De kunst van het loslaten van je ex #235

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:23 schreef S95Sedan het volgende:

[..]

Lieve schat, ik weet ook zeker niet alles maar ik heb zelf in dezelfde situatie gezeten. Ook ondanks alles geprobeerd om antwoorden te krijgen wat ik niet kreeg. Uiteindelijk alleen maar kutter door gevoeld.

Hoe eerder je verder gaat, hoe sneller je van dat kutgevoel af bent. En nee dat is niet simpel.

Goed, het is niet mijn bedoeling om me als een bitch te gedragen, maar ik ben het onderhand een beetje zat aan het worden dat mensen lijken te denken dat ik totaal geen ruggengraat heb en niet voor mezelf kan denken. Niemand lijkt te kunnen begrijpen dat ik dit doe, omdat MIJN gevoel zegt dat ik dit moet doen. Hier luister ik dan naar. Ga ik op mijn bek? Prima. Maar dan heb ik wel naar mijn gevoel geluisterd en dan is het goed. Ook is het werk ontzettend belangrijk voor mij en ga ik daar met veel plezier naar toe. Ik vind dit het niet waard om dat te verkloten.

Hoewel ik hem absoluut niet terug hoef en alleen contact zal hebben over en op het werk, wil ik niet dat ik eeuwig boos op hem blijf en dat de volgende jongen het straks te verduren krijgt. Die twee mogen elkaar hebben. Hij is een eikel en zij een kutwijf. Ik kom wel weer iemand tegen. Maar daarvoor moet ik dit eerst afsluiten. En hij was mijn eerste liefde.. Misschien dat het daarom ook juist zo belangrijk is.

Waar het dus op neer komt is dat ik het jammer vind dat mensen mijn gevoel niet respecteren. Het vreemdgaan zal ik nooit vergeten, maar ik wil ook niet dat, als ik later terug kijk, dat alles is wat ik zie.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:27 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Goed, het is niet mijn bedoeling om me als een bitch te gedragen, maar ik ben het onderhand een beetje zat aan het worden dat mensen lijken te denken dat ik totaal geen ruggengraat heb en niet voor mezelf kan denken. Niemand lijkt te kunnen begrijpen dat ik dit doe, omdat MIJN gevoel zegt dat ik dit moet doen. Hier luister ik dan naar. Ga ik op mijn bek? Prima. Maar dan heb ik wel naar mijn gevoel geluisterd en dan is het goed. Ook is het werk ontzettend belangrijk voor mij en ga ik daar met veel plezier naar toe. Ik vind dit het niet waard om dat te verkloten.

Hoewel ik hem absoluut niet terug hoef en alleen contact zal hebben over en op het werk, wil ik niet dat ik eeuwig boos op hem blijf en dat de volgende jongen het straks te verduren krijgt. Die twee mogen elkaar hebben. Hij is een eikel en zij een kutwijf. Ik kom wel weer iemand tegen. Maar daarvoor moet ik dit eerst afsluiten. En hij was mijn eerste liefde.. Misschien dat het daarom ook juist zo belangrijk is.

Waar het dus op neer komt is dat ik het jammer vind dat mensen mijn gevoel niet respecteren. Het vreemdgaan zal ik nooit vergeten, maar ik wil ook niet dat, als ik later terug kijk, dat alles is wat ik zie.

Goed hoor, we geven je alleen advies als ervaringsdeskundigen. Maar als je eigenwijs wil zijn prima

Door schade en schande wordt men pas wijs

Laat ons weten hoe het was en of je er tevreden mee bent.
Succes!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 11:41 schreef Godshand het volgende:

[..]

Goed hoor, we geven je alleen advies als ervaringsdeskundigen. Maar als je eigenwijs wil zijn prima

Door schade en schande wordt men pas wijs

Laat ons weten hoe het was en of je er tevreden mee bent.
Succes!

Niks mis met je gevoel volgen. Dan maar eigenwijs Niet elke situatie is hetzelfde.

Zal ik doen. Dankjewel.

Ik snap je wel hoor megakonijn!
Een van mijn cliënten op mijn werk is ernstig ziek en mijn eerste reactie is ook om mijn ex te bellen en op zijn schouder uit te huilen. Hoe onverstandig dat ook is.
Maar ik heb jaren geleden ook een vreselijke break up mee gemaakt en Godshand heeft gelijk. Elkaar zien en confronteren heeft geen zin, het conflict blijft.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:12 schreef LalalaHippie het volgende:
Ik snap je wel hoor megakonijn!
Een van mijn cliënten op mijn werk is ernstig ziek en mijn eerste reactie is ook om mijn ex te bellen en op zijn schouder uit te huilen. Hoe onverstandig dat ook is.
Maar ik heb jaren geleden ook een vreselijke break up mee gemaakt en Godshand heeft gelijk. Elkaar zien en confronteren heeft geen zin, het conflict blijft.

Klopt.

Feit is gewoon dat het het beste is als je afstand neemt en geen contact meer hebt.
Feit is ook dat niet iedereen daar mee om kan gaan en zich daar anders bij voelt.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:28 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Je had haar toch geblokkeerd? Hoe kan ze dan contact met je opnemen? Ga eens nadenken wat je nu wil, want elke keer zeg je dat je iets doet, maar doe je het niet/half.

Ik had haar geblokkeerd op alles. Tot ze me ging bellen..

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:36 schreef Amplifier het volgende:

[..]

Ik had haar geblokkeerd op alles. Tot ze me ging bellen..

Had dan dat rode knopje ingedrukt. Waarmee je ophangt, weetjewel.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 12:41 schreef Gray het volgende:

[..]

Had dan dat rode knopje ingedrukt. Waarmee je ophangt, weetjewel.

mijn gevoel drukte mijn gezond verstand weg..

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 13:29 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Maar waarom spreek je dan weer af? Nogmaals, wat wil je nou? Als ik je nu vraag, wil je met haar afspreken, zeg je dan nog steeds ja, of heb je nu iets van, nee, toch liever niet?

Dan zeg ik nog steeds ja. Mijn gevoel zegt dat het goedkomt. Mijn hoofd is er niet zeker van. Toch neem ik het risico en ga ik met haar afspreken. Mocht het niks worden is het jammer maar heb ik er echt alles aan gedaan en heb ik er meer vrede mee..

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:18 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Wat zou er vandaag anders zijn dan vrijdag? Toen zei ze dat ze het niet wist en het voorlopig niet wilde en weetikwat. Waarom zou ze het nu opeens wel weten?

Ze zei dat ze het niet wist en heel even tijd nodig had. Nu heeft ze me weer gemist. Ik heb gewoon het gevoel dat ze me terugwil. Ik ga nu niet als een jonge hond erbovenop zitten maar ga wel een goed gesprek met haar aan en stel me wat terughoudend op.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 15:21 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Voor iemand die zich terughoudend opstelt zeg je toch wel erg snel ja tegen haar

Daar heb je gelijk in... Ik laat mezelf dan weer te snel gaan...

Vanavond dus bij haar geweest.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Verder een constructief gesprek waarin ze aangaf echt alleen van mij te houden en me weer terug te willen maar dat ik me wel anders moet opstellen. Niet meer zo ongelooflijk jaloers en ik moet niet meer veel dingen verbieden. Heeft ze wel gelijk in want ik was stikjaloers en overbeschermend.

Ik heb gezegd dat ik daar voor open sta maar er wel dingen moeten veranderen. We zijn weer aan het opbouwen en heb er een goed gevoel over! Vrijdag weer wat drinken met haar.

Ik ben happy!


voor nu

Mijn vriendin en ik hebben het 2 maanden geleden uitgemaakt, en ik had het gevoel dat het definitief was maar we zien elkaar nog steeds.. langste tijd dat we elkaar niet zagen was 2 weken, en toen werd ze helemaal needy, appte me heel vaak en wou per se afspreken. Gisteren zei ze letterlijk: 'als jij mij zou verbieden met andere jongens te zijn, zou ik dat kut vinden maar wel voor jou kiezen'. Er is echter wel een andere gast, contact kwam voornamelijk van hem maar ze ziet hem ook wel zitten, nog niet gekust oid. En ik heb nu ook meer contact met ander meisje, vind haar wel minder leuk dan mijn ex.

Wat moet ik hier nu mee Ik zou echt trots zijn als zij de moeder van mijn kinderen wordt, dus wat dat betreft moet ik er keihard voor gaan maar ik wil dat zij dat ook doet en dat mis ik.

Zo. Net thuis. We hebben lekker gegeten en gedronken en er uiteindelijk 1,5 uur gezeten. Ik ben ontzettend blij dat ik gewoon lekker naar mijn eigen gevoel heb geluisterd en zogenaamd eigenwijs ben geweest

Het begin was wat ongemakkelijk, maar op een gegeven moment voelde het zoals het altijd was. Of ja, niet helemaal, maar het kwam erbij in de buurt. We hebben het gehad over school, werk etc en op het eind een beetje waar we, of ik, eigenlijk voor kwamen. Ik heb hem niet gezegd wat ik weet, want dat vond ik te confronterend. Ook vond/vind ik het gezeik allemaal niet waard. Hij bleef volhouden dat wat hij al heel de week zegt de reden is en op de helft heeft ie zelf waarschijnlijk geen antwoord. Dit bleek wel toen ik hem vroeg naar een opmerking die hij naar mijn hoofd heeft geslingerd van de week. Ik zei hem dat ie dit had gezegd, omdat ie zelf ook niks beters wist, en dit was inderdaad het geval.

Samen terug gelopen naar het station en toen was het zover: het afscheid. Dit viel me opeens ontzettend zwaar, maar ik had er tegelijkertijd ook wel vrede mee. Om mezelf niet meer te kwellen en om stille hoop te voorkomen, vroeg ik het hem nog één keer: 'dit wordt het niet meer tussen ons, he?' En nee, inderdaad. Toen knakte ik toch wel en wist ik even niet waar ik het zoeken moest, want nu stond ik opeens te janken op Nijmegen CS tijdens de fucking spits en ik hoe ik twee tellen daarvoor nog een prima kop had, zag ik er nu uit als een natte dweil.

Het liet hem ook niet koud en hij was ontzettend lief. Hij hield me vast en vertelde mij absoluut geen spijt te hebben van ons en dat ie wel degelijk gelukkig is geweest. Ik zei hem dat ik helemaal niet wil dat hij een ander heeft, maar dat ik wel door heb dat dit het geval is. Vertelde hem dat ie lief moest zijn voor haar en dat ik hoop dat ie gelukkig wordt. Dit had ie niet verwacht en hield me nog steviger vast. Dikke knuffel en ik kreeg ook een keer of tien een flinke kus. Beetje staan kroelen daar, zeg maar.

Hoewel ik dit nu met tranen in mijn ogen aan het typen ben en ik het kut vind dat het nu echt klaar is, ben ik wel ontzettend blij. Of ja, blij..tevreden. We zijn goed uit elkaar gegaan en kunnen nog bij elkaar terecht. Of we daar nu gebruik van gaan maken of niet. Dat we hebben ~gezoend geeft ook wel aan hoe makkelijk hij er over denkt en dat ik, wat dat betreft, niet veel ga missen. Ik kan oprecht zeggen dat ik het nu echt fijn heb afgesloten en dit achter me kan laten. Het verdriet zit er nog, maar dat heb ik maar te accepteren.

Nu lekker mijn bedje in en een avondje tv kijken en zo nu en dan flink janken

quote:

Op woensdag 1 oktober 2014 21:42 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Tja, je moet het uiteindelijk zelf weten. Meerdere mensen hebben je gewaarschuwd voor de 'gevaren' van het hebben van een relatie met zo jong iemand, maar als jij denkt dat het kan, wens ik je succes!

Bedankt voor alle hulp.

Vanavond weer wat drinken met haar.

Ze heeft tegen die andere jongen gezegd dat ze waarschijnlijk weer bij mij terugkomt, en dus niet met hem meer gaat afspreken. Dat vind ik not done namelijk...

quote:

Op vrijdag 3 oktober 2014 15:09 schreef Amplifier het volgende:

[..]

Bedankt voor alle hulp.

Vanavond weer wat drinken met haar.

Ze heeft tegen die andere jongen gezegd dat ze waarschijnlijk weer bij mij terugkomt, en dus niet met hem meer gaat afspreken. Dat vind ik not done namelijk...

En hoe weet je dat zo zeker?

Vind het leuk voor je allemaal, maar ik zou een beetje uitkijken als ik jou was.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2014 19:24 schreef MegaKonijn het volgende:
Zo. Net thuis. We hebben lekker gegeten en gedronken en er uiteindelijk 1,5 uur gezeten. Ik ben ontzettend blij dat ik gewoon lekker naar mijn eigen gevoel heb geluisterd en zogenaamd eigenwijs ben geweest

Het begin was wat ongemakkelijk, maar op een gegeven moment voelde het zoals het altijd was. Of ja, niet helemaal, maar het kwam erbij in de buurt. We hebben het gehad over school, werk etc en op het eind een beetje waar we, of ik, eigenlijk voor kwamen. Ik heb hem niet gezegd wat ik weet, want dat vond ik te confronterend. Ook vond/vind ik het gezeik allemaal niet waard. Hij bleef volhouden dat wat hij al heel de week zegt de reden is en op de helft heeft ie zelf waarschijnlijk geen antwoord. Dit bleek wel toen ik hem vroeg naar een opmerking die hij naar mijn hoofd heeft geslingerd van de week. Ik zei hem dat ie dit had gezegd, omdat ie zelf ook niks beters wist, en dit was inderdaad het geval.

Samen terug gelopen naar het station en toen was het zover: het afscheid. Dit viel me opeens ontzettend zwaar, maar ik had er tegelijkertijd ook wel vrede mee. Om mezelf niet meer te kwellen en om stille hoop te voorkomen, vroeg ik het hem nog één keer: 'dit wordt het niet meer tussen ons, he?' En nee, inderdaad. Toen knakte ik toch wel en wist ik even niet waar ik het zoeken moest, want nu stond ik opeens te janken op Nijmegen CS tijdens de fucking spits en ik hoe ik twee tellen daarvoor nog een prima kop had, zag ik er nu uit als een natte dweil.

Het liet hem ook niet koud en hij was ontzettend lief. Hij hield me vast en vertelde mij absoluut geen spijt te hebben van ons en dat ie wel degelijk gelukkig is geweest. Ik zei hem dat ik helemaal niet wil dat hij een ander heeft, maar dat ik wel door heb dat dit het geval is. Vertelde hem dat ie lief moest zijn voor haar en dat ik hoop dat ie gelukkig wordt. Dit had ie niet verwacht en hield me nog steviger vast. Dikke knuffel en ik kreeg ook een keer of tien een flinke kus. Beetje staan kroelen daar, zeg maar.

Hoewel ik dit nu met tranen in mijn ogen aan het typen ben en ik het kut vind dat het nu echt klaar is, ben ik wel ontzettend blij. Of ja, blij..tevreden. We zijn goed uit elkaar gegaan en kunnen nog bij elkaar terecht. Of we daar nu gebruik van gaan maken of niet. Dat we hebben ~gezoend geeft ook wel aan hoe makkelijk hij er over denkt en dat ik, wat dat betreft, niet veel ga missen. Ik kan oprecht zeggen dat ik het nu echt fijn heb afgesloten en dit achter me kan laten. Het verdriet zit er nog, maar dat heb ik maar te accepteren.

Nu lekker mijn bedje in en een avondje tv kijken en zo nu en dan flink janken

Goed, 1 van de spreekwoordelijke uitzonderingen.

Blij dat het voor je geholpen heeft.

Gaat er hevig aan toe hier

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2014 12:17 schreef Brannagh het volgende:
Gaat er hevig aan toe hier

Ik ben best een heftig boek aan het lezen: http://www.bol.com/nl/p/liefdesbang/9200000021924469/
Man man man wat een zelf-confrontatie. Markeer halve pagina's en er lijken 103934809 kwartjes tegelijkertijd naar beneden te flikkeren
Absolute aanrader!

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2014 23:03 schreef runaway het volgende:

[..]

Ik ben best een heftig boek aan het lezen: http://www.bol.com/nl/p/liefdesbang/9200000021924469/
Man man man wat een zelf-confrontatie. Markeer halve pagina's en er lijken 103934809 kwartjes tegelijkertijd naar beneden te flikkeren
Absolute aanrader!

Bewonder je om je wilskracht iets te veranderen aan jezelf, je had me al eerder een link naar een boek gestuurd en die heb ik op een lijstje gezet, maar eigenlijk heb ik helemaal geen zin om er op zo'n manier mee bezig te zijn.

Zeker sinds ik uit het groepgesprek ben valt het me op hoe rustig ik ben eigenlijk. Hangt nog steeds een foto van mij en mijn ex tegenover mijn bed, en er is al een paar keer gezegd dat ik die weg moest halen, maar hij hangt er prima. We lopen gearmd in een bos, en de foto is van achter gemaakt. Alsof we weglopen. Zijn broek dezelfde kleur als mijn jas.

Herinneringen heb ik nog volop, en de negatieve dingen laat ik nu al een stuk losser. Wil ik croissantjes kopen, moet ik lachen om die ene keer dat hij gewoon eigeel over afbakcroissantjes heengoot en dat in de oven zette, en allemaal van die onbenullige dingen. Bijna twee jaar van mijn leven bestaat uit gekke verhaaltjes, van een afstand verteld, grappige verhalen, leuke dingen die we samen hebben gedaan, en ik denk dat ik er wel vrede mee heb. En hopelijk kan ik me over 40 jaar nog net zo goed alles herinneren als dat ik dat nu doe.

Maar ik moet wel opletten dat ik nu niet alles wit ga zien. Heb nog zat PM"s waarin ik uitleg aan iemand wat er fout ging, waarin ik echt helemaal over mijn toeren mijn hart lucht. De zwarte kant was heel naar.

Hoe moet je dat eigenlijk doen? Iemand herinneren? Ik wil hem absoluut niet ophemelen, maar ik wil het ook niet te negatief neerzetten.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 14:53 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Bewonder je om je wilskracht iets te veranderen aan jezelf, je had me al eerder een link naar een boek gestuurd en die heb ik op een lijstje gezet, maar eigenlijk heb ik helemaal geen zin om er op zo'n manier mee bezig te zijn.

Ik heb me door dit boek beseft dat ik wel heel hard kan roepen dat mijn ex bindingsangst is en hij een stommerd is, maar dat dit net zo hard iets over mij zegt. Ik ben nogal paniekerig deze relatie begonnen (iehhh, relaties!!!) en de dynamiek is vervolgens omgeslagen naar dat hij ging piepen en het benauwd kreeg, afstand zocht en het allemaal niet wist. Ik heb me toen heel erg met hem bezig gehouden, niet zelf opgestapt, mezelf vergeten, lage eigenwaarde etc.
Hele duw-trek verhaal wil ik niet nogmaals.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 14:53 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Hoe moet je dat eigenlijk doen? Iemand herinneren? Ik wil hem absoluut niet ophemelen, maar ik wil het ook niet te negatief neerzetten.

Dit vraag ik mij ook af. Ik wil mijn ex ook niet ophemelen. Vreemdgaan is, in mijn ogen, het ergste wat je kan doen in een relatie. Toch heb ik het ook enorm leuk met hem gehad en heb ontzettend gelachen.. Wat het nog moeilijker maakt is dat iedereen in mijn omgeving wel klaar is met hem en elke gelegenheid aanpakt om hem de grond in te boren. Heb al gezegd dat ik dit niet wil, maar dan is het 'ja, maar dat snap je toch wel?'

Dus ik ben ook wel benieuwd hoe en wat. Ik denk dat dat gewoon met de tijd komt. Dat je met een fijn gevoel terug kijkt, maar wel in je achterhoofd houdt waarom het is mis gegaan etc.

Lastig.

Ben happy.

Het is nu bijna vier maanden uit. Ik ben er volledig overheen, hij is er na een tijdje Lexa en nu zijn nieuwe relatie uit dat hij wellicht geen relatiemateriaal is (en is ook nu weer te laf om het uit te maken).

Flinke midlifecrisis, zoekt toenadering op een manier dat ik zijn huidige vriendin niet benijd en wil nu toch ook vrienden worden omdat hij met mij toch wel het meest heeft gedeeld van allemaal en ik zijn klankbord en spiegel ben.. Succes daarmee

Ik heb vriendelijk bedankt en zie Anita Witzier en de crew van Memories over 20 jaar wel.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 16:08 schreef runaway het volgende:

[..]

Ik heb me door dit boek beseft dat ik wel heel hard kan roepen dat mijn ex bindingsangst is en hij een stommerd is, maar dat dit net zo hard iets over mij zegt. Ik ben nogal paniekerig deze relatie begonnen (iehhh, relaties!!!) en de dynamiek is vervolgens omgeslagen naar dat hij ging piepen en het benauwd kreeg, afstand zocht en het allemaal niet wist. Ik heb me toen heel erg met hem bezig gehouden, niet zelf opgestapt, mezelf vergeten, lage eigenwaarde etc.
Hele duw-trek verhaal wil ik niet nogmaals.

Het helpt wel als je van jezelf weet waar je zwakke punten liggen, en dat je die ook kunt (h)erkennen inderdaad.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 16:43 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Dit vraag ik mij ook af. Ik wil mijn ex ook niet ophemelen. Vreemdgaan is, in mijn ogen, het ergste wat je kan doen in een relatie. Toch heb ik het ook enorm leuk met hem gehad en heb ontzettend gelachen.. Wat het nog moeilijker maakt is dat iedereen in mijn omgeving wel klaar is met hem en elke gelegenheid aanpakt om hem de grond in te boren. Heb al gezegd dat ik dit niet wil, maar dan is het 'ja, maar dat snap je toch wel?'

Dus ik ben ook wel benieuwd hoe en wat. Ik denk dat dat gewoon met de tijd komt. Dat je met een fijn gevoel terug kijkt, maar wel in je achterhoofd houdt waarom het is mis gegaan etc.

Lastig.

Herken ik me wel in, op het vreemdgaan na. Direct na de breuk kon ik alleen maar meejanken met iedereen met wat voor een eikel hij wel niet was, en hoeveel pijn het deed, maar elke dag spookt er wel een leuke herinnering door mijn hoofd heen, maar ook maakt er elke dag wel iemand een opmerking over hem die niet zo positief is.

Als ik dan in de aanval ga voel ik me een muts, want hem verdedigen ís gewoon idioot, maar we hebben het echt heel leuk gehad samen, anders had ik het niet zo lang uitgehouden.

En nu vind ik het wel moeilijk om de balans te vinden tussen de goede en de slechte tijden. Maar dat komt ook wel, uiteindelijk.

Is veel leuker vlees op de markt heb ik al gemerkt

http://www.bbc.com/news/health-27193607

Why good memories are less likely to fade

Mijn ex en ik zijn weer bij elkaar. Flink gepraat, we gaan het anders doen. Toch is onze liefde nog heel sterk voor elkaar. Ik voel me weer gelukkig

Wel blijven oppassen. Feit is en blijft dat we een groot leeftijdsverschil hebben en zij in een andere levensfase verkeerd dan ik. Heel veel bedankt voor jullie hulp, ik heb er veel aan gehad.

Wie weet kom ik over een tijdje terug in dit topic met hetzelfde verhaal. Wie weet niet. De toekomst is toch nooit te voorspellen. Ik ben nu gelukkig en dat telt.

Ik blijf wel jullie verhalen lezen en erover nadenken, maar posten zal ik dus wat minder.

Godver. Het gevoel wordt gewoon niet minder.. Nauwelijks ruzie of gezeik. Het was leuk en gezellig. We hadden nog genoeg plannen samen. Dit had nooit hoeven gebeuren. En nu heeft ie een ander waar ie blijkbaar ontzettend gelukkig mee is of zo.

Ik wil gewoon dat mijn gevoelens voor hem klaar zijn. Of dat dit alles nooit was gebeurd.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 10:26 schreef MegaKonijn het volgende:
Godver. Het gevoel wordt gewoon niet minder.. Nauwelijks ruzie of gezeik. Het was leuk en gezellig. We hadden nog genoeg plannen samen. Dit had nooit hoeven gebeuren. En nu heeft ie een ander waar ie blijkbaar ontzettend gelukkig mee is of zo.

Ik wil gewoon dat mijn gevoelens voor hem klaar zijn. Of dat dit alles nooit was gebeurd.

Hoe weet je dat hij daar ontzettend gelukkig mee is?

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 10:26 schreef MegaKonijn het volgende:
Godver. Het gevoel wordt gewoon niet minder.. Nauwelijks ruzie of gezeik. Het was leuk en gezellig. We hadden nog genoeg plannen samen. Dit had nooit hoeven gebeuren. En nu heeft ie een ander waar ie blijkbaar ontzettend gelukkig mee is of zo.

Ik wil gewoon dat mijn gevoelens voor hem klaar zijn. Of dat dit alles nooit was gebeurd.

Het gevoel wordt pas na een hele poos iets minder. Hell, half juli ging het bij mij uit, en nu pas heb ik het idee dat ik over het ergste heen ben. Duurt gewoon een tijdje. En soms denk je dat het klaar is. Dat je weer naar alle gedeelde liedjes kunt luisteren zonder problemen, en dan is het ook zo. Maar denk je de volgende dag weer op een andere manier aan hem, en vervolgens zak je op de grond in elkaar van pijn en ellende.

Blijkbaar kun je vervangen voor schijnbaar denk ik Als hij jou zo gemakkelijk aan de kant zette, zal hij dat wellicht ook bij haar doen.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 11:19 schreef Amplifier het volgende:

[..]

Hoe weet je dat hij daar ontzettend gelukkig mee is?

Och, ik heb die berichtjes gelezen vorige week. Toen ik er dus achterkwam dat hij met haar bezig is gegaan. Heb verder niet meer ingelogd, maar het is een week geleden dat hij zei dat hij haar weer wilde knuffelen en haar 'heeeeeel leuk vind', zegt mij genoeg.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 12:27 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Het gevoel wordt pas na een hele poos iets minder. Hell, half juli ging het bij mij uit, en nu pas heb ik het idee dat ik over het ergste heen ben. Duurt gewoon een tijdje. En soms denk je dat het klaar is. Dat je weer naar alle gedeelde liedjes kunt luisteren zonder problemen, en dan is het ook zo. Maar denk je de volgende dag weer op een andere manier aan hem, en vervolgens zak je op de grond in elkaar van pijn en ellende.

Blijkbaar kun je vervangen voor schijnbaar denk ik Als hij jou zo gemakkelijk aan de kant zette, zal hij dat wellicht ook bij haar doen.

Laten we het hopen. Voel me wel okay, maar ik blijf maar denken 'dit had helemaal niet hoeven gebeuren' en 'hij had gewoon met mij moeten praten'. En dan komt er weer een hoop woede naar boven jegens haar en dan heb ik het wel weer gehad

Ik weet het niet. Tegen zijn ex is hij ook best gemeen geweest, een beetje hoe hij tegen mij ook deed, dus misschien heb je gelijk. Ik leerde hem ook kennen toen hij net drie weken een vriendin had. Alleen daar had ie het al mee uitgemaakt toen wij gingen daten. Straks is zij wel het meisje voor hem of zo. Vraag me dan, om bepaalde redenen, echt af waar ik dan de fout in ben gegaan. Ben dan wel weer opgehouden met mezelf wijs te maken dat hij nooit van mij heeft gehouden en dat ie ongelukkig met me is geweest.

Gister vroeg ik hem nog even hoe het werken was, want was oprecht benieuwd. Was paar berichtjes over en weer en dat was het. Toen was het een uurtje stil en begint ie ineens flink tegen me aan te lullen Ook echt iets wat echt tussen ons was. Iets leuks. Een herinnering. Moest lachen, maar voelde er verder niet veel bij. Geen hoop, niks. Vond het alleen fijn dat we normaal tegen elkaar kunnen doen, zoals afgesproken. Snapte er alleen niet veel van

Ik zie wel hoe het loopt. Jongens menen nu al achter je kont aan te moeten lopen, hopend op een date of iets. En dan chagrijnig zijn als je zegt er geen behoefte aan te hebben

Nog twee weken afzien en dan eindelijk ook weer doordeweeks aan de slag. Kan niet wachten

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:06 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Och, ik heb die berichtjes gelezen vorige week. Toen ik er dus achterkwam dat hij met haar bezig is gegaan. Heb verder niet meer ingelogd, maar het is een week geleden dat hij zei dat hij haar weer wilde knuffelen en haar 'heeeeeel leuk vind', zegt mij genoeg.

[..]

Wie weet is het een bevlieging van hem, en merkt ie straks dat hij je heel erg mist...
Vraag is dan of het te laat is of niet.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:15 schreef Amplifier het volgende:

[..]

Wie weet is het een bevlieging van hem, en merkt ie straks dat hij je heel erg mist...
Vraag is dan of het te laat is of niet.

Dat hij mij mist zal niet genoeg zijn om mij terug te krijgen. Ik kan niks verzinnen dat het goed kan maken. Vreemdgaan is bij mij exit. Heb ik altijd al gezegd en daar hou ik me aan. Weet niet hoe iemand dat nog goed kan maken. Kan ik straks bij elk schoolproject gaan zitten twijfelen of ie echt bezig is met school en dat ie in een ander zit.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:06 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Och, ik heb die berichtjes gelezen vorige week. Toen ik er dus achterkwam dat hij met haar bezig is gegaan. Heb verder niet meer ingelogd, maar het is een week geleden dat hij zei dat hij haar weer wilde knuffelen en haar 'heeeeeel leuk vind', zegt mij genoeg.

[..]

Laten we het hopen. Voel me wel okay, maar ik blijf maar denken 'dit had helemaal niet hoeven gebeuren' en 'hij had gewoon met mij moeten praten'. En dan komt er weer een hoop woede naar boven jegens haar en dan heb ik het wel weer gehad

Ik weet het niet. Tegen zijn ex is hij ook best gemeen geweest, een beetje hoe hij tegen mij ook deed, dus misschien heb je gelijk. Ik leerde hem ook kennen toen hij net drie weken een vriendin had. Alleen daar had ie het al mee uitgemaakt toen wij gingen daten. Straks is zij wel het meisje voor hem of zo. Vraag me dan, om bepaalde redenen, echt af waar ik dan de fout in ben gegaan. Ben dan wel weer opgehouden met mezelf wijs te maken dat hij nooit van mij heeft gehouden en dat ie ongelukkig met me is geweest.

Gister vroeg ik hem nog even hoe het werken was, want was oprecht benieuwd. Was paar berichtjes over en weer en dat was het. Toen was het een uurtje stil en begint ie ineens flink tegen me aan te lullen Ook echt iets wat echt tussen ons was. Iets leuks. Een herinnering. Moest lachen, maar voelde er verder niet veel bij. Geen hoop, niks. Vond het alleen fijn dat we normaal tegen elkaar kunnen doen, zoals afgesproken. Snapte er alleen niet veel van

Ik zie wel hoe het loopt. Jongens menen nu al achter je kont aan te moeten lopen, hopend op een date of iets. En dan chagrijnig zijn als je zegt er geen behoefte aan te hebben

Nog twee weken afzien en dan eindelijk ook weer doordeweeks aan de slag. Kan niet wachten

Maar het ligt niet aan jou! Dus het is niet waar jij de fout in bent gegaan, maar waar híj de fout in is gegaan.

En wat als zij inderdaad het meisje is voor hem? Prima toch? Jij hebt nu in ieder geval geen gezeik aan je kop doordat hij zo kinderachtig is, en zij wel.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:37 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Dat hij mij mist zal niet genoeg zijn om mij terug te krijgen. Ik kan niks verzinnen dat het goed kan maken. Vreemdgaan is bij mij exit. Heb ik altijd al gezegd en daar hou ik me aan. Weet niet hoe iemand dat nog goed kan maken. Kan ik straks bij elk schoolproject gaan zitten twijfelen of ie echt bezig is met school en dat ie in een ander zit.

Gelijk heb je

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 14:27 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Maar het ligt niet aan jou! Dus het is niet waar jij de fout in bent gegaan, maar waar híj de fout in is gegaan.

En wat als zij inderdaad het meisje is voor hem? Prima toch? Jij hebt nu in ieder geval geen gezeik aan je kop doordat hij zo kinderachtig is, en zij wel.

Weet niet, dat doet dan gewoon toch wel pijn. Dat hij voor zo iemand wel moeilijk wil doen en voor mij niet. Moeilijk in de zin van drie uur enkele reis, totaal andere beroepen en interesses etc. Of misschien is het voor hem wel makkelijk dat ze zo ver weg zit

Heb er op zich wel vrede mee, maar er zitten van die momenten tussen dat ik toch weer te ver door denk hierover.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 15:58 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Om daar op verder te bouwen: bij mij vroeg ze dus of ze met een jongen kon afspreken (terwijl ik in de VS zat). Ik zei prima, waarom niet? Nou, daarom niet dus . Dus nu vraag ik me af, stel dat een volgende partner mij vraagt of ze een keer met een jongen mag afspreken? Uiteraard wil ik ja zeggen, maar ik ben bang dat er dan in mijn achterhoofd allerlei alarmbellen gaan luiden, en dat wil ik niet.

Ik kan me voorstellen dat jij misschien nu ook zo'n gevoel krijgt.

[..]

[..]

Jullie geven het antwoord denk ik zelf al. Houd de leuke herinneringen bij je, geef ook eerlijk aan jezelf toe dat het leuke en fijne herinneringen zijn. Dat geweldige dagje uit met z'n tweeën, kerstdiner met de hele familie, whatever. Kijk er gewoon leuk op terug.

En de nare herinneringen, houd die bij je als een les. Beide zijn jullie ongelooflijk onrespectabel behandeld. En hoewel het bij alletwee niet aan jullie lag, kun je er hopelijk nog wel iets uithalen. Of je het kan voorkomen een volgende keer, geen idee, maar misschien kun je bepaalde dingen eerder inzien, eerder aanvoelen. Zie het als een stukje mensenkennis, ook al is het gitzwart.

Punt is, probeer herinneringen niet weg te drukken. Nu het nog vers is (vooral voor MegaKonijn), zullen de fijne herinngen misschien pijn doen en wil je er niet meer aan denken, maar dat gaat wel over. Over een tijdje kun je ermee omgaan, en ermee leven. After all, die persoon was eigenlijk ook gewoon heel leuk, alleen uiteindelijk niet meer. En hoewel dat jammer is, kun je, na verloop van tijd, gewoon eerlijk zijn tegen jezelf en prettig terugkijken op de leuke dingen die je samen gedaan hebt.

Mijn ex en ik hadden afgesproken niet één op één met het andere geslacht af te spreken. Dit kwam gewoon eens ter sprake en we waren het er allebei over eens dat dit voor ons prettig was. Het ging ook niet van 'nee, en dat doe jij niet!' Nee, gewoon rustig erover gehad. Verder nooit problemen gehad daarover. Misschien is het handig die dingen eens eerder te bespreken?

Leuke herinneringen hou ik ook bij me. We hebben het er donderdag ook nog over gehad. Vroeg hem of ie alles al in brand had gestoken zoals ie had gevraagd toen Maar we waren het er allebei over eens dat, hoe klein de herinnering ook is, je het moet koesteren. Ik heb zelfs nog bonnetjes van movie park of een plastic tasje van een lego winkel waar wij zijn geweest. Voor een ander heel stom misschien, maar voor mij heeft het wel iets van waarde. Dus ik hou die herinneringen ook zeker wel bij me. De knuffel die hij mij heeft gegeven is ontzettend belangrijk is voor mij, hou ik nog steeds bij me. Er komt telkens wel iets naar boven als ik de knuffel op mijn bed zie liggen, maar dit doet totaal geen pijn. Het geeft een veilig gevoel, zeg maar. Als ook maar iemand begrijpt wat ik bedoel

Hij was ook leuk. Ik ben niet voor niets verliefd op hem geworden. Hoe het is gelopen is minder leuk, maar goed, je doet er niks meer aan. Ik heb genoten.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 19:50 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Als het weer zover komt dat ik in een relatie met iemand stap, zal ik het zeker aangeven ja. Ik wil ook geen relatie met iemand waar ik mijn gevoelens niet bij kwijt kan. En als het, zoals bij jullie, van twee kanten komt, dan is het ook prima natuurlijk. Maar als mijn toekomstige partner dat nou wel zou willen (een goede vriend die ze al van kinds af aan kent, ik noem maar wat), dan wil ik dat ook kunnen toestaan. Misschien is dat ook weer gewoon iets dat wat tijd kost, dat zou kunnen. Maar ik wil gewoon niet in wantrouwen leven, lijkt me verschrikkelijk

Dat is wel een ander verhaal, inderdaad. Je moet ook niks gaan verbieden. Bij ons was het bijvoorbeeld zo dat ie begin dit jaar weer contact kreeg met zijn ex. Dit vond ik soms best lastig en toen heeft hij voorgesteld iets met zijn vieren (+ haar vriend) iets te gaan drinken of zo. Zodat ik kon zien dat er niks aan de hand was. Dit is er dan wel nooit van gekomen, omdat we het gewoon veel te druk hadden, maar zo zou je dat dan eventueel kunnen doen. Lijkt me niet dat iemand daar moeilijk over gaat doen als je dat aangeeft. Niet als je niks te verbergen hebt. De meeste mensen zullen dit heus wel snappen

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 09:14 schreef Amplifier het volgende:
Mijn ex en ik zijn weer bij elkaar. Flink gepraat, we gaan het anders doen. Toch is onze liefde nog heel sterk voor elkaar. Ik voel me weer gelukkig

Wel blijven oppassen. Feit is en blijft dat we een groot leeftijdsverschil hebben en zij in een andere levensfase verkeerd dan ik. Heel veel bedankt voor jullie hulp, ik heb er veel aan gehad.

Wie weet kom ik over een tijdje terug in dit topic met hetzelfde verhaal. Wie weet niet. De toekomst is toch nooit te voorspellen. Ik ben nu gelukkig en dat telt.

Ik blijf wel jullie verhalen lezen en erover nadenken, maar posten zal ik dus wat minder.

Tot binnenkort!

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:37 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Dat hij mij mist zal niet genoeg zijn om mij terug te krijgen. Ik kan niks verzinnen dat het goed kan maken. Vreemdgaan is bij mij exit. Heb ik altijd al gezegd en daar hou ik me aan. Weet niet hoe iemand dat nog goed kan maken. Kan ik straks bij elk schoolproject gaan zitten twijfelen of ie echt bezig is met school en dat ie in een ander zit.

Bij mij ook. Over is over.

Al heb ik in het verleden nog wel eens een meisje vergeven en zijn we verder gegaan, waar een mooie relatie uit voortkwam. Echter zijn de twijfels gebleven, achteraf gezien, want later deed ik het zelf in een onzekere periode. En ging het alsnog uit. En terecht.

Toen mijn laatste het flikte was het meteen klaar voor mij. Behalve de pijn dan, die duurde nog wel even. Maar dat mocht van mezelf; het was dan ook niet niets.

Vreselijke kut avond. Nadat ie gister zo vreselijk aardig was, was ik al in de war en nadat ie vandaag weer zo deed weet ik het niet meer.

Heb iig besloten geen contact meer met hem op te nemen. We praten alsof er niks is gebeurd en dat doet pijn. Hij gaat zo verder met zn leven. Alles prima, gelukkig en blij. Die dertien maand samen zijn dus niet zoveel waard. Die dingetjes en grapjes tussen ons.. Dat dat voor altijd over is zit hem niet dwars. Doet hem geen verdriet. Dat doet gewoon pijn. Ik kap ermee.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 22:37 schreef Gray het volgende:

[..]

Tot binnenkort!

[..]

Bij mij ook. Over is over.

Al heb ik in het verleden nog wel eens een meisje vergeven en zijn we verder gegaan, waar een mooie relatie uit voortkwam. Echter zijn de twijfels gebleven, achteraf gezien, want later deed ik het zelf in een onzekere periode. En ging het alsnog uit. En terecht.

Toen mijn laatste het flikte was het meteen klaar voor mij. Behalve de pijn dan, die duurde nog wel even. Maar dat mocht van mezelf; het was dan ook niet niets.

Hoe heb je haar kunnen vergeven? Ik denk dat als mijn ex mij terug zou willen ik dat misschien wel zou willen, naar niet zou kunnen.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 22:44 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Hoe heb je haar kunnen vergeven? Ik denk dat als mijn ex mij terug zou willen ik dat misschien wel zou willen, naar niet zou kunnen.

Het was jaaaaaren terug, en we waren aan het daten, waarbij ik er vanuit ging dat het exclusief was. Niet helemaal blijkbaar, want ze had een ander gezoend. Deed pijn, maar goed, ik vond haar toch wel echt heel leuk. En dat was een goede keuze, want het was een prachtige tijd geworden.

Maar bij exclusief daten, of verkering, zou ik het niet doen.