R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als je dat niet trekt dan ga je toch niet samenwonen? Wat voor 'n half tamme ben je als je daar niet eerst een fatsoenlijk gesprek over gehad hebt waarin je jouw wensen en minimale vereisten kenbaar hebt gemaakt.quote:Op vrijdag 10 oktober 2014 11:28 schreef Nobu het volgende:
[..]
In dit geval heeft ze dan groot gelijk, je gaat toch niet in een of ander refodorp wonen omdat meneer niet te ver van zijn mammie kan wonen?
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Als mijn man mee zou willen verhuizen ging ik vandaag nog terug naar het refodorp waar ik voorheen woonde... en dat heeft niets te maken met waar mijn moeder woont (in de stad waar we nu wonen).quote:
[..]
In dit geval heeft ze dan groot gelijk, je gaat toch niet in een of ander refodorp wonen omdat meneer niet te ver van zijn mammie kan wonen?
Ik kan me heel goed voorstellen dat je veel liever in zo'n dorp woont dan in de stad, het is alleen een beetje dom als het moeder-excuus daarvoor wordt aangevoerd, helemaal richting je verkering.
Ach, sommige mensen moeten dat gewoon zelf ondervinden ipv van dat ze goed nadenken. Leermomenten voor ts.quote:Op vrijdag 10 oktober 2014 11:29 schreef AgLarrr het volgende:
[..]
Als je dat niet trekt dan ga je toch niet samenwonen? Wat voor 'n half tamme ben je als je daar niet eerst een fatsoenlijk gesprek over gehad hebt waarin je jouw wensen en minimale vereisten kenbaar hebt gemaakt.
Ik ben zelf ook opgegroeid in een dorpje en ik herken het type wat ts beschrijft uit duizenden. Ik denk niet dat het een excuus is.quote:
[..]
Als mijn man mee zou willen verhuizen ging ik vandaag nog terug naar het refodorp waar ik voorheen woonde... en dat heeft niets te maken met waar mijn moeder woont (in de stad waar we nu wonen).
Ik kan me heel goed voorstellen dat je veel liever in zo'n dorp woont dan in de stad, het is alleen een beetje dom als het moeder-excuus daarvoor wordt aangevoerd, helemaal richting je verkering.
Eens, wordt een pijnlijke les. Een les die ze met gezond verstand niet nodig gehad zou hebben, maar enfin "ze heeft nog nooit zoveel van iemand gehouden". Dan zet je onmiddelijk alle ratio overboord natuurlijk.quote:Op vrijdag 10 oktober 2014 11:32 schreef Nobu het volgende:
[..]
Ach, sommige mensen moeten dat gewoon zelf ondervinden ipv van dat ze goed nadenken. Leermomenten voor ts.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Ja grapjas, je angst is dan ook terecht.quote:Op vrijdag 10 oktober 2014 10:30 schreef soelaas het volgende:
Maar jongens jullie helpen niet met mijn angst....;)
Of dit gaat heel hard in elkaar storten, of jij gaat jezelf wegcijferen en er verpieteren. Succes.
Ik ga naar huis.
Naar een dorp verhuizen omdat je bij een kerel wil zijn waar je niet eens zeker van weet of je er mee samen wil wonen. Succes gegarandeerd. 
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Neemt niet weg dat de aanwezigheid van je moeder altijd dom is om aan te voeren, en helemaal richting je verkering.quote:
[..]
Ik ben zelf ook opgegroeid in een dorpje en ik herken het type wat ts beschrijft uit duizenden. Ik denk niet dat het een excuus is.
Tenzij je 3 bent
Je angst is terecht. Ik zou voorlopig niet gaan samenwonen met deze man.
And I am a weapon of massive consumption
And it's not my fault it's how I'm programmed to function
And it's not my fault it's how I'm programmed to function
Pfrt, succesformule dit.
Eens met Revanches. Kort maar precies met de spijker op de kop.
Ik zou het eerlijk gezegd (te laat zeker hé?) eerst even een proefmaandje draaien om te kijken of het echt zo verschrikkelijk is als je denkt.
Eens met Revanches. Kort maar precies met de spijker op de kop.
Ik zou het eerlijk gezegd (te laat zeker hé?) eerst even een proefmaandje draaien om te kijken of het echt zo verschrikkelijk is als je denkt.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Wat lees ik nu weer 
Bestaan er echt zulke mensen als TS? Dit is een grap, toch? Toch?!
Bestaan er echt zulke mensen als TS? Dit is een grap, toch? Toch?!
The ordinary teacher tells. The good teacher explains. The superior teacher demonstrates. The best teacher inspires.
Ik heb veel gesprekken met hem hierover gehad. En ook gezegd hoe ik het graag wil. Alleen, hij is meer star dan ik. Het is ook uit geweest tussen ons. Hij wilde namelijk kinderen en ik niet. Toen het uitwas bleef hij heel depressief. En hij heeft gezegd uiteindelijk dat hij geen kinderen meer wil. Dus ik zie dat ook als een grote concessie van zijn kant. We zijn in de praktische zaken samen niet zo goed. Maar onze liefde en passie is zeer groot.
Bovendien, sta ik al heel lang ingeschreven bij de gemeente. Ik wil toch weg uit mijn studentenkamer. Dus áls het wat lukt heb ik zo iets nieuws. Bovendien houd ik mijn kamer nog een tijdje aan.
Maar dit is rationeel, emotioneel vind ik dus vooral eng.
Bovendien, sta ik al heel lang ingeschreven bij de gemeente. Ik wil toch weg uit mijn studentenkamer. Dus áls het wat lukt heb ik zo iets nieuws. Bovendien houd ik mijn kamer nog een tijdje aan.
Maar dit is rationeel, emotioneel vind ik dus vooral eng.
ze probeert haarzelf voor te doen als kuis meisje die niet veel durft, terwijl ze eigenlijk zo'n meid is die 24KG te zwaar weegt en alles doet ivm low self esteemquote:
Wat lees ik nu weer
Bestaan er echt zulke mensen als TS? Dit is een grap, toch? Toch?!
Het wordt steeds mooier... jij denkt echt dat hij geen kinderen meer wil? Wedden dat hij er weer over gaat beginnen?quote:
Ik heb veel gesprekken met hem hierover gehad. En ook gezegd hoe ik het graag wil. Alleen, hij is meer star dan ik. Het is ook uit geweest tussen ons. Hij wilde namelijk kinderen en ik niet. Toen het uitwas bleef hij heel depressief. En hij heeft gezegd uiteindelijk dat hij geen kinderen meer wil. Dus ik zie dat ook als een grote concessie van zijn kant. We zijn in de praktische zaken samen niet zo goed. Maar onze liefde en passie is zeer groot.
Bovendien, sta ik al heel lang ingeschreven bij de gemeente. Ik wil toch weg uit mijn studentenkamer. Dus áls het wat lukt heb ik zo iets nieuws. Bovendien houd ik mijn kamer nog een tijdje aan.
Maar dit is rationeel, emotioneel vind ik dus vooral eng.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Daar ben ik ook heel bang voor. Daarom gaat hij binnenkort ook naar de psycholoog. Ik wil dat hij zijn keuze goed gaat onderzoeken. Ik heb het destijds ook uitgemaakt omdat ik vond dat hij dan maar een vrouw moest zoeken voor het plaatje wat hij in zijn hoofd had. Hij bleef mij echter terugwinnen. En na een half jaar had ik een moeilijke tijd. Toen ving hij mij op en is het toch weer wat geworden.
Ergens denk ik nu ook. Ik ga samenwonen. Als we dan niet bij elkaar passen is dat tenminste voor eens en voor altijd duidelijk. Maar ik wil hem ook écht niet missen, dus ik ben ook bang als dat duidelijk wordt.
Ergens denk ik nu ook. Ik ga samenwonen. Als we dan niet bij elkaar passen is dat tenminste voor eens en voor altijd duidelijk. Maar ik wil hem ook écht niet missen, dus ik ben ook bang als dat duidelijk wordt.
Nouwjah, je angst lijkt me dan terecht. Want je weet stiekem dus zelf ook wel wat er vroeg of laat duidelijk gaat worden. Je gaat je de tyfus vervelen, moet consessies doen waar je niet achter staat en krijgt zeer waarschijnlijk te maken met iemand die toch echt wel kinderen wil.quote:
Daar ben ik ook heel bang voor. Daarom gaat hij binnenkort ook naar de psycholoog. Ik wil dat hij zijn keuze goed gaat onderzoeken. Ik heb het destijds ook uitgemaakt omdat ik vond dat hij dan maar een vrouw moest zoeken voor het plaatje wat hij in zijn hoofd had. Hij bleef mij echter terugwinnen. En na een half jaar had ik een moeilijke tijd. Toen ving hij mij op en is het toch weer wat geworden.
Ergens denk ik nu ook. Ik ga samenwonen. Als we dan niet bij elkaar passen is dat tenminste voor eens en voor altijd duidelijk. Maar ik wil hem ook écht niet missen, dus ik ben ook bang als dat duidelijk wordt.
Waarom doe je dit jezelf aan?
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
quote:
[..]
Ja grapjas, je angst is dan ook terecht.
Of dit gaat heel hard in elkaar storten, of jij gaat jezelf wegcijferen en er verpieteren. Succes.
Worry is a misuse of imagination
Ik hoop voor jullie dat het werkt, maar ik denk dat jullie allebei concessies doen die niet bij je persoonlijkheid/natuur passen, en je kunt nou eenmaal geen kinderen tegen een glazen tafel wegstrepen.
Dat je allebei concessies doet maakt niet dat het onder de streep "eerlijk" is.
Dat je allebei concessies doet maakt niet dat het onder de streep "eerlijk" is.
Omdat we het zonder elkaar hebben geprobeerd en daar werden we allebei niet gelukkig van. Ik wil zeker weten of dit wat wordt of niet. Ik hou enorm van hem en wil hier gewoon zekerheid in. Momenteel gaat het heel goed tussen ons. En iemand kan natuurlijk wel zijn doelen in het leven veranderen. Hij heeft lang de tijd gehad om erover na te denken. En ik heb hem ook echt gestimuleerd verder te zoeken, maar dat wilde hij echt niet. Maar de angst dat het weer een probleem ben heb ik wel, want die kans is er zeker. Ik ben altijd heel rationeel geweest in de liefde. Maar van deze man hou ik enorm veel en dan merk ik dat emoties ook mee gaan spelen.
Echt een toppertje dit. Bij elkaar terugkomen vanwege depressies en andere moeilijkheden, maar niet in willen zien dat je eigenlijk op geen enkele manier compatible bent. Wedden dat na 3 maanden samenwonen hij je zwanger wil prikken?quote:
Daar ben ik ook heel bang voor. Daarom gaat hij binnenkort ook naar de psycholoog. Ik wil dat hij zijn keuze goed gaat onderzoeken. Ik heb het destijds ook uitgemaakt omdat ik vond dat hij dan maar een vrouw moest zoeken voor het plaatje wat hij in zijn hoofd had. Hij bleef mij echter terugwinnen. En na een half jaar had ik een moeilijke tijd. Toen ving hij mij op en is het toch weer wat geworden.
Ergens denk ik nu ook. Ik ga samenwonen. Als we dan niet bij elkaar passen is dat tenminste voor eens en voor altijd duidelijk. Maar ik wil hem ook écht niet missen, dus ik ben ook bang als dat duidelijk wordt.
Gewoon eens goed in de spiegel kijken, beseffen dat jullie te verschillend denken/voelen over essentiele punten, en er lekker een streep onder zetten.
Kan hij iemand zoeken die in dat dorp wil wonen en wil werpen, en kan jij iemand zoeken die géén kids wil en in de stad wil blijven
Hoe oud zijn jullie? Nogal relevant voor het verhaal, zeker nu dat hele kinderengeneuzel om de hoek komt.
Nee het gaat niet over eerlijk. Maar er werd gezegd dat enkel ik concessies doe, dat is niet zo. Ik geef mijn woonplaats (waar ik heel veel van hou) op en hij zijn kinderwens. Wat eerlijk is, dat is niet zo belangrijk. Maar ik ga geen kinderen nemen, dat is gewoon heel duidelijk. Hij gaat niet van woonplaats veranderen, dat is gewoon heel duidelijk. Dus zo ontstaan deze concessies. En twijfels heb ik hier allemaal ook wel erg bij. Zowel voor hem, want ik wil hem niets ontnemen. Als voor mij, want ik wil mezelf niets ontnemen.
|
|
