Van kleuter tot puber deel 110; groot groter grootst.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2014 20:06 schreef lily het volgende:
Hey Luchtbel
Wat leuk om weer eens van je te lezen en je mooie dochter.
En vrijwilliger bij de dierenambulance (is mijn echtgenoot ook).

Lief is dat hè. Toen ze nog wat jonger was wilde ze alleen maar dat worden. 'Fulltime vrijwilliger.'

Bedankt allemaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik dacht dat het een kleuterkledingtopic was, en dat die 110 over de maat ging
_{Tot over 1½ maand}

Luchtbel, wat een dametje wordt ze toch , 10 jaar alweer!
Pas goed op jezelf .

Wat is je dochter toch nog steeds ontzettend zichzelf maar dan in het groot zeg Luchtbel prachtig is ze. Wat fijn dat het goed met haar gaat.
En ik hoop dat er voor jou ook weer een tijd komt dat je kan zeggen dat het goed met je gaat.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2014 21:03 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Lief is dat hè. Toen ze nog wat jonger was wilde ze alleen maar dat worden. 'Fulltime vrijwilliger.'

Bedankt allemaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

hee LB! Als ik het zo lees, dan gaan Jolie en Isa nog steeds gelijk op

LB wat heb je een mooie meid!
Hopelijk komt er voor jou ook snel weer een tijd dat het goed met je gaat.

Ik kom even binnenvallen met een vraag. Vorige week maandag is in de klas verteld dat een kindje uit groep 7 is overleden. Ik weet dat de dood bij het leven hoort en dat je dat voor kinderen niet verborgen moet houden. Toch begin ik me af te vragen in hoeverre het verstandig is om zulk nieuws met kleutertjes te delen.
In dit geval zit L in groep 1 en het meisje in groep 7 en sinds de dag dat L hoorde dat het meisje is overleden stelt ze de meest vreemde vragen over de dood. Ze is er eigenlijk de hele dag door, af en aan mee bezig. Ik geef zoveel mogelijk antwoord op de vragen en als ik iets niet weet dan geef ik dat ook aan. Alleen ben ik inmiddels op een punt gekomen dat ik me er een beetje zorgen over maak. Er komen steeds meer en steeds vaker vragen. Net waren we gewoon boodschappen aan het doen en hups, dan komt er uit het niets weer een opmerking over de dood.Een greep uit de vragen van L.:
- Als ik 5 ben, ben jij dan dood mama?
- We passen toch niet allemaal op de maan, waar moet je dan heen als dem aan vol is? Ga je dan onder de grond? (Bij ons zijn de twee overleden oma's op de maan)
- Als je 100 bent dan ga je dood hè?
- Mama ben jij dood als het morgen is?
- Als jij en papa door zijn dan hoeft het huis niet weg hoor, dan blijf ik er wel in wonen met mijn broertjes.
- Als je dood bent kom je nooit meer terug hè?

Als ik naar de vragen kijk die ze stelt, dan lijkt het erop dat ze vooral angstig is dat papa en mama doodgaan. Wat kan ik naast het zo eerlijk mogelijk beantwoorden van al haar vragen nog meer doen om haar gerust te stellen? En is het verstandig dit ook aan de juf te melden?

Mijn kleuter heeft die vragen ook gehad Nikki, en ik heb hem gezegd dat als ik er niet meer ben, papa er is om voor hen te zorgen, en anders opa, en anders < insert willekeurig familielid, tot aan vrienden toe om het rijtje maar te completeren. > Op een gegeven moment waren de vragen op, en soms komen ze nog wel boven.

Je zou nog boekjes met haar kunnen lezen , en als er geen plaats meer is óp de maan, dan zijn er altijd nog de sterren ..

Gewoon de tijd geven. Dat stellen van vragen is ook verwerking. Wij hebben lieve oma pluis en kikker en de vogel gelezen.
Leyla heeft opa ook dood gezien en vond dat heel normaal. Opa ogen dicht, opa kan niet meer lopen / bellen / praten / lezen / noem maar op wat je allemaal niet kan als je dood bent. En dat riedeltje hebben we echt dagen gehoord.
Ook steeds dezelfde vragen. J??? Is jouw opa dood? Waarop joen dat antwoordde ja, maar die is al een tijdje dood, mijn papa is dood. Gaat mijn papa nu ook dood? Ga jij dood? Gaat andere opa dood?
Tico is ook dood! Dat is heel zielig. Mag ik nu kleuren?

Of tegen wereldvreemden in de supermarkt. Hallo mijn opa is dood. Opa ogen dicht!

Wij zijn wel heel eerlijk in dood zijn. Dood is niet hetzelfde als slapen. Meestal ben je oud als je dood gaat, maar soms ga je dood als je niet oud bent.
Voorlopig zijn de vooruitzichten dat er niemand doodgaat.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2014 21:03 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Lief is dat hè. Toen ze nog wat jonger was wilde ze alleen maar dat worden. 'Fulltime vrijwilliger.'

Bedankt allemaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

LB
fijn om weer eens wat van jou te lezen. Wat is Jolie een prachtige dame! En wat fijn dat ze op haar plekkie is.

Lieve Luchtbel wat heb je een prachtige dochter!

Nikki, het zijn wel vragen die mijn kleuter (groep 2) ook stelt. Meestal ineens vanuit het niets.
Maar als ze er zo intens mee bezig is dan zou ik dat wel even aan juf melden, zeker omdat het nu op school actueel is. Misschien zijn er wel meer kinderen die er zo mee bezig zijn en kan ze er nog wat mee doen in de klas...

Kind vond paardrijden helemaal leuk. Ze gaat nu 1x per 2 weken rijden. Ze krijgt prive les, dus precies goed voor Jen. Waarschijnlijk kan ze over een jaar in de groep mee.

Wat fijn dat ze privéles heeft Tico. En nog fijner dat J het ook leuk vond.

Thanks voor de tips ladies. Fijn om te lezen dat het niet vreemd us dat ze zulke vragen stellen.
Ik heb vanmorgen in de bibliotheek het boekje van Kikker over de dode vogel gehaald. Morgen eens kijken wat ze ervan vindt.
Trui, het maan idee vond ik beter dan 'het is een ster', maar ik ga dat toch maar aanpassen en ga uitleggen dat dood gewoon dood is en dat je dan nergens naartoe gaat.

Oh en mijn L. mocht vandaag na 4 lessen in badje 1 door naar badje 2 op zwemles.

Hier is dood ook gewoon dood. We maken het ook gewoon niet mooier dan het is.

ik persoonlijk geloof wel in een 'iets' na de dood. Niet in god ofzo, maar wel iets. Daarom veranderen de doden hier dus wel in een sterretje. Op die manier kunnen ze, als wij slapen, over ons waken.

Misschien kun je ook aan je kind vragen waar hij of zij denkt dat de overledene is. Dood is ontzettend abstract, zeker als dood niets is en iemand 'voorgoed' weg is. Dat zijn zaken waar een kind heel moeilijk grip op krijgt.. vandaar al die vragen ook. In plaats van er zelf iets bij te bedenken (maan, sterren, dood is dood) zou je ook je kind kunnen vragen wat hij/zij denkt. Op deze leeftijd hebben kinderen zoveel fantasie en een heel eigen logica dat daar van alles uit kan komen. Daarmee wordt het dan wat minder abstract en passen ze het concept dood in in hun eigen belevingswereld.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 19:12 schreef Franny_G het volgende:
Misschien kun je ook aan je kind vragen waar hij of zij denkt dat de overledene is. Dood is ontzettend abstract, zeker als dood niets is en iemand 'voorgoed' weg is. Dat zijn zaken waar een kind heel moeilijk grip op krijgt.. vandaar al die vragen ook. In plaats van er zelf iets bij te bedenken (maan, sterren, dood is dood) zou je ook je kind kunnen vragen wat hij/zij denkt. Op deze leeftijd hebben kinderen zoveel fantasie en een heel eigen logica dat daar van alles uit kan komen. Daarmee wordt het dan wat minder abstract en passen ze het concept dood in in hun eigen belevingswereld.

Goede tip! Ik ga er morgen even een momentje voor pakken om Kikker te lezen en wat vragen aan haar te stellen. De kans is overigens groot dat ze zegt dat je dan naar de maan gaat, omdat dat is wat wij voorheen altijd zeiden. Maargoed, eerst maar eens zien wat L erover te zeggen heeft.

Ik blijf het wel bijzonder vinden dat ze er zo veel mee bezig is, vooral omdat het om iemand gaat die ze nog nooit heeft gezien. Misschien maakt het toch allemaal meer indruk omdat het een kindje was, dat komt misschien voor haar wel heel dichtbij.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 19:01 schreef Ticootje het volgende:
Hier is dood ook gewoon dood. We maken het ook gewoon niet mooier dan het is.

Ja, hier ook.
Onze dochter zei gisteren ineens; de aarde blijft wel altijd bestaan heh? Alleen de mensen en dieren veranderen steeds...toch?
Ik weet verder niet waar het vandaan komt. Zij is nog niet met de dood (van dichtbij) in aanraking geweest.

Oudste was 2,5 toen haar opa overleed. Ze is toen bij alles betrokken en was er bijvoorbeeld bij toen opa de kist in ging en de kist dicht ging.
Een paar weken geleden vroeg ze me of opa de prikjes niet gehad had. (die van vlak voor ze 4 waren). Want opa was wel heel ziek geworden. Ik heb haar uitgelegd dat opa een andere ziekte had, en de prikjes daar niet tegen helpen.
Even daarna verkondigde ze dat ze de prikjes niet wilde, want ze wilde dood. Ik schrok best wel. Maar ze zei dat ze dat wilde omdat ze opa zo mistte. Toen ik haar daar weer op zei dat iedereen haar zou missen hier, opa, oma's en dr broertje, dr ouders. Wilde ze toch maar niet dood.
Maar ik schrok er wel even van. Ook hoe ze me alle details van de begrafenis kon vertellen. Tis al weer 1,5 jaar geleden.

Hier nog geen opa's of oma's maar wel een (stief)opie die vorig jaar is overleden. Op verzoek van de hele familie mocht Minke er ook bij als enig achterkleinkindje (en enige kleintje) en dat ging eigenlijk perfect. Ook met haar naar de open kist gaan kijken en toen heeft ze ook gezien hoe het er uit zag. Wel hebben we er op gehamerd dat het niet slapen is.... maar dat begreep ze ook. Wij hebben verder ook geen hemel of zo benoemd (niet ons geloof) maar wel aangegeven dat opie nu in zijn graf ligt. En ja, er komen af en toe nog steeds gekke uitspraken naar boven en vragen maar zolang we eerlijk (met een beetje jip & janneke taal) uitleggen gaat het prima. Ik zou er vooral niet te veel omheen draaien.

Moeilijk hoor, het thema dood. Laatst is mijn oma overleden en toen kwamen er ook vragen. Maar aan een kind van 7 lijkt het me een stuk makkelijker uit te leggen dan aan een kind van 4.

Wanneer vertel je dat de Sint niet echt bestaat en dat eigenlijk papa en mama de cadeautjes kopen?
Ik herinner me van mijzelf dat ik er zelf achtergekomen ben en behoorlijk in boos en in shock was.
Damian zit nu in groep 5/6 maar gelooft nog heilig, dus ik zit eraan te denken om het zelf te vertellen. Ik ben bang dat hij het anders van klasgenootjes hoort.

Voor een kind van 7 is het ook nog niet goed te begrijpen hoor....Want, waarom moest opa nu al doodgaan? En ik heb hem maar 7 jaar gekend, en jij (broer) 10 jaar, dat is veel langer...

Vandaag toevallig met de jongens naar het graf van mn schoonvader geweest. Ineens pakte Jordy een stenen konijntje wat daar opstond vast, en knuffelde ermee. Ik vroeg, waarom doe je dat? "dan kan ik met opa knuffelen"

Ik brak, echt

Dood is hier echt een onderwerp dat wekelijks zo niet haast dagelijks terug komt. Sinds mijn stiefmoeder 2 jaar geleden overleed. Soms hele serieuze vragen. Soms een korte opmerking. En soms hoor ik ineens hele verhalen (in het spel) over barbies die dood gaan. Het is even wennen, die vragen. Maar ik hou van eeelijkheid. Dus oma is geen sterretje geworden ofzo.