hij wil geen kinderen, ik wel. Hoe ga ik hiermee om?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:37 schreef taya22 het volgende:

[..]

Als dat mijn levensvisie is, zo be it. Leven en laten leven.

HIJ
WIL
GEEN
KINDEREN.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:16 schreef taya22 het volgende:
Hij zegt dat hij geen kinderen wil omdat hij zijn kinderen niet wil verplichten tot van alles.
Verplicht naar school, daar heeft hij een hekel aan. Ik denk zelf dat hij geen kinderen wil omdat hij denkt dat zijn kinderen een dan een hekel aan hem krijgen.
Wat betreft drank en drugs, dat tweede is dus op medische basis en de drank daar is hij echt met een rede aan begonnen. Onze relatie is nog niet toe aan diepgaande discussies over de rede van zijn drankgebruik

Volgens mij wil hij geen kinderen.

En iedereen (iig ik wel) houdt van een goede "I told you so!", maar niemand vindt het leuk wanneer jij, alleen met hem, op je 40e eindelijk bedenkt .. "goh, hadden die mensen op dat forum toch gelijk ..". Dat is niet grappig meer, en alleen maar heel erg triest. Laat dat aub niet gebeuren.

Zelf niet meegemaakt maar wel in mijn omgeving, als een man zegt geen kinderen te willen dan is dat meestal ook wel zo, zeker op die leeftijd.
Dat kan je niet anders dan respecteren, hij is eerlijk tegen je en dat is juist goed.

Hoewel ik ook betwijfel of hij wel goed vader materiaal is, wellicht beseft hij dat zelf ook.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:41 schreef taya22 het volgende:
Omdat ik het niet zie zitten om later alleen met hem uit het raam te kijken. Voor mij zijn kinderen een levensdoel, ik vind dat ik besta om kinderen te krijgen. Daarbij; als ik dan later in een verpleegtehuis kom, wil ik dat mijn kinderen mij kunnen bezoeken. Ik wil een keer meemaken om zwanger te zijn, om voor mijn eigen baby te zorgen.. die redenen overtuigen hem niet. Ik heb het ook in het begin besproken, en toen liet hij nog weleens wat twijfels vallen.

Dit zijn geen argumenten maar wat ongestructureerde emoties. Hier ga je echt niemand mee overtuigen.

Mijn ex en ik zijn ervoor uit elkaar gegaan.

Binnen een maand relatie al over eventuele kinderen praten vind ik persoonlijk wel ietwat snel eigenlijk. Het is fijn om al je kaarten op tafel te leggen natuurlijk maar het zou mij ook afschrikken als ik zo'n rammelende eierstok voor me heb die ik pas kort ken.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:13 schreef jogy het volgende:
Binnen een maand relatie al over eventuele kinderen praten vind ik persoonlijk wel ietwat snel eigenlijk. Het is fijn om al je kaarten op tafel te leggen natuurlijk maar het zou mij ook afschrikken als ik zo'n rammelende eierstok voor me heb die ik pas kort ken.

Je kunt ook niet-rammelende eierstokken hebben en dan is het ook prettig om te weten of je op dezelfde lijn zit.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:13 schreef jogy het volgende:
Binnen een maand relatie al over eventuele kinderen praten vind ik persoonlijk wel ietwat snel eigenlijk. Het is fijn om al je kaarten op tafel te leggen natuurlijk maar het zou mij ook afschrikken als ik zo'n rammelende eierstok voor me heb die ik pas kort ken.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:16 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je kunt ook niet-rammelende eierstokken hebben en dan is het ook prettig om te weten of je op dezelfde lijn zit.

Dat dus inderdaad, ik heb ook al vrij snel duidelijk gemaakt dat ik klaar ben met kinderen.
Gelukkig hij ook.

Ik ken meerdere relaties die naar jaren samen zijn stuk zijn gelopen omdat een van de twee geen kinderen wilde, is toch zonde van je tijd.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:16 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je kunt ook niet-rammelende eierstokken hebben en dan is het ook prettig om te weten of je op dezelfde lijn zit.

Als je binnen een maand over eventuele kinderen begint heb je per definitie rammelende eierstokken. Dat je er niet over 2 jaar pas over begint is logisch na een bepaalde leeftijd maar dit vind ik persoonlijk nogal overdreven eerlijk gezegd. Ik kan mij in ieder geval wel voorstellen dat je dan vaker en sneller een 'nee ik wil geen kinderen' reactie krijgt al is het alleen maar als paniekreactie. Sommige mannen moet je rustig laten wennen aan het avontuur dat kinderen heet ( )

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:19 schreef snakelady het volgende:
Ik ken meerdere relaties die naar jaren samen zijn stuk zijn gelopen omdat een van de twee geen kinderen wilde, is toch zonde van je tijd.

Dat vind ik ook weer overdreven, als de relatie plezierig was is het natuurlijk niet zonde van je tijd geweest.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:21 schreef PBateman1978 het volgende:

[..]

Dat vind ik ook weer overdreven, als de relatie plezierig was is het natuurlijk niet zonde van je tijd geweest.

Vandaar ook die smiley er achter, was niet geheel serieus.
Maar ik zou het erger vinden om na jaren samenzijn te breken om die reden dan al in het begin na een paar dates.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:23 schreef snakelady het volgende:

[..]

Vandaar ook die smiley er achter, was niet geheel serieus.
Maar ik zou het erger vinden om na jaren samenzijn te breken om die reden dan al in het begin na een paar dates.

Is het ook, maar ja...
Heb er verder geen spijt van ofzo dat we jaren samen zijn geweest.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:21 schreef jogy het volgende:

[..]

Als je binnen een maand over eventuele kinderen begint heb je per definitie rammelende eierstokken. Dat je er niet over 2 jaar pas over begint is logisch na een bepaalde leeftijd maar dit vind ik persoonlijk nogal overdreven eerlijk gezegd. Ik kan mij in ieder geval wel voorstellen dat je dan vaker en sneller een 'nee ik wil geen kinderen' reactie krijgt al is het alleen maar als paniekreactie. Sommige mannen moet je rustig laten wennen aan het avontuur dat kinderen heet ( )

Volgens mij snap je niet wat ik bedoel. Als je geen rammelende eierstokken hebt, wil je ook graag vroeg in een relatie weten dat je partner met jou op één lijn zit. Als de man wél graag kinderen wil, is dat namelijk ook een probleem.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:21 schreef PBateman1978 het volgende:

[..]

Dat vind ik ook weer overdreven, als de relatie plezierig was is het natuurlijk niet zonde van je tijd geweest.

En dat ook maar kinderen kunnen (blijkbaar) als doel op zich gelden waar een eventuele relatie nou eenmaal bij hoort dus dan kan het als 'zonde van de tijd' gezien worden. Hoe leuk die relatie verder ook was. Het niet willen van kinderen is wel iets waar je als niet kind willend persoon duidelijk over moet zijn binnen een jaartje of zo.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:25 schreef jogy het volgende:

[..]

En dat ook maar kinderen kunnen (blijkbaar) als doel op zich gelden waar een eventuele relatie nou eenmaal bij hoort dus dan kan het als 'zonde van de tijd' gezien worden. Hoe leuk die relatie verder ook was. Het niet willen van kinderen is wel iets waar je als niet kind willend persoon duidelijk over moet zijn binnen een jaartje of zo.

Soms weet je het zelf ook nog niet goed... Of hoopt je partner dat je nog bijdraait...

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:24 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Volgens mij snap je niet wat ik bedoel. Als je geen rammelende eierstokken hebt, wil je ook graag vroeg in een relatie weten dat je partner met jou op één lijn zit. Als de man wél graag kinderen wil, is dat namelijk ook een probleem.

Ik vind het gewoon een beetje te zwaar om binnen een maand over te beginnen ook al wil je die kinderen niet meteen op dat moment. Het is inderdaad handig om snel duidelijkheid te hebben maar geniet ff van de onbezonnen nieuwigheid of zo .

Nogmaals, het is persoonlijk natuurlijk. Blijkbaar is het redelijk normaal om bijna meteen in het begin het onderwerp kinderen op tafel te gooien.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:27 schreef PBateman1978 het volgende:

[..]

Soms weet je het zelf ook nog niet goed... Of hoopt je partner dat je nog bijdraait...

Klopt .

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:28 schreef jogy het volgende:

[..]

Ik vind het gewoon een beetje te zwaar om binnen een maand over te beginnen ook al wil je die kinderen niet meteen op dat moment. Het is inderdaad handig om snel duidelijkheid te hebben maar geniet ff van de onbezonnen nieuwigheid of zo .

Nogmaals, het is persoonlijk natuurlijk. Blijkbaar is het redelijk normaal om bijna meteen in het begin het onderwerp kinderen op tafel te gooien.

Het ligt maar helemaal aan de reactie die je krijgt. Bij ons was het klaar en daarmee dus geen issue meer.

Blowen tegen ADHD? Dat is echt de grootste onzin die er is. Want het blowen maakt een nog groter potje van je hoofd.
Voor ADHD hebben we Ritalin, concerta enz. Uitgevonden.
Ik heb deze smoes vaker gehoord en dat waren stuk voor stuk junks.

Hij drinkt iedere dag,

Jullie hebben wel een relatie maar hij wil eigenlijk van alles wat bij een relatie komt kijken niks hebben.

Klinkt als een stabiel mens Ideaal vader figuur. Maar gelukkig wil hij geen kinderen dus hoef je daar niet aan te denken.

[ Bericht 0% gewijzigd door Thinkk-Pinkk op 02-10-2014 09:54:16 ]

Even een heel gekke vraag, maar waarom wil je kinderen met deze man? Als ik alles zo lees is hij verre van geschikt om vader te worden en heeft hij dieperliggende problemen (verborgen/verdrongen door de drugs/alcohol) die hij eerst op moet lossen voordat hij daar eventueel wel geschikt voor is. Vergeet niet, een kind krijgen/hebben is een hele verantwoordelijkheid en is niet zomaar een 'speeltje' dat je even opzij kunt leggen zodra het moeilijker word.
Ik begrijp best dat je kinderen wil (ik hoop ze ook ooit te krijgen, maar vind mezelf er nu nog veel te onvolwassen voor) en ook dat je dat wil met de persoon waar je van houd. Maar even logisch gedacht, is dit de meest geschikte persoon daarvoor? Ik zou eerst eens goed nadenken over jullie relatie, wat jij daarvan verwacht en wat jij in een vader zoekt/je kinderen gunt. Zodra je daar antwoord op hebt kun je pas verder kijken of je nog steeds hetzelfde wil.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:41 schreef taya22 het volgende:
Omdat ik het niet zie zitten om later alleen met hem uit het raam te kijken. Voor mij zijn kinderen een levensdoel, ik vind dat ik besta om kinderen te krijgen. Daarbij; als ik dan later in een verpleegtehuis kom, wil ik dat mijn kinderen mij kunnen bezoeken. Ik wil een keer meemaken om zwanger te zijn, om voor mijn eigen baby te zorgen.. die redenen overtuigen hem niet. Ik heb het ook in het begin besproken, en toen liet hij nog weleens wat twijfels vallen.

Ipv kinderen, kun je ook een heel netwerk (goed contact) met vrienden opbouwen (en onderhouden). Samen veel op reis gaan (van elkaars aandacht genieten), werken (kiezen) voor je carrière. Kortom je kan ipv voor kinderen ook 'meer' kiezen voor jezelf, je partner, anderen (vrienden), etc.

Kinderen zijn geen zekerheid. Niets is zeker in het leven. Mijn filosofie (als je aan kinderen begint), is dat je die los moet kunnen laten (en als ouder best zo weinig mogelijk verwachtingen naar hen toe projecteert). Het meest mooie, wat je kan doen, is een kind zoveel mogelijk zichzelf laten worden en zijn. En daar als ouder (opvoeder) in helpen. In de plaats krijg je veel aandacht, liefde en leuke warme momenten samen terug. Maar niets van dit alles is blijvend. Baby's worden peuters, peuters kleuters, pubers. En uiteindelijk krijg je met het "Lege nest syndroom" te maken. Je kinderen zijn het huis uit. Je bent terug alleen met je partner.

Daarnaast (en dit heb ik je al aangebracht) vraagt een kind op de wereld zetten, redelijk wat zorg en verantwoordelijkheid. Zo een "geboorte" kan in de begin jaren redelijk wat druk op jullie relatie leggen. Er zijn (veel) koppels die deze relatie (kindertest) niet doorstaan en hierdoor uit elkaar gaan. Bv de man gaat seksueel vreemd, want de partner heeft te weinig aandacht meer voor hem. Haar liefde en aandacht gaat nu zo sterk uit naar haar 'eigen' kindje, etc. Begrijp je ? Een kind krijgen, is de grootste verandering in je mensenleven. Daar moet je klaar voor zijn. Op jou/jullie moment (als dat moment er komt en wanneer dat moment er komt). Of je nu kinderen krijgt op je 18 jaar of je 38 jaar, maakt niet zoveel uit. Zolang je maar goed beseft wat de gevolgen hiervan zijn en je volledig jezelf achter die gemaakte "keuze" plaatsen kan. Wat andere mensen daarvan vinden, is jouw zaak niet. Het is jouw energie, het is jouw leven.

Wat je vriend betreft, die kan "misschien" bijdraaien. Misschien verandert heel zijn leven, door zo een kindje te krijgen (wordt hij meer verantwoordelijk). Dat kan. Maar evengoed kan dit ook niet. Maakt zo een kind alles nog erger. Hij vlucht nog meer in de drank, drugs. Van zijn verantwoordelijkheid weg. Dat weet je niet. Kan ik ook niet (of wie ook hier) voor je gaan "voorspellen".

Als je toch graag kinderen met hem wilt, dan zou hij tenminste zijn verslavingen onder controle moeten krijgen. Veel mensen zijn verslaafd aan iets (seks, drugs, drank, gokken, chocolade, etc). Op zich niet erg als je iets "leuk" vindt. Bv een beetje bier, één keer om de zoveel weken blowen. Iets heel anders wordt het, wanneer dit een soort (vlucht/gewoonte) patroon wordt, waar je niet meer zonder kan. Dat is niet goed. Als je niet je verslaving de baas kan zijn. Ben je niet echt stabiel. En niet echt geschikt, een ouder (vader rol) daarin te vervullen, voor je kind.

Tenzij jij al die zorgen voor je gaat nemen ? Maar dan sta je er wel alleen voor. En heb je ergens twee 'kleuters' in huis. Je kindje en je man. In welke mate kun je op steun van hem terugvallen ? Zodat je er zelf niet onder door dreigt te gaan ?

Tot slot. Herinner je je nog die heroïne verslaafde vrouw, die haar baby bijna liet verhongeren. Omdat ze zo stoned heel de tijd was (en wou zijn). Ze vergat gewoon om dat kind eten te geven.

Denk er nog eens goed over na...

Succes!

Met de beste groeten,
JTL

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:47 schreef yats het volgende:
Even een heel gekke vraag, maar waarom wil je kinderen met deze man?

Omdat ze hem graag ziet (maak ik op uit haar antwoorden). Hij is lief voor haar. Ze ziet hem graag.