Je hebt twee Ronaldo's....Wie heeft je voorkeur ?

De één is latent homo de ander is zwanger.




Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro (Funchal, 5 februari 1985), algemeen gekend als Cristiano Ronaldo, is een Portugese profvoetballer die als een spits of een flankspeler speelt voor de Spaanse topclub Real Madrid. Ronaldo was van 2009 tot 2013, nadat Real Madrid £80 miljoen (94 miljoen euro) betaalde aan de Engelse club Manchester United voor zijn diensten, de duurste voetballer. Ronaldo is tevens sinds 2008 aanvoerder van het Portugees voetbalelftal.

Ronaldo speelde op Madeira voor CD Nacional. In 2002 werd de vleugelaanvaller gecontracteerd door Sporting Lissabon. In de zomer van 2003 trok hij de aandacht van Manchester United. Tijdens een wedstrijd tussen Sporting en Manchester United ter gelegenheid van de ingebruikname van het Estádio José Alvalade, speelde Ronaldo uitstekend en hij leidde zijn team naar een 3-1-overwinning. De spelers van Manchester United gaven na afloop van de wedstrijd aan dat ze voortaan liever met dan tegen Ronaldo wilden spelen, waar coach Alex Ferguson het volkomen mee eens was. Kort daarna werd hij voor ongeveer 12 miljoen pond door Manchester United overgenomen van Sporting Lissabon. Bij Manchester United werd Ronaldo binnengehaald als de vervanger van David Beckham, die kort daarvoor naar Real Madrid was vertrokken. Ronaldo won in zijn eerste seizoen bij die club direct de FA Cup; hij scoorde de openingstreffer in de finale tegen Millwall (3-0).

Ronaldo maakte zijn debuut in het Portugese nationale elftal op 20 augustus 2003 tegen Kazachstan. Sinds het Europees kampioenschap voetbal 2004 is hij basisspeler. Ronaldo was een van de smaakmakers op dit EK, waar hij met Portugal verliezend finalist was; hij scoorde tegen Griekenland en Nederland. Na het EK nam Ronaldo met Portugal deel aan de Olympische Spelen van 2004 in Athene.

Eind november 2005 had Ronaldo een zware tijd. Maar half december verlengde hij zijn contract bij Manchester United tot 2010. Na een vermeend handgebaar, waarbij hij in diezelfde periode zijn middelvinger liet zien aan het publiek van SL Benfica werd hij door de UEFA voor één wedstrijd geschorst.

Op het WK van 2006 liet Ronaldo ook van zich spreken, hoewel hij niet altijd in de basis stond. Tegen Engeland scoorde hij de winnende strafschop en leidde Portugal hiermee naar de eerste halve finale van een wereldkampioenschap sinds 1966.

In het seizoen 2006/2007 ontwikkelde hij zich tot een van de beste spelers ter wereld. Hij werd tweemaal achtereen tot speler van de maand gekozen, iets wat daarvoor alleen Dennis Bergkamp en Robbie Fowler was gelukt. Na belangstelling van Real Madrid tekende hij in april 2007 een nieuw contract dat hem voor vijf jaar aan United bond. Met een salaris van £ 120.000 per week werd hij de best betaalde speler in de geschiedenis van de club.

Op 22 april 2007 werd Ronaldo door de spelers in de Engelse competitie gekozen tot Speler van het Jaar en tevens talent van het jaar in de Engelse competitie, wat sinds 1977 (Andy Gray) niemand meer was gelukt.

Zijn succesvolste jaar tot nu toe is 2008. Hij won met Manchester United de Premier League, FA Community Shield, Champions League en de Wereldbeker. Tevens werd hij bekroond tot Europees- en Wereldvoetballer van het jaar.

In juni 2009 vertrok hij van Manchester United naar de Spaanse topclub Real Madrid. In augustus 2009 liet hij zijn benen verzekeren voor 100 miljoen euro. Ondanks de hoge verwachtingen van de fans won Ronaldo in het eerste jaar met Real Madrid geen enkele prijs. In het seizoen 2010/11 brak Ronaldo op de laatste speeldag het doelpuntenrecord dat hij een speeldag voordien geëvenaard had namelijk van de Mexicaan Hugo Sánchez (seizoen 1989-1990 voor Real Madrid) en de Spanjaard Telmo Zarra (seizoen 1950-1951 voor Athletic Bilbao), door twee keer te scoren in de met 8-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen UD Almería en zo op 40 doelpunten in de Spaanse competitie te eindigen. Op 22 oktober scoorde Cristiano Ronaldo zijn snelste hattrick ooit uit zijn loopbaan. Ronaldo wist binnen 15 minuten 3 doelpunten te scoren. In het seizoen 2011/2012 won Ronaldo zijn tweede prijs met 'De Koninklijke', namelijk het kampioenschap. Opnieuw vestigde Ronaldo een persoonlijk record door 46 doelpunten in één seizoen te maken. Ronaldo was samen met teamgenoten Gonzalo Higuaín en Karim Benzema goed voor 118 doelpunten in één seizoen. Dat maakte hun de meest productieve aanvallers trio ooit. Het vorige record was bij het aanvallers trio Thierry Henry, Samuel Eto'o en Lionel Messi. In Madrid ontwikkelde Ronaldo zich tot een van de beste spelers in de voetbalgeschiedenis.

Het was het allereerste grote toernooi voor Ronaldo. Ronaldo debuteerde al eerder in 2003 tegen Kazachstan. Met maar liefst 19 jaar was hij een van de jongste deelnemers van het EK 2004 in eigen huis. Ronaldo was publiekslieveling en wist twee doelpunten te scoren. Tegen Griekenland in de openingswedstrijd en tegen Nederland in de halve finale scoorde Ronaldo opnieuw in een wedstrijd waar veel rode en gele kaarten werden uitgedeeld. En Portugal stond in de finale die werd verloren tegen Griekenland.

Na een goede kwalificatie mocht Ronaldo mee neer zijn tweede grote toernooi: het WK. Ronaldo scoorde zijn eerste doelpunt tegen Iran uit een penalty. In de wedstrijd tegen Engeland speelde Ronaldo een belangrijke rol. Want mede dankzij Ronaldo mocht Wayne Rooney het veld verlaten met een rode kaart na een wilde actie. Ronaldo was degene die naar de scheidsrechter ging en om een kaart vroeg. Ondertussen maakten Ronaldo en Rooney nog een beetje ruzie. Wat later nog wat gevolgen had in Manchester United waar de 2 voor de zelfde club uitkwamen. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in een gelijkspel dus moesten er penalty's worden genomen. Ronaldo mocht de beslissende penalty nemen en scoorde waardoor Portugal in de halve finale stond tegen Frankrijk. De Portugezen strandden in de halve finale na het (0-1) verlies tegen Frankrijk. Later in het toernooi streden de Portugezen voor de 3/4de plaats tegen Duitsland. Die wedstrijd werd ook verloren waardoor Portugal vierde werd.

In de EK 2008 was Ronaldo de grote vedette van zijn team en van de toernooi. In de kwalificatie scoorde Ronaldo 8 goals en had een legendarisch seizoen achter de rug bij Manchester United. Ronaldo won prijs na prijs met Manchester United ze wonnen de Champions league werden kampioen van Engeland. Ronaldo won ook de de Gouden schoen en meerdere prijzen. Maar speelde op het EK teleurstellend. Ronaldo scoorde maar 1 doelpunt en verliet het EK in de kwartfinale na verlies tegen Duitsland.

WK 2010 Opnieuw was Ronaldo (inmiddels aanvoerder) de vedette. Maar in de Portugese voetbalelftal verliep de aanloop naar het WK 2010 niet goed. Ronaldo stond 16 wedstrijden droog. Ook in dit toernooi speelde Ronaldo teleurstellend. Ronaldo scoorde maar 1 doelpunt in een wedstrijd waar met 7-0 werd gewonnen. later in het toernooi werden de Portugezen uitgeschakeld door Spanje in de tweede ronde.

Het EK 2012 was voor Ronaldo zijn derde EK en zijn vijfde grote toernooi. Na een mooi seizoen bij Real Madrid waren de verwachtingen groot.

In de eerste wedstrijd tegen Duitsland was Ronaldo echter zo goed als onzichtbaar. Ook in de daaropvolgende wedstrijd, tegen Denemarken, kwam Ronaldo niet tot scoren. Tegen Nederland keerde het tij en scoorde hij twee doelpunten, waarmee de uitsluiting van Nederland een feit was.

Portugal ontmoette in de kwartfinale de Tsjechen. Ronaldo scoorde uiteindelijk in 79ste minuut met het hoofd uit een voorzet van João Moutinho en leidde Portugal zo naar de halve finale. Daarin stond Portugal tegenover Spanje in een gelijkopgaande wedstrijd die eindigde in een doelpuntloos gelijkspel. Een strafschoppenreeks volgde, waarin Portugal het onderspit moest delven tegen haar buurland. Ronaldo werd wel topscorer van het toernooi, al moest hij deze titel delen met vijf andere spelers



Ronaldo Luis Nazário de Lima (Rio de Janeiro, 22 september 1976), beter bekend als Ronaldo, is een Braziliaans oud-profvoetballer. Zijn naam wordt in het Portugees uitgesproken als [ʁoˈnawðu ˈlwiʒ nɐˈzaɾju dʒ ˈɫĩmɐ]. Behalve in zijn thuisland voor Cruzeiro en SC Corinthians, speelde hij in Europa voor PSV, FC Barcelona, Internazionale, Real Madrid, AC Milan. Namens Brazilië scoorde Ronaldo 62 keer in 98 interlands en was hij dé vedette die zijn vaderland aan vijf hoofdprijzen hielp, waarvan twee wereldtitels. De veelvuldig scorende centrumspits wordt gezien als één van de beste spitsen aller tijden. Zijn bekendste bijnaam luidt Het Fenomeen.

Hij kreeg de naam Ronaldo omdat de verpleger die zijn moeder hielp met de bevalling ook zo heette. Ronaldo begon zijn carrière in 1993 bij Cruzeiro EC in Brazilië. Hij werd daar na één jaar weggeplukt door PSV Eindhoven.

Door zijn transfer naar PSV trad Ronaldo in de voetsporen van Romário. Voor PSV speelde Ronaldo 57 officiële wedstrijden en scoorde daarin 54 maal. Hij won met PSV de KNVB beker en werd topscorer met PSV door in totaal 30 keer voor de ploeg te scoren. Het leverde hem een transfer op naar FC Barcelona voor ongeveer 34 miljoen gulden.

Hij zou daar maar één seizoen spelen, waarin hij in 37 wedstrijden 34 maal scoorde en daarmee de Trofeo Pichichi als topscorer van de Primera División won. Met Barcelona won hij de Europa Cup II. In deze finale nam Ronaldo, vanaf de stip, het enige doelpunt in de finale tegen het Franse Paris SG voor zijn rekening. Een recordtransfer Op 20-jarige leeftijd werd Ronaldo als de beste speler van de wereld aangezien. Hij was Wereldvoetballer van het jaar in 1996 en 1997.

Al op een jonge leeftijd werd Ronaldo tot één der grootste voetballers ooit gerekend. Na de succesvolle jaren bij PSV en Barcelona, vertrok hij naar Internazionale waar hij het moeilijk had met vele concurrenten, zoals de Chileen Iván Zamorano en de Italiaan Christian Vieri, maar hij maakte alle verwachtingen waar door 25 doelpunten te maken in zijn eerste seizoen. Zo sleepte hij de prijs voor de beste buitenlandse debuterende spits in de wacht.

Ronaldo stond behalve om zijn goals echter ook bekend om zijn blessureleed. Toen hij na een zware knieblessure en maandenlang revalideren zijn rentree maakte, zakte hij reeds na 7 minuten weer door diezelfde knie. Na nog eens 20 maanden revalidatie, maakte Ronaldo op 4 april 2002 zijn rentree voor de Nerazzuri, toen hij in de halve finale van de UEFA Cup als invaller twintig minuten meespeelde tegen Feyenoord. Hierdoor was Ronaldo maar net op tijd hersteld voor het WK in Japan en Zuid-Korea.

Door zijn grootse prestaties tijdens het WK 2002, ontvangt hij de titels Europees en Wereldvoetballer van het jaar. Real Madrid wilde ten koste van alles Het Fenomeen in het witte shirt van Los Merengues krijgen. Diens clubpresident Florentino Pérez wilde van Real Madrid de grootste en beste club ter wereld maken door het aantrekken van louter stervoetballers. Voor aanvang van het seizoen 2002/2003 vertrok Ronaldo, ondanks zijn verleden bij FC Barcelona, naar Real Madrid.

Nadat eerder Luís Figo en Zinédine Zidane naar Real Madrid kwamen, volgde in 2002 ook de gewaagde overstap voor Ronaldo. Het team bestaande uit deze stervoetballers, kreeg de naam Los Galácticos (De Buitenaardsen). Ronaldo krijgt rugnummer 11 toegewezen.

Ronaldo maakt zijn debuut met Real op 6 oktober 2002. Hij komt het veld op in de 63ste minuut en maakt zijn eerste doelpunt in de 64ste minuut. Nog geen kwartier later hing zijn tweede tegen de netten. In zijn eerste drie seizoenen bij Real Madrid, lopende van 2002 tot 2005, vergaart Ronaldo maar liefst 68 officiële doelpunten in de 97 wedstrijden waarin hij aantrad.

Er is echter kritiek op de spits. Ook de liefhebbers van Ronaldo erkennen een verschil in speelstijl vergeleken met de atletische Ronaldo uit de jaren '90. Ondanks zijn doelgemiddelde en indrukwekkende statistieken, wordt Ronaldo door de fans van Real Madrid afgerekend op zijn blessureleed, houding en overgewicht. Dit levert hem de bijnaam El Gordo (De Dikke) op. Hoewel hij productief blijft voor zijn ploeg, presteert Real Madrid in de competitie beneden verwachting. Ronaldo werd door de hoofdcoach regelmatig buiten de selectie gelaten vanwege zijn overgewicht. Hierdoor overweegt de gevallen topspits een mogelijk vertrek aan het einde van het seizoen. Diverse clubs lieten direct van zich horen, waaronder oude liefde Internazionale en AC Milan.

Op 30 januari 2007 wordt bekendgemaakt dat Ronaldo in het tussenseizoen van 2006-2007 Real Madrid dan toch verlaat. Hij vertrekt naar AC Milan, waar hij met behulp van de bekende en grootse medische staf hoopt zijn carrière nieuw leven in te blazen.

In januari 2007 keert Ronaldo terug naar het stadion waar hij in het verleden prachtige dingen liet zien, hoewel hij nu spits is bij AC Milan en niet bij zijn oude club Internazionale. Hij zal daar spelen met het rugnummer 99, omdat rugnummer 9 al gebruikt werd door Filippo Inzaghi. Bij aankomst in Italië wordt Ronaldo spontaan weer respectvol Il Fenomeno genoemd en niet meer El Gordo zoals in Madrid het geval was.

De bekende en vermaarde medische staf van AC Milan verklaart bovendien dat Ronaldo, anders dan wat de Madrilenen altijd leken te eisen, niet mag vermageren. Ronaldo's spiermassa zou in evenwicht zijn en hieraan mag in het belang van zijn gezondheid niet getornd worden. In korte tijd slaagt Ronaldo er bij AC Milan in om te tonen dat hij, ondanks zijn voor een aanvaller al niet meer zo jeugdige leeftijd, nog steeds tot de beste voetballers ter wereld behoort. In zijn eerste halve seizoen bij AC Milan scoort Ronaldo 7 doelpunten in 14 officiële duels. In die periode haalt AC Milan ook de Champions League binnen. Ronaldo mag echter niet aantreden met Milan in de prestigieuze competitie omwille van eerdere selecties bij Real Madrid in dezelfde Champions League-editie.

De eerste helft van het seizoen 2007/2008 is een moeilijke periode voor zowel AC Milan als een voortdurend in de lappenmand liggende Ronaldo. Ronaldo speelt voor nieuwjaar slechts mee in één wedstrijd; waarin een overwinning geboekt werd in de serie A (1-2 bij Cagliari). Er zijn in het tussenseizoen geruchten van een transfer naar RC Flamengo, een club uit Ronaldo's geboortestad Rio de Janeiro. AC Milan beslist echter om de spits niet te laten vertrekken. Zijn contract loopt normaal af in de zomer van 2008.

Op 13 januari 2008 is het eindelijk allemaal zo ver: Ronaldo staat weer eens aan de aftrap. Namens AC Milan was Ronaldo de sterkhouder met 2 doelpunten. Exact een maand later, op 13 februari 2008, scheurt Ronaldo zijn kruisband af van zijn linkerknie tijdens de competitiewedstrijd tegen Livorno (1-1).

In juli 2008 nodigde PSV Ronaldo uit om in Eindhoven te revalideren van zijn knieblessure en daarna eventueel weer aan de slag te gaan bij de landskampioen. Dit ging niet door en per 2009 ging Ronaldo daardoor aan de slag bij Corinthians.

Op 4 maart 2009 maakte hij, na lang blessureleed, als invaller zijn debuut voor Corinthians in het bekerduel tegen Itumbiara EC. Sinds dit debuut voor Corinthians, heeft hij 22 goals in 14 wedstrijden gescoord. Als gevolg van vele blessures kondigde hij op 12 februari 2011 aan per direct een punt achter zijn loopbaan te zetten. Ronaldo verklaarde nog graag door te willen, maar het niet meer aan te kunnen.

Ronaldo speelde op drie verschillende WK's en won met zijn land de Copa America in 1997 en 1999. Bij de Olympische Spelen van 1996 veroverden de Brazilianen de bronzen medaille. Bovendien veroverde hij in 1997 de Confederations Cup.

Als Wereldvoetballer van het jaar in 1996 en 1997, ontstonden er voor aanvang van het WK 1998 een hoop verwachtingen rondom Ronaldo. Hij scoorde weliswaar vier doelpunten en behaalde de finale, maar een epilepsie-aanval bedierf de finale voor Ronaldo en Brazilië verloor kansloos met 3-0 van Frankrijk, onder meer door een sterk spelende Zinédine Zidane. Later zou er kritiek komen op de bondscoach, omdat Ronaldo bij zijn insult of een vermeend hart-infarct bijna gestikt was in zijn tong. Het laten spelen van de spits zou daarom onverantwoord zijn geweest.

De WK-finale in Parijs was voor Ronaldo geen onuitgegeven feit. Hij was er op 17-jarige leeftijd reeds bij toen Brazilië in 1994 de wereldtitel behaalde op het wereldkampioenschap in de VS. Italië werd geklopt na het nemen van strafschoppen, maar Ronaldo kwam die wedstrijd niet van de bank af.

In de twee jaren voor aanvang van het WK 2002 had Ronaldo tegen een hardnekkige knieblessure gevochten. De op dat moment nog voor Internazionale uitkomende aanvaller was maar net op tijd hersteld voor het WK van 2002 in Japan en Zuid-Korea. Desondanks zou O Fenomeno tijdens het WK van 2002 uitgroeien tot dé goaltjesdief van dat toernooi en met 8 treffers, waarvan twee keer in de met 2-0 gewonnen finale tegen Duitsland. Hiermee had Ronaldo een belangrijk aandeel in de vijfde wereldtitel van Brazilië.

Op het WK 2006 loopt het de eerste twee wedstrijden (tegen Kroatië en Australië) wat stroef voor Ronaldo. Hij scoort niet en krijgt kritiek in de pers over zijn gewicht en zijn ondermaatse prestaties. In de derde match tegen Japan slaat hij terug en scoort tweemaal. Hiermee evenaart hij het record van Gerd Müller, het hoogst aantal gescoorde goals (14) op WK-eindrondes. In de achtste finale tegen Ghana scoort hij het openingsdoelpunt waardoor hij op dat moment op de eerste plaats stond van het all-time-klassement van WK-topscorers. Ook stijgt hij hiermee boven de 12 goals van de voormalige Braziliaanse sterspeler Pelé uit. Brazilië haalt voor het eerst sinds 4 wereldkampioenschappen voetbal echter de finale niet, na een 1-0 uitschakeling in de kwartfinale door het Frans elftal met een uitstekende Zinédine Zidane. De al niet meer zo jeugdige Ronaldo heeft tegen Frankrijk, in de kwartfinale van het WK 2006 in Duitsland, zijn laatste interland gespeeld.

Ronaldo kwam 98 keer in actie voor Brazilië en maakte 62 doelpunten, hetgeen zorgt voor een indrukwekkend gemiddelde van 0,63 doelpunt per wedstrijd: nagenoeg twee doelpunten per drie interlands. Tussen 1994 en 2006 won hij met Brazilië tweemaal het WK (1994 en 2002), driemaal de Copa América (1997, 1999 en 2004) en eenmaal de Confederations Cup (1997).

Hij nam afscheid van de nationale ploeg op 7 juni 2011 in de interland tegen Roemenië. Hij viel een kwartier in tijdens het oefenduel met Roemenië (1-0 winst), maar kwam niet tot scoren.



Of toch......

Yi-Long heb je de documentaire over de Porugese Ronaldo gezien ? Dan krijg je echt waardering voor hem.

Toch ga ik zelf voor de Braziliaanse Ronaldo.

Beiden horen bij de beste voetballers ooit.

Is de Braziliaanse Ronaldo nu al nostalgie ?

quote:

Op donderdag 21 augustus 2014 12:55 schreef Littlerabbit het volgende:

Wat heb je tegen C. Ronaldo Tong?

Wat begreep je niet aan 'De twee beste voetballers allertijden.' ?

En dan in de top-10. Pelé, Maradona, Cruijff, Eusebio en Garincha waren natuurlijk beter.

Plus ons Berry.



Tot morgen.

quote:

Op donderdag 21 augustus 2014 12:55 schreef Littlerabbit het volgende:

Wat heb je tegen C. Ronaldo Tong?

Beiden horen bij de beste voetballers ooit.

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 16:46 schreef Leatherface het volgende:

[..]

Njah, hij was op zijn best toen ik een puber was. Maar ik ben dan ook nog niet zo oud.

quote:

Op donderdag 21 augustus 2014 15:08 schreef hottentot het volgende:

[..]

Puskas, Stefano en Beckenbauer schat ik ook hoger in.

Hoger weet ik niet. Allemaal voetbalhelden.