[RTL4] Chantal Blijft Slapen

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 20:39 schreef Fylax het volgende:
Zou k dit spelletje kopen?

http://store.steampowered.com/app/283230/

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 20:43 schreef MissJ het volgende:
aaahaa straks Humberto

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 20:43 schreef MissJ het volgende:
aaahaa straks Humberto

quote:

Oprechte emotie, daar gaat het om bij voetbal. Voetbal is: de bal raken en weten dat hij in de hoek zal draaien. Voetbal is: met nat haar, heel lekker ruikend, na een wedstrijd een kantine binnenlopen. Voetbal is toch vooral dit: veel voelen.

Tenminste, zo zou het moeten zijn. Vorige week zondag zag ik een aantal van dit soort momenten voorbijkomen. Het verdriet om een gemiste kans. Ontroostbare supporters. Spelers van FC Volendam die het ene moment denken dat ze volgend seizoen nog in de Eredivisie spelen en vier minuten later, na de gelijkmaker van De Graafschap, met hun hoofd ergens in Almere zitten. Moeten ze weer naar dat ongehoorde kutveld van FC Omniworld. Alleen de naam al... Een clubnaam als een pretpark. Op de gezichten van de Volendammers waren afgelopen zondag emoties te lezen die ik te vaak mis.

Verslagenheid. Wanhoop. Net niet gered en daar stonden ze, stamelend uit te leggen wat ze voelden. Dat ging niet erg goed, want ze voelden zovéél. En zo hoort het ook. Niks de gelouterde prof uithangen, maar doodziek zijn dat je op de laatste dag op één doelpunt verschil eruit vliegt. Even vergeten dat het je werk is en dat je je representatief moet gedragen. Uren na de wedstrijd het stadion uitlopen en met je blote vuisten zo'n lelijke geleasde gezinsauto van de club helemaal kapotslaan, omdat je het nog steeds niet kunt geloven.

Je moet weer een jaar in de Jupiler League spelen. Waar de dood boven het veld hangt. Waar iedere geschreeuwde belediging van welke supporter dan ook, door de lege tribunes akoestisch zó wordt versterkt dat hij over het veld blijft galmen. 'Prutsers!' Ach, de
FC Volendam-speler... Daar ligt hij, 's avonds in bed. Het clubkostuum nog aan. Geen zin dat uit te doen. De ogen dicht. Hij voelt oprecht de emotie die al die smartelijk uit de ogen kijkende rukzangers uit Volendam alleen maar faken: verdriet. Hij heeft nergens zin in. Een jaar geknokt en dan niks. Hij slikt.

Daar wil ik in blijven geloven. Voetbal doet ertoe. Voetbal zit in je nieren. Je kunt niet anders. Eigenlijk precies het tegenovergestelde van Humberto Tan. Hij maakte afgelopen zondag alles wat mooi is aan voetbal kapot, met egocentrisch gekwek, slecht acteerwerk en schaamteloze zelfverheerlijking. Humberto Tan... Kan iemand deze juichjongen eens uitleggen dat wij hem gewoon elektronisch versterkt, via de televisie, in de huiskamer ontvangen.

Hij zit nog steeds tijdens elke uitzending van Eredivisie Live tegen mij te schreeuwen alsof ik een wilsonbekwame zwakzinnige ben. In het hoofd van Humberto Tan is het voor eeuwig Sesamstraat. Hij blijft Eredivisie Live presenteren alsof er aan kinderen van vijf jaar wordt uitgelegd hoe boter nu eigenlijk wordt gemaakt. Daarom schreeuwt hij ook steeds zo. Dat wij het goed horen. Want wij zijn niet goed bij ons hoofd. Dat is de rotsvaste overtuiging van Humberto Tan, dat je je kijkers moet toespreken alsof ze net een grote bah hebben gedaan. Als ik naar Humberto luister, is het alsof ik gebukt voor hem sta en moet laten zien dat ik zelf al heel goed mijn billen kan afvegen. Humberto infantiliseert zijn publiek.

Dat zou niet zo erg hoeven te zijn. Het gebeurt wel meer. Marga van Praag las jarenlang het nieuws alsof ze een script van Peppi en Kokki voordroeg. Ook Yvon Jaspers heeft er een handje van. Die presenteert standaard alsof ze de voice-over van een avondvullende Mickey Mouse-film inspreekt. Maar, en dat is een belangrijk verschil, ondanks hun toon ben ik geneigd ze te geloven. Ik denk dat Yvon werkelijk helemaal dol van enthousiasme boeren aan vrouwen koppelt.

Humberto Tan geloof ik geen seconde. Hij acteert een enthousiaste presentator. Humberto Tan denkt dat als hij maar veel op het puntje van zijn stoel gaat zitten en veel met zijn armen beweegt tijdens het schreeuwen van een vraag, wij automatisch geloven in zijn betrokkenheid. Afgelopen zondag, afgezet tegen de rauwe, oprechte emoties van de FC Volendam-spelers, werd nog eens extra duidelijk hoe ongeloofwaardig Humberto een anchorman acteert.

In het verleden, bij Studio Sport, waren de montages van de degradatiewedstrijden adembenemend. Zelfs tv-narcist Mart Smeets stelde zich dienstbaar op. Het ging om de emotie. Om het voetbal. Om winst en verlies. Bij Studio Sport snapten ze tenminste waar het om ging. Echte emotie. Oké, Mart Smeets zei nog wel eens: 'En ja, lieve mensen, dat is ook het gezicht van verliezen. Laten wij, als volwassen mannen, stil zijn en naar de volgende beelden kijken, en late wij diep, diep, diep ons petje afnemen voor ­ mag ik dat zo zeggen? ja, dat mag ik zo zeggen ­ een prachtige sportman. Waarvan akte.' En dan zag je een voetballer huilen.

Humberto Tan kreeg het afgelopen zondag voor elkaar een hele middag topamusement in z'n eentje de nek om te draaien. Midden in de ultieme degradatiewedstrijd tussen De Graafschap en
FC Volendam werd er op onverwachte momenten teruggeschakeld naar de studio, waar de schnabbelkoningen Jan van Halst en Ronald Koeman met zichtbare tegenzin moesten luisteren naar Humberto's geloei. Geen minuut heb ik geloofd in zijn opwinding. Iedereen die zondag naar Eredivisie Live keek, zag een slecht toneelstuk met in de hoofdrol een D-acteur. Nooit is Humberto oprecht geraakt. Steeds maar is hij bezig met de snedige oneliner. Nooit ziet hij de emotie, altijd is hij bezig met het schijtlollig geformuleerde bruggetje naar een volgend itempje.

De regie hielp Tan bij zijn bedrog. Ook díé mensen denken dat ik achterlijk ben. Doelpunten tijdens Feyenoord-Roda JC werden steeds gepresenteerd alsof ze toevallig vielen als er werd overgeschakeld naar De Kuip. In werkelijkheid keek ik steeds naar een opname. Humberto en zijn ploeg hebben zondag een prachtige middag vergald met leugenachtige, ongeloofwaardige televisie. Sport voor en door kinderen. Dat is jammer. Eén ding werd duidelijk: een betrokken presentator bén je. Die kun je niet acteren. Hoe hard je ook schreeuwt.

Nico Dijkshoorn

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 20:56 schreef Fylax het volgende:
Hans.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 21:10 schreef vencodark het volgende:
Humberto heeft een heel andere blik dan in z'n show.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 21:10 schreef vencodark het volgende:
Humberto heeft een heel andere blik dan in z'n show.

quote:

Op donderdag 30 oktober 2014 21:13 schreef Pisces29 het volgende:

[..]

Dat is toch niet gek als je zit te praten over drie mensen die je hebt verloren?