hoe droom jij?

quote:

Op zondag 18 januari 2015 20:33 schreef Blaadjes het volgende:

[..]

Klinkt best aannemelijk omdat het voor mn gevoel sneller gaat dan op mn voeten lopen idd.
Wel stom dat ik er in zo'n droom dan ook nog over nadenk dat andere mensen het wel gek zullen vinden dat ik op mn handen loop.

Dromen...het blijft een vreemd iets.
Maar dank voor je gedachte. Benieuwd of ik deze uitleg ga beseffen volgende keer dat ik weer eens besluit op handen te gaan lopen.

Dan weet je wel gelijk dat je droomt, en kan je droom lucide worden.

quote:

Op zondag 18 januari 2015 20:39 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Dan weet je wel gelijk dat je droomt, en kan je droom lucide worden.

Nou ja ik heb wel vaker dat ik het idee dat ik besef dat ik droom maar het gevolg daarvan is dat ik wakker word.

quote:

Op zondag 18 januari 2015 23:57 schreef tailfox het volgende:

[..]

dromen sturen nooit begrepen eigenlijk.

Maar wat vinden jullie van de theorie als je 7 uur slaapt droom je vaker?
Want ik merk dat zelf wel.
Kan ook placebo zijn.
Soms droom ik dagelijks en soms maandelijks.
Zou het graag dagelijks doen

ik droom bijna elke nacht.. vooral als ik geslapen heb en daarna weer ga slapen

quote:

Op zondag 18 januari 2015 23:57 schreef tailfox het volgende:

[..]

dromen sturen nooit begrepen eigenlijk.

Maar wat vinden jullie van de theorie als je 7 uur slaapt droom je vaker?
Want ik merk dat zelf wel.
Kan ook placebo zijn.
Soms droom ik dagelijks en soms maandelijks.
Zou het graag dagelijks doen

Ik droom weleens tijdens een dutje van een half uur. Ik denk ook heel veel constant eigenlijk en dat verwerk ik in mijn dromen bijna gelijk. Sturen ook, ik denk dat mensen met een rijke fantasie dat al snel kunnen.

quote:

Op zondag 18 januari 2015 23:57 schreef tailfox het volgende:

[..]

dromen sturen nooit begrepen eigenlijk.

Maar wat vinden jullie van de theorie als je 7 uur slaapt droom je vaker?
Want ik merk dat zelf wel.
Kan ook placebo zijn.
Soms droom ik dagelijks en soms maandelijks.
Zou het graag dagelijks doen

Hoe langer je slaapt hoe meer je droomt. Ik weet wel dat wanneer je de dromen wil onthouden dat je dan een wekker rond 4 uur s'nachts moet zetten en daarna weer verder kan slapen dat je dan meer dromen vasthoudt. Je droomt elke nacht meerdere keren.

Vannacht gedroomd dat er (onder andere) een buitenaards ruimteschip in mijn gigantisch grote tuin lag begraven trouwens en ik drong er op aan bij anderen dat het schip begraven moest blijven (amper een metertje onder de grond) anders zouden ze wakker worden. .

quote:

Op maandag 19 januari 2015 10:31 schreef tailfox het volgende:

[..]

is wat jij niet zegt juist kort slapen keer 2

Ja, omdat je twee keer een relatief korte slaap hebt onthoudt je sneller wat je gedroomd hebt omdat je dus eerder wakker wordt en minder vergeet. Nog beter is als je ergens tussendoor wakker wordt na een droom dat je korte zinnetjes en steekwoorden opschrijft in een boekje om je geheugen te triggeren wat die droom betreft.

Heb ooit eens lucide dromen geprobeerd, het lukte bijna niet maar de nacht dat het me wel lukte kreeg ik de ene nachtmerrie na de andere
Hierna dus nooit meer durven proberen

Of ik een droom kan sturen hangt af van het type droom. Als ik mezelf(of een ander) ben in een droom kan ik de droom sturen(voor een deel), ben ik een observer, bekijk ik de droom van buiten(soort van film kijken, of beter een boek lezen) dan kan ik het niet sturen.

De "observer" versie kan ik verder laten gaan als ik tussendoor wakker wordt, degene waarbij ik gewoon vanuit ik kijk niet.Dat is me nog nooit gelukt vanuit het eerste persoon perspectief, als ik al het idee hebt dat dat een beetje lukt neemt het verhaal een rare wending en wordt het een andere droom.

Tot een paar jaar terug droomde ik regelmatig situaties die uitkwamen. Droomde ooit dat ik bij mijn opa in de auto zat, maar dat het stuur vast zat en hij alleen nog maar naar links kon, of rechtdoor. Links was zee, rechts was land. Stuurt ie zomaar naar links, waardoor wij dus verdrinken. Volgende dag kwam ik terug van school, vertelde mijn oma dat opa een auto ongeluk had gehad. Echt te bizar voor woorden.

Paar jaar later had ik een droom die te lang en ingewikkeld is om uit te leggen (daarvoor zou je mijn familiesituatie moeten kennen), maar het komt erop neer dat de familie verdeeld was in twee groepen, beide in één auto. Ik zat zelf in een van de auto's en we reden iets schuin achter de andere aan. We naderden een brug en ineens reed die andere auto van de brug af. In die auto zat het zusje van mijn (bovengenoemde) opa, met haar gezin. Dat zusje is een week later overleden en onze familie heeft vanaf dat moment enorme ruzies gehad: die twee groepen die in de auto zaten konden elkaar niet meer zien of luchten.

Toch bizar allemaal, dat dit soort dingen kunnen. Tegenwoordig heb ik dit soort dromen alleen nog op kleine, onschuldige schaal gelukkig.

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 13:36 schreef andersdenkende het volgende:
Tot een paar jaar terug droomde ik regelmatig situaties die uitkwamen. Droomde ooit dat ik bij mijn opa in de auto zat, maar dat het stuur vast zat en hij alleen nog maar naar links kon, of rechtdoor. Links was zee, rechts was land. Stuurt ie zomaar naar links, waardoor wij dus verdrinken. Volgende dag kwam ik terug van school, vertelde mijn oma dat opa een auto ongeluk had gehad. Echt te bizar voor woorden.

Paar jaar later had ik een droom die te lang en ingewikkeld is om uit te leggen (daarvoor zou je mijn familiesituatie moeten kennen), maar het komt erop neer dat de familie verdeeld was in twee groepen, beide in één auto. Ik zat zelf in een van de auto's en we reden iets schuin achter de andere aan. We naderden een brug en ineens reed die andere auto van de brug af. In die auto zat het zusje van mijn (bovengenoemde) opa, met haar gezin. Dat zusje is een week later overleden en onze familie heeft vanaf dat moment enorme ruzies gehad: die twee groepen die in de auto zaten konden elkaar niet meer zien of luchten.

Toch bizar allemaal, dat dit soort dingen kunnen. Tegenwoordig heb ik dit soort dromen alleen nog op kleine, onschuldige schaal gelukkig.

Toen ik m'n eerste en tot dusver enige langdurige vriendin ontmoete heb ik ook "gedroomd". (kan het niet echt een droom noemen, want was gewoon wakker en lag niet in bed) ik was toen 22.

Ik zou een relatie met haar hebben, maar wel één met veel 'downs' (en zeer sporadisch een 'up') met veel ellende en verdriet wat ik van haar zou hebben. Dit zou 4 jaar duren. (tot m'n 26ste dus)

Zo rond m'n 30ste zou ze me iets flikken wat voor mij volstrekt onvergeeflijk zou zijn (en dus het einde van de relatie)

Rond m'n 34ste zou ik daar geestelijk weer bovenop zijn (na een diep dal) financieel pas weer met m'n 36ste.

De periode tussen 26 en 30 was compleet 'blanco'

---

Dit is exact uitgekomen. De relatie was verbroken met m'n 26ste. Met m'n 30ste stond ze ineens weer voor m'n deur. Ze wilde het goedmaken en had m'n hulp nodig en zo.

3 maanden later waren al m'n rekeningen geplunderd, had ze m'n laptop en nog wat spullen gejat en verkocht. Heeft ze getracht me mee te nemen op een drugs transport naar Italië en heb ik o.a. een pistool op m'n hoofd gehad. (waarop ik overigens reageerde met: Gebruik 'm, of heel snel weghalen, anders pak ik 'm af en sla je er mee dood.)

Tot m'n 34ste bij het riagg gelopen en met m'n 36ste was ik klaar met de schuldsanering.

How the f... did I know ???

Meestal overdag.

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 17:59 schreef Gray het volgende:
Meestal overdag.

Aah, een dagdromer

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 18:12 schreef R0N1N het volgende:

[..]

Aah, een dagdromer

Yep!

Mijn nachtelijke dromen onthoud ik vrijwel nooit.

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 17:57 schreef R0N1N het volgende:

[..]

Toen ik m'n eerste en tot dusver enige langdurige vriendin ontmoete heb ik ook "gedroomd". (kan het niet echt een droom noemen, want was gewoon wakker en lag niet in bed) ik was toen 22.

Ik zou een relatie met haar hebben, maar wel één met veel 'downs' (en zeer sporadisch een 'up') met veel ellende en verdriet wat ik van haar zou hebben. Dit zou 4 jaar duren. (tot m'n 26ste dus)

Zo rond m'n 30ste zou ze me iets flikken wat voor mij volstrekt onvergeeflijk zou zijn (en dus het einde van de relatie)

Rond m'n 34ste zou ik daar geestelijk weer bovenop zijn (na een diep dal) financieel pas weer met m'n 36ste.

De periode tussen 26 en 30 was compleet 'blanco'

---

Dit is exact uitgekomen. De relatie was verbroken met m'n 26ste. Met m'n 30ste stond ze ineens weer voor m'n deur. Ze wilde het goedmaken en had m'n hulp nodig en zo.

3 maanden later waren al m'n rekeningen geplunderd, had ze m'n laptop en nog wat spullen gejat en verkocht. Heeft ze getracht me mee te nemen op een drugs transport naar Italië en heb ik o.a. een pistool op m'n hoofd gehad. (waarop ik overigens reageerde met: Gebruik 'm, of heel snel weghalen, anders pak ik 'm af en sla je er mee dood.)

Tot m'n 34ste bij het riagg gelopen en met m'n 36ste was ik klaar met de schuldsanering.

How the f... did I know ???

Jemig, heftig hoor! Heb je achteraf beseft van jezus ik heb dat al gedroomd? Of heb je in die tijd je best "aparte" droom opgeschreven?
Ik deelde mijn aparte dromen meestal met mijn moeder en liet het daarna los. En zodra iets heftigs was gebeurd, zei ze altijd, "je hebt dat gedroomd!". En dan was het van, verrek... inderdaad. Echt heel bizar.

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 20:16 schreef andersdenkende het volgende:
Jemig, heftig hoor! Heb je achteraf beseft van jezus ik heb dat al gedroomd? Of heb je in die tijd je best "aparte" droom opgeschreven?
Ik deelde mijn aparte dromen meestal met mijn moeder en liet het daarna los. En zodra iets heftigs was gebeurd, zei ze altijd, "je hebt dat gedroomd!". En dan was het van, verrek... inderdaad. Echt heel bizar.

Het heeft de eerste vier jaar geregeld door m'n hoofd gespookt, maar heb er niet te veel waarde aan gehecht. Je kan zoiets immers niet weten. De 4 tussen jaren heb ik er helemaal niet meer aan gedacht. Op dat moment klopte het ook niet. Ik dacht toen nog vrij naief dat die 4 'blanco' jaren betekende dat het in die tijd goed zou gaan met de relatie (ik 'voorzie' enkel hevige ellende). Die was uit, dus einde voorspelling.

Na het gebeuren met m'n 30ste ben ik er wel ineens heel anders naar gaan kijken ja.
GVD! WTF! was zo ongeveer m'n gedachte

Ook omdat ik rond m'n 29ste ook e.e.a. heb "aangevoeld". Toen ging ik 's avonds laat bij m'n werk weg, naar huis. Terwijl ik m'n jas aantrek kreeg ik heel sterk het gevoel dat ik moest blijven.
...maar geen idee waarom/voor. Het werk was immers klaar. Ik zei het zelfs nog tegen een collega. Zo van: dit is gek.

Op weg naar huis werd ik overvallen en in elkaar geschopt door 7 'lieverdjes', en zo heb ik nog een aantal keren dergelijke "voorgevoelens" gehad.

Het verbaasde me dan ook niets dat ik met m'n 34ste (pas) weer helemaal 'boven jan' was. Sterker dan ooit, mentaal. Sterk genoeg voor de confrontatie toen ze rond die tijd wederom voor m'n deur stond. Met hetzelfde verhaal. ("Ik heb je hulp nodig")

Ook die voelde ik aankomen.
Met enige regelmaat belde ze op. Iedere keer hing ik direct op.
Tot die ene zaterdagmiddag, ik had de hoorn nog niet losgelaten of m'n hele lijf tintelde. Met maar één prominente gedachte die door m'n hoofd schoot. "Ze komt er aan."

Vervolgens ben ik expres weggegaan. Helaas kwam ik net te vroeg weer thuis. Daar stond ze, bij m'n voordeur.

Heb in totaal zo'n 3 uur met d'r zitten praten, in het dichtsbijzijnde cafe. Waarbij ze steeds verder wegkroop in d'r stoel. Volledig kalm. Beheerst. Zonder scheldwoorden.

Achteraf was ik nog wel even bezorgd of ik d'r nu niet tot zelfmoord had gedreven of zo, maar anderzijds ... geen medelijden. Enkele maanden later belde ze weer, als vanouds. Ik hing weer als vanouds direkt op. Daarna niets meer van gehoord ... tot nog toe.

Vraag me overigens niet wat het is. Toeval? Kan nog steeds, maar nee, klinkt mij niet waarschijnlijk genoeg. De rest van de verklaringen echter ook niet. Heb ik de (mijn) toekomst voorspeld/aangevoeld? Hoe dan?!?!?!?

Ik kan het niet verklaren en accepteer geen van de gangbare verklaringen, zonder afdoende onderbouwing (wetenschappelijk). Zolang die er niet is, blijf ik er gerust om thuis, of op m'n werk tegenwoordig, maar toch zul je mij niet horen zeggen dat ik 'mijn (meestal hevige/traumatische) toekomst kan aanvoelen/voorspellen'.

Ik droom echt tof. Soms ga ik op verkenning in mijn droom en dan zie ik de mooiste steden, bezienswaardigheden en stranden. Zou er zo op vakantie willen maar als het is zo mooi en geweldig dat het gewoon niet bestaat.

Soms word ik midden in de nacht wakker en dan zat ik midden in een droom en baal ik dat ik niet meer terug in die droom kan komen.

Ik vind het ook wel jammer dat ik in de nacht heel mijn droom kan navertellen maar bijv. de volgende ochtend of even na het wakker worden niet meer. Als ik het wil navertellen moet dat binnen 1 minuut na het wakker worden.

Dromen kunnen heel fijn zijn, de meest onmogelijke en bizarre zaken kom ik tegen of problemen die worden opgelost door iets wat helemaal niet relevant is.
Voorbeeld: Ik droom dat ik niet naar huis kan rijden omdat een boze man zijn zondagse sokken niet aan had, maar dat was niet zo erg omdat ik een flessendop bij me had en daarmee toch wel door kon rijden

Lucide dromen heb ik ook af en toe, die zijn vaak het leukst.
Laatst droomde dat ik thuis uit het raam kijk en een berglandschap zag, toen realiseerde ik dat het een droom was. En omdat in een droom alles kan, dacht ik dan kan ik net zo goed wel op de maan gaan zitten en zo het geschiedde, ik zat e chillen op de maan

Slaapverlammingen heb ik ook een enkele keer, een paar keer per jaar.
Meestal zijn ze kort en ben ik er ook bewust van, zodat ik na die aanval me omdraai en weer rustig door slaap.
Maar vorige week kreeg ik een aanval die wel heel erg intens was en ook langer duurde.
Eerst een hoog piepend geluid, zwarte vlekken voor mijn ogen die veranderde in een zwevend hoofd.
Met een evil krachtveld om me heen met de zwaartekracht van Jupiter.
Ik moest daarna echt even bijkomen

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 20:55 schreef R0N1N het volgende:

[..]

Het heeft de eerste vier jaar geregeld door m'n hoofd gespookt, maar heb er niet te veel waarde aan gehecht. Je kan zoiets immers niet weten. De 4 tussen jaren heb ik er helemaal niet meer aan gedacht. Op dat moment klopte het ook niet. Ik dacht toen nog vrij naief dat die 4 'blanco' jaren betekende dat het in die tijd goed zou gaan met de relatie (ik 'voorzie' enkel hevige ellende). Die was uit, dus einde voorspelling.

Na het gebeuren met m'n 30ste ben ik er wel ineens heel anders naar gaan kijken ja.
GVD! WTF! was zo ongeveer m'n gedachte

Ook omdat ik rond m'n 29ste ook e.e.a. heb "aangevoeld". Toen ging ik 's avonds laat bij m'n werk weg, naar huis. Terwijl ik m'n jas aantrek kreeg ik heel sterk het gevoel dat ik moest blijven.
...maar geen idee waarom/voor. Het werk was immers klaar. Ik zei het zelfs nog tegen een collega. Zo van: dit is gek.

Op weg naar huis werd ik overvallen en in elkaar geschopt door 7 'lieverdjes', en zo heb ik nog een aantal keren dergelijke "voorgevoelens" gehad.

Het verbaasde me dan ook niets dat ik met m'n 34ste (pas) weer helemaal 'boven jan' was. Sterker dan ooit, mentaal. Sterk genoeg voor de confrontatie toen ze rond die tijd wederom voor m'n deur stond. Met hetzelfde verhaal. ("Ik heb je hulp nodig")

Ook die voelde ik aankomen.
Met enige regelmaat belde ze op. Iedere keer hing ik direct op.
Tot die ene zaterdagmiddag, ik had de hoorn nog niet losgelaten of m'n hele lijf tintelde. Met maar één prominente gedachte die door m'n hoofd schoot. "Ze komt er aan."

Vervolgens ben ik expres weggegaan. Helaas kwam ik net te vroeg weer thuis. Daar stond ze, bij m'n voordeur.

Heb in totaal zo'n 3 uur met d'r zitten praten, in het dichtsbijzijnde cafe. Waarbij ze steeds verder wegkroop in d'r stoel. Volledig kalm. Beheerst. Zonder scheldwoorden.

Achteraf was ik nog wel even bezorgd of ik d'r nu niet tot zelfmoord had gedreven of zo, maar anderzijds ... geen medelijden. Enkele maanden later belde ze weer, als vanouds. Ik hing weer als vanouds direkt op. Daarna niets meer van gehoord ... tot nog toe.

Vraag me overigens niet wat het is. Toeval? Kan nog steeds, maar nee, klinkt mij niet waarschijnlijk genoeg. De rest van de verklaringen echter ook niet. Heb ik de (mijn) toekomst voorspeld/aangevoeld? Hoe dan?!?!?!?

Ik kan het niet verklaren en accepteer geen van de gangbare verklaringen, zonder afdoende onderbouwing (wetenschappelijk). Zolang die er niet is, blijf ik er gerust om thuis, of op m'n werk tegenwoordig, maar toch zul je mij niet horen zeggen dat ik 'mijn (meestal hevige/traumatische) toekomst kan aanvoelen/voorspellen'.

Ik denk zeker dat je hebt aangevoeld.. je lichaam heeft een soort ingebouwde radar of waarschuwingssysteem als er gevaar dreigt..

Mijn dromen gaan over moord, haat en verderf.

quote:

Op woensdag 4 februari 2015 20:00 schreef Tamashii het volgende:
Mijn dromen gaan over moord, haat en verderf.

Maar ben je dan het doelwit of de aanstichter van het geweld?