ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #136

quote:

Op zondag 12 oktober 2014 00:05 schreef d4v1d het volgende:
[..]
http://www.rijbewijsinfo.(...)men_Eigen-verklaring

Dat is mij nooit verteld. Maar goed, ik had dan ook mijn rijbewijs voor mijn diagnose.

quote:

Op zondag 12 oktober 2014 00:57 schreef d4v1d het volgende:
[..]
Dan heb jij ook niet gelogen op je eigen verklaring

Volgens mij is deze regeling pas sinds 2010 terwijl ik in 2003 mijn rijbewijs gehaald heb. Tijdens het verlengen van mijn rijbewijs is ook helemaal niks gevraagd.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 10:10 schreef NoComment het volgende:
[..]
Een Autobianchi/Lancia A112 Abarth die ooit meegedaan heeft in een Duitse Abarth cup Rest in de spoiler, beetje off-topic

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Om tussen de vingers te pakken en mee te nemen voor mijn vitrinekast! Maar eem serieus, het is een leuk dingetje. Hoe leuk is het geluid van de moter?

Ik vroeg mij af of iemand met de diagnose asperger al eens een glutenvrij en caseine vrij dieet heeft geprobeerd. Zie bijvoorbeeld deze post van bokt.nl

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=136&t=1608511

De wereld mag het weten: Asperger/Autisme en voedselallergie!

Bij deze, na lang nadenken en het eerst zelf op een rijtje te hebben in de bovenkamer mag de wereld het weten..
Autisme en voedselallergie, en wat dit voor onnodig leed kan veroorzaken.
Hoe onbekend dit nog is in Nederland, en hoe de hulpverlening je hier dus niét, niét, maar dan ook op attendeert.

Ik, zelf een ‘’meisje’’ van twintig met het Syndroom van Asperger die nu net eindelijk weer op de rails is na drie jaar knokken.
En niet dankzij de hulpverlening, maar dankzij ‘’lang leve google’’ en nooit opgeven.

Mijn verhaal.

Op mijn zeventiende kreeg ik een burn-out, waarom?
Waarschijnlijk door het feit dat ik op een bedrijf werkte waar het te druk was voor mij, en van 20 uur naar 35 uur per week ging.
Wat daarop volgde was een hele lange weg op zoek naar mezelf.
De burn-out duurde en duurde en werd niet beter.

Er was geen energie, ik was mezelf kwijt en ben uiteindelijk bij medicatie terecht gekomen. Eerst Antidepressiva, waarna op ‘’eigen initiatief’’ Ritalin volgde. De Ritalin leek het helemaal, tot ik lichamelijke klachten kreeg. Spierspanning en een lijf wat compleet vast zat was het gevolg.
Hier heb ik een half jaar mee gelopen voordat we erachter waren dat dit de oorzaak was. Het werd op een gegeven moment dusdanig erg, dat de fysio er niet meer tegenop kon werken en ik niet meer kon functioneren en constant pijn had en niet zonder pijnstilling kon.

Na die ontdekking ben ik gestopt met de Ritalin, ik viel in een gat:
Wat moest ik nu? Want leven zonder medicatie ging dus niet.
Na een tijdje zonder Ritalin ben ik verder gaan zoeken en kwam uit op Dexamfetamine. De werking was top: Het beoogde effect zonder te stuiteren van binnen. Al gauw bleek dat ik daar óók niet tegen kon.
Weer dat gat; wat toen? Ik ben per direct gestopt met de Dexamfetamine en ben ontzettend beroerd geweest van het afkicken.

Toen stond ik daar, de psychiater kon niets meer voor mij doen en eigenlijk kwam het er op neer dat ik het maar moest accepteren.
Ondertussen kon ik dus niets meer, terwijl ik dat nooit gehad had tot een jaar of zeventien.
Daar begon de zoektocht pas écht.

Toen er geen opties meer waren ben ik zelf op internet gaan zoeken naar alternatieven. Uren heb ik op internet gezocht, in Nederland en buiten Nederland.

Ik ben begonnen met homeopathie, via Google translate heb ik een Amerikaanse webpagina gevonden over homeopathie bij Autisme.
Met homeopathie zou je hetzelfde effect kunnen bewerkstelligen als met medicatie volgens zeggen.
Dit ben ik gaan gebruiken en dit bracht al verbetering, maar de energie bleef uit en de lichamelijke klachten bleven.

Toen ben ik gaan zoeken op voeding en Autisme…..
Ik vond een stuk over Asperger en een Gluten en Caseine allergie.
Caseine is een bestanddeel van melk, Gluten zijn wel bekend.
Zo’n 85% van de mensen met Asperger zou deze allergie hebben.

Kort samengevat het verhaal in dummytaal:
Bij een allergie worden gluten en Caseine niet goed verteerd, hierdoor komt het half verteerd aan in de dunne darm.
Door een verhoogde doorlaatbaarheid van de dunne darm bij Asperger komt dit als een ‘’gifstof’’ genaamd Peptiden in het bloed terecht.
Dit gaat door het hele lichaam, maar ook door je hersenen.
Hierdoor verergeren autistische klachten, maar in mijn geval ook de lichamelijke klachten; de afvalstoffen strandden dus ook in mijn spieren.
Wel is het een alles-of-niets dieet, dus gluten en melk vermijden is niet voldoende.

Toen ik dit las ben ik dit dieet gaan proberen en het resultaat mocht er wezen: binnen een week was ik een ander mens.
Ik ben allergisch voor melk algemeen, twee zoetjes in mijn thee zijn genoeg om mijn lijf weer volledig vast te laten zitten.

Sinds ik dit dieet volg functioneer ik zonder medicatie.
Voorheen kon ik geen drukke situaties handelen zonder medicatie, muziek was al helemaal een no-go.
Met een maand op dieet kon ik voor het eerst fatsoenlijk naar een nieuwjaarsreceptie. Het resultaat was verbluffend!
Ik kon muziek verdragen! Ik kon met mijn hoofd náást een box gaan staan zonder er last van te hebben, en dat zónder enige medicijnen.

Normaal zou ik daar dagen ziek en moe van zijn, nu was ik er de dag erna gewoon weer. Moe, maar niet totaal doorgedraaid zoals normaal.
Gangbaar was ook één dag matig op vier dagen slecht en moe.

Met mijn dieet nam mijn gewicht binnen een ruime maand vijf kilo toe.
Al die tijd heeft mijn lijf blijkbaar niets met de gluten en melkproducten gekunt. Darmproblemen die als normaal worden beschouwd, waren binnen een dag of drie weg.

Ook heb ik me verbaasd over hoe makkelijk (kleine) kinderen medicatie krijgen die valt onder de noemer drugs.. Nog vóórdat het met een dieet word geprobeerd.

Wat wil ik hier mee bereiken?
Meer bekendheid wat betreft voeding en Autisme!
Zelf heb ik hier geen hulp bij gehad en moest praktisch geblindoekt door een door een doolhof. Waar de scholing van de ene specialist stopt, kom je tussen wal en schip. Door niet op te geven ben ik waar ik nu ben, en dat gun ik een ander ook.

Bij deze dus: éérst voeding, dan pillen.
En dan vooral, een dieet en dan geen pillen meer nodig hebben!

Mijn verhaal, waarvan ik hoop dat heel veel mensen hier wat mee gaan doen. Met dank aan de wetenschap, en natuurlijk ‘’lang leve Google’’.

Bedankt voor het lezen.

Ah dat verklaart waarom ik autistischer word tijdens pasen

Zo, verjaardagen achter de rug voorlopig (hier thuis in elk geval ).
Nu herfstvakantie, voor de meiden wel even lekker denk ik. En aangezien man vrij is ga ik morgen maar eens even kijken of ik van de week naar de kapper kan en wellicht nog wat andere mij-tijd organiseren .

Hi, kennen jullie iets van inbakeren?

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:01 schreef GlenSpey het volgende:
[..]
Wat bedoel je met inbakeren?

Dit

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:01 schreef GlenSpey het volgende:

[..]

Wat bedoel je met inbakeren?

Okey, mijn psycholoog wilt dat ze op de afdeling, als ik weer een van mijn meltdowns heb, dat ze mij dan in bed doen en mij dan heel strak instoppen
Dat schijnt te helpen bij mensen met autisme.
Alleen heb ik er nog nooit van gehoord.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:06 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Okey, mijn psycholoog wilt dat ze op de afdeling, als ik weer een van mijn meltdowns heb, dat ze mij dan in bed doen en mij dan heel strak instoppen
Dat schijnt te helpen bij mensen met autisme.
Alleen heb ik er nog nooit van gehoord.

Ik kan me voorstellen dat dat helpt.

Zelf heb ik wel een tik met kleding (wel meerdere ) maar 1 van die dingen is dat ik van ruwe stof houd (oude t-shirts, oude handdoeken enz). Misschien dat dat inbakeren ook zoiets is??

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:20 schreef GlenSpey het volgende:
[..]
Is mij niks van bekend.
Maar heb dan eerlijk gezegd ook nog nooit een meltdown gehad
Moet wel zeggen dat ik het 's avonds altijd erg prettig vindt om in een strak opgemaakt bed te stappen. Bij mijn vriendin ligt het vaak nogal warrig en niet ingestopt en dat ligt dan ook gelijk minder fijn. Maar is volgens mij eerder persoonlijke voorkeur dan noodzaak vanuit het autisme.

Tuurlijk is het persoonlijke voorkeur (daarin geef ik je gewoon gelijk), maar het is wel een voorkeur die opvallend vaak bij autisme blijkt voor te komen

Alleen strakke kleding trek ik dan weer niet zo goed

Ik draag ook liever geen strakke kleding. Drukt zo naar. Ik draag nu het liefst ook makkelijke kleding zoals sportbhs, hemden en T-shirt. Broeken blijven lastig, ik vind het vervelend om met riem en spijkerbroek te lopen, maar kan moeilijk zonder broek

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:31 schreef summer2bird het volgende:
Ik draag ook liever geen strakke kleding. Drukt zo naar. Ik draag nu het liefst ook makkelijke kleding zoals sportbhs, hemden en T-shirt. Broeken blijven lastig, ik vind het vervelend om met riem en spijkerbroek te lopen, maar kan moeilijk zonder broek

Gewoon een slonsbroek kopen dus



Ik ben helemaal afgeknapt op spijkerbroeken (ik kreeg als ik ze langere tijd aan had dat delen van mn benen zeg maar ongevoelig werden alsof de boel afgekneld werd) toen ik voor het eerst een afritsbroek aandeed

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:06 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Okey, mijn psycholoog wilt dat ze op de afdeling, als ik weer een van mijn meltdowns heb, dat ze mij dan in bed doen en mij dan heel strak instoppen
Dat schijnt te helpen bij mensen met autisme.
Alleen heb ik er nog nooit van gehoord.

Er schijnen zelfs speciale "autismeshirts" te bestaan als ik het niet verkeerd heb, die strakker zitten dan een gewoon straks shirtje omdat 'wij' van inbakering houden.

Binnenkort de eerste echte stappen zette, heb een psych gevonden die me wel wat lijkt en dan hard aan de slag

Retespannend dat wel

Inbakeren ken ik alleen van baby's, hebben wij bij de jongste gedaan. Die maaide zich met haar armpjes wakker steeds. Zij vond het wel fijn
Het is strak inpakken als het ware, misschien is het wel fijn op zo'n moment, kwestie van uitproberen?

Ik rol me het liefst lekker in mn dekbed, maar ja... we hebben nu een tweepersoonsdekbed, en die heb ik dus niet voor mezelf alleen...

Spijkerbroeken zijn zowat het enige wat ik draag, wel stretch, die zijn vaak wat zachter (en niet van die hele strakke modelletjes, ik moet wel kunnen ademhalen anders voel ik me doodongelukkig in mn kleren zeg maar).
Ik heb een tijdje terug voor kinderen ook een soort joggingstof spijkerbroek look a like gezien. De jongste (van het inbakeren, geen ass (althans niet het vermoeden oid), maar wel erg gevoelig), houdt ook niet van spijkerbroeken. En sowieso het moet niet strak bij haar buik zitten (heel herkenbaar). Ze loopt vaak in legging met rokje en dan gaat thuis het rokje gelijk uit .
Die spijkerbroek look a like vond ik wat te duur voor haar, het gaat vaak niet heel lang mee namelijk .

Ik heb gehoord dat mijn psychiater weer aan het werk is, maar blijkbaar nog niet ambulant . Hoop dat ze wel gauw terugkomt, want naar die ander ga ik niet nog een keer... En ik vermoed dat als we willen proberen de zin om te zetten naar pgb we wel een brief van een psychiater nodig hebben en dat komt met die vervanger echt niet goed. Hij vind me te communicatief voor iemand met ass... vlotte conclusie, volgens mij had hij die al getrokken toen ik 5 minuten bij hem binnen was. Maar blijkbaar hadden meer mensen over hem geklaagd.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 00:00 schreef GlenSpey het volgende:

[..]

Heb hier een sterk vinger-in-de-dijk-gevoel bij alsof men de oorzaak van de allergie ergens anders bij wil neerleggen.

Overigens zou ik dan bij die 15% horen, want ik heb geen lichamelijke klachten

Ik snap niet wat je bedoelt met: alsof men de oorzaak van de allergie ergens anders bij wil neerleggen. Wat degene die het verhaal schrijft bedoelt is juist dat de oorzaak van autisme/Asperger een gluten en caseine allergie is (of eigenlijk het ontbreken van de juiste enzymen om gluten en caseine af te breken). Dit zou dan betekenen dat de symptomen van autisme en asperger, die jij ook hebt, zouden verdwijnen na het verwijderen van gluten en caseine uit het dieet. Maar hier is nog weinig wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en ik weet ook niet of het zo is, maar het is wel interessant om uit te zoeken nog.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 19:38 schreef 37056272 het volgende:

[..]

Ik snap niet wat je bedoelt met: alsof men de oorzaak van de allergie ergens anders bij wil neerleggen. Wat degene die het verhaal schrijft bedoelt is juist dat de oorzaak van autisme/Asperger een gluten en caseine allergie is (of eigenlijk het ontbreken van de juiste enzymen om gluten en caseine af te breken). Dit zou dan betekenen dat de symptomen van autisme en asperger, die jij ook hebt, zouden verdwijnen na het verwijderen van gluten en caseine uit het dieet. Maar hier is nog weinig wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en ik weet ook niet of het zo is, maar het is wel interessant om uit te zoeken nog.

Dus eigenlijk weet je het niet?
En hoe precies zouden -wij- dit moeten gaan uitzoeken? Door zelf een lab te financieren?
En stel dat ik op mijn leeftijd (ik ben al in de 30) nog dat dieet zou gaan volgen...zouden mijn hersenen dan ook weer terugveranderen?

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 20:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dus eigenlijk weet je het niet?
En hoe precies zouden -wij- dit moeten gaan uitzoeken? Door zelf een lab te financieren?
En stel dat ik op mijn leeftijd (ik ben al in de 30) nog dat dieet zou gaan volgen...zouden mijn hersenen dan ook weer terugveranderen?

Met we bedoel ik meer de mensheid in zijn algemeen. En hoe dat voor iedereen individueel werkt zou ik natuurlijk ook niet weten..

quote:

Op donderdag 16 oktober 2014 20:42 schreef 37056272 het volgende:

[..]

Met we bedoel ik meer de mensheid in zijn algemeen. En hoe dat voor iedereen individueel werkt zou ik natuurlijk ook niet weten..

Naja, evengoed bedankt nog, maar ik denk niet dat ik jouw adviezen ga opvolgen

quote:

Op woensdag 15 oktober 2014 23:46 schreef summer2bird het volgende:
Hi, kennen jullie iets van inbakeren?

quote:

mijn psycholoog wilt dat ze op de afdeling, als ik weer een van mijn meltdowns heb, dat ze mij dan in bed doen en mij dan heel strak instoppen
Dat schijnt te helpen bij mensen met autisme.
Alleen heb ik er nog nooit van gehoord.

Wist niet dat dat daar een apart woord voor was, maar heb uit eigen ervaring wel door gehad dat het helpt. Vandaag licht geprikkeld op de zaak rondgelopen, en na de laatste 'confrontatie' door de leidinggevende naar huis gestuurd. Meteen onder de wol gekropen, en na een anderhalf uur weer bij zinnen en met wat betere moed het bed uit gestapt. (Even alles op een rijtje gezet en op geschreven, en nu is het even wachten tot maandag, wanneer de leidinggevende het er even over wil hebben met me. Inhoudelijk ga ik hier liever niet in op de 'confrontatie'.)

Tja, en toen was het ineens officieel.

Afgelopen Maandag ingestort, Donderdag huisarts, gisteren psycholoog, volgende week 2de lijns psychiater. Autisme was na een lang en emotioneel gesprek de conclusie, verder onderzoek moet meer details gaan geven.

Toch raar op de een of andere manier om iets te horen wat je eigenlijk al wist...

Mn eigen behandelaar gaat weer aan het werk en ik heb volgende maand een afspraak, gelukkig niet meer bij die hork. En reken maar dat ik even flink ga klagen (er schijnen meer mensen klachten over hem te hebben).

Welkom Klonk, maar wat heftig... sterkte!
Hoe nu verder?

quote:

Op woensdag 22 oktober 2014 12:00 schreef Klonk het volgende:
Tja, en toen was het ineens officieel.

Afgelopen Maandag ingestort, Donderdag huisarts, gisteren psycholoog, volgende week 2de lijns psychiater. Autisme was na een lang en emotioneel gesprek de conclusie, verder onderzoek moet meer details gaan geven.

Toch raar op de een of andere manier om iets te horen wat je eigenlijk al wist...

Klopt Ik ben er dan weer niet om ingestort, maar dat is even een ander verhaal. Sterkte(is nu even op zij plaats denk ik zo), en laat jezelf niet gek maken!

Ben tussen de 20-22 jaar oud en heb Pdd-nos, zit op de uni en haal gewoon goede cijfers enzo

Echter merk ik als ik stressvolle periodes heb, zoals toetsen, ik vervelende gedachtes heb. Gedachtes van ben ik homo, zou ik iemand wat aan kunnen doen enzovoort.

Deze gedachtes starten als ik bijvoorbeeld iets op internet lees over homofilie ofzo in de krant, vrij random dus.

Ik ga mezelf dan eindeloos controleren of ik 'iets' ben: homo, raar, noem maar op. En op internet staan gekke dingen die niet bepaald helpen.

Heel naar is dit want ik wéét dat deze gedachtes niet realistisch zijn maar ik voel me zo zwaar vervelend door die dingen te denken het maakt me letterlijk misselijk.

Kick.

Ik krijg een afspraak bij neuroloog. Moeder, mijn eigen arts, hele rambam gaan mee.
Ze willen een scan laten maken omdat ze bang zijn voor hersenschade.
Ik heb ook een slaapzak gekocht. Voor die inbakertherapie, voor als ik weer op een ramage ga, dan willen ze zo mijn wereld kleiner maken.
Omdat ze een zwaartedeken te duur vinden.

Hoe gaat het met jullie?

Beetje te vol geplande week, als ik toch eens dè oplossing zou vinden voor mn gebrekkige planning zou toch wel handig zijn .

quote:

Op woensdag 5 november 2014 08:56 schreef Nijna het volgende:
Beetje te vol geplande week, als ik toch eens dè oplossing zou vinden voor mn gebrekkige planning zou toch wel handig zijn .

Ik ben nu zelf (voor iets anders) bezig met graded activity. "Stapsgewijze toename van het niveau van functioneren van iemand in activiteiten en participatie." Ofwel, het bewust veel stappen terug doen om uiteindelijk een nieuw evenwicht te kunnen vinden. Oorspronkelijk bedoeld voor mensen met chronische pijnklachten (zoals mij), maar het is ook best toe te passen op andere vlakken, zoals bij jou.
Ik ken je agenda/leven natuurlijk niet maar te denken valt aan bijvoorbeeld eerst 2 dingen in de week in te plannen en de rest van de week dan helemaal niks in te plannen (moeilijk, dat snap ik). Langzaam aan kan je er dan 1 ding meer bij gaan plannen totdat je op een niveau komt waarbij je jezelf niet overvraagd en de planning voor jezelf acceptabel is.
En heel belangrijk, tijd voor jezelf nemen. Al is het maar voor een wandeling van een kwartier of dat je even wat in elkaar mag naaien (dat deed je toch?) of iets anders voor jezelf mag doen (tekenen, knutselen, you name it).

Misschien is een cursus mindfulness ook wel wat voor jou. Leren bewuster te leven en dus uiteindelijk ook bewuster te plannen.

En op de vraag hoe het gaat, het gaat ASS-technisch gezien wel aardig. Ben dus bezig (zoals hierboven staat) met graded activity voor mijn pijn - en vermoeidheidsklachten en daar komt mijn ASS goed van pas . Het strikt dingen doen volgens afspraak lukt me beter door de ASS.

Verder voor het eerst gisteren aan toch wel onbekende mensen verteld dat is ASS heb, het rolde zo ineens uit mijn mond toen het gesprek erover ging. Achteraf vraag ik me af of het wel verstandig was, maar tot nu toe heb ik nog geen nare/rare reacties gehad.

quote:

Op woensdag 5 november 2014 09:39 schreef kvd het volgende:

[..]

Ik ben nu zelf (voor iets anders) bezig met graded activity. "Stapsgewijze toename van het niveau van functioneren van iemand in activiteiten en participatie." Ofwel, het bewust veel stappen terug doen om uiteindelijk een nieuw evenwicht te kunnen vinden. Oorspronkelijk bedoeld voor mensen met chronische pijnklachten (zoals mij), maar het is ook best toe te passen op andere vlakken, zoals bij jou.
Ik ken je agenda/leven natuurlijk niet maar te denken valt aan bijvoorbeeld eerst 2 dingen in de week in te plannen en de rest van de week dan helemaal niks in te plannen (moeilijk, dat snap ik). Langzaam aan kan je er dan 1 ding meer bij gaan plannen totdat je op een niveau komt waarbij je jezelf niet overvraagd en de planning voor jezelf acceptabel is.
En heel belangrijk, tijd voor jezelf nemen. Al is het maar voor een wandeling van een kwartier of dat je even wat in elkaar mag naaien (dat deed je toch?) of iets anders voor jezelf mag doen (tekenen, knutselen, you name it).

Misschien is een cursus mindfulness ook wel wat voor jou. Leren bewuster te leven en dus uiteindelijk ook bewuster te plannen.

Dat klinkt vrij rigoureus... aan de andere kant lijkt het op zich wel een vrij logische methode.
Ik heb voor het komende jaar bewust een agenda met ringband gekocht, die kan ik open op tafel leggen en ik wil kijken of ik daar meer overzicht mee krijg dan met mn digitale agenda.
Ik ben al wel veel bewuster in het weekend de week die komt aan het bekijken. En ik plan bewust dagen dat de kinderen geen speelafspraakjes "mogen" maken (in elk geval niet hier thuis).
Sommige afspraken komen ook gewoon zo uit, maar dan blijk ik ze ineens een paar dagen achter elkaar te hebben geplakt. Leek het op dat moment handig, maar bleek het dat niet te zijn.
In elk geval vallen er alweer 2 dingen af, logopedie wekelijks en gesprekken eens in de 3 a 4 weken.
Thuisbegeleiding aan het afbouwen, omdat ik er toch weinig aan heb. Dus ik hou straks tijd over.

Mindfulness zit absoluut wat in. Ik heb een therapeute gehad die daar ook veel mee werkte, maar dat was absoluut geen goed moment, maar daardoor gaan bij mij vaak mn haren overeind staan bij het idee aan mindfulness, terwijl er eigenlijk best wel heel veel in zit en ik er denk ik op dit moment ook wel veel meer voor open zou staan.

Ik ben eigenlijk best een beetje zenuwachtig voor de neuroloog. Moet ook alleen, komt wel een begeleider mee van het beschermd wonen maar mijn vader en moeder kunnen niet. Dat vind ik erg moeilijk.
Ik weet ook niet goed wat ze mij gaan vragen en wat ik moet zeggen en wat ze gaan doen.

quote:

Op woensdag 5 november 2014 21:12 schreef Nijna het volgende:

[..]

Dat klinkt vrij rigoureus... aan de andere kant lijkt het op zich wel een vrij logische methode.
Ik heb voor het komende jaar bewust een agenda met ringband gekocht, die kan ik open op tafel leggen en ik wil kijken of ik daar meer overzicht mee krijg dan met mn digitale agenda.
Ik ben al wel veel bewuster in het weekend de week die komt aan het bekijken. En ik plan bewust dagen dat de kinderen geen speelafspraakjes "mogen" maken (in elk geval niet hier thuis).
Sommige afspraken komen ook gewoon zo uit, maar dan blijk ik ze ineens een paar dagen achter elkaar te hebben geplakt. Leek het op dat moment handig, maar bleek het dat niet te zijn.
In elk geval vallen er alweer 2 dingen af, logopedie wekelijks en gesprekken eens in de 3 a 4 weken.
Thuisbegeleiding aan het afbouwen, omdat ik er toch weinig aan heb. Dus ik hou straks tijd over.

Mindfulness zit absoluut wat in. Ik heb een therapeute gehad die daar ook veel mee werkte, maar dat was absoluut geen goed moment, maar daardoor gaan bij mij vaak mn haren overeind staan bij het idee aan mindfulness, terwijl er eigenlijk best wel heel veel in zit en ik er denk ik op dit moment ook wel veel meer voor open zou staan.

Je bent dus qua planning al op de goede weg!

En mindfulness, er is een cursus mindfulness voor volwassenen met autisme. Die ben ik ook aan het volgen. Minder zweverig dan de gewone cursus (die ik ook heb gevolgd). Als je gegevens wilt moet je het me maar zeggen.

quote:

Op woensdag 5 november 2014 21:16 schreef summer2bird het volgende:
Ik ben eigenlijk best een beetje zenuwachtig voor de neuroloog. Moet ook alleen, komt wel een begeleider mee van het beschermd wonen maar mijn vader en moeder kunnen niet. Dat vind ik erg moeilijk.
Ik weet ook niet goed wat ze mij gaan vragen en wat ik moet zeggen en wat ze gaan doen.

Kan me voorstellen dat het moeilijk is als je ouders niet meekunnen. Kan de afspraak niet verzet worden?

kvd, ik hou het even in mijn achterhoofd. We zijn nog ergens anders mee bezig, dat eerst maar eens bekijken.

Hoi,

Ik heb 1 december een gesprek bij het centrum autisme van de GGZ-instelling waar ik al een tijdje in therapie ben. Ik heb nu andere diagnoses maar mijn psycholoog vermoedt autisme en daarom ben ik daar aangemeld om het wel of niet uit te sluiten.
Mijn moeder en een vriendin hebben vragenlijsten gekregen (met mijn toestemming) dus daar zal ook naar gekeken worden.
Weet iemand wat ik van dat gesprek kan verwachten? En of het meerdere gesprekken/onderzoeken zijn?

Hoe hebben jullie eigenlijk je diagnose gekregen? Ik weet dat men niet overal uitgebreid onderzoek doet alvorens diagnoses te stellen.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 19:59 schreef kuolema het volgende:
Hoi,

Ik heb 1 december een gesprek bij het centrum autisme van de GGZ-instelling waar ik al een tijdje in therapie ben. Ik heb nu andere diagnoses maar mijn psycholoog vermoedt autisme en daarom ben ik daar aangemeld om het wel of niet uit te sluiten.
Mijn moeder en een vriendin hebben vragenlijsten gekregen (met mijn toestemming) dus daar zal ook naar gekeken worden.
Weet iemand wat ik van dat gesprek kan verwachten? En of het meerdere gesprekken/onderzoeken zijn?

Hoe hebben jullie eigenlijk je diagnose gekregen? Ik weet dat men niet overal uitgebreid onderzoek doet alvorens diagnoses te stellen.

Ik heb zelf een paar lijsten in moeten voeren, later heeft mijn vriend dat ook moeten doen. Er is een mondelinge vragenlijst bij me afgenomen. Ik wilde niet dat mijn moeder op gesprek zou komen over hoe ik vroeger was, dus dat hebben we met mijn geheugen en oude rapporten gedaan. Allemaal met de psycholoog. Daarna was ik nog steeds een twijfelgeval en hebben mijn vriend, ik de psycholoog en een ASS-deskundige een gesprek gehad en toen is de diagnose gesteld.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 19:59 schreef kuolema het volgende:
Hoi,

Ik heb 1 december een gesprek bij het centrum autisme van de GGZ-instelling waar ik al een tijdje in therapie ben. Ik heb nu andere diagnoses maar mijn psycholoog vermoedt autisme en daarom ben ik daar aangemeld om het wel of niet uit te sluiten.
Mijn moeder en een vriendin hebben vragenlijsten gekregen (met mijn toestemming) dus daar zal ook naar gekeken worden.
Weet iemand wat ik van dat gesprek kan verwachten? En of het meerdere gesprekken/onderzoeken zijn?

Hoe hebben jullie eigenlijk je diagnose gekregen? Ik weet dat men niet overal uitgebreid onderzoek doet alvorens diagnoses te stellen.

Even toevoegend, ik had mn ouders geloof ik wel gevraagd (of in elk geval mn vader) en heb ook oude schoolrapporten meegenomen toen.

Succes in elk geval, heb nu een beetje haast

quote:

Op donderdag 6 november 2014 20:03 schreef kvd het volgende:

[..]

Ik heb zelf een paar lijsten in moeten voeren, later heeft mijn vriend dat ook moeten doen. Er is een mondelinge vragenlijst bij me afgenomen. Ik wilde niet dat mijn moeder op gesprek zou komen over hoe ik vroeger was, dus dat hebben we met mijn geheugen en oude rapporten gedaan. Allemaal met de psycholoog. Daarna was ik nog steeds een twijfelgeval en hebben mijn vriend, ik de psycholoog en een ASS-deskundige een gesprek gehad en toen is de diagnose gesteld.

Dat kan heel erg verschillen per instelling. Mijn psycholoog wil perse dat mijn moeder erbij is, want anders "kan hij geen goede diagnose stellen". Al weet ik zeker dat mijn geheugen beter en preciezer is dan die van mijn moeder

quote:

Op donderdag 6 november 2014 22:31 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dat kan heel erg verschillen per instelling. Mijn psycholoog wil perse dat mijn moeder erbij is, want anders "kan hij geen goede diagnose stellen". Al weet ik zeker dat mijn geheugen beter en preciezer is dan die van mijn moeder

En je vader dan?

quote:

Op donderdag 6 november 2014 23:35 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

En je vader dan?

Ik weet niet of hij veel heeft meegekregen... Hij werkte fulltime en mn moeder was huisvrouw en dus meestal thuis (of bij mn oma maar dan ging ik ook mee ). Bovendien maakt mijn vader constant grapjes dus echt iets serieus zal je niet uit m krijgen.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 22:31 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dat kan heel erg verschillen per instelling. Mijn psycholoog wil perse dat mijn moeder erbij is, want anders "kan hij geen goede diagnose stellen". Al weet ik zeker dat mijn geheugen beter en preciezer is dan die van mijn moeder

Hij begon er bij mij zelf al over, hij wist al van de verstoorde band tussen ons. Hij opperde nog wel een oom of tante, maar aangezien die mij niet zo goed kennen ging dat ook niet door. Mochten we er echt samen niet uit zijn gekomen, dan zou ik wel dingen navragen bij mijn moeder, maar dat was gelukkig niet nodig.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 22:31 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dat kan heel erg verschillen per instelling. Mijn psycholoog wil perse dat mijn moeder erbij is, want anders "kan hij geen goede diagnose stellen". Al weet ik zeker dat mijn geheugen beter en preciezer is dan die van mijn moeder

Die van mij vroeg het ook bij de intake, maar mijn moeder wil niet lang weg ivm de zorg voor m'n vader dus heb maar wat vragen namens hem bij mijn moeder neergelegd om wat situaties na te vragen. Was verder niet zo heel spannend, met mijn basisschool verhalen en wat oude rapporten kwamen we we al ver genoeg

En wat betreft hoe het gaat; sinds een paar weken bij een andere psycholoog vooral ivm depressie maar daarnaast ook voor wat ASS gerelateerde zaken.
Ga vandaag contract tekenen bij m'n nieuwe werk (in mijn woonplaats!) dus dat is spannend
Eens kijken hoe dat allemaal gaat lopen, hoop dat ik daar wat gelukkiger van wordt dan van m'n oude baan. Alleen jammer dat ik niet meer samen met m'n vrouw kan reizen

Ik ben naar de neuroloog geweest. Excuses dat ik niet meer op mensen heb gereageerd hier, ben ik vergeten te doen.
Maar goed.
Mijn vader is uiteindelijk toch mee gegaan. Moest allerlei testjes doen maar was wel aardige man. Leek een beetje op Steve Jobs.
Krijg nu een mri scan.

Verder ga ik dit weekeind naar ouders toe! Dat is voor het eerst sinds vorig jaar kerst dus wel leuk.
Blijf alleen vannacht slapen maar toch.

Jippie, bij mij zit er nu ook vaart in, Donderdag eerste behandelafspraak voor EMDR

Ze gaan eerst de PTSS aanpakken en daarna gaan we kijken hoe ik kan voorkomen dat ik telkens vastloop, ben erg blij met de instelling waar ik terecht ben gekomen

Enige wat ik minder vind is dat ik me echt een gat in de bank aan het vervelen ben...

quote:

Op vrijdag 7 november 2014 15:05 schreef Klonk het volgende:
Enige wat ik minder vind is dat ik me echt een gat in de bank aan het vervelen ben...

Hoezo dat? Je moet gewoon even kijken of je niet een bezigheid hebt die je lekker kan bezighouden terwijl je zelf toch lekker productief of in elk geval "productief" bezig bent

quote:

Op donderdag 6 november 2014 20:03 schreef kvd het volgende:

[..]

Ik heb zelf een paar lijsten in moeten voeren, later heeft mijn vriend dat ook moeten doen. Er is een mondelinge vragenlijst bij me afgenomen. Ik wilde niet dat mijn moeder op gesprek zou komen over hoe ik vroeger was, dus dat hebben we met mijn geheugen en oude rapporten gedaan. Allemaal met de psycholoog. Daarna was ik nog steeds een twijfelgeval en hebben mijn vriend, ik de psycholoog en een ASS-deskundige een gesprek gehad en toen is de diagnose gesteld.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 21:02 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Even toevoegend, ik had mn ouders geloof ik wel gevraagd (of in elk geval mn vader) en heb ook oude schoolrapporten meegenomen toen.

Succes in elk geval, heb nu een beetje haast

quote:

Op vrijdag 7 november 2014 09:39 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Die van mij vroeg het ook bij de intake, maar mijn moeder wil niet lang weg ivm de zorg voor m'n vader dus heb maar wat vragen namens hem bij mijn moeder neergelegd om wat situaties na te vragen. Was verder niet zo heel spannend, met mijn basisschool verhalen en wat oude rapporten kwamen we we al ver genoeg

En wat betreft hoe het gaat; sinds een paar weken bij een andere psycholoog vooral ivm depressie maar daarnaast ook voor wat ASS gerelateerde zaken.
Ga vandaag contract tekenen bij m'n nieuwe werk (in mijn woonplaats!) dus dat is spannend
Eens kijken hoe dat allemaal gaat lopen, hoop dat ik daar wat gelukkiger van wordt dan van m'n oude baan. Alleen jammer dat ik niet meer samen met m'n vrouw kan reizen

Thanks. Ik kon zelf aangeven of ik het goed zou vinden als mijn ouders op gesprek komen en/of een vragenlijst krijgen. Heb alleen voor het laatste gekozen. Mijn moeder zegt nu over de vragenlijst 'dat weet ik allemaal niet meer hoor', dus een gesprek zou ook niet zoveel zin hebben gehad.
Er is niets gezegd over rapporten, maar misschien komt dat later wel, want ik weet niet of het maar één gesprek is of meerdere. Er staat anderhalf uur voor ingepland zei mijn psycholoog, wat me lang genoeg lijkt.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 22:31 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dat kan heel erg verschillen per instelling. Mijn psycholoog wil perse dat mijn moeder erbij is, want anders "kan hij geen goede diagnose stellen". Al weet ik zeker dat mijn geheugen beter en preciezer is dan die van mijn moeder

Heb je nog geen onderzoek gehad?

Nu ik hier toch ben, gelijk maar even sociaal doen

Ceased2be, wanneer ga je starten met je nieuwe baan? En waarom ga je naar een andere psycholoog? Is dat extra of ben je overgestapt?

quote:

Op vrijdag 7 november 2014 14:56 schreef summer2bird het volgende:
Ik ben naar de neuroloog geweest. Excuses dat ik niet meer op mensen heb gereageerd hier, ben ik vergeten te doen.
Maar goed.
Mijn vader is uiteindelijk toch mee gegaan. Moest allerlei testjes doen maar was wel aardige man. Leek een beetje op Steve Jobs.
Krijg nu een mri scan.

Verder ga ik dit weekeind naar ouders toe! Dat is voor het eerst sinds vorig jaar kerst dus wel leuk.
Blijf alleen vannacht slapen maar toch.

Ik had wel gelezen dat je die onderzoeken krijgt omdat men bang is dat je hersenschade hebt (lurk hier af en toe), maar ik vraag me af waarvan dan.
Kun je het goed vinden met je ouders? Veel plezier

Mijn eigen psychiater is weer terug wat een verademing zeg.

quote:

Op vrijdag 7 november 2014 20:08 schreef kuolema het volgende:

Ceased2be, wanneer ga je starten met je nieuwe baan? En waarom ga je naar een andere psycholoog? Is dat extra of ben je overgestapt?

Bedoeling is is dat ik 2 Januari start

Andere psycholoog is omdat ik geen vertrouwen heb in het GGZ hier waar ik door mijn huisarts naartoe gestuurd was. Sowieso duurde het weken voordat ik reactie kreeg in het geval van vragen... op verzoek nu doorgestuurd naar mijn oude groep psychologen, daar kon ik met 2 weken al terecht voor een intake.

quote:

Op donderdag 6 november 2014 14:16 schreef Nijna het volgende:
kvd, ik hou het even in mijn achterhoofd. We zijn nog ergens anders mee bezig, dat eerst maar eens bekijken.

Ik zie het nu pas staan. Helemaal goed. Ik hoop voor je dat wat je nu aan het doen bent, gaat helpen!

quote:

Op vrijdag 7 november 2014 20:08 schreef kuolema het volgende:

[..]

[..]

[..]

Thanks. Ik kon zelf aangeven of ik het goed zou vinden als mijn ouders op gesprek komen en/of een vragenlijst krijgen. Heb alleen voor het laatste gekozen. Mijn moeder zegt nu over de vragenlijst 'dat weet ik allemaal niet meer hoor', dus een gesprek zou ook niet zoveel zin hebben gehad.
Er is niets gezegd over rapporten, maar misschien komt dat later wel, want ik weet niet of het maar één gesprek is of meerdere. Er staat anderhalf uur voor ingepland zei mijn psycholoog, wat me lang genoeg lijkt.

[..]

Heb je nog geen onderzoek gehad?

Nu ik hier toch ben, gelijk maar even sociaal doen

Ceased2be, wanneer ga je starten met je nieuwe baan? En waarom ga je naar een andere psycholoog? Is dat extra of ben je overgestapt?

[..]

Ik had wel gelezen dat je die onderzoeken krijgt omdat men bang is dat je hersenschade hebt (lurk hier af en toe), maar ik vraag me af waarvan dan.
Kun je het goed vinden met je ouders? Veel plezier

Geboorte dat niet goed was verlopen en sinds dat ik jong ben bons ik heel hard met mijn hoofd tegen dingen als ik stress heb.
Stom iets maar het gebeurd.
Dus daar gaan we even naar kijken,

Ik kan het heel goed vinden met mijn ouders.

Afstuderen schiet voor geen meter op hier. Zodra ik geen rooster heb wat aangeeft: je hebt dan en dan les, gaat alles mis. Volledige vrijheid werkt gewoon niet voor mij. En deadlines/schema maken werkt niet echt want je kan het net zo makkelijk weer uitstellen, geen haan die er naar kraait..

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 08:02 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Bedoeling is is dat ik 2 Januari start

Andere psycholoog is omdat ik geen vertrouwen heb in het GGZ hier waar ik door mijn huisarts naartoe gestuurd was. Sowieso duurde het weken voordat ik reactie kreeg in het geval van vragen... op verzoek nu doorgestuurd naar mijn oude groep psychologen, daar kon ik met 2 weken al terecht voor een intake.

Dat duurt nog wel even dus. Mooie datum om met iets te starten wel, zo aan het begin van het jaar

Goed dat je hebt aangegeven dat het je daar niet beviel, ik zou dat niet durven denk ik. Maar ik ben op zich tevreden met de hulpverlening nu.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 12:24 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Geboorte dat niet goed was verlopen en sinds dat ik jong ben bons ik heel hard met mijn hoofd tegen dingen als ik stress heb.
Stom iets maar het gebeurd.
Dus daar gaan we even naar kijken,

Ik kan het heel goed vinden met mijn ouders.

Okee. Apart dat ze daar nu pas mee komen dan.

Wat fijn dat je een goede band hebt met je ouders Waarom ga je er niet vaker heen dan?

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 12:28 schreef Deezertje het volgende:
Afstuderen schiet voor geen meter op hier. Zodra ik geen rooster heb wat aangeeft: je hebt dan en dan les, gaat alles mis. Volledige vrijheid werkt gewoon niet voor mij. En deadlines/schema maken werkt niet echt want je kan het net zo makkelijk weer uitstellen, geen haan die er naar kraait..

Kun je niet iets regelen met een docent? Dat je tussentijds dingen moet inleveren en zo?

quote:

Op zondag 9 november 2014 16:53 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat duurt nog wel even dus. Mooie datum om met iets te starten wel, zo aan het begin van het jaar

Tja, minimaal maandopzegtermijn en dan per eerstvolgende 1e v/d maand... dus heel veel sneller zou het niet kunnen gaan. Ga vandaag mijn ontslag indienen bij mijn huidige baan, dan heb ik een week of 6 om uit te werken

quote:

Goed dat je hebt aangegeven dat het je daar niet beviel, ik zou dat niet durven denk ik. Maar ik ben op zich tevreden met de hulpverlening nu.

Ja, dat was ook een uniek iets; voor mezelf opkomen

Jaja, ik mag hier nu ook posten. Na 26 jaar altijd al het gevoel gehad te hebben dat ik er nooit helemaal bij hoorde is er nu PDD NOS geconstateerd. Gister een gesprek met de psychiater gehad omdat de psycholoog denkt dat ritalin goed kan werken tegen de chaos in mijn hoofd. Vind het toch wel heel spannend hoor. 26 jaar lang heb ik alles alleen moeten doen, en dacht iedereen dat ik lui of ongemotiveerd was. Terwijl ik eigenlijk tegen autisme en een alcoholische vader aan het knokken was. Het is nu dus best emotioneel dat ik wel serieus word genomen en er een duidelijke oorzaak is voor de chaos in mijn hoofd, en dat ik moeilijk contacten leg.

Het enige wat ik nu nog lastig vind om te verwerken is wat nu komt door mijn aandoening of door mijn eigen persoonlijkheid. Volgende week begint mijn cognitieve gedragstherapie wat ik superspannend vind, maar ook wel weer naar uit kijk. Kan nu lekker aan mezelf werken en ik kan er alleen maar beter uit komen!

quote:

Op woensdag 12 november 2014 11:15 schreef Windwalker88 het volgende:
Het enige wat ik nu nog lastig vind om te verwerken is wat nu komt door mijn aandoening of door mijn eigen persoonlijkheid. Volgende week begint mijn cognitieve gedragstherapie wat ik superspannend vind, maar ook wel weer naar uit kijk. Kan nu lekker aan mezelf werken en ik kan er alleen maar beter uit komen!

Of het komt door je aandoening of door je persoonlijkheid maakt feitelijk weinig uit; je bent wie je bent
Probeer iig niet te verzanden in 'zie je wel, dat komt door m'n pdd-nos / ass!' maar gewoon lekker schouders eronder en eraan werken.

Als je straks je pasje hebt en de 'secret handshake' hebt geleerd hoor je pas echt bij de club

quote:

Op woensdag 12 november 2014 11:41 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Of het komt door je aandoening of door je persoonlijkheid maakt feitelijk weinig uit; je bent wie je bent
Probeer iig niet te verzanden in 'zie je wel, dat komt door m'n pdd-nos / ass!' maar gewoon lekker schouders eronder en eraan werken.

Als je straks je pasje hebt en de 'secret handshake' hebt geleerd hoor je pas echt bij de club

Ja, heb je helemaal gelijk in. Heb ook nog een prima sociaal leven die al mijn gekke trekjes zien als iets dat me speciaal maakt. Is gewoon even wennen dat ik een labeltje heb, maar daar kom ik ook wel overheen.

En de grap: "dat komt door mijn autisme" is nu al een insidejoke geworden thuis. Nu nog mijn autipas ophalen en dan is mijn leven wel compleet :-p

quote:

Op woensdag 12 november 2014 12:38 schreef Windwalker88 het volgende:

[..]

Ja, heb je helemaal gelijk in. Heb ook nog een prima sociaal leven die al mijn gekke trekjes zien als iets dat me speciaal maakt. Is gewoon even wennen dat ik een labeltje heb, maar daar kom ik ook wel overheen.

En de grap: "dat komt door mijn autisme" is nu al een insidejoke geworden thuis. Nu nog mijn autipas ophalen en dan is mijn leven wel compleet :-p

Precies, degenen die het weten steken er ook lekker de draak mee.
Maak het allemaal niet serieuzer dan het is (maar dat is makkelijker praten voor ons dan voor de zwaardere gevallen natuurlijk).

quote:

Op woensdag 12 november 2014 12:44 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Precies, degenen die het weten steken er ook lekker de draak mee.
Maak het allemaal niet serieuzer dan het is (maar dat is makkelijker praten voor ons dan voor de zwaardere gevallen natuurlijk).

Idd, net als mijn oude rijinstructeur. Die stak er ook altijd de draak mee als ik iets fouts deed

Hoorde vorige week dat 'ie 2 jaar geleden gestorven is, aan maagkanker. M'n broertje lest namelijk bij dezelfde rijschool als waar ik heb gelest. Kerel hoestte in elke les al zijn longen eruit, want hij had zn leven lang stevig gerookt.

Duzz contract word niet verlengd. Ben een beetje aan het kijken en heb enkele tips gekregen om te solliciteren. We gaan eens zien hoe wen wat, en anders gaan we naar het uitzendbureau...

Heb nog wel een vraagje: ik ga volgende week beginnen met ritalin. Volgends m'n psycholoog gaat dit helpen om wat rust in mijn hoofd te krijgen. Heeft iemand hier ervaring mee, want ben best wel een beetje huiverig om aan de medicijnen te gaan.

quote:

Op vrijdag 14 november 2014 19:11 schreef GlenSpey het volgende:

[..]

Ik vind het eigenlijk nooit grappig als mensen zeggen dat iets door mijn autisme komt. Ben geen mongool, en wens ook niet als zodanig gezien te worden. Kan prima voor mezelf denken, zonder dat mijn handicap daar een rol in speelt

Juist daarom ook vertel ik het zo goed als nooit dat ik het heb.

Dit heb je overal, zelfs op fok zelf staan dit soort mensen in de rij je met dit soort non-argumenten te bekledderen

Edit: Sterker nog, er is zelfs 1 iemand op fok die van mening is dat door mijn autisme mijn argumenten gelijk maar ongeldig zijn, maar tegelijkertijd vind ze dat ik in de ziektewet terecht ben gekomen omdat ik de boel gewoon besodemieter ofzo

quote:

Op vrijdag 14 november 2014 20:25 schreef Windwalker88 het volgende:
Heb nog wel een vraagje: ik ga volgende week beginnen met ritalin. Volgends m'n psycholoog gaat dit helpen om wat rust in mijn hoofd te krijgen. Heeft iemand hier ervaring mee, want ben best wel een beetje huiverig om aan de medicijnen te gaan.

Zeker, ik werd er echt rustig van. Het gekke is alleen dat anderen het meer merken dan ikzelf. Mn vriendin heeft bijvoorbeeld eerder door dan ikzelf wanneer ik m vergeten ben in te nemen

En ik ben weer opnieuw opgenomen
Op de crisis afdeling nu.
Had op wonen wat dingen gedaan die niet door de beugel kunnen en nu hadden mijn ouders, psych. team een rust-opname geregeld.
Krijg nu een opname van 2 weken om rust te krijgen.
Ik zit op gesloten nu maar heb gelukkig een pasje gekregen omdat ik niet echt een gevaar ben voor mijzelf.
Ook mag ik deze 2 weken niet terug naar mijn afdeling of naar mijn eigen appartement zonder begeleiding
Morgen maar eens wat lekkers halen, en vanavond een flink stuk wandelen.
Ze hebben hier wel een mooie rust kamer, een met ps3 en hbo kanalen
Toch mis ik mijn eigen programma, afdeling en appartement wel.
Ach, aan alles komt een eind. Dus aan deze opname op een gegeven moment ook.
En ik mis mijn eigen internet lijn Alles is hier zo traag

Wat een volle dag... Vanmorgen gesprek samen met mijn man, was de laatste want ze gaan stoppen met hun aanbod. Nu gaan ze nog kijken voor alternatief, dus dat wachten we nog even af.
Het was een energievreter.
Vanmiddag sport van de oudste en daarna wilde ze spelen met een meisje daarvan. Ik kende ze verder niet, dus ik ben maar meegegaan.Het voelde een beetje raar om haar gewoon maar mee te geven zonder dat ik wist waar ze terecht zou komen, maar ik heb daar tot 17.00u gezeten. Leuk voor dochter, maar ik was wel behoorlijk gaar.

Gelukkig hoefde ik niet te koken zelf .