Dit topic is voor alle hardlopers, van hardlopende beginners tot helden van de RoPaRun. Het maakt niet uit of je nou met Evy loopt, je eigen schema volgt of bij een vereniging loopt: Iedereen is hier welkom! Je kan in dit topic praten over hoe het gaat, welke kleding je wil dragen, hoe zwaar/makkelijk het allemaal gaat..Je kan het zo gek niet verzinnen. Stel ook gerust vragen, we zijn hier om elkaar te helpen .

Gebruik je Endomondo om je voortgang bij te houden? Meld je dan aan bij het Fok! Endomondo team en laat zien dat Fok!kers ook buiten komen Stuur EERST even een PM/DM naar mosselmossel en meld je DAARNA aan op Endomondo

SPOILER: Schema's

Voor mensen die echt net beginnen:
Schema Start to Run Serie 1 (0-5 km)
http://www.runinfo.nl/schemabeginners.htm
http://www.hartstichting.(...)dloopschema_2010_pdf
http://www.hardloop-maatj(...)t/hardlopen-met-evy/

Sites waar verschillende schema's op staan:
http://www.hardloopschema.nl/
http://www.runnersweb.nl/Schema.htm#
http://run2day.nl/lopen/loopschema
http://nl.saucony.nl/stor(...)yEU/Training_Saucony

Wil je een specifiek schema voor een afstand of snelheid maken:
http://my.asics.nl/my/plan/new
http://www.runnersweb.nl/Schema/Schema-op-maat.htm

5 km schema:
http://www.dehardloopwink(...)d/beginnerschema.pdf
http://sport.be.msn.com/starttorun/2009/nl/training/schema05/

10 km schema:
http://www.dehardloopwinkel.nl/public/cms/upload/10kmschema.pdf
Schema Start to Run Serie 2 (5-10 km)

Wil je weten welke trainingssnelheden passen bij jouw prestatie:
http://www.mcmillanrunning.com/index.php/calcUsage/calculate

SPOILER: Diverse links

http://www.looptijden.nl/hardlopen (algemene info hardlopen)
http://www.runinfo.nl/tipsbeginners.htm (tips voor beginners)

http://www.afstandmeten.nl (bepaal je route en meet hoe ver je gelopen hebt)
http://www.looptijden.nl/loopgroepen/53/fok!-running- (de Fok! hardloopgroep, om je tijden te posten)
http://www.blessureaanwijzer.nl/hier_doet_het_pijn.htm (blessure aanwijzer)
http://www.gmap-pedometer.com (om te meten hoeveel km je hebt gelopen)
http://www.buienradar.nl (voor als je wel/niet in de regen wil lopen)
http://www.hardloopmuziek.com (mp3 lessen, muziek voor tijdens hardlopen)
http://www.routeloops.com/ (een route plannen bij een gekozen afstand)

www.run2day.nl
www.runnersworld.nl
www.dehardloopwinkel.nl
www.hardloopaanbiedingen.nl
www.pkrun.nl

SPOILER: Apps voor op telefoons

http://www.mapmyrun.com (voor iPhone BlackBerry en Android)
http://runkeeper.com (voor iPhone en Android)
http://www.endomondo.com/download/ (Android, Iphone, BlackBerry, Windows7, Symbian, Windows CE devices en Java)

SPOILER: Wedstrijdtijden voorspellen

http://www.corniel.nl/runs

SPOILER: Wie loopt er waar en wanneer?

Wil je toegevoegd worden en staat je evenement er niet bij? Zorg dan dat je alle informatie aanlevert die nodig is om je toe te voegen in het juiste formaat tussen code-tags! Dus: datum, url, naam van het evenement, plaats en natuurlijk welke afstand je gaat lopen.
Staat het evenement er wel bij, maar jij nog niet? Zet dan de gevraagde informatie dikgedrukt in je bericht Alvast bedankt!

Dus:

1 2	[code][b]Datum - [url=webadres van het evenement]Naam van het evenement (plaats)[/url][/b] [*] Naam - Afstand[/code ]

3 oktober 2014 - Ladiesrun - kustmarathon (Westkapelle)
• Gogo83 - 10 km

4 oktober 2014 - Kustmarathon (Burgh Haamstede-Zoutelande)
• Bonobo11 - Marathon
• mosselmossel - Marathon

5 oktober 2014 - Rottemerenloop (Rotterdam)
• E.T. - HM
• Quoi - HM
• Swetsenegger - HM
• Hinder - HM (OVB)

5 oktober 2014 - Hoge Veluweloop (Hoge Veluwe)
• Jero_nimo - Trail Marathon
• ..-._---_-.- - Trail Marathon
• De Kluizenaar - HM
• Tarahumara - HM
• Zwabberhark - HM

5 oktober 2014 - Rondje Bergen (Bergen N-H)
• Angel-A - 10 EM
• Hatsaflats - 5km

5 oktober 2014 - Lisbon Marathon 2014 (Lissabon)
• Yuki - HM

5 oktober 2014 - Tissington Trail Half Marathon
• Wolve
• Mo

5 oktober 2014 - St.Paul off road HM (Invercargill)
• rechtsedirecte- HM

5 oktober 2014 - Bredase Singelloop
• Cee - 5 km

11 oktober 2014 - 13e Wim Hol Memorial (Papendrecht)
• Hinder - 10km (OVB)

12 oktober 2014 - Harbourrun (Rotterdam)
• MaleDuck - 10 km

12 oktober 2014 - Marathon Eindhoven 2014 (Eindhoven)
• SEMTEX - Marathon
• ser - HM
• Bos81 - HM
• Mr. B - HM
• Thinkk-Pinkk - 5 km

12 oktober 2014 - 4 Mijl van Groningen
• De_Kluizenaar - 4 EM
• Baggerbaas - 4 EM
• Pandaplint - 4 EM

12 oktober 2014 - Bergse Plas Loop (Rotterdam)
• te-brengla - 10 km

12 oktober 2014 - Sloterplasloop (Amsterdam)
• Littlecreep - 5 km

12 oktober 2014 - Ajax Foundation Run (Amsterdam)
• Nanook24 - 10 km
• Devv - 10 km

19 oktober 2014 - TCS Amsterdam Marathon (Amsterdam)
• La_Tramposa - Marathon
• D'n YUR - Marathon
• Devv - HM
• Angel-A - HM

19 oktober 2014 - Devils Trail Dak Drunense Duinen (Drunen)
• Guard - 22 km

19 oktober 2014 - Harewood 8 Mile
• Wolve
• Mo

25 oktober 2014 - Dijkloop (Schoonhoven)
• Quoi - 10 km
• Corniel - HM

25 oktober 2014 Dwingelderveldloop (Dwingeloo)
• trolley - 7,5 km

26 oktober 2014 - Marathon Brabant (Etten-Leur)
• Spiritusbus - Marathon

26 Oktober 2014 - Devilstrail (Nijmegen)
• Daywalk3r - 36,66 km
• streamnl - 36,66 km
• jero_nimo - 36,66 km

26 oktober 2014 - Middenmeerloop (Amsterdam)
• Littlecreep - 5 km

26 oktober 2014 - DrechtStadLoop (Dordrecht)
• Hinder - HM (OVB)
• KaiN - 10 km

1 november 2014 - VestingstadRun (Woudrichem)
• Guard - HM

2 november 2014 - Laan van Meerdervoortloop (Den Haag)
• Zwabberhark - 10 km

9 November-2014 - Olympisch Stadionloop (Amsterdam)
• Angel-A - 10 km
• Devv - 10 km

9 november 2014 - [http://www.avweert.nl/agenda/09-11-2014/trailrun]TRAIL RUN Weert(Nederweert)[/url]
• Runninglinda - 15 km
• Guard - 15 km

15 november - Zevenheuvelennacht (Nijmegen)
• Tyler-girl - 7 km
• te-brengla - 7 km

16 november 2014 - Scholten Awater Zevenheuvelenloop (Nijmegen)
• Yuki - 15 km
• sylvesterrr - 15 km
• Miezziej - 15 km
• Serinde - 15 km
• _MvN_ - 15 km
• Guppyfriend - 15 km
• Gogo83 - 15 km
• Quoi - 15 km
• Happel - 15 km
• Devv - 15 km
• Arquero - 15 km
• Corniel - 15 km
• GlenHighland - 15 km
• ..-._---_-.- - 15 km
• La_Tramposa - 15 km
• Mr B. - 15km

22 november - Queenstown marathon (Queenstown)
• Rechtsdirecte - 10 km

29 november 2014 - Meijendelloop (Wassenaar)
• Zwabberhark - 25 km
• YUR

30 november - 'T is voor niks (Geldrop)
• Frsh - 30 km
• Streamnl - 30 km
• Daywalk3r - 30 km
• runninglinda - 21 km
• SEMTEX - 21 km
• Bos81 - 15 km

30 november 2014 - Curaçao Marathon (Curaçao)
• Guard - HM

6 decemer 2014 - Asics Kepler Challenge (Lake Te Anau - NZ)
• rechtsedirecte - 60 km

7 december 2014 - Bruggenloop (Rotterdam)
• Yuki - 15 km
• Zwabberhark - 15 km
• Arquero - 15 km
• Swetsenegger - 15 km
• Gogo83 - 15 km
• ET - 15 km
• Quoi - 15 km
• CaLeX - 15 km
• te-brengla - 15 km

7 December 2014 - Percy Pud 10K
• Wolve
• Mo

13 december 2014 - Adventurerun (Ameland)
• Murmeli - HM
• Joooo-pi - HM
• trolley - 10 km

13 december 2014 - 21K Llaollao (Bariloche, Argentinië)
• Flipsen - 10 km

14 december 2014 - SPARK Marathon Spijkenisse (Spijkenisse)
• Corniel - Marathon
• TheWhiteCowboy - Marathon

14 december 2014 - Mescherbergloop (Eijsden)
• Guard - 15 km

14 december 2014 - Hardmoors Roseberry Topping
• motorbloempje - Marathon (ovb)
• Wolve000 - HM (ovb)

21 december 2014 - Winter Step One Loop (Borne)
• McTwente - HM

11 januari 2015 - PWN Egmond Halve Marathon (Egmond)
• hatsaflats - 10,5 km

8 februari 2014 - Groet uit Schoorl (Schoorl)
• Quoi - HM
• hatsaflats - HM
• SEMTEX - 30 km
• Danter - 10 km

7 maart 2015 - Mud Masters (Haarlemmermeer)
• Jero_nimo - 18km (Alpha)

15 maart 2015 - Stevensloop (Nijmegen)
• ..-._---_-.- - HM

22 maart 2015 - Venloop (Venlo)
• SEMTEX - HM

6 april 2015 - De zestig van Texel (Texel)
• Tarahumara - 60 km
• TheWhiteCowboy - 60 km
• Krattenkoning - 60 km

12 april 2015 - Schneider electric Paris marathon (Parijs)
• YUR - Marathon

12 april 2015 - Marathon Rotterdam (Rotterdam)
• GlenHighland - Marathon

9 mei 2015 - TDMM @ Rat Race Dirty Weekend (Stamford)
• Devv - 32 km

23 mei 2015 - The Iron Viking (Amsterdam)
• Devv - Marathon

SPOILER: 2014 Challenge

Challenges 2014:

Omdat mensen zichzelf willen motiveren en om een leuke stok achter de deur te hebben stellen mensen zich een doel, een challenge. Hoeveel km ze willen lopen in een jaar.
Elke week kunnen mensen doorgeven hoeveel ze gelopen hebben, waardoor er weer wat op de teller in de OP bijkomt. Wil je jouw persoonlijke challenge ook in de lijst hebben? Dat kán met dank aan Swetsenegger!

Challenge voor 2014!


Je kan het schema aanpassen of jezelf toevoegen door naar http://www.tweedehandsboek.net/FOK/schema2014.php?naam= <--- (Vul hier je eigen username in) te gaan.
'Oefenaccountje': http://www.tweedehandsboek.net/FOK/schema2014.php?naam=test

Je moet eenmalig je challenge invullen en eventueel je TOTALE voortgang tot dan toe (zelfde als voorgaande jaren)
Vanaf dan heb je een ander scherm dan je gewend was. Je ziet wat je tot nu toe gelopen hebt en hebt een vakje om je kilometers van vandaag in te vullen. Het script telt die kilometers automatisch bij je totaal op.
Je hebt een checkbox 'ik wil mijn challenge aanpassen' waarmee iedereen eenmalig zelf zijn challenge kan aanpassen.

SPOILER: Verlopen Challenges

2013:
[ afbeelding ]

2012:
[ afbeelding ]

SPOILER: Formule voor het berekenen van je maximale hartslag

211- ( 0.64 x leeftijd ) ( met een foutmarge van 11 slagen/min)

SPOILER: PRs bijhouden

Hier kan je je PR's bijhouden. Je moet inloggen met je gebruikersnaam en een wachtwoord dat je zelf mag verzinnen. Nadat je bent aangemeld/ingelogged kan je je PR's invullen/bijwerken.

[ afbeelding ]

SPOILER: Ten commandments for the runner

Last but not least:
[ afbeelding ]

SPOILER: Why we run

Of, zoals de Oatmeal dat doet: http://theoatmeal.com/comics/running

SPOILER: Blogs van enkele vaste posters

Natuurlijk trailen (jero_nimo)
Allergenen en Hardlopen (MaleDuck)
Rennen (mosselmossel)
Ik kan het lekker wel (Twinky)
Hardlopen en meer (Levitas)

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:11 schreef DavetheNL het volgende:
Hee! Ik zal de komende tijd wat vaker in deze reeks te vinden zijn. Na de Mud Masters 12 km van afgelopen zondag wil ik me een jaar gaan storten op iets anders en mijn inziens erg uitdagend, namelijk de halve marathon..

Ik heb het in 1,5 jaar voor elkaar gekregen om van 0 naar 13,5 km interval (1300/200) te komen. Zal echter nog wel heel veel moeten gaan trainen om mijn doel te halen. Daarvoor ga ik wel eens wat vragen hier stellen vermoed ik (Lopen in de winter etc..)

Voor de rest, hallo!

SPOILER

Een marathon weekend, nee geen Discovery River monsters marathon weekend oid, maar een weekend met een echte marathon.
Waar kun je dat beter doen dan auf "schnellste marathon strecke im weld*", in Berlijn*

Inschrijven dus, en uitgeloot worden.
Das kut, maar er zijn wat achterdeurtjes, en een zo'n achterdeurtje leidde naar hardlopenisleuk.nl, geleid door o.a. marathonveteraan Aart Stigter.
Dan maar door die achterdeur.
Het hele gebeuren werd geregeld, van vervoer tot hotel en borrel na de wedstrijd, dus het enige wat ik hoefde te doen was ervoor te zorgen dat ik de afstand aankon.
Het hele voortraject is terug te vinden in deze topicreeks in de vorm van korte kreten over trainingen en wat verslagen over wedstrijden in de aanloop naar de moeder der afstanden.

De reis was lang, maar door de wat onlogische en ingewikkelde rijtijden wet (op te vragen bij ondergetekende tegen 15 euro administratiekosten) werd Berlijn in slechts 2 geplande en een korte sanitaire stop gehaald.
De chauffeur reed zo ongeveer al op de postkoets naar Duitsland toen het nog een keizerrijk was en wist dus ook veel te vertellen over het verleden.

Aangekomen binnen de stadsgrenzen van Berlijn werd besloten om direct het startnummer op te halen bij de Expo, omdat het op vrijdagavond minder druk zou zijn dan op zaterdag.
Ik hoorde later dat er op zaterdag om 13.30, de tijd van de voorspelde topdrukte er werkelijk geen hond aanwezig was.
Maar goed startnummer op de expo dus, de expo op Tempelhof.

Drie hangars doorworstelen met spibelts, schoenen, kleding, electrische BMW's, sporttape en weet ik wat meer.
Ik wilde alleen mijn startnummer !
Startnummer gekregen, met tas voor de kleding, een spons voor onderweg (bleek onderweg ) en een berg oud papier reclame materiaal, chip en polsbandje voor het start/finishgebied

Prima, ik was er wel bijna klaar mee, en na een Erdinger alkoholfrei weer tijd om naar de bus te gaan. Hotel in.

Op zaterdag de fruhstucklauf, met een mannetje of tig-duizend (maar belangrijkste: met mijn meegereisde supporter: Pa ) al mexican-wavend en slow-clappend op hobbeltempo van Schloss Charlottenburg naar het Olympia Stadion (door de Jesse Owens Allee gekomen).
Daarna stapelen (Berliner bol ).


Middag vrij te besteden en na het start/finishgebeid verkend te hebben even wat monumenten in de buurt aangedaan.
BrandenburgerTor (uiteraard!), Reichstag, Jewish Holocaust monument (raar dat het niet een monument is voor alle bevolkingsgroepen die door de Nazi geslacht werden. Wel indrukwekkend, zowel hoe het monument onderdeel uitmaakt van het dagelijks leven aan de randen, als hoe je jezelf er compleet verloren in kunt voelen.

Vervolgens nog de minimarathon gezien, de kleine mannen en vrouwen die door het zentrum hollen, en de skaters voorbij zien zoeven.



's Avonds nog een bijeenkomst waarin Aart de nodige tips gaf, die ik zeker aandachtig beluisterde.
Na een slapeloze nacht (de zoveelste die week) eindelijk zover: M-day
Om zeven uur de 2 km richting de start wandelen, als warming up.

Vrij snel verder van de groep afgezonderd, en lekker in mijn eigen cocoon voorbereiden.
Lange broek en jas uit en in de tas, de charmante plastic warmhouder aan (ja zo'n vuilinszak met gaten erin geknipt, als was deze profi met voorgefabriceerde armgaten en reclame).
Tas wegbrengen, doordat de startnummers op alfabetische volgorde waren uitgegeven kom ik helemaal naar het verste hoekje van het startgebeid lopen om mijn tas af te geven.
Helemaal terug lopen, naar startvak F! Ik had gelezen dat firsttimers in vak H mochten starten.
Bij de inschrijving had ik dan ook mijn verwachte eindtijd op de wetenschappelijk verantwoorde "natte vinger" methode bepaald, met name in het kader, hoe ontzettend vet zou het zijn als ik die tijd kan halen.
Bleek dus dat er bij de achterdeur nooit is gevraagd of het mijn eerste marathon was en was deze dermate ambitieuze tijd goed was voor een plek in F. Kwam een reisgenoot tegen in het vak en al keuvelend over
tempo's, zijn ervaring tijdens de marathon van NY vloog de tijd voorbij.
Nadat de rolstoelers en handbikers ( Repect voor die atleten ) werd het tijd om de eerste startgolf weg te schieten, de toppers, vak A t/m E.
Holyshit, dat zou betekenen dat ik in de tweede startgolf zowat vooraan zou starten
Pang, Katherina Witt schoot de eerste groep weg. Ik geloof niet dat er iemand nog iets van de koplopers heeft gezien, behalave een stofwolk die zich met een km 20/21 per uur over het parcours verplaatste.
Wat een tempo was dat zeg.

10 minuten later stond ik vlak voor de startstellage, luidkeels met de mensenmassa achter me mee af te tellen, en ja we mochten weg.
Kippenvel.
Maar ook meteen focus, genieten mag, maar geen energie verspelen aan vrolijk huppelen, zigzaggen, zwaaien en weet ik wat meer.
Dat zigZaggend inhalen was er voor mij niet bij, ik had mezelf voorgenomen om niet op tempo te lopen maar op hartslag.
Plan was om de eerste 10 km de hartslag op te laten lopen van 120 naar lage 130-ers, na het halfwegpunt mocht de 140 komen en na 30 km in de 150. Vanaf km 40 was het all bets are off, asap to the finish line
Door toch wat startvakzenuwen en opwinding begon ik meteen op de 130 dus liep ik een rustige tred. Heel startvak F en en de helft van G heeft me ingehaald gedurende de eerste 20 km, maar het boeide me niets.
Ik had een plan, ik wilde zonder te wandelen de finish halen, en hield me aan mijn HR, en de snelheden die daar vandaag bij hoorden, die liep ik.

De race zelf was FANTASTISCH, publiek rijen dik langs de kant, 50% met lawaaimakers (van een pollepel en koekenpan, via toeters naar complete bands in alle muziek genres (batucada, klassiek, muzak, pop, acts zo slecht dat die het podium afgehoond zouden worden bij talentshows)).
Mooiste/ontroerenste/ontnuchterste wat ik gezien heb: een man in een rolstoel, met een pan en pollepel, die nauwelijks nog genoeg kracht had om hoorbaar geluid te produceren maar het toch bleef proberen. Dan mag je even denken hoe gelukkig je wel niet mag zijn omdat je een marathon kunt lopen.

Door mijn uitgekiende strategie werd ik dus heel veel ingehaald, maar ik sloot me ervoor af; "ik kom jullie straks wel weer tegen" dacht ik
Mijn tweede plan wat tot in perfectie werkte was het voedingsplan. Ik had de km-punten waar posten met alleen water zouden zijn in mijn hoofd gemarkeerd (ovverige posten hadden ook sportdrank, fruit, thee).
5, 11, 17, 22, 27, 34, 37, 40. Acht gels in mijn spiblet gestoken en mezelf plechtig moeten beloven dat ik vlak voor deze punten een gelletje naar binnen zou slurpen.
Smaak wegspoelen met water van de post uiteraard.
Helemaal aan gehouden, muv km 40, daar heb ik hem nooit meer genomen. Was niet meer nodig, endorfine met adrenaline, gemengd met een dikke toef emoties was voldoende.

Na een km of 10 kon ik de balans opmaken van mijn gekozen strategie, net een streepje harder dan 10km/u. Best ok, maar het heel erg secundaire doel van een sub 4 was wel meteen het raam uit.
Eigenlijk ook wel fijn, want de GPS had af en toe last van de hoge gebouwen en de nog dik bebladerde bomen die ik opzocht voor een beetje schaduw. Het zonntje was er al vanaf 's ochtend vroeg bij en zou ook niet meer weg gaan.
Km tijden klopten daardoor niet atijd en het gem pace al helemaal niet en zou het dus wat lastig worden worden om op mijn pace te gaan letten
Bovendien werd ik ingehaald door een pacer van de 4 uur (en daarna nog een, en nog een, en nog een, gelukkig wel allemaal de 4uurs pacers en geen andere pacers).
Volgens mijn eigen berekeningen zouden die ongeveer 5 tot 10 min na mij de start zijn gepasseerd, dus 4 uur, neen dat ging hem niet worden.

Het hartslag plan verliep eigenlijk wel goed, iets eerder dan gepland in de 140, maar even een tandje teurg bij een waterpost en het ging weer.
Op het halfweg punt gaf mijn horloge een tijd aan van 2,04. Ai dat was toch wel iets langzamer dan gehoopt, 2.02 zou mooi zijn. Maar goed stick to the plan.
Overigens kreeg ik daar te horen dat het wereldrecord verbroken was, in een tijd sneller dan die ik nodig had om halverwege te komen...

In het stuk van halfweg tot aan 25 ben ik net onder de 10km/u gedipt, en ik heb er geen verklaring voor. Het ging niet slecht, ik ben niet langzamer gaan lopen voor water of sportdrank of wat dan ook.
Op km 23 wel even pa gezien, die stond langs de kant. Een snelle "gaat het goed?""Ja!" uitgewisseld.
Na de 23 km wel weer het tempo iets opgepikt en ik begon ook wat meer mensen in te halen en ook zag ik kans om o.a. een loper verkleed als Erdinger bierfles en een van de 4.00u pacers langzaam, heul langzaam binnen te hengelen.
Niet dat ik enige illusies had aangaande de 4, maar door hun opvallende verschijning waren de pacer en bierfles een ideaal mikpunt. Jezus met een kruis op zijn rug (ja serieus) had ik tegen die tijd al ingehaald.
Later haalde ik de bierfles definitief in, we hebben even een paar keer haasje over gespeeld), de pacer heb ik ook nog ingehaald, en ook nog Darth Vader

Mijn benen begonnen inmiddels wel lichtelijk te protesteren, maar ik had ze eerder dit jaar al hun zin gegeven tijdens de CPC en van een trager tempo werd het toen niet beter.
Dus negeren die hap, al was dat niet makkelijk bij het nuttigen van een drankje bij de diverse posten. Iedere keer werd het lastiger om weer op tempo te komen dus al snel bleek dat ik ook prima uit plastic bekers kan drinken terwijl ik ren).

Bij km 30 werd het wel wat drukker met wandelaars (en dan bedoel ik niet het Turkse kruidenvrouwtje wat dermate langzaam het parcours overstak dat ze minstens een man of 600 hinderde).
Vele mensen die mij ingehaald hadden en ik nu , zoals beloofd, weer tegenkwam).
Geeft een boost
Vanaf km 30 mocht ik wat meer in de 150 gaan lopen, en ik zat er pas net in dus kon ik mooi gaan versnellen. Bij km 38 pa nogmaals gezien. Een dikke duim van mijn kant, ik wist nu wel ik dit ging redden.
De km's vanaf 39 leken wel wat langer te duren maar heb tempo goed vast weten te houden, en eindelijk draaide ik unter den linden op, wat een glorieus gezicht was dat zeg:

_{geen foto ten tijde van het passeren tijdens de marathon, maar genomen 's ochtends onderweg naar het start/finish gebied}

Bij het passeren van de Tor schalde Wolter Kroes uit de speakers met Viva Hollandia over het finish terrein Wat een timing
Laatste stukje naar de finish en binnen in 04:05:56
Een dikke negatieve split kunnen lopen, 3 minuten sneller in hte tweede deel, ondanks de snelheidsdip tussen 21 en 25 km

Medaille in onvangst nemen, tasje met o.a. fruit en een broodje, een Erdinger Alkoholfrei, tas halen en zoek naar pa. Oh ja natuurlijk even de huurchip inleveren.

Mijn benen beginnen meteen stijf te worden, en ondanks dat ik de benodige 1,50 euro voor een enkeltje U-Bahn naar het hotel in mijn jaszak heb ziten (ik was echt heel goed voorbereid), besluit ik toch voor de 2 km wandelen te kiezen.
Goeie cooling down.
We komen TWC onderweg tegen, die was wel even zijn chip vergeten in te leveren maar een huurfiets kan net zo goed een witte fiets zijn, dus de fiets ging van mijn supporter over naar zijn supporter en werd de chip alsnog keurig ingeleverd.

In het hotel even socialmedia checken, even liggen en nagenieten en warm-koud-warm-koud massgestraal van de douche op mijn bovenbenen.

Om 17.00 gingen we met de groep nog een biertje doen in de plaatstelijke Hofbrau biergarten, en kwam ik ook nog mijn oud dispuutgenoten tegen die ook dit weekend hun eerste marathon liepen.
Nog wat extra biertjes genomen op de Alexanderplatz bij het Oktoberfest om onze accomplishments te vieren.

Samenvattend: ik ben gewoon 100% tevreden over deze marathon. Het was genieten.
Mijn plan was goed, en de uitvoering uitstekend.
Had ik harder gekund? hmja in het bezgin zeker, maar of ik dan ook eerder aan de finish was, ik betwijfel het.
Doel van een sub 4 blijft staan, en is haalbaar.

Ik heb genoten van het weekend, en kan Berlijn aan iedereen aanraden (maar dan wel vliegen of met de trein misschien). Ook dank aan de kutste supporter ever (ik heb hem geen enkele keer aan de kant zien staan ): TWC

_{* Ten tijde van het startschot op zondagochtend mocht Boston nog bezwaar maken tegen deze claim, maar dat is een point-to-point marathon en komen dus niet in aanmerking voor het wereldrecord en moeten dus niet zeiken met hun kwalificatie eisen
Tevens na de finish was en is Berlijn onbetwist het snelste}

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:11 schreef Zwabberhark het volgende:
Van mij hoeft het niet meer Guard, in het vorige topic had het prima gepast, maar nu niet meer.

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:15 schreef DavetheNL het volgende:
Gelijk maar een eerste vraag, Welke HM's zijn mooi om te lopen deze tijd van het jaar? Met een tastbaar doel is het voor mij allemaal wat makkelijker

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:11 schreef Zwabberhark het volgende:
Van mij hoeft het niet meer Guard, in het vorige topic had het prima gepast, maar nu niet meer.

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:18 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Eindhoven

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:17 schreef Guard het volgende:

[..]

Mis je wel een masterclass over het lopen van je eerste marathon...

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:20 schreef Guard het volgende:

[..]

Of Cranendonck

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:16 schreef Guard het volgende:
Nou komt ie dan he?

SPOILER

Een marathon weekend, nee geen Discovery River monsters marathon weekend oid, maar een weekend met een echte marathon.
Waar kun je dat beter doen dan auf "schnellste marathon strecke im weld*", in Berlijn*

Inschrijven dus, en uitgeloot worden.
Das kut, maar er zijn wat achterdeurtjes, en een zo'n achterdeurtje leidde naar hardlopenisleuk.nl, geleid door o.a. marathonveteraan Aart Stigter.
Dan maar door die achterdeur.
Het hele gebeuren werd geregeld, van vervoer tot hotel en borrel na de wedstrijd, dus het enige wat ik hoefde te doen was ervoor te zorgen dat ik de afstand aankon.
Het hele voortraject is terug te vinden in deze topicreeks in de vorm van korte kreten over trainingen en wat verslagen over wedstrijden in de aanloop naar de moeder der afstanden.

De reis was lang, maar door de wat onlogische en ingewikkelde rijtijden wet (op te vragen bij ondergetekende tegen 15 euro administratiekosten) werd Berlijn in slechts 2 geplande en een korte sanitaire stop gehaald.
De chauffeur reed zo ongeveer al op de postkoets naar Duitsland toen het nog een keizerrijk was en wist dus ook veel te vertellen over het verleden.

Aangekomen binnen de stadsgrenzen van Berlijn werd besloten om direct het startnummer op te halen bij de Expo, omdat het op vrijdagavond minder druk zou zijn dan op zaterdag.
Ik hoorde later dat er op zaterdag om 13.30, de tijd van de voorspelde topdrukte er werkelijk geen hond aanwezig was.
Maar goed startnummer op de expo dus, de expo op Tempelhof.
[ afbeelding ]
Drie hangars doorworstelen met spibelts, schoenen, kleding, electrische BMW's, sporttape en weet ik wat meer.
Ik wilde alleen mijn startnummer !
Startnummer gekregen, met tas voor de kleding, een spons voor onderweg (bleek onderweg ) en een berg oud papier reclame materiaal, chip en polsbandje voor het start/finishgebied

Prima, ik was er wel bijna klaar mee, en na een Erdinger alkoholfrei weer tijd om naar de bus te gaan. Hotel in.

Op zaterdag de fruhstucklauf, met een mannetje of tig-duizend (maar belangrijkste: met mijn meegereisde supporter: Pa ) al mexican-wavend en slow-clappend op hobbeltempo van Schloss Charlottenburg naar het Olympia Stadion (door de Jesse Owens Allee gekomen).
Daarna stapelen (Berliner bol ).
[ afbeelding ]

Middag vrij te besteden en na het start/finishgebeid verkend te hebben even wat monumenten in de buurt aangedaan.
BrandenburgerTor (uiteraard!), Reichstag, Jewish Holocaust monument (raar dat het niet een monument is voor alle bevolkingsgroepen die door de Nazi geslacht werden. Wel indrukwekkend, zowel hoe het monument onderdeel uitmaakt van het dagelijks leven aan de randen, als hoe je jezelf er compleet verloren in kunt voelen.
[ afbeelding ]
Vervolgens nog de minimarathon gezien, de kleine mannen en vrouwen die door het zentrum hollen, en de skaters voorbij zien zoeven.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

's Avonds nog een bijeenkomst waarin Aart de nodige tips gaf, die ik zeker aandachtig beluisterde.
Na een slapeloze nacht (de zoveelste die week) eindelijk zover: M-day
Om zeven uur de 2 km richting de start wandelen, als warming up.

Vrij snel verder van de groep afgezonderd, en lekker in mijn eigen cocoon voorbereiden.
Lange broek en jas uit en in de tas, de charmante plastic warmhouder aan (ja zo'n vuilinszak met gaten erin geknipt, als was deze profi met voorgefabriceerde armgaten en reclame).
Tas wegbrengen, doordat de startnummers op alfabetische volgorde waren uitgegeven kom ik helemaal naar het verste hoekje van het startgebeid lopen om mijn tas af te geven.
Helemaal terug lopen, naar startvak F! Ik had gelezen dat firsttimers in vak H mochten starten.
Bij de inschrijving had ik dan ook mijn verwachte eindtijd op de wetenschappelijk verantwoorde "natte vinger" methode bepaald, met name in het kader, hoe ontzettend vet zou het zijn als ik die tijd kan halen.
Bleek dus dat er bij de achterdeur nooit is gevraagd of het mijn eerste marathon was en was deze dermate ambitieuze tijd goed was voor een plek in F. Kwam een reisgenoot tegen in het vak en al keuvelend over
tempo's, zijn ervaring tijdens de marathon van NY vloog de tijd voorbij.
Nadat de rolstoelers en handbikers ( Repect voor die atleten ) werd het tijd om de eerste startgolf weg te schieten, de toppers, vak A t/m E.
Holyshit, dat zou betekenen dat ik in de tweede startgolf zowat vooraan zou starten
Pang, Katherina Witt schoot de eerste groep weg. Ik geloof niet dat er iemand nog iets van de koplopers heeft gezien, behalave een stofwolk die zich met een km 20/21 per uur over het parcours verplaatste.
Wat een tempo was dat zeg.

10 minuten later stond ik vlak voor de startstellage, luidkeels met de mensenmassa achter me mee af te tellen, en ja we mochten weg.
Kippenvel.
Maar ook meteen focus, genieten mag, maar geen energie verspelen aan vrolijk huppelen, zigzaggen, zwaaien en weet ik wat meer.
Dat zigZaggend inhalen was er voor mij niet bij, ik had mezelf voorgenomen om niet op tempo te lopen maar op hartslag.
Plan was om de eerste 10 km de hartslag op te laten lopen van 120 naar lage 130-ers, na het halfwegpunt mocht de 140 komen en na 30 km in de 150. Vanaf km 40 was het all bets are off, asap to the finish line
Door toch wat startvakzenuwen en opwinding begon ik meteen op de 130 dus liep ik een rustige tred. Heel startvak F en en de helft van G heeft me ingehaald gedurende de eerste 20 km, maar het boeide me niets.
Ik had een plan, ik wilde zonder te wandelen de finish halen, en hield me aan mijn HR, en de snelheden die daar vandaag bij hoorden, die liep ik.

De race zelf was FANTASTISCH, publiek rijen dik langs de kant, 50% met lawaaimakers (van een pollepel en koekenpan, via toeters naar complete bands in alle muziek genres (batucada, klassiek, muzak, pop, acts zo slecht dat die het podium afgehoond zouden worden bij talentshows)).
Mooiste/ontroerenste/ontnuchterste wat ik gezien heb: een man in een rolstoel, met een pan en pollepel, die nauwelijks nog genoeg kracht had om hoorbaar geluid te produceren maar het toch bleef proberen. Dan mag je even denken hoe gelukkig je wel niet mag zijn omdat je een marathon kunt lopen.

Door mijn uitgekiende strategie werd ik dus heel veel ingehaald, maar ik sloot me ervoor af; "ik kom jullie straks wel weer tegen" dacht ik
Mijn tweede plan wat tot in perfectie werkte was het voedingsplan. Ik had de km-punten waar posten met alleen water zouden zijn in mijn hoofd gemarkeerd (ovverige posten hadden ook sportdrank, fruit, thee).
5, 11, 17, 22, 27, 34, 37, 40. Acht gels in mijn spiblet gestoken en mezelf plechtig moeten beloven dat ik vlak voor deze punten een gelletje naar binnen zou slurpen.
Smaak wegspoelen met water van de post uiteraard.
Helemaal aan gehouden, muv km 40, daar heb ik hem nooit meer genomen. Was niet meer nodig, endorfine met adrenaline, gemengd met een dikke toef emoties was voldoende.

Na een km of 10 kon ik de balans opmaken van mijn gekozen strategie, net een streepje harder dan 10km/u. Best ok, maar het heel erg secundaire doel van een sub 4 was wel meteen het raam uit.
Eigenlijk ook wel fijn, want de GPS had af en toe last van de hoge gebouwen en de nog dik bebladerde bomen die ik opzocht voor een beetje schaduw. Het zonntje was er al vanaf 's ochtend vroeg bij en zou ook niet meer weg gaan.
Km tijden klopten daardoor niet atijd en het gem pace al helemaal niet en zou het dus wat lastig worden worden om op mijn pace te gaan letten
Bovendien werd ik ingehaald door een pacer van de 4 uur (en daarna nog een, en nog een, en nog een, gelukkig wel allemaal de 4uurs pacers en geen andere pacers).
Volgens mijn eigen berekeningen zouden die ongeveer 5 tot 10 min na mij de start zijn gepasseerd, dus 4 uur, neen dat ging hem niet worden.

Het hartslag plan verliep eigenlijk wel goed, iets eerder dan gepland in de 140, maar even een tandje teurg bij een waterpost en het ging weer.
Op het halfweg punt gaf mijn horloge een tijd aan van 2,04. Ai dat was toch wel iets langzamer dan gehoopt, 2.02 zou mooi zijn. Maar goed stick to the plan.
Overigens kreeg ik daar te horen dat het wereldrecord verbroken was, in een tijd sneller dan die ik nodig had om halverwege te komen...

In het stuk van halfweg tot aan 25 ben ik net onder de 10km/u gedipt, en ik heb er geen verklaring voor. Het ging niet slecht, ik ben niet langzamer gaan lopen voor water of sportdrank of wat dan ook.
Op km 23 wel even pa gezien, die stond langs de kant. Een snelle "gaat het goed?""Ja!" uitgewisseld.
Na de 23 km wel weer het tempo iets opgepikt en ik begon ook wat meer mensen in te halen en ook zag ik kans om o.a. een loper verkleed als Erdinger bierfles en een van de 4.00u pacers langzaam, heul langzaam binnen te hengelen.
Niet dat ik enige illusies had aangaande de 4, maar door hun opvallende verschijning waren de pacer en bierfles een ideaal mikpunt. Jezus met een kruis op zijn rug (ja serieus) had ik tegen die tijd al ingehaald.
Later haalde ik de bierfles definitief in, we hebben even een paar keer haasje over gespeeld), de pacer heb ik ook nog ingehaald, en ook nog Darth Vader

Mijn benen begonnen inmiddels wel lichtelijk te protesteren, maar ik had ze eerder dit jaar al hun zin gegeven tijdens de CPC en van een trager tempo werd het toen niet beter.
Dus negeren die hap, al was dat niet makkelijk bij het nuttigen van een drankje bij de diverse posten. Iedere keer werd het lastiger om weer op tempo te komen dus al snel bleek dat ik ook prima uit plastic bekers kan drinken terwijl ik ren).

Bij km 30 werd het wel wat drukker met wandelaars (en dan bedoel ik niet het Turkse kruidenvrouwtje wat dermate langzaam het parcours overstak dat ze minstens een man 600 hinderde).
Vele mensen die mij ingehaald hadden en ik nu , zoals beloofd, weer tegenkwam).
Geeft een boost
Vanaf km 30 mocht ik wat meer in de 150 gaan lopen, en ik zat er pas net in dus kon ik mooi gaan versnellen. Bij km 38 pa nogmaals gezien. Een dikke duim van mijn kant, ik wist nu wel ik dit ging redden.
De km's vanaf 39 leken wel wat langer te duren maar heb tempo goed vast weten te houden, en eindelijk draaide ik unter den linden op, wat een glorieus gezicht was dat zeg:
[ afbeelding ]
_{geen foto ten tijde van het passeren tijdens de marathon, maar genomen 's ochtends onderweg naar het start/finish gebied}

Bij het passeren van de Tor schalde Wolter Kroes uit de speakers met Viva Hollandia over het finish terrein Wat een timing
Laatste stukje naar de finish en binnen in 04:05:56
Een dikke negatieve split kunnen lopen, 3 minuten sneller in hte tweede deel, ondanks de snelheidsdip tussen 21 en 25 km

Medaille in onvangst nemen, tasje met o.a. fruit en een broodje, een Erdinger Alkoholfrei, tas halen en zoek naar pa. Oh ja natuurlijk even de huurchip inleveren.

Mijn benen beginnen meteen stijf te worden, en ondanks dat ik de benodige 1,50 euro voor een enkeltje U-Bahn naar het hotel in mijn jaszak heb ziten (ik was echt heel goed voorbereid), besluit ik toch voor de 2 km wandelen te kiezen.
Goeie cooling down.
We komen TWC onderweg tegen, die was wel even zijn chip vergeten in te leveren maar een huurfiets kan net zo goed een witte fiets zijn, dus de fiets ging van mijn supporter over naar zijn supporter en werd de chip alsnog keurig ingeleverd.

In het hotel even socialmedia checken, even liggen en nagenieten en warm-koud-warm-koud massgestraal van de douche op mijn bovenbenen.

Om 17.00 gingen we met de groep nog een biertje doen in de plaatstelijke Hofbrau biergarten, en kwam ik ook nog mijn oud dispuutgenoten tegen die ook dit weekend hun eerste marathon liepen.
Nog wat extra biertjes genomen op de Alexanderplatz bij het Oktoberfest om onze accomplishments te vieren.

Samenvattend: ik ben gewoon 100% tevreden over deze marathon. Het was genieten.
Mijn plan was goed, en de uitvoering uitstekend.
Had ik harder gekund? hmja in het bezgin zeker, maar of ik dan ook eerder aan de finish was, ik betwijfel het.
Doel van een sub 4 blijft staan, en is haalbaar.

Ik heb genoten van het weekend, en kan Berlijn aan iedereen aanraden (maar dan wel vliegen of met de trein misschien). Ook dank aan de kutste supporter ever (ik heb hem geen enkele keer aan de kant zien staan ): TWC

_{* Ten tijde van het startschot op zondagochtend mocht Boston nog bezwaar maken tegen deze claim, maar dat is een point-to-point marathon en komen dus niet in aanmerking voor het wereldrecord en moeten dus niet zeiken met hun kwalificatie eisen
Tevens na de finish was en is Berlijn onbetwist het snelste}

TL;DR: Je leest het hele stuk maar gewoon, weet je hoeveel ik gelopen heb voor dat stuk?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:17 schreef La_Tramposa het volgende:
Welke tijd van het jaar bedoel je precies?
Egmond is in januari, dat is qua aantal maanden om te trainen misschien wel een goede, maar ook wel een zware voor de eerste keer

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:25 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

januari is nog wel erg vroeg vrees ik. Vond na de zomer een meer realistischer doel voor mij. Ben van nature namelijk een echte intervaller (16 jaar judo gedaan in het verleden)

Eindhoven.. Dat is in oktober toch? Zie ik die stad eens in het licht
Cranendonk en Francoschamps zeggen me niet veel, even inlezen

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:20 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

goeie waarschuwing... omdat ik mijn eerste marathon al achter de rug heb is er helemaal geen reden meer om te wog'gen en je verslag te lezen

SPOILER

dat je het niet leest hoeft geen belemmring te zijn voor het uitdelen van een zelfverzonnen keurmerk

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:30 schreef Guard het volgende:

[..]

Ik verwacht natuurlijk nog wel een zelfverzonnen keurmerk van de associatie der Fok!ende Expats in NZ

SPOILER

dat je het niet leest hoeft geen belemmring te zijn voor het uitdelen van een zelfverzonnen keurmerk

Edit: oh te laat

SPOILER

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:26 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

http://www.spa-francorchampsrun.eu/

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:34 schreef rechtsedirecte het volgende:
en nu het herfst wordt bij jullie even een waarschuwing die ik net op FB tegenkwam voor alle lopers maar vooral voor de helden die zich van het verharde durven te begeven....

SPOILER

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:17 schreef Guard het volgende:

[..]

Dan lees je het niet
Mis je wel een masterclass over het lopen van je eerste marathon...

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:37 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Ik heb het toch gelezen en het was inderdaad een masterclass! Met plezier gelezen!

Wat wordt je volgende marathon?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:26 schreef Gogo83 het volgende:
Even miepen met een vraag aan de vrouwen hier; ik wil mijn haar iets korter. Nee, geen kort, pittig kapsel, maar een boblijn oid. En dan zouden de voorste plukken niet meer zonder hulp van haarbandjes of speldjes in een staart kunnen. Hoe irritant is dat? Of wen je daar echt heel snel aan?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:16 schreef Guard het volgende:
Nou komt ie dan he?

SPOILER

Een marathon weekend, nee geen Discovery River monsters marathon weekend oid, maar een weekend met een echte marathon.
Waar kun je dat beter doen dan auf "schnellste marathon strecke im weld*", in Berlijn*

Inschrijven dus, en uitgeloot worden.
Das kut, maar er zijn wat achterdeurtjes, en een zo'n achterdeurtje leidde naar hardlopenisleuk.nl, geleid door o.a. marathonveteraan Aart Stigter.
Dan maar door die achterdeur.
Het hele gebeuren werd geregeld, van vervoer tot hotel en borrel na de wedstrijd, dus het enige wat ik hoefde te doen was ervoor te zorgen dat ik de afstand aankon.
Het hele voortraject is terug te vinden in deze topicreeks in de vorm van korte kreten over trainingen en wat verslagen over wedstrijden in de aanloop naar de moeder der afstanden.

De reis was lang, maar door de wat onlogische en ingewikkelde rijtijden wet (op te vragen bij ondergetekende tegen 15 euro administratiekosten) werd Berlijn in slechts 2 geplande en een korte sanitaire stop gehaald.
De chauffeur reed zo ongeveer al op de postkoets naar Duitsland toen het nog een keizerrijk was en wist dus ook veel te vertellen over het verleden.

Aangekomen binnen de stadsgrenzen van Berlijn werd besloten om direct het startnummer op te halen bij de Expo, omdat het op vrijdagavond minder druk zou zijn dan op zaterdag.
Ik hoorde later dat er op zaterdag om 13.30, de tijd van de voorspelde topdrukte er werkelijk geen hond aanwezig was.
Maar goed startnummer op de expo dus, de expo op Tempelhof.
[ afbeelding ]
Drie hangars doorworstelen met spibelts, schoenen, kleding, electrische BMW's, sporttape en weet ik wat meer.
Ik wilde alleen mijn startnummer !
Startnummer gekregen, met tas voor de kleding, een spons voor onderweg (bleek onderweg ) en een berg oud papier reclame materiaal, chip en polsbandje voor het start/finishgebied

Prima, ik was er wel bijna klaar mee, en na een Erdinger alkoholfrei weer tijd om naar de bus te gaan. Hotel in.

Op zaterdag de fruhstucklauf, met een mannetje of tig-duizend (maar belangrijkste: met mijn meegereisde supporter: Pa ) al mexican-wavend en slow-clappend op hobbeltempo van Schloss Charlottenburg naar het Olympia Stadion (door de Jesse Owens Allee gekomen).
Daarna stapelen (Berliner bol ).
[ afbeelding ]

Middag vrij te besteden en na het start/finishgebeid verkend te hebben even wat monumenten in de buurt aangedaan.
BrandenburgerTor (uiteraard!), Reichstag, Jewish Holocaust monument (raar dat het niet een monument is voor alle bevolkingsgroepen die door de Nazi geslacht werden. Wel indrukwekkend, zowel hoe het monument onderdeel uitmaakt van het dagelijks leven aan de randen, als hoe je jezelf er compleet verloren in kunt voelen.
[ afbeelding ]
Vervolgens nog de minimarathon gezien, de kleine mannen en vrouwen die door het zentrum hollen, en de skaters voorbij zien zoeven.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

's Avonds nog een bijeenkomst waarin Aart de nodige tips gaf, die ik zeker aandachtig beluisterde.
Na een slapeloze nacht (de zoveelste die week) eindelijk zover: M-day
Om zeven uur de 2 km richting de start wandelen, als warming up.

Vrij snel verder van de groep afgezonderd, en lekker in mijn eigen cocoon voorbereiden.
Lange broek en jas uit en in de tas, de charmante plastic warmhouder aan (ja zo'n vuilinszak met gaten erin geknipt, als was deze profi met voorgefabriceerde armgaten en reclame).
Tas wegbrengen, doordat de startnummers op alfabetische volgorde waren uitgegeven kom ik helemaal naar het verste hoekje van het startgebeid lopen om mijn tas af te geven.
Helemaal terug lopen, naar startvak F! Ik had gelezen dat firsttimers in vak H mochten starten.
Bij de inschrijving had ik dan ook mijn verwachte eindtijd op de wetenschappelijk verantwoorde "natte vinger" methode bepaald, met name in het kader, hoe ontzettend vet zou het zijn als ik die tijd kan halen.
Bleek dus dat er bij de achterdeur nooit is gevraagd of het mijn eerste marathon was en was deze dermate ambitieuze tijd goed was voor een plek in F. Kwam een reisgenoot tegen in het vak en al keuvelend over
tempo's, zijn ervaring tijdens de marathon van NY vloog de tijd voorbij.
Nadat de rolstoelers en handbikers ( Repect voor die atleten ) werd het tijd om de eerste startgolf weg te schieten, de toppers, vak A t/m E.
Holyshit, dat zou betekenen dat ik in de tweede startgolf zowat vooraan zou starten
Pang, Katherina Witt schoot de eerste groep weg. Ik geloof niet dat er iemand nog iets van de koplopers heeft gezien, behalave een stofwolk die zich met een km 20/21 per uur over het parcours verplaatste.
Wat een tempo was dat zeg.

10 minuten later stond ik vlak voor de startstellage, luidkeels met de mensenmassa achter me mee af te tellen, en ja we mochten weg.
Kippenvel.
Maar ook meteen focus, genieten mag, maar geen energie verspelen aan vrolijk huppelen, zigzaggen, zwaaien en weet ik wat meer.
Dat zigZaggend inhalen was er voor mij niet bij, ik had mezelf voorgenomen om niet op tempo te lopen maar op hartslag.
Plan was om de eerste 10 km de hartslag op te laten lopen van 120 naar lage 130-ers, na het halfwegpunt mocht de 140 komen en na 30 km in de 150. Vanaf km 40 was het all bets are off, asap to the finish line
Door toch wat startvakzenuwen en opwinding begon ik meteen op de 130 dus liep ik een rustige tred. Heel startvak F en en de helft van G heeft me ingehaald gedurende de eerste 20 km, maar het boeide me niets.
Ik had een plan, ik wilde zonder te wandelen de finish halen, en hield me aan mijn HR, en de snelheden die daar vandaag bij hoorden, die liep ik.

De race zelf was FANTASTISCH, publiek rijen dik langs de kant, 50% met lawaaimakers (van een pollepel en koekenpan, via toeters naar complete bands in alle muziek genres (batucada, klassiek, muzak, pop, acts zo slecht dat die het podium afgehoond zouden worden bij talentshows)).
Mooiste/ontroerenste/ontnuchterste wat ik gezien heb: een man in een rolstoel, met een pan en pollepel, die nauwelijks nog genoeg kracht had om hoorbaar geluid te produceren maar het toch bleef proberen. Dan mag je even denken hoe gelukkig je wel niet mag zijn omdat je een marathon kunt lopen.

Door mijn uitgekiende strategie werd ik dus heel veel ingehaald, maar ik sloot me ervoor af; "ik kom jullie straks wel weer tegen" dacht ik
Mijn tweede plan wat tot in perfectie werkte was het voedingsplan. Ik had de km-punten waar posten met alleen water zouden zijn in mijn hoofd gemarkeerd (ovverige posten hadden ook sportdrank, fruit, thee).
5, 11, 17, 22, 27, 34, 37, 40. Acht gels in mijn spiblet gestoken en mezelf plechtig moeten beloven dat ik vlak voor deze punten een gelletje naar binnen zou slurpen.
Smaak wegspoelen met water van de post uiteraard.
Helemaal aan gehouden, muv km 40, daar heb ik hem nooit meer genomen. Was niet meer nodig, endorfine met adrenaline, gemengd met een dikke toef emoties was voldoende.

Na een km of 10 kon ik de balans opmaken van mijn gekozen strategie, net een streepje harder dan 10km/u. Best ok, maar het heel erg secundaire doel van een sub 4 was wel meteen het raam uit.
Eigenlijk ook wel fijn, want de GPS had af en toe last van de hoge gebouwen en de nog dik bebladerde bomen die ik opzocht voor een beetje schaduw. Het zonntje was er al vanaf 's ochtend vroeg bij en zou ook niet meer weg gaan.
Km tijden klopten daardoor niet atijd en het gem pace al helemaal niet en zou het dus wat lastig worden worden om op mijn pace te gaan letten
Bovendien werd ik ingehaald door een pacer van de 4 uur (en daarna nog een, en nog een, en nog een, gelukkig wel allemaal de 4uurs pacers en geen andere pacers).
Volgens mijn eigen berekeningen zouden die ongeveer 5 tot 10 min na mij de start zijn gepasseerd, dus 4 uur, neen dat ging hem niet worden.

Het hartslag plan verliep eigenlijk wel goed, iets eerder dan gepland in de 140, maar even een tandje teurg bij een waterpost en het ging weer.
Op het halfweg punt gaf mijn horloge een tijd aan van 2,04. Ai dat was toch wel iets langzamer dan gehoopt, 2.02 zou mooi zijn. Maar goed stick to the plan.
Overigens kreeg ik daar te horen dat het wereldrecord verbroken was, in een tijd sneller dan die ik nodig had om halverwege te komen...

In het stuk van halfweg tot aan 25 ben ik net onder de 10km/u gedipt, en ik heb er geen verklaring voor. Het ging niet slecht, ik ben niet langzamer gaan lopen voor water of sportdrank of wat dan ook.
Op km 23 wel even pa gezien, die stond langs de kant. Een snelle "gaat het goed?""Ja!" uitgewisseld.
Na de 23 km wel weer het tempo iets opgepikt en ik begon ook wat meer mensen in te halen en ook zag ik kans om o.a. een loper verkleed als Erdinger bierfles en een van de 4.00u pacers langzaam, heul langzaam binnen te hengelen.
Niet dat ik enige illusies had aangaande de 4, maar door hun opvallende verschijning waren de pacer en bierfles een ideaal mikpunt. Jezus met een kruis op zijn rug (ja serieus) had ik tegen die tijd al ingehaald.
Later haalde ik de bierfles definitief in, we hebben even een paar keer haasje over gespeeld), de pacer heb ik ook nog ingehaald, en ook nog Darth Vader

Mijn benen begonnen inmiddels wel lichtelijk te protesteren, maar ik had ze eerder dit jaar al hun zin gegeven tijdens de CPC en van een trager tempo werd het toen niet beter.
Dus negeren die hap, al was dat niet makkelijk bij het nuttigen van een drankje bij de diverse posten. Iedere keer werd het lastiger om weer op tempo te komen dus al snel bleek dat ik ook prima uit plastic bekers kan drinken terwijl ik ren).

Bij km 30 werd het wel wat drukker met wandelaars (en dan bedoel ik niet het Turkse kruidenvrouwtje wat dermate langzaam het parcours overstak dat ze minstens een man of 600 hinderde).
Vele mensen die mij ingehaald hadden en ik nu , zoals beloofd, weer tegenkwam).
Geeft een boost
Vanaf km 30 mocht ik wat meer in de 150 gaan lopen, en ik zat er pas net in dus kon ik mooi gaan versnellen. Bij km 38 pa nogmaals gezien. Een dikke duim van mijn kant, ik wist nu wel ik dit ging redden.
De km's vanaf 39 leken wel wat langer te duren maar heb tempo goed vast weten te houden, en eindelijk draaide ik unter den linden op, wat een glorieus gezicht was dat zeg:
[ afbeelding ]
_{geen foto ten tijde van het passeren tijdens de marathon, maar genomen 's ochtends onderweg naar het start/finish gebied}

Bij het passeren van de Tor schalde Wolter Kroes uit de speakers met Viva Hollandia over het finish terrein Wat een timing
Laatste stukje naar de finish en binnen in 04:05:56
Een dikke negatieve split kunnen lopen, 3 minuten sneller in hte tweede deel, ondanks de snelheidsdip tussen 21 en 25 km

Medaille in onvangst nemen, tasje met o.a. fruit en een broodje, een Erdinger Alkoholfrei, tas halen en zoek naar pa. Oh ja natuurlijk even de huurchip inleveren.

Mijn benen beginnen meteen stijf te worden, en ondanks dat ik de benodige 1,50 euro voor een enkeltje U-Bahn naar het hotel in mijn jaszak heb ziten (ik was echt heel goed voorbereid), besluit ik toch voor de 2 km wandelen te kiezen.
Goeie cooling down.
We komen TWC onderweg tegen, die was wel even zijn chip vergeten in te leveren maar een huurfiets kan net zo goed een witte fiets zijn, dus de fiets ging van mijn supporter over naar zijn supporter en werd de chip alsnog keurig ingeleverd.

In het hotel even socialmedia checken, even liggen en nagenieten en warm-koud-warm-koud massgestraal van de douche op mijn bovenbenen.

Om 17.00 gingen we met de groep nog een biertje doen in de plaatstelijke Hofbrau biergarten, en kwam ik ook nog mijn oud dispuutgenoten tegen die ook dit weekend hun eerste marathon liepen.
Nog wat extra biertjes genomen op de Alexanderplatz bij het Oktoberfest om onze accomplishments te vieren.

Samenvattend: ik ben gewoon 100% tevreden over deze marathon. Het was genieten.
Mijn plan was goed, en de uitvoering uitstekend.
Had ik harder gekund? hmja in het bezgin zeker, maar of ik dan ook eerder aan de finish was, ik betwijfel het.
Doel van een sub 4 blijft staan, en is haalbaar.

Ik heb genoten van het weekend, en kan Berlijn aan iedereen aanraden (maar dan wel vliegen of met de trein misschien). Ook dank aan de kutste supporter ever (ik heb hem geen enkele keer aan de kant zien staan ): TWC

_{* Ten tijde van het startschot op zondagochtend mocht Boston nog bezwaar maken tegen deze claim, maar dat is een point-to-point marathon en komen dus niet in aanmerking voor het wereldrecord en moeten dus niet zeiken met hun kwalificatie eisen
Tevens na de finish was en is Berlijn onbetwist het snelste}

TL;DR: Je leest het hele stuk maar gewoon, weet je hoeveel ik gelopen heb voor dat stuk?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:34 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

Wow! Dat is wel een mooi idee! Eens even in overweging nemen. Misschien de 14, om het gevoel van een duurloop te ondervinden.

Oh ja, Guard: Mooi verslag! Goede tijd ook!

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:26 schreef Gogo83 het volgende:
Even miepen met een vraag aan de vrouwen hier; ik wil mijn haar iets korter. Nee, geen kort, pittig kapsel, maar een boblijn oid. En dan zouden de voorste plukken niet meer zonder hulp van haarbandjes of speldjes in een staart kunnen. Hoe irritant is dat? Of wen je daar echt heel snel aan?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:46 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Eh zowel Semtex als ik hebben hem vorig jaar gelopen en hij is best pittig te noemen. Zit aardige leuke klimmetjes in.

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:43 schreef Quoi het volgende:
Guard Nogmaals: een prestatie om trots op te zijn!

Jouw pa was dus jouw trouwe supporter Waar heeft hij gestaan?

Herkenbare figuren ja, zoals die Jezus met het kruis En hier was het ook 2 km in- en uitwandelen

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:44 schreef Quoi het volgende:
Gogo, zenner haarbandjes!

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:46 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Eh zowel Semtex als ik hebben hem vorig jaar gelopen en hij is best pittig te noemen. Zit aardige leuke klimmetjes in.

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:54 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

niet te snel Quoi...ik ben blij dat ik eindelijk weet wat Loom bandjes zijn, begin jij alweer over Zenner bandjes

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:55 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

Ken het terrein van een classics-race. Zeer pittig terrein ja, daarom is de HM echt nog een stap te ver dan.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 00:38 schreef SEMTEX het volgende:
Wacht, zei jij niet in het vorige topic tegen iemand dat je vooral moest genieten, TWC?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:16 schreef Guard het volgende:
TL;DR: Je leest het hele stuk maar gewoon, weet je hoeveel ik gelopen heb voor dat stuk?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 23:43 schreef TheWhiteCowboy het volgende:
Nou zelf dan ook maar een kort verslagje.

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:16 schreef Guard het volgende:
Nou komt ie dan he?

SPOILER

Een marathon weekend, nee geen Discovery River monsters marathon weekend oid, maar een weekend met een echte marathon.
Waar kun je dat beter doen dan auf "schnellste marathon strecke im weld*", in Berlijn*

Inschrijven dus, en uitgeloot worden.
Das kut, maar er zijn wat achterdeurtjes, en een zo'n achterdeurtje leidde naar hardlopenisleuk.nl, geleid door o.a. marathonveteraan Aart Stigter.
Dan maar door die achterdeur.
Het hele gebeuren werd geregeld, van vervoer tot hotel en borrel na de wedstrijd, dus het enige wat ik hoefde te doen was ervoor te zorgen dat ik de afstand aankon.
Het hele voortraject is terug te vinden in deze topicreeks in de vorm van korte kreten over trainingen en wat verslagen over wedstrijden in de aanloop naar de moeder der afstanden.

De reis was lang, maar door de wat onlogische en ingewikkelde rijtijden wet (op te vragen bij ondergetekende tegen 15 euro administratiekosten) werd Berlijn in slechts 2 geplande en een korte sanitaire stop gehaald.
De chauffeur reed zo ongeveer al op de postkoets naar Duitsland toen het nog een keizerrijk was en wist dus ook veel te vertellen over het verleden.

Aangekomen binnen de stadsgrenzen van Berlijn werd besloten om direct het startnummer op te halen bij de Expo, omdat het op vrijdagavond minder druk zou zijn dan op zaterdag.
Ik hoorde later dat er op zaterdag om 13.30, de tijd van de voorspelde topdrukte er werkelijk geen hond aanwezig was.
Maar goed startnummer op de expo dus, de expo op Tempelhof.
[ afbeelding ]
Drie hangars doorworstelen met spibelts, schoenen, kleding, electrische BMW's, sporttape en weet ik wat meer.
Ik wilde alleen mijn startnummer !
Startnummer gekregen, met tas voor de kleding, een spons voor onderweg (bleek onderweg ) en een berg oud papier reclame materiaal, chip en polsbandje voor het start/finishgebied

Prima, ik was er wel bijna klaar mee, en na een Erdinger alkoholfrei weer tijd om naar de bus te gaan. Hotel in.

Op zaterdag de fruhstucklauf, met een mannetje of tig-duizend (maar belangrijkste: met mijn meegereisde supporter: Pa ) al mexican-wavend en slow-clappend op hobbeltempo van Schloss Charlottenburg naar het Olympia Stadion (door de Jesse Owens Allee gekomen).
Daarna stapelen (Berliner bol ).
[ afbeelding ]

Middag vrij te besteden en na het start/finishgebeid verkend te hebben even wat monumenten in de buurt aangedaan.
BrandenburgerTor (uiteraard!), Reichstag, Jewish Holocaust monument (raar dat het niet een monument is voor alle bevolkingsgroepen die door de Nazi geslacht werden. Wel indrukwekkend, zowel hoe het monument onderdeel uitmaakt van het dagelijks leven aan de randen, als hoe je jezelf er compleet verloren in kunt voelen.
[ afbeelding ]
Vervolgens nog de minimarathon gezien, de kleine mannen en vrouwen die door het zentrum hollen, en de skaters voorbij zien zoeven.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

's Avonds nog een bijeenkomst waarin Aart de nodige tips gaf, die ik zeker aandachtig beluisterde.
Na een slapeloze nacht (de zoveelste die week) eindelijk zover: M-day
Om zeven uur de 2 km richting de start wandelen, als warming up.

Vrij snel verder van de groep afgezonderd, en lekker in mijn eigen cocoon voorbereiden.
Lange broek en jas uit en in de tas, de charmante plastic warmhouder aan (ja zo'n vuilinszak met gaten erin geknipt, als was deze profi met voorgefabriceerde armgaten en reclame).
Tas wegbrengen, doordat de startnummers op alfabetische volgorde waren uitgegeven kom ik helemaal naar het verste hoekje van het startgebeid lopen om mijn tas af te geven.
Helemaal terug lopen, naar startvak F! Ik had gelezen dat firsttimers in vak H mochten starten.
Bij de inschrijving had ik dan ook mijn verwachte eindtijd op de wetenschappelijk verantwoorde "natte vinger" methode bepaald, met name in het kader, hoe ontzettend vet zou het zijn als ik die tijd kan halen.
Bleek dus dat er bij de achterdeur nooit is gevraagd of het mijn eerste marathon was en was deze dermate ambitieuze tijd goed was voor een plek in F. Kwam een reisgenoot tegen in het vak en al keuvelend over
tempo's, zijn ervaring tijdens de marathon van NY vloog de tijd voorbij.
Nadat de rolstoelers en handbikers ( Repect voor die atleten ) werd het tijd om de eerste startgolf weg te schieten, de toppers, vak A t/m E.
Holyshit, dat zou betekenen dat ik in de tweede startgolf zowat vooraan zou starten
Pang, Katherina Witt schoot de eerste groep weg. Ik geloof niet dat er iemand nog iets van de koplopers heeft gezien, behalave een stofwolk die zich met een km 20/21 per uur over het parcours verplaatste.
Wat een tempo was dat zeg.

10 minuten later stond ik vlak voor de startstellage, luidkeels met de mensenmassa achter me mee af te tellen, en ja we mochten weg.
Kippenvel.
Maar ook meteen focus, genieten mag, maar geen energie verspelen aan vrolijk huppelen, zigzaggen, zwaaien en weet ik wat meer.
Dat zigZaggend inhalen was er voor mij niet bij, ik had mezelf voorgenomen om niet op tempo te lopen maar op hartslag.
Plan was om de eerste 10 km de hartslag op te laten lopen van 120 naar lage 130-ers, na het halfwegpunt mocht de 140 komen en na 30 km in de 150. Vanaf km 40 was het all bets are off, asap to the finish line
Door toch wat startvakzenuwen en opwinding begon ik meteen op de 130 dus liep ik een rustige tred. Heel startvak F en en de helft van G heeft me ingehaald gedurende de eerste 20 km, maar het boeide me niets.
Ik had een plan, ik wilde zonder te wandelen de finish halen, en hield me aan mijn HR, en de snelheden die daar vandaag bij hoorden, die liep ik.

De race zelf was FANTASTISCH, publiek rijen dik langs de kant, 50% met lawaaimakers (van een pollepel en koekenpan, via toeters naar complete bands in alle muziek genres (batucada, klassiek, muzak, pop, acts zo slecht dat die het podium afgehoond zouden worden bij talentshows)).
Mooiste/ontroerenste/ontnuchterste wat ik gezien heb: een man in een rolstoel, met een pan en pollepel, die nauwelijks nog genoeg kracht had om hoorbaar geluid te produceren maar het toch bleef proberen. Dan mag je even denken hoe gelukkig je wel niet mag zijn omdat je een marathon kunt lopen.

Door mijn uitgekiende strategie werd ik dus heel veel ingehaald, maar ik sloot me ervoor af; "ik kom jullie straks wel weer tegen" dacht ik
Mijn tweede plan wat tot in perfectie werkte was het voedingsplan. Ik had de km-punten waar posten met alleen water zouden zijn in mijn hoofd gemarkeerd (ovverige posten hadden ook sportdrank, fruit, thee).
5, 11, 17, 22, 27, 34, 37, 40. Acht gels in mijn spiblet gestoken en mezelf plechtig moeten beloven dat ik vlak voor deze punten een gelletje naar binnen zou slurpen.
Smaak wegspoelen met water van de post uiteraard.
Helemaal aan gehouden, muv km 40, daar heb ik hem nooit meer genomen. Was niet meer nodig, endorfine met adrenaline, gemengd met een dikke toef emoties was voldoende.

Na een km of 10 kon ik de balans opmaken van mijn gekozen strategie, net een streepje harder dan 10km/u. Best ok, maar het heel erg secundaire doel van een sub 4 was wel meteen het raam uit.
Eigenlijk ook wel fijn, want de GPS had af en toe last van de hoge gebouwen en de nog dik bebladerde bomen die ik opzocht voor een beetje schaduw. Het zonntje was er al vanaf 's ochtend vroeg bij en zou ook niet meer weg gaan.
Km tijden klopten daardoor niet atijd en het gem pace al helemaal niet en zou het dus wat lastig worden worden om op mijn pace te gaan letten
Bovendien werd ik ingehaald door een pacer van de 4 uur (en daarna nog een, en nog een, en nog een, gelukkig wel allemaal de 4uurs pacers en geen andere pacers).
Volgens mijn eigen berekeningen zouden die ongeveer 5 tot 10 min na mij de start zijn gepasseerd, dus 4 uur, neen dat ging hem niet worden.

Het hartslag plan verliep eigenlijk wel goed, iets eerder dan gepland in de 140, maar even een tandje teurg bij een waterpost en het ging weer.
Op het halfweg punt gaf mijn horloge een tijd aan van 2,04. Ai dat was toch wel iets langzamer dan gehoopt, 2.02 zou mooi zijn. Maar goed stick to the plan.
Overigens kreeg ik daar te horen dat het wereldrecord verbroken was, in een tijd sneller dan die ik nodig had om halverwege te komen...

In het stuk van halfweg tot aan 25 ben ik net onder de 10km/u gedipt, en ik heb er geen verklaring voor. Het ging niet slecht, ik ben niet langzamer gaan lopen voor water of sportdrank of wat dan ook.
Op km 23 wel even pa gezien, die stond langs de kant. Een snelle "gaat het goed?""Ja!" uitgewisseld.
Na de 23 km wel weer het tempo iets opgepikt en ik begon ook wat meer mensen in te halen en ook zag ik kans om o.a. een loper verkleed als Erdinger bierfles en een van de 4.00u pacers langzaam, heul langzaam binnen te hengelen.
Niet dat ik enige illusies had aangaande de 4, maar door hun opvallende verschijning waren de pacer en bierfles een ideaal mikpunt. Jezus met een kruis op zijn rug (ja serieus) had ik tegen die tijd al ingehaald.
Later haalde ik de bierfles definitief in, we hebben even een paar keer haasje over gespeeld), de pacer heb ik ook nog ingehaald, en ook nog Darth Vader

Mijn benen begonnen inmiddels wel lichtelijk te protesteren, maar ik had ze eerder dit jaar al hun zin gegeven tijdens de CPC en van een trager tempo werd het toen niet beter.
Dus negeren die hap, al was dat niet makkelijk bij het nuttigen van een drankje bij de diverse posten. Iedere keer werd het lastiger om weer op tempo te komen dus al snel bleek dat ik ook prima uit plastic bekers kan drinken terwijl ik ren).

Bij km 30 werd het wel wat drukker met wandelaars (en dan bedoel ik niet het Turkse kruidenvrouwtje wat dermate langzaam het parcours overstak dat ze minstens een man of 600 hinderde).
Vele mensen die mij ingehaald hadden en ik nu , zoals beloofd, weer tegenkwam).
Geeft een boost
Vanaf km 30 mocht ik wat meer in de 150 gaan lopen, en ik zat er pas net in dus kon ik mooi gaan versnellen. Bij km 38 pa nogmaals gezien. Een dikke duim van mijn kant, ik wist nu wel ik dit ging redden.
De km's vanaf 39 leken wel wat langer te duren maar heb tempo goed vast weten te houden, en eindelijk draaide ik unter den linden op, wat een glorieus gezicht was dat zeg:
[ afbeelding ]
_{geen foto ten tijde van het passeren tijdens de marathon, maar genomen 's ochtends onderweg naar het start/finish gebied}

Bij het passeren van de Tor schalde Wolter Kroes uit de speakers met Viva Hollandia over het finish terrein Wat een timing
Laatste stukje naar de finish en binnen in 04:05:56
Een dikke negatieve split kunnen lopen, 3 minuten sneller in hte tweede deel, ondanks de snelheidsdip tussen 21 en 25 km

Medaille in onvangst nemen, tasje met o.a. fruit en een broodje, een Erdinger Alkoholfrei, tas halen en zoek naar pa. Oh ja natuurlijk even de huurchip inleveren.

Mijn benen beginnen meteen stijf te worden, en ondanks dat ik de benodige 1,50 euro voor een enkeltje U-Bahn naar het hotel in mijn jaszak heb ziten (ik was echt heel goed voorbereid), besluit ik toch voor de 2 km wandelen te kiezen.
Goeie cooling down.
We komen TWC onderweg tegen, die was wel even zijn chip vergeten in te leveren maar een huurfiets kan net zo goed een witte fiets zijn, dus de fiets ging van mijn supporter over naar zijn supporter en werd de chip alsnog keurig ingeleverd.

In het hotel even socialmedia checken, even liggen en nagenieten en warm-koud-warm-koud massgestraal van de douche op mijn bovenbenen.

Om 17.00 gingen we met de groep nog een biertje doen in de plaatstelijke Hofbrau biergarten, en kwam ik ook nog mijn oud dispuutgenoten tegen die ook dit weekend hun eerste marathon liepen.
Nog wat extra biertjes genomen op de Alexanderplatz bij het Oktoberfest om onze accomplishments te vieren.

Samenvattend: ik ben gewoon 100% tevreden over deze marathon. Het was genieten.
Mijn plan was goed, en de uitvoering uitstekend.
Had ik harder gekund? hmja in het bezgin zeker, maar of ik dan ook eerder aan de finish was, ik betwijfel het.
Doel van een sub 4 blijft staan, en is haalbaar.

Ik heb genoten van het weekend, en kan Berlijn aan iedereen aanraden (maar dan wel vliegen of met de trein misschien). Ook dank aan de kutste supporter ever (ik heb hem geen enkele keer aan de kant zien staan ): TWC

_{* Ten tijde van het startschot op zondagochtend mocht Boston nog bezwaar maken tegen deze claim, maar dat is een point-to-point marathon en komen dus niet in aanmerking voor het wereldrecord en moeten dus niet zeiken met hun kwalificatie eisen
Tevens na de finish was en is Berlijn onbetwist het snelste}

TL;DR: Je leest het hele stuk maar gewoon, weet je hoeveel ik gelopen heb voor dat stuk?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 23:03 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Je kunt hier http://www.hardloopkalender.nl of hier http://www.dutchrunners.nl/Hardlopen-site/dutch-runners-guide ook kijken naar welke HM's je qua tijd en locatie geschikt lijken.

In de zomer heb je de stoomtramloop: heen met de stoomtram van Hoorn naar Enkhuizen, en terug lopen. Ik vond het een erg leuke en goed verzorgde loop, maar voor een eerste is ie misschien wat te klein en kneuterig, en is de kans vrij groot dat je nogal allenig komt te lopen.

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:15 schreef DavetheNL het volgende:
Gelijk maar een eerste vraag, Welke HM's zijn mooi om te lopen deze tijd van het jaar? Met een tastbaar doel is het voor mij allemaal wat makkelijker

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 08:40 schreef Arquero het volgende:

[..]

Linschoten eind december is leuk om te lopen als je van polderlandschap houdt.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 07:51 schreef streamnl het volgende:

[..]

Goed geschreven en leuk om te lezen!!

[..]


Hoeveel M heb jij nu inmiddels gelopen?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 07:51 schreef streamnl het volgende:

[..]

Goed geschreven en leuk om te lezen!!

[..]


Hoeveel M heb jij nu inmiddels gelopen?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 08:59 schreef Murmeli het volgende:
Gave verslagen guard en twc! Wat had jr nu voor tijd teeweeceetje?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:26 schreef Gogo83 het volgende:
Even miepen met een vraag aan de vrouwen hier; ik wil mijn haar iets korter. Nee, geen kort, pittig kapsel, maar een boblijn oid. En dan zouden de voorste plukken niet meer zonder hulp van haarbandjes of speldjes in een staart kunnen. Hoe irritant is dat? Of wen je daar echt heel snel aan?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:16 schreef Guard het volgende:
Nou komt ie dan he?

TL;DR: Je leest het hele stuk maar gewoon, weet je hoeveel ik gelopen heb voor dat stuk?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 23:43 schreef TheWhiteCowboy het volgende:
Nou zelf dan ook maar een kort verslagje.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:12 schreef Serinde het volgende:
Linschoten lijkt me ook wel leuk trouwens. Van onze loopgroep gaan er daar een boel lopen. Ik ga tzt wel kijken of ik daar ga lopen (en mits nog plek, volgens mij is die loop altijd vol?)

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 08:40 schreef Arquero het volgende:

[..]

Linschoten eind december is leuk om te lopen als je van polderlandschap houdt.

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:04 schreef Gogo83 het volgende:

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:13 schreef Arquero het volgende:
De groep waar ik in zit heeft dat ook als soort doelstelling om naar toe te trainen.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:17 schreef Quoi het volgende:
@Arquero: zie ik daar een HM? Gaat weer lekker zo dus

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:28 schreef Arquero het volgende:

[..]

Ja, zeker
Afgelopen zondag sinds hele lange tijd weer meegelopen met de groep en 14 km gelopen. Daarna geen last gehad, dus gaat inderdaad weer lekker zo

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:11 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Ik heb geen Junior. Hoe kom je daar nu weer bij. Zelf liep ik 4:12:30..

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:28 schreef Arquero het volgende:

[..]

Ja, zeker
Afgelopen zondag sinds hele lange tijd weer meegelopen met de groep en 14 km gelopen. Daarna geen last gehad, dus gaat inderdaad weer lekker zo

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:12 schreef Serinde het volgende:
[..]

Is Texel je volgende geplande lange afstand?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 09:39 schreef Murmeli het volgende:
Hee yuks hoe is t met de zenuwen?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:07 schreef Yuki het volgende:

[..]

Nu een klein beetje naar de achtergrond ivm inpakstress
Vanavond vliegen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:07 schreef Yuki het volgende:

[..]

Nu een klein beetje naar de achtergrond ivm inpakstress
Vanavond vliegen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:07 schreef Yuki het volgende:

[..]

Nu een klein beetje naar de achtergrond ivm inpakstress
Vanavond vliegen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 00:52 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Dat zou zo maar kunnen. Staat er ergens dat ik dat niet heb gedaan dan?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:09 schreef Quoi het volgende:

[..]

O, vlieg je vanavond al? Wowie, time flies. Daar gaat de volgende alweer, naar het buitenland. Stelletje freaks dat we zijn Geniet er vooral van, je mag een stukje hobbelen door een prachtige stad!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 08:20 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

Wist niet dat er zoveel lopen waren in Nederland! In principe loop ik nu altijd alleen, alleen wel met muziek op dan.

Net even een rondje gelopen om de laatste stijfheid er uit te halen.. Werd iets meer dan de bedoeling.. 9 km in 5.40 min/km (5000-200-3800)

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:07 schreef Yuki het volgende:

[..]
Vanavond vliegen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:58 schreef CaLeX het volgende:

[..]

Van 13km naar een HM moet je toch wel in 3 maanden kunnen trainen?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:06 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

Oh, heb in mijn hoofd zitten dat je voor duurlopen een andere manier van ademhaling nodig had. Spiertechnisch ben ik er niet bang voor nee.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:42 schreef Yuki het volgende:

[..]

Jep! Gek idee idd, het voelt sinds m'n inschrijving niet meer als vakantie-met-HM maar als HM-met-vakantie
Eerst lekker acclimatiseren (WARM!) en voor ik 't weet is het zondag.

Aaaahhhh

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:06 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

Oh, heb in mijn hoofd zitten dat je voor duurlopen een andere manier van ademhaling nodig had. Spiertechnisch ben ik er niet bang voor nee.

SPOILER

http://www.runnersweb.nl/Schema/Schema-op-maat.htm

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:06 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

Oh, heb in mijn hoofd zitten dat je voor duurlopen een andere manier van ademhaling nodig had. Spiertechnisch ben ik er niet bang voor nee.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:42 schreef Yuki het volgende:

[..]

Jep! Gek idee idd, het voelt sinds m'n inschrijving niet meer als vakantie-met-HM maar als HM-met-vakantie
Eerst lekker acclimatiseren (WARM!) en voor ik 't weet is het zondag.

Aaaahhhh

quote:

Op vrijdag 26 september 2014 15:49 schreef Zwabberhark het volgende:
Ik moet even iets kwijt...

SPOILER

Hardlopen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:21 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ik weet niet, ik lees vooral de negatieve zaken

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:18 schreef ser het volgende:

[..]

Loop zelf al een tijdje 'voor de lol', lees om hond uit te laten, conditie op niveau te houden voor zaalvoetbal en om lekker buiten te zijn.
Ik ga zelf de HM van Eindhoven lopen en heb hier een schema gemaakt

SPOILER

http://www.runnersweb.nl/Schema/Schema-op-maat.htm

in het begin redelijk aangehouden en nu op het eind door drukte iets aangepast maar wel de duurloop erin gehouden. Denk dat als je sportief genoeg bent je in een maand of 3 wel een HM kan uitlopen. Misschien niet in een 'top'tijd maarja daar is het mij ook niet om te doen, weet niet of een eindtijd je veel interesseerd....

owh vwat stom vergeten ..... @TWC en Guard @Yuki succes!!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:23 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Spiertechnisch is juist de grootste uitdaging

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:06 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

Oh, heb in mijn hoofd zitten dat je voor duurlopen een andere manier van ademhaling nodig had. Spiertechnisch ben ik er niet bang voor nee.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:45 schreef DavetheNL het volgende:

[..]

[..]

Hmm.. Heb het blijkbaar niet helemaal goed gezien.. Even kijken hoe ik dit in ga vullen dan qua doelen en het inpassen van een schema in mijn overige bezigheden. Die site zal zeker van pas komen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:49 schreef Pandaplint het volgende:

[..]

Ik heb afgelopen zondag ervaren dat een HM wel te doen is als je comfortabel 12,5km kan lopen. Op mijn 12,5km tempo raak ik simpelweg niet buiten adem en heb ik het idee dat ik op dat tempo wel uren door kan lopen.

Maar het zijn inderdaad de spieren en gewrichten die de beperkende factor lijken te zijn. Benen worden zwaar en je moet even doorzetten. En de dag erna stevige spierpijn gehad... Verstandig was het dus niet. Maar ik vind het wel interessant om te kijken wat er mogelijk is.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 10:49 schreef motorbloempje het volgende:

2014 Causeway Coast Marathon

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:52 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

De specificatie van je pace maakt niet uit. Als je maar een pace kiest wat je uren kan volhouden. Of dan nu 6m/km of 5m/km is maakt geen verschil. De belastbaarheid van pezen, spieren en gewrichten moet je opbouwen. Daarvoor is de training

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:52 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

De specificatie van je pace maakt niet uit. Als je maar een pace kiest wat je uren kan volhouden. Of dan nu 6m/km of 5m/km is maakt geen verschil. De belastbaarheid van pezen, spieren en gewrichten moet je opbouwen. Daarvoor is de training

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:16 schreef Guard het volgende:
Nou komt ie dan he?

SPOILER

Een marathon weekend, nee geen Discovery River monsters marathon weekend oid, maar een weekend met een echte marathon.
Waar kun je dat beter doen dan auf "schnellste marathon strecke im weld*", in Berlijn*

Inschrijven dus, en uitgeloot worden.
Das kut, maar er zijn wat achterdeurtjes, en een zo'n achterdeurtje leidde naar hardlopenisleuk.nl, geleid door o.a. marathonveteraan Aart Stigter.
Dan maar door die achterdeur.
Het hele gebeuren werd geregeld, van vervoer tot hotel en borrel na de wedstrijd, dus het enige wat ik hoefde te doen was ervoor te zorgen dat ik de afstand aankon.
Het hele voortraject is terug te vinden in deze topicreeks in de vorm van korte kreten over trainingen en wat verslagen over wedstrijden in de aanloop naar de moeder der afstanden.

De reis was lang, maar door de wat onlogische en ingewikkelde rijtijden wet (op te vragen bij ondergetekende tegen 15 euro administratiekosten) werd Berlijn in slechts 2 geplande en een korte sanitaire stop gehaald.
De chauffeur reed zo ongeveer al op de postkoets naar Duitsland toen het nog een keizerrijk was en wist dus ook veel te vertellen over het verleden.

Aangekomen binnen de stadsgrenzen van Berlijn werd besloten om direct het startnummer op te halen bij de Expo, omdat het op vrijdagavond minder druk zou zijn dan op zaterdag.
Ik hoorde later dat er op zaterdag om 13.30, de tijd van de voorspelde topdrukte er werkelijk geen hond aanwezig was.
Maar goed startnummer op de expo dus, de expo op Tempelhof.
[ afbeelding ]
Drie hangars doorworstelen met spibelts, schoenen, kleding, electrische BMW's, sporttape en weet ik wat meer.
Ik wilde alleen mijn startnummer !
Startnummer gekregen, met tas voor de kleding, een spons voor onderweg (bleek onderweg ) en een berg oud papier reclame materiaal, chip en polsbandje voor het start/finishgebied

Prima, ik was er wel bijna klaar mee, en na een Erdinger alkoholfrei weer tijd om naar de bus te gaan. Hotel in.

Op zaterdag de fruhstucklauf, met een mannetje of tig-duizend (maar belangrijkste: met mijn meegereisde supporter: Pa ) al mexican-wavend en slow-clappend op hobbeltempo van Schloss Charlottenburg naar het Olympia Stadion (door de Jesse Owens Allee gekomen).
Daarna stapelen (Berliner bol ).
[ afbeelding ]

Middag vrij te besteden en na het start/finishgebeid verkend te hebben even wat monumenten in de buurt aangedaan.
BrandenburgerTor (uiteraard!), Reichstag, Jewish Holocaust monument (raar dat het niet een monument is voor alle bevolkingsgroepen die door de Nazi geslacht werden. Wel indrukwekkend, zowel hoe het monument onderdeel uitmaakt van het dagelijks leven aan de randen, als hoe je jezelf er compleet verloren in kunt voelen.
[ afbeelding ]
Vervolgens nog de minimarathon gezien, de kleine mannen en vrouwen die door het zentrum hollen, en de skaters voorbij zien zoeven.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

's Avonds nog een bijeenkomst waarin Aart de nodige tips gaf, die ik zeker aandachtig beluisterde.
Na een slapeloze nacht (de zoveelste die week) eindelijk zover: M-day
Om zeven uur de 2 km richting de start wandelen, als warming up.

Vrij snel verder van de groep afgezonderd, en lekker in mijn eigen cocoon voorbereiden.
Lange broek en jas uit en in de tas, de charmante plastic warmhouder aan (ja zo'n vuilinszak met gaten erin geknipt, als was deze profi met voorgefabriceerde armgaten en reclame).
Tas wegbrengen, doordat de startnummers op alfabetische volgorde waren uitgegeven kom ik helemaal naar het verste hoekje van het startgebeid lopen om mijn tas af te geven.
Helemaal terug lopen, naar startvak F! Ik had gelezen dat firsttimers in vak H mochten starten.
Bij de inschrijving had ik dan ook mijn verwachte eindtijd op de wetenschappelijk verantwoorde "natte vinger" methode bepaald, met name in het kader, hoe ontzettend vet zou het zijn als ik die tijd kan halen.
Bleek dus dat er bij de achterdeur nooit is gevraagd of het mijn eerste marathon was en was deze dermate ambitieuze tijd goed was voor een plek in F. Kwam een reisgenoot tegen in het vak en al keuvelend over
tempo's, zijn ervaring tijdens de marathon van NY vloog de tijd voorbij.
Nadat de rolstoelers en handbikers ( Repect voor die atleten ) werd het tijd om de eerste startgolf weg te schieten, de toppers, vak A t/m E.
Holyshit, dat zou betekenen dat ik in de tweede startgolf zowat vooraan zou starten
Pang, Katherina Witt schoot de eerste groep weg. Ik geloof niet dat er iemand nog iets van de koplopers heeft gezien, behalave een stofwolk die zich met een km 20/21 per uur over het parcours verplaatste.
Wat een tempo was dat zeg.

10 minuten later stond ik vlak voor de startstellage, luidkeels met de mensenmassa achter me mee af te tellen, en ja we mochten weg.
Kippenvel.
Maar ook meteen focus, genieten mag, maar geen energie verspelen aan vrolijk huppelen, zigzaggen, zwaaien en weet ik wat meer.
Dat zigZaggend inhalen was er voor mij niet bij, ik had mezelf voorgenomen om niet op tempo te lopen maar op hartslag.
Plan was om de eerste 10 km de hartslag op te laten lopen van 120 naar lage 130-ers, na het halfwegpunt mocht de 140 komen en na 30 km in de 150. Vanaf km 40 was het all bets are off, asap to the finish line
Door toch wat startvakzenuwen en opwinding begon ik meteen op de 130 dus liep ik een rustige tred. Heel startvak F en en de helft van G heeft me ingehaald gedurende de eerste 20 km, maar het boeide me niets.
Ik had een plan, ik wilde zonder te wandelen de finish halen, en hield me aan mijn HR, en de snelheden die daar vandaag bij hoorden, die liep ik.

De race zelf was FANTASTISCH, publiek rijen dik langs de kant, 50% met lawaaimakers (van een pollepel en koekenpan, via toeters naar complete bands in alle muziek genres (batucada, klassiek, muzak, pop, acts zo slecht dat die het podium afgehoond zouden worden bij talentshows)).
Mooiste/ontroerenste/ontnuchterste wat ik gezien heb: een man in een rolstoel, met een pan en pollepel, die nauwelijks nog genoeg kracht had om hoorbaar geluid te produceren maar het toch bleef proberen. Dan mag je even denken hoe gelukkig je wel niet mag zijn omdat je een marathon kunt lopen.

Door mijn uitgekiende strategie werd ik dus heel veel ingehaald, maar ik sloot me ervoor af; "ik kom jullie straks wel weer tegen" dacht ik
Mijn tweede plan wat tot in perfectie werkte was het voedingsplan. Ik had de km-punten waar posten met alleen water zouden zijn in mijn hoofd gemarkeerd (ovverige posten hadden ook sportdrank, fruit, thee).
5, 11, 17, 22, 27, 34, 37, 40. Acht gels in mijn spiblet gestoken en mezelf plechtig moeten beloven dat ik vlak voor deze punten een gelletje naar binnen zou slurpen.
Smaak wegspoelen met water van de post uiteraard.
Helemaal aan gehouden, muv km 40, daar heb ik hem nooit meer genomen. Was niet meer nodig, endorfine met adrenaline, gemengd met een dikke toef emoties was voldoende.

Na een km of 10 kon ik de balans opmaken van mijn gekozen strategie, net een streepje harder dan 10km/u. Best ok, maar het heel erg secundaire doel van een sub 4 was wel meteen het raam uit.
Eigenlijk ook wel fijn, want de GPS had af en toe last van de hoge gebouwen en de nog dik bebladerde bomen die ik opzocht voor een beetje schaduw. Het zonntje was er al vanaf 's ochtend vroeg bij en zou ook niet meer weg gaan.
Km tijden klopten daardoor niet atijd en het gem pace al helemaal niet en zou het dus wat lastig worden worden om op mijn pace te gaan letten
Bovendien werd ik ingehaald door een pacer van de 4 uur (en daarna nog een, en nog een, en nog een, gelukkig wel allemaal de 4uurs pacers en geen andere pacers).
Volgens mijn eigen berekeningen zouden die ongeveer 5 tot 10 min na mij de start zijn gepasseerd, dus 4 uur, neen dat ging hem niet worden.

Het hartslag plan verliep eigenlijk wel goed, iets eerder dan gepland in de 140, maar even een tandje teurg bij een waterpost en het ging weer.
Op het halfweg punt gaf mijn horloge een tijd aan van 2,04. Ai dat was toch wel iets langzamer dan gehoopt, 2.02 zou mooi zijn. Maar goed stick to the plan.
Overigens kreeg ik daar te horen dat het wereldrecord verbroken was, in een tijd sneller dan die ik nodig had om halverwege te komen...

In het stuk van halfweg tot aan 25 ben ik net onder de 10km/u gedipt, en ik heb er geen verklaring voor. Het ging niet slecht, ik ben niet langzamer gaan lopen voor water of sportdrank of wat dan ook.
Op km 23 wel even pa gezien, die stond langs de kant. Een snelle "gaat het goed?""Ja!" uitgewisseld.
Na de 23 km wel weer het tempo iets opgepikt en ik begon ook wat meer mensen in te halen en ook zag ik kans om o.a. een loper verkleed als Erdinger bierfles en een van de 4.00u pacers langzaam, heul langzaam binnen te hengelen.
Niet dat ik enige illusies had aangaande de 4, maar door hun opvallende verschijning waren de pacer en bierfles een ideaal mikpunt. Jezus met een kruis op zijn rug (ja serieus) had ik tegen die tijd al ingehaald.
Later haalde ik de bierfles definitief in, we hebben even een paar keer haasje over gespeeld), de pacer heb ik ook nog ingehaald, en ook nog Darth Vader

Mijn benen begonnen inmiddels wel lichtelijk te protesteren, maar ik had ze eerder dit jaar al hun zin gegeven tijdens de CPC en van een trager tempo werd het toen niet beter.
Dus negeren die hap, al was dat niet makkelijk bij het nuttigen van een drankje bij de diverse posten. Iedere keer werd het lastiger om weer op tempo te komen dus al snel bleek dat ik ook prima uit plastic bekers kan drinken terwijl ik ren).

Bij km 30 werd het wel wat drukker met wandelaars (en dan bedoel ik niet het Turkse kruidenvrouwtje wat dermate langzaam het parcours overstak dat ze minstens een man of 600 hinderde).
Vele mensen die mij ingehaald hadden en ik nu , zoals beloofd, weer tegenkwam).
Geeft een boost
Vanaf km 30 mocht ik wat meer in de 150 gaan lopen, en ik zat er pas net in dus kon ik mooi gaan versnellen. Bij km 38 pa nogmaals gezien. Een dikke duim van mijn kant, ik wist nu wel ik dit ging redden.
De km's vanaf 39 leken wel wat langer te duren maar heb tempo goed vast weten te houden, en eindelijk draaide ik unter den linden op, wat een glorieus gezicht was dat zeg:
[ afbeelding ]
_{geen foto ten tijde van het passeren tijdens de marathon, maar genomen 's ochtends onderweg naar het start/finish gebied}

Bij het passeren van de Tor schalde Wolter Kroes uit de speakers met Viva Hollandia over het finish terrein Wat een timing
Laatste stukje naar de finish en binnen in 04:05:56
Een dikke negatieve split kunnen lopen, 3 minuten sneller in hte tweede deel, ondanks de snelheidsdip tussen 21 en 25 km

Medaille in onvangst nemen, tasje met o.a. fruit en een broodje, een Erdinger Alkoholfrei, tas halen en zoek naar pa. Oh ja natuurlijk even de huurchip inleveren.

Mijn benen beginnen meteen stijf te worden, en ondanks dat ik de benodige 1,50 euro voor een enkeltje U-Bahn naar het hotel in mijn jaszak heb ziten (ik was echt heel goed voorbereid), besluit ik toch voor de 2 km wandelen te kiezen.
Goeie cooling down.
We komen TWC onderweg tegen, die was wel even zijn chip vergeten in te leveren maar een huurfiets kan net zo goed een witte fiets zijn, dus de fiets ging van mijn supporter over naar zijn supporter en werd de chip alsnog keurig ingeleverd.

In het hotel even socialmedia checken, even liggen en nagenieten en warm-koud-warm-koud massgestraal van de douche op mijn bovenbenen.

Om 17.00 gingen we met de groep nog een biertje doen in de plaatstelijke Hofbrau biergarten, en kwam ik ook nog mijn oud dispuutgenoten tegen die ook dit weekend hun eerste marathon liepen.
Nog wat extra biertjes genomen op de Alexanderplatz bij het Oktoberfest om onze accomplishments te vieren.

Samenvattend: ik ben gewoon 100% tevreden over deze marathon. Het was genieten.
Mijn plan was goed, en de uitvoering uitstekend.
Had ik harder gekund? hmja in het bezgin zeker, maar of ik dan ook eerder aan de finish was, ik betwijfel het.
Doel van een sub 4 blijft staan, en is haalbaar.

Ik heb genoten van het weekend, en kan Berlijn aan iedereen aanraden (maar dan wel vliegen of met de trein misschien). Ook dank aan de kutste supporter ever (ik heb hem geen enkele keer aan de kant zien staan ): TWC

_{* Ten tijde van het startschot op zondagochtend mocht Boston nog bezwaar maken tegen deze claim, maar dat is een point-to-point marathon en komen dus niet in aanmerking voor het wereldrecord en moeten dus niet zeiken met hun kwalificatie eisen
Tevens na de finish was en is Berlijn onbetwist het snelste}

TL;DR: Je leest het hele stuk maar gewoon, weet je hoeveel ik gelopen heb voor dat stuk?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:35 schreef Wolve000 het volgende:
Zwabber, er zit me iets dwars:

[..]

Heb je nou twee keer lekker gelopen dit jaar? Je weet dat je nu je lekkere loopje voor 2015 al verbruikt hebt, toch?

SPOILER

Donderdagochtend vroeg zouden we op pad gaan. De boot van Liverpool naar N-Ierland vertrok om 10.30, boarden uiterlijk om 9.30, dus wil je er rond 8.30/9.00 wel zijn. Vroeg naar bed gegaan, want de wekker ging om 6 uur. Althans, dat was het plan. De auto had problemen en we kwamen er pas om 6 uur 's avonds mee thuis, dus we moesten nog veel pakken voordat we eindelijk klaar waren. En toen gingen we naar bed, om half 12, met mijn teen vol in de ontstekingsremmende zalf. De volgende ochtend, om half 6 toen de wekker ging, kon ik nauwelijks meer op m'n voet staan. Zoveel pijn deed 't. Geweldig. Zo'n klein teentje, zo'n kleine onstekingshaard, zóveel pijn...... Godverdomme. De open blaar van eerder die week die me zorgen baarde was ineens niet zo'n groot probleem meer. Niet zonder een zielige 'limp' kunnen lopen, en dan ook alleen maar kleine pasjes/stukjes was écht de beste manier om een HM te beginnen!

Dus... onderweg wat ontstekingsremmend zout voor in een voetenbadje gehaald, blijven wassen, blijven smeren, blijven wrijven. De bloed-achtige blaar die eronder zat van tijd tot tijd leegprikken en daarna meteen weer in een zoutbad (AAAUUWWWW), en dat allemaal in onze kleine knusse kampeerbus. Succesverhaal!

De eerste dag in ierland hebben we dan ook vooral in de auto doorgebracht, maar dat was op zich geen grote straf. Veel mooie dingen gezien, veel gestopt, veel foto's gemaakt en op ons dooie akkertje naar de camping gereden over de Causway Coastal Route met een uitstapje (letterlijk) naar de Tor Head Coastal Route. Daar, ingetaped en wel in de wandelschoenen nog een heuvel opgeklommen om van het uitzicht te genieten. Het ging, maar niet van harte. Maar ik had nog één dag. De voet had nog een dag.

's Avonds hebben we de startnummers opgehaald bij de organisatie/Expo. We kregen 'n mooie goodiebag met een éckte buff van de organisatie (mooi in club kleuren ook nog!), wat chocolade en chips en andere eet-crap. Daarna nog even in de lokale 'Boat Club' wat Guinness naar binnen gewerkt met de clubgenoten alvorens we teruggingen naar de camping. Gelukkig waren die vrienden met de auto, dus we hoefden niet die hele halve mijl terug te hinkelen.

De dag van de start. Auw. Auw. Auw. Ik was bijna maar op de camping gebleven. Dit deed pijn. Het was niet rooskleurig. Verre van. Maarja, dit was DE CAUSEWAY COAST MARATHON. Hier waren we helemaal voor gekomen. Door mijn schuld zelfs, want ik wilde de M doen. Dus voet ingetaped, in de schoenen en gaan maar. Er zat niets anders op. Dus op naar de verzamelplaats, in de bus en op naar de startlocatie, die een van de Game of Thrones filmlocaties bleek te zijn. Hup, lachen en gaan!



Het was even inkomen, maar op een gegeven moment was de pijn vooral de pijn, en het werd niet echt erger. Het was niet fijn ofzo, begrijp me niet verkeerd, maar het uitzicht, en het vooruitzicht op het opgaan van die kliffen (en weer naar beneden), de sfeer, en gewoon het feit dat ik weer een HM aan het rennen was maakten het wel dragelijk. Soort van. Zeker toen we over het strand renden, welke we al vanuit de bus (en de dag ervoor op weg naar de camping) hadden gezien, was het allemaal wel echt heel erg écht. Wow. Gewoon wow! Wat een heerlijkheid!



Kijk dan, als je dit ziet dan dénk je toch niet aan stoppen?



Of dit? Lekker klauteren over de rotsen!



Ok, ok, elke stap op deze rotsen deed wel pijn en ik was als de dood uit te glijden om zo met mijn teen tegen een andere rots te beuken, maargoed, hè? It's what you do!

Na een goede klim merkte ik dat m'n energielevels ook nog eens te wensen overlieten. Verkeerd/te weinig gegeten 's ochtends. Ik probeerde het wel bij te vullen met wat ik bij me had aan gels en sultana's maar het hielp niet zo veel. Kon er óók nog wel bij. Dat haalde de snelheid er ook wel uit, voor zover de voet dat al niet deed. Maar ach, de klim was het wel echt waard, want toen we boven waren zagen we dit:



En toen was er ook nog een vriendelijke andere loper die vroeg of hij een foto van ons samen mocht maken! Dat vonden we wel leuk!



Kort daarna even een vaselinestop gehouden om wat pijnlijke punten die ontstonden door het compenseren te behandelen, en daarna konden we weer vrolijk door! Ja, vrolijk ja, want het blijft gewoon geweldig om hier te lopen. Ik was er ook op tijd bij, want heb verder eigenlijk helemaal geen last gehad van andere dingen behalve dan de teen. Dus ach.... op zich was dat eigenlijk wel een win!



Na een tijdje rennen/lopen/rennen/lopen kwamen we bij het gedeelte waar het allemaal om draaide. De éckte Causeway Coast. Hier gingen we over wat kleine klifpaden. De waarschuwing "STAY ON THE TRACK TO PREVENT SERIOUS INJURY OR EVEN DEATH" kwam hier wel van pas. Het was wel echt een smal paadje met een grote afgrond ernaast. Zonder hek ofzo. Maar het uitzicht daarvandaan was wel echt prachtig, weer. Het begon bijna afgezaagd te worden......



Helaas zagen we de stenen in de zee niet, vooral door het tij, maar dit was ook echt wel indrukwekkend. We gaan zeker nog eens terug om met laag water over de stenen aldaar te hoppen. Met trailschoenen aan, uiteraard, en zonder ontstoken teen!

Vanaf daar was het grotendeels heuvelaf of vlak, maar veel energie zat er niet meer in. Les voor de toekomst: écht écht écht beter over eten nadenken, zeker met een late start (we startten pas om half 1). Uiteindelijk kwamen we in 3.01.09 over de finish:



Alwaar we een mooie bling-medaille kregen, en een flesje water, en een flesje Erdinger Alcoholfrei Ik moest bijna een beetje huilen. Wat een tocht was dat zeg. Het was overweldigend. Overweldigend zwaar, overweldigend mooi, en ik was overweldigend gefinished tegen alle voorspellingen en doemscenario's in. Wát een dag. Wat een race, wat een evenement. Ondanks alles gewoon zoveel mogelijk geprobeerd te blijven lachen, te genieten, en dat is gelukt, dus eigenlijk heb ik elk doel dat ik bij het starten van de race had gehaald: plezier hebben en finishen. Ik voelde me wel wat schuldig dat ik Wolve zo lang heb meegesleept met m'n geëmmer, maar het was geweldig om dit weer samen te beleven, wat een geweldige man heb ik toch Wat heb ik een geluk dat ik dit kan doen, samen met de persoon van wie ik 't meeste houd in de hele hele hele wereld dankje! [/sobstory].

Zeer blij dat ik de HM heb gedaan ipv de M, zeker gezien de omstandigheden, maar wie weet kom ik nog eens terug om wraak te nemen en de M toch nog te doen. Het is het zéker waard!

Foto van de bling:



Eenmaal op de camping de schoen uitgedaan. Het enige wat pijn deed was de teen. Dat was niet vreemd, maar verder hadden de voeten zich uitermate goed gedragen! Geen enkele andere blaar of wrijvingspunt! Wat een overwinning!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:53 schreef streamnl het volgende:

[..]

Mooi. Heel mooi.

Waar blijven jullie foto's?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:08 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Je hebt gelijk. Mijn oprechte en welgemeende excuses. Dat loopje was zo fijn omdat er een einde aan kwam. Vanochtend ging het overigens ook moeizaam. Hoge dauwpunten. Aerosolen.

En zondag a.s. zal het ook wel weer hopeloos gaan. Het gaat keihard waaien en regenen. Gelukkig is dat beter dan warm en zonnig, maar dan zou ik te positief afsluiten. Dat is niet de bedoeling.

Hopende je gerustgesteld hebbende,
Yours zwabfully.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:17 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Volgens weeronline en knmi.nl vallen er zondag maar een paar drupjes regen en staat er een briesje van windkracht 3. Of houden ze me gewoon graag voor de gek en wordt het zondag hel op aarde?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:08 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Je hebt gelijk. Mijn oprechte en welgemeende excuses. Dat loopje was zo fijn omdat er een einde aan kwam. Vanochtend ging het overigens ook moeizaam. Hoge dauwpunten. Aerosolen.

En zondag a.s. zal het ook wel weer hopeloos gaan. Het gaat keihard waaien en regenen. Gelukkig is dat beter dan warm en zonnig, maar dan zou ik te positief afsluiten. Dat is niet de bedoeling.

Hopende je gerustgesteld hebbende,
Yours zwabfully.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:02 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Nee. *Zondag* vliegen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:16 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Hihi!
Succes met inpakken

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:04 schreef Pandaplint het volgende:

Dit soort verslagen maken mij toch wel nieuwsgierig naar hoe het nu is om een marathon te lopen

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:19 schreef Zwabberhark het volgende:

[..]

Ze houden jou graag voor de gek, ook als het zondag meevalt.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:15 schreef motorbloempje het volgende:
Ook maar even een verslagje met een shitload aan foto's. Want foto's zeggen hier meer dan woorden.

SPOILER

Donderdagochtend vroeg zouden we op pad gaan. De boot van Liverpool naar N-Ierland vertrok om 10.30, boarden uiterlijk om 9.30, dus wil je er rond 8.30/9.00 wel zijn. Vroeg naar bed gegaan, want de wekker ging om 6 uur. Althans, dat was het plan. De auto had problemen en we kwamen er pas om 6 uur 's avonds mee thuis, dus we moesten nog veel pakken voordat we eindelijk klaar waren. En toen gingen we naar bed, om half 12, met mijn teen vol in de ontstekingsremmende zalf. De volgende ochtend, om half 6 toen de wekker ging, kon ik nauwelijks meer op m'n voet staan. Zoveel pijn deed 't. Geweldig. Zo'n klein teentje, zo'n kleine onstekingshaard, zóveel pijn...... Godverdomme. De open blaar van eerder die week die me zorgen baarde was ineens niet zo'n groot probleem meer. Niet zonder een zielige 'limp' kunnen lopen, en dan ook alleen maar kleine pasjes/stukjes was écht de beste manier om een HM te beginnen!

Dus... onderweg wat ontstekingsremmend zout voor in een voetenbadje gehaald, blijven wassen, blijven smeren, blijven wrijven. De bloed-achtige blaar die eronder zat van tijd tot tijd leegprikken en daarna meteen weer in een zoutbad (AAAUUWWWW), en dat allemaal in onze kleine knusse kampeerbus. Succesverhaal!

De eerste dag in ierland hebben we dan ook vooral in de auto doorgebracht, maar dat was op zich geen grote straf. Veel mooie dingen gezien, veel gestopt, veel foto's gemaakt en op ons dooie akkertje naar de camping gereden over de Causway Coastal Route met een uitstapje (letterlijk) naar de Tor Head Coastal Route. Daar, ingetaped en wel in de wandelschoenen nog een heuvel opgeklommen om van het uitzicht te genieten. Het ging, maar niet van harte. Maar ik had nog één dag. De voet had nog een dag.

's Avonds hebben we de startnummers opgehaald bij de organisatie/Expo. We kregen 'n mooie goodiebag met een éckte buff van de organisatie (mooi in club kleuren ook nog!), wat chocolade en chips en andere eet-crap. Daarna nog even in de lokale 'Boat Club' wat Guinness naar binnen gewerkt met de clubgenoten alvorens we teruggingen naar de camping. Gelukkig waren die vrienden met de auto, dus we hoefden niet die hele halve mijl terug te hinkelen.

De dag van de start. Auw. Auw. Auw. Ik was bijna maar op de camping gebleven. Dit deed pijn. Het was niet rooskleurig. Verre van. Maarja, dit was DE CAUSEWAY COAST MARATHON. Hier waren we helemaal voor gekomen. Door mijn schuld zelfs, want ik wilde de M doen. Dus voet ingetaped, in de schoenen en gaan maar. Er zat niets anders op. Dus op naar de verzamelplaats, in de bus en op naar de startlocatie, die een van de Game of Thrones filmlocaties bleek te zijn. Hup, lachen en gaan!

[ afbeelding ]

Het was even inkomen, maar op een gegeven moment was de pijn vooral de pijn, en het werd niet echt erger. Het was niet fijn ofzo, begrijp me niet verkeerd, maar het uitzicht, en het vooruitzicht op het opgaan van die kliffen (en weer naar beneden), de sfeer, en gewoon het feit dat ik weer een HM aan het rennen was maakten het wel dragelijk. Soort van. Zeker toen we over het strand renden, welke we al vanuit de bus (en de dag ervoor op weg naar de camping) hadden gezien, was het allemaal wel echt heel erg écht. Wow. Gewoon wow! Wat een heerlijkheid!

[ afbeelding ]

Kijk dan, als je dit ziet dan dénk je toch niet aan stoppen?

[ afbeelding ]

Of dit? Lekker klauteren over de rotsen!

[ afbeelding ]

Ok, ok, elke stap op deze rotsen deed wel pijn en ik was als de dood uit te glijden om zo met mijn teen tegen een andere rots te beuken, maargoed, hè? It's what you do!

Na een goede klim merkte ik dat m'n energielevels ook nog eens te wensen overlieten. Verkeerd/te weinig gegeten 's ochtends. Ik probeerde het wel bij te vullen met wat ik bij me had aan gels en sultana's maar het hielp niet zo veel. Kon er óók nog wel bij. Dat haalde de snelheid er ook wel uit, voor zover de voet dat al niet deed. Maar ach, de klim was het wel echt waard, want toen we boven waren zagen we dit:

[ afbeelding ]

En toen was er ook nog een vriendelijke andere loper die vroeg of hij een foto van ons samen mocht maken! Dat vonden we wel leuk!

[ afbeelding ]

Kort daarna even een vaselinestop gehouden om wat pijnlijke punten die ontstonden door het compenseren te behandelen, en daarna konden we weer vrolijk door! Ja, vrolijk ja, want het blijft gewoon geweldig om hier te lopen. Ik was er ook op tijd bij, want heb verder eigenlijk helemaal geen last gehad van andere dingen behalve dan de teen. Dus ach.... op zich was dat eigenlijk wel een win!

[ afbeelding ]

Na een tijdje rennen/lopen/rennen/lopen kwamen we bij het gedeelte waar het allemaal om draaide. De éckte Causeway Coast. Hier gingen we over wat kleine klifpaden. De waarschuwing "STAY ON THE TRACK TO PREVENT SERIOUS INJURY OR EVEN DEATH" kwam hier wel van pas. Het was wel echt een smal paadje met een grote afgrond ernaast. Zonder hek ofzo. Maar het uitzicht daarvandaan was wel echt prachtig, weer. Het begon bijna afgezaagd te worden......

[ afbeelding ]

Helaas zagen we de stenen in de zee niet, vooral door het tij, maar dit was ook echt wel indrukwekkend. We gaan zeker nog eens terug om met laag water over de stenen aldaar te hoppen. Met trailschoenen aan, uiteraard, en zonder ontstoken teen!

Vanaf daar was het grotendeels heuvelaf of vlak, maar veel energie zat er niet meer in. Les voor de toekomst: écht écht écht beter over eten nadenken, zeker met een late start (we startten pas om half 1). Uiteindelijk kwamen we in 3.01.09 over de finish:

[ afbeelding ]

Alwaar we een mooie bling-medaille kregen, en een flesje water, en een flesje Erdinger Alcoholfrei Ik moest bijna een beetje huilen. Wat een tocht was dat zeg. Het was overweldigend. Overweldigend zwaar, overweldigend mooi, en ik was overweldigend gefinished tegen alle voorspellingen en doemscenario's in. Wát een dag. Wat een race, wat een evenement. Ondanks alles gewoon zoveel mogelijk geprobeerd te blijven lachen, te genieten, en dat is gelukt, dus eigenlijk heb ik elk doel dat ik bij het starten van de race had gehaald: plezier hebben en finishen. Ik voelde me wel wat schuldig dat ik Wolve zo lang heb meegesleept met m'n geëmmer, maar het was geweldig om dit weer samen te beleven, wat een geweldige man heb ik toch Wat heb ik een geluk dat ik dit kan doen, samen met de persoon van wie ik 't meeste houd in de hele hele hele wereld dankje! [/sobstory].

Zeer blij dat ik de HM heb gedaan ipv de M, zeker gezien de omstandigheden, maar wie weet kom ik nog eens terug om wraak te nemen en de M toch nog te doen. Het is het zéker waard!

Foto van de bling:

[ afbeelding ]

Eenmaal op de camping de schoen uitgedaan. Het enige wat pijn deed was de teen. Dat was niet vreemd, maar verder hadden de voeten zich uitermate goed gedragen! Geen enkele andere blaar of wrijvingspunt! Wat een overwinning!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:15 schreef motorbloempje het volgende:
Ook maar even een verslagje met een shitload aan foto's. Want foto's zeggen hier meer dan woorden.

SPOILER

Donderdagochtend vroeg zouden we op pad gaan. De boot van Liverpool naar N-Ierland vertrok om 10.30, boarden uiterlijk om 9.30, dus wil je er rond 8.30/9.00 wel zijn. Vroeg naar bed gegaan, want de wekker ging om 6 uur. Althans, dat was het plan. De auto had problemen en we kwamen er pas om 6 uur 's avonds mee thuis, dus we moesten nog veel pakken voordat we eindelijk klaar waren. En toen gingen we naar bed, om half 12, met mijn teen vol in de ontstekingsremmende zalf. De volgende ochtend, om half 6 toen de wekker ging, kon ik nauwelijks meer op m'n voet staan. Zoveel pijn deed 't. Geweldig. Zo'n klein teentje, zo'n kleine onstekingshaard, zóveel pijn...... Godverdomme. De open blaar van eerder die week die me zorgen baarde was ineens niet zo'n groot probleem meer. Niet zonder een zielige 'limp' kunnen lopen, en dan ook alleen maar kleine pasjes/stukjes was écht de beste manier om een HM te beginnen!

Dus... onderweg wat ontstekingsremmend zout voor in een voetenbadje gehaald, blijven wassen, blijven smeren, blijven wrijven. De bloed-achtige blaar die eronder zat van tijd tot tijd leegprikken en daarna meteen weer in een zoutbad (AAAUUWWWW), en dat allemaal in onze kleine knusse kampeerbus. Succesverhaal!

De eerste dag in ierland hebben we dan ook vooral in de auto doorgebracht, maar dat was op zich geen grote straf. Veel mooie dingen gezien, veel gestopt, veel foto's gemaakt en op ons dooie akkertje naar de camping gereden over de Causway Coastal Route met een uitstapje (letterlijk) naar de Tor Head Coastal Route. Daar, ingetaped en wel in de wandelschoenen nog een heuvel opgeklommen om van het uitzicht te genieten. Het ging, maar niet van harte. Maar ik had nog één dag. De voet had nog een dag.

's Avonds hebben we de startnummers opgehaald bij de organisatie/Expo. We kregen 'n mooie goodiebag met een éckte buff van de organisatie (mooi in club kleuren ook nog!), wat chocolade en chips en andere eet-crap. Daarna nog even in de lokale 'Boat Club' wat Guinness naar binnen gewerkt met de clubgenoten alvorens we teruggingen naar de camping. Gelukkig waren die vrienden met de auto, dus we hoefden niet die hele halve mijl terug te hinkelen.

De dag van de start. Auw. Auw. Auw. Ik was bijna maar op de camping gebleven. Dit deed pijn. Het was niet rooskleurig. Verre van. Maarja, dit was DE CAUSEWAY COAST MARATHON. Hier waren we helemaal voor gekomen. Door mijn schuld zelfs, want ik wilde de M doen. Dus voet ingetaped, in de schoenen en gaan maar. Er zat niets anders op. Dus op naar de verzamelplaats, in de bus en op naar de startlocatie, die een van de Game of Thrones filmlocaties bleek te zijn. Hup, lachen en gaan!

[ afbeelding ]

Het was even inkomen, maar op een gegeven moment was de pijn vooral de pijn, en het werd niet echt erger. Het was niet fijn ofzo, begrijp me niet verkeerd, maar het uitzicht, en het vooruitzicht op het opgaan van die kliffen (en weer naar beneden), de sfeer, en gewoon het feit dat ik weer een HM aan het rennen was maakten het wel dragelijk. Soort van. Zeker toen we over het strand renden, welke we al vanuit de bus (en de dag ervoor op weg naar de camping) hadden gezien, was het allemaal wel echt heel erg écht. Wow. Gewoon wow! Wat een heerlijkheid!

[ afbeelding ]

Kijk dan, als je dit ziet dan dénk je toch niet aan stoppen?

[ afbeelding ]

Of dit? Lekker klauteren over de rotsen!

[ afbeelding ]

Ok, ok, elke stap op deze rotsen deed wel pijn en ik was als de dood uit te glijden om zo met mijn teen tegen een andere rots te beuken, maargoed, hè? It's what you do!

Na een goede klim merkte ik dat m'n energielevels ook nog eens te wensen overlieten. Verkeerd/te weinig gegeten 's ochtends. Ik probeerde het wel bij te vullen met wat ik bij me had aan gels en sultana's maar het hielp niet zo veel. Kon er óók nog wel bij. Dat haalde de snelheid er ook wel uit, voor zover de voet dat al niet deed. Maar ach, de klim was het wel echt waard, want toen we boven waren zagen we dit:

[ afbeelding ]

En toen was er ook nog een vriendelijke andere loper die vroeg of hij een foto van ons samen mocht maken! Dat vonden we wel leuk!

[ afbeelding ]

Kort daarna even een vaselinestop gehouden om wat pijnlijke punten die ontstonden door het compenseren te behandelen, en daarna konden we weer vrolijk door! Ja, vrolijk ja, want het blijft gewoon geweldig om hier te lopen. Ik was er ook op tijd bij, want heb verder eigenlijk helemaal geen last gehad van andere dingen behalve dan de teen. Dus ach.... op zich was dat eigenlijk wel een win!

[ afbeelding ]

Na een tijdje rennen/lopen/rennen/lopen kwamen we bij het gedeelte waar het allemaal om draaide. De éckte Causeway Coast. Hier gingen we over wat kleine klifpaden. De waarschuwing "STAY ON THE TRACK TO PREVENT SERIOUS INJURY OR EVEN DEATH" kwam hier wel van pas. Het was wel echt een smal paadje met een grote afgrond ernaast. Zonder hek ofzo. Maar het uitzicht daarvandaan was wel echt prachtig, weer. Het begon bijna afgezaagd te worden......

[ afbeelding ]

Helaas zagen we de stenen in de zee niet, vooral door het tij, maar dit was ook echt wel indrukwekkend. We gaan zeker nog eens terug om met laag water over de stenen aldaar te hoppen. Met trailschoenen aan, uiteraard, en zonder ontstoken teen!

Vanaf daar was het grotendeels heuvelaf of vlak, maar veel energie zat er niet meer in. Les voor de toekomst: écht écht écht beter over eten nadenken, zeker met een late start (we startten pas om half 1). Uiteindelijk kwamen we in 3.01.09 over de finish:

[ afbeelding ]

Alwaar we een mooie bling-medaille kregen, en een flesje water, en een flesje Erdinger Alcoholfrei Ik moest bijna een beetje huilen. Wat een tocht was dat zeg. Het was overweldigend. Overweldigend zwaar, overweldigend mooi, en ik was overweldigend gefinished tegen alle voorspellingen en doemscenario's in. Wát een dag. Wat een race, wat een evenement. Ondanks alles gewoon zoveel mogelijk geprobeerd te blijven lachen, te genieten, en dat is gelukt, dus eigenlijk heb ik elk doel dat ik bij het starten van de race had gehaald: plezier hebben en finishen. Ik voelde me wel wat schuldig dat ik Wolve zo lang heb meegesleept met m'n geëmmer, maar het was geweldig om dit weer samen te beleven, wat een geweldige man heb ik toch Wat heb ik een geluk dat ik dit kan doen, samen met de persoon van wie ik 't meeste houd in de hele hele hele wereld dankje! [/sobstory].

Zeer blij dat ik de HM heb gedaan ipv de M, zeker gezien de omstandigheden, maar wie weet kom ik nog eens terug om wraak te nemen en de M toch nog te doen. Het is het zéker waard!

Foto van de bling:

[ afbeelding ]

Eenmaal op de camping de schoen uitgedaan. Het enige wat pijn deed was de teen. Dat was niet vreemd, maar verder hadden de voeten zich uitermate goed gedragen! Geen enkele andere blaar of wrijvingspunt! Wat een overwinning!

SPOILER

Weet jij toevallig of Liverpool de saaie grauwe industriestad is die ik me ervan voorstel?

Een vriend wil met mij daar volgend jaar de marathon lopen, maar mij lijkt het helemaal niets. Of heb ik een totaal verkeerd beeld van Liverpool en is het een bruisende metropool?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:29 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Het valt hoe dan ook tegen, want volgens mij zijn dit soort vreselijke dingen opgenomen in de 5k:

[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:29 schreef flipsen het volgende:

[..]

Naast je nieuwsgierigheid hoe anderen hun kont afvegen, jij wil graag echt álles weten he?

TWC: Mooi verslag ook
MoBlo: Mooi (foto)verslag! Als je flink doorbloedde pleisters/tape had van je teen, zou ik die aan de medaille plakken

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:29 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Het valt hoe dan ook tegen, want volgens mij zijn dit soort vreselijke dingen opgenomen in de 5k:

[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:33 schreef Mr.B. het volgende:

[..]

Hebben ze daar nou gras over het asfalt gelegd?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:15 schreef motorbloempje het volgende:
Ook maar even een verslagje met een shitload aan foto's. Want foto's zeggen hier meer dan woorden.

SPOILER

Donderdagochtend vroeg zouden we op pad gaan. De boot van Liverpool naar N-Ierland vertrok om 10.30, boarden uiterlijk om 9.30, dus wil je er rond 8.30/9.00 wel zijn. Vroeg naar bed gegaan, want de wekker ging om 6 uur. Althans, dat was het plan. De auto had problemen en we kwamen er pas om 6 uur 's avonds mee thuis, dus we moesten nog veel pakken voordat we eindelijk klaar waren. En toen gingen we naar bed, om half 12, met mijn teen vol in de ontstekingsremmende zalf. De volgende ochtend, om half 6 toen de wekker ging, kon ik nauwelijks meer op m'n voet staan. Zoveel pijn deed 't. Geweldig. Zo'n klein teentje, zo'n kleine onstekingshaard, zóveel pijn...... Godverdomme. De open blaar van eerder die week die me zorgen baarde was ineens niet zo'n groot probleem meer. Niet zonder een zielige 'limp' kunnen lopen, en dan ook alleen maar kleine pasjes/stukjes was écht de beste manier om een HM te beginnen!

Dus... onderweg wat ontstekingsremmend zout voor in een voetenbadje gehaald, blijven wassen, blijven smeren, blijven wrijven. De bloed-achtige blaar die eronder zat van tijd tot tijd leegprikken en daarna meteen weer in een zoutbad (AAAUUWWWW), en dat allemaal in onze kleine knusse kampeerbus. Succesverhaal!

De eerste dag in ierland hebben we dan ook vooral in de auto doorgebracht, maar dat was op zich geen grote straf. Veel mooie dingen gezien, veel gestopt, veel foto's gemaakt en op ons dooie akkertje naar de camping gereden over de Causway Coastal Route met een uitstapje (letterlijk) naar de Tor Head Coastal Route. Daar, ingetaped en wel in de wandelschoenen nog een heuvel opgeklommen om van het uitzicht te genieten. Het ging, maar niet van harte. Maar ik had nog één dag. De voet had nog een dag.

's Avonds hebben we de startnummers opgehaald bij de organisatie/Expo. We kregen 'n mooie goodiebag met een éckte buff van de organisatie (mooi in club kleuren ook nog!), wat chocolade en chips en andere eet-crap. Daarna nog even in de lokale 'Boat Club' wat Guinness naar binnen gewerkt met de clubgenoten alvorens we teruggingen naar de camping. Gelukkig waren die vrienden met de auto, dus we hoefden niet die hele halve mijl terug te hinkelen.

De dag van de start. Auw. Auw. Auw. Ik was bijna maar op de camping gebleven. Dit deed pijn. Het was niet rooskleurig. Verre van. Maarja, dit was DE CAUSEWAY COAST MARATHON. Hier waren we helemaal voor gekomen. Door mijn schuld zelfs, want ik wilde de M doen. Dus voet ingetaped, in de schoenen en gaan maar. Er zat niets anders op. Dus op naar de verzamelplaats, in de bus en op naar de startlocatie, die een van de Game of Thrones filmlocaties bleek te zijn. Hup, lachen en gaan!

[ afbeelding ]

Het was even inkomen, maar op een gegeven moment was de pijn vooral de pijn, en het werd niet echt erger. Het was niet fijn ofzo, begrijp me niet verkeerd, maar het uitzicht, en het vooruitzicht op het opgaan van die kliffen (en weer naar beneden), de sfeer, en gewoon het feit dat ik weer een HM aan het rennen was maakten het wel dragelijk. Soort van. Zeker toen we over het strand renden, welke we al vanuit de bus (en de dag ervoor op weg naar de camping) hadden gezien, was het allemaal wel echt heel erg écht. Wow. Gewoon wow! Wat een heerlijkheid!

[ afbeelding ]

Kijk dan, als je dit ziet dan dénk je toch niet aan stoppen?

[ afbeelding ]

Of dit? Lekker klauteren over de rotsen!

[ afbeelding ]

Ok, ok, elke stap op deze rotsen deed wel pijn en ik was als de dood uit te glijden om zo met mijn teen tegen een andere rots te beuken, maargoed, hè? It's what you do!

Na een goede klim merkte ik dat m'n energielevels ook nog eens te wensen overlieten. Verkeerd/te weinig gegeten 's ochtends. Ik probeerde het wel bij te vullen met wat ik bij me had aan gels en sultana's maar het hielp niet zo veel. Kon er óók nog wel bij. Dat haalde de snelheid er ook wel uit, voor zover de voet dat al niet deed. Maar ach, de klim was het wel echt waard, want toen we boven waren zagen we dit:

[ afbeelding ]

En toen was er ook nog een vriendelijke andere loper die vroeg of hij een foto van ons samen mocht maken! Dat vonden we wel leuk!

[ afbeelding ]

Kort daarna even een vaselinestop gehouden om wat pijnlijke punten die ontstonden door het compenseren te behandelen, en daarna konden we weer vrolijk door! Ja, vrolijk ja, want het blijft gewoon geweldig om hier te lopen. Ik was er ook op tijd bij, want heb verder eigenlijk helemaal geen last gehad van andere dingen behalve dan de teen. Dus ach.... op zich was dat eigenlijk wel een win!

[ afbeelding ]

Na een tijdje rennen/lopen/rennen/lopen kwamen we bij het gedeelte waar het allemaal om draaide. De éckte Causeway Coast. Hier gingen we over wat kleine klifpaden. De waarschuwing "STAY ON THE TRACK TO PREVENT SERIOUS INJURY OR EVEN DEATH" kwam hier wel van pas. Het was wel echt een smal paadje met een grote afgrond ernaast. Zonder hek ofzo. Maar het uitzicht daarvandaan was wel echt prachtig, weer. Het begon bijna afgezaagd te worden......

[ afbeelding ]

Helaas zagen we de stenen in de zee niet, vooral door het tij, maar dit was ook echt wel indrukwekkend. We gaan zeker nog eens terug om met laag water over de stenen aldaar te hoppen. Met trailschoenen aan, uiteraard, en zonder ontstoken teen!

Vanaf daar was het grotendeels heuvelaf of vlak, maar veel energie zat er niet meer in. Les voor de toekomst: écht écht écht beter over eten nadenken, zeker met een late start (we startten pas om half 1). Uiteindelijk kwamen we in 3.01.09 over de finish:

[ afbeelding ]

Alwaar we een mooie bling-medaille kregen, en een flesje water, en een flesje Erdinger Alcoholfrei Ik moest bijna een beetje huilen. Wat een tocht was dat zeg. Het was overweldigend. Overweldigend zwaar, overweldigend mooi, en ik was overweldigend gefinished tegen alle voorspellingen en doemscenario's in. Wát een dag. Wat een race, wat een evenement. Ondanks alles gewoon zoveel mogelijk geprobeerd te blijven lachen, te genieten, en dat is gelukt, dus eigenlijk heb ik elk doel dat ik bij het starten van de race had gehaald: plezier hebben en finishen. Ik voelde me wel wat schuldig dat ik Wolve zo lang heb meegesleept met m'n geëmmer, maar het was geweldig om dit weer samen te beleven, wat een geweldige man heb ik toch Wat heb ik een geluk dat ik dit kan doen, samen met de persoon van wie ik 't meeste houd in de hele hele hele wereld dankje! [/sobstory].

Zeer blij dat ik de HM heb gedaan ipv de M, zeker gezien de omstandigheden, maar wie weet kom ik nog eens terug om wraak te nemen en de M toch nog te doen. Het is het zéker waard!

Foto van de bling:

[ afbeelding ]

Eenmaal op de camping de schoen uitgedaan. Het enige wat pijn deed was de teen. Dat was niet vreemd, maar verder hadden de voeten zich uitermate goed gedragen! Geen enkele andere blaar of wrijvingspunt! Wat een overwinning!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:59 schreef yvette1982 het volgende:
Ik kan voorlopig niet lopen.
Sinds donderdag weer enorme pijn in de knie, gisteren naar een specialist gegaan. Die heeft een echo gemaakt en de knie onderzocht. Er kwam uit dat deze vol vocht zat, ontstoken is en ik nu officieel een jumpers knee heb. Gisteren gelijk shockwave therapie gehad (vreselijk pijnlijk) en de knie medisch getaped. Nu nog steeds heel veel pijn, ik kom amper de trap op.
De harbourrun gaat het over 11 dagen ook niet worden.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:15 schreef motorbloempje het volgende:
Ook maar even een verslagje met een shitload aan foto's. Want foto's zeggen hier meer dan woorden.

SPOILER

Donderdagochtend vroeg zouden we op pad gaan. De boot van Liverpool naar N-Ierland vertrok om 10.30, boarden uiterlijk om 9.30, dus wil je er rond 8.30/9.00 wel zijn. Vroeg naar bed gegaan, want de wekker ging om 6 uur. Althans, dat was het plan. De auto had problemen en we kwamen er pas om 6 uur 's avonds mee thuis, dus we moesten nog veel pakken voordat we eindelijk klaar waren. En toen gingen we naar bed, om half 12, met mijn teen vol in de ontstekingsremmende zalf. De volgende ochtend, om half 6 toen de wekker ging, kon ik nauwelijks meer op m'n voet staan. Zoveel pijn deed 't. Geweldig. Zo'n klein teentje, zo'n kleine onstekingshaard, zóveel pijn...... Godverdomme. De open blaar van eerder die week die me zorgen baarde was ineens niet zo'n groot probleem meer. Niet zonder een zielige 'limp' kunnen lopen, en dan ook alleen maar kleine pasjes/stukjes was écht de beste manier om een HM te beginnen!

Dus... onderweg wat ontstekingsremmend zout voor in een voetenbadje gehaald, blijven wassen, blijven smeren, blijven wrijven. De bloed-achtige blaar die eronder zat van tijd tot tijd leegprikken en daarna meteen weer in een zoutbad (AAAUUWWWW), en dat allemaal in onze kleine knusse kampeerbus. Succesverhaal!

De eerste dag in ierland hebben we dan ook vooral in de auto doorgebracht, maar dat was op zich geen grote straf. Veel mooie dingen gezien, veel gestopt, veel foto's gemaakt en op ons dooie akkertje naar de camping gereden over de Causway Coastal Route met een uitstapje (letterlijk) naar de Tor Head Coastal Route. Daar, ingetaped en wel in de wandelschoenen nog een heuvel opgeklommen om van het uitzicht te genieten. Het ging, maar niet van harte. Maar ik had nog één dag. De voet had nog een dag.

's Avonds hebben we de startnummers opgehaald bij de organisatie/Expo. We kregen 'n mooie goodiebag met een éckte buff van de organisatie (mooi in club kleuren ook nog!), wat chocolade en chips en andere eet-crap. Daarna nog even in de lokale 'Boat Club' wat Guinness naar binnen gewerkt met de clubgenoten alvorens we teruggingen naar de camping. Gelukkig waren die vrienden met de auto, dus we hoefden niet die hele halve mijl terug te hinkelen.

De dag van de start. Auw. Auw. Auw. Ik was bijna maar op de camping gebleven. Dit deed pijn. Het was niet rooskleurig. Verre van. Maarja, dit was DE CAUSEWAY COAST MARATHON. Hier waren we helemaal voor gekomen. Door mijn schuld zelfs, want ik wilde de M doen. Dus voet ingetaped, in de schoenen en gaan maar. Er zat niets anders op. Dus op naar de verzamelplaats, in de bus en op naar de startlocatie, die een van de Game of Thrones filmlocaties bleek te zijn. Hup, lachen en gaan!

[ afbeelding ]

Het was even inkomen, maar op een gegeven moment was de pijn vooral de pijn, en het werd niet echt erger. Het was niet fijn ofzo, begrijp me niet verkeerd, maar het uitzicht, en het vooruitzicht op het opgaan van die kliffen (en weer naar beneden), de sfeer, en gewoon het feit dat ik weer een HM aan het rennen was maakten het wel dragelijk. Soort van. Zeker toen we over het strand renden, welke we al vanuit de bus (en de dag ervoor op weg naar de camping) hadden gezien, was het allemaal wel echt heel erg écht. Wow. Gewoon wow! Wat een heerlijkheid!

[ afbeelding ]

Kijk dan, als je dit ziet dan dénk je toch niet aan stoppen?

[ afbeelding ]

Of dit? Lekker klauteren over de rotsen!

[ afbeelding ]

Ok, ok, elke stap op deze rotsen deed wel pijn en ik was als de dood uit te glijden om zo met mijn teen tegen een andere rots te beuken, maargoed, hè? It's what you do!

Na een goede klim merkte ik dat m'n energielevels ook nog eens te wensen overlieten. Verkeerd/te weinig gegeten 's ochtends. Ik probeerde het wel bij te vullen met wat ik bij me had aan gels en sultana's maar het hielp niet zo veel. Kon er óók nog wel bij. Dat haalde de snelheid er ook wel uit, voor zover de voet dat al niet deed. Maar ach, de klim was het wel echt waard, want toen we boven waren zagen we dit:

[ afbeelding ]

En toen was er ook nog een vriendelijke andere loper die vroeg of hij een foto van ons samen mocht maken! Dat vonden we wel leuk!

[ afbeelding ]

Kort daarna even een vaselinestop gehouden om wat pijnlijke punten die ontstonden door het compenseren te behandelen, en daarna konden we weer vrolijk door! Ja, vrolijk ja, want het blijft gewoon geweldig om hier te lopen. Ik was er ook op tijd bij, want heb verder eigenlijk helemaal geen last gehad van andere dingen behalve dan de teen. Dus ach.... op zich was dat eigenlijk wel een win!

[ afbeelding ]

Na een tijdje rennen/lopen/rennen/lopen kwamen we bij het gedeelte waar het allemaal om draaide. De éckte Causeway Coast. Hier gingen we over wat kleine klifpaden. De waarschuwing "STAY ON THE TRACK TO PREVENT SERIOUS INJURY OR EVEN DEATH" kwam hier wel van pas. Het was wel echt een smal paadje met een grote afgrond ernaast. Zonder hek ofzo. Maar het uitzicht daarvandaan was wel echt prachtig, weer. Het begon bijna afgezaagd te worden......

[ afbeelding ]

Helaas zagen we de stenen in de zee niet, vooral door het tij, maar dit was ook echt wel indrukwekkend. We gaan zeker nog eens terug om met laag water over de stenen aldaar te hoppen. Met trailschoenen aan, uiteraard, en zonder ontstoken teen!

Vanaf daar was het grotendeels heuvelaf of vlak, maar veel energie zat er niet meer in. Les voor de toekomst: écht écht écht beter over eten nadenken, zeker met een late start (we startten pas om half 1). Uiteindelijk kwamen we in 3.01.09 over de finish:

[ afbeelding ]

Alwaar we een mooie bling-medaille kregen, en een flesje water, en een flesje Erdinger Alcoholfrei Ik moest bijna een beetje huilen. Wat een tocht was dat zeg. Het was overweldigend. Overweldigend zwaar, overweldigend mooi, en ik was overweldigend gefinished tegen alle voorspellingen en doemscenario's in. Wát een dag. Wat een race, wat een evenement. Ondanks alles gewoon zoveel mogelijk geprobeerd te blijven lachen, te genieten, en dat is gelukt, dus eigenlijk heb ik elk doel dat ik bij het starten van de race had gehaald: plezier hebben en finishen. Ik voelde me wel wat schuldig dat ik Wolve zo lang heb meegesleept met m'n geëmmer, maar het was geweldig om dit weer samen te beleven, wat een geweldige man heb ik toch Wat heb ik een geluk dat ik dit kan doen, samen met de persoon van wie ik 't meeste houd in de hele hele hele wereld dankje! [/sobstory].

Zeer blij dat ik de HM heb gedaan ipv de M, zeker gezien de omstandigheden, maar wie weet kom ik nog eens terug om wraak te nemen en de M toch nog te doen. Het is het zéker waard!

Foto van de bling:

[ afbeelding ]

Eenmaal op de camping de schoen uitgedaan. Het enige wat pijn deed was de teen. Dat was niet vreemd, maar verder hadden de voeten zich uitermate goed gedragen! Geen enkele andere blaar of wrijvingspunt! Wat een overwinning!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:56 schreef Arquero het volgende:

[..]

typo: "24,195 meters lang"

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:57 schreef Quoi het volgende:

[..]

Waar? ^Ssssst!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:58 schreef Arquero het volgende:

[..]

Eerste alinea.
Erg leuk stuk!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:42 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Dat kan. Dit was toch nu toe de meest plezierigste Marathon. Tuurlijk doet het een beetje pijn, dat hoort erbij. Als je gewoon je doelen kan halen zonder half dood te gaan dan heb ik er al lol in. Als je teveel lol hebt tijdens je Marathon loop je naar mijn idee weer te langzaam. Zelf kan ik gewoon genieten als het plan klopt en het verloopt zoals plan.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:07 schreef SEMTEX het volgende:
Mijn laatste LDL voor de marathon net ging GOED (32km). Geeft superveel vertrouwen voor de marathon. Ik ben er klaar voor!!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:07 schreef SEMTEX het volgende:
Mijn laatste LDL voor de marathon net ging GOED (32km). Geeft superveel vertrouwen voor de marathon. Ik ben er klaar voor!!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

"Daar is het Lee Towers effect. "

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:15 schreef Arquero het volgende:

[..]


[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:07 schreef SEMTEX het volgende:
Mijn laatste LDL voor de marathon net ging GOED (32km). Geeft superveel vertrouwen voor de marathon. Ik ben er klaar voor!!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:20 schreef Quoi het volgende:
Semtex, je training zit erop!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:21 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ja, echt een vreemd idee. Taperen (en zaterdag nog een verrassingloopje met de marathongroep)

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:15 schreef motorbloempje het volgende:
Ook maar even een verslagje met een shitload aan foto's. Want foto's zeggen hier meer dan woorden.

SPOILER

Donderdagochtend vroeg zouden we op pad gaan. De boot van Liverpool naar N-Ierland vertrok om 10.30, boarden uiterlijk om 9.30, dus wil je er rond 8.30/9.00 wel zijn. Vroeg naar bed gegaan, want de wekker ging om 6 uur. Althans, dat was het plan. De auto had problemen en we kwamen er pas om 6 uur 's avonds mee thuis, dus we moesten nog veel pakken voordat we eindelijk klaar waren. En toen gingen we naar bed, om half 12, met mijn teen vol in de ontstekingsremmende zalf. De volgende ochtend, om half 6 toen de wekker ging, kon ik nauwelijks meer op m'n voet staan. Zoveel pijn deed 't. Geweldig. Zo'n klein teentje, zo'n kleine onstekingshaard, zóveel pijn...... Godverdomme. De open blaar van eerder die week die me zorgen baarde was ineens niet zo'n groot probleem meer. Niet zonder een zielige 'limp' kunnen lopen, en dan ook alleen maar kleine pasjes/stukjes was écht de beste manier om een HM te beginnen!

Dus... onderweg wat ontstekingsremmend zout voor in een voetenbadje gehaald, blijven wassen, blijven smeren, blijven wrijven. De bloed-achtige blaar die eronder zat van tijd tot tijd leegprikken en daarna meteen weer in een zoutbad (AAAUUWWWW), en dat allemaal in onze kleine knusse kampeerbus. Succesverhaal!

De eerste dag in ierland hebben we dan ook vooral in de auto doorgebracht, maar dat was op zich geen grote straf. Veel mooie dingen gezien, veel gestopt, veel foto's gemaakt en op ons dooie akkertje naar de camping gereden over de Causway Coastal Route met een uitstapje (letterlijk) naar de Tor Head Coastal Route. Daar, ingetaped en wel in de wandelschoenen nog een heuvel opgeklommen om van het uitzicht te genieten. Het ging, maar niet van harte. Maar ik had nog één dag. De voet had nog een dag.

's Avonds hebben we de startnummers opgehaald bij de organisatie/Expo. We kregen 'n mooie goodiebag met een éckte buff van de organisatie (mooi in club kleuren ook nog!), wat chocolade en chips en andere eet-crap. Daarna nog even in de lokale 'Boat Club' wat Guinness naar binnen gewerkt met de clubgenoten alvorens we teruggingen naar de camping. Gelukkig waren die vrienden met de auto, dus we hoefden niet die hele halve mijl terug te hinkelen.

De dag van de start. Auw. Auw. Auw. Ik was bijna maar op de camping gebleven. Dit deed pijn. Het was niet rooskleurig. Verre van. Maarja, dit was DE CAUSEWAY COAST MARATHON. Hier waren we helemaal voor gekomen. Door mijn schuld zelfs, want ik wilde de M doen. Dus voet ingetaped, in de schoenen en gaan maar. Er zat niets anders op. Dus op naar de verzamelplaats, in de bus en op naar de startlocatie, die een van de Game of Thrones filmlocaties bleek te zijn. Hup, lachen en gaan!

[ afbeelding ]

Het was even inkomen, maar op een gegeven moment was de pijn vooral de pijn, en het werd niet echt erger. Het was niet fijn ofzo, begrijp me niet verkeerd, maar het uitzicht, en het vooruitzicht op het opgaan van die kliffen (en weer naar beneden), de sfeer, en gewoon het feit dat ik weer een HM aan het rennen was maakten het wel dragelijk. Soort van. Zeker toen we over het strand renden, welke we al vanuit de bus (en de dag ervoor op weg naar de camping) hadden gezien, was het allemaal wel echt heel erg écht. Wow. Gewoon wow! Wat een heerlijkheid!

[ afbeelding ]

Kijk dan, als je dit ziet dan dénk je toch niet aan stoppen?

[ afbeelding ]

Of dit? Lekker klauteren over de rotsen!

[ afbeelding ]

Ok, ok, elke stap op deze rotsen deed wel pijn en ik was als de dood uit te glijden om zo met mijn teen tegen een andere rots te beuken, maargoed, hè? It's what you do!

Na een goede klim merkte ik dat m'n energielevels ook nog eens te wensen overlieten. Verkeerd/te weinig gegeten 's ochtends. Ik probeerde het wel bij te vullen met wat ik bij me had aan gels en sultana's maar het hielp niet zo veel. Kon er óók nog wel bij. Dat haalde de snelheid er ook wel uit, voor zover de voet dat al niet deed. Maar ach, de klim was het wel echt waard, want toen we boven waren zagen we dit:

[ afbeelding ]

En toen was er ook nog een vriendelijke andere loper die vroeg of hij een foto van ons samen mocht maken! Dat vonden we wel leuk!

[ afbeelding ]

Kort daarna even een vaselinestop gehouden om wat pijnlijke punten die ontstonden door het compenseren te behandelen, en daarna konden we weer vrolijk door! Ja, vrolijk ja, want het blijft gewoon geweldig om hier te lopen. Ik was er ook op tijd bij, want heb verder eigenlijk helemaal geen last gehad van andere dingen behalve dan de teen. Dus ach.... op zich was dat eigenlijk wel een win!

[ afbeelding ]

Na een tijdje rennen/lopen/rennen/lopen kwamen we bij het gedeelte waar het allemaal om draaide. De éckte Causeway Coast. Hier gingen we over wat kleine klifpaden. De waarschuwing "STAY ON THE TRACK TO PREVENT SERIOUS INJURY OR EVEN DEATH" kwam hier wel van pas. Het was wel echt een smal paadje met een grote afgrond ernaast. Zonder hek ofzo. Maar het uitzicht daarvandaan was wel echt prachtig, weer. Het begon bijna afgezaagd te worden......

[ afbeelding ]

Helaas zagen we de stenen in de zee niet, vooral door het tij, maar dit was ook echt wel indrukwekkend. We gaan zeker nog eens terug om met laag water over de stenen aldaar te hoppen. Met trailschoenen aan, uiteraard, en zonder ontstoken teen!

Vanaf daar was het grotendeels heuvelaf of vlak, maar veel energie zat er niet meer in. Les voor de toekomst: écht écht écht beter over eten nadenken, zeker met een late start (we startten pas om half 1). Uiteindelijk kwamen we in 3.01.09 over de finish:

[ afbeelding ]

Alwaar we een mooie bling-medaille kregen, en een flesje water, en een flesje Erdinger Alcoholfrei Ik moest bijna een beetje huilen. Wat een tocht was dat zeg. Het was overweldigend. Overweldigend zwaar, overweldigend mooi, en ik was overweldigend gefinished tegen alle voorspellingen en doemscenario's in. Wát een dag. Wat een race, wat een evenement. Ondanks alles gewoon zoveel mogelijk geprobeerd te blijven lachen, te genieten, en dat is gelukt, dus eigenlijk heb ik elk doel dat ik bij het starten van de race had gehaald: plezier hebben en finishen. Ik voelde me wel wat schuldig dat ik Wolve zo lang heb meegesleept met m'n geëmmer, maar het was geweldig om dit weer samen te beleven, wat een geweldige man heb ik toch Wat heb ik een geluk dat ik dit kan doen, samen met de persoon van wie ik 't meeste houd in de hele hele hele wereld dankje! [/sobstory].

Zeer blij dat ik de HM heb gedaan ipv de M, zeker gezien de omstandigheden, maar wie weet kom ik nog eens terug om wraak te nemen en de M toch nog te doen. Het is het zéker waard!

Foto van de bling:

[ afbeelding ]

Eenmaal op de camping de schoen uitgedaan. Het enige wat pijn deed was de teen. Dat was niet vreemd, maar verder hadden de voeten zich uitermate goed gedragen! Geen enkele andere blaar of wrijvingspunt! Wat een overwinning!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:34 schreef Yuki het volgende:
In de trein, bijna op Schiphol. Brooks aan m'n voeten (stel je voor dat m'n koffer kwijt is!) en m'n beoogde finishliedje in m'n oren.

Ja, ik heb er zin in!
En gut, wat een kriebels in m'n buik...

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:34 schreef Yuki het volgende:
In de trein, bijna op Schiphol. Brooks aan m'n voeten (stel je voor dat m'n koffer kwijt is!) en m'n beoogde finishliedje in m'n oren.

Ja, ik heb er zin in!
En gut, wat een kriebels in m'n buik...

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:34 schreef Yuki het volgende:
In de trein, bijna op Schiphol. Brooks aan m'n voeten (stel je voor dat m'n koffer kwijt is!) en m'n beoogde finishliedje in m'n oren.

Ja, ik heb er zin in!
En gut, wat een kriebels in m'n buik...

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 17:53 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Als ik je verslag zo lees moet ik je meneer onderweg zijn tegengekomen en hadden wij elkaar 7 keer kunnen ontmoeten. Alle 6:15 hazen heb ik gedurende de loop langzaam maar zeker. De laatste haas niet gek veel voor de Finish.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 18:06 schreef Wolve000 het volgende:

[..]

Waarom blijf je eigenlijk alsmaar 6:15 zeggen? Het zijn toch 4:15 hazen? Wat heb ik gemist?

quote:

Op dinsdag 30 september 2014 22:16 schreef Guard het volgende:
Nou komt ie dan he?

SPOILER

Een marathon weekend, nee geen Discovery River monsters marathon weekend oid, maar een weekend met een echte marathon.
Waar kun je dat beter doen dan auf "schnellste marathon strecke im weld*", in Berlijn*

Inschrijven dus, en uitgeloot worden.
Das kut, maar er zijn wat achterdeurtjes, en een zo'n achterdeurtje leidde naar hardlopenisleuk.nl, geleid door o.a. marathonveteraan Aart Stigter.
Dan maar door die achterdeur.
Het hele gebeuren werd geregeld, van vervoer tot hotel en borrel na de wedstrijd, dus het enige wat ik hoefde te doen was ervoor te zorgen dat ik de afstand aankon.
Het hele voortraject is terug te vinden in deze topicreeks in de vorm van korte kreten over trainingen en wat verslagen over wedstrijden in de aanloop naar de moeder der afstanden.

De reis was lang, maar door de wat onlogische en ingewikkelde rijtijden wet (op te vragen bij ondergetekende tegen 15 euro administratiekosten) werd Berlijn in slechts 2 geplande en een korte sanitaire stop gehaald.
De chauffeur reed zo ongeveer al op de postkoets naar Duitsland toen het nog een keizerrijk was en wist dus ook veel te vertellen over het verleden.

Aangekomen binnen de stadsgrenzen van Berlijn werd besloten om direct het startnummer op te halen bij de Expo, omdat het op vrijdagavond minder druk zou zijn dan op zaterdag.
Ik hoorde later dat er op zaterdag om 13.30, de tijd van de voorspelde topdrukte er werkelijk geen hond aanwezig was.
Maar goed startnummer op de expo dus, de expo op Tempelhof.
[ afbeelding ]
Drie hangars doorworstelen met spibelts, schoenen, kleding, electrische BMW's, sporttape en weet ik wat meer.
Ik wilde alleen mijn startnummer !
Startnummer gekregen, met tas voor de kleding, een spons voor onderweg (bleek onderweg ) en een berg oud papier reclame materiaal, chip en polsbandje voor het start/finishgebied

Prima, ik was er wel bijna klaar mee, en na een Erdinger alkoholfrei weer tijd om naar de bus te gaan. Hotel in.

Op zaterdag de fruhstucklauf, met een mannetje of tig-duizend (maar belangrijkste: met mijn meegereisde supporter: Pa ) al mexican-wavend en slow-clappend op hobbeltempo van Schloss Charlottenburg naar het Olympia Stadion (door de Jesse Owens Allee gekomen).
Daarna stapelen (Berliner bol ).
[ afbeelding ]

Middag vrij te besteden en na het start/finishgebeid verkend te hebben even wat monumenten in de buurt aangedaan.
BrandenburgerTor (uiteraard!), Reichstag, Jewish Holocaust monument (raar dat het niet een monument is voor alle bevolkingsgroepen die door de Nazi geslacht werden. Wel indrukwekkend, zowel hoe het monument onderdeel uitmaakt van het dagelijks leven aan de randen, als hoe je jezelf er compleet verloren in kunt voelen.
[ afbeelding ]
Vervolgens nog de minimarathon gezien, de kleine mannen en vrouwen die door het zentrum hollen, en de skaters voorbij zien zoeven.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

's Avonds nog een bijeenkomst waarin Aart de nodige tips gaf, die ik zeker aandachtig beluisterde.
Na een slapeloze nacht (de zoveelste die week) eindelijk zover: M-day
Om zeven uur de 2 km richting de start wandelen, als warming up.

Vrij snel verder van de groep afgezonderd, en lekker in mijn eigen cocoon voorbereiden.
Lange broek en jas uit en in de tas, de charmante plastic warmhouder aan (ja zo'n vuilinszak met gaten erin geknipt, als was deze profi met voorgefabriceerde armgaten en reclame).
Tas wegbrengen, doordat de startnummers op alfabetische volgorde waren uitgegeven kom ik helemaal naar het verste hoekje van het startgebeid lopen om mijn tas af te geven.
Helemaal terug lopen, naar startvak F! Ik had gelezen dat firsttimers in vak H mochten starten.
Bij de inschrijving had ik dan ook mijn verwachte eindtijd op de wetenschappelijk verantwoorde "natte vinger" methode bepaald, met name in het kader, hoe ontzettend vet zou het zijn als ik die tijd kan halen.
Bleek dus dat er bij de achterdeur nooit is gevraagd of het mijn eerste marathon was en was deze dermate ambitieuze tijd goed was voor een plek in F. Kwam een reisgenoot tegen in het vak en al keuvelend over
tempo's, zijn ervaring tijdens de marathon van NY vloog de tijd voorbij.
Nadat de rolstoelers en handbikers ( Repect voor die atleten ) werd het tijd om de eerste startgolf weg te schieten, de toppers, vak A t/m E.
Holyshit, dat zou betekenen dat ik in de tweede startgolf zowat vooraan zou starten
Pang, Katherina Witt schoot de eerste groep weg. Ik geloof niet dat er iemand nog iets van de koplopers heeft gezien, behalave een stofwolk die zich met een km 20/21 per uur over het parcours verplaatste.
Wat een tempo was dat zeg.

10 minuten later stond ik vlak voor de startstellage, luidkeels met de mensenmassa achter me mee af te tellen, en ja we mochten weg.
Kippenvel.
Maar ook meteen focus, genieten mag, maar geen energie verspelen aan vrolijk huppelen, zigzaggen, zwaaien en weet ik wat meer.
Dat zigZaggend inhalen was er voor mij niet bij, ik had mezelf voorgenomen om niet op tempo te lopen maar op hartslag.
Plan was om de eerste 10 km de hartslag op te laten lopen van 120 naar lage 130-ers, na het halfwegpunt mocht de 140 komen en na 30 km in de 150. Vanaf km 40 was het all bets are off, asap to the finish line
Door toch wat startvakzenuwen en opwinding begon ik meteen op de 130 dus liep ik een rustige tred. Heel startvak F en en de helft van G heeft me ingehaald gedurende de eerste 20 km, maar het boeide me niets.
Ik had een plan, ik wilde zonder te wandelen de finish halen, en hield me aan mijn HR, en de snelheden die daar vandaag bij hoorden, die liep ik.

De race zelf was FANTASTISCH, publiek rijen dik langs de kant, 50% met lawaaimakers (van een pollepel en koekenpan, via toeters naar complete bands in alle muziek genres (batucada, klassiek, muzak, pop, acts zo slecht dat die het podium afgehoond zouden worden bij talentshows)).
Mooiste/ontroerenste/ontnuchterste wat ik gezien heb: een man in een rolstoel, met een pan en pollepel, die nauwelijks nog genoeg kracht had om hoorbaar geluid te produceren maar het toch bleef proberen. Dan mag je even denken hoe gelukkig je wel niet mag zijn omdat je een marathon kunt lopen.

Door mijn uitgekiende strategie werd ik dus heel veel ingehaald, maar ik sloot me ervoor af; "ik kom jullie straks wel weer tegen" dacht ik
Mijn tweede plan wat tot in perfectie werkte was het voedingsplan. Ik had de km-punten waar posten met alleen water zouden zijn in mijn hoofd gemarkeerd (ovverige posten hadden ook sportdrank, fruit, thee).
5, 11, 17, 22, 27, 34, 37, 40. Acht gels in mijn spiblet gestoken en mezelf plechtig moeten beloven dat ik vlak voor deze punten een gelletje naar binnen zou slurpen.
Smaak wegspoelen met water van de post uiteraard.
Helemaal aan gehouden, muv km 40, daar heb ik hem nooit meer genomen. Was niet meer nodig, endorfine met adrenaline, gemengd met een dikke toef emoties was voldoende.

Na een km of 10 kon ik de balans opmaken van mijn gekozen strategie, net een streepje harder dan 10km/u. Best ok, maar het heel erg secundaire doel van een sub 4 was wel meteen het raam uit.
Eigenlijk ook wel fijn, want de GPS had af en toe last van de hoge gebouwen en de nog dik bebladerde bomen die ik opzocht voor een beetje schaduw. Het zonntje was er al vanaf 's ochtend vroeg bij en zou ook niet meer weg gaan.
Km tijden klopten daardoor niet atijd en het gem pace al helemaal niet en zou het dus wat lastig worden worden om op mijn pace te gaan letten
Bovendien werd ik ingehaald door een pacer van de 4 uur (en daarna nog een, en nog een, en nog een, gelukkig wel allemaal de 4uurs pacers en geen andere pacers).
Volgens mijn eigen berekeningen zouden die ongeveer 5 tot 10 min na mij de start zijn gepasseerd, dus 4 uur, neen dat ging hem niet worden.

Het hartslag plan verliep eigenlijk wel goed, iets eerder dan gepland in de 140, maar even een tandje teurg bij een waterpost en het ging weer.
Op het halfweg punt gaf mijn horloge een tijd aan van 2,04. Ai dat was toch wel iets langzamer dan gehoopt, 2.02 zou mooi zijn. Maar goed stick to the plan.
Overigens kreeg ik daar te horen dat het wereldrecord verbroken was, in een tijd sneller dan die ik nodig had om halverwege te komen...

In het stuk van halfweg tot aan 25 ben ik net onder de 10km/u gedipt, en ik heb er geen verklaring voor. Het ging niet slecht, ik ben niet langzamer gaan lopen voor water of sportdrank of wat dan ook.
Op km 23 wel even pa gezien, die stond langs de kant. Een snelle "gaat het goed?""Ja!" uitgewisseld.
Na de 23 km wel weer het tempo iets opgepikt en ik begon ook wat meer mensen in te halen en ook zag ik kans om o.a. een loper verkleed als Erdinger bierfles en een van de 4.00u pacers langzaam, heul langzaam binnen te hengelen.
Niet dat ik enige illusies had aangaande de 4, maar door hun opvallende verschijning waren de pacer en bierfles een ideaal mikpunt. Jezus met een kruis op zijn rug (ja serieus) had ik tegen die tijd al ingehaald.
Later haalde ik de bierfles definitief in, we hebben even een paar keer haasje over gespeeld), de pacer heb ik ook nog ingehaald, en ook nog Darth Vader

Mijn benen begonnen inmiddels wel lichtelijk te protesteren, maar ik had ze eerder dit jaar al hun zin gegeven tijdens de CPC en van een trager tempo werd het toen niet beter.
Dus negeren die hap, al was dat niet makkelijk bij het nuttigen van een drankje bij de diverse posten. Iedere keer werd het lastiger om weer op tempo te komen dus al snel bleek dat ik ook prima uit plastic bekers kan drinken terwijl ik ren).

Bij km 30 werd het wel wat drukker met wandelaars (en dan bedoel ik niet het Turkse kruidenvrouwtje wat dermate langzaam het parcours overstak dat ze minstens een man of 600 hinderde).
Vele mensen die mij ingehaald hadden en ik nu , zoals beloofd, weer tegenkwam).
Geeft een boost
Vanaf km 30 mocht ik wat meer in de 150 gaan lopen, en ik zat er pas net in dus kon ik mooi gaan versnellen. Bij km 38 pa nogmaals gezien. Een dikke duim van mijn kant, ik wist nu wel ik dit ging redden.
De km's vanaf 39 leken wel wat langer te duren maar heb tempo goed vast weten te houden, en eindelijk draaide ik unter den linden op, wat een glorieus gezicht was dat zeg:
[ afbeelding ]
_{geen foto ten tijde van het passeren tijdens de marathon, maar genomen 's ochtends onderweg naar het start/finish gebied}

Bij het passeren van de Tor schalde Wolter Kroes uit de speakers met Viva Hollandia over het finish terrein Wat een timing
Laatste stukje naar de finish en binnen in 04:05:56
Een dikke negatieve split kunnen lopen, 3 minuten sneller in hte tweede deel, ondanks de snelheidsdip tussen 21 en 25 km

Medaille in onvangst nemen, tasje met o.a. fruit en een broodje, een Erdinger Alkoholfrei, tas halen en zoek naar pa. Oh ja natuurlijk even de huurchip inleveren.

Mijn benen beginnen meteen stijf te worden, en ondanks dat ik de benodige 1,50 euro voor een enkeltje U-Bahn naar het hotel in mijn jaszak heb ziten (ik was echt heel goed voorbereid), besluit ik toch voor de 2 km wandelen te kiezen.
Goeie cooling down.
We komen TWC onderweg tegen, die was wel even zijn chip vergeten in te leveren maar een huurfiets kan net zo goed een witte fiets zijn, dus de fiets ging van mijn supporter over naar zijn supporter en werd de chip alsnog keurig ingeleverd.

In het hotel even socialmedia checken, even liggen en nagenieten en warm-koud-warm-koud massgestraal van de douche op mijn bovenbenen.

Om 17.00 gingen we met de groep nog een biertje doen in de plaatstelijke Hofbrau biergarten, en kwam ik ook nog mijn oud dispuutgenoten tegen die ook dit weekend hun eerste marathon liepen.
Nog wat extra biertjes genomen op de Alexanderplatz bij het Oktoberfest om onze accomplishments te vieren.

Samenvattend: ik ben gewoon 100% tevreden over deze marathon. Het was genieten.
Mijn plan was goed, en de uitvoering uitstekend.
Had ik harder gekund? hmja in het bezgin zeker, maar of ik dan ook eerder aan de finish was, ik betwijfel het.
Doel van een sub 4 blijft staan, en is haalbaar.

Ik heb genoten van het weekend, en kan Berlijn aan iedereen aanraden (maar dan wel vliegen of met de trein misschien). Ook dank aan de kutste supporter ever (ik heb hem geen enkele keer aan de kant zien staan ): TWC

_{* Ten tijde van het startschot op zondagochtend mocht Boston nog bezwaar maken tegen deze claim, maar dat is een point-to-point marathon en komen dus niet in aanmerking voor het wereldrecord en moeten dus niet zeiken met hun kwalificatie eisen
Tevens na de finish was en is Berlijn onbetwist het snelste}

TL;DR: Je leest het hele stuk maar gewoon, weet je hoeveel ik gelopen heb voor dat stuk?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 17:53 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Als ik je verslag zo lees moet ik je meneer onderweg zijn tegengekomen en hadden wij elkaar 7 keer kunnen ontmoeten. Alle 6:15 hazen heb ik gedurende de loop langzaam maar zeker. De laatste haas niet gek veel voor de Finish.


Even gecheckt en ben hem op zeker niet tegen gekomen. Ik ben 13 minuten eerder dan hem gestart.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 18:09 schreef Frsh het volgende:
Mag ik de OP erbij bij de Mescherbergloop? Ook 15km!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 19:44 schreef SEMTEX het volgende:

[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:13 schreef Murmeli het volgende:

[..]


Is dat ineens komen opzetten?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 19:44 schreef SEMTEX het volgende:

[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 08:40 schreef Arquero het volgende:

[..]

Linschoten eind december is leuk om te lopen als je van polderlandschap houdt.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:11 schreef E.T. het volgende:
Quoi wat een herkenbaar en vooral leuk stuk! Al je emoties zijn zó herkenbaar.. en ik zie mezelf weer Rotterdam doorcrossen in april

co.uk weer mooi plekje geweest om te lopen en anderen ook mooie verslagen!

Ik heb gisteravond 'gespijbeld' van de club (iets met een pijnlijke tandartservaring eerder die dag) en ik zag vandaag dat er een test-loop was.. Spijt natuurlijk dat ik niet gegaan ben. Had wel willen weten waar ik sta..
Iemand trouwens iets zinnigs te zeggen over hoeveel seconden er tussen 5km-wedstrijdtempo en 10km-wedstrijdtempo bij zichzelf zit? Ik ben op zoek naar een richtlijn om a.s. zondag op dood te gaan (is 5kmpace + 15sec erg optimistisch bijv?)

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:30 schreef Nanook24 het volgende:
Mijn andere 2 loopjes per week ga ik gebruiken om langzaam maar zeker mijn km's uit te bouwen en dan hoop ik over een week of 30 ook een HM verslag te kunnen posten.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:15 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

als het idee eenmaal in je hoofd zit is het moeilijk om er afstand van te nemen!!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:54 schreef Quoi het volgende:
OK, voor wie tijd over heeft of het leuk vindt om te lezen, klik hier voor mijn (foto-)verslag als toeschouwer in Berlijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:07 schreef SEMTEX het volgende:
Mijn laatste LDL voor de marathon net ging GOED (32km). Geeft superveel vertrouwen voor de marathon. Ik ben er klaar voor!!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:39 schreef ..-._---_-.- het volgende:

Hier beginnen de kriebels te komen. Ik had dit weekend toch weer wat irritatie aan mijn linkerenkel, dus besloten om alles te zetten op heel blijven en dus ook helemaal niet meer te lopen vóór de M. Dat komt neer op ongeveer 19km bij elkaar in de laatste twee weken. Klinkt als weinig, maar ik denk dat het niet veel uit gaat maken.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:11 schreef E.T. het volgende:
Quoi wat een herkenbaar en vooral leuk stuk! Al je emoties zijn zó herkenbaar.. en ik zie mezelf weer Rotterdam doorcrossen in april

co.uk weer mooi plekje geweest om te lopen en anderen ook mooie verslagen!

Ik heb gisteravond 'gespijbeld' van de club (iets met een pijnlijke tandartservaring eerder die dag) en ik zag vandaag dat er een test-loop was.. Spijt natuurlijk dat ik niet gegaan ben. Had wel willen weten waar ik sta..
Iemand trouwens iets zinnigs te zeggen over hoeveel seconden er tussen 5km-wedstrijdtempo en 10km-wedstrijdtempo bij zichzelf zit? Ik ben op zoek naar een richtlijn om a.s. zondag op dood te gaan (is 5kmpace + 15sec erg optimistisch bijv?)

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:51 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

15 seconden is wel netjes denk ik Bij mij zit er 9 seconden tussen op het moment. Desnoods kan je nog Corniels Crystal Ball bekijken en even kijken wat die aangeeft met je 5km PR.
http://www.corniel.nl/runs/#/crystalball

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:57 schreef Jero_nimo het volgende:
Haha, ja dat zou kunnen inderdaad, zeer vervelend

Ohja, kwam deze nog tegen. Over pezen enzo, handig voor de mensen die net beginnen en de rest ook eigenlijk.

http://www.prorun.nl/trai(...)n-je-er-klaar-voor-2

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:10 schreef Guard het volgende:
Hoe "betrouwbaar" is die crystal ball eigenlijk?
als ik mijn 5 km erin duw komt er een 10 km tijd uit die langzamer is dan mijn huidige beste 10km.
Maar de marathontijd die eruit komt lijkt mij vrij onhaalbaar (ter info: dat is bijna BQ )

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:51 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

15 seconden is wel netjes denk ik Bij mij zit er 9 seconden tussen op het moment. Desnoods kan je nog Corniels Crystal Ball bekijken en even kijken wat die aangeeft met je 5km PR.
http://www.corniel.nl/runs/#/crystalball

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:16 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Mijn 5 en 10 kloppen aardig (8 seconden op de 10k) , maar heb al heel lang geen HM meer gelopen en M natuurlijk helemaal nog niet, dus daar kan ik niets over zeggen. Maar dat schijnt vaker wat te optimistisch te zijn. Houdt ook geen rekening met kramp en met 'man met hamer ' enzo, alleen je VO2max. HM zou op 1.17 kunnen zegt ie

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:26 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Ik denk ook wel dat jij dat kan (HM op 1.17).

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:31 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Pfff, eerst de 1.20 maar eens proberen te doorbreken

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:35 schreef ..-._---_-.- het volgende:

[..]

Liep je niet 1:22 als tussentijd op de Sallandtrail? Dat moet echt een flink stuk sneller kunnen als je bijv. In Eindhoven loopt.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:25 schreef Quoi het volgende:
Potverdikkie, ik loop zondag een HM Ik was 'm gewoon vergeten. Dit zijn wel errrrrg rustige taperweken. Tegen alle logica in ga ik vrijdagavond een relax duurloopje lopen en zie dan wel.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:35 schreef Jero_nimo het volgende:
Voor de trailers onder ons die ook eens wat anders willen...

Trailbiking... ofzo.

Wilder Kaiser extreme door Big Col

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:37 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Als je zin hebt kun je een paar blokken/blokjes op HM-pace doen, gewoon om 't tempogevoel in de benen te krijgen.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:56 schreef YUR het volgende:
Wij hebben vandaag op de terugweg van Fort William de route van de marathon van afgelopen weekend nog eens gereden, en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik qua tijd best tevreden mag zijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:55 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Hossel jij nou gewoon ff een job bij funda?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:53 schreef Guard het volgende:
Lol krijg zojuist een whatsappje...
Of ik meega naar Hamburg in April.

Tempting

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:56 schreef YUR het volgende:
Wij hebben vandaag op de terugweg van Fort William de route van de marathon van afgelopen weekend nog eens gereden, en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik qua tijd best tevreden mag zijn

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:14 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Beetje weinig hoogtemeters.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:17 schreef Guard het volgende:

[..]

Die komen in 2016 wel

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:18 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Je gaat New York lopen.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:16 schreef TheWhiteCowboy het volgende:

[..]

Dat hadden wij toen ook nog gedaan. Dat hoogteprofielkaartje is erg vertekenend.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:37 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Als je zin hebt kun je een paar blokken/blokjes op HM-pace doen, gewoon om 't tempogevoel in de benen te krijgen.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:25 schreef Quoi het volgende:

[..]

Uhu. Moet ik eens diep in mijn eigen glazen bol gaan kijken wat dat tempo is

@Yur & co: Fort William Drankje bij The Grog & Gruel gedaan? Love the pub!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:27 schreef YUR het volgende:

[..]

Nee, we hebben een paar kilometer verderop op een golfbaan gestaan met de schitterende naam Dragons Tooth

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:28 schreef Quoi het volgende:

[..]

Wat een arremoe

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:25 schreef Quoi het volgende:

[..]

Uhu. Moet ik eens diep in mijn eigen glazen bol gaan kijken wat dat tempo is

@Yur & co: Fort William Drankje bij The Grog & Gruel gedaan? Love the pub!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:08 schreef La_Tramposa het volgende:

[..]

Interessant, alleen de titel slaat niet echt op het stukje

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:32 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

Nou, ja, gewoon een tempo waarop je lekker loopt en waarmee je met een tevreden gevoel je HM uit kunt lopen. Als het goed is ietsje sneller dan je duurlooptempo. Of niet, maar dan zou ik je duurloop misschien voor de zekerheid niet te lang maken. Nouja, vooral gewoon lekker doen wat goed voelt.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:43 schreef flipsen het volgende:

[..]

Maar bij het lezen van die titel (wanneer klaar voor een marathon) moest ik weer aan die knakker denken die door een heel team specialisten en camera´s gevolgd werd om een M in enkele weken (toch?) te gaan lopen. Hoe staat het daarmee eigenlijk? Of is dat allemaal gebeurd tijdens mijn (werk)vakantie?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:50 schreef Voccar het volgende:

[..]

Denk dat je dit bedoelt: http://www.npowetenschap.(...)dlopen-marathon.html

Zie dat hij gisteren zijn verste afstand (21km) heeft gelopen. Denk dat hij de marathon van Amsterdam niet gaat halen. 18 dagen van 21 naar marathonafstand lijkt me net iets te weinig.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 20:57 schreef Jero_nimo het volgende:
Haha, ja dat zou kunnen inderdaad, zeer vervelend

Ohja, kwam deze nog tegen. Over pezen enzo, handig voor de mensen die net beginnen en de rest ook eigenlijk.

http://www.prorun.nl/trai(...)n-je-er-klaar-voor-2

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:50 schreef Voccar het volgende:

[..]

Denk dat je dit bedoelt: http://www.npowetenschap.(...)dlopen-marathon.html

Zie dat hij gisteren zijn verste afstand (21km) heeft gelopen. Denk dat hij de marathon van Amsterdam niet gaat halen. 18 dagen van 21 naar marathonafstand lijkt me net iets te weinig.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:31 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Pfff, eerst de 1.20 maar eens proberen te doorbreken

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 23:16 schreef Mr.B. het volgende:

[..]

Jij loopt zo onder de 1:20. Makkelijk zelfs. Gewoon een keer doen
Eindhoven komt zeker te snel voor je (over anderhalve week)? Je kunt nl mijn startbewijs overnemen

Of iemand anders zin in een HM op 12 oktober?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 23:25 schreef CaLeX het volgende:
Ontsteking in mijn schouder elke beweging doet zeer. Dus dat wordt voorlopig maar even rustig aan

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 23:28 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Dat is wel erg lelijk ja... hoe is dat gekomen? Beterschap in ieder geval!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 23:34 schreef Quoi het volgende:
Calex dat is minder. Slijmbeurs?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 23:52 schreef SEMTEX het volgende:
Maareh, van mij mag het weer nu wel dimmen . Komend weekend weer 22 graden.

Hmmm, als ik knmi.nl check, gaat het downhill na dit weekend

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:01 schreef Guard het volgende:

[..]

ik hoef niet zo nodig keihard het winterweer in...

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 22:50 schreef Voccar het volgende:

[..]

Denk dat je dit bedoelt: http://www.npowetenschap.(...)dlopen-marathon.html

Zie dat hij gisteren zijn verste afstand (21km) heeft gelopen. Denk dat hij de marathon van Amsterdam niet gaat halen. 18 dagen van 21 naar marathonafstand lijkt me net iets te weinig.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 23:02 schreef Quoi het volgende:

[..]

Diederik Jekel
Hij liep de DtD en werd erna geinterviewd (samen met die astronaut). Hij traint nog steeds, maar heeft een laaaaaaang schema omdat hij als noob startte. Wat zijn wedstrijddoel is weet ik zo even niet.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:06 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Nee, ik ook niet, maar ik wil ook niet bij meer dan 16 graden de Marathon lopen

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:08 schreef Guard het volgende:

[..]

Hoe laat is de start in E'hoven eigenlijk?

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:09 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

10:00

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:14 schreef Guard het volgende:

[..]

Mooie tijd wel, niet te vroeg dat het nog ijskoud is.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:10 schreef SEMTEX het volgende:
Nog een leuk loopje voor de Brabo's, ik denk niet dat ik 't red: http://www.warandeloop.nl/

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:15 schreef Guard het volgende:

[..]

Gelukkig red ik dat ook niet, zit ik in warmere oorden

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:15 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Liever ijskoud dan zweten

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:17 schreef Guard het volgende:

[..]

Jij zweet niet tijdens een marathon?
En het kan best koud zijn op een oktober ochtend als het een heldere nacht is geweest.
Dat je denkt dat je in lang lang moet, om er na het eerste rondje achter te komen dat dat niet zo'n goed idee was...

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:21 schreef wyccie het volgende:
Hoe is het HM parcours van Eindhoven?
Beetje prettig om te lopen en genoeg ruimte? Heuvels en bruggen?

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:23 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ik ben niet zo scheutig met lang-lang, tenzij het echt vriest of er koude regen is.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:10 schreef SEMTEX het volgende:
Nog een leuk loopje voor de Brabo's, ik denk niet dat ik 't red: http://www.warandeloop.nl/

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 00:06 schreef flipsen het volgende:

[..]


[..]

Die ja. Zijn doel was om de marathon (van Amsterdam) binnen 4 maanden te lopen... Ik moet het nog zien, hij heeft nog iets meer dan 2 weken

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 07:51 schreef mosselmossel het volgende:

[..]

Gaat hem echt wel lukken. Gaat als je een HM kan lopen echt niet meer om conditie maar om doorzetting. Dat kan hij vast. Maar zoals gezegd. Je wil zijn benen niet hebben de weken erna, waar Guard er nu al over denkt weer een eindje te gaan lopen.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:07 schreef raptorix het volgende:

[..]

Op doorzetting kan je op zich vrij veel, ik heb destijds een marathon gelopen zonder een kilometer voorbereiding, zelfs weinig sporten op dat moment behalve 1 wedstrijdje voetballen per week, paar maanden latero ok nog de dubbele, maar dat weten wat oudere fokkertjes misschien nog wel

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:11 schreef ..-._---_-.- het volgende:

[..]

Dat kan niet iedereen. Een marathon lopen is niet alleen maar een mentale kwestie.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:14 schreef raptorix het volgende:

[..]

Dat wilde ik ook niet zeggen, maar het is dus niet onmogelijk, overigens denk ik dat het verschil tussen een halve marathon en een marathon nogal onderschat word, met name mentaal is het een stuk zwaarder, en fysiek heb je het ook over een compleet ander iets, iedereen met een aardige basisconditie kan zich binnen 4 a 6 weken klaar stomen voor een halve marathon, maar voor een volledige marathon krijg je toch met andere zaken te maken.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:16 schreef hatsaflats het volgende:

[..]

En dan komen al die mensen die denken zich binnen 4 a 6 weken klaar te kunnen stomen in dit topic huilie huilie doen over shin splints en andere ongemakken en hoe dat nou toch komt: ze hadden toch al een goede conditie door zwemmen/fietsen/voetbal/whatever.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:07 schreef raptorix het volgende:

[..]

Op doorzetting kan je op zich vrij veel, ik heb destijds een marathon gelopen zonder een kilometer voorbereiding, zelfs weinig sporten op dat moment behalve 1 wedstrijdje voetballen per week, paar maanden latero ok nog de dubbele, maar dat weten wat oudere fokkertjes misschien nog wel

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:21 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]


Hoe ben je daar uitgekomen? Nog last gehad van blessures enzo, hoe lang spierpijn? Gekkenhuis!

Ik heb 2 maanden nadat ik begon een HM gelopen, ging ook gewoon goed. Nog 2 maanden later stond ik wel stil met shinsplints. Heb er wel van geleerd, een beetje

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:26 schreef raptorix het volgende:

[..]

Geen blessures, wel een week kreupel gelopen
Ik heb wel enorme fout gemaakt, ik hou er niet van om te eten tijdens het hardlopen, tijdens de 10 mijl trok ik dat altijd prima, echter tijdens de marathon kreeg ik op 22 KM een hongerklop waardoor ik eigenlijk op uitvallen stond, bizarre was dat niemand me wat eten wilde geven, ik heb me toen met mijn laatste krachten naar een snackbar kunnen slepen maar was toen uit me ritme

Op zich had ik met 2:04 op de helft een aardige split time, echter viel eindtijd tegen (nog wel onder 5 uur )

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 07:56 schreef S15 het volgende:
Vandaag ook even inschrijven voor www.downunderrun.nl
Geen idee wat ik me daar van voor moet stellen, maar het is in de buurt, dus we gaan maar even

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:32 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Ziet er ook wel leuk uit ja! Alleen jammer dat de 12km 2 rondjes is. MudMasters in maart doe jij op zondag trouwens?

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:07 schreef raptorix het volgende:

[..]

Op doorzetting kan je op zich vrij veel, ik heb destijds een marathon gelopen zonder een kilometer voorbereiding, zelfs weinig sporten op dat moment behalve 1 wedstrijdje voetballen per week, paar maanden latero ok nog de dubbele, maar dat weten wat oudere fokkertjes misschien nog wel

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:33 schreef S15 het volgende:

[..]

Daarom doe ik ook maar 6. Twee keer hetzelfde rondje zie ik niet zo zitten en dag er na moet ik weer voetballen

Klopt, 18 km op zondag.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:39 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Wel jammer ja, al moet ik niet teveel zeggen. In april loop ik ook een rondje van 6km, alleen dan 5 uur lang
Ik loop in maart op zaterdag, geen fokmeet nog dus

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:31 schreef Jero_nimo het volgende:

[..]

Lol! Dat is wel even andere koek dan een 10M ja. Nu nog steeds aan het hardlopen ook, of gewoon af en toe een marathon?

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:52 schreef La_Tramposa het volgende:
Ik heb mijn startnummer binnen via de mail! Nu wordt het wel echt
Startvak groen, voor 4-4.30u, dus dan sta ik hopelijk tussen andere mensen die ook lekker rustig starten

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 08:57 schreef mosselmossel het volgende:

[..]

Ik denk dat je vooral die ouwe pezige knarren in de gaten moet houden. Die hebben ervaring.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 09:01 schreef mosselmossel het volgende:
Wow. Ik zie nu pas de medailles. Nu wil ik zaterdag zeker finishen.

[ afbeelding ]