Wij hebben ook niet allemaal losse vrienden, maar je raakt toch geen hele groepen kwijt als je het contact met een persoon/stel laat verwateren? Je kunt die persoon tijdens groepsontmoetingen ontlopen en er niet los mee afspreken, lijkt me?quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:10 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Mensen zijn nogal hardleers, duidelijk maken dat kinderen niet jouw ding zijn, is voor iemand voor wie het wel helemaal haar/zijn ding is, is errugh lastig. Dan kun je ze wel uit je sociale kring proberen te bannen, maar vaak raak je dan ook al die andere mensen kwijt waar je het wel mee kunt vinden. Ik heb iig niet allemaal losse vrienden.
Oh, begrijp me niet verkeerd, IRL ben ik geen hork die alleen maar nee zegt. Sterker nog, ik reageer over het algemeen zeer positief op kindernieuws in de vriendengroep. Ik hou zelfs baby's vast en ik ben dol op mijn nichtje.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:09 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Jij ziet het als een oordeel ("waarom voldoe je niet aan mijn norm?") maar je kunt het natuurlijk ook gewoon als oprechte interesse zien, of als aftasten hoe gevoelig het onderwerp ligt, zoals Leandra al aangeeft, en zo zijn er nog legio andere mogelijkheden. Je maakt het mensen natuurlijk ook niet heel eenvoudig als je alleen maar met 'nee' antwoord, want dat zijn er twee mogelijkheden: van onderwerp wisselen (en da's toch wat ongemakkelijk) of doorvragen aan iemand die weinig wil loslaten (en da's ook ongemakkelijk). Ik denk dat als je er een simpel "nee, ik heb geen kinderwens" of "nee, ik wil misschien ooit wel kinderen maar nu in ieder geval nog niet" achteraan gooit, je de hele waarom-vraag gewoon omzeild hebt.
Kijk, als jij me vraagt of ik een baan heb en ik antwoord simpel "nee", dan stokt het gesprek ook wel aardig. Terwijl als ik zeg: "op dit moment niet, mijn contract is net afgelopen en ik begin over een maand ergens anders", dan heb je meteen aanknopingspunten voor een verder gesprek. Bij"Ga je nog op vakantie?" "Nee" wordt het ook moeilijker dan bij "Voorlopig niet, ik spaar hard om volgend jaar een maand door Nieuw-Zeeland te reizen" of "Nee, ik blijf eigenlijk gewoon het liefste thuis". In het eerste geval zou je wel je geheimtips over de beste duiklocaties met me delen en in het tweede geval zou dat wat onzinnig zijn![]()
Begrijp me goed, ik vind de 'waarom'-vraag mbt kinderen altijd een rare vraag en heb 'm nog nooit gesteld, maar soms kun je natuurlijk ook een beetje je social skills inzetten in plaats van boehoe-en dat mensen je veroordelen
Wel geprobeerd hoor. En soms werkt dat wel. Maar meestal zijn de mensen die er door over blijven zeuren, nou niet gelijk de meest meelevende mensen.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:13 schreef Loveless85 het volgende:
[..]
Mjah dat is lastig, maar om dat dan gelijk als standaard te nemen voor álle mensen met kinderen is ook weer het andere uiterste. Ik zou inderdaad gewoon voet bij stuk houden, en misschien met bepaalde mensen eens 1-op-1 het gesprek aangaan en vragen hoe zij het zouden vinden als jij hun gemaakte keuzes in het leven keer op keer in twijfel bleef trekken, of snerend met kreten kwam als 'Ah joh, komt allemaal nog wel!', alsof je nog niet in staat bent voor jezelf te bepalen wat je wil.
En zo gebeurt dat ook. Iig niet los er mee afspreken. Maar tijdens groepsontmoetingen vind ik het asociaal om iemand (te proberen) te negerenquote:Op maandag 25 augustus 2014 10:17 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Wij hebben ook niet allemaal losse vrienden, maar je raakt toch geen hele groepen kwijt als je het contact met een persoon/stel laat verwateren? Je kunt die persoon tijdens groepsontmoetingen ontlopen en er niet los mee afspreken, lijkt me?
Nou ja, negeren niet, maar je hebt toch binnen groepen ook mensen waarmee je het beter of minder goed kunt vinden? Dat is toch niet vreemd?quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:22 schreef stbabylon het volgende:
[..]
En zo gebeurt dat ook. Iig niet los er mee afspreken. Maar tijdens groepsontmoetingen vind ik het asociaal om iemand (te proberen) te negeren
Nee klopt. Dat is uiteraard zo. En nogmaals, binnen de vrienden/familie is het nu wel duidelijk hoe wij er in staan. Gelukkig.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:23 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nou ja, negeren niet, maar je hebt toch binnen groepen ook mensen waarmee je het beter of minder goed kunt vinden? Dat is toch niet vreemd?
Ik snap best dat dat niet altijd prettig is, dat je telkens je keus weer moet verdedigen. Ik denk dat er veel mensen zijn die een dergelijke ervaring hebben met betrekking tot keuzes die ze hebben gemaakt. Mensen zijn nogal gemakkelijk in oordelen over anderen, en minder goed in proberen te begrijpen of toch in ieder geval zonder meer accepteren wat een ander drijft.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:25 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Nee klopt. Dat is uiteraard zo. En nogmaals, binnen de vrienden/familie is het nu wel duidelijk hoe wij er in staan. Gelukkig.
Ok, ik dacht dat je specifiek om die vraag ging. Ik denk dat het ook een soort raar biologisch mechanisme is dat mensen met kinderen (zeker de eerste tijd) erg gefocust op hun kind zijn. Ik merk dat het me in ieder geval meer beïnvloed en veranderd heeft dan ik van te voren bedacht had. Misschien dat ik daarom ook niet altijd goed in de gaten heb dat ik wel erg met mijn eigen belevingswereld bezig ben. Maar ik hoop dat mijn vrienden de moeite nemen om me daarop aan te spreken. Ik heb een vriendin die soms heel opvallend een wisseling van gespreksonderwerp doet als het te lang over kinderen gaat. Prima, dat signaal is dan duidelijk en dan praten we weer ergens anders over. En zoals Loveless ook zei, als mensen echt de keuzes die je maakt veroordelen en je ideeën en gevoelens bagatelliserem, dan zou het voor mij ook tijd worden voor een goed gesprek. Dat heeft alles met respect voor elkaar te maken, of dat nou over kinderen gaat of andere keuzes die je maakt.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:20 schreef stbabylon het volgende:
Oh, begrijp me niet verkeerd, IRL ben ik geen hork die alleen maar nee zegt. Sterker nog, ik reageer over het algemeen zeer positief op kindernieuws in de vriendengroep. Ik hou zelfs baby's vast en ik ben dol op mijn nichtje.
Maar dat is de ene kant, de leve-het-kind-kant. Soms is het vervelend dat je niet normaal jouw kant mag/kan laten horen.
O ja, dat heb ik ook heel erg gemerkt, hoe gefocust ik een hele tijd was op mijn kind. Het is in de loop van de tijd wel echt minder geworden, en dat voelt ook wel weer goed. Ik ben natuurlijk wel echt ook veranderd, maar ik heb ook een groot deel van mijn oude ik weer terug.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:29 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Ok, ik dacht dat je specifiek om die vraag ging. Ik denk dat het ook een soort raar biologisch mechanisme is dat mensen met kinderen (zeker de eerste tijd) erg gefocust op hun kind zijn. Ik merk dat het me in ieder geval meer beïnvloed en veranderd heeft dan ik van te voren bedacht had. Misschien dat ik daarom ook niet altijd goed in de gaten heb dat ik wel erg met mijn eigen belevingswereld bezig ben. Maar ik hoop dat mijn vrienden de moeite nemen om me daarop aan te spreken. Ik heb een vriendin die soms heel opvallend een wisseling van gespreksonderwerp doet als het te lang over kinderen gaat. Prima, dat signaal is dan duidelijk en dan praten we weer ergens anders over. En zoals Loveless ook zei, als mensen echt de keuzes die je maakt veroordelen en je ideeën en gevoelens bagatelliserem, dan zou het voor mij ook tijd worden voor een goed gesprek. Dat heeft alles met respect voor elkaar te maken, of dat nou over kinderen gaat of andere keuzes die je maakt.
Daarom dat veel mensen ook niet "kinderen" leuk vinden, maar hun eigen kind(eren)quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:35 schreef HeatWave het volgende:
"raar" biologisch mechanisme?![]()
.
Ik denk dat als mensen dat "rare" mechanisme niet zouden hebben geen kind ouder dan 3 weken zou worden.
Nee, het is maar goed ook dat mensen totaal verblind worden mbt hun kind, want anders zou het onuitstaanbaar zijn voor je, het is gewoon hormonaal bepaald, gelukkig maar voor het kind.
Oh zeker, je eigen kinderen zijn gewoon hard wired in je systeem, dat kan niet anders. En daarom pik je niets van een ander kind, maar (te?) veel van je eigen kind.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:45 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Daarom dat veel mensen ook niet "kinderen" leuk vinden, maar hun eigen kind(eren)
O, dat snap ik wel hoor, want ik vind andermans kinderen ook vaak rete-irritantquote:Op maandag 25 augustus 2014 10:46 schreef HeatWave het volgende:
[..]
Oh zeker, je eigen kinderen zijn gewoon hard wired in je systeem, dat kan niet anders. En daarom pik je niets van een ander kind, maar (te?) veel van je eigen kind.
En dat draagt bij aan het wederzijdse onbegrip. Maar ook al snappen kinderlozen waar het "gedrag" vandaan komt, het maakt het soms niet minder irritant.
Ik vind vooral de ouders/opvoeding irritantquote:Op maandag 25 augustus 2014 10:47 schreef miss_sly het volgende:
[..]
O, dat snap ik wel hoor, want ik vind andermans kinderen ook vaak rete-irritant
O, een kind dat zich amuseert, zelfs al is het wat luidruchtig, vind ik niet vervelend en dus vind ik ook niet dat ouders in hoeven grijpen. En ouders die ook eens gewoon lekker rustig zitten en genieten va hun wijntje vind ik ook niet vervelend.quote:Op maandag 25 augustus 2014 11:27 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Ik vind vooral de ouders/opvoeding irritant
Een gillend kind op een verjaardag dat rond rent en erg veel plezier heeft, vind ik geen probleem. Dat de ouders lekker doorslurpen van hun Chardonaytje zonder iets te doen aan die brandweerwagen in menselijke vorm vind ik wel een probleem.
Wat luidruchtig? Wat dacht je van een uur lang om de haverklap minutenlang 100 dB+quote:Op maandag 25 augustus 2014 11:56 schreef miss_sly het volgende:
[..]
O, een kind dat zich amuseert, zelfs al is het wat luidruchtig, vind ik niet vervelend en dus vind ik ook niet dat ouders in hoeven grijpen. En ouders die ook eens gewoon lekker rustig zitten en genieten va hun wijntje vind ik ook niet vervelend.
Je houdt er echt wel van he, om je te ergeren?
Wordt aan ons ook wel gevraagd, zeker omdat de mensen dichtbij ons wisten dat we eigenlijk 2 kinderen wilde.quote:Op maandag 25 augustus 2014 10:29 schreef miss_sly het volgende:
Aan mij wordt ook wel eens gevraagd waarom we niet nog een kind hebben, Vind ik soms prima om uit te leggen, soms heb ik daar wat minder zin in.
En gewoon zelf zo'n kind aanspreken? Werkt meestal erg goed, vreemde ogen dwingen.quote:Op maandag 25 augustus 2014 12:02 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Wat luidruchtig? Wat dacht je van een uur lang om de haverklap minutenlang 100 dB+
Ga me alsjeblieft niet vertellen dat het probleem bij mij ligt
Oh, dat moet je echt niet proberen hoorquote:Op maandag 25 augustus 2014 12:04 schreef erodome het volgende:
[..]
En gewoon zelf zo'n kind aanspreken? Werkt meestal erg goed, vreemde ogen dwingen.
Hier in de vriendenkring/familie heel normaal, dat we allemaal een beetje op dat kleine spul letten en zo nu en dan ze er even aan herinneren dat ze wat te luid worden.
Dat werkt beter dan een moeder die amper meer toe komt aan het volwassenen contact omdat ze steeds achter koters aan moet rennen. Het prut blijft zo veel rustiger.
Hier niet. Werkt echt als een tierelier, kinderen reageren er dan ook erg goed op, zijn veel makkelijker als ze weten dat mams niet de enige is die op ze let(en graag gewoon gezellig wil doen ipv achter het prut aanrennen). Als mams er alleen voor staat in een verder drukke omgeving wil het prut daar weleens misbruik van maken.quote:Op maandag 25 augustus 2014 12:05 schreef HeatWave het volgende:
[..]
Oh, dat moet je echt niet proberen hoor. Dat geeft echt enorme ruzies.
1) dat is niet mijn verantwoordelijkheidquote:Op maandag 25 augustus 2014 12:04 schreef erodome het volgende:
[..]
En gewoon zelf zo'n kind aanspreken? Werkt meestal erg goed, vreemde ogen dwingen.
Hier in de vriendenkring/familie heel normaal, dat we allemaal een beetje op dat kleine spul letten en zo nu en dan ze er even aan herinneren dat ze wat te luid worden.
Dat werkt beter dan een moeder die amper meer toe komt aan het volwassenen contact omdat ze steeds achter koters aan moet rennen. Het prut blijft zo veel rustiger.
Tja, niet jouw verantwoordelijkheid, maar wel je irritatie blijkbaar. Ik heb het niet zo op ieder voor zich en god voor ons allen als je in je innercircle bent. Ik wil ook lekker met mams kunnen kletsen, dus ik heb er baat bij als zij niet alleen in het voorbijgaan een woordje naar me kan roepenquote:Op maandag 25 augustus 2014 12:08 schreef stbabylon het volgende:
[..]
1) dat is niet mijn verantwoordelijkheid
2) dat word je meestal heel duidelijk gemaakt als je het toch probeert
Als het een kind is van een goede vriend(in) geen probleem overigens hoor. Maar het zijn niet altijd kinderen van goede bekenden he
Dit was een kind van de zus van de vriend van een vriendin van mijn vrouw. Niet echt innercircle he..quote:Op maandag 25 augustus 2014 12:14 schreef erodome het volgende:
[..]
Tja, niet jouw verantwoordelijkheid, maar wel je irritatie blijkbaar. Ik heb het niet zo op ieder voor zich en god voor ons allen als je in je innercircle bent. Ik wil ook lekker met mams kunnen kletsen, dus ik heb er baat bij als zij niet alleen in het voorbijgaan een woordje naar me kan roepen
Ja, in een openbare gelegenheid doe ik het ook. Maar ik ga niet op een verjaardag proberen een moeder pissig te maken.quote:Bij mensen die je niet goed bekend zijn werkt het wat minder goed, je weet nooit hoe ze erop reageren, maar is een kind echt vervelend(echt krijsen enzo) dan zeg ik er gerust wat van tegen het kind.
Dat doe ik zelfs met compleet vreemden als ik het echt nodig vind. Tijd geleden gingen we met wat mensen naar de wok, lekker even gezellig snacken. Allemaal zelfbediening, je kent het wel. Zit er een kind zonder schoenen gewoon tussen het eten in, mams stond ernaast te lachen. Ik vond dat niet zo heel grappig, met zijn gore sokken tussen het eten. Dus ik spreek niet mams aan maar het kind, gewoon dat ik dat erg vies vind en dat hij eraf moest. Kind ging braaf, moeder gaf me wel de stinkeye, maar heb het kind niet meer tussen het eten zien klimmen die avond.
Misschien denk je wat te zwaar erover, want ik heb echt nog nooit een pissige moeder op een verjaardag meegemaakt omdat ik een kind wat stiller maande.quote:Op maandag 25 augustus 2014 12:27 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Dit was een kind van de zus van de vriend van een vriendin van mijn vrouw. Niet echt innercircle he..
[..]
Ja, in een openbare gelegenheid doe ik het ook. Maar ik ga niet op een verjaardag proberen een moeder pissig te maken.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |