Het babytopic (0-1 jaar) Deel 379

Mijn borst was zo vol dat de melk in een straaltje weer uit het neusje van mijn baby liep. Ze is in elk geval doorgespoeld en ik heb nog 120cc nagekolfd

Nice

Klap! Hier idd een megaman voor ons gevoel Hij tijgert en rolt de hele kamer door en als je hem omhoog helpt gaat hij meteen staan ipv zitten, maar zelf optrekken doet hij nog niet. Hij is fan van verstoppen en ligt regelmatig onder zn speelkleed ipv erop En at is Jibs toch een leukerd! Hopelijk kan de ka helpen Ik denk niet dat ze nu tijd heeft, maar volgens mij heeft Zoe ook heel lang getobd met reflux bij haar eerste.

Loj

Sowieso is het toch goed om goede vetten door het eten te doen als ze bijvoeding mogen, ook al komen ze goed aan? Maar met bv zou je idd ook extra kunnen aanleggen lijkt me.

Pfff, ik rammel de laatste tijd echt enorm. Mijn moeder vertelde me dat zij bij ons telkens weer zwanger was als de vorige 7-8 maanden was en ik zou ook wel willen En toen ik gisteren een collega iets ging vertellen over mn werk wat nog enigszins vertrouwelijk is en ik vroeg haar de deur dicht te doen vroeg ze als eerst of ik zwanger was. Nope Maar de eerste maanden waren zo ontzettend zwaar en het feit dat Stip nog bij ons ligt en niet doorslaapt maakt dat vriend volgens mij nog niet zo staat te trappelen...

Dag dames, ik mag hier nog net niet legaal posten, maar ik heb wel al even een vraagje: na hoeveel dagen/tijd na de geboorte waren jullie alleen met de baby (als in: kraamhulp weg, man weer aan het werk)?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

In de kraamweek heeft vriend gewoon gewerkt, na die week een weekje halve dagen en daarna 3 weken vrij. In die 2e week dat alleen was met Nora ging alles gewoon goed, maar ik mistte toch wel de hulp. Vooral omdat je simpelweg nog volop herstellende bent.

Wat een monsterposts Klap en Loj!

DaD, mijn vriend had geen werk tijdens mijn kraamtijd maar ging wel 2 dagdelen naar school en regelmatig naar de bieb om te leren. Ik ben op dinsdag bevallen en donderdagmiddag ging hij naar school. Toen heb ik de kraam weggestuurd en ben ik lekker 2 uurtjes helemaal alleen met de baby geweest Alleen een beetje stom dat ik bezoek kreeg en dus beschuiten moest smeren Gedaan met baby voor het eerst in draagdoek.
Maar goed na de kraamtijd ben ik al snel dagen alleen geweest en heb daar nooit echt moeite mee gehad.

Ohhh mensen! M deed vanmorgen 2 stapjes los!!!!!

quote:

Op donderdag 6 november 2014 03:20 schreef Stormqueen het volgende:
Klap ik lag ook om twee uur wakker. De afgelopen dagen meldde ze zich dan. Nu natuurlijk pas om 3 uur. Niet dat ik dan nog slaap
Wat wordt je manneke alweer groot

Mariska, wat goed dat je preventief actie onderneemt heel veel succes

Ik hoorde vandaag trouwens ook een dubieus cb-advies. Een 8 maanden oude bv-baby kwam niet meer zo rap aan. Toen kreeg de moeder het advies om extra roomboter en olijfolie door het eten te mengen... Ik hoorde het ze zeggen. Ik keek echt zo:

Toen I met haar curve nogal omlaag ging bij acht maanden ben ik ook roomboter op brood gaan doen. Is inderdaad de beste soort boter die je kunt gebruiken en baby's hebben goede vetjes nodig om te groeien!

Volgens mij is I aan het regelen... da's lang geleden. Vannacht meerdere keren gedronken, enorme plasluiers en vervolgens een krampaanval van het vele drinken. Ben dus een beetje moe. Wel heel lief ontroerend moment. Toen ik met huilende I in het logeerbed lag, kwam mijn vriend bij ons kijken. I zag hem, keek hem aan, legde haar handje op zijn arm, haar koppie op mijn borst en werd rustig. . .

Klap, wat is jibs een stoere!! En een knapperd ook, ja!! Geweldig hoe hij zich ondanks z'n reflux ontwikkelt. Ik snap inderdaad dat het snelle ook echt nadelen heeft. Van mij hoeft I ook echt niet zo snel te gaan hoor. Ik wil lekker lang genieten van hoe ze nu is. . Onwillekeurig vergelijk je natuurlijk wel een beetje met baby's van ongeveer dezelfde leeftijd. Maar het verschilt gewoon zo enorm in zo'n eerste jaar dat het weinig zin heeft. Kan me voorstellen dat het je lichamelijk ook opbreekt zo. .

Ik ga weer aan het werk. .

JM, succes .

DAD, mijn vriend ging na twee dagen alweer werken. Ik vond dat prima, want ik had de kraam. En toen zij weg was, deed ik het dus alleen. Mijn vriend is op woensdag altijd vrij (papadag), dat vond ik wel heel fijn!!!

quote:

Op donderdag 6 november 2014 08:43 schreef Franny_G het volgende:
DAD, mijn vriend ging na twee dagen alweer werken. Ik vond dat prima, want ik had de kraam. En toen zij weg was, deed ik het dus alleen. Mijn vriend is op woensdag altijd vrij (papadag), dat vond ik wel heel fijn!!!

Zulke verhalen geven me wel moed, dank je! .

Aan mij heb je een slechte DaD (zie vorige pagina)

Ik las deze net btw: http://www.nu.nl/lifestyl(...)egt-moederschap.html

quote:

Op donderdag 6 november 2014 08:53 schreef DevilsAndDust het volgende:

[..]

Zulke verhalen geven me wel moed, dank je! .

Niet om negatief te doen oid, maar ik denk dat zoiets afhankelijk is van verschillende factoren. Hoe je herstellende bent van een (pittige) bevalling (of keizersnede), hoe je babietje het doet, etc.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 08:56 schreef JufMariska het volgende:
Aan mij heb je een slechte DaD (zie vorige pagina)

Ik las deze net btw: http://www.nu.nl/lifestyl(...)egt-moederschap.html

Eindelijk. Ik had het laatst erover met mijn leidinggevende dat ik de babytijd best pittig vind. Zij beaamde dat; ze zei zelfs dat ze het soms zelfs helemaal niet leuk vond. Het is niet alleen maar een roze wolk, op sommige dagen issie zelfs heel ver te zoeken Maar door het feit dat er gedaan wordt alsof het 1 en al roze of blauwe wolk is, krijgen vrouwen wel een verknipt beeld hoe het is om een babietje te hebben.

Ik ben ontzettend blij met mijn kleintje en ik hou ontzettend veel van haar, maar het is ook gewoon dus zwaar.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 08:56 schreef JufMariska het volgende:
Aan mij heb je een slechte DaD (zie vorige pagina)

Ik las deze net btw: http://www.nu.nl/lifestyl(...)egt-moederschap.html

Sja, Daily Mail... Ik moet eerlijk zegen dat ik het moederschap an sich niet als zwaar ervaar, maar nog wel echt aan het zoeken ben naar een balans tussen mijn werk, thuis en vriendinnen. Nu schieten mijn vriendinnen er toch echt bij in, maar ik ben ook erg graag thuis, maar daar voel ik me wel schuldig om. Als we echt heel moe zijn bijvoorbeeld gaan we wel eens bij mijn ouders logeren zodat we kunnen uitslapen. Vind ik fijner dan hem uit logeren doen Maar hulp genoeg dus hier, maar meestal is hij toch echt bij een van ons twee.

De eerste maanden vond ik wel echt zwaar, maar dat kwam ook omdat hij echt veel huilde en de bv dramatisch liep. Toen heb ik wel veel hulp gekregen gelukkig.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 08:57 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]

Niet om negatief te doen oid, maar ik denk dat zoiets afhankelijk is van verschillende factoren. Hoe je herstellende bent van een (pittige) bevalling (of keizersnede), hoe je babietje het doet, etc.

Ja natuurlijk, dat lijkt me logisch. Maar uitgaande van een goede bevalling en een kindje dat het goed doet, hoeft na een week alleen zijn dus niet te snel te zijn. Mocht ik compleet in de kreukels liggen, dan zal mijn vriend toch echt iets moeten gaan regelen met zijn werk.

Dat denk ik ook, Sunshine.

Het is inderdaad wel pittig af en toe hoor. Ik ben het er ook mee eens dat het niet alleen een roze wolk is. Maar als ik de foto's terug zie van de eerste weken dan zie ik bij mijzelf een vermoeid hoofd, met wallen, shirts vol melkvlekken, maar ook een echt euforische blik in mijn ogen. Ik was echt een beetje high of zo. Toen die euforie na een paar weken weg was, toen kreeg ik mentaal ineens een soort opdonder.

Ik hoor nu idd ook van verschillende vriendinnen dat ze het zo knap vinden dat ik zo eerlijk ben over dat ik het moeilijk vind. Zij voelden zich 'verplicht' om leuk te doen naar buiten toe, terwijl ook zij het echt wel heel zwaar vonden de eerste tijd. Handig hoe we zo met z'n allen de mythe in stand houden..

Oke, nu moet ik echt aan het werk.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 09:04 schreef JufMariska het volgende:
Ik hoor nu idd ook van verschillende vriendinnen dat ze het zo knap vinden dat ik zo eerlijk ben over dat ik het moeilijk vind. Zij voelden zich 'verplicht' om leuk te doen naar buiten toe, terwijl ook zij het echt wel heel zwaar vonden de eerste tijd. Handig hoe we zo met z'n allen de mythe in stand houden..

Ik snap zoiets niet. Waarom zou je niet eerlijk zeggen dat je het zwaar vindt? We zijn toch allemaal maar mensen? En door te zeggen dat je het soms zwaar vindt, kan je misschien wel je ei kwijt ipv alles maar op te kroppen. Werkt ook niet.

Ik ga momenteel naar een maatschappelijk werkster om het ouderschap (klinkt zo zwaar ) te bespreken. Het groeide me allemaal op een gegeven moment boven mijn hoofd en dan is het tijd om aan de bel te trekken. Ik zie het totaal niet als zwakte om hiervoor hulp te krijgen. Het maakt mij alleen maar een betere moeder.

Mensen zien om hulp vragen vaak als zwaktebod terwijl ik van mening ben dat je heel sterk moet zijn om om hulp te durven vragen . Helemaal bij zoiets als het ouderschap, want ' miljarden vrouwen hebben het al eens gedaan toch?

Mabawa wat knap!!

[ Bericht 16% gewijzigd door Tante_Soesa op 06-11-2014 09:42:21 ]

90% vind ik wel erg veel, zou dat echt kloppen?

quote:

Op donderdag 6 november 2014 10:01 schreef Burdie het volgende:
90% vind ik wel erg veel, zou dat echt kloppen?

90% zal wel ééns een "waar ben ik aan begonnen!!" moment hebben. De rest is vrijheid van interpretatie

quote:

Op donderdag 6 november 2014 10:03 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

90% zal wel ééns een "waar ben ik aan begonnen!!" moment hebben. De rest is vrijheid van interpretatie

Haha ja dat kan natuurlijk. Zo kan je over alles wel een artikel met dramatische cijfers schrijven .

"90% van de vrouwen liegt tegen haar partner"
"90% van de vrouwen koopt slecht zittende schoenen"
"90% van de vrouwen maakt schrijffouten"

Misschien is het een Stapel onderzoek

Ik heb juist het idee dat veel moeders heel eerlijk zijn tegenwoordig over hoe het af en toe zwaar kan vallen. Ik ken zelf maar weinig moeders die alleen over een roze wolk spreken eigenlijk.

Hoe lang je man/vriend thuis moet zijn... Het verschilt ook zo per baby... Ik zou me kunnen voorstellen dat wanneer S uze mijn eerste zou zijn, ik alles veel makkelijker zou vinden en ik me minder zou kunnen voorstellen bij nergens meer aan toekomen etc. etc. Omdat zij (tot nu toe iig) zo makkelijk is en vrijwel niet huilt. Bij haar (zonder dreumes erbij dus) zou ik mijn vriend echt niet drie weken thuis nodig hebben gehad. Maar ik ken ook het tegenovergestelde van bij mijn eerste en toen had ik die hulp echt wel nodig een paar weken.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 10:07 schreef Dot. het volgende:
Misschien is het een Stapel onderzoek

Het is Nu.nl, die trekken altijd alleen conclusies uit Engels onderzoek, het liefst uitgevoerd onder een populatie die vergelijkbaar is met Telegraafliefhebbers