Het peutertopic (2-4 jaar) deel 152

Inderdaad een achterlijke opmerking Kyara, nog steeds.
Anouk zit dus ook op het bovenste lijntje, in het groene. Het buigt nu iets af. Maar hallo, mevrouw had ook bij geboorte al een flinke voorsprong! (Voor degene die het niet meer weten 4790 gr bij geboorte )
Die ogentest maak ik mij ook niet heel druk om. Hier hebben ze trouwens een brilletje die 1 oog afdekt? Anouk ging spieken

Beterschap zieke peuters

AM grappig he toen R net werd boeide het haar ook niet veel het feestje

Susie je dame is lang! ik denk dat R 95cm is..ze heeft echt een pens

Kyara wat een rot opmerking zeg!!! ik kreeg ook te horen dat ze te dik was, kwam door de bv kennelijk ik heb haar verteld wat ik ervan dacht

Phaidra hier ook eentje die veel bang is. Nu is ze bang van auto's en in de garage bij mijn werk ging ze echt volledig over de rooie van angst

Monsters waren hier ook een big deal paar maanden terug

Lang? Met 95 is jouw dame dan toch ook lang? Is maar 2 cm verschil! Anouk is een maandje ouder hè?

In mijn hoofd is Anouk ze nog groter
Misschien heeft mijne een groei spurt gehad!

Boekje van Kikker was hier juist de oorzaak van angsten op een gegeven moment

En net als kikker wilde S dan samen in het grote bed, net als Kikker, Varkentje en Eend dat doen als ze bang zijn voor monsters. Dus wij lagen dankzij Kikker een tijd lang met een overdwarse peuter in ons bed

Oei phaidra daar zou ik ook de rillingen van krijgen. Van zo'n opmerking.

Eva heeft het momenteel vooral over boze wolven. Volgens mij is het een beetje een haat/liefde verhouding. Ze vindt ze eng maar fascinerend tegelijk.
Ik leg haar steeds uit dat boze wolven bij roodkapje zijn (vindt ze een geweldig sprookje, we hebben het sprookjesboek van Richard scary) en dat de gewone wolven in Blijdorp zijn. Ze komt daar regelmatig en weet in welk verblijf ze zitten.

Mevrouw had vanmiddag ook weer een pareltje trouwens: mijn vriend was met haar aan het kleien en zei 'zo! Dat heb ik eens even goed voor je geregeld hè'
Eva: 'nou papa, daar zijn de meningen nog over verdeeld'


Echt. Hoezo je hoort jezelf terug? Hij werd echt ff een spiegel voorgehouden. Echt hilarisch

Ik ben vandaag met jongste nzar het cb geweest. Waar hij vorig jaar nog zwaar was en we op zijn tussendoortjes mesten letten is hij nu te licht voor zijn lengte. Hij is 12 kilo bij 92 cm vorig jaar was hij nkg een liggende baby en nu een overactieve peuter. Die heel hard doorheeft dat eten een machtsmiddel is en je dat dus kan weigeren

Verder waren ze tevreden geloof ik.
We moeten komend weekend zijn verjaardag maar eens goed inhalen. Alles is niet door gegaan dor zijn zieke zus. ( die 6 dagen hoge (40+) koorts had en uiteindelijk oor ontsteking had en er ook nog een beginnende luchtweg infectie leek te zitten)

Hihi Danic!! Lekker bijdehand. Zo gaf ik ventje laatst een kleurboek. Zegt-ie: 'ja, wat moet ik daarmee?!'

quote:

Op maandag 1 december 2014 23:39 schreef Aventura het volgende:
Hihi Danic!! Lekker bijdehand. Zo gaf ik ventje laatst een kleurboek. Zegt-ie: 'ja, wat moet ik daarmee?!'

Geniaal!

Olivia, wat heftig zeg van je oudste! Ze is echt goed ziek geweest. Hopelijk knapt ze nu een beetje op.
En je jongste, die laat het cb gewoon even heel goed merken dat ze niet te voorbarige conclusies moeten trekken.
Als ik hem zo heb gezien op de foto's van laatst, zou ik me er geen zorgen over maken. Hij ziet er prima uit.

Ik heb hier het idee dat mijn zoontje om de zoveel weken groeipijn heeft, zou dat kunnen?
Vannacht weer een jongetje dat midden in de nacht over pijn aan zijn voet klaagde tot huilen aan toe, eerst de ene voet en toen die ingesmeerd en ingezwachteld was even later ook de ander. Daar voldeed gelukkig een nat washandje. In het verleden heb ik het altijd gerelateerd aan enthousiast voetbalspelen, maar dat heeft hij gisteren niet echt gedaan. Hij kan zich natuurlijk ook in bed hebben gestoten of een rare droom hebben gehad, maar ik vroeg mij dus af of het gerelateerd kan zijn aan het groeien.

quote:

Op maandag 1 december 2014 22:39 schreef Mevr_Mus het volgende:
Boekje van Kikker was hier juist de oorzaak van angsten op een gegeven moment

En net als kikker wilde S dan samen in het grote bed, net als Kikker, Varkentje en Eend dat doen als ze bang zijn voor monsters. Dus wij lagen dankzij Kikker een tijd lang met een overdwarse peuter in ons bed

Met dit intentie had ik het boekje Lotje op het potje gekocht ( ) het boek vindt ze geweldig maar als ik vraag of ze ook op het potje wil als Lotje zegt ze "neee potje is stom"
Ze gaat af en toe wel op de wc trouwens en ze informeert me als ze in dr luier heeft geplast

quote:

Op maandag 1 december 2014 22:39 schreef Mevr_Mus het volgende:
Boekje van Kikker was hier juist de oorzaak van angsten op een gegeven moment

En net als kikker wilde S dan samen in het grote bed, net als Kikker, Varkentje en Eend dat doen als ze bang zijn voor monsters. Dus wij lagen dankzij Kikker een tijd lang met een overdwarse peuter in ons bed

Dat is hier ook wel, maar volgens mij staat het los van het boekje . Als meneer wakker wordt 's nachts is het een hele toer om hem nog in zijn eigen bed te laten slapen . Omdat ik mijn/onze eigen slaap ook wel belangrijk vind, krijgt hij meestal nog zijn zin ook...

quote:

Op dinsdag 2 december 2014 13:26 schreef bitterend het volgende:

[..]

Met dit intentie had ik het boekje Lotje op het potje gekocht ( ) het boek vindt ze geweldig maar als ik vraag of ze ook op het potje wil als Lotje zegt ze "neee potje is stom"
Ze gaat af en toe wel op de wc trouwens en ze informeert me als ze in dr luier heeft geplast

Hier is het potje opeens wel een trending topic in huis. Maar meestal pas nadat hij geplast heeft. Roept hij opeens "hee! Een plasje!" even stil "Oh moet op het potje!" en dan volgt de riedel van uitkleden, 2 seconden zitten, 1 druppel in de wc gooien, wc doortrekken (hoogtepunt!!), weer aankleden, handen wassen . En meestal gaat hij tussendoor nog even als een bezetene in zijn blote kont door het huis rennen .

Hallo allemaal,

Ik wil hier een vraag droppen...
Ben geen echte lurker of poster in dit topic.
Maar zit toch echt met iets, hoop dat ik het hier kwijt kan.

Ons zoontje is nu 2 en een half jaar.
Alles oke en gezellig, hij heeft zijn buien maar niet veel ( ff afkloppen)
KA al vrij veel voor zijn leeftijd en is meeste van de dagen echt een vrolijk jongetje

Maar nu komt het:

Ik als papa vind dat ik te weinig tijd aan hem besteed.

Ik speel bij elkaar op pappa-dag misschien wel een half uurtje maar met hem, en voor de rest grijp ik toch weer naar oude gewoontes en ga ik achter de laptop zitten, niet constant natuurlijk.
We maken voor de rest samen wel het eten, eten daarna samen enz.

Maar de momentjes dat hij toch aandacht vraagt en ik toch mijn eigen ding wil doen die zijn voor mij best moeilijk om te verkroppen of ik nu wel een goede vader ben.
Natuurlijk zit dat ook in andere dingen, maar vooral het aandacht probleem heb ik zelf moeite mee.

Ik kan zelf mijn aandacht er niet zo lang bij houden om met hem te spelen en dat vind ik altijd achteraf best erg.

Nou ja dit is zo beetje mijn probleem.....

Waarom ga je dan niet iets met hem ondernemen? Dierentuin, speeltuin, kinderboerderij, bibliotheek, boodschapjes doen, fietsen, treinen kijken, met de bus mee.........

quote:

Op woensdag 3 december 2014 17:08 schreef Handheld het volgende:
Hallo allemaal,

Ik wil hier een vraag droppen...
Ben geen echte lurker of poster in dit topic.
Maar zit toch echt met iets, hoop dat ik het hier kwijt kan.

Ons zoontje is nu 2 en een half jaar.
Alles oke en gezellig, hij heeft zijn buien maar niet veel ( ff afkloppen)
KA al vrij veel voor zijn leeftijd en is meeste van de dagen echt een vrolijk jongetje

Maar nu komt het:

Ik als papa vind dat ik te weinig tijd aan hem besteed.

Ik speel bij elkaar op pappa-dag misschien wel een half uurtje maar met hem, en voor de rest grijp ik toch weer naar oude gewoontes en ga ik achter de laptop zitten, niet constant natuurlijk.
We maken voor de rest samen wel het eten, eten daarna samen enz.

Maar de momentjes dat hij toch aandacht vraagt en ik toch mijn eigen ding wil doen die zijn voor mij best moeilijk om te verkroppen of ik nu wel een goede vader ben.
Natuurlijk zit dat ook in andere dingen, maar vooral het aandacht probleem heb ik zelf moeite mee.

Ik kan zelf mijn aandacht er niet zo lang bij houden om met hem te spelen en dat vind ik altijd achteraf best erg.

Nou ja dit is zo beetje mijn probleem.....

De deur uitgaan. Daar heb je geen laptop en dat scheelt al een hele hoop aantrekkingskracht

quote:

Op woensdag 3 december 2014 17:17 schreef Kyara het volgende:
Waarom ga je dan niet iets met hem ondernemen? Dierentuin, speeltuin, kinderboerderij, bibliotheek, boodschapjes doen, fietsen, treinen kijken, met de bus mee.........

quote:

Op woensdag 3 december 2014 17:21 schreef Vlindur het volgende:

[..]

De deur uitgaan. Daar heb je geen laptop en dat scheelt al een hele hoop aantrekkingskracht

Daar hebben jullie inderdaad gelijk in!

Heb ik vandaag alleen niet aan gedacht, was niet zo lekker weer en voel mij zelf vandaag ook niet zo lekker.
Normaal gaan we inderdaad even de deur uit. Meestal naar de speeltuin en een rondje op zijn loopfiets.

Maar dan nog.. het speelt zich vaak thuis af dat ik mijn aandacht er bij kan houden in plaats van hij.
Hij mag max half uurtje Tv kijken dus die staat ook vaak uit, wel hebben we de muziek aan.

Het is in principe MIJN probleem.
Mensen om mij heen zeggen, maak je niet druk je geeft hem genoeg aandacht en liefde, alleen zo voel ik het dus zelf niet.

quote:

Op woensdag 3 december 2014 07:47 schreef _Ophelia_ het volgende:

[..]

Zit er echt een regelmaat in? Dan zou ik eerder denken dat het met activiteit overdag te maken heeft. Maar last van groeipijn kan ook natuurlijk. Ik heb er als kind veel last van gehad, doet behoorlijk zeer.

Het is nu echt al de derde keer of zo dat hij midden in de nacht klaagt. Ik kan het van mijzelf ook herinneren, maar dan pas op veel latere leeftijd.

quote:

Op woensdag 3 december 2014 17:08 schreef Handheld het volgende:
Hallo allemaal,

Ik wil hier een vraag droppen...
Ben geen echte lurker of poster in dit topic.
Maar zit toch echt met iets, hoop dat ik het hier kwijt kan.

Ons zoontje is nu 2 en een half jaar.
Alles oke en gezellig, hij heeft zijn buien maar niet veel ( ff afkloppen)
KA al vrij veel voor zijn leeftijd en is meeste van de dagen echt een vrolijk jongetje

Maar nu komt het:

Ik als papa vind dat ik te weinig tijd aan hem besteed.

Ik speel bij elkaar op pappa-dag misschien wel een half uurtje maar met hem, en voor de rest grijp ik toch weer naar oude gewoontes en ga ik achter de laptop zitten, niet constant natuurlijk.
We maken voor de rest samen wel het eten, eten daarna samen enz.

Maar de momentjes dat hij toch aandacht vraagt en ik toch mijn eigen ding wil doen die zijn voor mij best moeilijk om te verkroppen of ik nu wel een goede vader ben.
Natuurlijk zit dat ook in andere dingen, maar vooral het aandacht probleem heb ik zelf moeite mee.

Ik kan zelf mijn aandacht er niet zo lang bij houden om met hem te spelen en dat vind ik altijd achteraf best erg.

Nou ja dit is zo beetje mijn probleem.....

Ik herken het ook een beetje, 2 1/2 jaar is ook best een lastige leeftijd, ze kunnen vaak hun aandacht nog niet zo lang bij één ding houden, trekken alles los wat in hun bereik komt en kunnen nog niet zo goed opruimen, kunnen niet lang alleen spelen en komen steeds weer opnieuw bij jou, ook wanneer je net even zit en ook eens behoefde aan een beetje rust hebt, de communicatie kan soms lastig zijn en ik vond de bezigheden/ spelletjes op zich nu ook niet echt uitdagend.
Wat hier hielp om iets binnenhuis samen te doen was gewoon aan het werk zetten...oude kranten in een bakje doen, toiletpapierrol laten vervangen, beddengoed samen wisselen, wasmachine vullen en aanzetten, vaatwasser uitruimen, water schepen, kleren opruimen, wasknijpers opruimen, groente laten wassen, nu ja, wat jezelf ook moet doen .....alles duurt 6 keer zo lang en het is soms niet zoals het hoort, maar ja ze zijn bezig en helpen mee...en ze willen sowieso alles zelf doen, dus laat maar prutsen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Zana op 03-12-2014 18:44:57 ]

quote:

Op woensdag 3 december 2014 18:38 schreef Zana het volgende:

[..]

Ik herken het ook een beetje, 2 1/2 jaar is ook best een lastige leeftijd, ze kunnen vaak hun aandacht nog niet zo lang bij één ding houden, trekken alles los wat in hun bereik komt en kunnen nog niet zo goed opruimen, kunnen niet lang alleen spelen en komen steeds weer opnieuw bij jou, ook wanneer je net even zit en ook eens behoefde aan een beetje rust hebt, de communicatie kan soms lastig zijn en ik vond de bezigheden/ spelletjes op zich nu ook niet echt uitdagend.
Wat hier hielp om iets binnenhuis samen te doen was gewoon aan het werk zetten...oude kranten in een bakje doen, toiletpapierrol laten vervangen, beddengoed samen wisselen, wasmachine vullen en aanzetten, vaatwasser uitruimen, water schepen, kleren opruimen, wasknijpers opruimen, groente laten wassen, nu ja, wat jezelf ook moet doen .....alles duurt 6 keer zo lang en het is soms niet zoals het hoort, maar ja ze zijn bezig en helpen mee...en ze willen sowieso alles zelf doen, dus laat maar prutsen.

Precies wat je hierboven schetst inderdaad.
We doen in principe ook best veel in huis (misschien door dit topic kom ik erachter dat ik het toch best goed doe )
Vandaag de kliko gevuld en buiten gezet in de ochtend daarvoor nog de kattenbak verschoond.
Hij de folders weggegooid en inderdaad samen de vaatwasser uitgeruimd.

Ja die dingen doe ik dan toch wel, het is inderdaad meer de momenten dat hij komt voor aandacht en ik op dat moment daar mijzelf niet toe kan zetten.
Misschien maak ik het voor mijzelf wel te zwaar en gaat het dan toch best goed.

Maar dat gevoel dat ik soms mijn eigen ding doet terwijl hij op dat moment alleen op mij aangewezen is en dat ik dan s'avonds in bed denk dat ik meer met hem had moeten spelen/doen.

quote:

Op woensdag 3 december 2014 19:28 schreef Handheld het volgende:

[..]

Maar dat gevoel dat ik soms mijn eigen ding doet terwijl hij op dat moment alleen op mij aangewezen is en dat ik dan s'avonds in bed denk dat ik meer met hem had moeten spelen/doen.

Ik denk het hangt ook een beetje van je eigen persoonlijkheid af en hoe je bent opgegroeid, ik was steeds heel erg op mezelf gefocust en kon doen en laten wat ik wou.
Ik moest eerst leren dat een kind daar geen rekening mee houdt. Iemand die misschien heel veel broers en zussen heeft is dat misschien meer gewend dat er steeds iemand komt en aandacht vraagt. Ook zijn er mensen die het zorgzaame "in zich hebben" en anderen die het eerst moeten leren, niet iedereen is een geboren peuterleidster, juf/ meester of verpleegster.

Phaidra Beseft ie trouwens dat ie een broertje/zusje krijgt?

Grappige Otje

quote:

Op woensdag 3 december 2014 20:53 schreef bitterend het volgende:
Phaidra Beseft ie trouwens dat ie een broertje/zusje krijgt?

Grappige Otje

Niet echt denk ik. Wel dat er een baby in m'n buik zit en dat hij grote broer wordt, maar of hij nu echt beseft dat er straks nog een kindje in huis is en blijft, dat vraag ik me af.