Zo, heb ook al mijn aangeschafte dan wel gekregen albums uit 2014 - en die dus ook allemaal in mijn platenkast staan - op volgorde gezet. Een Top 58 deze keer. Dit is hem geworden:
58. THE KEVIN COSTNERS - Pick Up The Parts
Deze band uit Nijmegen debuteerde al in 2008, maar daarna werd het stil. Nu zijn de mannen rond frontman Bouke Zoete terug met een opvolger. Qua geluid is er weinig veranderd. Gitaarpop met een voorliefde voor de seventies. Kevin Costner was ooit Robin Hood en JFK. De naar hem vernoemde band komt echter hoogstens in aanmerking voor een leuke bijrol in dergelijke kaskrakers.
Favoriete track: What's This All About
57. TANGARINE - Move On
Jan, Pier, Tjoris en Korneel, die hebben baarden. De tweeling Arnout & Sander Brinks van Tangarine ook. Zij varen met deze opvolger van Seek & Sigh nog altijd mee door de zee die ze al zo goed kennen. Daar waar geen rauwe, ongeschoren en boze piraten komen, maar alleen boten met Simon & Garfunkel aan boord. En vooruit, een sloep met een Beatlesque randje. Muziek met een baard, wellicht, maar zeker niet onaangenaam.
Favoriete track: Never To Remain
56. THE SORE LOSERS - Roslyn
Deze Belgen hebben wel iets met The White Stripes. De hoes van de plaat bestaat voornamelijk uit rood en wit, maar ook muzikaal klinkt Jack White door als inspiratiebron. The Sore Losers rocken bij vlagen behoorlijk de pan uit, iets wat ze live zelfs nog meer doen dan op plaat. Zanger Jan Straetemans kan dat ook prima aan, al wordt de vergelijking met The White Stripes nog wel op punten verloren. Maar ja, wat wil je met zo'n bandnaam?
Favoriete track: Girl's Gonna Break It
55. JAMES VINCENT MCMORROW - Post Tropical
De Ierse singer-songwriter James Vincent McMorrow geeft op dit album iets meer ruimte aan elektronische elementen. Dit zorgt voor een wat moderner klinkende begeleiding van zijn in feite nog op traditionele wijze gemaakte songs. Toch is McMorrow hier vaak een omgekeerde Piet Hein. Diens naam was klein, maar zijn daden waren groot. McMorrow heeft een lange naam, maar de daden blijven daar op een enkele uitzondering na bij achter.
Favoriete track: Cavalier
54. THE GO FIND - Brand New Love
De Belg Dieter Sermeus is een dromer met een voorliefde voor de jaren tachtig. Zijn muziek is een soort mix van indie en electronica waarvoor je een beetje in de stemming moet zijn. Goed geschikt voor donkere nachten, al dan niet met paard op het dak.
Favoriete track: On The Rebound
53. KAREN O - Crush Songs
Karen O maakte naam als hippe brulboei van indieband The Yeah Yeah Yeahs. Solo komt ze nu met een verzameling liefdesliedjes, piepklein en lo-fi. De modebewuste Karen O keert terug naar de dagen waarop ze als middelbare schoolmeisje hoopte dat die ene jongen misschien ook wel voor haar zou vallen en waarop ze gekweld door liefdesverdriet het liefst alleen op haar tienerkamer zat. Dit muzikale dagboek vol miniatuurtjes bevat niet elke dag een even goed verhaal, maar klinkt wel goudeerlijk.
Favoriete track: NYC Baby
52. THE JEZABELS - The Brink
Het vorige album van The Jezabels ontdekte ik dankzij het jaarlijstje van ranja. Op basis van de beschrijving heb ik Prisoner aangeschaft en dat was een zet waarvan ik geen spijt kreeg. Helaas is er op opvolger The Brink minder ruimte voor het sterkste punt, de meeslepende dameszang.
Favoriete track: Got Velvet
51. CHASING RAINBOWS - With Henk Jonkers
Een jonge Amerikaan die zijn album vernoemt naar de drummer van de Nederlandse gitaarpopband Hallo Venray. Dat klinkt ongeloofwaardig, maar toch is het zo. Lawrence Rengert studeerde ooit in ons land en leerde daar Jonkers kennen. Die hielp hem ook bij het maken van deze plaat, waar een voorliefde voor de jaren zestig in doorklinkt. Een oude ziel in een jong lichaam en Henk Jonkers zag dat het goed was.
Favoriete track: Make Love Caravan
50. CLEAN PETE - Al Zeg Ik Het Zelf
De frisse tweeling Loes en Renée Wijnhoven maakt Nederlandstalige liedjes met af en toe leuk gevonden teksten, die door het gebruik van spreektaal doen denken aan Roosbeef, maar ook neigen naar kleinkunst. Diepe gevoelens, vriendjes met twee linkerhanden, reizen, blaren en meisjesdingen. Wie Loes is en wie Renée weten waarschijnlijk alleen familieleden en goede bekenden, maar samen hebben ze genoeg eigen smoel om op te vallen met dit vrolijke album.
Favoriete track: Sorry Als Ik Stoor
49. MARK LOTTERMAN - Year Without Summer
Mark Lotterman kan vanwege zijn donkere stem en weemoedige muziek gerust als Nederlands antwoord op Nick Cave en Leonard Cohen worden beschouwd. Vanzelfsprekend benadert hij het enorm hoge niveau van deze grootheden niet, maar Year Without Summer is wel een mooie herfstplaat geworden.
Favoriete track: I Woke Up (Thinking That They Hate Me)
48. BENNY ZEN & THE SYPHILIS MADMEN - Go Out And Love The People
Peter Houben, bekend van Nemo en Mitsoobishy Jacson, bedient zich nu al enige jaren van deze enigszins opmerkelijke bandnaam. Na de vorige plaat uit 2012, waarop allerlei korte songs over beroemdheden stonden, ging het weer jeuken en nu is er deze frisse, uptempo en bij vlagen rammelende popplaat. Op de hoes liet Houben een dame met volle ontblote borst zetten, maar zelfs de grootste 'mad man' zal daar uit angst voor een soa toch niet zonder bescherming opduiken. De plaat opzetten kan natuurlijk ook, wel zo veilig.
Favoriete track: Drunk At Home
47. JOAN AS POLICE WOMAN - The Classic
Joan Wasser debuteerde inmiddels al weer acht jaar geleden met het fantastische album Real Life. Die plaat was donker en meeslepend. Gelukkig heeft Wasser, die zich de artiestennaam Joan As Police Woman heeft aangemeten, in de jaren die volgden wat meer geluk gekend in haar leven. Dat heeft zijn weerslag op de muziek, want die wordt steeds vrolijker. Of dat ook beter is, moet iedereen zelf maar bepalen. En ach, een gelukkige politievrouw schrijft ook minder snel een bon uit toch?
Favoriete track: Witness
46. HAPPY CAMPER - The Daily Drumbeat
Job Roggeveen besloot om zijn project Happy Camper, na de goede ontvangst enkele jaren terug, een vervolg te geven. Opnieuw was de formule hetzelfde. Roggeveen nodigde een keur aan Nederlandse artiesten uit om zijn makkelijk in het gehoor liggende popsongs met hem uit te voeren. Deze keer komen onder andere Marien Dorleijn, Eefje de Visser, Maurits Westerik, Tim Knol, Odilo Girod en Janne Schra langs. Het resultaat? Wederom een leuk album.
Favoriete track: All We Ever Wanted
45. JENNY LEWIS - The Voyager
Jenny Lewis is een aantrekkelijke vrouw, zeker voor hen die vallen op zingende indiedames. Haar laatste plaat The Voyager laat horen hoe een door het leven gelouterde vrouw vol nostalgie terugblikt op hoe het ooit was. Een beetje zoals Liz Phair ooit deed, maar dan zonder al te expliciet in detail te treden. Hoewel er wel ergens een 'handjob' in een auto langs komt, maar dat is haar vergeven.
Favoriete track: Late Bloomer
44. BLAUDZUN - Promises Of No Man's Land
Johannes Sigmond lijkt op dit album definitief de stap te willen zetten naar landelijke bekendheid. Het is hem gegund, want hij kan geweldige songs schrijven en heeft een herkenbaar stemgeluid. Deze vierde plaat is in alles groter dan de voorgangers en dat is misschien even wennen voor wie bekend is met zijn oudere werk. Waar de wielrenner Blaudzun echter nooit de gele trui pakte, is het ook nog maar de vraag of deze Blaudzun toegankelijk genoeg is voor een topnotering in de hedendaagse hitparade. Mocht hij in het zicht van de finish lek rijden, dan kan hij zich altijd nog richten op zijn oude klassiekers.
Favoriete track: Hollow People
43. HALLO VENRAY - Show
Hallo Venray maakt al sinds mensenheugenis prima platen vol melodieuze gitaarpop. Ook op Show klinkt de groep rond Henk Koorn ouderwets begeesterd, als jonge honden die opnieuw op hun favoriete bot duiken.
Favoriete track: Bob Dylan Lyrics
42. JF ROBITAILLE - Rival Hearts
JF Robitaille is een Canadese singer-songwriter die graag luistert naar Leonard Cohen. Prima, want dat doen wel meer mensen. De muziek van Robitaille is ook schatplichtig aan de oude meester, hoewel hij gelukkig veel meer is dan een simpele copycat.
Favoriete track: Saint Catherine
41. FIXKES - Weeral Halfacht
Fixkes scoorde inmiddels al weer de nodige jaren geleden een flinke hit met Kvraagetaan. Frontman Sam Valkenborgh blikte in dat nummer en op het bijbehorende album terug op zijn jeugd in Stabroek. Die droogkomische observaties zijn ook op Weeral Halfacht te horen, alleen is Valkenborgh nu meer bezig met het hier en nu. Geregeld goed voor een vette glimlach.
Favoriete track: Koriander Van Den Turk
40. GRUPPO DI PAWLOWSKI - Neutral Village Massacre
2014 was voor Mauro Pawlowski het jaar van zijn muzikale projecten. Waar hij met Hitsville Drunks met succes zijn pophart de ruimte gaf, daar gaat hij met Gruppo Di Pawlowski helemaal los. Stevige songs vol verrassingen, waarin Captain Beefheart om de hoek kijkt. Inclusief opmerkelijke Nederlandstalige cover van Arbeid Adelt. Het geeft wel aan dat Mauro zich hier niet laat beperken en gewoon doet waar hij en zijn band zin in hebben. En dat alles keihard.
Favoriete track: The Oldest Goddess Of All
39. THE FLAMING LIPS - With A Little Help From My Fwends
Dat Wayne Coyne enigszins kierewiet is, wisten we al jaren. Maar dit project bevestigt het alleen maar. Om geld in te zamelen voor mensen die zich geen medische zorg voor hun huisdier kunnen permitteren trommelde de frontman van The Flaming Lips een aantal 'fwends' op om Beatles-klassieker Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band van begin tot eind te coveren. Het resultaat is een bizarre achtbaan waarin de bekende songs op soms onherkenbare wijze voorbij stuiteren. Miley Cyrus is van de partij, Foxygen, My Morning Jacket en natuurlijk Coyne zelf. Heiligschennis? Wellicht, maar dan wel heel leuke!
Favoriete track: Lucy In The Sky With Diamonds
38. BEN & ELLEN HARPER - Childhood Home
Folktopper Ben Harper besloot om dit album eens samen met een belangrijke inspiratiebron op te nemen, namelijk zijn moeder Ellen. Potverdorie, dat is helemaal niet stoer man! Gelukkig is Harper de leeftijd waarop dit soort gedachten heersen al lang voorbij en heeft hij doorgezet. Dat is goed nieuws, want de tweestemmige folksongs van zoon en moeder zijn vol vakmanschap en liefde voor muziek gemaakt. En zeg nou zelf, wie zong er vroeger nou stiekem niet graag liedjes met zijn moeder?
Favoriete track: Born To Love You
37. KING CREOSOTE - From Scotland With Love
De Schot Kenny Anderson hoort bij die groep artiesten die nooit een slechte plaat maken. Zijn vaak sombere songs, gebracht met vet Schots accent, blinken steevast uit in schoonheid. Dit album is eigenlijk de soundtrack voor een documentaire en de Schotten hadden zich geen beter visitekaartje kunnen wensen. Mooie uitbreiding van een toch al fraai oeuvre.
Favoriete track: Cargill
36. JOSEPH ARTHUR - Lou
De onvolprezen singer-songwriter Joseph Arthur brengt op dit album een gedragen eerbetoon aan de overleden Lou Reed. Arthur covert twaalf van diens songs - solo of van The Velvet Underground - op dit album en doet dit vol eerbied. Hij kiest er voor om dicht bij het origineel te blijven, waardoor vooral opvalt hoe mooi die nummers zijn.
Favoriete track: Pale Blue Eyes
35. BUURMAN - De Kus In Ruil Voor Een Koninkrijk
De Belg Geert Verdickt is een verhalenverteller, zo bewees hij al op zijn vorige twee platen. Hier is het niet anders. Dat hij soms wel erg voor de mooie woorden lijkt te gaan, is voor sommige mensen wellicht storend, maar heeft ook wel zijn charme. Vaak genoeg blijft Verdickt namelijk ook verbluffend eenvoudig, als hij bijvoorbeeld fileleed, koffie of bekende films tot thema van zijn Nederlandstalige luisterpop maakt. Zo'n Buurman kun je makkelijk hebben. Heb je totaal geen last van.
Favoriete track: Soms Ben Jij De Zon En Ik De Maan
34. BEGINNERS - September Sunburn
Violiste en zangeres Susanne Linssen maakte deel uit van de onvolprezen en onderschatte band Seedling en spande zich daarna in voor het minstens zo leuke The Hospital Bombers. Beginners is haar eigen band. Linssen grijpt nu zelf de hoofdrol en dat past haar prima. Hoewel de bandnaam anders doet vermoeden, hebben we hier zeker niet met beginners te maken, want dit album staat vol catchy songs.
Favoriete track: This Is Where I Got Off
33. PUSS N BOOTS - No Fools, No Fun
Een hobbyprojectje van Norah Jones, Sasha Dobson en Catherine Popper. Drie bepaald niet onaantrekkelijke zangeressen, die hier een deels uit live-opnamen bestaande plaat brengen vol covers en eigen werk. Norah Jones liet zich in een interview ontglippen dat de plaat geschikt was om te beluisteren tijdens het masturberen. Een opmerking die ik niet geheel kan plaatsen en die de gelaarsde kat rode oortjes bezorgde, maar als aangenaam vluggertje is dit album meer dan geslaagd.
Favoriete track: Jesus, Etc.
32. BROKEN TWIN - May
Het is koud. Het sneeuwt licht. De wind giert langs het huis. Majke Voss Romme kijkt naar buiten, zucht eens diep en besluit maar achter de piano te gaan zitten. Ze begint te zingen en klinkt een beetje als Cat Power en Feist, maar toch net anders. Of ze wil of niet, de Deense kan alleen maar melancholische muziek maken. Hier sneeuwt het niet, maar zijn we na een drukke dag op zoek naar een rustpuntje. Want dat is dit May van Broken Twin. Steek er gerust een kaarsje bij aan.
Favoriete track: Sun Has Gone
31. PERFUME GENIUS - Too Bright
Op zijn vorige plaat Put Your Back N 2 It liet Mike Hadreas, alias Perfume Genius, van achter de piano met zijn fantastische huilstem horen hoe zwaar het leven als homo kan zijn. Hij klonk angstig, onzeker, bang om hand in hand met zijn vriend te lopen. Op deze opvolger is die angst nog wel aanwezig en zijn de pianoballades gebleven, maar Hadreas klinkt ook geregeld boos en zingt dan zijn frustraties keihard van zich af. Even wennen, maar de logische stap in zijn leven geeft zijn muziek nog meer zeggingskracht.
Favoriete track: Fool
30. THE KIK - 2
De Nederlandstalige beatnummers, de leuke teksten en het Rotterdamse accent van Dave von Raven waren de voornaamste troeven op het goed ontvangen debuutalbum. Op opvolger 2 is dat niet anders, hoewel The Kik hier bij tijd en wijle wat serieuzer en volwassener overkomt. Minder Simone, iets meer Neelie, maar nog altijd vol enthousiasme.
Favoriete track: Lot Uit De Loterij
29. WOVENHAND - Refractory Obdurate
Of David Eugene Edwards nu muziek maakt met Sixteen Horsepower of met Wovenhand maakt eigenlijk niet uit. Hij is een genre op zich. Zijn bezwerende voordracht en teksten vol religieuze verwijzingen, ellende, dood en verderf zijn ook hier weer aanwezig. Toch is er wel degelijk iets nieuws te horen, want op Refractory Obdurate klinkt Wovenhand steviger dan ooit. Dat past eigenlijk wel, want daardoor klinkt Edwards als een op hol geslagen dominee die je verplettert met zijn donderpreken. Waarna je alleen maar kunt prevelen 'Verlos ons, oh Heer'.
Favoriete track: Salome
28. JOHN FULLBRIGHT - Songs
Zijn vorige album From The Ground Up stond vol met prachtige alt. country en hoorde dat jaar tot de hoogtepunten in dit genre. De opvolger drijft voorzichtig weg bij de Americana, hoewel die natuurlijk nog wel in ruime mate te horen is. Fullbright kiest in veel nummers voor een spaarzame begeleiding van alleen piano of alleen gitaar. Op deze luisterplaat staan de Songs centraal en laat dat nu net de titel zijn.
Favoriete track: Happy
27. THE NEW PORNOGRAPHERS - Brill Bruisers
Mooi, weer een nieuwe plaat van The New Pornographers. Fantastische melodielijnen en pakkende refreintjes van AC Newman? Check! Een psychedelisch randje door Dan Bejar? Check! Neko Case die met haar orkaanstem over de muziek buldert? Check! Dan weet je dus genoeg, ze hebben het weer geflikt!
Favoriete track: War On The East Coast
26. THE AFGHAN WHIGS - Do To The Beast
Daar was hij dan ineens, zestien jaar na de laatste plaat: een nieuw album van The Afghan Whigs. De fantastische band rond Greg Dulli, die de afgelopen jaren ook aan de weg timmerde met The Twilight Singers, brengt muzikaal gezien weinig nieuws onder de zon. In dit geval is dat een goed teken, hoewel de plaat de vergelijking met het later in het jaar heruitgebrachte meesterwerk Gentlemen niet kan doorstaan. Maar goed, dat is dan ook niets meer of minder dan een klassieker.
Favoriete track: Lost In The Woods
25. BAXTER DURY - It's A Pleasure
Baxter Dury gaat bepaald niet gebukt onder de muzikale erfenis van zijn vader Ian. Sterker nog, hij heeft een volstrekt eigen oeuvre opgebouwd dat zelfs doet denken aan de muziek die zijn vader ooit maakte. Een beetje zeurderig gebrachte praatzang over alles wat mis kan gaan in het leven. Herkenbaar voor menigeen en misschien juist daarom wel zo leuk.
Favoriete track: Police
24. AAFKE ROMEIJN - CHIN.IND.SPEC.REST.
Hoewel in eigen beheer al eind vorig jaar uitgebracht, tekende Aafke Romeijn onlangs een platencontract bij V2. Daardoor werd dit CHIN.IND.SPEC.REST. nogmaals uitgebracht met twee bonustracks, waaronder een cover van De Jeugd Van Tegenwoordig. Een goede zet, want dit is een prettig grillig album dat van rustige pianoballades naar wat wildere elektro gaat. 'Ik ken geen gebaande paden' zingt ze ergens en met deze plaat bewijst Romeijn dat dit inderdaad waar is. Haar spitsvondige teksten verdienen een plusje.
Favoriete track: Karakter
23. BENJAMIN BOOKER - Self Titled
De jonge Amerikaan Benjamin Booker beschikt ongetwijfeld over een van de rauwste stemmen die we dit jaar gehoord hebben. De donkere zanger gaat op dit debuut nog alle kanten op. De ene keer zet hij zijn schuurpapieren stembanden in om helemaal los te gaan, op andere momenten sluit hij naadloos aan bij de legendarische soulmannen die hem ongetwijfeld inspireerden. Zeer grillig werkstuk dat daardoor altijd blijft boeien.
Favoriete track: Spoon Out My Eyeballs
22. PAULUSMA - Pulling Weeds
Vorig jaar en het begin van dit jaar stonden vooral in het teken van terugblikken op het verleden van Daryll-Ann, wat mij betreft een van de beste bands die ons land ooit telde. Creatieve breinen Anne Soldaat en Jelle Paulusma timmerden na het stoppen van de band ook solo aan de weg. Voor Paulusma is dit al weer zijn vierde soloplaat en eigenlijk hoor je alles terug wat Daryll-Ann ooit zo goed maakte. Achternaamgenoot Piet zou zeggen: vlekkeloos album, geen wolkje aan de lucht en oant moarn.
Favoriete track: Stick Around With You
21. WARBY PARKER PRESENTS - Song Reader: Twenty Songs By Beck
In 2012 bracht Beck Song Reader uit, een album in de vorm van bladmuziek. Op deze plaat gaan allerlei artiesten, waaronder Fun., Norah Jones, Jack White, Juanes, Laura Marling en Sparks, aan de haal met deze songs en geven er een eigen draai aan. Erg bijzonder en zeer gevarieerd.
Favoriete track: America, Here's My Boy
20. ERIKSSON DELCROIX - For Ever
Hoe breng je alt. country naar België? Dit Belgische muzikale echtpaar - Bjorn Eriksson is bekend van Zita Swoon en Maxon Blewitt, Nathalie Delcroix maakt deel uit van Laïs - weet het! Oude auto's, rokende mannen met cowboyhoeden, dorre stukken woestijn en aantrekkelijke vrouwen die flirten met de hardwerkende plattelandsjongens... Fijne tweestemmige zang, fantastische nummers, het oude Amerika was nog nooit zo Vlaams. En dan moeten wij het in Nederland in dit genre doen met The Common Linnets...
Favoriete track: The Last Thing On My Mind
19. LUCIUS - Wildewoman
Leuke band uit Brooklyn, die niets te maken heeft met oud-profvoetballer Theo Lucius. Hoewel, er valt genoeg moois uit dit gevarieerde album te vissen. De band met twee zangeressen doet beurtelings denken aan ouderwetse girlgroups uit de jaren zestig en zeventig, dan weer klinkt de vergelijking met modernere damesduo's als Tegan And Sara of het meer op roots gerichte First Aid Kit door. Theo Lucius voetbalt tegenwoordig bij Sliedrecht, deze band zou met dit album een serieuze gooi kunnen doen naar een basisplaats bij pakweg SC Heerenveen.
Favoriete track: Nothing Ordinary
18. SPOON - They Want My Soul
Iedere plaat van Spoon is een feestje op zich. Frontman Britt Daniel schrijft immers altijd pakkende songs, die bedrieglijk eenvoudig klinken, maar stiekem fantastisch zijn opgebouwd. Ook op They Want My Soul komen weer een paar Spoon-klassiekers voorbij. Die ooit te verschijnen ultieme 'best of' wordt zo stilaan een driedubbelaar.
Favoriete track: Rainy Taxi
17. MAC DEMARCO - Salad Days
De heerlijk nonchalante singer-songwriter Mac DeMarco lost met deze plaat de belofte van zijn debuut in. De verveelde zang, de bedrieglijk ontspannen sfeer en de teksten over volwassen worden zijn in ruime mate vertegenwoordigd. Lekker plaatje voor op een lome zomeravond, al doe je de kwaliteit van DeMarco daarmee te kort.
Favoriete track: Go Easy
16. C¼UR DE PIRATE - Trauma
Béatrice Martin, de dame achter C½ur de Pirate, covert op dit album twaalf songs van zeer uiteenlopende artiesten. Ze doet dit vooral van achter de piano en zet een aantal van de nummers volledig naar haar hand en zingt bovendien eens niet, zoals gebruikelijk, in het Frans. Zeer geslaagd project en ook de muziekkeuze verdient een pluim, want onder andere The Libertines, Amy Winehouse, The Rolling Stones, Bon Iver en Tom Waits komen voorbij.
Favoriete track: Music When The Lights Go Out
15. KING TUFF - Black Moon Spell
Ergens in een garage in de Verenigde Staten gaat een man helemaal los. Nasale stem, gierende gitaren, knipogen naar blues, punk, pure pop en shoegaze en opmerkelijke teksten. Dat is Black Moon Spell, het leuke album dat King Tuff daar in zijn garage staat in te spelen. Garagerock van het betere soort, vol sterke songs en met de goedkeuring van Ty Segall, die meedrumt op het titelnummer.
Favoriete track: Rainbow's Run
14. THE ROOTS - ... And Then You Shoot Your Cousin
Af en toe een fijne hiphopplaat kan nooit kwaad. Zeker niet als die wordt gemaakt door een band als The Roots, die altijd ruimte biedt aan invloeden uit allerlei andere genres, zoals soul. In dit geval lijken er zelfs stukjes modern klassiek verwerkt in de songs. Het is een conceptalbum, maar de nummers zijn ook afzonderlijk van elkaar prima te beluisteren. Over wie en wat wordt pas duidelijk na meerdere luisterbeurten. Schot in de roos.
Favoriete track: Never
13. JOLIE HOLLAND - Wine Dark Sea
Als er één artieste is die er in slaagt om invloeden uit folk, country, blues, jazz en rock te combineren in een geheel eigen sound, dan is dat de Texaanse Jolie Holland wel. Dat heeft vooral te maken met haar lijzige, slepende zang, waarmee ze woorden en zinnen op bijzondere wijze rekt en laat klinken. Op Wine Dark Sea is dat niet anders, al is Holland hier ook de polsstokhoogspringer die de lat telkens wat hoger legt en op gegeven moment net niet slaagt in een poging daar nogmaals overheen te gaan. Net geen PR dus, maar wel een lovenswaardige prestatie.
Favoriete track: All The Love
12. HET ZESDE METAAL - Nie Voe Kinders
Wannes Cappelle heeft weer de tijd genomen om een wonderschone plaat te maken. In het karakteristieke Vlaams vertelt hij over de worstelingen met de liefde, een dagje niets doen, hokjesdenken en nog veel meer. Alleen al opener Bouwt Ip Mie rechtvaardigt een aanschaf van dit buitengewone album. Misschien is niet alles direct verstaanbaar, maar dat zorgt voor vertaalpuzzelplezier tot ver in 2015. Of je moet het tekstboekje pakken....
Favoriete track: Bouwt Ip Mie
11. NICK MULVEY - First Mind
Er zijn van die platen die je het liefst draait in een rustige omgeving, bij voorkeur als je alleen bent en het licht begint te schemeren. De regen tikt zachtjes tegen de ramen, af en toe hoor je een windvlaag. De stem van de zanger vult de ruimte en plots is hij heel dichtbij. Alsof hij naast je zit te zingen en zich ondertussen op virtuoze wijze begeleidt op de akoestische gitaar. Elke song is even knap opgebouwd en bevat ook genoeg spanning en verrassing om de aandacht vast te houden. Nick Mulvey is de naam. Onthouden.
Favoriete track: Cucurucu
10. SLEAFORD MODS - Divide And Exit
Twee echte Engelse koppen staren je aan vanaf de hoes. Het zijn Andrew Fearn en Jason Williamson. Als Sleaford Mods brengen zij een moderne vorm van punk. Fearn verzorgt de muziek, die vaak uit niet meer bestaat dan een basloopje en wat aanvullende effecten, Williamson begint dan te zingen. Of zingen... Snel praten, kun je beter zeggen. Met Engels accent, vol vuilbekkerij en humor vertelt hij over het leven in Engeland anno 2014. Ruimten die naar pis stinken, dealers die te laat arriveren, alcohol, vrouwen en 'it's all so fucking boring'. Een van de bijzonderste albums van dit jaar.
Favoriete track: Tied Up In Nottz
9. HITSVILLE DRUNKS - Sincerely Average
Muzikale duizendpoot Mauro Pawlowski gaf dit jaar weer alle ruimte aan enkele van zijn muzikale projecten. Hitsville Drunks bijvoorbeeld, waarop hij de van Evil Superstars bekende pop met een rauw randje brengt. Zijn band verkeert in topvorm en Mauro gaat los met sexy moeders, bezingt zijn liefde voor retro, waagt een poging de leider van de middenklasse te worden en ondertussen is hij 'doing fine'. Gemiddeld plaatje? Zeker niet, meer dan bovengemiddeld zelfs!
Favoriete track: Clean Adult Fun
8. OUGHT - More Than Any Other Day
Dit Canadese collectief had zo uit de VS kunnen komen, getuige de broeierige sound die vergelijkingen oproept met bands als Televison, The Feelies, Talking Heads en Velvet Underground. Tim Beeler steelt met zijn praatzang de show op dit fantastische album, dat bewijst dat muziek niet altijd vernieuwend hoeft te zijn om toch als spannend te worden ervaren.
Favoriete track: Habit
7. ADAM COHEN - We Go Home
Jordi Cruyff kon best lekker voetballen, maar ja, zijn vader.... Axel Merckx was ook geen slechte wielrenner, maar geen kannibaal zoals zijn vader... Het is evenmin een vreemde veronderstelling om te denken dat Adam Cohen zijn vader Leonard als singer-songwriter nooit naar de kroon gaat steken. Maar Cohen junior gaat prima om met deze loden last en maakt een plaat die qua sound en teksten moeiteloos aansluit bij het vroege werk van zijn vader eind jaren zestig. En waar Leonard dit jaar een album uitbracht dat niet echt meer tot de verbeelding sprak, houdt Adam Cohen met deze prachtige plaat de eer van de familie meer dan hoog.
Favoriete track: Love Is
6. VANCE JOY - Dream Your Life Away
Ken je die reclame van IKEA? Dan ken je ongetwijfeld ook Riptide, de single van de Australische singer-songwriter James Keogh, beter bekend als Vance Joy. Enigszins misleidend, hoewel de meubels van IKEA ook pas in elkaar vallen als je vele pogingen hebt gedaan. Dat is met deze plaat ook wel zo. Vance Joy wisselt uptempo folksongs af met meer gedragen ballades, zoals Ryan Adams in zijn jonge jaren. Mocht je toevallig een IKEA Benno CD-rek in huis hebben staan, dan misstaat deze plaat daarin zeker niet!
Favoriete track: Georgia
5. PINK MOUNTAINTOPS - Get Back
Stephen McBean, ook bekend van Black Mountain, is de grote man achter Pink Mountaintops. Het is zijn uitlaatklep om eens lekker met de gitaar in de weer te gaan. Weergaloos, daverend, psychedelisch, melodieus, gitaarpop op zijn best. En als er dan ook nog eens ruimte wordt geboden aan Annie Hardy om een prettig gestoord verhaal over Rod Stewart en berenzaad te vertellen, weet je genoeg. Topplaat!
Favoriete track: Sell Your Soul
4. BECK - Morning Phase
Muzikale alleskunner Beck doet het op dit album rustig aan. De vergelijking met het fraaie Sea Change uit 2002 werd vaak gemaakt en dat is niet zo vreemd. Beck zoekt het ook nu in folky luisterliedjes over de moeilijke kanten van het leven. Ontroerend mooi en zonder meer een van de hoogtepunten van dit jaar.
Favoriete track: Don't Let It Go
3. NATALIE MERCHANT - Self Titled
Na haar jaren met 10,000 Maniacs bouwde Natalie Merchant ook solo een imposant oeuvre op. Deze plaat sluit daar moeiteloos bij aan. Merchant heeft met het klimmen der jaren een doorleefde stem gekregen, die perfect past bij de voordracht van deze songs over het leven. Je gelooft haar direct. Het gaspedaal wordt zeker niet ingedrukt, want Merchant heeft gekozen voor rustige songs met volop ruimte voor strijkers en blazers. Het resultaat? Een mooie plaat, die bewijst dat pure kwaliteit zich nooit verloochent.
Favoriete track: Lulu
2. INTERGALACTIC LOVERS - Little Heavy Burdens
Je zou als band maar melodieuze, ijzersterke gitaarpopsongs maken en dan het geluk hebben dat je een superzangeres in de gelederen hebt die deze songs met haar volledig eigen manier van zingen naar een nog hoger niveau tilt. Het Belgische Intergalactic Lovers heeft dit geluk. Lara Chedraoui maakt het verschil. Ze klinkt warm, oprecht, sensueel, ze klinkt fantastisch! Geweldig album!
Favoriete track: Obstinate Heart
1. ST. PAUL & THE BROKEN BONES - Half The City
De muziek valt in. Soul, dat hoor je meteen. Blazers, drums, toetsen, gitaar, het zijn de ingrediënten van de sound van St. Paul & The Broken Bones. En dan zet de zanger in. 'Hello sweetheart. How's our love going now baby?' De openingstrack van dit album brandt vervolgens los in een geweldige soulstamper. Zanger Paul Janeway is blank, maar heeft een donker geluid dat doet denken aan grootheden uit de soulhistorie, Otis Redding incluis. Geregeld gooit hij alle registers open. Je voelt zijn pijn. Meeslepend, dat is het. Fantastisch album!
Favoriete track: Broken Bones & Pocket Change
ASWH, de trots van de regiowww.thuisuiteten.nl