Vandaag in de geschiedenis:
- 10 januari 1954: BOAC (British Overseas Airways Corporation) vlucht 781 is onderweg van Rome naar Londen op haar laatste stuk vanuit Singapore.
De vlucht wordt uitgevoerd door G-ALYP, een De Havilland DH.106 Comet die op 2 mei 1952 de eerste commerciële vlucht uitvoerde van een straalvliegtuig van Londen naar Johannesburg. (foto van vertrek hierboven)
"
Yoke Peter" was de 3e gebouwde Comet en de eerste productietoestel.
Aan boord zijn 29 passagiers en 6 crew. De vlucht vertrekt om 10:34 uur vanaf luchthaven Roma Ciampino.
BOAC DC-4M-4 Argonaut G-ALHJ die enkele minuten voor de Comet ook richting Londen was vertrokken heeft radiocontact. Midden in een zin van de Comet gezagvoerder wordt de verbinding verbroken.
Bij het eiland Elba zien enkele vissers de Comet naar beneden komen; ze haastten zich naar de plek maar vinden alleen maar resten en lichamen. 15 lichamen konden worden geborgen.
Onderzoekers hebben zeer weinig informatie om mee te werken. Flight Data Recorders waren er nog niet.
De lijkschouwer vindt bij veel lichamen dezelfde verwondingen; gebroken ledematen, geknapte longen en veel gebroken schedels; alleen verkregen voor overlijden.
Hij vond geen sporen van explosieven.
Vanwege de zeer beperkte bewijsstukken doet premier Winston Churchill een order uitgaan voor de RAF om het wrak te bergen. Op 12 februari - 33 dagen na de crash - vindt men de eerste resten op de bodem.
Alle Comets stonden ondertussen aan de grond; BOAC probeerde deze zo snel mogelijk weer in gebruik te nemen; op 23 maart kregen ze weer toestemming.
Dit blijkt een fatale fout...op 8 april - 16 dagen nadat toestemming was gegeven en de BOAC voorzitter had benadrukt dat de Comet veilig was - stort South African Airways vlucht 201 neer in de Middelandse Zee; kort na vertrek vanaf dezelfde luchthaven in Rome.
De vlucht werd uitgevoerd door zusterschip G-ALYY die door South African Airways was gecharterd.
Alle 14 passagiers en 7 crew overleven de crash niet die zeer gelijkend was met vlucht 781.
Gezien de diepte van de Zee kon het wrak onmogelijk worden geborgen; maar kon men de oorzaak van vlucht 781 achterhalen; dan wist men die ook van vlucht 201.
Op de Royal Aircraft Establishment in Farnborough wordt de Comet gereconstrueerd met de gevonden resten:
![100154c.gif]()
Ook wordt hier een schaalmodel gebouwd van de Comet met dummies. Dit schaalmodel wordt in een drukkamer gezet en de druk werd in de cabine opgevoerd; hierna wordt deze opzettelijk gescheurd.
Het resultaat toont de oorzaak van de verwondingen aan; de dummies worden hard tegen het plafond geschoten (gescheurde schedels) en het plotseling wegvallen van luchtdruk zorgt voor het scheuren van de longen.
Dan gaat men testen op grotere schaal; in 6 weken wordt op Farnborough een watertank van 34 meter lang, 7 meter breed en 5 meter hoog gebouwd en hierin plaatst men een gestripte BOAC Comet (G-ALYU); de vleugel staken er aan beide kanten uit:
![YokeUncleTank_mid.jpg]()
Hydraulische cylinders bewegen de vleugel op en neer om vluchten te simuleren.
De tank en de Comet wordt gevuld met water; hierna pompt men meer water in de cabine.
Na 5 minuten laat men deze druk weer wegvallen. Dit herhaalt men net zo lang totdat het vliegtuig begeeft.
Na een maand en na 3056 herhalingen houdt de Comet het niet meer; er ontstaat een 2 meter lange scheur langs ramen en deuren:
![19540110-1-C-d-6-750.jpg]()
Bij een test met een andere Comet waarbij men apparatuur had geplaatst komt men erachter dat er op de romp rond de ramen en deuren viermaal zo grote kracht werkt als op de rest van de romp.
Ook komt men erachter dat steunen rond de ramen zijn geklonken; en niet geklonken en gelijmd zoals voorgeschreven was. Dit klinken kan door het aard van dit proces (de nagel wordt in de romp 'gehamerd') kan scheuren veroorzaken die als gevolgd van metaalmoeheid kunnen doorscheuren. Maar men had nog geen stuk van de romp waar dit het geval was.
Op 12 augustus wordt een stuk romp uit de Zee geborgen dat hun vermoeden bevestigd; op een stuk van de bovenkant van de romp vindt men bij een van de twee ADF ramen ('ramen' gevuld met glasvezel waar antennes voor de navigatie zaten) een scheur bij een van de klinknagels een scheur.
De scheuren op de rest van de romp leiden allemaal naar dit ene punt.
Deze twee vluchten waren de eerste crashes als gevolgd van explosieve decompressie en de eerste crashes waarbij aangetoond werd dat metaalmoeheid de oorzaak was.
Alle Comets werden al die jaren aan de grond gehouden en hoewel de Comet werd aangepast (o.a. de vierkante ramen werden vervangen door ovale ramen; de Comet 4) werd de Comet na de crash nooit meer een succes. Boeing had ondertussen al de 707 ontwikkeld en Douglas de DC-8 die beiden sneller en efficiënter waren.
In 1960 werd De Havilland Aircraft Company Limited overgenomen door Hawker Siddeley.
Het stuk romp met de scheur bij de klinknagel ligt in het Science Museum in Londen:
- 10 januari 1964: Een Boeing B-52H Stratofortress (61-0023) maakt een testvlucht vanaf de Boeing fabriek in Wichita. Piloot Chuck Fisher heeft versterking van een 3-koppige Boeing crew in de met 20 accelerometers en meer dan 200 sensoren vol gestopte B-52.
Terwijl boven Colorado vlogen kregen ze last hevige turbulentie waarop ze naar 4300 meter stijgen voor beter weer. Hier gaat het echter nog ruiger aan toe en de kist wordt hevig op en neer getild en kreeg een flinke duw naar links.
Hierop droeg Fisher de crew op zich gereed te maken om het vliegtuig te verlaten en daalde hiervoor naar 1500 meter. Hier kreeg Fisher weer enige controle over de B-52 en steeg weer naar 5000 meter om een veiligheidsmarge te krijgen. Hierna nam hij contact op met Wichita.
Wanneer Fisher Wichita nadert stuurt Boeing een North American F-100 Super Sabre achtervolgingsvliegtuig de lucht in. Wanneer piloot Dale Felix de B-52 nadert geloof hij zijn ogen niet; de B-52 mist een groot deel van het staartvlak:
![1408284320041]()
In Wichita proberen engineers een oplossing te vinden om de B-52 veilig aan de grond te krijgen. Een andere B-52 die net was vertrokken voor een routinevlucht werd gebruikt om verschillende vluchtconfiguraties te testen voordat Fisher deze probeerde.
Doordat in Wichita harde wind kwam werd de B-52 naar
Blytheville Air Force Base, Arkansas gestuurd. 6 uur nadat het staartvlak van de romp werd gescheurd landt de BUFF (Big Ugly Fat Fucker) veilig op de grond.
3 dagen later is een andere B-52 (46-4012) met aan boord 2 B53 nucleair wapens onderweg van Massachusetts naar Georgia wanneer ook hier het staartvlak afbreekt. De piloot draagt ook hier iedereen op om het vliegtuig te verlaten.
De bommenrichter verlaat het vliegtuig echter niet en gaat ten onder met de B-52.
De rest weet te ontsnappen maar de navigator en staartschutter overlijden in de kou. Alleen de piloot en co-piloot overleven de crash.
Deze 2 gevallen waren niet de enige incidenten waarbij het staartvlak van de B-52 afscheurde.
- 10 januari 1990: De eerste vlucht van de McDonnell Douglas MD-11.
N111MD maakt een testvlucht vanaf de fabriek in Long Beach, Californië.
![0002635.jpg]()
![2lkwkk9.jpg]()
![960x960.jpg]()
![0773-01-2-2.jpg]()
![ae02g0.jpg]()
En een erg interessante video over de ontwikkeling en flight tests van de MD-11:
Deze kist was bedoelt voor FedEx en had dus al de grote cargo-deur.
In juni 1991 werd de kist aan FedEx geleverd waar het tot op de dag van vandaag nog in gebruik is als N601FE:
![76822_1384718606.jpg]()
(Foto vanuit de PH-KCE in Dubai)
Per afgelopen woensdag zijn er van de slechts 200 gebouwde MD-11's nog 133 in gebruik.
[ Bericht 1% gewijzigd door Iemand91 op 10-01-2015 00:44:46 ]