R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Kinderwens: hoe manifesteert zich dit fenomeen?
Ik heb ook die rust en afzondering nodig. Mijn partner is de enige die ik lange tijd om me heen kan tolereren, maar we kunnen dan ook heel goed "samen maar alleen" zijn. Allebei ons eigen ding in dezelfde of een andere kamer zonder de ander te storen/gestoord te worden, op af en toe een kop thee na ofzo 
complete stilte, rust, uitslapen als nodig, samen hardlopen wanneer we willen. Nee, dit is voor ons het perfecte leven!
complete stilte, rust, uitslapen als nodig, samen hardlopen wanneer we willen. Nee, dit is voor ons het perfecte leven!
Ja doei.
Ik speelde ook met poppen (naast het spelen met het meer jongensachtige speelgoed overigens), maar volgens mij was het dan Ken/Barbie (bij wijze van) en verder ook geen kinderen (tenminste, niet dat ik mij zo kan herinneren).quote:Op zondag 30 november 2014 22:40 schreef Seven. het volgende:
[..]
Het mooiste vond ik dat je zeid at je er altijd van overtuigd was dat jouw kind nooit irritant zou worden. Ik heb overigens nooit echt vadertje/moedertje gespeeld, ik speelde wel met poppen en die hadden altijd seks maar daar kwamen nooit kinderen van.
Ik had dan wel weer een pop, waarvoor zo af en toe een oppas geregeld moest worden, daar was ik dan overdreven serieus in
Hmm, ik denk eerlijk gezegd niet dat het (altijd) puur een hormonale kwestie is... wel een gevoelskwestie, die niet of nauwelijks te beredeneren valt. Voor zover het wél te beredeneren valt, liggen de motieven volgens mij toch vaak in zaken die mensen niet of moeilijk willen toegeven (want egoïstisch en/of toch vanuit sociale druk ontstaan).quote:Op zondag 30 november 2014 22:49 schreef motorbloempje het volgende:
Ik snap het wel, maar ook niet. Biologisch, hormonen, dit-dat-alles, het is "gewoon" en "natuurlijk", maar omdat ik zelf zowat onwel word bij de gedachte om ons leven kwijt te raken aan een kind ( en ja, zo voel ik dat voor mezelf/onszelf) snap ik ook niet hoe dat 'moet voelen' als je dat wel allemaal op wilt/kunt geven. Ik ben geenszins een egoïstisch persoon, sta graag klaar voor vrienden en familie, vrijwilligerswerk en ook via mijn onderzoek en hopelijk toekomstige baan hoop ik bij te dragen aan het welzijn van anderen, maar een gezin starten? Nee, dat staat alles wat ik wil bereiken en doen met mijn partner in de weg.
En als je ook leest hoe moe sommige ouders zijn, ze blij zijn als ze een half uur voor zichzelf hebben, etc. etc. Dan moet het haast wel hormonaal bepaald zijn, en dat heb je, of niet, en ik heb dat laatste denk ik. Geen moederhormonen ofzo. Maar gelukkig leven we in een tijd en omgeving waar je gewoon naar dat (gebrek aan) gevoel mag luisteren en daarnaar mag handelen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Forbry op 30-11-2014 23:04:06 ]
Tails tell tales
Ik had als kind al een kinderwens 
nog voor de hormonen toesloegen. Ik wilde er altijd 4: 2 van mezelf en 2 pleegkinderen. Ik weet ook niet waar het idee van de pleegkinderen vandaan komt. Misschien omdat ik toen altijd die zielige kindjes op tv zag ofzo. Maar het idee is nooit helemaal verdwenen. Mocht blijken dat ik zelf geen kinderen kan krijgen, dan zou ik toch wel voor de pleegzorg gaan.
Het zit in je of niet denk ik... Ik bemoeder graag alles en iedereen Toch vind ik kinderen van een ander echt heel irritant (vanaf ongeveer 7 jaar 
). Maar die van mij worden natuurlijk onwijs leuk 
Ik moet wel zeggen dat de kinderwens sterker is geworden nu ik de 30 gepasseerd ben, en nu mijn beste vriendin pas een baby heeft gekregen.
nog voor de hormonen toesloegen. Ik wilde er altijd 4: 2 van mezelf en 2 pleegkinderen. Ik weet ook niet waar het idee van de pleegkinderen vandaan komt. Misschien omdat ik toen altijd die zielige kindjes op tv zag ofzo. Maar het idee is nooit helemaal verdwenen. Mocht blijken dat ik zelf geen kinderen kan krijgen, dan zou ik toch wel voor de pleegzorg gaan.Het zit in je of niet denk ik... Ik bemoeder graag alles en iedereen
Toch vind ik kinderen van een ander echt heel irritant (vanaf ongeveer 7 jaar ). Maar die van mij worden natuurlijk onwijs leuk Ik moet wel zeggen dat de kinderwens sterker is geworden nu ik de 30 gepasseerd ben, en nu mijn beste vriendin pas een baby heeft gekregen.
Ik ben ook iemand die (heel) erg gesteld is op rust/afzondering op zijn tijd, maar gek genoeg denk ik daar met een kind (van onszelf) dan weer niet zoveel last van te hebben... weet niet waarom, da's ook puur een gevoel.
Sommige dingen zitten gewoon raar in elkaar, want Mr. Forbry is op zich minder gesteld op rust/afzondering (en vind, zoals reeds gezegd, kinderen in het algemeen bekeken leuker dan ik), maar hij denkt dat hij die drukte/aanwezigheid van kinderen (van onszelf) op den duur juist wel meer als last zou kunnen ervaren... Het zou inderdaad kunnen, maar ik twijfel. Hij had eigenlijk niks met katten. Toch kwam er één (er zou er sowieso eentje komen, omdat ík dat heel erg graag wilde en toen kwam er heel toevallig ééntje aanlopen, die we later in overeenstemming met en van de vorige eigenaar overgenomen hebben) en nu wil hij het liefste dat beest de hele tijd in zijn buurt hebben als hij thuis is. Nog meer dan ik. Natuurlijk zijn katten geen kinderen, maar toch... 
Sommige dingen zitten gewoon raar in elkaar, want Mr. Forbry is op zich minder gesteld op rust/afzondering (en vind, zoals reeds gezegd, kinderen in het algemeen bekeken leuker dan ik), maar hij denkt dat hij die drukte/aanwezigheid van kinderen (van onszelf) op den duur juist wel meer als last zou kunnen ervaren... Het zou inderdaad kunnen, maar ik twijfel. Hij had eigenlijk niks met katten. Toch kwam er één (er zou er sowieso eentje komen, omdat ík dat heel erg graag wilde en toen kwam er heel toevallig ééntje aanlopen, die we later in overeenstemming met en van de vorige eigenaar overgenomen hebben) en nu wil hij het liefste dat beest de hele tijd in zijn buurt hebben als hij thuis is. Nog meer dan ik.
Natuurlijk zijn katten geen kinderen, maar toch...
Tails tell tales
Vadertje en moedertje was geen favoriet spel van me en poppen vond ik echt heel stom. Alleen echte baby's vond ik leuk.quote:
[..]
Het mooiste vond ik dat je zeid at je er altijd van overtuigd was dat jouw kind nooit irritant zou worden. Ik heb overigens nooit echt vadertje/moedertje gespeeld, ik speelde wel met poppen en die hadden altijd seks maar daar kwamen nooit kinderen van.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Redelijk zelfde hier. Kinderwens is pas later aan komen zetten bij mij, toen ik mijn huidige vriendin leerde kennen. Deel ervan komt ook door kinderen in de omgeving, vind het zo leuk om bv de kinderen van vrienden op te zien groeien. Al heb ik niet het gevoel dat ik zonder kinderen zal worden buitengesloten, wat sommige anderen dan wel weer noemen.quote:
Ja, vanuit dagdromen komt de wens misschien wel. Een eigen gezin vormen met een kindje erbij lijkt me heerlijk. Bijzonder om het op te zien groeien. Het voelt voor mij ook als iets heel essentieels in het leven, voortplanten. Aan de andere kant soms ook beangstigend wat een verantwoordelijkheid zo'n kleintje met zich mee zal brengen.
De verantwoordelijkheid vind ik ook wel beangstigend, maar als ik er rationeel naar kijk weet ik dan wel weer dat ik het kind ook genoeg te bieden heb en dat die angst ongegrond is.
[ Bericht 0% gewijzigd door kipknots op 01-12-2014 08:59:48 ]
Nee, af en toe. Vooral als ik met leuke kindjes in aanraking kom en dat is niet heel vaak.quote:Op zondag 30 november 2014 22:24 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ben je er veel mee bezig of is het gewoon iets waar je af en toe bij stilstaat?
Op maandag 5 september 2016 23:16 schreef -Deluzion- het volgende:
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
Ik word over 2 maanden 34 en ik heb het gevoel ook nog niet. Om mij heen zijn er de afgelopen jaren veel kinders geboren en vind ik de kinders (als baby) wel heel lief. Maar zodra het peuters worden, vind ik het al niks.
Ik heb het gevoel niet. Ik heb wel 2 hondjes, waarvan 1 van puppy af (de andere uit het asiel) en ik vind het heel leuk om dingen met hun te doen, zoals wandelen en dingen leren.
Ik ben blij met hoe mijn leven nu is en ik zie daar eigenlijk geen baby bij. Mijn man heeft ook geen sterke kinderwens. Die zegt dat als ik het wil dat hij er dan wel over na zou willen denken maar voor hem hoeft het nu niet. Hij is overigens 42. Mijn moeder vind het heel jammer, die wilt graag oma worden.
Ik heb het gevoel niet. Ik heb wel 2 hondjes, waarvan 1 van puppy af (de andere uit het asiel) en ik vind het heel leuk om dingen met hun te doen, zoals wandelen en dingen leren.
Ik ben blij met hoe mijn leven nu is en ik zie daar eigenlijk geen baby bij. Mijn man heeft ook geen sterke kinderwens. Die zegt dat als ik het wil dat hij er dan wel over na zou willen denken maar voor hem hoeft het nu niet. Hij is overigens 42. Mijn moeder vind het heel jammer, die wilt graag oma worden.
Haters gonna hate.
Ik heb eigenlijk altijd al geweten dat ik ooit kinderen wilde, en ik wilde ook graag jong moeder worden en dat is gelukkig gelukt.
Ik kan er geen verklaring aan geven, het is heel cliche, een gevoel.
Ik ben er wel altijd heel realistisch in geweest,dus niet de gedachte van, ah lief klein schattig baby'tje wat nooit huilt, ik hield rekening met slapeloze nachten en huilbaby's, gelukkig viel dat enorm mee.
Nu zijn ze 6 en 9 en vind ik het eigenlijk steeds leuker worden.
Ik kan er geen verklaring aan geven, het is heel cliche, een gevoel.
Ik ben er wel altijd heel realistisch in geweest,dus niet de gedachte van, ah lief klein schattig baby'tje wat nooit huilt, ik hield rekening met slapeloze nachten en huilbaby's, gelukkig viel dat enorm mee.
Nu zijn ze 6 en 9 en vind ik het eigenlijk steeds leuker worden.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Het is ook grotendeels hormoon/biologisch bepaald. Ik heb zelf ook geen kinderwens, moet er niet aan denken om mijn vrije tijd in te leveren voor een kind.quote:Op zondag 30 november 2014 22:49 schreef motorbloempje het volgende:
Ik snap het wel, maar ook niet. Biologisch, hormonen, dit-dat-alles, het is "gewoon" en "natuurlijk", maar omdat ik zelf zowat onwel word bij de gedachte om ons leven kwijt te raken aan een kind ( en ja, zo voel ik dat voor mezelf/onszelf) snap ik ook niet hoe dat 'moet voelen' als je dat wel allemaal op wilt/kunt geven. Ik ben geenszins een egoïstisch persoon, sta graag klaar voor vrienden en familie, vrijwilligerswerk en ook via mijn onderzoek en hopelijk toekomstige baan hoop ik bij te dragen aan het welzijn van anderen, maar een gezin starten? Nee, dat staat alles wat ik wil bereiken en doen met mijn partner in de weg. Ik voel ook alleen afstand bij kinderen, ik heb er niets mee, pas vanaf een jaar of 8 begint het dragelijk te worden voor mij.
En als je ook leest hoe moe sommige ouders zijn, ze blij zijn als ze een half uur voor zichzelf hebben, etc. etc. Dan moet het haast wel hormonaal bepaald zijn, en dat heb je, of niet, en ik heb dat laatste denk ik. Geen moederhormonen ofzo. Maar gelukkig leven we in een tijd en omgeving waar je gewoon naar dat (gebrek aan) gevoel mag luisteren en daarnaar mag handelen.
Maar toch snap ik de mensen die een kindje willen wel. De meeste mensen hebben ook een bescherm achtig gevoel als ze een klein kindje zien.
Eigenlijk is het wel jammer dat er nog niet echt wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar mensen die dat niet hebben.
Word je wel gelukkig van je partner dan? of had jij net zo goed als single heel gelukkig door het leven kunnen gaan?quote:
Ik heb ook die rust en afzondering nodig. Mijn partner is de enige die ik lange tijd om me heen kan tolereren, maar we kunnen dan ook heel goed "samen maar alleen" zijn. Allebei ons eigen ding in dezelfde of een andere kamer zonder de ander te storen/gestoord te worden, op af en toe een kop thee na ofzo
Ik vind kinderen van een ander zelden leuk.quote:
[..]
Ja weet ik veel, ik snap niet hoe het werkt want ik heb dat gevoel zelf niet?
Dus als ik het goed begrijp, vind jij kinderen heel leuk en daarom dacht je 'kom, ik wil er zelf ook een' en dat was dat? Is het echt zo simpel?
Ik ben al heel dankbaar dat ik de kinderen van mijn vriend leuk vind, ik was in het begin echt bang dat ik ze niet leuk zou vinden.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ja. Nee. Zoals ik hier boven ook al gepost had: mijn partner is voor mij de perfecte partner. We vullen elkaar aan (en soms ook niet, en da's kut, want we houden allebei niet van schoonmaken of administratiequote:
[..]
Word je wel gelukkig van je partner dan? of had jij net zo goed als single heel gelukkig door het leven kunnen gaan?
). We zijn samen een gezin, compleet. Met z'n tweeën. En zou dat niet, voor geen goud, willen missen/veranderen.
Ja doei.
Jullie hebben beide totaal niet het gevoel dat jullie onder de plak zitten zeg maar.quote:
[..]
Ja. Nee. Zoals ik hier boven ook al gepost had: mijn partner is voor mij de perfecte partner. We vullen elkaar aan (en soms ook niet, en da's kut, want we houden allebei niet van schoonmaken of administratie
Nee, en dat zou de een niet bij de ander moeten proberen ookquote:
[..]
Jullie hebben beide totaal niet het gevoel dat jullie onder de plak zitten zeg maar.
Maargoed, da's offtopic.
Ja doei.
Ik zag mezelf altijd als een jongensmama, toen ik er achter kwam dat we een meisje kregen was ik ook best wel een beetje teleurgesteld.quote:
Merk dat ik een lichte kinderwens begin te krijgen. Voor mij was de trigger een kindje in mn omgeving dat ik heel leuk vind. Al je emoties lijken te worden uitvergroot tav een kind. Ben ook heel benieuwd hoe een kindje van mezelf eruit zou zien. Moet zeggen dat dit voor mezelf alleen voor meisjes geldt, met jongetjes heb ik helemaal niets.
Bij de tweede hoopte ik juist weer op een meisje en dat was ze ook.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Is dat zo? ik denk dat de reden voor het niet nemen van kinderen ook is dat je bang bent dat dat veel vrije tijd gaat kosten.quote:
[..]
Nee, en dat zou de een niet bij de ander moeten proberen ook
Toch? als je kinderen hebt ben je toch verplicht om veel meer samen met elkaar te doen.
Jij hoorde redeneringen van kinderen en daardoor ontstond je kinderwens?quote:
Voornamelijk door die prachtige manier waarop kinderen kunnen redeneren.
Beetje raar geformuleerd, maar dat was echt de trigger?
Ik denk dat zowel het wel willen van kinderen en het niet willen van kinderen voornamelijk een gevoel is, de een wil het wel en de ander niet.quote:
[..]
Is dat zo? ik denk dat de reden voor het niet nemen van kinderen ook is dat je bang bent dat dat veel vrije tijd gaat kosten.
Toch? als je kinderen hebt ben je toch verplicht om veel meer samen met elkaar te doen.
Maar mensen horen graag redenen waarom en dat zal een van haar redenen zijn.
Waarom wilde ik wel kinderen? Was een gevoel.
Waarom wil een vriendin van me geen kinderen? Dat is ook een gevoel.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Mwau, ik heb toch vrij rationele redenen waarom ik geen kinderen wil. Aan de ene kant zou ik een kleine ik best leuk vinden, maar ik weet da ik dan een stuk lastiger mijn wensen in het leven kan realiseren.quote:
[..]
Ik denk dat zowel het wel willen van kinderen en het niet willen van kinderen voornamelijk een gevoel is, de een wil het wel en de ander niet.
Maar mensen horen graag redenen waarom en dat zal een van haar redenen zijn.
Waarom wilde ik wel kinderen? Was een gevoel.
Waarom wil een vriendin van me geen kinderen? Dat is ook een gevoel.
Maar je moet het ook niet gaan over analyseren en ik denk ook dat als je wel een kinderwens zou krijgen, dus dat gevoel zou krijgen, die redenen ineens niet meer zo veel voor stellen.quote:
[..]
Mwau, ik heb toch vrij rationele redenen waarom ik geen kinderen wil. Aan de ene kant zou ik een kleine ik best leuk vinden, maar ik weet da ik dan een stuk lastiger mijn wensen in het leven kan realiseren.
Dan is ineens voor alles wel een oplossing te bedenken.
Krijg je dat gevoel nooit dan blijven die redenen dus gewoon stand houden.
Maar dat is gewoon mijn idee er bij dus.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik ga geen kinderen maken/nemen (hoe je het ook wil noemen) als dat mij ongelukkiger gaat maken.quote:
[..]
Maar je moet het ook niet gaan over analyseren en ik denk ook dat als je wel een kinderwens zou krijgen, dus dat gevoel zou krijgen, die redenen ineens niet meer zo veel voor stellen.
Dan is ineens voor alles wel een oplossing te bedenken.
Krijg je dat gevoel nooit dan blijven die redenen dus gewoon stand houden.
Maar dat is gewoon mijn idee er bij dus.
Nee natuurlijk niet, maar als je ineens een kinderwens krijgt dan zouden de redenen nu je niet meer ongelukkig maken gezien de wens voor een kind dan de overhand neemt.quote:
[..]
Ik ga geen kinderen maken/nemen (hoe je het ook wil noemen) als dat mij ongelukkiger gaat maken.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
|
|
Kinderwens: hoe manifesteert zich dit fenomeen?
