Jeroen Pauw had beloofd dat zijn talkshow vrolijker en warmer zou worden. Op basis van de eerste aflevering oordeelt televisierecensent Jean-Pierre Geelen dat Pauw veel zou hebben aan een scherper uitnodigingsbeleid. .
© anp.Het zou leuker worden, vrolijker, optimistischer, warmer, intiemer, zei Jeroen Pauw in alle interviews vooraf. In DWDD, waar hij het kringetje van de feestelijke stoelendans der presentatoren maandag rond maakte, toonde hij het nieuwe decor van zijn eigen Pauw zonder Witteman.
'Nachtclubbish', constateerde Van Nieuwkerk. 'Maar niet heel erg nachterig', vulde Pauw aan.
We moesten dus maar zien.
Natuurlijk: één aflevering is te weinig om een oordeel te vellen; ook na acht jaar ervaring is een nieuwe versie van je programma werk in uitvoering. Maar zoveel tromgeroffel in de media maakt de eerste indruk recht evenredig urgenter.
Kleine tafel
De leader, het titelfilmpje, oogt moderner maar ook koeler dan de rode P&W-leader. Het donkere interieur oogt warmer dan de P&W-versie, maar ook meer gedateerd. Aan de kleinere tafel ('Je kunt elkaar aanraken') niet vier maar drie gasten, die na hun optreden de tafel verlaten, wat interactie belemmert.
Dan het tableau de la troupe, de vangst van de eerste dag. Er zat een vrouw (Een vrouw? Een vrouw) aan tafel. Die was dan ook minister van Defensie.
Pauw voelde Jeanine Hennis aan de tand over Afghanistan, de NAVO-'flitsmacht', de MH17 en de Defensiebegroting. Er volgde een spraakwaterval, maar aanhoudende vragen ten spijt: veel nieuwswaardigs wilde ze niet loslaten. Ze bleef op haar hoede, en herhaalde eindeloos: 'Laat u zich verrassen'. .
Of het grote publiek de nieuwe Pauw in de armen zal sluiten, is met deze eerste avond nog niet verzekerdWeer geen nieuws
De afspraak met de Haagse burgemeester Jozias van Aartsen moet langer geleden zijn gemaakt; het gesprek over de Schilderswijk, jihadisten en zijn vakantie was in kranten (en de gemeenteraad) allang gevoerd. Een stevig verhaal van de gezagsdrager die zich niet gek laat maken door mediahype, maar weer geen nieuws.
Nieuws had Pauw ingekocht, of eerder een nieuwtje: Ilja Leonard Pfeijffer (Een dichter? Een dichter) schrijft het Poëziegeschenk 2015, waarvan keurig na de uitzending een persbericht van de CPNB verscheen.
Even leek dat ook het geval met zanger Alain Clark, met wie het Songfestival ter sprake zou komen. Of hij Nederland ging vertegenwoordigen, was de vraag aan het einde van de avond.
Clark: 'Dat weet ik nog niet.'
'Wanneer weet je dat wel?'
'Dat weet ik ook nog niet.'
Zelfspot
Gelukkig ontbrak het Pauw niet aan zelfspot, zodat hij geheel naar waarheid kon vaststellen: 'Het is niet echt dat we zeggen: wat hebben we een hoop primeurs te pakken vanavond.' De vergelijking met Humberto Tans RTL Late Night is niet terecht. Tegen diens huidige succes viel niet op te boksen, zei Pauw in DWDD, en succes en verlies in de talkshowbattle was trouwens ook een kwestie van perceptie, vond hij. .
Presentator Pauw bleek in zijn eentje scherper, gevatter en humoristischer dan wanneer hij ruimte moet afstaan in een duopresentatieDaar zit veel waars in - of het grote publiek de nieuwe Pauw in de armen zal sluiten, is met deze eerste avond nog niet verzekerd. Toch leek er naast het muzikale optreden van Alain Clark nog een raakpuntje met de Tan-sfeer: het korte intermezzo, bij wijze van Luuk Ikink, van cabaretier Martijn Koning.
Je moet de dingen positief blijven zien, was diens advies in een niet zo grappig optreden. Daarom het goede nieuws: de talkshow Pauw behoeft een scherper uitnodigingsbeleid, maar de presentator Pauw bleek - net als in zijn Vijf jaar later - in zijn eentje scherper, gevatter en humoristischer dan wanneer hij ruimte moet afstaan in een duopresentatie. Dat is winst.
De eerste avond van het nu 'officieel' geopende nieuwe tv-seizoen bood een duidelijk beeld. André van Duin in RTL Late Night of de minister van Defensie bij Pauw: er valt wat te kiezen op de late(re) avond. Ook dat moet je positief zien.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !