(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXXVII

Wat betreft klassenmanagement ben ik zelf niet zo van een uitgesproken methode die altijd werkt of zo. Het heeft zoveel met context te maken, de dynamiek in een klas, en daar pas je dan je manier van werken op aan. Bij sommige groepen werkt het inzetten van humor en subtiele aanwijzingen beter dan bij andere groepen (ook een beetje afhankelijk van een klik die ook bij een klas er wel of in mindere mate kan zijn), etc. Ik vind het overigens wel een typerende uitspraak van een beginnend docent om te zeggen dat je 'geen politieagentje wilt spelen'. Leerlingen aanspreken op ongewenst gedrag is niet politieagent spelen, het is gewoon onderdeel van het creëren van een veilige en goede leeromgeving. In het begin voelt dat soms onnatuurlijk of iets waar je heel bewust mee bezig moet zijn, maar in die rol groei je en op een gegeven moment gaat het vanzelf.

Als ik klassikaal uitleg geef, verwacht ik dat iedereen stil is, want geklets leidt mij en de andere leerlingen af. Dat maak ik op allerlei manieren duidelijk, maar ik ben er vooral heel consequent in. Daar hoef ik geen moeite voor te doen, omdat dit voor mij als een paal boven water staat. Respect voor elkaar betekent voor mij in zo'n groepsgebeuren dat als iemand het woord heeft jij luistert. Dat geldt niet alleen voor mij, maar ook voor de leerling, als die klassikaal het woord krijgt. Daar praat je dan ook niet doorheen. Dit is natuurlijk alleen zo als er klassikaal iets besproken wordt. Bij het maken van opdrachten is dit natuurlijk weer anders. Ik kan zelf nogal slecht tegen veel lawaai om me heen, en dus zal ik ook minder tolereren wat betreft hard praten of roepen door de klas.

Het is gewoon heel verleidelijk om bij lesobservaties je eigen stijl van lesgeven of dat wat jij als wenselijk ervaart te projecteren. Ik merk dat hoe langer ik voor de klas sta, hoe sneller je dit doet. Wat mijn stage-begeleider deed na een lesobservatie was alleen maar vragen stellen. Die zou dan bijvoorbeeld bij zo'n soort les gevraagd hebben: 'Heb je gemerkt dat op een gegeven moment een paar leerlingen achterin de klas aan het praten waren tijdens jouw uitleg" Zo ja "Wat vindt je daarvan?" "Oh, dus je hebt eigenlijk liever dat ze op zo'n moment stil zijn, hoe maak je ze dat dan duidelijk? Weten zij dat jij dat van ze verwacht?" etc.

Voor mij heeft klassenmanagement vooral te maken met duidelijke communicatie: het gaat erom dat jijzelf en de leerlingen weten wat je van ze verwacht en dat zij ook weten wat ze van jou kunnen verwachten. Het gaat bijna altijd 'mis' als daar onduidelijkheid over bestaat.

Hallelujah! Alles wat ik wilde zeggen maar waar ik momenteel de hersencellen nog niet voor heb ofzo...

[ Bericht 0% gewijzigd door kwakz0r op 01-04-2015 22:19:32 ]

Hij is leuk Friek! En ook voor mij (werkend bij een bank) erg herkenbaar!

Ik ben nieuw hier in dit topic en heb het laatste topic net doorgelezen omdat ik waarschijnlijk volgend jaar aan een lerarenopleiding ga beginnen. Toen ik van de havo af kwam ben ik naar het conservatorium gegaan, om daar 4,5 jaar later als docent muziek vanaf te komen. Tijdens die studie kwam ik al tot de conclusie dat muziekles geven eigenlijk niets voor mij is, maar ik was al zo ver op weg dat ik mijn studie toch maar heb afgemaakt. Ik ben toen ook wel aan het werk gegaan, maar muziekles geven was inderdaad niets voor mij (1-uursvak, erg druk en chaotisch, noten aanleren op het vmbo stond ik niet achter).

Via een uitzendbureau ben ik bij een bank terecht gekomen en daar heb ik het eigenlijk lange tijd goed naar mijn zin gehad, maar het laatste jaar vind ik het niet meer leuk. En ik merk dat er toch wel echt een docent in me zit, presentaties geven, collega's helpen en zaken uitleggen... Als ik dat soort dingen doe ben ik in mijn element. De afgelopen maanden heb ik dan ook op vier scholen een dag meegekeken, vooral met docenten Nederlands en Engels.

Nu hoop ik eigenlijk voor het komend schooljaar al een baan te vinden en tegelijkertijd met de deeltijdopleiding te beginnen. Maar ik vraag me af of het wel realistisch is om (vrijwel onbevoegd) voor de klas te gaan staan. Ik heb natuurlijk mijn onderwijsbevoegdheid, maar voor een totaal ander vak en daarnaast ben ik er al een flink aantal jaren uit. Tegelijkertijd ben ik er van overtuigd dat je een vak pas echt leert in de praktijk en lijkt de combinatie van een deeltijdstudie en een baan in het onderwijs mij een stuk beter te doen dan een deeltijdstudie en een baan die energie vreet omdat ik er geen bal meer aan vind. Kennen jullie docenten die onbevoegd zijn begonnen en pas hun bevoegdheid hebben gehaald nadat ze aan het werk gingen als docent? En wat zijn de ervaringen daarmee?

Ik heb dat zelf gedaan (eerstegraads), en wat collega's van me ook (pabo bevoegd en een tweedegraads erbij gehaald tijdens het werk als docent NL en DU) maar het wordt de laatste jaren wel steeds moeilijker.

Scholen zijn er steeds minder happig op heb ik het idee en het aanbod van wel bevoegde mensen is o.a.door de crisis ook groter. In tweedegraads gebied ken ik eigenlijk geen tekortvakken buiten misschien de exacte vakken.Daarnaast zit er best veel druk achter het halen van de juiste bevoegdheid.

Welk vak denk je nu aan?

Nederlands of Engels. Beide vakken vind ik (om verschillende redenen) heel erg leuk. Nederlands omdat het zo gericht is op vaardigheden, Engels omdat ik het leren van vreemde talen zelf heel leuk vind (Engels en Italiaans). Het zijn allebei wel vakken waarin veel werk te vinden is, maar als zij-instromer vraag ik me af of het te doen is..

In het ergste geval werk ik nog een jaar door in mijn huidige werk en probeer ik tijdens mijn studie alvast een baan te vinden. Maar als het niet hoeft dan liever niet.

quote:

Op donderdag 2 april 2015 23:12 schreef Gogo83 het volgende:
Nederlands of Engels. Beide vakken vind ik (om verschillende redenen) heel erg leuk. Nederlands omdat het zo gericht is op vaardigheden, Engels omdat ik het leren van vreemde talen zelf heel leuk vind (Engels en Italiaans). Het zijn allebei wel vakken waarin veel werk te vinden is, maar als zij-instromer vraag ik me af of het te doen is..

In het ergste geval werk ik nog een jaar door in mijn huidige werk en probeer ik tijdens mijn studie alvast een baan te vinden. Maar als het niet hoeft dan liever niet.

Niet bedoeld om je party te poopen maar.... Niet echt in t tweedegraads gebied hoor

...eerstegraads engels en nl zijn wel tekortvakken, en het is qua vacatures beter dan biologie, muziek, ckv en aardrijkskunde enzo, maar er zijn ook veel mensen juist deze twee vakken tweedegraads gaan studeren vanwege de crisis (wij hadden bv een vacature voor engels zonder specificatie voor welk gebied, maar de directeur wil een bevoegde of studerende eerstegraads. Veertig sollicitatiebrieven, vier uitgenodigd op gesprek. Bij GS zijn dat 300 brieven zeg maar )

Wat soms wel heel goed werkt is via je stage ergens blijven hangn, if met een klein (vervangingsbaantje) beginnen. Vriendin van mij is in haar tweede jaar zo ergens binnen gerold (1e jaar vervanging gedaan op twee verschillende scholen en huisweekbegeleiding), nu 0,8 aanstelling.

Het al hebben afgerond van een andere opleiding kan wel een goeie hook zijn in je brieven en ook een reden om je eerder als zij-instromer aan te nemen

Het ligt aan welke school je solliciteert kwakzor. Ik begin volgende maand onbevoegd (wel al 3 jaar lerarenopleiding maatschappijleer achter de rug en nu versneld Engels officieel eerste jaar, maar stage eind tweede jaar etc etc) als tweedegraads Engels docent, wel voor maar 0,4 FTE, maar in combinatie met studie en gezin, vind ik dat ook wel even genoeg.

Ik denk dat de combinatie met conservatorium best interessant kan zijn, zeker bij de meer kunstzinnige scholen.

Ik weet niet waar je Engels wil studeren trouwens, maar veel van mijn klasgenoten valt het niveau best tegen, zeker wat betreft de grammatica, schrijven en luisteren. Je moet wel echt een fiks niveau Engels hebben. Alle lessen zijn in het Engels (behalve de didactiek) en alles wat voltijd moet doe, moet deeltijd ook doen. De studie druk ligt behoorlijk hoog.

quote:

Op woensdag 1 april 2015 20:44 schreef Franny_G het volgende:

Ik vind het overigens wel een typerende uitspraak van een beginnend docent om te zeggen dat je 'geen politieagentje wilt spelen'. Leerlingen aanspreken op ongewenst gedrag is niet politieagent spelen, het is gewoon onderdeel van het creëren van een veilige en goede leeromgeving.

Misschien had je in dit geval aan me moeten vragen wat ik onder 'politieagent spelen' precies versta. Nu schrijf je me een standpunt toe dat ik niet inneem, waardoor er een tegenstelling ontstaat die er niet werkelijk is.

Ik vind het begrijpelijk en zelfs goed dat verschillende leerkrachten verschillende stijlen hebben en dat de context een belangrijke rol speelt. Bovendien wou ik met mijn voorbeeld juist aangeven dat ik het vervelend vond dat degenen die mij indertijd observeerden hun eigen voorkeursstijl op mij projecteerden. Ze hadden mij de vragen kunnen stellen die jij noemt.

Afijn, laat ik de vraag beantwoorden die je niet stelt: onder politieagent spelen versta ik een docent die in de regel terugvalt op externe maatregelen. Dat kan bijvoorbeeld zijn: zeggen dat je wil dat een leerling stil is, een leerling de les uit sturen, zorgen dat een leerling studeert door een toets af te nemen. Maar ook, zoals bij ons vaak gebeurt, beloningssystemen hanteren. Ik heb een grote weerstand tegen zulke middelen die gericht zijn op het laten doen van studenten van wat wij willen zonder dat zij dat zelf werkelijk belangrijk, interessant of nodig vinden. Tegelijkertijd is het heel moeilijk om eraan te ontkomen, bijvoorbeeld omdat we in het onderwijs nu eenmaal toetsen en het maatregelen zijn die het beoogde effect lijken te hebben (bijv. zorgen dat leerlingen hun huiswerk doen of stil zijn).

Dat anderen die weerstand niet delen, kan ik goed begrijpen. Bij de fijnste klassen die ik heb gezien, waren vaak tamelijk autoritaire docenten aanwezig. Autoritair doch warm. Sommige leerlingen voelen zich bij zo'n soort docent het beste, zoals Friek_ al aangaf (al zie ik daar zelf een vorm van het Stockholmsyndroom in). Maar zo'n docent ben ik niet en wil ik niet zijn.

Ik bedoelde meer in t algemeen vraag/aanbod voor tweedraads engels en NL.

quote:

Op donderdag 2 april 2015 23:58 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Oh, ik vind het prima hoor. Ik ben altijd wel benieuwd naar verschillende tips.

Ik ook! Dus wat mij betreft mag het hier, maar het kan ook in het werkzoekendentopic?

quote:

Op donderdag 2 april 2015 23:12 schreef Gogo83 het volgende:
Nederlands of Engels. Beide vakken vind ik (om verschillende redenen) heel erg leuk. Nederlands omdat het zo gericht is op vaardigheden, Engels omdat ik het leren van vreemde talen zelf heel leuk vind (Engels en Italiaans). Het zijn allebei wel vakken waarin veel werk te vinden is, maar als zij-instromer vraag ik me af of het te doen is..

In het ergste geval werk ik nog een jaar door in mijn huidige werk en probeer ik tijdens mijn studie alvast een baan te vinden. Maar als het niet hoeft dan liever niet.

Een collega van me is na haar promotie docent Nederlands in het vmbo geworden zonder bevoegdheid (die ze wel meteen is gaan halen). Uit haar verhalen maak ik op dat er in het vmbo een grote behoefte is aan vakexperts. Cijfermatig naar tekorten kijken is maar één manier van kijken dus. Zij had natuurlijk wel een heel sterk profiel als vakexpert, met haar universitaire studie (niet Nederlands, maar wel eraan gerelateerd) en een promotie op zak. Bovendien is ze bij een school gaan werken die ze vanuit haar onderzoek kende. Het lijkt me veel lastiger om ergens aan de bak te komen als ze je niet kennen en als je (nog) geen duidelijk profiel als vakexpert hebt.

Ik merk dat ik heel graag inhoudelijk op je wil reageren Claudia, maar ik heb momenteel de hersencapaciteit niet om zo diepgaand te praten/schrijven. Je verbositeit houdt me een beetje tegen, merk ik, om te reageren omdat ik op de een of andere manier bang ben dat ik niet goed kan verwoorden wat ik eigenlijk bedoel. Mijn academische brein is overleden tijdens en na de zwangerschap geloof ik maar ik probeer het toch...

Ik herken wel wat Franny zegt over 'geen politieagentje spelen' als beginnershouding, vooral omdat ik er zelf ook zo in stond toen ik begon.

Daarom vatte ik het misschien ook een beetje hautain op, en dat daarom je post me in eerste instantie in het verkeerde keelgat schoot. Dat is projectie van mijn kant hoor! Van het feit dat ik graag zou willen dat ik het zo kon doen en dat dat, zeker nu na mijn verlof, voor geen meter lukt.

Maar het valt me op dat veel beginnende docenten op het VO denken het op die manier te kunnen en dat die vaak het eerste jaar echt verzuipen in hun klassen door gebrek aan regie.

Als ik écht zo al mijn lessen zou geven dan zou ik veel en veel meer voorbereidingstijd nodig hebben, maar met (nu 16 maar normaal ) 22 verachillende lessen per week is dat gewoon geen doen. En dan merk ik echt aan mijn drie en vier havo dat ze snakken naar duidelijke grenzen en iemand die die grenzen in de gaten houdt, ipv wat ze de afgelopen maanden gehad hebben met iemand die juist niet consequent en afdoende extern corrigeert en ook niet in staat was intrinsiek te motiveren

Externe motivatie geloof ik overigens ook niet in. Ik doe echt mijn best om lessen te maken en materiaal te ontwerpen waarin ik autonomie bij de leerlingen stimuleer,en ik heb doorgaans een goese relatie met mijn klassen en leerlingen (dat is dus nu de missende schakel nu ik in maart weer ingestroomd ben bij klassen die me nog niet kenden, en daarbij weinig tijd en puf voor voorbereidinv)

quote:

Op vrijdag 3 april 2015 09:29 schreef Friek_ het volgende:
Op het vmbo zoekt men vakexperts? Over contra-intuïtief gesproken.

Misschien wel, misschien niet. Ik kan slechts oordelen over mijn eigen vak, maar daar ga je in de bovenbouw echt wel onderuit als je niet voldoende bagage hebt. Een ander aspect is bijvoorbeeld het rekenonderwijs in het vmbo, waar helaas nog geen specifieke opleiding voor is maar 'zelf goed kunnen rekenen' verre van voldoende is.

quote:

Op vrijdag 3 april 2015 10:14 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Ik heb ooit eens een schoolleider (of afdelingsleider vmbo, ik weet het niet meer zo goed) horen zeggen dat hij liever een 'onbevoegde kanjer' wilde dan een bevoegde docent wilde waarbij de leerlingen (dreigen) het lokaal op zijn kop zetten. Daar voegde hij aan toe dat je op het vmbo vooral over sociale vaardigheden moest beschikken en de echte vakexperts naar bovenbouw havo/vwo konden. Zulke opmerkingen vond ik toch wel opvallend.

Och, ik begrijp de uitspraak wel. Er loopt bij ons een aantal voormalig basisschooljuffen rond die pedagogisch zo sterk zijn dat dat hun gebrek aan vakkennis ruimschoots compenseert - maar dan wel in de onderbouw. Op de lage niveaus zijn die groepen daar veel meer bij gebaat dan bij iemand die hogere wiskunde gedaan heeft.

De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.

quote:

Op vrijdag 3 april 2015 08:55 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Misschien had je in dit geval aan me moeten vragen wat ik onder 'politieagent spelen' precies versta. Nu schrijf je me een standpunt toe dat ik niet inneem, waardoor er een tegenstelling ontstaat die er niet werkelijk is.

Ik vind het begrijpelijk en zelfs goed dat verschillende leerkrachten verschillende stijlen hebben en dat de context een belangrijke rol speelt. Bovendien wou ik met mijn voorbeeld juist aangeven dat ik het vervelend vond dat degenen die mij indertijd observeerden hun eigen voorkeursstijl op mij projecteerden. Ze hadden mij de vragen kunnen stellen die jij noemt.

Afijn, laat ik de vraag beantwoorden die je niet stelt: onder politieagent spelen versta ik een docent die in de regel terugvalt op externe maatregelen. Dat kan bijvoorbeeld zijn: zeggen dat je wil dat een leerling stil is, een leerling de les uit sturen, zorgen dat een leerling studeert door een toets af te nemen. Maar ook, zoals bij ons vaak gebeurt, beloningssystemen hanteren. Ik heb een grote weerstand tegen zulke middelen die gericht zijn op het laten doen van studenten van wat wij willen zonder dat zij dat zelf werkelijk belangrijk, interessant of nodig vinden. Tegelijkertijd is het heel moeilijk om eraan te ontkomen, bijvoorbeeld omdat we in het onderwijs nu eenmaal toetsen en het maatregelen zijn die het beoogde effect lijken te hebben (bijv. zorgen dat leerlingen hun huiswerk doen of stil zijn).

Dat anderen die weerstand niet delen, kan ik goed begrijpen. Bij de fijnste klassen die ik heb gezien, waren vaak tamelijk autoritaire docenten aanwezig. Autoritair doch warm. Sommige leerlingen voelen zich bij zo'n soort docent het beste, zoals Friek_ al aangaf (al zie ik daar zelf een vorm van het Stockholmsyndroom in). Maar zo'n docent ben ik niet en wil ik niet zijn.

Wat jij zegt.

Corrigeren is natuurlijk de normaalste zaak van de wereld, maar leerlingen eruit sturen, strafwerk geven etc. Soms blijf je hangen in die eerste groepsfase met een klas, dat is gewoon vervelend en vermoeiend voor beide kanten.

En grenzen stellen en consequent zijn, is geen politieagent spelen, dat is gewoon ruimte bieden voor een veilig leerklimaat.

quote:

Op vrijdag 3 april 2015 09:29 schreef Friek_ het volgende:
Op het vmbo zoekt men vakexperts? Over contra-intuïtief gesproken.

Waarom? Die leerlingen hebben juist meer ondersteuning nodig om de stof eigen te maken.
Ik vind het ook altijd wat vreemd dat eerste graads juist alleen maar voor HAVO/VWO ingezet worden.

Je zou de tegenlicht aflevering over die school in rotterdam eens moeten kijken. Ben even kwijt hoe die heet.

quote:

Op vrijdag 3 april 2015 08:55 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Misschien had je in dit geval aan me moeten vragen wat ik onder 'politieagent spelen' precies versta. Nu schrijf je me een standpunt toe dat ik niet inneem, waardoor er een tegenstelling ontstaat die er niet werkelijk is.

Ik vind het begrijpelijk en zelfs goed dat verschillende leerkrachten verschillende stijlen hebben en dat de context een belangrijke rol speelt. Bovendien wou ik met mijn voorbeeld juist aangeven dat ik het vervelend vond dat degenen die mij indertijd observeerden hun eigen voorkeursstijl op mij projecteerden. Ze hadden mij de vragen kunnen stellen die jij noemt.

Ik ging niet alleen op jou in, maar ook op Friek. Ik ben met je eens dat de manier waarop je toen beoordeeld bent vervelend is en dat zij jou inderdaad veel meer hadden moeten bevragen.

quote:

Afijn, laat ik de vraag beantwoorden die je niet stelt: onder politieagent spelen versta ik een docent die in de regel terugvalt op externe maatregelen. Dat kan bijvoorbeeld zijn: zeggen dat je wil dat een leerling stil is, een leerling de les uit sturen, zorgen dat een leerling studeert door een toets af te nemen. Maar ook, zoals bij ons vaak gebeurt, beloningssystemen hanteren. Ik heb een grote weerstand tegen zulke middelen die gericht zijn op het laten doen van studenten van wat wij willen zonder dat zij dat zelf werkelijk belangrijk, interessant of nodig vinden. Tegelijkertijd is het heel moeilijk om eraan te ontkomen, bijvoorbeeld omdat we in het onderwijs nu eenmaal toetsen en het maatregelen zijn die het beoogde effect lijken te hebben (bijv. zorgen dat leerlingen hun huiswerk doen of stil zijn).

Dat anderen die weerstand niet delen, kan ik goed begrijpen. Bij de fijnste klassen die ik heb gezien, waren vaak tamelijk autoritaire docenten aanwezig. Autoritair doch warm. Sommige leerlingen voelen zich bij zo'n soort docent het beste, zoals Friek_ al aangaf (al zie ik daar zelf een vorm van het Stockholmsyndroom in). Maar zo'n docent ben ik niet en wil ik niet zijn.

Wat jij onder politieagent spelen verstaat, is inderdaad wat ik daar ook bij had vermoed en wat grofweg door iedereen wel zo ongeveer wordt bedoeld met die uitspraak, denk ik. Ik snap jouw weerstand, het is een principieel standpunt. Maar ik ben op zich wel benieuwd waar jouw weerstand precies vandaan komt? Want uit je verhaal blijkt ook dat je wel het positieve ziet van een leraar die tamelijk autoritair is en zie je ook dat leerlingen dat vaak juist wel waarderen?

Ik snap de weerstand wel, maar deel hem niet helemaal. Ook omdat ik in de praktijk gewoon meedraai in een bepaald onderwijssysteem, en wat ik daar persoonlijk ook van vind, dat is nu eenmaal hoe het is. Als ik daar echt principieel te grote bezwaren tegen had, zou ik het onderwijs trouwens wel uitgaan hoor, want dan zou er een te grote kloof ontstaan tussen mijn eigen idealen en de praktijk.

Ik geloof niet in autoritair gedrag van een docent, dat zie ik vaak als zwaktebod. Maar is een docent die een leerling vraagt stil te zijn autoritair?

Ik geloof zelf dus niet zo zeer in autoritair gedrag, maar wel in gezag. En ook ben ik reëel over de machtsverhouding, in de zin dat docent en leerling/student niet elkaars gelijken zijn, al is het maar vanwege het feit dat de docent de leerling/student beoordeeld op basis van de voorsprong die hij heeft in kennis + ervaring. De machtsverhouding komt ook voort uit mijn eindverantwoordelijkheid: ik ben eindverantwoordelijk voor de veiligheid in de klas en ik ben vakinhoudelijk verantwoordlijk om de leerlingen voor te bereiden op bijv een centraal examen (of: de studie die daarop volgt). Op die verantwoordelijkheid kan ik ook worden aangesproken: door mijn schoolleiding, de ouders en de leerlingen.

Dat gezag en die machtsverhouding: daar ben ik gewoon eerlijk over naar mijn leerlingen. We zijn geen vrienden en we zullen het niet altijd met elkaar eens zijn. Dat hoeft ook niet en een discussie moedig ik wel aan. Maar in dat laatste geval zal ik wel de eindbeslissing nemen. En die beide zaken (mijn gezag en de machtsverhouding die speelt) zorgen ervoor dat een leerling zich soms zal moeten schikken in wat ik op dat moment het beste vind. Zo weet ik bijvoorbeeld beter dan de leerling wat nodig is om je goed op het examen voor te bereiden.

Ik heb twee jaar geleden een leerling gehad die werkelijk ALLES in de les ter discussie stelde. En alhoewel ik daar persoonlijk veel sympathie voor kon opbrengen, leverde dat een onwerkbare situatie in de les op. De leerling in kwestie voelde zich enorm gekweld doordat hij die discussies zo graag wilde voeren maar daar niet genoeg mogelijkheid voor kreeg (dit speelde uiteraard niet alleen in mijn les, maar in al zijn lessen). Maar de leerling begreep ook (na uitvoerige gesprekken) dat je kunnen voegen naar iets, zonder altijd helemaal een bevredigend antwoord te hebben op het waarom en het principe erachter, ook wel een kwaliteit kan zijn die je nodig hebt in het leven.

En zo zie ik zelf mijn eigen onderwijspraktijk: ik speel vaak genoeg 'politieagentje', oefen gezag uit, maar als een leerling daarover een (respectvolle) discussie wil voeren, sta ik daar voor open. Niet perse tijdens de les, maar dan wel erna. Het allerbelangrijkste bij zulk gezag uitoefenen is voor mij dat het nooit gaat voelen als docent tegen leerling. Het moet altijd duidelijk blijven dat er een gezamenlijk belang is, en dat we er niet zitten om elkaar het leven zuur te maken.

Ik ben trouwens soms nog wel ontevreden over hoe ik zaken aanpak. Dat heeft ook met 'allergie' te maken en iedereen heeft die wel, denk ik. Ik heb een allergie voor meisjes die alleen maar verveeld kunnen kijken, geen enkele interesse tonen voor iets anders dan hoe hun haar zit en of hun nagels nog gevijld moeten worden en die alles wat je van ze vraagt teveel vinden. Van de week maakte ik een lullige/sarcatische opmerking tegen zo'n groepje meisjes in een klas waar ik me al tijden aan stoor. Maar daar heb ik dan achteraf zo'n spijt van. Want ik schiet er niets mee op, ik motiveer ze er niet mee (integendeel) en ik heb me dan teveel door een irritatie/allergie laten leiden.

quote:

Op vrijdag 3 april 2015 10:14 schreef Friek_ het volgende:
Ik heb ooit eens een schoolleider (of afdelingsleider vmbo, ik weet het niet meer zo goed) horen zeggen dat hij liever een 'onbevoegde kanjer' wilde dan een bevoegde docent wilde waarbij de leerlingen (dreigen) het lokaal op zijn kop (te) zetten.

Dat vals dilemma wordt altijd van stal gehaald als het over onderwijsbevoegdheden gaat en daar trappen wij niet in. In Nederland lopen massa's volwassenen rond die het goed zouden doen voor de klas en in staat zijn om de eindstreep van een lerarenopleiding te halen. Het is niet alsof alleen ubermenschen de lerarenopleiding volbrengen, zo'n onneembare hindernis is het heus niet. Er is dus geen enkele reden om van professionals niet gewoon te verwachten dat zij EN het goed doen voor de klas EN aan de minimale opleidingseisen hebben voldaan.

Op het moment dat we doen alsof zoiets teveel gevraagd is voor leraren zetten we ze weg als een stelletje kneuzen.

quote:

Op vrijdag 3 april 2015 18:34 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Dat vals dilemma wordt altijd van stal gehaald als het over onderwijsbevoegdheden gaat en daar trappen wij niet in. In Nederland lopen massa's volwassenen rond die het goed zouden doen voor de klas en in staat zijn om de eindstreep van een lerarenopleiding te halen. Het is niet alsof alleen ubermenschen de lerarenopleiding volbrengen, zo'n onneembare hindernis is het heus niet. Er is dus geen enkele reden om van professionals niet gewoon te verwachten dat zij EN het goed doen voor de klas EN aan de minimale opleidingseisen hebben voldaan.

Op het moment dat we doen alsof zoiets teveel gevraagd is voor leraren zetten we ze weg als een stelletje kneuzen.

In het kader van deze, zeer terechte post zal ik mijn laatste post nog een klein beetje aanvullen: ik pleit niet voor het (eindeloos) toestaan van niet-bevoegde docenten voor de klas, maar ik deel wel de mening van die afdelingsleider (of de mijne, die denkt er namelijk hetzelfde over) dat in je opleiding niet noodzakelijk de nadruk ligt op de meest belangrijke vaardigheden.