zelf in de afgelopen seizoenen wel gemerkt. Na mijn vertrek zette de club in op een ambitieuze aanvallende speelstijl. Daar is helemaal niets mis mee, alleen om het tot uitvoering te brengen is gewoon heel moeilijk. Alles draait om de kwaliteiten van de selectie. Afgelopen zomer zijn er zo veel basisspelers vertrokken en FC Utrecht heeft niet de financiële mogelijkheden om gerichte toppers ervoor terug te halen die de offensieve gedachte direct tot uiting kunnen brengen. Het is bovendien allemaal heel jong, dus het gaat met vallen en opstaan. De gedachte van offensief voetbal is moedig, maar ook naïef. Daarbij wil het publiek vooral spelers zien die keihard werken. Denk aan publiekslievelingen als Stijn Vreven en Jean-Paul de Jong. Dat soort idolen ontbreken in deze selectie en dat speelt ook zeker mee in de teleurstelling. Wel vind ik dat we zaken duidelijk moeten scheiden. Het voetbal loopt niet zoals gehoopt, dat kan, maar de randzaken staan daar los van. De verduistering van geld, daar kan de huidige leiding helemaal niets aan doen, want dat is iets uit het verleden. En dat twee spelers met elkaar op de vuist gaan, dat wordt nu ook opeens heel groot gemaakt. Maar zo spannend vind ik dat allemaal niet. In mijn tijd als speler gebeurde dat soms dagelijks, maar dan zaten we er later in de kleedkamer om te lachen. Nu pakt alles negatief uit en is er opeens veel druk. Terwijl ik uit ervaring weet dat FC Utrecht blij moet zijn met een échte vakman als Robby Alflen als trainer, en met mensen als Wilco van Schaik en Frans van Seumeren, die dag in dag uit alles voor de club overhebben. Zij verdienen krediet en waardering, ook als er even tegenwind is. Daarom ga ik niet mee in de tendens dat het opeens niets meer is. Dat is puur opportunisme.’

JAN WILLEM VAN DOP (Voorzitter en algemeen directeur FC Utrecht 2005-2011)
‘De teleurstelling komt als een verrassing’
‘De ambitieuze plannen passen blijkbaar bij FC Utrecht. In mijn tijd was daar met Phanos ook sprake van. Zij investeerden flink in de club, in vijfenhalf jaar hebben ze er jaarlijks 2,5 miljoen euro in gestoken, dus het was niet vreemd dat ze op een gegeven moment een groei wilden zien. Toch was dat niet zomaar even te realiseren. De kosten gingen maar niet naar beneden, waardoor de begroting rond de vijftien miljoen euro bleef steken. Uiteindelijk is gekozen voor een externe aandeelhouder met Frans van Seumeren. Het verschil met die tijd is dat de plannen van Phanos veel weerstand opriepen, waardoor het nooit van de grond is gekomen. Dit seizoen werden de ambities uitgesproken en omarmd, maar juist daarin schuilt het gevaar. Iedereen rekent op succes, waardoor de teleurstelling nu als een verrassing komt. Supporters blijven weg en het doet pijn dat de aantallen naar beneden kelderen. Voetbal is emotie en ik denk dat dat bij FC Utrecht nog een extra dimensie heeft. Amsterdammers treden met een nieuw idee vol bravoure naar buiten. Rotterdammers gaan er eerst zelf aan werken voordat ze het openbaren, en Utrechters tonen een combinatie van beiden, maar wel altijd met een cynische en sceptische ondertoon.’


TON DU CHATINIER (Trainer FC Utrecht 2008-2011)
‘Spoel die visie door de wc’
‘Co Adriaanse moet toch ook inzien dat deze selectie niet de kwaliteiten heeft om alleen maar aan te vallen’
‘Deze strijd is niet te winnen. Vorige week las ik: de clubleiding staat achter de hoofdtrainer. Nou, ik kan je uit ervaring zeggen: dat kun je beter je koffers alvast klaar zetten. Als ik dan nog lees over politiebegeleiding bij trainingen en alle andere randzaken, dan weet je hoe laat het is. Al die mooie plannen, hoe kun je nou zoiets gaan verkondigen als je niet eerst goed naar de mogelijkheden van je selectie kijkt? Die is in de afgelopen zomer op zo veel posities gewijzigd. Wees realistisch. Als je een huis gaat bouwen, begin je toch ook niet bij het dak? De fundering is je verdediging. Wat zijn daar de mogelijkheden? Kunnen ze wel met ruimte in de rug spelen? En hoe sterk is het middenveld? Van alles roepen, jezelf iets voorhouden, wat vervolgens totaal onrealistisch is. Dat is typisch FC Utrecht. Ik nam dit seizoen een Koreaanse vriend mee naar Real Madrid-Liverpool. Real, met al die sterren, speelt gewoon reactievoetbal. De momenten her-kennen, afwachten en toeslaan. Maar bij FC Utrecht willen ze volle kracht vooruit. Dan loop je zo hard in de val, en de gevolgen zijn nu voelbaar. Tegen FC Dordrecht stond er 380 volt op de wedstrijd, waar gaat het over? Co Adriaanse moet toch ook inzien dat deze selectie niet de kwaliteiten heeft om alleen maar aan te vallen. En dat gaat niet meer lukken ook. Dan kun je of koppig doorgaan, of overschakelen op een compacte realistische speelstijl. Als trainer zou ik lekker zeggen: Spoel die visie maar door de wc. Je moet punten pakken, dan komt het vertrouwen terug en worden de supporters weer vrolijk. Uiteindelijk gaat het die mensen maar om één ding: na een overwinning op de maandag op teletekstpagina 819 hun cluppie weer wat hoger zien staan.’

HANS VAN BREUKELEN (Technisch directeur FC Utrecht 1997-2000)
‘Deze koers gaat zich uitbetalen’
‘FC Utrecht moet op dezelfde voet doorgaan! Daar ben ik heilig van overtuigd. De huidige situatie is mij bekend en dan doel ik op mijn periode als technisch directeur bij de club. Ik trad in dienst in 1997 en toen had de club met AMEV als financieel vangnet grootse plannen. De vierde stad, de Challenger. De mouwen opstropen, in de handen spugen en de beuk erin! Het sloot precies aan bij mijn gevoel bij de club als speler en supporter. Het klonk uitstekend en ik omarmde het plan. Ik heb alleen één cruciale fout gemaakt. In plaats van rustig om tafel te gaan met hoofdtrainer Ronald Spelbos en assistent Frans Adelaar of het wél mogelijk was met het spelersmateriaal, werd eerst alles hardop verkondigd. Ik legde met het plan ongelooflijk veel druk op de spelers, de trainers, de organisatie en ook mezelf. Het elftal kon de Challenger-rol niet aan.

Ik bespeur dit seizoen wel hetzelfde gevoel bij FC Utrecht. En toch, ik zeg je: de eerste jaren van deze eeuw floreerde FC Utrecht, met twee keer het winnen van de KNVB-beker, nog een keer de finale en meer. Ik ben ervan overtuigd dat de basis daarvoor was gelegd in de jaren van Challenger en dat we het op tijd hier en daar hebben bijgeschaafd, waardoor het alsnog goed kwam. Dat kan nu ook en daarom sta ik volledig achter deze plannen. Ze moeten soms wat realistischer gaan spelen, maar geloof me: het kan nog één of twee seizoenen duren, maar vasthouden aan deze koers gaat zich uitbetalen. FC Utrecht is een club die zichzelf altijd een ongekende druk oplegt. En dat nu alles tegenzit, dat heb je bij een minder seizoen. Dan is daar opeens de wet van Murphy. We kunnen het allemaal gaan opkloppen of stellen we dat het op dit moment niet meer erger kan. Ik kies voor het tweede, want FC Utrecht gaat toch nooit de play-offs om degradatie spelen. Dus moeten ze zich niet gek laten maken. Het hart van Van Schaik en Van Seumeren ligt honderd procent bij de club, daar moeten de fans blij mee zijn. En dat Utrechters bol staan van opportunisme, dat maakt de club zo mooi en uniek, maar bijzonder lastig om te besturen. Met als steeds terugkomende tragiek: waarom lukt het Utrecht maar niet om structureel een begroting van 20 tot 25 miljoen draaiende te houden en daarmee door te groeien tot stabiele subtopper? Kijk de afgelopen decennia maar terug. Na elk succes volgt een financiële wanorde. Zolang die vicieuze cirkel niet wordt doorbroken, blijven de problemen om de paar jaar bij FC Utrecht terugkeren.’

‘We gaan de finish van de marathon bereiken’
Voor eigenaar Frans van Seumeren bestaat er geen twijfel: FC Utrecht gaat door op de ingezette koers. ‘Ik zie het als een marathon, waarop we nu bij kilometer 37 zitten. Alleen die laatste vijf kilometer doen het meeste pijn. Het gaat met horten en stoten, maar we gaan die finish bereiken! Iedereen denkt dat FC Utrecht er al is, maar we zitten in de zwaarste twee jaar van onze gezondmaking.’ De marathon klinkt leuk, maar de kritische achterban wil resultaat zien. ‘We hebben te weinig punten, dat zal iedereen beamen. Thuis hadden we meer verwacht. En de technische structuur zullen we gaan evalueren. Iedereen was het van tevoren met ons eens, dus zo slecht hadden we dat niet gezien. Alleen moet het nog wel goed in elkaar passen. Er zijn aanwijsbare redenen voor de tegenvallende prestaties, zoals de vele blessures. Dat heeft invloed op onze aanvallende ambities. En dat er kritiek is, ach, dat hoort er hier bij. Zo is de Utrechter, hart op de tong. Hier moeten we gewoon doorheen. We liggen op koers en gaan het doel halen.’

quote:

Op woensdag 18 februari 2015 11:24 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

Moeten we daarmee?

quote:

Op woensdag 18 februari 2015 11:43 schreef Downwards het volgende:
Zou nog steeds 'gewoon' uitgaan van Ayoub in een iets meer controlerende rol en Rubin achter Haller.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 11:27 schreef Tha_Duck het volgende:
Ik zeg 2-0. Heb nog weinig vertrouwen in het elftal. Zeker de verdediging vind ik niet sterk met deze opstelling, zie daar liever Markiet op RB.

Al hoop ik op een 0-2 met doelpunten van Haller.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 11:31 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

Prima.

Kum niet. En laat die nou net RB staan.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 11:42 schreef Downwards het volgende:

[..]

Maar zijn net zo goed de verdedigers die alleen al in 2015 een handvol fouten - blunders - hebben gemaakt waardoor de tegenpartij een 100 procent kans kreeg / scoorde. De waarheid ligt ergens in het midden; het houdt zeker niet over, maar alsnog moet je ermee een resultaat kunnen halen in Almelo.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 12:04 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

Je vriendje Janssen speelt niet mee, hoe kan je dan positief zijn?

quote:

Op zondag 22 februari 2015 09:10 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

Hopelijk houdt Hardeveld de opgaande lijn vast, ik geniet wel van zo'n jongen die uit eigen jeugd er ineens staat en gewoon ontzettend hard groeit.

quote:

Op dinsdag 24 februari 2015 10:29 schreef Tha_Duck het volgende:
Echt, wat een arrogantie. 'Alles' (want wat hij heeft hij nu eenmaal bereikt, bankzitter bij Australië) te danken aan de club en Frans persoonlijk en dan zo je middelvinger opsteken. Ik vind het echt schandalig