R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als je het niet meld sowieso niet.quote:Op maandag 19 januari 2015 15:14 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ja, en daar doet de politie echt niks aan.
U MAD?
En nou weer even serieus, ok?quote:Op maandag 19 januari 2015 15:14 schreef de_boswachter het volgende:
[..]
Als je het niet meld sowieso niet.
The love you take is equal to the love you make.
Bedreiging niet direct, maar misschien van stalking (bestaat dat woord?quote:
[..]
Om aangifte te doen van bedreiging.
).Als ze tot aan de deur blijft komen en mijn verloofde steeds achtervolgt naar dingen waar hij zelf met de kinderen naartoe gaat...
Ja, goed plan. Laat je verloofde aangifte doen tegen zijn ex!quote:
[..]
Bedreiging niet direct, maar misschien van stalking (bestaat dat woord?
Als ze tot aan de deur blijft komen en mijn verloofde steeds achtervolgt naar dingen waar hij zelf met de kinderen naartoe gaat...
The love you take is equal to the love you make.
Goh nou waarom zou dat zijnquote:
[..]
[..]
Mijn verloofde heeft daar geen zin in, ik heb daar geen zin in en de ex heeft daar ook geen zin in. Ze heeft duidelijk in haar emails aangegeven dat ze never nooit in contact wil komen met mij en dat ze ook niet wilt dat de kinderen in contact komen met mij.
Waarom ze zo'n afkeer tegen mij heeft, blijft een dilemma aangezien ze mij niet kent en niet weet wie en hoe ik ben.
Jij hebt de man die zij wilt 
Nou nou nou idd, stel je voor dat ze de kinderen bij de deur aflevert en niet gewoon de auto uit smijtquote:
[..]
Bedreiging niet direct, maar misschien van stalking (bestaat dat woord?
Als ze tot aan de deur blijft komen en mijn verloofde steeds achtervolgt naar dingen waar hij zelf met de kinderen naartoe gaat...
Ik vind dat jij je heel moeilijk opstelt. Je hebt nu eenmaal gekozen voor een man met kinderen en een ex, dan moet je daar ook mee dealen. En ja, ik zou zeker nu (nu je wilt gaan trouwen en samenwonen) nog eens voorstellen om af te spreken en kennis te maken zodat je normaal met elkaar om kan gaan
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Hij weet er gewoon van en eet van 2 walletjes, duidelijk.quote:
[..]
Als ze tot aan de deur blijft komen en mijn verloofde steeds achtervolgt naar dingen waar hij zelf met de kinderen naartoe gaat...
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Zij kent jou niet, dus ze kan helemaal niet over jou oordelen.quote:
[..]
In drie jaar tijd kom je veel te weten over iemand, die constant indirect in je leven zit
Maar andersom gaat dat natuurlijk niet op, en ken jij haar wel goed genoeg om allemaal negatieve dingen over haar vinden.
Beiden zo ongeveer je eigen woorden. Beetje raar, niet?
[ Bericht 1% gewijzigd door probeer op 19-01-2015 16:11:22 ]
"Pools are perfect for holding water"
Zij heeft die man ook gehad en heeft het toen verpest, daar kan ik ook niks aan doen.. Nu is hij lekker van mijquote:
[..]
Goh nou waarom zou dat zijn
[..]
Nou nou nou idd, stel je voor dat ze de kinderen bij de deur aflevert en niet gewoon de auto uit smijt
Ik vind dat jij je heel moeilijk opstelt. Je hebt nu eenmaal gekozen voor een man met kinderen en een ex, dan moet je daar ook mee dealen. En ja, ik zou zeker nu (nu je wilt gaan trouwen en samenwonen) nog eens voorstellen om af te spreken en kennis te maken zodat je normaal met elkaar om kan gaan
De kinderen zijn dan niet eens bij haar, ze komt zomaar langs wanneer de kinderen bij papa zijn.
Ik maak haar mee dmv de mailtjes en telefoontjes die ik hoor en lees. Zij maakt mij op geen enkele manier mee om te kunnen beoordelen dat ik slecht ben.quote:
[..]
Zij kent jou niet, dus ze kan helemaal niet over jou oordelen.
Maar andersom gaat dat natuurlijk niet op, en ken jij haar wel goed genoeg om allemaal negatieve dingen over haar vinden.
Beiden zo ongeveer je eigen woorden. Beetje raar, niet?
Ik heb in het begin van de relatie voorgesteld om af te spreken (aan vriend gezegd dat we een keertje langs kunnen bij haar). Hij zei dat hij mij dat niet wilde aandoen, aangezien hij wist hoe zijn ex mij zou aanvallen en dat zij tevens had aangegeven niet in contact te willen komen met mij.quote:
Ts, waarom reageer je niet op de reacties om een keer af te spreken met de moeder?
Ja dan ga ik niet zitten aandringen, niemand heeft er namelijk zin in blijkbaar.
De enige waar je zeker van weet dat hij/zij er geen zin in heeft is dus je ex.
Stel het haar eens zelf voor!
Stel het haar eens zelf voor!
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Wedje leggen dat de kinderen het enig zouden vinden als hun ouders gewoon normaal contact zouden kunnen hebben?quote:
[..]
Ik heb in het begin van de relatie voorgesteld om af te spreken (aan vriend gezegd dat we een keertje langs kunnen bij haar). Hij zei dat hij mij dat niet wilde aandoen, aangezien hij wist hoe zijn ex mij zou aanvallen en dat zij tevens had aangegeven niet in contact te willen komen met mij.
Ja dan ga ik niet zitten aandringen, niemand heeft er namelijk zin in blijkbaar.
Ik snap dat je er totaal niet op zit te wachten, maar je moet die kinderen nu wel even boven je eigen en die van je vriend stellen als de huidige situatie zo niet langer gaat.
Ten eerste, hoe zijn de afspraken vastgelegd mbt contact en de kinderen? Staat daar iets in over dat papatijd niet papa en mamatijd kan worden zonder overleg oid? Moet het aangepast worden als jullie gaan samenwonen en jij toch ook een enigszins opvoedende rol gaat spelen in hun leven?
Ten tweede hebben jullie grote plannen die de moeder van de kinderen wel moet weten. Samenwonen, verloofd zijn en trouwplannen zijn van invloed op haar kinderen. Beter bereid je haar daar op voor. Je vriend kan mailen dat jullie plannen hebben en de ex samen daarvan op de hoogte willen stellen aangezien er een en ander in de woonsituatie van de kinderen gaat veranderen. Dat is een volwassen manier om de communicatie open te houden en om haar te laten weten hoe serieus jullie samen zijn.
Slaat zij dit af en gaat zij wel door met gedoe, dan zouden jullie eens een mediator kunnen overwegen.
Succes!
Je partner doet kennelijk om een of andere reden heel goed z'n best jullie bij elkaar weg te houden...
Reden te meer om te zorgen dat je heel goed weet waar je aan begint voor je gaat trouwen.
Als de ex toch regelmatig contact zoekt zou ik haar maar gewoon eens binnen vragen als ze de kinderen weer komt halen/brengen.
Het is echt niet normaal dat je ex-partner al 3 jaar een relatie heeft, wil gaan trouwen en jij degene die je kinderen dus ook gaat opvoeden nog nooit gesproken hebt.
Reden te meer om te zorgen dat je heel goed weet waar je aan begint voor je gaat trouwen.
Als de ex toch regelmatig contact zoekt zou ik haar maar gewoon eens binnen vragen als ze de kinderen weer komt halen/brengen.
Het is echt niet normaal dat je ex-partner al 3 jaar een relatie heeft, wil gaan trouwen en jij degene die je kinderen dus ook gaat opvoeden nog nooit gesproken hebt.
Ik vind het ook raar dat die ex zichzelf uitnodigt als hij iets met zijn kinderen gaat doen. Dat is feitelijk hinderlijk volgen, als hij daar niet van gediend is.quote:
Ik wil hier graag mijn hart luchten en mijn verhaal doen (lang verhaal, pas op).
Ik heb een relatie met een man die al kinderen heeft. Dit was in eerste instantie wennen voor mij, aangezien ik zelf nog geen kinderen heb, maar we hebben het rustig aan gedaan en ondertussen heb ik een band opgebouwd met de kinderen.
Logischerwijs moest/ moet mijn ondertussen verloofde contact blijven houden met de moeder van de kinderen. Alhoewel ik in het begin van de relatie hierover jaloers kon doen en er onzeker door werd, ben ik ondertussen eraan gewend en voel me zelfverzekerd genoeg om mij niet druk te maken over normale contact betreffende de kinderen.
Echter heeft de moeder van de kinderen deze relatie nooit geaccepteerd. Ze weet heel goed dat mijn verloofde en ik een stel vormen, maar blijft in haar mailtjes herhalen dat ik een gewone vriendin ben. Hierbij geeft ze aan dat ze het graag opnieuw wil proberen met mijn verloofde en nog steeds van hem houdt etc. Hier ben ik natuurlijk niet van gediend, normaal contact over de kinderen zeg ik ja tegen, maar dit gaat me te ver.
Mijn verloofde reageert niet op dat soort mailtjes van haar kant en ik weet ook heel goed dat hij niet opnieuw samen wil zijn met haar. Hij heeft haar tijdens het huwelijk genoeg kansen gegeven, ze heeft alles verpest en hem ‘kapot’ gemaakt met alles wat ze deed en zei. Toch vind ik het moeilijk ermee om te gaan, zelfs zo erg dat ik op een gegeven moment op het punt stond ermee te kappen. Hij en ik hebben daarop een goed gesprek gehad, dat hij heel goed begreep hoe ik mij voelde en wat mij dwars zat, dat hij het net zo vervelend vind en dat hij mij tijd gunt om na te denken en een besluit te nemen. Hij zou het jammer vinden als ik ermee zou kappen, zou alleen maar ‘overwinning’ zijn in de ogen van zijn ex en wat ik ook besloot, dat hij sowieso nooit meer samen wilde zijn met zijn ex. Ik besloot ermee door te gaan, mijn liefde was te groot en ik zou me niet laten kennen door zijn ex die alleen maar macht wilde uitoefenen op deze manier.
We zijn verder gegaan, ik heb niet veel meer gehoord over zijn ex en we zijn in een ander stadium beland van de relatie, namelijk huisje, boompje, beestje stadium. We wonen nog niet samen, maar de stappen worden gezet en we zijn verloofd.
Echter merkt de ex door middel van de kinderen blijkbaar ook dat het goed verloopt tussen mijn verloofde en mij en probeert ondertussen weer macht uit te oefenen en de sfeer te verpesten. Ze is weer begonnen met mailtjes sturen zoals bovenstaande en komt af en toe aan de deur om de kinderen te zien zogenaamd, wanneer ik er niet ben. Tijdens het brengen en ophalen van de kinderen zoekt ze contact met mijn verloofde en probeert gesprekken aan te gaan die er niet toe doen. De laatste druppel voor mij was dat ze via de kinderen had gehoord dat ze naar een indoor speeltuin zouden gaan met papa (alleen papa, want ik kon toen niet mee) en mevrouw besloot opeens dat zij ook uitgenodigd was en op de desbetreffende dag stond ze daar ook. Op dat moment kon mijn verloofde niet ingrijpen aangezien de kinderen ook aanwezig waren en hij hen dat niet wilde aandoen. Achteraf heeft hij contact opgenomen en gezegd dat dat niet de bedoeling is en dat ze moet wegblijven bij dingen die hij met de kinderen doet. Hierop reageerde zij heel simpel met: ik doe zelf waar ik zin in heb.
Het is misschien allemaal uitlokkerij en macht proberen te krijgen, maar ik voel dat ik eronder lijd en er enorm verdrietig van word. Ik wil dat ze ons met rust laat en dat ze zich alleen bemoeit met de kinderen en contact zoekt wanneer het om de kinderen gaat.
Ik speel zelf verder geen directe rol in het contact met zijn ex, heb haar zelfs nooit echt persoonlijk ontmoet en heb daar ook geen behoefte aan. Ik kwam haar alleen een aantal keer tegen bij het brengen en ophalen etc. Toch praat ze in op de kinderen over dat ik slecht ben en dat ze mij niet lief mogen vinden. De oudste snapt ondertussen dat het onzin is, maar ik merk dat het jongste kind hier wel in gelooft en er negatief door wordt beïnvloed.
Graag wil ik dan ook van jullie tips/ opbouwende kritiek over deze situatie. Wellicht zijn er mensen in dezelfde situatie of die er ervaring mee hebben en kunnen die mij meer tips geven om hiermee om te gaan.
Wat ik ook vreemd vind is dat je vriend zich niet harder opstelt. Hij heeft een omgangsregeling met de kinderen, maar niet met haar. Je moet hem ook maar geloven dat zij per sé niet met je kennis wil maken. Misschien is het te wantrouwig, maar het lijkt erop dat hij jullie ook graag uit elkaar wil houden.
Weet je eigenlijk wat de redenen waren van de scheiding?
Het is al zo vaak gezegd, maar ik zou toch echt eens om de tafel met elkaar om eventuele miscommunicaties en vooroordelen weg te nemen. Zij komt er dan achter dat jullie relatie wel degelijk serieus is, en jij komt misschien achter haar beweegredenen.
Plus dat jullie gelijk kunnen afspreken hoe jullie de nieuwe situatie in de toekomst gaan aanpakken. Ik zou er gewoon op aandringen bij je verloofde, of er anders een keer over beginnen als zij de kinderen komt brengen/halen en jij er ook bent, dan kan ze haar kop namelijk moeilijk in het zand steken.
Plus dat jullie gelijk kunnen afspreken hoe jullie de nieuwe situatie in de toekomst gaan aanpakken. Ik zou er gewoon op aandringen bij je verloofde, of er anders een keer over beginnen als zij de kinderen komt brengen/halen en jij er ook bent, dan kan ze haar kop namelijk moeilijk in het zand steken.
Wat ontzettend kinderachtigquote:
[..]
Zij heeft die man ook gehad en heeft het toen verpest, daar kan ik ook niks aan doen.. Nu is hij lekker van mij
De kinderen zijn dan niet eens bij haar, ze komt zomaar langs wanneer de kinderen bij papa zijn.
Ik ben het met Leandra eens. Je hebt je niet eens fantsoenlijk voorgesteld aan haar, daar zou ik als ex ook niet vrolijk van worden. En het antwoord op je vraag hoe je haar kan stoppen is heel simpel, ga met haar praten, leer haar kennen.
Want deze man mag dan lekker van jou zijn (
) zij is de moeder van zijn kinderen en zal echt niet uit je leven verdwijnen. Dan kun je maar beter proberen met een normale manier met elkaar om te gaan.Dit dus.quote:
Je partner doet kennelijk om een of andere reden heel goed z'n best jullie bij elkaar weg te houden...
Reden te meer om te zorgen dat je heel goed weet waar je aan begint voor je gaat trouwen.
Als de ex toch regelmatig contact zoekt zou ik haar maar gewoon eens binnen vragen als ze de kinderen weer komt halen/brengen.
Het is echt niet normaal dat je ex-partner al 3 jaar een relatie heeft, wil gaan trouwen en jij degene die je kinderen dus ook gaat opvoeden nog nooit gesproken hebt.
Ik zou je kinderen gaan slaan op het moment ze over hun eigen mama beginnen. Zo maak het namelijk heel vervelend dat elke keer wanneer ze aan hun moeder denken het niet fijn aanvoelt.
Verder zou ik een lading mails terug sturen met dat ze van je verloofde moet afblijven. Desnoods met dreigementen als ze het nog niet snapt.
Cadeaus die de kinderen van hun moeder krijgen moet je ze voor hun gezicht kapot maken. Let er wel hierbij op dat je een betere versie van het cadeau klaar hebt staan en ze direct daarna aan hun geeft.
Verder zou ik een lading mails terug sturen met dat ze van je verloofde moet afblijven. Desnoods met dreigementen als ze het nog niet snapt.
Cadeaus die de kinderen van hun moeder krijgen moet je ze voor hun gezicht kapot maken. Let er wel hierbij op dat je een betere versie van het cadeau klaar hebt staan en ze direct daarna aan hun geeft.
Dat lost het probleem idd ook wel op.quote:
Ik zou je kinderen gaan slaan op het moment ze over hun eigen mama beginnen. Zo maak het namelijk heel vervelend dat elke keer wanneer ze aan hun moeder denken het niet fijn aanvoelt.
Verder zou ik een lading mails terug sturen met dat ze van je verloofde moet afblijven. Desnoods met dreigementen als ze het nog niet snapt.
Cadeaus die de kinderen van hun moeder krijgen moet je ze voor hun gezicht kapot maken. Let er wel hierbij op dat je een betere versie van het cadeau klaar hebt staan en ze direct daarna aan hun geeft.
Waarom is het zo moeilijk voor hem om gewoon te zeggen dat hij behalve contact over de kinderen helemaal niets meer van haar hoeft?
Dat negeren van haar pogingen, leidt nergens heen blijkbaar, want ze gaat gewoon door. Ze is dus duidelijk nog niet op haar plek gezet, iets wat had kunnen gebeuren op het moment dat jullie om de tafel zijn gaan zitten...
...wat jullie dus niet gedaan hebben.
Op het moment dat jullie serieus werden in jullie relatie, had dat moeten gebeuren. Wat ik hier lees is echt heel onvolwassen. Jij wil niet, hij wil niet, zij wil niet, als een stel kleine kinderen bij elkaar. Begrijpelijk dat je het niet wil, maar het is zegmaar, en dat is hier wel duidelijk geworden, noodzakelijk.
Als er een probleem is, en al helemaal een grootschalig probleem als deze (waarbij kinderen betrokken zijn), schuif je dat niet onder het tapijt. Daar zet je, ondanks dat je je bedreigd voelt, je schouders onder. De kinderen zijn nu de dupe van jullie angst om volwassen te doen.
Dat negeren van haar pogingen, leidt nergens heen blijkbaar, want ze gaat gewoon door. Ze is dus duidelijk nog niet op haar plek gezet, iets wat had kunnen gebeuren op het moment dat jullie om de tafel zijn gaan zitten...
...wat jullie dus niet gedaan hebben.
Op het moment dat jullie serieus werden in jullie relatie, had dat moeten gebeuren. Wat ik hier lees is echt heel onvolwassen. Jij wil niet, hij wil niet, zij wil niet, als een stel kleine kinderen bij elkaar. Begrijpelijk dat je het niet wil, maar het is zegmaar, en dat is hier wel duidelijk geworden, noodzakelijk.
Als er een probleem is, en al helemaal een grootschalig probleem als deze (waarbij kinderen betrokken zijn), schuif je dat niet onder het tapijt. Daar zet je, ondanks dat je je bedreigd voelt, je schouders onder. De kinderen zijn nu de dupe van jullie angst om volwassen te doen.
En wat hierboven staat ook echt. Hoe ontzettend onfatsoenlijk van je om jezelf niet voor te stellen aan haar, terwijl jij de stiefmoeder van haar kinderen gaat worden. Begrijpelijk dat ze boos op je is, totaal respectloos van jullie kant af.
Het wordt tijd dat je eens persoonlijk op haar afstapt om een gesprek te gaan voeren, wie weet wordt het dan nog wat.
Het wordt tijd dat je eens persoonlijk op haar afstapt om een gesprek te gaan voeren, wie weet wordt het dan nog wat.
Dat dus.
Ik snap het ook werkelijk niet, stel dat de vriend van TS in het ziekenhuis komt te liggen, gaat zij dan de kinderen bij hun moeder ophalen? Verwacht ze dan dat moeder de kinderen meegeeft aan een onbekende?
Hoe kun je nou 3 jaar een relatie hebben, verloofd zijn, en dus de intentie hebben te gaan trouwen, samen een gezin te vormen, en dan ken je na 3 jaar (!!) de moeder van de kinderen van je aanstaande echtgenoot nog steeds niet... het enige wat je van haar en hun huwelijk weet is wat hij je verteld heeft.
Ik snap het ook werkelijk niet, stel dat de vriend van TS in het ziekenhuis komt te liggen, gaat zij dan de kinderen bij hun moeder ophalen? Verwacht ze dan dat moeder de kinderen meegeeft aan een onbekende?
Hoe kun je nou 3 jaar een relatie hebben, verloofd zijn, en dus de intentie hebben te gaan trouwen, samen een gezin te vormen, en dan ken je na 3 jaar (!!) de moeder van de kinderen van je aanstaande echtgenoot nog steeds niet... het enige wat je van haar en hun huwelijk weet is wat hij je verteld heeft.
Ik vroeg me al af of dat "Nu is hij lekker van mij" van iemand kwam die 12 is ofzo, maar kennelijk was TS ongeveer 12 toen het oudste kind van haar vriend geboren werd:
Geen wonder dat z'n ex de relatie in het begin niet serieus nam, en dan gewoon niet het fatsoen hebben om eens aan tafel te gaan zitten voor een normaal gesprek, en je eens voor te stellen als het wel serieus blijkt te zijn....quote:
[..]
Omdat we beiden druk bezig zijn (hij met carrière maken en ik met afstuderen), zien we elkaar juist niet zo vaak. Als ik dan in mijn vrije tijd shoppen of vriendinnen verkies boven hem, wordt hij boos en is hij beledigd.
Om hier een heel eerlijk antwoord op te geven, weet ik eigenlijk niet hoe de afspraken precies zijn vastgelegd. Aangezien de plannen nu steeds serieuzer worden, zal ik binnenkort alles goed overleggen en zelf even inzien.. mijn verloofde wilt het er niet over hebben, de sfeer wordt verpest als ik begin over zijn ex en zodoende komt het onderwerp eigenlijk bijna nooit ter sprake..quote:
[..]
Wedje leggen dat de kinderen het enig zouden vinden als hun ouders gewoon normaal contact zouden kunnen hebben?
Ik snap dat je er totaal niet op zit te wachten, maar je moet die kinderen nu wel even boven je eigen en die van je vriend stellen als de huidige situatie zo niet langer gaat.
Ten eerste, hoe zijn de afspraken vastgelegd mbt contact en de kinderen? Staat daar iets in over dat papatijd niet papa en mamatijd kan worden zonder overleg oid? Moet het aangepast worden als jullie gaan samenwonen en jij toch ook een enigszins opvoedende rol gaat spelen in hun leven?
Ten tweede hebben jullie grote plannen die de moeder van de kinderen wel moet weten. Samenwonen, verloofd zijn en trouwplannen zijn van invloed op haar kinderen. Beter bereid je haar daar op voor. Je vriend kan mailen dat jullie plannen hebben en de ex samen daarvan op de hoogte willen stellen aangezien er een en ander in de woonsituatie van de kinderen gaat veranderen. Dat is een volwassen manier om de communicatie open te houden en om haar te laten weten hoe serieus jullie samen zijn.
Slaat zij dit af en gaat zij wel door met gedoe, dan zouden jullie eens een mediator kunnen overwegen.
Succes!
Verder heeft mijn verloofde al aangegeven aan haar dat hij in een relatie zit met mij en er serieuze plannen zijn. Heeft zijn ex verder niet op gereageerd voor zover ik het weet.
Volgens hem geeft hij duidelijk aan dat ze niet aanwezig mag zijn, toch blijft zij dit doen wanneer ze weet dat ik er niet ben.quote:
[..]
Ik vind het ook raar dat die ex zichzelf uitnodigt als hij iets met zijn kinderen gaat doen. Dat is feitelijk hinderlijk volgen, als hij daar niet van gediend is.
Wat ik ook vreemd vind is dat je vriend zich niet harder opstelt. Hij heeft een omgangsregeling met de kinderen, maar niet met haar. Je moet hem ook maar geloven dat zij per sé niet met je kennis wil maken. Misschien is het te wantrouwig, maar het lijkt erop dat hij jullie ook graag uit elkaar wil houden.
Weet je eigenlijk wat de redenen waren van de scheiding?
Het valt mij trouwens wel op dat hij inderdaad bewust probeert de ex en mij uit elkaar te houden. De reden hiervoor is dat hij geen zin heeft in contact met haar en mij niet wil blootstellen aan haar manipulatief gedrag.
Reden van scheiding waren haar manipulatieve gedrag en dominantie. Het gaat wel iets verder dan dat, maar wegens privacy wil ik niet alles vertellen.
|
|
