Aw Mijn jongste deed dat tot hij een jaar of 6 was ook wel eens. Vonden we 'm een keer in het steegje achter ons huis met een uit de keuken 'gepikte' boterham. Toen hebben we uitgelegd dat hij altijd een boterham mag als hij daar zo vreselijk veel zin in heeft, maar dat we het wel moesten weten, omdat we anders de schuld van een reactie wel eens bij iets anders zouden kunnen leggen. En dat dat wel eens heel vervelend voor hem zou kunnen uitwerken Daarna heeft hij het nooit meer gedaan denk ik Kennelijk lijkt het, als je er zo lang geen last van hebt gehad, alsof het niet uitmaakt, alsof het weg is. Zelf heb ik dat eigenlijk ookquote:Op zaterdag 14 februari 2015 22:14 schreef mignonne het volgende:
En muh. Mn jongste heeft toch last. Ze had een onverwachte traktatie in de klas donderdag, voordatjuf er erg in had, had ze al een hap vsn het cakeje genomen. Ze leek aanvankelijk geen last te hebben maar heeft nu toch 39.8 en is misselijk, last van maagzuur en is geobstipeerd
Ik heb lang paardgereden en ben vaak gevallen (ja, het hoort erbij), maar mits je niet ergens op valt of een lel krijgt is het eigenlijk best moeilijk om je hoofd pijn te doen. Het zand in de bak is meestal behoorlijk zacht.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 22:55 schreef trui het volgende:
Ingrid wat heftig moet die klap geweest zijn.
Onze Cato had vandaag haar eerste echte paardrijles (na twee proeflessen). Dat ze op paardrijden mocht was een cadeau voor haar tiende verjaardag. Ze had zich er al zo lang op verheugd. Slaat verdorie vandaag uitgerekend háár paard op hol en viel ze van het paard... Mijn God wat een schrik. De schade lijkt mee te vallen maar ze maakte toch best een klap. Ik heb nu al spijt van die stomme paardrijles. Ze is er wel weer opgeklommen maar heeft de laatste 10 minuten met een verdrietig snoetje uitgereden. Pff. Ik twijfel nu ook of we haar vannacht nou nog af en toe moeten wekken. Het is de rest van de middag en avond redelijk goed gegaan en ze is ook niet misselijk geworden. Wat zouden jullie doen?
oh gatver daar krijg je ook een trauma vanquote:Op zondag 15 februari 2015 11:25 schreef amaranta het volgende:
Ik ben de 1e (en tevens laatste) keer gebeten door het paard.
Minime wil ook op paardrijles. Ga eerst maar eens bij een vriendin langs die een paard heeft. Dan zien we wel verder.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt. en anders toch maar eens naar de manege.
Maar stiekem ben ik ook geen fan en ik riep altijd het hardst dat die van mij nooit op zo'n knol zouden komen... tja... .Mama van 2 lieve meiden :)
Bewust naar deze post teruggezocht. Bij Jan op school zijn ze gisteren op school gestart met PBS, positive behaviour support. Positief gedrag belonen dus. Bij goed gedrag krijgen ze een armbndje van juf, en die sparen ze dan met heel de klas (voor wat ik zo snel begreep gisteren bij de uitleg over het project). Heel interessant, maar Jan kwam dus zojuist thuis, best wel verdrietig: "Mama, ik had zo goed m'n best gedaan maar toch kreeg ik geen armbandje van de juf".quote:Op vrijdag 13 februari 2015 08:20 schreef Ticootje het volgende:
Ik had het beloningssysteem aan Joene en mn gastouder voorgelegd en zij snappen ook dat het geen erg logisch systeem is... Ik had gister al tegen de juf gezegd dat ik het een raar systeem vond en dat ik wel snapte dat Jen dat niet kon handelen.
We zetten kindjes opeens in het zonnetje. Dus als je goed je best doet hangt je kaartje ergens centraal en dan ziet iedereen dat je goed je best an het doen bent. Dus nou, Jen haar kaartje werd gisterochtend opgehangen en de dame ging nog eens extra hard aan de slag. Jen reageert nu eenmaal heel erg op belonen / heeft erg evel bevestiging nodig dat het goed gaat. Maar in de middag was er een ander kindje aan de beurt. Dus het kaartje van Jen werd weggehaald en een ander kindje stond toen in het zonnetje. Bij Jen gaat dat er dus in als "blijkbaar heb ik niet goed genoeg mn best gedaan in de ochtend" .
Ik snap niet wat er opeens niet goed is aan een sticker voor elk kindje dat goed heeft gewerkt...
Nou, jij verwoordt nu precies wat ik zo ontzettend naar vind aan deze aanpak. Het is hardstikke wetenschappelijk onderbouwd hoor, en (voor korte termijn!!) zou het ook echt werken hoor (als een laagje fineer zeg maar, buitenkantje dus, niks intrinsieks). Maar ik vind wat jij beschrijft zó sneu. En eigenlijk gemeen. Punished by rewards ( (c) niet van mijzelf hoor, maar van Alfie Kohn).quote:Op donderdag 19 februari 2015 15:09 schreef DJMO het volgende:
[..]
Bewust naar deze post teruggezocht. Bij Jan op school zijn ze gisteren op school gestart met PBS, positive behaviour support. Positief gedrag belonen dus. Bij goed gedrag krijgen ze een armbndje van juf, en die sparen ze dan met heel de klas (voor wat ik zo snel begreep gisteren bij de uitleg over het project). Heel interessant, maar Jan kwam dus zojuist thuis, best wel verdrietig: "Mama, ik had zo goed m'n best gedaan maar toch kreeg ik geen armbandje van de juf".
Hoe kan ik dit nou het beste verwoorden naar de juf / school toe dat ik dit project op deze manier maar niks vind??
ps: Jan stond naast me terwijl ik deze post tikte, en hij zag je ava en riep: mam, kijk tico!! Die hoort toch bij Dora??
wat een fijn rapport zo. wat vindt job er zelf van?quote:Op donderdag 19 februari 2015 18:06 schreef livelink het volgende:
Mijn jongste had vandaag zijn rapport mee. Hij heeft een hele moeilijke tijd achter de rug op school met zijn juf die overspannen is en twee invalsters die binnen een week vertrokken zijn. Maar nu heeft hij een meester waar hij erg blij mee is.
De moeilijke tijd was goed terug te zien in zijn resultaten, maar het geschreven commentaar maakte me toch blij:
"We hadden even tijd nodig om aan elkaar te wennen. Maar, wat ben ik blij met jou! Je hebt soms nog je moeilijke momenten, maar in de klas komen ze steeds minder voor. Samen komen we er altijd uit. Ik zie het je met de dag beter gaan doen. Van iemand die zich regelmatig kon opwinden over van alles en nog wat naar een betrekkelijk evenwichtige jongen. Hoe doe je dat toch? Natuurlijk zijn er soms best momenten dat het allemaal niet gaat zoals je zou willen. Toch maak je ook hierin je eigen keuzes. Begrijp dat er achter iedere keuze een gevolg zit. Volgens mij ga je je dit steeds meer realiseren"
Nou, Job zit meer met het feit dat hij slechter is gaan rekenen. En dat hij voor sommige dingen nu niks kreeg, omdat de nieuwe meester daar nog te weinig van gezien had. Hij was vooral erg verontwaardigd dat hij geen punt had voor muziek, omdat hij bij de juf altijd als eerste en soms ook als enige meezong en meedeed. Dus daar had hij wel een goed voor verwacht.quote:Op donderdag 19 februari 2015 18:44 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
wat een fijn rapport zo. wat vindt job er zelf van?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |