Oh wat verdrietig dit.. Hoe komt hij erbij om zulke dingen te zeggen?quote:Op dinsdag 30 december 2014 21:44 schreef Miepgeniep het volgende:
Hij heeft wel door dat hij anders is dan anderen zo vroeg hij vandaag: "mama, ik ben geen einstein hè? " maar hij lijkt er verder niet echt een issue mee te hebben.
Is het geen optie om het oude merk terug te vragen? Ik weet niet of je dan zelf moet betalen..quote:Op zondag 18 januari 2015 21:10 schreef livelink het volgende:
Autisme is besmettelijk volgens mij. Ik ben inmiddels net zo allergisch voor veranderingen als mijn kind. Zijn medicatie is gewijzigd, we krijgen nu het huismerk. En op zo'n verandering reageer ik zelf ook meteen heel paniekerig.
En ja, hoor. Het pilletje heeft een andere kleur, een ander formaat en het smaakt anders. Ik moet nu al twee dagen alles uit de kast trekken om te zorgen dat hij hem slikt. Ik betrapte mezelf vanmiddag op de gedachte dat het misschien maar beter is om met de medicatie te stoppen.
Kan niet gewoon alles bij het oude blijven?
Ben ik dan een enorme trut dat ik dan desondanks terug ga omdat mijn kind dat niet slikt? mag toch aannemen dat de apotheek ook weet hoe hij is en dat je alleen al daarom zoveel mogelijk moet proberen dezelfde pillen te geven?quote:Op zondag 18 januari 2015 21:17 schreef livelink het volgende:
De apotheek had alleen deze besteld, dus er was geen alternatief. Het is niet dat ze het vantevoren met je overleggen. Het was een herhalingsrecept en nu kreeg ik dus het huismerk.
Ik probeer maar gewoon door te zetten en dan hoop ik dat hij binnen afzienbare tijd aan dit pilletje gewend is.
vraag de volgende keer aan de assistent dat ze op het herhaalrecept mn laat zetten. Dan is t medisch noodzakelijk om de originele te krijgen en krijg je t ook vergoed.quote:Op zondag 18 januari 2015 21:17 schreef livelink het volgende:
De apotheek had alleen deze besteld, dus er was geen alternatief. Het is niet dat ze het vantevoren met je overleggen. Het was een herhalingsrecept en nu kreeg ik dus het huismerk.
Ik probeer maar gewoon door te zetten en dan hoop ik dat hij binnen afzienbare tijd aan dit pilletje gewend is.
Nee, maar dat gaat Jeugdzorg straks vast wel doen.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 14:03 schreef Troel het volgende:
Wordt hij ook bij zijn vader geobserveerd?
Een vriendin van mij heeft er eentje bij een Groene Kruis winkel weg, je weet wel, zo'n winkel met hulpmiddelen enzo. Misschien een in de buurt?quote:Op zondag 1 februari 2015 13:38 schreef Saffier het volgende:
Wie kan me vertellen waar ik een tangle armband of ketting kan kopen?
Edit; ik bedoel niet zo'n haarborstel maar iets om in de handen te houden. Jullie begrijpen me vast wel...
daar heb ik m vandaan iddquote:Op zondag 1 februari 2015 13:45 schreef trui het volgende:
Ze liggen ook wel bij de intertoys geloof ik.
En jij denkt nog steeds dat 'ie voor Job therapeutisch zou moeten werken?quote:Op zondag 1 februari 2015 14:38 schreef livelink het volgende:
......maar elke avond zet ik ze weer in elkaar voor de volgende dag. Ik ben nog niet helemaal overtuigd van hun therapeutisch effect.......
quote:Op zondag 1 februari 2015 17:31 schreef Gaoxing het volgende:
[..]
En jij denkt nog steeds dat 'ie voor Job therapeutisch zou moeten werken?
Hoe kom ik bij de Groene Kruis winkel dan?quote:Op zondag 1 februari 2015 18:57 schreef Vlindur het volgende:
Hier heb ik hem gekocht bij een winkel die houten speelgoed verkoopt. Die had wel 8 soorten en kleuren. Ik heb een vrij dikke die aanvoelt als gel. Heeft hij zelf uitgezocht. Niet dat hij hem gebruikt, maar die hebben we
Zelfde straat, 5 winkels verderquote:Op zondag 1 februari 2015 23:00 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Hoe kom ik bij de Groene Kruis winkel dan?
Niet bij die poes bedoelt voor zover ik weetquote:
Fijn! Weer een stap dichterbijquote:Op donderdag 5 februari 2015 20:38 schreef Nijna het volgende:
Fijn gesprek vandaag, we moeten nu de keuze maken met welke organisatie we verder willen. Maar vandaag was een goed gevoel. Het voelde alsof we dezelfde taal spraken, waar ik steeds maar het idee heb dat mijn hulpvraag niet duidelijk is, vonden ze hem hier gewoon duidelijk.
Bijzondere ervaring.
Is paintball of lasergamen niet wat voor je nerfgun-zoon? Dat wordt ook wel in teamverband gespeeld.quote:Op vrijdag 6 februari 2015 16:32 schreef livelink het volgende:
Ik ben ook wel benieuwd naar jullie hulpvraag, Nijna. Ik denk wel eens na over onze hulpvraag, maar ik zou het totaal niet weten.
Of nou ja, ik weet het wel een beetje. Ik zou willen dat hij kon sporten. Nu lopen we overal vast (laatst weer een nieuwe mislukking op dat front gevierd) en hij functioneert zoveel beter als hij zijn energie goed kwijt kan. Wat ik het liefst zou willen is dat er iemand is die 1 a 2 keer per week met hem gaat sporten. Liefst wel in een soort clubverband met andere kinderen, maar dat hij dan individuele begeleiding krijgt. En dat ik het verder niet hoef te doen of regelen, dat is ook wel een belangrijke eis
Ik heb hem vanmiddag ongeveer gedwongen om op de trampoline te gaan. En gelukkig is hij nu inderdaad al weer een tijdje aan het springen. Hopelijk knapt zijn humeur en gedrag daarvan wat op
Ja ik begrijp het.quote:Op vrijdag 6 februari 2015 18:43 schreef livelink het volgende:
Ja, mijn man gaat regelmatig met hem een potje lasergamen. Maar het gebeurt ook best vaak dat het allemaal gereserveerd is en dat het dan toch niet lukt. En dan gaat mijn dochter mee met mijn man en blijf ik met hem thuis.
En mijn man gaat ook wel regelmatig met hem mountainbiken, skeeleren of hardlopen. Net heeft hij ook nog een rondje geskeelerd. Maar wat we graag zouden willen is een vaste sport met andere kinderen en dan het liefst met iemand die hem daarmee naar toe neemt en begeleidt. Want het is voor ons echt behoorlijk vermoeiend om hem voortdurend te moeten activeren en begeleiden.
[ afbeelding ]
Heeft het trampoline springen wat geholpen?quote:Op vrijdag 6 februari 2015 16:32 schreef livelink het volgende:
Ik ben ook wel benieuwd naar jullie hulpvraag, Nijna. Ik denk wel eens na over onze hulpvraag, maar ik zou het totaal niet weten.
Of nou ja, ik weet het wel een beetje. Ik zou willen dat hij kon sporten. Nu lopen we overal vast (laatst weer een nieuwe mislukking op dat front gevierd) en hij functioneert zoveel beter als hij zijn energie goed kwijt kan. Wat ik het liefst zou willen is dat er iemand is die 1 a 2 keer per week met hem gaat sporten. Liefst wel in een soort clubverband met andere kinderen, maar dat hij dan individuele begeleiding krijgt. En dat ik het verder niet hoef te doen of regelen, dat is ook wel een belangrijke eis
Ik heb hem vanmiddag ongeveer gedwongen om op de trampoline te gaan. En gelukkig is hij nu inderdaad al weer een tijdje aan het springen. Hopelijk knapt zijn humeur en gedrag daarvan wat op
Dankjewel, ik heb al even gezocht. Er is nog maar weinig over te vinden, vooral veel boeken.quote:Op dinsdag 10 februari 2015 20:39 schreef Twinky het volgende:
De stoornis in relatie(vorming) en communicatie is nieuw in de DSM-5, staat los van ASS. De verwachting is dat een aantal mensen die voorheen de diagnose Asperger of PDD-NOS zouden krijgen, nu daaronder worden geschaard.
Ik kan er binnenkort nog wel wat meer over vertellen, maar Google ook vooral even!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Succes
Van de week sprak ik kort de juf van M. even en ze vond dat ze wat opgeknapt was. Niet meer zo hangerig en ze had lekker gewerkt . Ze had een kuurtje gehad van de huisarts, daar lijkt ze toch wel van te zijn opgeknapt dus, wellicht was er dus toch nog iets aan het rommelen...
We hebben zelf ook het idee dat ze weer iets meer kleur heeft, de rest zal het zonnetje voor moeten gaan zorgen denk ik. Dus laat maar doorkomen en dan denk ik dat we maar afspraken gaan maken over eerst buiten spelen, dan op de tablet ofzo .
Maar dus wel apart, want op het moment dat ik dus onze hulpverleenster mail of de afspraak eerder kan omdat we een beetje met de handen in het haar zitten qua school, lijkt M. ineens weer een slag te maken en gaat het weer wat makkelijker.
Vandaag rapport gekregen en leertechnisch doet ze het wel gewoon goed, .Mama van 2 lieve meiden :)
Dit was die speciale tandarts die met roesjes werkt. Maar ze gaat niets doen bij een onwillig kind als er geen absolute medische noodzaak voor is. En pijn is geen absolute medische noodzaak.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 02:34 schreef Poesopstokje het volgende:
Go M!
Hulp achter de hand houden is nooit verkeerd, je weet nooit wanneer het ''weer'' weer omslaat. Natuurlijk hopen we dat ze op deze manier verder gaat
Livelink, damn.. Wat verschrikkelijk zenuwslopend en stressvol dit..
Had je het er laatst niet over een speciale tandarts die met roesjes werkt? Of was dat geen oplossing toen? J geeft aan wel pijn te hebben, zou hij dit misschien aandurven?
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik wens jou en J heel veel sterkte de komende tijd.
Succes met het doorhakken van knopen. Fijn dat M. niet meer zo moe is. Het weer speelt toch wel een hele grote rol, volgens mij.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 09:38 schreef Nijna het volgende:
Poes, dat is ook zeker zo.
Wij hebben komende week het andere gesprek, waarna we gaan kiezen bij welke organisatie we verder gaan. Knopen doorhakken dus en daarna ga ik me maar eens storten op het raadsel waar de indicatie is gebleven e.d.
quote:Op zondag 15 februari 2015 11:12 schreef livelink het volgende:
[..]
Dit was die speciale tandarts die met roesjes werkt. Maar ze gaat niets doen bij een onwillig kind als er geen absolute medische noodzaak voor is. En pijn is geen absolute medische noodzaak.
even deze zin eruit pikkend .. mijn kleuter van zes grijpt als hij 's ochtends wakker wordt, meteen naar mijn tablet om angry birds te spelen. Ik vind alles leuk en aardig, maar normaal spelen is er bij hem niet meer bij als het aan hem ligt. Vanmorgen heb ik hem 'gedwongen' om eerst een dierentuin te bouwen van duplo, en hoewel hij dat best leuk leek te vinden toen ik dat samen met hem deed, was het voor hem al snel klaar: mam, de dierentuin is af, de dieren zijn op, nu mag ik op de tablet. En daar pas ik voor. Ik ben me suf aan het peinzen hoe ik er goede afspraken met hem over kan maken, op zo'n manier dat hij zich er ook aan houd, maar ik weiger ook om dat ding als beloning voor normaal / gewenst gedrag te gaan gebruiken.quote:Op zondag 15 februari 2015 20:44 schreef Nijna het volgende:
We doen een beetje aan omkoperij wat dat betreft, eerst naar buiten en daarna mag je op de tablet...
Tuurlijk, gewoon die computer de deur uit en alle problemen zijn opgelostquote:Op maandag 16 februari 2015 10:43 schreef livelink het volgende:
Ja, dat doe ik ook, Nijna. Maar iedere keer als je weer met hulp in aanraking komt, dan lijkt het net alsof ze zeggen dat de problemen veel minder zouden zijn als je je maar wel aan minder computertijd houdt.
Dat is het gevoel dat ze me geven. "Als je zoon uiteindelijk uit huis geplaatst wordt, dan komt het omdat je hem langer dan een half uur per dag achter de computer laat of omdat je soms toestaat dat hij tijdens het eten van tafel gaat of.... vul maar in"
Anderen hebben makkelijk praten hoor. Die maken hem even mee en vellen meteen een oordeel. Lekker makkelijk om dan maar te zeggen dat het wel "daar of daaraan" zal liggen. Zo werkt het niet. En natuurlijk ben je daar gevoelig voor, dat voelt als kritiek op jouw manier van opvoeden. Maar Job kun je nu eenmaal niet opvoeden zoals de meeste andere kinderen. Dat realiseren ze zich niet (allemaal).quote:Op maandag 16 februari 2015 11:07 schreef livelink het volgende:
Het is natuurlijk voornamelijk het gevoel dat ze me geven, Rewimo. Het komt omdat ze altijd op dit soort dingen hameren. Het ligt vast meer aan mij dan aan hen. Maar dat het zelfs bij de tandarts ter sprake komt vond ik wel raar. Ik reageer er gewoon overgevoelig op, dat weet ik.
*Zorgprofessional (ofwel kinderpsycholoog) meldt even. Sorry, ik lurk regelmatig hier mee en ik wil toch echt even reageren op deze: Je doet het echt niet fout!quote:Op maandag 16 februari 2015 09:40 schreef livelink het volgende:
Ja, met betrekking tot computertijd kun je het beste goede afspraken maken. Met mijn jongste heb ik daar ook afspraken over, maar hij mag best lang achter de computer van mij. Het helpt hem te ontspannen en het geeft ons ook rust
Hij houdt zich verder prima aan de afspraken. Scheelt ook dat hij pas om 16:30 thuis is en dan moet hij natuurlijk nog eten en enigszins op tijd naar bed, dus hij zit geen hele dagen achter de pc.
Maar wel langer dan de zorgprofessionals verantwoord vinden, dus het is wel iets waar we telkens opmerkingen over krijgen. Ach ja, zij denken vanuit de theorie en ik moet het in de praktijk aankunnen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |