Van kleuter tot puber deel 114

Dank, ik hoop het ook!

Hoe is het vannacht gegaan met Kim en Cato? Hopelijk gaat het al een stuk beter.

Ik heb haar 2 x gewekt en ze was heel helder dus daarna heb ik haar laten slapen. Het gaat nu ook prima, op wat spierpijn na. Maar ze is niet zo goed in het aanvoelen van lichamelijke signalen dus ik ben er bij haar nooit zo zeker van dat er niks is als ze zegt niks te voelen. Vanochtend kon ze zich trouwens niks meer herinneren van dat wekken dus of ik haar nou wel echt wakker heb gekregen is ook maar de vraag.

Het ging goed. Wel wat onrustig af en toe. Testen waren goed en ze mag naar huis!!!!! School nog maar ff niet. Misschien woensdag proberen. Iig week kalm aan doen.

Fijn Ingrid!

quote:

Op zaterdag 14 februari 2015 22:14 schreef mignonne het volgende:
En muh. Mn jongste heeft toch last. Ze had een onverwachte traktatie in de klas donderdag, voordatjuf er erg in had, had ze al een hap vsn het cakeje genomen. Ze leek aanvankelijk geen last te hebben maar heeft nu toch 39.8 en is misselijk, last van maagzuur en is geobstipeerd

Aw Mijn jongste deed dat tot hij een jaar of 6 was ook wel eens. Vonden we 'm een keer in het steegje achter ons huis met een uit de keuken 'gepikte' boterham. Toen hebben we uitgelegd dat hij altijd een boterham mag als hij daar zo vreselijk veel zin in heeft, maar dat we het wel moesten weten, omdat we anders de schuld van een reactie wel eens bij iets anders zouden kunnen leggen. En dat dat wel eens heel vervelend voor hem zou kunnen uitwerken Daarna heeft hij het nooit meer gedaan _{denk ik} Kennelijk lijkt het, als je er zo lang geen last van hebt gehad, alsof het niet uitmaakt, alsof het weg is. Zelf heb ik dat eigenlijk ook

quote:

Op zaterdag 14 februari 2015 22:55 schreef trui het volgende:
Ingrid wat heftig moet die klap geweest zijn.

Onze Cato had vandaag haar eerste echte paardrijles (na twee proeflessen). Dat ze op paardrijden mocht was een cadeau voor haar tiende verjaardag. Ze had zich er al zo lang op verheugd. Slaat verdorie vandaag uitgerekend háár paard op hol en viel ze van het paard... Mijn God wat een schrik. De schade lijkt mee te vallen maar ze maakte toch best een klap. Ik heb nu al spijt van die stomme paardrijles. Ze is er wel weer opgeklommen maar heeft de laatste 10 minuten met een verdrietig snoetje uitgereden. Pff. Ik twijfel nu ook of we haar vannacht nou nog af en toe moeten wekken. Het is de rest van de middag en avond redelijk goed gegaan en ze is ook niet misselijk geworden. Wat zouden jullie doen?

Ik heb lang paardgereden en ben vaak gevallen (ja, het hoort erbij), maar mits je niet ergens op valt of een lel krijgt is het eigenlijk best moeilijk om je hoofd pijn te doen. Het zand in de bak is meestal behoorlijk zacht.

Ik zit naar WIDM te kijken en te genieten van het landschap in Sri Lanka, bedenk ik opeens dat mijn uk daar gewoon volgende week rondloopt. Pffff, ik blijf het wat vinden hoor, die verre schoolreizen op deze leeftijd.

Jongste heeft mazzel: ze doen een unit over adverteren en publiciteit, en zijn uitgenodigd bij de Dubai Dutyfree Tennis Championships. Daar krijgen ze een les, mogen ze trainingen van topspelers kijken en (een stuk van) een wedstrijd. Alleen..... tennis is niet echt iets bij ons thuis, dus toen we het er gisteravond over hadden bedacht hij opeens dat hij echt helemaal niets over tennis weet. Of ik snel wat A4tjes kon uitdraaien zodat hij die bij het ontbijt kon doornemen

[ Bericht 11% gewijzigd door Gaoxing op 15-02-2015 09:15:51 ]

Ik heb ook jarenlang paardgereden, maar heb toch wel een keer mijn neus gebroken bij een val. Kwestie van teugels iets te laat loslaten en als je dan met je handen de val niet kan breken raakt je neus het eerst de grond

Het is beangstigend om de controle kwijt te raken. Ik hoop dat Cato toch de moed kan vinden om door te gaan. Echt heel jammer dat dit al bij de eerste echte les gebeurt. Bij de manege van mijn dochter worden alleen de pony's die uit zichzelf niks doen gebruikt bij de eerste lessen. Die sjokken braaf achter het voorste paard aan en zijn volstrekt onverstoorbaar.

Mn zusje reedt ook paard en is een paar keer afgevoerd met iets uit de kom. Ik geloof 2 keer een knieschijf en een arm een keer? Nouja goed, je kunt best lelijke smakken maken als je gek neerkomt.
Fijn dat er niets aan de hand is geweest trui, hopelijk heeft ze er idd niet zo heel veel last van.

En ingrid ook goed nieuws! Fijn.

Hier is de koorts gister nog flink hoger geworden, en op dit moment heeft ze alleen nog wat verhoging en praatjes genoeg gelukkig. En een kort lontje, dat ook

Ik ben de 1e (en tevens laatste) keer gebeten door het paard.

Minime wil ook op paardrijles. Ga eerst maar eens bij een vriendin langs die een paard heeft. Dan zien we wel verder.

quote:

Op zondag 15 februari 2015 11:25 schreef amaranta het volgende:
Ik ben de 1e (en tevens laatste) keer gebeten door het paard.

Minime wil ook op paardrijles. Ga eerst maar eens bij een vriendin langs die een paard heeft. Dan zien we wel verder.

oh gatver daar krijg je ook een trauma van

Ik moet zeggen, als het aan mij ligt gaan ze echt niet op paardrijles. Ik ben sowieso geen enorme fan, maar ik kan ook echt niet tegen al die kleding die dan terugkomt met paardenhaar erin/aan/op. Allergie-technisch niet maar ik vind ook zonder allergie die geur echt níet te harden alsof je een kinderboerderij in je huis hebt
zwaar overtrokken hoor maar ehm, ga maar op een andere sport keus genoeg hier.

Oudste rijdt in de zomer bij haar tante die een hotel-met-paarden heeft in Frankrijk. Jongste vindt paarden heel leuk, rijdt op het liefste paard van de wereld (ik hoop elk jaar maar weer heel hard dat 'ie niet per ongeluk dood gaat; niemand weet precies hoe oud hij is, maar 't is oud), maar al dat gedraaf en gegaloppeer hoeven niet zo voor hem (voor z'n paardje dus ook niet ). Dus wij wandelen: hij te paard, en ik ernaast/voor. Ik word altijd heel fit als we er twee weken zijn

Een 'occupational therapist' (geen idee wat dat in het NLs is; een ergotherapeut denk ik) zei er ooit wel iets interessants over: ze raadde aan om pubers iets te laten doen waar een zeker risico in zit, en noemde paardrijden, maar ook dingen met optredens zoals dans en toneel. Pubers hebben nogal de neiging om gevaar op te zoeken, en als ze zoiets al - op een gecontroleerde manier- in hun leven hebben, schijnen ze daar minder behoefte aan te hebben.

En ik zou best een kinderboerderij aan huis willen hebben, dus dat is het probleem niet

Ik heb helemaal niets met paarden. Maar onze jongste wil paardrijdster worden (of danseres, liefst allebei). Momenteel moet ze eerst maar haar zwemdiploma halen en krijgt ze binnenkort waarschijnlijk pianoles. Vindt ze ook leuk .

Voor de middelste zijn we er eindelijk uit naar welke school ze straks gaat (ze zit nu in groep 8)! De voorkeuren van ons (ouders) en haar liepen uiteen, maar ik heb haar kunnen overtuigen van onze voorkeur door alles even op een rijtje te zetten.
Ze gaat straks naar dezelfde school als haar broer (categoriaal gymnasium). Ik denk dat ze daar ook het meest op haar plek is. Zelf ben ik wel opgelucht dat de beslissing nu genomen is.

quote:

Op vrijdag 13 februari 2015 08:20 schreef Ticootje het volgende:
Ik had het beloningssysteem aan Joene en mn gastouder voorgelegd en zij snappen ook dat het geen erg logisch systeem is... Ik had gister al tegen de juf gezegd dat ik het een raar systeem vond en dat ik wel snapte dat Jen dat niet kon handelen.

We zetten kindjes opeens in het zonnetje. Dus als je goed je best doet hangt je kaartje ergens centraal en dan ziet iedereen dat je goed je best an het doen bent. Dus nou, Jen haar kaartje werd gisterochtend opgehangen en de dame ging nog eens extra hard aan de slag. Jen reageert nu eenmaal heel erg op belonen / heeft erg evel bevestiging nodig dat het goed gaat. Maar in de middag was er een ander kindje aan de beurt. Dus het kaartje van Jen werd weggehaald en een ander kindje stond toen in het zonnetje. Bij Jen gaat dat er dus in als "blijkbaar heb ik niet goed genoeg mn best gedaan in de ochtend" .
Ik snap niet wat er opeens niet goed is aan een sticker voor elk kindje dat goed heeft gewerkt...

Bewust naar deze post teruggezocht. Bij Jan op school zijn ze gisteren op school gestart met PBS, positive behaviour support. Positief gedrag belonen dus. Bij goed gedrag krijgen ze een armbndje van juf, en die sparen ze dan met heel de klas (voor wat ik zo snel begreep gisteren bij de uitleg over het project). Heel interessant, maar Jan kwam dus zojuist thuis, best wel verdrietig: "Mama, ik had zo goed m'n best gedaan maar toch kreeg ik geen armbandje van de juf".

Hoe kan ik dit nou het beste verwoorden naar de juf / school toe dat ik dit project op deze manier maar niks vind??

ps: Jan stond naast me terwijl ik deze post tikte, en hij zag je ava en riep: mam, kijk tico!! Die hoort toch bij Dora??

DJMO, gaan ze op algemeen goed gedrag. Of kijkt juf ook naar beter gedrag dan gemiddeld per kind. Vriendje van Chris kon je geen echt goed gedrag van verwachten. Maar hij moest een paar weken zijn best doen, en als hij dan gemiddeld gezien beter uitkwam, dan mocht hij een beloning voor de klas kiezen. Was ook PBS, maar dan dus op indiviueel niveau..

Hier de tien minuten gesprek ook weer gehad. Chris heeft de verhuizing vliegend gedaan. Het is even wennen aan de nieuwe methodes. Maar door Chris pakken de kinderen nu ook andere methodes (voor taal) uit de kast. Hij brengt wel een beetje variatie in dingen, dat vond juf leuk.
Hij bleek ook erg goed te scoren op begrijpend lezen en fouten uit zinnen halen. Terwijl hij dat nooit gehad heeft. Zijn huidige klasgenootjes oefenen het al sinds september, maar hij scoort toch beter, dus hij zit echt ruim in zijn vel. Alleen juf vond dat hij wel iets meer kon rekenen. Terwijl hij dat juist in Enschede het meeste deed en juf hem daar aan zijn taal moest herinneren

Maar het is dus ook net zo'n vaag systeem...

Wat is er nou in godsnaam mis met een sticker als je naar huis gaat??

quote:

Op donderdag 19 februari 2015 15:09 schreef DJMO het volgende:

[..]

Bewust naar deze post teruggezocht. Bij Jan op school zijn ze gisteren op school gestart met PBS, positive behaviour support. Positief gedrag belonen dus. Bij goed gedrag krijgen ze een armbndje van juf, en die sparen ze dan met heel de klas (voor wat ik zo snel begreep gisteren bij de uitleg over het project). Heel interessant, maar Jan kwam dus zojuist thuis, best wel verdrietig: "Mama, ik had zo goed m'n best gedaan maar toch kreeg ik geen armbandje van de juf".

Hoe kan ik dit nou het beste verwoorden naar de juf / school toe dat ik dit project op deze manier maar niks vind??

ps: Jan stond naast me terwijl ik deze post tikte, en hij zag je ava en riep: mam, kijk tico!! Die hoort toch bij Dora??

Nou, jij verwoordt nu precies wat ik zo ontzettend naar vind aan deze aanpak. Het is hardstikke wetenschappelijk onderbouwd hoor, en (voor korte termijn!!) zou het ook echt werken hoor (als een laagje fineer zeg maar, buitenkantje dus, niks intrinsieks). Maar ik vind wat jij beschrijft zó sneu. En eigenlijk gemeen. Punished by rewards ( (c) niet van mijzelf hoor, maar van Alfie Kohn).
Ik zou aan de juf vragen of ze met Jan een specifieke situatie kan kiezen waarin hij het gewenste gedrag gaat laten zien (brrr, deze zin alleen al... "Het gewenste gedrag laten zien..." Maar goed, dat is de basis van dat systeem). Afbakenen. Wat voor gedrag en wanneer en hoe lang. Alles behapbaar, zodat hij zéker succeservaringen kan opdoen. Want ik geef je op een briefje, als Jan geen armbandje gaat krijgen op korte termijn, gaat hij zijn kont tegen de krib gooien. En terecht, imo. En als dat behapbare lukt, langzaam uitbouwen.
Succes met het gesprek hierover DJMO.

Als je trouwens zoekt op youtube zijn hier ook promo-/infofilmpjes over. Of op leerkracht24. Echt, ik krijg er gewoon de rillingen van. Pure conditionering.

DJMO, ik zou de juf gewoon vertellen hoe sip je zoon was. En dat je vreest dat ie binnenkort zijn kont tegen de krib gaat gooien oid.

Ik heb vijf maart een overleg op school, morgen is laatste schooldag en heeft het weinig zin meer om er op in te gaan. Ik heb iig twee weken om mijn punten (zie die van Moonah) op papier te zetten ...

Mijn jongste had vandaag zijn rapport mee. Hij heeft een hele moeilijke tijd achter de rug op school met zijn juf die overspannen is en twee invalsters die binnen een week vertrokken zijn. Maar nu heeft hij een meester waar hij erg blij mee is.
De moeilijke tijd was goed terug te zien in zijn resultaten, maar het geschreven commentaar maakte me toch blij:

"We hadden even tijd nodig om aan elkaar te wennen. Maar, wat ben ik blij met jou! Je hebt soms nog je moeilijke momenten, maar in de klas komen ze steeds minder voor. Samen komen we er altijd uit. Ik zie het je met de dag beter gaan doen. Van iemand die zich regelmatig kon opwinden over van alles en nog wat naar een betrekkelijk evenwichtige jongen. Hoe doe je dat toch? Natuurlijk zijn er soms best momenten dat het allemaal niet gaat zoals je zou willen. Toch maak je ook hierin je eigen keuzes. Begrijp dat er achter iedere keuze een gevolg zit. Volgens mij ga je je dit steeds meer realiseren"

quote:

Op donderdag 19 februari 2015 18:06 schreef livelink het volgende:
Mijn jongste had vandaag zijn rapport mee. Hij heeft een hele moeilijke tijd achter de rug op school met zijn juf die overspannen is en twee invalsters die binnen een week vertrokken zijn. Maar nu heeft hij een meester waar hij erg blij mee is.
De moeilijke tijd was goed terug te zien in zijn resultaten, maar het geschreven commentaar maakte me toch blij:

"We hadden even tijd nodig om aan elkaar te wennen. Maar, wat ben ik blij met jou! Je hebt soms nog je moeilijke momenten, maar in de klas komen ze steeds minder voor. Samen komen we er altijd uit. Ik zie het je met de dag beter gaan doen. Van iemand die zich regelmatig kon opwinden over van alles en nog wat naar een betrekkelijk evenwichtige jongen. Hoe doe je dat toch? Natuurlijk zijn er soms best momenten dat het allemaal niet gaat zoals je zou willen. Toch maak je ook hierin je eigen keuzes. Begrijp dat er achter iedere keuze een gevolg zit. Volgens mij ga je je dit steeds meer realiseren"

wat een fijn rapport zo. wat vindt job er zelf van?

ik had vandaag een voortgangsgesprek van L. zijn huiswerktrajectgroep.
er staan op dit moment twee behoorlijke onvoldoendes op de lijst, maar daar wordt aan gewerkt, is me verzekerd.
voor de rest staat hij er heel behoorlijk voor en zijn ze erg tevreden.
ik was vorige week al 2 dagen met hem naar nemo geweest omdat zo graag die dansmachine daar eens grondig uit wou testen. gewoon omdat hij het allemaal zo lekker doet. we hebben het heel gezellig samen thuis en eigenlijk heb ik nooit gezeur en gepuber.
maar goed in de trajectgroep was afgesproken dat als hij een bepaalde tijd eens niet zijn huiswerk zou vergeten, dan mocht hij iets organiseren. en morgen is dat zo ver.
hij gaat een dansmattoernooi organiseren voor zijn mede huiswerktrajectgenoten.

maar goed, zijn begeleiders vinden hem een leuk joch en de leraren lopen met hem weg volgens hen.
goede berichten dus. ik ben 'wel blij, maar het 'schiet ook al weer zo op.
volgend jaar zou hij examen moeten doen en dan begint het weer van voren af aan.

daar kan ik me dan 'wel weer heel druk over maken zo op zijn tijd.

Op school bij Harry gebruiken ze sinds kort ook PBS systeem.
Ik snap echter geen reet van het hele systeem. Wel zoals het uitgelegd wordt, maar niet zoals het uitgevoerd wordt.
Mijn kind interesseert zich niet voor beloningen. Als hij geen zin heeft, doet hij niks. Ook niet voor een sticker of dikke duim. Als hij zijn 'dikke duimen' kaart vol heeft, mag hij zelf een beloning kiezen. Dat vindt hij dan wel weer leuk. Maar voordat hij een kaart vol heeft...

quote:

Op donderdag 19 februari 2015 18:44 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

wat een fijn rapport zo. wat vindt job er zelf van?

Nou, Job zit meer met het feit dat hij slechter is gaan rekenen. En dat hij voor sommige dingen nu niks kreeg, omdat de nieuwe meester daar nog te weinig van gezien had. Hij was vooral erg verontwaardigd dat hij geen punt had voor muziek, omdat hij bij de juf altijd als eerste en soms ook als enige meezong en meedeed. Dus daar had hij wel een goed voor verwacht.
En het stukje van die keuzes, dat begreep hij niet. Dus dat zal ik hem proberen uit te leggen.